rozdział 2 - Urząd Gminy Kocierzew Południowy

Transkrypt

RAPORT O ODDZIAŁYWANIU NA ŚRODOWISKO
dla postępowania w sprawie uzyskania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach dla przedsięwzięcia:
Budowa budynku inwentarskiego – chlewni i zbiornika na gnojowicę na dz. nr 552 w miejscowości Kocierzew Północny
SPIS TREŚCI:
1. WSTĘP ........................................................................................................................
strona
4
2. OPIS PLANOWANEGO PRZEDSIĘWZIĘCIA ..................................................................
strona
13
2.1. Charakterystyka całego przedsięwzięcia i warunki użytkowania terenu w fazie budowy i eksploatacji lub użytkowania.…………………………………..……………… strona
2.1.1. Stan istniejący - przed realizacją przedsięwzięcia…………………………….. strona
2.1.2. Projektowane przedsięwzięcie. ………………………………………………….…… strona
13
13
2.2. Główne cechy charakterystyczne procesów produkcyjnych (hodowlanych).….
strona
17
2.3. Przewidywane rodzaje i ilości zanieczyszczeń, wynikające z funkcjonowania
planowanego przedsięwzięcia.………………………………..……………………………………. strona
2.3.1. Płynne odchody zwierzęce – gnojowica..…………….…………………………… strona
2.3.2. Padłe zwierzęta ……………………………………………………..…………………..…… strona
20
21
2.3.3.
15
25
26
2.3.4.
Odpady stałe.…………………………………………………………………………………… strona
Ścieki bytowe.……………………………………………………………………………..….. strona
2.3.5.
Wody z mycia budynków inwentarskich….……………………………………...
strona
35
2.3.6.
35
2.3.7.
Wody opadowe i roztopowe.…………………………….…………………………….. strona
Zanieczyszczenia gazowe atmosfery.…………………………………………….…. strona
2.3.7.
Emisja hałasu……………………………………………………………………………………
48
strona
3. OPIS ELEMENTÓW PRZYRODNICZYCH ŚRODOWISKA OBJĘTYCH ZAKRESEM PRZEWIDYWANEGO ODDZIAŁYWANIA PLANOWANEGO PRZEDSIĘWZIĘCIA, W TYM
ELEMENTÓW ŚRODOWISKA OBJĘTYCH OCHRONĄ NA PODSTAWIE USTAWY Z
DNIA 16 KWIETNIA 2004R. O OCHRONIE PRZYRODY. ................................................ strona
3.1. Lokalizacja przedsięwzięcia.………………………………………….………………………………. strona
3.2. Warunki klimatyczne i meteorologiczne……………………………………………………….. strona
34
39
56
56
58
3.3. Warunki geomorfologiczne i hipsometryczne. ………………………………………..…….
strona
59
3.4. Warunki hydrograficzne i hydrologiczne….………………………………………………….
strona
60
3.5. Warunki gruntowo - wodne...…………………………………………………………………..……
strona
61
3.6. Warunki glebowe………………………………………………………………………………………..…
strona
64
3.7. Zasoby surowcowe – kopaliny.……………………………………………………………….……..
strona
65
3.8. Świat roślinny. ………………..……………………………………………………………………….……
strona
65
3.9. Świat zwierzęcy.……………………………………………………………………….……………………
strona
67
strona
68
strona
69
strona
strona
70
71
6.1. Wariant proponowany przez wnioskodawcę…………………………………………………. strona
6.2. Racjonalny wariant alternatywny.….………………………..……………………………………. strona
71
6.3. Wariant najkorzystniejszy dla środowiska.…………………………………………………..… strona
72
3.10. Elementy środowiska objęte ochroną na podstawie ustawy z dnia 16 kwietnia 2004r. o ochronie przyrody……………………………………………………………………..
4. OPIS ISTNIEJĄCYCH W SĄSIEDZTWIE LUB W BEZPOŚREDNIM ZASIĘGU ODDZIAŁYWANIA PLANOWANEGO PRZEDSIĘWZIĘCIA ZABYTKÓW CHRONIONYCH NA PODSTAWIE PRZEPISÓW O OCHRONIE ZABYTKÓW I OPIECE NAD ZABYTKAMI………………
5. OPIS PRZEWIDYWANYCH SKUTKÓW DLA ŚRODOWISKA W PRZYPADKU NIEPODEJMOWANIA PRZEDSIĘWZIĘCIA………….………………………………………………………………..
6. OPIS ANALIZOWANYCH WARIANTÓW WRAZ Z UZASADNIENIEM ICH WYBORU…..…
Geotechnika
72
1
7. OKREŚLENIE PRZEWIDYWANEGO ODDZIAŁYWANIA NA ŚRODOWISKO ANALIZOWANYCH WARIANTÓW, W TYM RÓWNIEŻ W PRZYPADKU WYSTĄPIENIA POWAŻNEJ AWARII PRZEMYSŁOWEJ, A TAKŻE MOŻLIWEGO TRANSGRANICZNEGO ODDZIAŁYWANIA NA ŚRODOWISKO………………………………………………………….…………………
7.1 Przewidywane oddziaływanie analizowanych wariantów na środowisko na
etapie realizacji przedsięwzięcia…………………………………………………………………….
etapie funkcjonowania przedsięwzięcia…………………………………………………………
etapie likwidacji przedsięwzięcia……………………………………………………………………
7.4 Oddziaływanie na środowisko w przypadku wystąpienia poważnej awarii
przemysłowej…………………………………………………………………………………………………
7.5 Transgraniczne oddziaływanie na środowisko………………………………………………..
8. UZASADNIENIE PROPONOWANEGO PRZEZ WNIOSKODAWCĘ WARIANTU, ZE
WSKAZANIEM JEGO ODDZIAŁYWANIA NA ŚRODOWISKO…………………………….…………
9. OPIS METOD PROGNOZOWANIA ZASTOSOWANYCH PRZEZ WNIOSKODAWCĘ
ORAZ OPIS PRZEWIDYWANYCH ZNACZĄCYCH ODDZIAŁYWAŃ PLANOWANEGO
PRZEDSIĘWZIĘCIA NA ŚRODOWISKO………………………………………………………………….…..
9.1. Oddziaływanie na powietrze atmosferyczne…………………………………………….……
strona
74
strona
74
strona
81
strona
82
strona
strona
84
85
strona
85
strona
92
strona
9.2. Oddziaływanie na klimat akustyczny.……………………………….……………………………. strona
9.3. Oddziaływanie na powierzchnię ziemi, glebę i walory krajobrazowe.………….… strona
92
102
9.4. Oddziaływanie na wody powierzchniowe.……………………………………………….……
strona
115
9.5. Oddziaływanie na środowisko wodno – gruntowe…………………………………………
9.6. Oddziaływanie na obszary podlegające ochronie przyrodniczej……………….……
strona
124
strona
132
9.7. Oddziaływanie na świat roślinny i zwierzęcy………………………………………………….
strona
133
9.8. Oddziaływanie na zdrowie i warunki życia ludzi…………………………………………….
strona
136
strona
139
strona
139
strona
140
strona
151
strona
152
strona
158
strona
strona
strona
strona
159
161
163
168
10. OPIS PRZEWIDYWANYCH DZIAŁAŃ MAJĄCYCH NA CELU ZAPOBIEGANIE, OGRANICZANIE LUB KOMPENSACJĘ PRZYDORNICZĄ NEGATYWNYCH ODDZIAŁYWAŃ NA
ŚRODOWISKO, W SZCZEGÓLNOŚCI NA CELE I PRZEDMIOT OCHRONY OBSZARU
NATURA 2000 ORAZ INTEGRALNOŚĆ TEGO OBSZARU ……………………………………………
10.1 Opis przewidywanych działań podejmowanych na etapie realizacji przedsięwzięcia……………………………………………………………………………………………………..
10.2 Opis przewidywanych działań podejmowanych na etapie funkcjonowania
przedsięwzięcia……………………………………………………………………………………………..
10.3 Opis przewidywanych działań ograniczających oddziaływanie na obszary
Natura 2000………………………………………………………………………………………………...
11. PORÓWNANIE PROPONOWANEJ TECHNOLOGII Z TECHNOLOGIĄ SPEŁNIAJĄCĄ
WYMAGANIA O KTÓRYCH MOWA W ART. 143 USTAWY Z DNIA 27 KWIETNIA
2001R. – PRAWO OCHRONY ŚRODOWISKA ……………………………………………………………
12. ANALIZA KONIECZNOŚCI USTANOWIENIA OBSZARU OGRANICZONEGO UŻYTKOWANIA W ROZUMIENIU PRZEPISÓW USTAWY Z DNIA 27 KWIETNIA 2001R. –
PRAWO OCHRONY ŚRODOWISKA ……………………………………………………………………….
13. ANALIZA MOŻLIWYCH KONFLIKTÓW SPOŁECZNYCH ZWIĄZANYCH Z PLANOWANYM PRZEDSIĘWZIĘCIEM……………………………………………………………………………………….
14 PROPOZYCJE MONITORINGU ODDZIAŁYWANIA PLANOWANEGO PRZEDSIĘWZIĘCIA
15. WNIOSKI KOŃCOWE RAPORTU……………………………………………………………………………….
16. STRESZCZENIE W JĘZYKU NIESPECJALISTYCZNYM…………….…………………………………....
Geotechnika
110
2
SPIS RYSUNKÓW:
1.
Lokalizacja przedsięwzięcia na mapach topograficznych w skali 1:50.000 i 1:10.000
rys. nr
1
2.
Lokalizacja przedsięwzięcia na mapie ewidencyjnej w skali 1:5.000………………………..
rys. nr
2
3.
Lokalizacja przedsięwzięcia na fragmencie rysunku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego…………………………………………………………………………………………
Istniejące oraz projektowane zagospodarowanie terenu przedsięwzięcia na mapie
w skali 1:1000………………………………………………………………………………………………………..
rys. nr
3
rys. nr
4
4.
5.
Panoramy terenu zespołu inwentarskiego…………………………………….……………………….
rys. nr
5
6.
Panoramy terenu przedsięwzięcia oraz terenów wokół zespołu inwentarskiego....
rys. nr
6
7.
Lokalizacja terenu przedsięwzięcia fragmencie Rastrowej Mapy Hydrograficznej
Polski w skali 1:50.000……………………….……………………………………………………………………
Lokalizacja terenu przedsięwzięcia na tle fragmentu mapy Głównych Zbiorników
Wód Podziemnych (1990) w skali 1:500.000…………………………………………………………..
Lokalizacja emitorów wprowadzających zanieczyszczenia do powietrza…………………
rys. nr
7
rys. nr
8
rys. nr
9
rys. nr
10
rys. nr
11
rys. nr
12
13. Rozkład stężeń średniorocznych pyłu zawieszonego PM2,5……………………………………
rys. nr
13
14. Lokalizacja źródeł emisji hałasu oraz elementów ekranujących …………………………….
rys. nr
14
15. Mapa propagacji hałasu wokół przedsięwzięcia w porze dziennej…………………………
rys. nr
15
16. Mapa propagacji hałasu wokół przedsięwzięcia w porze nocnej……………………………
rys. nr
16
8.
9.
10. Rozkład stężeń godzinowych, średniorocznych oraz częstość przekraczania wartości D1 dla amoniaku………………………………………………………………………………………………..
11. Rozkład stężeń godzinowych, średniorocznych oraz częstość przekraczania wartości D1 dla siarkowodoru………………………………………………………………………………………..
12. Rozkład stężeń godzinowych i średniorocznych pyłu zawieszonego PM10……………..
SPIS ZAŁĄCZNIKÓW GRAFICZNYCH:
1.
Kopia wypisu z rejestru gruntów……………………………………………….……………………….
załącznik nr
1
2.
Kopia wypisu i wyrysu z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.
załącznik nr
2
3.
Karty katalogowe wentylatorów………………………………………………………………………..
załącznik nr
3
4.
Pismo ws. aktualnego stanu jakości powietrza………………………………………………….
załącznik nr
4
5.
Dane i wnioski z obliczeń z programu OPA 03……………………………………………………
załącznik nr
5.1÷5.3.
6.
Dane i wnioski z obliczeń propagacji hałasu w porze dziennej…………………………..
załącznik nr
6.1 i 6.2
7.
Dane i wnioski z obliczeń propagacji hałasu w porze nocnej….…………………………..
załącznik nr
7.1 i 7.2
8.
Kopie umów dzierżawy gruntów………………………………………………………………………..
załącznik nr
8
9.
Inwentaryzacja przyrodnicza……………………………………………….…………………………….
załącznik nr
9
Geotechnika
3
1. W S T Ę P.
1.1. Inwestycja
- obiekt
Budowa budynku inwentarskiego – chlewni i zbiornika na gnojowicę
na dz. nr 552 w miejscowości Kocierzew Północny,
gmina Kocierzew Południowy, powiat łowicki, województwo łódzkie
1.2. Inwestor
Tomasz Ozimek
Kocierzew Północny 66
99 - 414 Kocierzew Południowy
1.3. Podstawa formalna wykonania raportu.
Niniejszy raport o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko sporządzony został
na etapie uzyskiwania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach dla przedsięwzięcia polegającego na budowie budynku inwentarskiego – chlewni o obsadzie maksymalnej 950 szt.
trzody chlewnej oraz zbiornika na gnojowicę o pojemności ok. 100 m3 na działce nr ewid. 552
obręb nr 20 Kocierzew, w miejscowości Kocierzew Północny, gmina Kocierzew Południowy,
powiat łowicki, województwo łódzkie. W projektowanym budynku inwentarskim zwierzęta
utrzymywane będą w systemie bezściółkowym, na rusztach pełnych.
Projektowana chlewnia będzie kolejnym budynkiem inwentarskim zlokalizowanym na
terenie gospodarstwa na dz. nr 552. Obecnie produkcja zwierzęca prowadzona jest w chlewni nr 1 o obsadzie maksymalnej 950 sztuk trzody chlewnej. Zwierzęta utrzymywane są w systemie bezściółkowym, na rusztach pełnych.
Po zakończeniu procesu inwestycyjnego na terenie przedmiotowego zespołu inwentarskiego prowadzony będzie chów (tucz) trzody chlewnej w cyklu otwartym, tj. na bazie
warchlaków pozyskanych z zakupu, w dwóch budynkach inwentarskich. Maksymalna obsada
na terenie zespołu inwentarskiego (na końcu cyklu produkcyjnego) wyniesie 266,0 DJP, co
wynika z wyliczenia dokonanego na podstawie załącznika do rozporządzenia Rady Ministrów
z dnia 9 listopada 2010 r. w sprawie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko [1.5.35.]:

chlewnia nr 1 (istniejąca):
950 szt. x 0,14 = 133 DJP;

chlewnia nr 2 (projektowana):
950 szt. x 0,14 = 133 DJP.
Geotechnika
4
Zgodnie z § 2 ust. 1 pkt 51 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 9 listopada 2010 r.
w sprawie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko [1.5.35.] chów lub
hodowla zwierząt w liczbie nie mniejszej niż 210 dużych jednostek przeliczeniowych inwentarza (DJP – przy czym za liczbę DJP przyjmuje się maksymalną możliwą obsadę inwentarza)
zalicza się do przedsięwzięć mogących zawsze znacząco oddziaływać na środowisko. Do
przedsięwzięć mogących zawsze znacząco oddziaływać na środowisko zalicza się również
przedsięwzięcia polegające na rozbudowie, przebudowie lub montażu przedsięwzięć realizowanych lub zrealizowanych wymienionych w § 3 ust. 1, jeżeli ta rozbudowa, przebudowa
lub montaż spowoduje osiągnięcie progów określonych w ust. 1, o ile te progi zostały określone (§ 2 ust. 2 pkt 2 ww. rozporządzenia). Budowa chlewni o obsadzie 133 DJP, która spowoduje wzrost obsady maksymalnej na terenie zespołu inwentarskiego do 266 DJP zaliczana
jest zatem do przedsięwzięć mogących zawsze znacząco oddziaływać na środowisko.
Stosownie do art. 59 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu
informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o
ocenach oddziaływania na środowisko [1.5.11.] realizacja planowanego przedsięwzięcia mogącego zawsze znacząco oddziaływać na środowisko wymaga przeprowadzenia oceny oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko. Organem właściwym do wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach dla planowanego przedsięwzięcia jest Wójt Gminy Kocierzew Południowy (art. 75 ust 1 pkt. 4 ww. ustawy).
Raport będzie stanowił podstawę do przeprowadzenia postępowania w sprawie oceny oddziaływania na środowisko, stosownie do art. 59 ust. 1 pkt 1, art. 66 ustawy z dnia 3
października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko [1.5.11.]. W
przypadku analizowanego przedsięwzięcia wydanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach winno nastąpić przed uzyskaniem decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania
terenu wydanej na podstawie ustawy z dnia 27 marca 2003r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, a także decyzji o pozwoleniu na budowę i zatwierdzeniu projektu budowlanego (art. 72 ust. 1 pkt. 1 i 3 ww. ustawy).
Po zrealizowaniu przedsięwzięcia łączna maksymalna obsada na terenie gospodarstwa będzie wynosiła 1900 stanowisk dla świń o wadze ponad 30 kg, zatem nie będzie to instalacja wymieniona w załączniku do rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 27 sierpnia
2014 r. w sprawie rodzajów instalacji mogących powodować znaczne zanieczyszczenie poszczególnych elementów przyrodniczych albo środowiska jako całości [1.5.39.].
Geotechnika
5
1.4. Cel i zakres opracowania.

opis i analiza procesów produkcyjnych i przewidywanych ilości zanieczyszczeń wynikających z funkcjonowania inwestycji,

opis i analiza potencjalnie znaczących oddziaływań na poszczególne elementy środowiska i zdrowie ludzi,

określenie przewidywanego oddziaływania na środowisko na wszystkich etapach realizacji i funkcjonowania inwestycji,

opis i analiza proponowanych działań w celu zapobiegania, minimalizacji lub kompensacji ujemnego oddziaływania inwestycji na środowisko,

oszacowanie zasięgu oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko naturalne w stosunku do położenia granic inwestycji,

opracowanie propozycji lokalnego monitoringu środowiska w obszarze oddziaływania
inwestycji,

analiza możliwych do zaistnienia konfliktów społecznych wynikających z realizacji
przedsięwzięcia.
1.5. Podstawa prawna opracowania.
[1.5.1.]
Ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t.j. Dz.U. 2013 poz. 1409, z późn.
zm.);
[1.5.2.]
Ustawa z dnia 3 lutego 1995r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych (t.j. Dz.U. 2013
poz. 1205 z późn. zm.);
[1.5.3.]
Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska (t.j. Dz.U. 2013 poz.
1232, z późn. zm.);
[1.5.4.]
Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne (t.j. Dz.U. 2012 poz. 145, z późn. zm.);
[1.5.5.]
Ustawa z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym
(t.j. Dz.U. 2015 poz. 199, 443);
[1.5.6.]
Ustawa z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami
(t.j. Dz.U. 2014 poz. 1446, z późn. zm.);
[1.5.7.]
Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (t.j. Dz.U. 2013 poz. 627, z
późn. zm.);
[1.5.8.]
Ustawa z dnia 29 lipca 2005 r. o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym
(t.j. Dz.U. 2013 poz. 1155 z późn. zm.);
Geotechnika
6
[1.5.9.]
Ustawa z dnia 13 kwietnia 2007 r. o zapobieganiu szkodom w środowisku i ich naprawie (t.j. Dz.U. 2014 poz. 210, z pózn. zm.);
[1.5.10.] Ustawa z dnia 10 lipca 2007 r. o nawozach i nawożeniu (Dz.U. 2007 nr 147 poz.
1033 z późn. zm.);
[1.5.11.] Ustawa z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (t.j. Dz.U. 2013 poz. 1235, z późn. zm.);
[1.5.12.] Ustawa z dnia 24 kwietnia 2009 r. o bateriach i akumulatorach (Dz.U. 2009 nr 79
poz. 666 z późn. zm.);
[1.5.13.] Ustawa z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach (Dz.U. 2013 poz. 21 z późn. zm.);
[1.5.14.] Rozporządzenie Ministra Rolnictwa z dnia 7 października 1997 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budowle rolnicze i ich usytuowanie
(t.j. Dz.U. 2014 poz. 81);
[1.5.15.] Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 14 stycznia 2002 r. w sprawie określenia przeciętnych norm zużycia wody (Dz.U. 2002 nr 8 poz. 70);
[1.5.16.] Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 9 września 2002 r. w sprawie standardów jakości gleby oraz standardów jakości ziemi (Dz.U. 2002 nr 165 poz. 1359);
[1.5.17.] Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 9 grudnia 2003 r. w sprawie substancji
stwarzających szczególne zagrożenie dla środowiska (Dz.U. 2003 nr 217 poz.
2141);
[1.5.18.] Rozporządzenie Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 4 sierpnia 2004 r. w sprawie
szczegółowego sposobu postępowania z olejami odpadowymi (Dz.U. 2004 nr 192
poz. 1968);
[1.5.19.] Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 18 stycznia 2005 r. w sprawie szczegółowych warunków i trybu udzielania pomocy finansowej na dostosowanie gospodarstw rolnych do standardów Unii Europejskiej objętej planem rozwoju obszarów
wiejskich (Dz.U. 2005 nr 17 poz. 142 z późn. zm.);
[1.5.20.] Rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 21 grudnia 2005 r. w sprawie zasadniczych wymagań dla urządzeń używanych na zewnątrz pomieszczeń w zakresie emisji hałasu do środowiska (Dz.U. 2005 nr 263 poz. 2202 z późn. zm.);
[1.5.21.] Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 21 marca 2006 r. w sprawie odzysku
lub unieszkodliwiania odpadów poza instalacjami i urządzeniami (Dz.U. 2006 nr 49
poz. 356);
Geotechnika
7
[1.5.22.] Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 21 kwietnia 2006 r. w sprawie listy rodzajów odpadów, które posiadacz odpadów może przekazywać osobom fizycznym
lub jednostkom organizacyjnym niebędącym przedsiębiorcami, oraz dopuszczalnych metod ich odzysku (Dz.U. 2006 nr 75 poz. 527 z późn. zm.);
[1.5.23.] Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 27 czerwca 2006 r. w sprawie przebiegu
granic obszarów dorzeczy i regionów wodnych (Dz.U. 2006 nr 126 poz. 878 z późn.
zm.);
[1.5.24.] Rozporządzenie Ministra Budownictwa z dnia 14 lipca 2006 r. w sprawie sposobu
realizacji obowiązków dostawców ścieków przemysłowych oraz warunków wprowadzania ścieków do urządzeń kanalizacyjnych (Dz.U. 2006 nr 136 poz. 964);
[1.5.25.] Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 14 czerwca 2007 r. w sprawie dopuszczalnych poziomów hałasu w środowisku (t.j. Dz.U. 2014 poz. 112);
[1.5.26.] Rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 16 kwietnia 2008 r. w
sprawie szczegółowego sposobu stosowania nawozów oraz prowadzenia szkoleń z
zakresu ich stosowania (tj. Dz.U. 2014 poz. 393);
[1.5.27.] Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 30 kwietnia 2008 r. w sprawie kryteriów wystąpienia szkody w środowisku (Dz.U. 2008 nr 82 poz. 501);
[1.5.28.] Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 23 lipca 2008 r. w sprawie kryteriów i
sposobu oceny stanu wód podziemnych (Dz.U. 2008 nr 143 poz. 896);
[1.5.29.] Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 19 listopada 2008 r. w sprawie rodzajów wyników pomiarów prowadzonych w związku z eksploatacją instalacji lub
urządzenia i innych danych oraz terminów i sposobów ich realizacji (Dz.U. 2008 nr
215 poz. 1366);
[1.5.30.] Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 26 stycznia 2010 r. w sprawie wartości
odniesienia dla niektórych substancji w powietrzu (Dz.U. 2010 nr 16 poz. 87);
[1.5.31.] Rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 15 lutego 2010 r. w sprawie wymagań i sposobu postępowania przy utrzymywaniu gatunków zwierząt gospodarskich, dla których normy ochrony zostały określone w przepisach Unii Europejskiej (Dz.U. 2010 nr 56 poz. 344 z późn. zm.);
[1.5.32.] Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 13 kwietnia 2010 r. w sprawie siedlisk
przyrodniczych oraz gatunków będących przedmiotem zainteresowania Wspólnoty, a także kryteriów wyboru obszarów kwalifikujących się do uznania lub wyznaczenia jako obszary Natura 2000 (Dz.U. 2010 nr 77 poz. 510 z późn. zm.);
Geotechnika
8
[1.5.33.] Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 2 lipca 2010 r. w sprawie rodzajów instalacji, których eksploatacji wymaga zgłoszenia (Dz.U. 2010 nr 130 poz. 880);
[1.5.34.] Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 2 lipca 2010 r. w sprawie przypadków,
w których wprowadzanie gazów lub pyłów do powietrza z instalacji nie wymaga
pozwolenia (Dz.U. 2010 nr 130 poz. 881);
[1.5.35.] Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 9 listopada 2010 r. w sprawie przedsięwzięć
mogących znacząco oddziaływać na środowisko (Dz.U. 2010 nr 213 poz. 1397 z
późn. zm.);
[1.5.36.] Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 12 stycznia 2011 r. w sprawie obszarów specjalnej ochrony ptaków (Dz.U. 2011 nr 25 poz. 133 z późn. zm.);
[1.5.37.] Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 24 sierpnia 2012 r. w sprawie poziomów niektórych substancji w powietrzu (Dz.U. 2012 poz. 1031);
[1.5.38.] Rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 10 października 2013 r. w sprawie rodzajów i ilości substancji niebezpiecznych, których znajdowanie się w zakładzie decyduje o zaliczeniu go do zakładu o zwiększonym ryzyku albo zakładu o dużym ryzyku wystąpienia poważnej awarii przemysłowej (Dz.U. 2013 poz. 1479);
[1.5.39.] Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 27 sierpnia 2014 r. w sprawie rodzajów
instalacji mogących powodować znaczne zanieczyszczenie poszczególnych elementów przyrodniczych albo środowiska jako całości (Dz.U. 2014 poz. 1169);
[1.5.40.] Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 6 października 2014 r. w sprawie
ochrony gatunkowej zwierząt (Dz.U. 2014 poz. 1348);
ochrony gatunkowej grzybów (Dz.U. 2014 poz. 1408);
ochrony gatunkowej roślin (Dz.U. 2014 poz. 1409);
wymagań w zakresie prowadzenia pomiarów wielkości emisji oraz pomiarów ilości
pobieranej wody (Dz.U. 2014 poz. 1542);
[1.5.44.] Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 4 listopada 2014 r. w sprawie standardów emisyjnych dla niektórych rodzajów instalacji, źródeł spalania paliw oraz
urządzeń spalania lub współspalania odpadów (Dz.U. 2014 poz. 1546);
[1.5.45.] Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 18 listopada 2014 r. w sprawie warunków, jakie należy spełnić przy wprowadzaniu ścieków do wód lub do ziemi oraz w
Geotechnika
9
sprawie substancji szczególnie szkodliwych dla środowiska wodnego (Dz.U. 2014
poz. 1800);
[1.5.46.] Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 9 grudnia 2014 r. w sprawie katalogu
odpadów (Dz.U. 2014 poz. 1923);
[1.5.47.] Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 12 grudnia 2014 r. w sprawie wzorów
dokumentów stosowanych na potrzeby ewidencji odpadów (Dz.U. 2014, poz.
1973);
[1.5.48.] Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 12 grudnia 2014 r. w sprawie rodzajów
odpadów i ilości odpadów, dla których nie ma obowiązku prowadzenia ewidencji
odpadów (Dz.U. 2014 poz. 1974).
1.6. Źródła informacji stanowiące podstawę do sporządzenia raportu.
Jako podstawę dla sporządzenia raportu oddziaływania na środowisko, w szczególności dla
oceny istniejącego stanu środowiska oraz dla ustalenia przekroczeń dopuszczalnych normatywów przyjmowano wszelkie dostępne informacje. I tak jako dane wyjściowe dla oceny przyjęto :

Dane meteorologiczne wraz ze stanami równowagi atmosfery i statystyki wiatru dla rejonu gminy pochodzące z pomiarów prowadzonych na stacji w Łodzi, zebranych i przedstawionych w Katalogu Danych Meteorologicznych;

Dane klimatologiczne przedstawione w ATLASIE RZECZYPOSPOLITEJ [1.6.11.];

Projekt zagospodarowania terenu, koncepcję inwestycji i ustalenia dokonane z inwestorem na miejscu planowanej inwestycji.
Jako dane uzupełniające przyjęto informacje zawarte w następującym zbiorze literatury
przedmiotu :
[1.6.1.]
Dokument Referencyjny o Najlepszych Dostępnych Technikach dla Intensywnego
Chowu Drobiu i Świń. Ministerstwo Środowiska, 2005;
[1.6.2.]
Projekt dokumentu referencyjnego dotyczącego Najlepszych Dostępnych Technik
dla intensywnego chowu lub hodowli drobiu lub świń, Komisja Europejska 2013;
[1.6.3.]
„Współczesna problematyka odorów", praca zbiorowa pod red. M. Szynkowskiej
i J. Zawoździaka, 2010;
[1.6.4.]
„Wskazówki dla wojewódzkich inwentaryzacji emisji na potrzeby ocen bieżących i
programów ochrony powietrza", Ministerstwo Środowiska, Główny Inspektorat
Ochrony Środowiska, Warszawa 2003;
Geotechnika
10
[1.6.5.]
„Substancje odorotwórcze w środowisku” BMŚ, 1995r.;
[1.6.6.]
„Skrócone normatywy produkcji rolnej", Radom 2010;
[1.6.7.]
KOŚMIDER J., MAZUR-CHRZANOWSKA B., WYSZYŃSKI B. – Odory. Wyd. Naukowe
PWN, Warszawa 2002;
[1.6.8.]
Instrukcja Instytutu Techniki Budowlanej nr 338/2008 „Metoda określania emisji i
imisji hałasu przemysłowego w środowisku”;
[1.6.9.]
Instrukcja Instytutu Techniki Budowlanej nr 293 „Projektowanie pod względem
akustycznym przegród w budynkach”;
[1.6.10.] „Kodeks dobrej praktyki rolniczej” MRiRW, MŚ, 2004r.;
[1.6.11.] ATLAS RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. Główny Geodeta Kraju, 93-97;
[1.6.12.] BARAN S., TURSKI R. - Wybrane zagadnienia z utylizacji unieszkodliwiania odpadów, Wyd. Akademii Rolniczej w Lublinie, 1999;
[1.6.13.] ENGEL Z. – Ochrona środowiska przed drganiami i hałasem. PWN, W-wa, 2001;
[1.6.14.] GALON R., red. 1972 - Geomorfologia Polski. Tom II - Niż Polski. PWN, Warszawa;
[1.6.15.] IMHOFF K i K., 1996 - Kanalizacja miast i oczyszczanie ścieków - poradnik. Projprzem-EKO, Bydgoszcz;
[1.6.16.] KOWALIK P. – Ochrona środowiska glebowego. Wyd. Naukowe PWN, Warszawa
2001;
[1.6.17.] MALINOWSKI J., red. 1991 - Budowa geologiczna Polski. Tom VII - Hydrogeologia.
Wyd. Geologiczne, Warszawa;
[1.6.18.] ROSIK – DULEWSKA. Cz. – Podstawy gospodarki odpadami. PWN W-wa, 2002;
[1.6.19.] SADOWSKI J.– Ochrona środowiska przed hałasem i wibracjami. Stan aktualny i
kierunki działań. Warszawa, 1992;
1.7. Ustalenia wstępne.
1.7.1. Raport wykonywany jest dla przedsięwzięcia polegającego na budowie chlewni o obsadzie maksymalnej 133 DJP oraz zbiornika na gnojowicę o pojemności ok. 100 m 3 na terenie
istniejącego zespołu inwentarskiego chowu trzody chlewnej na dz. nr 552 w miejscowości
Kocierzew Północny, gmina Kocierzew Południowy. Inwestor do chwili obecnej nie uzyskał
żadnych decyzji administracyjnych w zakresie ochrony środowiska i zdrowia publicznego
związanych z przedmiotową inwestycją. W analizach i ocenie przedstawionych w niniejszym
opracowaniu uwzględniono skumulowane oddziaływania przedsięwzięcia z istniejącym
obiektem inwentarskim (chlewnią nr 1) zlokalizowanym na terenie gospodarstwa.
Geotechnika
11
1.7.2. Zgodnie z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Gminy
Kocierzew Południowy, zatwierdzonego uchwałą Nr XVI/75/08 Rady Gminy w Kocierzewie
Południowym z dnia 28 lutego 2008r. działka nr 552, w obszarze której zostaną zlokalizowane projektowane obiekty, usytuowana jest w obszarach urbanistycznych oznaczonych symbolami:
– 20.75.KD-L – tereny przeznaczone pod drogi publiczne – obszar ten obejmuje południowy kraniec ww. działki;
– 20.76.RMu – tereny przeznaczone pod zabudowę rolniczą z usługową – w części od drogi
powiatowej nr 2716E w kierunku północnym, na odcinku ok. 85m w głąb działki;
– 20.77.RP – tereny przeznaczone pod zabudowę produkcyjną rolniczą – na północ od terenów oznaczonych symbolem 20.76.RMu, na odcinku ok.55 m w głąb działki.
Projektowany budynek inwentarski oraz zbiornik na gnojowicę zostaną zlokalizowane w
obszarze nieobjętym zapisami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego gminy.
Lokalizację przedsięwzięcia na fragmencie wyrysu z planu przestrzennego zagospodarowania
gminy przedstawia rysunek nr 3. Wypis z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego gminy stanowi załącznik graficzny nr 2.
1.7.3. Ze względu na obecny i projektowany charakter zagospodarowania i użytkowania terenu w obrębie projektowanej inwestycji należy sklasyfikować go jako położony w obszarze
grupy B, stosownie do podziału stosowanego przy ocenie stopnia zanieczyszczenia gleby i
ziemi przez rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 9 września 2002r w sprawie standardów jakości gleby oraz standardów jakości ziemi [1.5.16.] - ze względu na lokalizację w obszarze terenów użytkowany rolniczo, wchodzących w skład łańcucha żywieniowego.
1.7.4. Niniejszy raport sporządzono w pełnym zakresie określonym w art. 66 ustawy z dnia
3 października 2008r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko [1.5.11.]. Stanowić on będzie podstawę do przeprowadzenia przez Wójta Gminy Kocierzew Południowy
postępowania w sprawie oceny oddziaływania na środowisko przed wydaniem decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach dla przedmiotowego przedsięwzięcia. W raporcie uwzględniono oddziaływania skumulowane projektowanej chlewni z istniejącym obiektem inwentarskim zlokalizowanym w obszarze gospodarstwa inwestora.
Geotechnika
12
2. OPIS PLANOWANEGO PRZEDSIĘWZIĘCIA.
2.1. Charakterystyka całego przedsięwzięcia i warunki użytkowania terenu w fazie budowy
i eksploatacji lub użytkowania.
Planowane przedsięwzięcie będzie polegało na budowie wolnostojącej chlewni komorowej o obsadzie maksymalnej 133 DJP oraz zbiornika na gnojowicę o pojemności ok.
100m3 na terenie istniejącego gospodarstwa na dz. nr ewid. 552 obręb nr 20 Kocierzew,
gmina Kocierzew Południowy, powiat łowicki, województwo łódzkie.
Opis techniczny i technologiczny inwestycji sporządzono na podstawie szczegółowych
informacji uzyskanych od inwestora oraz wizji lokalnej na miejscu planowanej inwestycji.
2.1.1. Stan istniejący - przed realizacją przedsięwzięcia.
Gospodarstwo inwestora znajduje się w południowej części działki nr 552 w miejscowości Kocierzew Północny. Wg wypisu z rejestru gruntów powierzchnia ww. działki wynosi
4,30 ha. W skład gospodarstwa wchodzą następujące budynki (wg numeracji wskazanej na
rysunku nr 4):
1. Budynek mieszkalny o powierzchni zabudowy ok. 164 m2;
2. Budynek gospodarczy o powierzchni zabudowy ok. 93 m2;
3. Budynek gospodarczy o powierzchni zabudowy ok. 225 m2;
4. Budynek magazynowo – gospodarczy o powierzchni zabudowy ok. 386 m2;
5. Budynek kuchni paszowej o powierzchni zabudowy ok. 15,8 m2;
6. Budynek inwentarski (chlewnia nr 1) – o powierzchni zabudowy ok. 872,32 m2;
W obszarze gospodarstwa zlokalizowane są również dwie studnie kopane (nieużytkowane) oraz niezbędne przyłącza: wodociągowe, energetyczne oraz telekomunikacyjne. W rejonie północno-wschodniego naroża istniejącej chlewni nr 1 zlokalizowana jest studzienka o
pojemności ok. 3,5 m3 służąca do przepompowywania gnojowicy z budynku. Na południe od
budynku kuchni paszowej znajduje się silos z podajnikiem na kiszone ziarno kukurydzy o pojemności ok. 4 m3. Ścieki bytowe z budynku mieszkalnego odprowadzane są do przydomowej
oczyszczalni ścieków. Źródłem zaopatrzenia gospodarstwa w wodę jest wodociąg gminny.
Powierzchnia terenów utwardzonych wynosi ok. 1300 m2, w tym:

tereny utwardzone kostką betonową – ok. 900 m2;

tereny utwardzone kruszywem – ok. 400 m2.
Obecne zagospodarowanie terenu przedsięwzięcia przedstawiono na rysunku nr 4,
natomiast zdjęcia istniejących obiektów przedstawiono na rysunku nr 5.
Geotechnika
13
W obszarze gospodarstwa prowadzony jest chów trzody chlewnej w budynku inwentarskim nr 1 w cyklu otwartym, tj. inwestor kupuje warchlaki o wadze ok. 30 kg i tuczy je
maksymalnie do 110 kg.
Chlewnia nr 1 jest to budynek jednokondygnacyjny, dobudowany południowym
szczytem do budynku magazynowo – gospodarczego, o wymiarach zewnętrznych 14,5m x
60,16m. Jest to obiekt wykonany w technologii tradycyjnej, murowanej, z dwuspadowym
dachem. Wysokość budynku od powierzchni terenu do kalenicy wynosi ok. 5,28m. Ściany
zewnętrzne budynku zostały wykonane z pustaków ceramicznych ocieplonych styropianem,
natomiast pokrycie dachu zostało wykonane z płyt falistych włókno-cementowych EuroFala,
z podsufitką z pianki poliuretanowej o grubości 10 cm.
W budynku zostały wydzielone dwie komory oraz korytarz. Maksymalna obsada trzody chlewnej wynosi 950 sztuk, tj. 133 DJP (950 x 0,14 = 133 DJP). Zwierzęta utrzymywane są
w systemie bezściółkowym, na rusztach pełnych. Gnojowica gromadzona jest w wannach
pod rusztami o łącznej pojemności ok. 1300 m3. W rejonie północno-wschodniego naroża
chlewni zlokalizowana jest studzienka o pojemności ok. 3,5 m3 służąca do przepompowywania gnojowicy z budynku.
W chlewni nr 1 funkcjonuje system wentylacji podciśnieniowej, sterowanej automatycznie. Świeże powietrze doprowadzane jest wlotami powietrza oraz poprzez uchylne okna,
umieszczone w ścianach bocznych budynku. Powietrze zużyte usuwane jest systemem wentylacji mechanicznej, składającym się z 8 wentylatorów typu FC063 firmy Ziehl-Abegg o średnicy 0,63m i wydajności ok. 12 400 m3/h każdy, z wyrzutniami dachowymi, niezadaszonymi.
Kominy wyciągowe wyposażone są w głowice strumieniowe o średnicy wewnętrznej ok.
0,82m, które kierują wyciągane powietrze prosto w górę. Wyloty kominów znajdują się na
wysokości ok. 6,8 m npt.
Budynek wyposażony jest w instalację wodną, zadawania paszy, kanalizacji technologicznej oraz energii elektrycznej. Budynek nie jest ogrzewany.
Zaplecze socjalno – sanitarne znajduje się w budynku mieszkalnym inwestora. Źródłem zapatrzenia gospodarstwa w wodę jest wodociąg gminny.
Obecnie maksymalna obsada zwierząt na terenie gospodarstwa (na końcu cyklu produkcyjnego) obliczona na podstawie załącznika do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 9 listopada 2010 r. w sprawie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko
[1.5.35] wynosi:
Geotechnika
14

chlewnia nr 1 – chów od warchlaka do tucznika na maksymalnie 950 stanowiskach:
950 x 0,14 = 133 DJP.
Projektowana chlewnia nr 2 oraz zbiornik na gnojowicę zostaną zlokalizowane na północ
od istniejących obiektów, wg lokalizacji wskazanej na rysunku nr 4. Obecnie jest to obszar
całkowicie przekształcony antropogenicznie, wykorzystywany jako terenowe zaplecze manewrowo – magazynowe (plac manewrowy, teren postoju maszyn rolniczych, okresowego
magazynowania kamieni polnych, słomy itp.). Obecny sposób zagospodarowania terenu
przedsięwzięcia przedstawiono na rysunku nr 6.
2.1.2. Projektowane przedsięwzięcie.
W związku z realizacją przedsięwzięcia planowana jest:

budowa budynku inwentarskiego – chlewni nr 2 o obsadzie maksymalnej 133 DJP wraz z
niezbędnymi przyłączami i instalacjami;

budowa zewnętrznej studzienki do odpompowywania gnojowicy z chlewni nr 2 o pojemności ok. 3,5 m3;

budowa naziemnego, częściowo zagłębionego zbiornika na gnojowicę o pojemności ok.
100 m3;

utwardzenie kruszywem terenu o powierzchni ok. 900 m2;
Projektowana chlewnia nr 2 będzie to budynek wolnostojący, jednokondygnacyjny, z
dwuspadowym dachem, o wymiarach zewnętrznych ok. 14,5m x 60,0m. Wysokość budynku
do kalenicy będzie wynosiła ok. 4,67m. Ściany zewnętrzne budynku oraz dach zostaną wykonane z płyt warstwowych z rdzeniem poliuretanowym.
W budynku zostaną wydzielone dwie komory rozdzielone korytarzem. Maksymalna
obsada w budynku będzie wynosiła 950 sztuk trzody chlewnej (w jednym cyklu produkcyjnym), tj. 133 DJP (950 x 0,14=133 DJP).
W projektowanej chlewni zwierzęta utrzymywane będą w systemie bezściółkowym,
na rusztach pełnych. Gnojowica gromadzona będzie w wannach pod podłogą rusztową, o
łącznej pojemności ok. 1300,32 m3 (pojemność wanien w każdej komorze będzie wynosiła
ok. 650,16 m3).
W budynku inwentarskim zaprojektowano system wentylacji podciśnieniowej, sterowanej automatycznie. Świeże powietrze doprowadzane będzie wlotami powietrza oraz poprzez uchylne okna, umieszczonymi w ścianach bocznych budynku. Powietrze zużyte usuwane
Geotechnika
15
będzie systemem wentylacji mechanicznej, który będzie się składał z 8 wentylatorów typu
FC063 firmy Ziehl-Abegg o średnicy 0,63m i wydajności ok. 12 400 m3/h każdy, z wyrzutniami
dachowymi, niezadaszonymi (po 4 wentylatory w każdej komorze). Kominy wyciągowe wyposażone będą w głowice strumieniowe o średnicy wewnętrznej ok. 0,82m, kierujące wyciągane
powietrze prosto w górę. Wyloty kominów będą znajdowały się na wysokości ok. 6,0 m npt.
Budynek będzie wyposażony w instalację wodną, zadawania paszy, kanalizacji technologicznej oraz energii elektrycznej. Przewiduje się oświetlenie naturalne budynku poprzez
okna uchylne, natomiast oświetlenie sztuczne za pomocą lamp LED. Budynek nie będzie
ogrzewany.
W projektowanym budynku inwentarskim nie planuje się realizacji zaplecza socjalno
– sanitarnego (zaplecze socjalno – sanitarne znajduje się w budynku mieszkalnym inwestora). Źródłem zapatrzenia w wodę będzie wodociąg gminny.
W pobliżu projektowanej chlewni nr 2 zostanie wykonana studzienka o pojemności
ok. 3,5 m3, która będzie wykorzystywana do odpompowywania gnojowicy z budynku.
Przy północnym szczycie istniejącej chlewni nr 1 planowana jest budowa naziemnego,
częściowo zagłębionego zbiornika na gnojowicę o pojemności ok. 100 m3. Będzie to zbiornik
żelbetowy, monolityczny, posiadający szczelne przykrycie z poliestru lub poliestru powlekanego PVC lub innego materiału zapewniającego szczelność zbiornika zgodnie z rozporządzeniem Ministra Rolnictwa z dnia 7 października 1997 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budowle rolnicze i ich usytuowanie [1.5.14.]. Przykrycie będzie posiadało otwór wentylacyjny o średnicy ok. 0,5m oraz zamykany otwór wejściowy.
W związku z realizacją przedsięwzięcia planowane jest również utwardzenie kruszywem drogi dojazdowej do projektowanej chlewni nr 2 oraz placu manewrowego na północ
od budynku. Powierzchnia projektowanych terenów utwardzonych wyniesie ok. 900 m2.
Lokalizację projektowanego budynku oraz obiektów towarzyszących na planie zagospodarowania zespołu inwentarskiego przedstawia rysunek nr 4.
Po zakończeniu procesu inwestycyjnego maksymalna obsada na terenie zespołu inwentarskiego (na końcu cyklu produkcyjnego) będzie wynosiła 266 DJP:

chlewnia nr 1 (istniejąca) – 133 DJP (950 sztuk x 0,14 = 133 DJP);

chlewnia nr 2 (projektowana) – 133 DJP (950 sztuk x 0,14 = 133 DJP).
Realizacja przedsięwzięcia nie jest związana z koniecznością usunięcia żadnych drzew ani
krzewów.
Geotechnika
16
2.2. Główne cechy charakterystyczne procesów produkcyjnych (hodowlanych).
Po zakończeniu procesu inwestycyjnego na terenie gospodarstwa prowadzony będzie
chów trzody chlewnej w dwóch budynkach inwentarskich (istniejącej chlewni nr 1 oraz projektowanej chlewni nr 2), w bezściółkowym systemie utrzymania – na rusztach. Maksymalna
obsada w jednym cyklu produkcyjnym będzie wynosiła:

w chlewni nr 1 (istniejącej) – 950 sztuk, tj. 133 DJP (950 x 0,14);

w chlewni nr 2 (projektowanej) – 950 sztuk, tj. 133 DJP (950 x 0,14).
Chów trzody chlewnej będzie się odbywał w cyklu otwartym, tj. na bazie warchlaków
pozyskanych z zakupu. Inwestor będzie kupował warchlaki o wadze ok. 30 kg i będzie je tuczył do wagi maksymalnie 110 kg. W ciągu roku w każdym z budynków prowadzone będą
maksymalnie 3 cykle produkcyjne, trwającego po ok. 3,5 miesiąca każdy. W przerwach pomiędzy cyklami będzie się odbywało sprzątanie i dezynfekcja budynków inwentarskich.
Zgodnie z rozporządzeniem Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 15 lutego 2010r.
w sprawie wymagań i sposobu postępowania przy utrzymywaniu gatunków zwierząt gospodarskich, dla których normy ochrony zostały określone w przepisach Unii Europejskiej
[1.5.31.] powierzchnia kojca w którym utrzymuje się tuczniki o wadze do 110 kg, w przeliczeniu na jedną sztukę powinna wynosi co najmniej 0,65m2. W istniejącej i projektowanej
chlewni zwierzęta utrzymywane będą w 48 kojcach o wymiarach 2,4m x 6,5m każdy, zatem
łączna powierzchnia kojców w każdym z budynków będzie wynosiła 748,8 m 2 (48 x 2,4m x
6,5m). Powierzchnia kojców w przeliczeniu na jedną sztukę będzie wynosiła zatem:
Nr budynku
Łączna powierzchnia
kojców
[m2]
Maksymalna obsada
w budynku
[szt.]
Powierzchnia kojców w
przeliczeniu na 1 sztukę
[m2/szt.]
Chlewnia nr 1
(istniejąca)
748,8
950
0,788
Chlewnia nr 2
(projektowana)
748,8
950
0,788
Jak wynika z powyższego zestawienia powierzchnia kojców w istniejącym i projektowanym budynku spełnia wymagania określone w ww. rozporządzeniu.
Podstawowe elementy chowu trzody chlewnej to przygotowanie i zadawanie paszy,
pojenie trzody, usuwanie gnojowicy, a także przygotowanie budynków do kolejnego cyklu
produkcyjnego.
Geotechnika
17
2.2.1. Proces przygotowania i zadawania paszy.
Na terenie przedmiotowego gospodarstwa stosowany jest system żywienia „na mokro”. Głównymi komponentami do przygotowania paszy pełnoporcjowej jest:

mieszanka paszowa uzupełniająca, która magazynowana jest w trzech silosach o łącznej
pojemności ok. 34 Mg, zlokalizowanych w budynku magazynowo – gospodarczym;

serwatka, magazynowana w zbiorniku o pojemności ok. 17 m3 zlokalizowanym w budynku kuchni paszowej;

kiszone ziarno kukurydzy, które magazynowane jest w zasobniku wraz z podajnikiem o
pojemności ok. 4 m3, zlokalizowanym na południe od budynku kuchni paszowej.
Wszystkie ww. komponenty podawane są w odpowiednich ilościach do mieszalnika
znajdującego się w budynku kuchni paszowej (docelowo zostanie on przeniesiony do budynku magazynowo – gospodarczego), a następnie po wymieszaniu podawane są automatycznie
rurociągiem do koryt paszowych w istniejącej chlewni nr 1. W chlewni nr 2 zostanie zastosowany taki sam system żywienia – przewiduje się przedłużenie rurociągów transportujących
pasze z chlewni nr 1 do projektowanego budynku chlewni nr 2.
Wg danych uzyskanych od inwestora, na podstawie jego wieloletniej praktyki, zużycie
poszczególnych składników w systemie żywienia metodą „na mokro” wynosi:

mieszanki paszowej uzupełniającej – 1,1 kg na kilogram przyrostu masy ciała;

serwatki – 6 dm3 na kilogram przyrostu masy ciała;

kiszonego ziarna kukurydzy – 1,1 kg na kilogram przyrostu masy ciała;
Na terenie gospodarstwa prowadzony będzie tucz trzody chlewnej od wagi począt-
kowej ok. 30 kg do wagi końcowej maksymalnie 110 kg, zatem maksymalny przyrost masy w
ciągu całego cyklu produkcyjnego będzie wynosił 80 kg/szt.
Maksymalne zużycie poszczególnych składników dla całego zespołu inwentarskiego
(po rozbudowie) wyniesie:

mieszanki paszowe uzupełniające:
2 budynki x 950 szt./cykl x 3 cykle/rok x 80 kg/szt. x 1,1 kg/kg = 501,6 Mg/rok

serwatka:
2 budynki x 950 szt./cykl x 3 cykle/rok x 80 kg/szt. x 6 dm3/kg = 2736 m3/rok

kiszone ziarno kukurydzy:
2 budynki x 950 szt./cykl x 3 cykle/rok x 80 kg/szt. x 1,1 kg/kg = 501,6 Mg/rok
Geotechnika
18
2.2.2. Pojenie trzody chlewnej.
Pojenie trzody chlewnej będzie odbywało się ze zbiorczych poideł smoczkowych. Źródłem zaopatrzenia w wodę będzie wodociąg gminny. Podstawę dla określenia ilości wody
niezbędnej do pojenia zwierząt stanowi rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 14
stycznia 2002r. w sprawie określenia przeciętnych norm zużycia wody [1.5.15], które określa
przeciętne normy zużycia wody w obiektach wielkotowarowego przemysłowego chowu świń
na poziomie:
 dla prosiąt do 4-miesięcy
15 dm3/zwierzę . dobę
0,45 m3/zwierzę . miesiąc
 dla tuczników
30 dm3/zwierzę . dobę
0,9 m3/zwierzę . miesiąc
Teoretyczne zapotrzebowanie na wodę dla całego zespołu inwentarskiego (po rozbudowie) wyniesie zatem:

maksymalne dobowe:
Qmax d = 2 budynki x 950 sztuk x 30 dm3/zwierzę.dobę = 57 m3/dobę

maksymalne miesięczne:
Qmax m = 2 budynki x 950 sztuk x 0,9 m3/zwierzę.m-c = 1710 m3/miesiąc

roczne:
Qa =3 cykle(1900 szt.x 0,45 m3/szt..m-c x 2 m-ce + 1900 szt. x 0,9 m3/szt..m-c x 1,5 m-ca) = 12 825 m3/rok
Z doświadczenia hodowcy a także innych materiałów literaturowych wynika, iż jest to
zużycie zdecydowanie zawyżone. Wg Dokumentu Referencyjnego o Najlepszych Dostępnych
Technikach dla Intensywnego Chowu Drobiu i Świń [1.6.1.] współczynnik woda/pasza dla
tuczników wynosi 2,0 - 6,0. Przyjmując wartość średnią tego współczynnika, tj. 4,0 oraz zużycie pasz (mieszanek paszowych uzupełniających i kiszonego ziarna kukurydzy) na poziomie
1003,2 Mg/rok, zapotrzebowanie na wodę do pojenia zwierząt dla całego zespołu inwentarskiego wyniesie:
4 x 1003,2 = 4012,8 m3/rok
2.2.3. Usuwanie gnojowicy.
W istniejącej chlewni nr 1 oraz w projektowanej chlewni nr 2 trzoda chlewna utrzymywana będzie w systemie bezściółkowym, na w pełni zarusztowanej podłodze, w związku z
czym wytwarzana będzie gnojowica. W chlewni nr 1 gnojowica gromadzona jest w wannach
pod rusztami o łącznej pojemność ok. 1300 m3, skąd odpompowywana jest poprzez zewnętrzną studzienkę zlokalizowaną w rejonie północno - wschodniego naroża budynku o pojemności ok. 3,5 m3. W projektowanej chlewni nr 2 gnojowica gromadzona będzie w wanGeotechnika
19
nach pod rusztami o łącznej pojemności ok. 1300,32 m3, skąd będzie odpompowywana poprzez projektowaną zewnętrzną studzienkę o pojemności ok. 3,5 m3. W związku z realizacją
przedsięwzięcia przy północnym szczycie chlewni nr 1 zostanie wykonany zewnętrzny, częściowo zagłębiony zbiornik na gnojowicę o pojemności ok. 100 m3.
2.2.4. Sprzątanie i dezynfekcja pomieszczeń inwentarskich.
W przerwie technologicznej będzie odbywało się sprzątanie budynków i przygotowanie ich do zasiedlenia przez kolejną obsadę trzody chlewnej. Pierwszym etapem będzie
uprzątnięcie i czyszczenie pomieszczeń na sucho z wszelkiego rodzaju brudu i odpadów. Następie prowadzone będzie mycie myjką wysokociśnieniową (bez dodatku detergentów) zużywająca minimalną ilość wody. Kolejnym etapem będzie mycie i dezynfekcja systemów pojenia i wyposażenia ruchomego za pomocą środków ulegających biodegradacji, nie stwarzających zagrożenia dla środowiska (np. preparatem Rapicid). Dezynfekcja właściwa prowadzona będzie metodą zamgławiania termicznego, bez powstawania ścieków. W chlewni nr 1
raz w roku przeprowadzana będzie dodatkowo gruntowna dezynfekcja pomieszczeń poprzez
bielenie ścian roztworem wapna (mlekiem wapiennym).
Niezwykle istotnym elementem procesu technologicznego w intensywnym chowie
trzody chlewnej jest zapewnienie skutecznej regulacji mikroklimatu panującego wewnątrz
obiektów, poprzez zrównoważoną wentylację oraz utrzymanie odpowiedniego reżimu oświetlenia obiektów.
2.3. Przewidywane rodzaje i ilości zanieczyszczeń, wynikające z funkcjonowania planowanego przedsięwzięcia.
Funkcjonowanie zespołu inwentarskiego chowu trzody chlewnej będzie powodowało powstawanie i emitowanie do środowiska zanieczyszczeń stałych, ciekłych i gazowych. Będą to:

płynne odchody zwierzęce – gnojowica,

padłe zwierzęta,

odpady stałe,

ścieki bytowe,

wody z mycia budynków inwentarskich,

wody opadowe i roztopowe,

zanieczyszczenia gazowe wprowadzane do atmosfery.
Ponadto oceniane przedsięwzięcie będzie źródłem emisji hałasu przemysłowego.
Geotechnika
20
2.3.1. Płynne odchody zwierzęce – gnojowica.
Po zakończeniu procesu inwestycyjnego na terenie przedmiotowego zespołu inwentarskiego zwierzęta utrzymywane będą wyłącznie w systemie bezściółkowym (na rusztach pełnych), co związane będzie z powstawaniem gnojowicy.
Gnojowica jest przefermentowaną mieszaniną odchodów zwierzęcych, resztek paszy
oraz wód technologicznych z budynków inwentarskich wraz z przeciekami z instalacji wodociągowych, powstającą w obszarze chowu metodą bezściółkową na rusztach. Średni skład
gnojowicy i odchylenie standardowe (w nawiasach) dla tuczników wyrażony w kg/1000 kg
odchodów [1.6.1.] przedstawiono poniżej:
Masa
Azot
organiczna całkowity
S.M.
90
60
(32)
(1)
Nm(1)
Norg(2)
P2O5
K2O
MgO
Na2O
7,2
4,2
3,0
4,2
7,2
1,8
0,9
(1,8)
(1,1)
(1,3)
(1,5)
(1,9)
(0,7)
(0,3)
– azot metaboliczny,
(2)
– azot organiczny.
Zespół inwentarski nie znajduje się na terenie wyznaczonym jako OSN (szczególnie
narażonym na zanieczyszczenia związkami azotu pochodzenia rolniczego).
W poniższej tabeli przedstawiono dane dotyczące rocznej produkcji nawozów naturalnych w gospodarstwach z bezściółkowym systemem utrzymania trzody chlewnej oraz zawartości w nich azotu, zamieszczone w załączniku do rozporządzenia nr 6/2014 Dyrektora
Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w Warszawie z dnia 31 stycznia 2014 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie wprowadzenia programu działań mających na celu ograniczenie odpływu azotu ze źródeł rolniczych dla obszaru szczególnie narażonego Bzura (Dz.
Urz. Woj. Łódzkiego z dnia 4 lutego 2014r., poz. 441).
Tabela nr 1: Wielkości rocznej produkcji nawozów naturalnych w bezściółkowym systemie
utrzymania trzody chlewnej oraz zawartości w nich azotu.
System utrzymania
Bezściołowo
Rodzaj zwierząt
Wartość współczynnika
odliczenia koncentracji
„w” *
Gnojowica
Produkcja
[m3/rok]
Zawartość azotu
[kg/m3]
Prosięta do 2 miesięcy życia
0,7
2,0
-
Warchlaki od 2 do 4 miesięcy życia
1,4
3,0
0,79
Tuczniki
1,9
4,6
0,75
Geotechnika
21
* – współczynnik odliczenia koncentracji „w” stosuje się dla obliczenia rzeczywistej koncentracji azotu w jednostce nawozów naturalnych, wynikającej z udokumentowanych przez hodowcę i powszechnie uznanych praktyk żywieniowych, polegających na stosowaniu obniżonej koncentracji białka w
dawce pokarmowej, środków zwiększających strawność białka, żywienia wielofazowego itp.
chów trzody chlewnej w dwóch budynkach inwentarskich o obsadzie maksymalnej po 950
sztuk w każdym obiekcie. Chów będzie się obywał w cyklu otwartym, tj. na bazie warchlaków
pozyskanych z zakupu. Inwestor będzie kupował warchlaki o wadze ok. 30 kg (w wieku ok. 2
miesięcy) i będzie je tuczył do wagi maksymalnie 110 kg. W ciągu roku w każdym z budynków
prowadzone będą maksymalnie 3 cykle produkcyjne trwające po ok. 3,5 miesiąca. Obrót
stada dla istniejącej chlewni nr 1 oraz projektowanej chlewni nr 2 będzie następujący:

zakup warchlaków: maksymalnie 3 cykle x 950 stanowisk = 2850 sztuk/rok/budynek;

upadki warchlaków i tuczników - przyjęto 0% (w celu obliczenia maksymalnej produkcji
nawozów naturalnych).
Tabela nr 2 : Obrót stada dla chlewni nr 1 i nr 2.
0
Ilość DJP
(stan średnioroczny)
2850
Przelicznik na DJP
0
Stań średnioroczny
2850
Przelotowość
0
0
2850
0
2850
475
0,07
33,25
2850
0
2850
0
2850 356,25 0,14
49,88
Stan końcowy
0
0
Rozchody
Tuczniki
2850 2850 2850
Padnięcia/obój
0
Sprzedaż
0
Na przeklasowanie
Z przeklasowania
0
Rozchody
Przychody
Z urodzenia
Warchlaki
Rodzaj
zwierząt
Z zakupu
Stan początkowy
Przychody
Razem: ≈ 83,13
Przelotowość dla zwierząt przebywających w danej grupie technologicznej krócej niż
rok oblicza się wg wzoru:
przelotowość = sprzedaż+przeklasowanie+1/2 padnięć i ubojów +(stan końcowy - stan początkowy)/2

warchlaki:
przelotowość = 0 + 2850 + 0 + (0 - 0)/2 = 2850

tuczniki:
przelotowość = 2850 + 0 + 0 + (0 - 0)/2 = 2850
Geotechnika
22
Stan średnioroczny dla zwierząt przebywających w danej grupie technologicznej krócej niż rok oblicza się wg wzoru:
stan średnioroczny = (przelotowość x ilość miesięcy przebywania w grupie)/12

warchlaki:
stan średnioroczny = (2850 x 2)/12 = 475

(maksymalnie 2 miesiące w grupie)
tuczniki:
stan średnioroczny = (2850 x 1,5)/12 = 356,25 (maksymalnie 1,5 miesiąca w grupie)
Ilość gnojowicy i koncentracja zawartego w niej azotu wytwarzanego na terenie ze-
społu inwentarskiego po rozbudowie wyniesie:
Tabela nr 3 : Ilość wytwarzanej gnojowicy i zawartego w niej azotu.
Rodzaj
zwierząt
Stan
średnioroczny
Wskaźnik
produkcji
gnojowicy
[m3/rok]
Ilość
wytworzonej
gnojowicy
[m3/rok]
Wskaźnik
zawartości
azotu
[kg/m3gnojowicy]
"w"
Ilość
wytworzonego
azotu
[kg/rok]
Chlewnia nr 1 (istniejąca)
warchlaki
tuczniki
475
1,4
665
3,0
0,79
1576,05
356,25
1,9
676,875
4,6
0,75
2335,22
Razem:
1341,875
3911,27
Chlewnia nr 2 (projektowana)
warchlaki
tuczniki
475
1,4
665
3,0
0,79
1576,05
356,25
1,9
676,875
4,6
0,75
2335,22
Razem:
1341,875
3911,27
W skład gnojowicy będzie wchodziła również woda z mycia pomieszczeń inwentarskich. Po zakończeniu każdego cyklu produkcyjnego pomieszczenia inwentarskie będą myte
za pomocą myjki wysokociśnieniowej. Wody z mycia trafiać będą do wanien pod rusztami.
Wg Projektu dokumentu referencyjnego dotyczącego Najlepszych Dostępnych Technik dla intensywnego chowu lub hodowli drobiu lub świń [1.6.2.] poziom zużycia wody do czyszczenia
dla tuczników (30 - 100 kg) utrzymywanych w systemie bezściółkowym (na rusztach pełnych)
wynosi 20 dm3/zwierzę. Ilość ścieków z mycia poszczególnych budynków inwentarskich może
wynieść zatem:
 chlewnia nr 1 (istniejąca):
Geotechnika
2850 szt./rok x 20 dm3/zwierzę = 57 m3/rok;
23
 chlewnia nr 2 (projektowana):
2850 szt./rok x 20 dm3/zwierzę = 57 m3/rok;
W związku z prowadzoną działalnością na terenie zespołu inwentarskiego (po rozbudowie) w ciągu roku wytwarzane będzie ok. 2797,75 m3 gnojowicy (z uwzględnieniem wody z mycia budynków), co związane będzie z produkcją ok. 7822,54 kg azotu/rok.
Zgodnie z art. 17 ust. 3 ustawy z dnia 10 lipca 2007r. o nawozach i nawożeniu
[1.5.10.] zastosowana w okresie roku dawka nawozu naturalnego nie może zawierać więcej
niż 170 kg azotu w czystym składniku na 1 ha użytków rolnych. Minimalny areał niezbędny
do wykorzystania gnojowicy, która będzie wytwarzana na terenie zespołu inwentarskiego
wynosi zatem:
7822,54 kg/a: 170 kg/a/ha = 46,01 ha.
Oddziaływanie planowanego przedsięwzięcia na powierzchnię ziemi w związku ze
stosowaniem nawozów naturalnych opisano szczegółowo w punkcie 9.3 raportu.
Po zakończeniu procesu inwestycyjnego gnojowica magazynowana będzie:

w wannach pod rusztami w istniejącej chlewni nr 1 o łącznej pojemności ok. 1300 m3;

w wannach pod rusztami w projektowanej chlewni nr 2 o łącznej pojemności ok.
1300,32m3;

w projektowanym naziemnym, częściowo zagłębionym zbiorniku na gnojowicę o pojemności ok. 100 m3.
Stosownie do art. 25 ustawy z dnia 10 lipca 2007r. o nawozach i nawożeniu [1.5.10.],
gnojowicę przechowuje się wyłącznie w szczelnych zbiornikach o pojemności umożliwiającej
gromadzenie co najmniej 4-miesięcznej produkcji tego nawozu. Również zgodnie z załącznikiem nr 2 do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 stycznia 2005 r. w sprawie szczegółowych warunków i trybu udzielania pomocy finansowej na dostosowanie gospodarstw rolnych
do standardów Unii Europejskiej objętej planem rozwoju obszarów wiejskich [1.5.19.], na obszarach innych niż obszary szczególnie narażone na zanieczyszczenia związkami azotu pochodzenia rolniczego (OSN) należy zapewnić pojemność zbiornika na gnojowicę wymaganą
do przechowywania nawozów naturalnych przez minimum 4 miesiące. Niezbędną pojemność
zbiorników na gnojowicę wymaganą do jej przechowywania min. przez 4 miesiące na terenach innych niż OSN oblicza się wg wzoru:
X = 7 m3/DJP x nDJP
Geotechnika
24
gdzie:
X – minimalna pojemność zbiornika na gnojowicę [m3]
nDJP – liczba zwierząt w gospodarstwie wyrażona w DJP
Wymagana, minimalna pojemność zbiorników na gnojowicę dla każdego z budynków
inwentarskich wynosi zatem:

X3 = 7 x 133 DJP = 931 m3

X3 = 7 x 133 DJP = 931 m3
Pojemność zbiorników do magazynowania gnojowicy na terenie gospodarstwa spełnia zatem wymagania określone w ww. rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 18 stycznia
2005r. [1.5.19.].
Po zakończeniu procesu inwestycyjnego łączna pojemność zbiorników na gnojowicę
na terenie gospodarstwa będzie wynosiła ok. 2700,32 m3. Przyjmując średnią produkcję gnojowicy (uwzględniając wodę z mycia obiektów) na poziomie ok. 233,15 m3/ miesiąc (2797,75
m3/rok : 12 miesięcy) pojemność zbiorników na gnojowicę będzie wystarczająca do zgromadzenia ponad 11 miesięcznej produkcji.
2.3.2. Padłe zwierzęta.
Zgodnie z art. 2 ust. 10 ustawy dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach [1.5.13.] przepisów ustawy nie stosuje się do zwłok zwierząt, które poniosły śmierć w inny sposób niż przez
ubój, w tym zwierząt uśmierconych w celu wyeliminowania chorób epizootycznych i które są
unieszkodliwiane zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1069/2009. Zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1069/2009 padłe zwierzęta stanowią materiał kategorii 2.
W trakcie prowadzenia chowu trzody chlewnej nieuchronne są upadki zwierząt. Wg
wieloletniej praktyki inwestora upadki w czasie tuczu wynoszą: warchlaki do 5%, tuczniki do
2%. W normalnym cyklu eksploatacyjnym w ciągu roku ilość padłych sztuk można oszacować
następująco:

warchlaki: 2 budynki x 3 cykle x 950 stanowisk x 0,05 = 285 szt./rok

tuczniki: 5415 sztuk/rok x 0,02 ≈ 109 szt./rok
Przyjmując średnią masę padłych zwierząt na poziomie 35 kg dla warchlaków oraz 70
kg dla tuczników, łączna masa padłych zwierząt na terenie zespołu inwentarskiego wyniesie
ok. 17,605 Mg/rok.
Geotechnika
25
Padłe zwierzęta będą bezpośrednio po śmierci pakowane w szczelne worki foliowe i
tego samego dnia odbierane przez odbiorcę posiadającego weterynaryjny numer identyfikacyjny i zezwolenie na odbiór i transport padliny.
2.3.3. Odpady stałe.
Zgodnie ustawą z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach [1.5.13.], pod pojęciem odpadów rozumie się każdą substancję lub przedmiot, których posiadacz pozbywa się, zamierza
się pozbyć lub do których pozbycia się jest zobowiązany.
Odpady klasyfikuje się przez zaliczenie ich do odpowiedniej grupy, podgrupy i rodzaju
odpadów uwzględniając:
 źródło ich powstawania;
 właściwości powodujące, że odpady są odpadami niebezpiecznymi, określone w załączniku nr 3 do ustawy;
 składniki odpadów, dla których przekroczenie wartości granicznych stężeń substancji
niebezpiecznych może powodować, że odpady są odpadami niebezpiecznymi.
W czasie funkcjonowania przedmiotowego gospodarstwa powstawać będą odpady
stałe wynikające z eksploatacji bieżącej budynków inwentarskich, odpady z czyszczenia zaplecza socjalnego oraz otoczenia budynków, odpady z prowadzonych prac konserwacyjnych i
remontowych oraz odpady weterynaryjne. Ogólnie, odpady mogące powstać na terenie zespołu inwentarskiego można zaklasyfikować do następujących podgrup odpadów:
 odpady opakowaniowe (włącznie z selektywnie gromadzonymi komunalnymi odpadami
opakowaniowymi) – podgrupa 15 01,
 sorbenty, materiały filtracyjne, tkaniny do wycierania i ubrania ochronne – podgrupa 15
02,
 zużyte lub nienadające się do użytkowania pojazdy (włączając maszyny pozadrogowe),
odpady z demontażu, przeglądu i konserwacji pojazdów (z wyłączeniem grup 13 i 14
oraz podgrup 16 06 i 16 08) – podgrupa 16 01,
 odpady urządzeń elektrycznych i elektronicznych – podgrupa 16 02,
 baterie i akumulatory – podgrupa 16 06,
 odpady materiałów i elementów budowlanych oraz infrastruktury drogowej (np. beton,
cegły, płyty, ceramika) – podgrupa 17 01,
 odpady drewna, szkła i tworzyw sztucznych – podgrupa 17 02,
Geotechnika
26
 odpady i złomy metaliczne oraz stopów metali – podgrupa 17 04,
 odpady z badań, diagnozowania, leczenia i profilaktyki weterynaryjnej – podgrupa 18 02,
 odpady komunalne – podgrupa 20 03.
Na terenie gospodarstwa wytwarzane będą odpady opakowaniowe po zużytych dodatkach paszowych, środkach czystości itp. – odpady o kodach: 15 01 01, 15 01 02, 15 01 03,
15 01 04, 15 01 05, 15 01 07 i 15 01 10*. Szacuje się, że ilość tych odpadów nie przekroczy
140 kg/rok. Będą one magazynowane selektywnie w wyznaczonych miejscach budynku gospodarczego i okresowo przekazywane będą do odzysku lub unieszkodliwienia zewnętrznym
firmom posiadającym stosowne wymagane prawem zezwolenia na gospodarowanie odpadami danego rodzaju. Odpady o kodach: 15 01 01 i 15 01 03 mogą być również przekazywane osobom fizycznym lub jednostkom organizacyjnym niebędącym przedsiębiorcami, w celu
odzysku zgodnie z przepisami rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 21 kwietnia 2006 r.
w sprawie listy rodzajów odpadów, które posiadacz odpadów może przekazywać osobom fizycznym lub jednostkom organizacyjnym niebędącym przedsiębiorcami, oraz dopuszczalnych
metod ich odzysku [1.5.22.], z użyciem dopuszczalnych metod odzysku określonych w tym
rozporządzeniu.
W związku z utrzymaniem czystości na terenie gospodarstwa oraz stosowaniem przez
pracowników odzieży ochronnej wytwarzane będą odpady o kodach: 15 02 02* i 15 02 03.
Szacuje się, że ich ilość nie przekroczy 50 kg. Odpady te będą zbierane i magazynowane selektywnie w szczelnych workach foliowych lub pojemnikach z tworzywa sztucznego, ustawionych w wyznaczonym miejscu budynku gospodarczego. Po zebraniu odpowiedniej ilości
odpady te będą przekazywane zewnętrznej firmie posiadającej odpowiednie wymagane
prawem zezwolenia na przetwarzanie odpadów tych rodzajów.
Budynki inwentarskie będą oświetlane za pomocą lamp LED. Szacuje się, że w ciągu
roku masa zużytych lamp – odpadów o kodzie 16 02 13* – nie przekroczy 10 kg. Zużyte lampy LED będą magazynowane w opakowaniach producenta, w wyznaczonym miejscu na terenie zaplecza socjalnego gospodarstwa. Odpady te będą oddawane do punktów zbierania zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego, czyli sklepów detalicznych, hurtowni lub lokalnych punktów zbiórki stworzonych przez gminy i lokalne przedsiębiorstwa usług komunalnych, które mają obowiązek przyjmowania odpadów tego rodzaju, stosownie do ustawy o
zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym z dnia 29 lipca 2005 r. [1.5.8.]. Pozostałe odpady podgrupy 16 02 będą gromadzone selektywnie w szczelnych pojemnikach ustawionych
w wydzielonym miejscu budynku gospodarczego, a docelowo będą przekazywane firmie zeGeotechnika
27
wnętrznej prowadzącej działalność w zakresie zbierania tego rodzaju odpadów, posiadającej
odpowiednie wymagane prawem zezwolenia, lub będą przekazywane prowadzącemu zakład
przetwarzania zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego, wpisanemu do rejestru
Głównego Inspektora Ochrony Środowiska.
Poza wymienionymi wyżej rodzajami odpadów, w trakcie eksploatacji budynków inwentarskich powstawać będą również niewielkie ilości niesegregowanych odpadów komunalnych w obrębie zaplecza socjalnego oraz odpady ze sprzątania placów i dróg transportowych zlokalizowanych na terenie gospodarstwa. Szacuje się, że ilość odpadów komunalnych
nie przekroczy w okresie rocznym 2000 kg, natomiast odpadów z czyszczenia placów i dróg
powstanie ok. 100 kg rocznie. Odpady komunalne będą magazynowane w typowym wolnostojącym, szczelnym pojemniku z zamknięciem, ustawionym na utwardzonym podłożu na terenie gospodarstwa. Odpady komunalne, po nagromadzeniu odpowiedniej ilości, będą sukcesywnie odbierane przez gminną jednostkę organizacyjną lub przedsiębiorcę odbierającego
odpady komunalne od właścicieli nieruchomości, wpisanego do rejestru działalności regulowanej.
Podczas badania i leczenia zwierząt na terenie zespołu inwentarskiego mogą zostać
wytworzone następujące rodzaje i ilości odpadów weterynaryjnych:
 Narzędzia chirurgiczne i zabiegowe oraz ich resztki (z wyłączeniem 18 02 02) – kod odpadu 18 02 01 – będą to m.in. zużyte ostrza skalpeli, igły, strzykawki, katetery, rękawice
jednorazowe itp. Szacuje się, że ilość tych odpadów nie przekroczy 20 kg/rok;
 Inne odpady, które zawierają żywe drobnoustroje chorobotwórcze lub ich toksyny oraz
inne formy zdolne do przeniesienia materiału genetycznego, o których wiadomo lub co
do których istnieją wiarygodne podstawy do sądzenia, że wywołują choroby u ludzi i
zwierząt – kod odpadu 18 02 02* – będą to m.in. materiały opatrunkowe, gaziki, fragmenty usuniętych tkanek itp. Szacuje się, że ilość tych odpadów nie przekroczy 10
kg/rok;
 Leki cytotoksyczne i cytostatyczne – kod odpadu 18 02 07* – będą to resztki niewykorzystanych leków. Szacuje się, że ilość tych odpadów nie przekroczy 3 kg/rok;
 Leki inne niż wymienione w 18 02 07 – kod odpadu 18 02 08 – będą to resztki niewykorzystanych leków. Szacuje się, że ilość tych odpadów nie przekroczy 3 kg/rok.
W związku z obsługą weterynaryjną gospodarstwa mogą również powstać odpady
opakowaniowe po lekach i szczepionkach:
Geotechnika
28
 Opakowania z papieru i tektury – kod odpadu 15 01 01 – szacuje się, że ich ilość nie
przekroczy 10 kg/rok;
 Opakowania z tworzyw sztucznych – kod odpadu 15 01 02 – szacuje się, że ich ilość nie
 Opakowania wielomateriałowe – kod odpadu 15 01 05 – szacuje się, że ich ilość nie
 Opakowania ze szkła – kod odpadu 15 01 07 – szacuje się, że ich ilość nie przekroczy 10
kg/rok.
Wyżej wymienione odpady pochodzące z badania i leczenia zwierząt (w tym również
odpady opakowaniowe) nie będą magazynowane na terenie przedsięwzięcia – bezpośrednio
po wytworzeniu będą zabierane przez lekarza weterynarii obsługującego gospodarstwo.
Sposób postępowania z odpadami weterynaryjnymi będzie zgodny z zapisami m.in.:
 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach [1.5.13.];
 rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 23 grudnia 2002 r. w sprawie rodzajów odpadów
medycznych i weterynaryjnych, których poddawanie odzyskowi jest zakazane (Dz.U.
2003 nr 8 poz. 103);
 rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 23 grudnia 2002 r. w sprawie dopuszczalnych
sposobów i warunków unieszkodliwiania odpadów medycznych i weterynaryjnych (Dz.U.
2003 nr 8 poz. 104 z późn. zm.).
W związku z bieżącą konserwacją i naprawami sprzętu na terenie zespołu inwentarskiego mogą zostać wytworzone następujące rodzaje i ilości odpadów:

Zużyte opony (kod 16 01 03) – opony będą magazynowane luzem w wyznaczonym miejscu budynku gospodarczego, a następnie będą przekazywane specjalistycznej firmie zewnętrznej posiadającej stosowane wymagane prawem zezwolenia na przetwarzanie tych
odpadów. Szacuje się, że ilość tych odpadów nie przekroczy 60 kg/rok;

Metale żelazne (kod 16 01 17) – odpady te będą zbierane i magazynowane selektywnie w
wyznaczonym miejscu budynku gospodarczego, a następnie będą przekazywane do odzysku zewnętrznej firmie posiadającej stosowne wymagane prawem zezwolenia na gospodarowanie odpadami tego rodzaju. Szacuje się, że ilość tych odpadów nie przekroczy
50 kg/rok;

Metale nieżelazne (kod 16 01 18) – odpady te będą zbierane i magazynowane selektywnie w wyznaczonym miejscu budynku gospodarczego, a następnie będą przekazywane do
Geotechnika
29
odzysku zewnętrznej firmie posiadającej stosowne wymagane prawem zezwolenia na
gospodarowanie odpadami tego rodzaju. Szacuje się, że ilość tych odpadów nie przekroczy 50 kg/rok;

Tworzywa sztuczne (kod 16 01 19) – odpady te będą zbierane i magazynowane selektywnie w wyznaczonym miejscu budynku gospodarczego, a następnie będą przekazywane
wyspecjalizowanym zewnętrznym firmom posiadającym odpowiednie wymagane prawem zezwolenia na przetwarzanie (odzysk lub unieszkodliwianie) odpadów tego rodzaju.
Szacuje się, że ilość tych odpadów nie przekroczy 30 kg/rok;

Baterie i akumulatory ołowiowe (kod 16 06 01*) – odpady te będą zbierane i gromadzone selektywnie w szczelnym pojemniku nieprzewodzącym prądu, odpornym na działanie
substancji zawartych w bateriach i akumulatorach oraz działanie warunków atmosferycznych, zgodnie z ustawą z dnia 24 kwietnia 2009 r. o bateriach i akumulatorach [1.5.12.].
Pojemnik na akumulatory, wykonany z tworzywa sztucznego, ustawiony będzie w wydzielonym miejscu budynku gospodarczego, na szczelnej, betonowej posadzce. Odpady
te będą niezwłocznie przekazywane wyspecjalizowanym jednostkom zewnętrznym – zakładom przetwarzania zużytych baterii i zużytych akumulatorów, spełniającym określone
ustawowo wymagania. Szacuje się, że ilość tych odpadów nie przekroczy 50 kg/rok;

Odpady betonu oraz gruz betonowy z rozbiórek i remontów (kod 17 01 01) – odpady te
będą zbierane i magazynowane selektywnie w wyznaczonym miejscu na terenie gospodarstwa, a następnie będą przekazywane wyspecjalizowanym zewnętrznym firmom posiadającym odpowiednie wymagane prawnie zezwolenia na przetwarzanie (odzysk lub
unieszkodliwianie) tych odpadów. Szacuje się, że ilość tych odpadów nie przekroczy 50
kg/rok;

Gruz ceglany (17 01 02) – odpady te będą zbierane i magazynowane selektywnie w wyznaczonym miejscu na terenie gospodarstwa, a następnie będą przekazywane wyspecjalizowanym zewnętrznym firmom posiadającym odpowiednie wymagane prawnie zezwolenia na przetwarzanie (odzysk lub unieszkodliwianie) tych odpadów. Szacuje się, że ilość
tych odpadów nie przekroczy 50 kg/rok;

Odpady innych materiałów ceramicznych i elementów wyposażenia (kod 17 01 03) – odpady te będą zbierane i magazynowane selektywnie w wyznaczonym miejscu na terenie
gospodarstwa, a następnie będą przekazywane wyspecjalizowanym zewnętrznym firmom posiadającym odpowiednie wymagane prawnie zezwolenia na przetwarzanie (od-
Geotechnika
30
zysk lub unieszkodliwianie) tych odpadów. Szacuje się, że ilość tych odpadów nie przekroczy 40 kg/rok;

Szkło (kod 17 02 02) – odpady te będą zbierane i magazynowane selektywnie w wyznaczonym miejscu budynku gospodarczego, a następnie będą przekazywane do odzysku lub
unieszkodliwienia zewnętrznej firmie posiadającej stosowne wymagane prawem zezwolenia na gospodarowanie odpadami tego rodzaju. Szacuje się, że ilość tych odpadów nie

Tworzywa sztuczne (kod 17 02 03) – odpady te będą zbierane i magazynowane selektywnie w wyznaczonym miejscu budynku gospodarczego, a następnie będą przekazywane do
odzysku lub unieszkodliwienia zewnętrznej firmie posiadającej stosowne wymagane
prawem zezwolenia na gospodarowanie odpadami tego rodzaju. Szacuje się, że ilość tych
odpadów nie przekroczy 30 kg/rok;

Żelazo i stal (kod 17 04 05) – odpady te będą zbierane i magazynowane selektywnie w
wyznaczonym miejscu na terenie gospodarstwa, a po zebraniu odpowiedniej ilości będą
przekazywane do odzysku zewnętrznej firmie posiadającej stosowne wymagane prawem
zezwolenia na przetwarzanie odpadów tego rodzaju. Szacuje się, że ilość tych odpadów
nie przekroczy 50 kg/rok;

Kable inne niż wymienione w 17 04 10 (kod 17 04 11) – odpady te będą zbierane i magazynowane selektywnie w wyznaczonym miejscu budynku gospodarczego, a następnie
będą przekazywane do odzysku lub unieszkodliwienia zewnętrznej firmie posiadającej
stosowne wymagane prawem zezwolenia na gospodarowanie odpadami tego rodzaju.
Szacuje się, że ilość tych odpadów nie przekroczy 10 kg/rok;
Przeglądy techniczne i naprawy wymagające użycia specjalistycznych narzędzi oraz
wymiana płynów eksploatacyjnych (m.in. olejów silnikowych, płynów hamulcowych itp.) w
maszynach rolniczych będą wykonywane poza terenem zespołu inwentarskiego, w warsztatach zewnętrznych.
Podsumowując, w trakcie funkcjonowania przedmiotowego gospodarstwa mogą powstać następujące rodzaje i ilości odpadów stałych, sklasyfikowanych zgodnie z rozporządzeniem Ministra Środowiska z dnia 9 grudnia 2014 r. w sprawie katalogu odpadów [1.5.46.]:
Geotechnika
31
Tabela nr 4: Rodzaje, kody oraz prognozowane ilości odpadów powstających w trakcie eksploatacji zespołu inwentarskiego chowu trzody chlewnej.
Lp.
1.
2.
3.
4.
Rodzaj odpadu
Odpady opakowaniowe, w tym :
15 01
15 01 01
0,035
 Odpady opakowaniowe z tworzyw sztucznych
15 01 02
0,035
 Opakowania z drewna
15 01 03
0,030
 Opakowania z metali
15 01 04
0,025
 Odpady opakowaniowe wielomateriałowe
15 01 05
0,020
 Opakowania ze szkła
15 01 07
0,025
15 01 10*
0,010
 Opakowania zawierając pozostałości substancji niebezpiecznych lub nimi zanieczyszczone
Sorbenty, materiały filtracyjne, tkaniny do wycierania i ubrania
ochronne, w tym :
 Sorbenty, materiały filtracyjne (w tym filtry lejowe nieujęte w
innych grupach), tkaniny do wycierania, (np. szmaty, ścierki) i
ubrania ochronne zanieczyszczone substancjami niebezpiecznymi (np. PCB)
 Sorbenty, materiały filtracyjne, tkaniny do wycierania (np.
szmaty, ścierki) i ubrania ochronne inne niż wymieniowe w 15
02 02
Zużyte lub nienadające się do użytkowania pojazdy (włączając
maszyny pozadrogowe), odpady z demontażu, przeglądu i konserwacji pojazdów (z wyłączeniem grup 13 i 14 oraz podgrup 16
06 i 16 08), w tym :
15 02
15 02 02*
0,015
15 02 03
0,035
16 01
 Zużyte opony
16 01 03
0,060
 Metale żelazne
16 01 17
0,050
 Metale nieżelazne
16 01 18
0,050
 Tworzywa sztuczne
16 01 19
0,030
Odpady urządzeń elektrycznych i elektronicznych, w tym :
Baterie i akumulatory, w tym :
 Baterie i akumulatory ołowiowe
6.
Ilość
[Mg/rok]
 Odpady opakowaniowe z papieru i tektury
 Zużyte urządzenia zawierające niebezpieczne elementy inne
niż wymienione w 16 02 09 do 16 02 12 (zużyte świetlówki kompaktowe)
 Zużyte urządzenia inne niż wymienione w 16 02 09 do 16 02
13
5.
Kod
odpadu
Odpady materiałów i elementów budowlanych oraz infrastruktury drogowej (np. beton, cegły, płyty, ceramika), w tym :
 Odpady betonu oraz gruz betonowy z rozbiórek i remontów
Geotechnika
16 02
16 02 13*
0,010
16 02 14
0,030
16 06
16 06 01*
0,050
17 01
17 01 01
0,050
32
7.
8.
9.
 Gruz ceglany
17 01 02
0,050
 Odpady innych materiałów ceramicznych i elementów wyposażenia
17 01 03
0,040
Odpady drewna, szkła i tworzyw sztucznych, w tym :
17 02
 Szkło
17 02 02
0,010
 Tworzywa sztuczne
17 02 03
0,030
Odpady i złomy metaliczne oraz stopów metali, w tym :
17 04
 Żelazo i stal
17 04 05
0,050
 Kable inne niż wymienione w 17 04 10
17 04 11
0,010
Odpady z diagnozowania, leczenia i profilaktyki weterynaryjnej,
w tym :
 Narzędzia chirurgiczne i zabiegowe oraz ich resztki (z wyłączeniem 18 02 02)
 Inne odpady, które zawierają żywe drobnoustroje chorobotwórcze lub ich toksyny oraz inne formy zdolne do przeniesienia
materiału genetycznego, o których wiadomo lub co do których
istnieją wiarygodne podstawy do sądzenia, że wywołują choroby
u ludzi i zwierząt
18 02
18 02 01
0,020
18 02 02*
0,010
 Leki cytotoksyczne i cytostatyczne
18 02 07*
0,003
 Leki inne niż wymienione w 18 02 07
18 02 08
0,003
10. Inne odpady komunalne, w tym :
20 03
 Niesegregowane (zmieszane) odpady komunalne
20 03 01
2,0
 Odpady z czyszczenia placów i ulic
20 03 03
0,10
Jak wynika z powyższego zestawienia, ilość odpadów stałych mogących powstać na
terenie przedmiotowego gospodarstwa wynosi ok. 2,886 Mg/rok, w tym ok. 0,098 Mg/rok
odpadów niebezpiecznych i 2,788 Mg/rok odpadów innych niż niebezpieczne.
Inwestor będzie wytwarzał poniżej 1 Mg rocznie odpadów niebezpiecznych oraz poniżej 5000 Mg rocznie odpadów innych niż niebezpieczne i obojętne, zatem zgodnie z art.
180a ustawy Prawo ochrony środowiska [1.5.3.] nie ma obowiązku uzyskania pozwolenia na
wytwarzanie odpadów.
Podstawowymi sposobami ograniczania oddziaływania odpadów na środowisko będą:
 minimalizacja ilości wytwarzanych odpadów:
 w miarę możliwości stosowanie opakowań wielokrotnego użytku;
Geotechnika
33
 stosowanie lamp LED o wydłużonym czasie działania;
 prawidłowa eksploatacja wszystkich instalacji i urządzeń, dokonywanie regularnych
przeglądów i konserwacji sprzętu;
 ochrona środowiska gruntowo-wodnego przed ewentualnymi zanieczyszczeniami związanymi z gospodarowaniem odpadami:
 wszystkie wytwarzane odpady będą gromadzone w sposób selektywny i przekazywane do odzysku lub unieszkodliwienia wyłącznie podmiotom posiadającym stosowne wymagane prawem zezwolenia na przetwarzanie danych rodzajów odpadów
(dopuszcza się przekazywanie niektórych rodzajów odpadów opakowaniowych osobom fizycznym lub jednostkom organizacyjnym niebędącym przedsiębiorcami, w celu odzysku z użyciem dozwolonych metod odzysku określonych w odpowiednim rozporządzeniu Ministra Środowiska z dnia 21 kwietnia 2006 r. [1.5.22.]);
 wszystkie wytwarzane odpady będą magazynowane na terenie do którego prowadzący instalację ma tytuł prawny, w sposób zgodny z wymogami ustawy z dnia 14
grudnia 2012 r. o odpadach [1.5.13.] i przepisami szczegółowymi, a w szczególności
odpady będą gromadzone:
 selektywnie, w zależności od rodzaju odpadów, w wyznaczonych i odpowiednio
przystosowanych miejscach;
 w warunkach właściwie zabezpieczających przed przedostaniem się do środowiska substancji szkodliwych, m.in. w szczelnych workach, kontenerach lub pojemnikach, przystosowanych pojemnościowo i konstrukcyjnie do odpowiednich
rodzajów odpadów;
 w sposób zabezpieczający przed dostępem osób postronnych i zwierząt (głównie
we wnętrzach budynków zlokalizowanych na terenie gospodarstwa).
2.3.4. Ścieki bytowe.
Na terenie gospodarstwa ścieki bytowe powstają w obszarze budynku mieszkalnego
inwestora. Ilość tych ścieków można oszacować w oparciu o ilość wody pobieranej do celów
sanitarnych i gospodarczych, przyjmując założenie, iż 100% ilości pobieranej wody stanowią
ścieki. Podstawę teoretycznego wyliczenia potrzeb wodnych może stanowić rozporządzenie
Ministra Infrastruktury z dnia 14 stycznia 2002r. w sprawie określenia przeciętnych norm zużycia wody [1.5.15]. Wg rozporządzenia jednostkowe normy zużycia wody w gospodarstwach
domowych, których wyposażenie obejmuje zasilanie z wodociągu, ubikację, łazienkę, lokalne
Geotechnika
34
źródło ciepłej wody oraz odprowadzenie ścieków do sieci kanalizacyjnej wynosi 100
dm3/mieszkańca/dobę oraz 3,0m3/mieszkańca/miesiąc. W budynku mieszkalnym inwestora
mieszka 6 osób. Do obsługi gospodarstwa nie będą zatrudnione dodatkowe osoby. Przyjmując współczynnik nierównomierności rozbioru wody Nd = 1,2 ilość wytwarzanych ścieków bytowych na terenie gospodarstwa wyniesie:
 w ilość średnia dobowa:
Qśr .d  6 osób 0,100 m3 d  0,60 m3 d
 ilość maksymalna dobowa:
Qmax.d  0,60 m3 d 1,2  0,72 m3 d
 ilość średnia miesięczna:
Qśr .m  6 osób 3m3 m  c  18 m3 m  c
 ilość roczna:
Qa  18 m3 m  c 12  216m3 / a
Ścieki bytowe oczyszczane są w przydomowej oczyszczalni ścieków SBR 12 a następnie odprowadzane są do gruntu poprzez rozsączanie ścieków oczyszczonych w studni chłonnej.
2.3.5. Wody z mycia budynków inwentarskich.
Na terenie przedmiotowego zespołu inwentarskiego będzie powstawała niewielka
ilość wód z mycia posadzek w postaci betonowych ażurowych płyt (tzw. rusztów) oraz dolnych partii ścian za pomocą myjki wysokociśnieniowej. Wg Projektu dokumentu referencyjnego dotyczącego Najlepszych Dostępnych Technik dla intensywnego chowu lub hodowli
drobiu lub świń [1.6.2.] poziom zużycia wody do czyszczenia dla ferm tuczników utrzymywanych w systemie bezściółkowych, na rusztach pełnych wynosi 20 dm 3/zwierzę. Ilość wód z
mycia budynków inwentarskich wyniesie zatem ok. 114m3/rok, w tym:

3 cykle/rok x 950 sztuk x 0,02 m3/zwierzę = 57 m3/rok;

3 cykle/rok x 950 sztuk x 0,02 m3/zwierzę = 57 m3/rok;
Wody z mycia będą odprowadzane do wanien pod rusztami znajdującymi się pod zarusztowanymi podłogami chlewni.
2.3.6. Wody opadowe i roztopowe.
Na terenie gospodarstwa będą powstawały wody opadowe i roztopowe w wyniku
spłukiwania powierzchni dachów i terenów utwardzonych. Na odwadnianą zlewnię będą
składały się następujące powierzchnie:

połacie dachowe (w zaokrągleniu do 10m2) FD1 = 2 700 m2, w tym:
Geotechnika
35
 budynek mieszkalny (istniejący) – ok. 164 m2;
 budynek gospodarczy (istniejący) – ok. 93 m2;
 budynek gospodarczy (istniejący) – ok. 225 m2;
 budynek magazynowo – gospodarczy (istniejący) - 386 m2;
 budynek kuchni paszowej (istniejący) – ok. 15,8 m2;
 chlewnia nr 1 (istniejąca) – ok. 872,32 m2;
 chlewnia nr 2 (projektowana) – ok. 870 m2;
 szczelne przykrycie projektowanego zbiornika na gnojowicę – ok. 65 m2.

powierzchnie utwardzone FU1 = 2 200 m2, w tym:
 istniejące tereny utwardzone kostką betonową – ok. 900 m2;
 istniejące tereny utwardzone kruszywem – ok. 400 m2;
 projektowane tereny utwardzone kruszywem – ok. 900 m2.
Dla obliczenia ilości ścieków opadowych przyjęto następujące założenia do bilansu po-
wierzchni, z której w sposób zorganizowany zostaną ujęte i odprowadzone wody opadowe:
 dla określenia Qmax.d. przyjęto deszcz 30-minutowy,
 dla określenia Qsek. przyjęto deszcz 15-minutowy nawalny z prawdopodobieństwem wystąpienia p = 50%, co dwa lata,
 intensywność opadu dla deszczu 30-minutowego przyjęto zgodnie z zasadami obliczeń
sieci kanalizacyjnej, tzn. 83 dm3/s · ha,
 intensywność opadu nawalnego 15-minutowego z prawdopodobieństwem wystąpienia
p = 50% (co dwa lata) obliczona została poniżej z wykorzystaniem średniego opadu z
dziesięciolecia według danych Instytutu Meteorologii i Gospodarki Wodnej w Warszawie.
Obliczenie ilości wód opadowych ujmowanych i odprowadzanych z odwadnianych
powierzchni zlewni przeprowadza się na podstawie następującej zależności:
Q = q ·  · z · F
[dm3/s]
gdzie:
q - natężenie opadu deszczu
[dm3/s·ha]
 - współczynnik opóźnienia odpływu
z - zastępczy współczynnik spływu
F - całkowita powierzchnia zlewni
Geotechnika
[bezwymiarowy]
[bezwymiarowy]
[ha]
36
Natężenie opadu deszczu obliczone zostanie według poniższego wzoru:
q=
6,631 3 H2  C
t 0,667
d
gdzie:
H = 550 mm - średni opad z dziesięciolecia dla rejonu gminy według danych IMGW w Warszawie
C = 100/p - częstotliwość występowania opadu
td - czas trwania deszczu miarodajnego w minutach
Według danych literaturowych przyjęto czas trwania deszczu miarodajnego td=15 minut i prawdopodobieństwo przewyższenia p= 50%. Po podstawieniu otrzymamy:
q
6,631  3 (550) 2  100
50
150,667
= 92,13 dm3/s·ha
Współczynnik opóźnienia odpływu  uwzględniający wszystkie opóźnienia dla zlewni,
który może być obliczany według kryterium powierzchni zlewni F, przyjęto według Imhoffa na
poziomie równym  = 1,0 (powierzchnia zlewni F < 1,0 ha).
Zastępczy współczynnik spływu z obliczono według wzoru:
Z 
 D  FD   U  FU
FD  FU
Empiryczne wartości współczynnika spływu  w zależności od rodzaju powierzchni
zestawiono poniżej:
Tabela nr 5: Empiryczne wartości współczynnika spływu .
Rodzaj powierzchni

Dachy szczelne (blacha, papa, eternit)
0,90 ÷ 0,95
Drogi asfaltowe
0,85 ÷ 0,90
Bruki kamienne szczelne, klinkier
0,75 ÷ 0,85
Bruki kamienne - bez zalanych spoin
0,50 ÷ 0,70
Bruki gorsze
0,40 ÷ 0,50
Szosy
0,25 ÷ 0,40
Drogi żwirowe
0,15 ÷ 0,30
Powierzchnie niebrukowane
0,10 ÷ 0,20
Parki, ogrody, trawniki
0,00 ÷ 0,10
Przyjęto następujące wartości współczynnika spływu:
Geotechnika
37

dla dachów: D = 0,90;

dla terenów utwardzonych kostką betonową: U1 = 0,60;

dla terenów utwardzonych kruszywem: U2 = 0,23;
Stąd zastępczy współczynnik spływu z dla zlewni wyniesie:
Z 
0,90  2700 m 2  0,60  900m 2  0,23  1300 m 2
 0,67
2700 m 2  900m 2  1300 m 2
Dla sumarycznej wielkości powierzchni połaci dachowych i terenów utwardzonych w
obszarze gospodarstwa wynoszącej ok. 0,49 ha, całkowita ilość wód opadowych dla deszczu
miarodajnego o czasie trwania t d = 15 minut wyniesie:
Qs = 92,13 dm3/s.ha  1,0  0,67  0,49 ha ≈ 30,25 dm3/s
Maksymalna godzinowa ilość wód opadowych i roztopowych odprowadzanych z połaci dachowych i terenów utwardzonych wyniesie:
Qmax.h. = Qs . 15 min . 60 sek/1000 = 30,25 dm3/s . 15 min . 60 sek/1000 ≈ 27,23 m3/h
Całkowity odpływ dobowy dla deszczu 30-minutowego - przyjętego zgodnie z zasadami
obliczeń sieci kanalizacyjnej (tzn. 83 dm3/s . ha) - wyniesie odpowiednio:
Qmax.d. = 83 dm3/s.ha  1,0  0,67  1800 s/d  0,49 ha  0,001 m3/dm3 ≈ 49,05 m3/d
Do obliczenia średniego rocznego odpływu wód opadowych ogółem odprowadzanych
z powierzchni odwadnianej stosuje się zazwyczaj wzór Iszkowskiego w następującej postaci:
Qśr. =
  H  A  10 6
365  86400
 0,03171 .  . H . A
gdzie:
Qśr. - odpływ średni [m3/s],
H - opad roczny [m],
A - powierzchnia zlewni [km2],
 - współczynnik średniego rocznego odpływu dla zlewni [bezwymiarowy].
Dane dla ocenianego przedsięwzięcia:
H = 550 mm = 0,550 m
Wartość współczynnika "" odnosi się do rzeczywistych naturalnych zlewni rzek, a jego wartość, według Iszkowskiego, zależy wyłącznie od stromości zboczy (waha się od 0,2 dla
bagien i nizin, do 0,7 dla najwyższych gór). W ocenianym przypadku, gdzie zlewnią jest poGeotechnika
38
wierzchnia odwadniana, celowym wydaje się wprowadzenie innego współczynnika, który
eliminowałby ten element środowiska przyrodniczego jakim jest stromość zboczy, a bardziej
eksponował rodzaj powierzchni, parowanie oraz wielkość infiltracji. Współczynnikiem tym
jest współczynnik spływu  lub zastępczy współczynnik spływu z stosowany we wzorze do
obliczenia przepływów wód deszczowych. Ostatecznie powyższy wzór przybierze postać:
Qśr. = 0,03171 . z . H . A
Podstawiając powyższe dane otrzymamy:
Qśr. = 0,03171 . 0,67 . 0,550 . 0,0049 ≈ 5,73 .10-5 m3/s
Qśr.d. = Qśr. . 86 400 s/d = 5,73 .10-5 m3/s . 86 400 s/d ≈ 4,95 m3/d
Qśr.r. = Qśr.d. . 365 d/rok = 4,95 m3/d . 365 d/rok = 1806,75 m3/rok
Roczna ilość wód opadowych odprowadzanych z połaci dachowych budynków i powierzchni utwardzonych w obszarze działki nr 552 wyniesie ok. 1806,8 m3/rok (jest to wielkość
orientacyjna).
Wody opadowe odprowadzane będą z połaci dachowych oraz nienarażonych na zanieczyszczenie terenów utwardzonych w postaci niezanieczyszczonej bezpośrednio do gruntu, a więc w sposób najbardziej prawidłowy z punktu widzenia bilansu odpływu naturalnego i
krążenia wody w środowisku.
2.3.7. Zanieczyszczenia gazowe atmosfery.
Źródła zanieczyszczenia powietrza, które będą występować na terenie ocenianego
przedsięwzięcia, w fazie jego eksploatacji, związane będą głównie z chowem trzody chlewnej w
dwóch budynkach inwentarskich oraz magazynowaniem gnojowicy w zewnętrznym zbiorniku
na gnojowicę. W obszarze przedmiotowego zespołu inwentarskiego chlewnia nr 1 nie jest
ogrzewana, nie przewiduje się również ogrzewania projektowanej chlewni nr 2, zatem funkcjonowanie tych obiektów nie będzie powodować emisji energetycznej ze spalania paliw.
Chów trzody chlewnej jest źródłem emisji substancji, które mogą powodować pojawianie się uciążliwości zapachowej. W pomieszczeniach inwentarskich oraz w powietrzu wokół chlewni występują liczne odoranty będące typowymi produktami biodegradacji biomasy:
amoniak, siarkowodór, tiole, sulfidy i aminy alifatyczne, heterocykliczne związki organiczne
zawierające siarkę i azot, alkohole alifatyczne i fenole, ketony, aldehydy, kwasy alifatyczne,
estry. Stwierdzono również występowanie węglowodorów aromatycznych (toluenu i ksyleGeotechnika
39
nu). Emisja odorantów będzie zachodzić głównie poprzez systemy wentylacji mechanicznej
pomieszczeń, w których znajdują się zwierzęta – będzie to emisja zorganizowana. Źródłem
niezorganizowanej emisji substancji złowonnych będzie procesy nawożenia gruntów (w tym
pól uprawnych) z użyciem nawozów naturalnych (gnojowicy) – poza obszarem zespołu inwentarskiego.
Ogólnie problemy związane z określeniem uciążliwości zapachowej rozwiązuje się wyrażając stężenie mieszaniny zanieczyszczeń w jednostkach zapachowych w metrze sześciennym lub określając emisję w jednostkach zapachowych na jednostkę czasu np. na sekundę.
Jednostką zapachową (JZ) nazywa się ilość substancji, której obecność w jednym metrze sześciennym powietrza powoduje osiągnięcie progu węchowej wyczuwalności zapachu. Ilość
substancji (prostego związku lub mieszaniny) wyraża się zwykle w miligramach lub mikrogramach. Osiągnięcie progu wyczuwalności węchowej jest stwierdzane przez reprezentatywny zespół ludzi: zapach powinien być wyczuwalny dla połowy zespołu. Stężenie odorantów wyrażone w jednostkach zapachowych (liczba jednostek zapachowych LJZ [JZ/m 3]) jest
równoznaczne z krotnością takiego rozcieńczenia badanego gazu czystym powietrzem, które
prowadzi do osiągnięcia progu wyczuwalności węchowej (LJZ = 1 [LZ/m3]).
Próg węchowej wyczuwalności dla amoniaku wynosi 3,9 mg/m3 (5,2 ppm), natomiast
dla siarkowodoru 0,0123 mg/m3 (0,0081 ppm).
Pojęcie jednostki zapachowej, dość powszechnie wykorzystywane przy określaniu
emisji (LZ/m3, JZ/s), jest mało przydatne podczas ocen imisji odorów. Nie mogą tu być stosowane wartości LJZ uśredniane w okresach 1 godzinnych, 24 godzinnych i rocznych. Ich
związek ze stopniem zapachowej uciążliwości nie jest bezpośredni. Wrażenie komfortu lub
dyskomfortu zależy przede wszystkim od częstości pojawiania się zapachu. Na dalszych miejscach wymieniane są pozostałe czynniki uciążliwości zapachu: intensywność wrażenia (związana z krotnością przekroczenia progu wyczuwalności) i hedoniczna jakość zapachu (ocena w
kategoriach przyjemny – nieprzyjemny). Najbardziej bezpośrednią miarą imisji substancji zapachowo uciążliwych są opinie ludności narażonej na ten rodzaj uciążliwości.
Na terenie przedmiotowego zespołu inwentarskiego stosowany jest system żywienia
„na mokro”. Zaletą tej metody jest fakt, że wraz z rozwodnieniem paszy udaje się zatrzymać
więcej azotu w organizmie zwierząt, co sprzyja zmniejszeniu emisji amoniaku do środowiska.
Na terenie przedmiotowego gospodarstwa komponentami do sporządzania pełnoporcjowej
Geotechnika
40
paszy dla trzody chlewnej są mieszanki paszowe uzupełniające, serwatka oraz kiszone ziarno
kukurydzy.
Mieszanki paszowe uzupełniające magazynowane są w trzech silosach o łącznej pojemności ok. 34 Mg, zlokalizowanych wewnątrz budynku magazynowo – gospodarczego. W
przypadku uzupełniania zapasów magazynowych ww. mieszanek paszowych, które odbywa
się transportem pneumatycznym z paszowozu do zbiorników magazynowych (silosów wewnętrznych) umieszczonych w obiektach zamkniętych, praktycznie można mówić o braku
emisji pyłów do powietrza.
Kiszone ziarno kukurydzy magazynowane jest w zasobniku z podajnikiem o pojemności ok. 4 m3, zlokalizowanym na południe od budynku kuchni paszowej. Załadunek do zasobnika odbywa się za pomocą ładowacza czołowego przy ciągniku. Przy załadunku zachodzi
niewielka emisja pyłu (wilgotność zakiszanego ziarna kukurydzy wynosi ok. 35-40%) mająca
charakter emisji niezorganizowanej.
Źródłem emisji niezorganizowanej będzie również ruch pojazdów poruszających się
po terenie gospodarstwa, jednak będzie to emisja znikoma, zachodząca w krótkim okresie
czasu, nie mająca praktycznie wpływu na stan jakości powietrza w rejonie przedsięwzięcia.
Resumując należy stwierdzić, iż głównymi źródłami emisji zanieczyszczeń gazowych i
pyłowych na terenie przedmiotowego gospodarstwa będzie:

chów trzody chlewnej w dwóch budynkach inwentarskich o obsadzie maksymalnej 950
sztuk w każdym z obiektów (w jednym cyklu produkcyjnym);

magazynowanie płynnych odchodów zwierzęcych (gnojowicy) w projektowanym naziemnym, częściowo zagłębionym zbiorniku na gnojowicę o pojemności ok. 100 m3.
2.3.7.1. Emisja technologiczna z budynków inwentarskich.
chów trzody chlewnej w dwóch budynkach inwentarskich (istniejącej chlewni nr 1 oraz projektowanej chlewni nr 2), w bezściółkowym systemie utrzymania – na rusztach. Maksymalna
obsada w jednym cyklu produkcyjnym będzie wynosiła:

w chlewni nr 1 (istniejącej) – 950 sztuk, tj. 133 DJP (950 x 0,14);

w chlewni nr 2 (projektowanej) – 950 sztuk, tj. 133 DJP (950 x 0,14).
Chów trzody chlewnej będzie się odbywał w cyklu otwartym, tj. na bazie warchlaków
pozyskanych z zakupu. Inwestor będzie kupował warchlaki o wadze ok. 30 kg i będzie je tuczył do wagi maksymalnie 110 kg. W ciągu roku w każdym z budynków prowadzone będą
Geotechnika
41
maksymalnie 3 cykle produkcyjne, trwającego po ok. 3,5 miesiąca (ok. 105 dni) każdy. Łączny
czas emisji technologicznej z budynków inwentarskich wyniesie zatem 7560 h/rok.
W istniejącej chlewni nr 1 wydzielone są dwie komory o obsadzie maksymalnej po
475 sztuk trzody chlewnej w każdej. Świeże powietrze do budynku doprowadzane jest wlotami powietrza oraz poprzez uchylne okna, umieszczone w ścianach bocznych budynków, natomiast powietrze zużyte usuwane jest systemem wentylacji mechanicznej, składającym się z
8 wentylatorów typu FC063 firmy Ziehl-Abegg o średnicy 0,63m i wydajności ok. 12 400 m3/h
każdy, z wyrzutniami dachowymi, niezadaszonymi (po 4 wentylatory w każdej komorze).
Kominy wyciągowe wyposażone są w głowice strumieniowe o średnicy wewnętrznej ok.
0,82m, które kierują wyciągane powietrze prosto w górę. Wyloty kominów znajdują się na
wysokości ok. 6,8 m npt.
W projektowanej chlewni nr 2 zwierzęta utrzymywane będą w dwóch komorach o
obsadzie maksymalnej po 475 sztuk trzody chlewnej w każdej. Świeże powietrze doprowadzane będzie wlotami powietrza oraz poprzez uchylne okna, umieszczonymi w ścianach
bocznych budynku. Powietrze zużyte usuwane będzie systemem wentylacji mechanicznej,
który będzie się składał z 8 wentylatorów typu FC063 firmy Ziehl-Abegg o średnicy 0,63m i
wydajności ok. 12 400 m3/h każdy, z wyrzutniami dachowymi, niezadaszonymi (po 4 wentylatory w każdej komorze). Kominy wyciągowe wyposażone będą w głowice strumieniowe o
średnicy wewnętrznej ok. 0,82m, kierujące wyciągane powietrze prosto w górę. Wyloty kominów będą znajdowały się na wysokości ok. 6,0 m npt.
Poziomy emisji z budynków chowu trzody chlewnej są bardzo trudne do oszacowania,
ze względu na dużą zmienność zależną od takich czynników jak: system utrzymania zwierząt i
gromadzenia odchodów, technika żywienia, warunki klimatyczne, poziom techniczny wyposażenia budynków (rodzaj i wydajność wentylacji, system grzewczy), oraz ilość i jakość nawozu, która jest zależna od składu pasz, poziomu białka, systemu pojenia i liczby zwierząt.
Zakresy emisji z różnych systemów utrzymania świń podane w Dokumencie Referencyjnym o Najlepszych Dostępnych Technikach dla Intensywnego Chowu Drobiu i Świń [1.6.1.]
są następujące:
Tabela nr 6: Zakres emisji z systemów utrzymania świń (kg/miejsce/rok) wg [1.6.1.].
Kategoria
System chowu
Warchlaki (<30 kg)
Tuczniki (>30 kg)
Geotechnika
Całkowite ruszty
NH3 (1)
CH4 (2)
N2O (2)
0,06-0,8
3,9
brak danych
1,35-3,0
2,8-4,5
0,02-0,15
42
Częściowe ruszty
Pełna podłoga i ściółka
(1)
- najniższe wartości NH3 (filtry na wylocie),
(2)
0,9-2,4
4,2 i 11,1
0,59-3,44
2,1-4
0,9-1,1
0,05-2,4
- obserwacje min/max poziomów emisji;
W wyniku badań emisji siarkowodoru z fermy o obsadzie około 100 tysięcy sztuk świń wyznaczono wskaźniki emisji charakterystyczne dla sezonu letniego i zimowego odpowiednio: 7,6
kg/h i 1,9 kg/h [1.6.7.]. Wobec powyższego wskaźniki emisji siarkowodoru z chlewni w przeliczeniu na 1 sztukę wynoszą:

lato – 0,076 g/(h . sztuka),

zima – 0,019 g/(h . sztuka).
Inne źródła [1.6.7.] proponują wykorzystanie wskaźników emisji siarkowodoru dla hodow-
li świń na poziomie 0,04 g/(h . sztuka).
W trakcie chowu źródłem emisji do atmosfery z budynków inwentarskich będzie również
pył. Wg Projekt dokumentu referencyjnego dotyczącego Najlepszych Dostępnych Technik dla
intensywnego chowu lub hodowli drobiu lub świń [1.6.2.] poziom emisji pyłu zawieszonego z
utrzymania tuczników w systemie bezściółkowym (na w pełni zarusztowanej podłodze) wynosi 0,24 kg/miejsce/rok.
Do obliczeń poziomu emisji zanieczyszczeń do powietrza atmosferycznego z terenu
przedmiotowego zespołu inwentarskiego przyjęto następujące założenia:

przyjęto obsadę maksymalną w istniejącej chlewni nr 1 i projektowanej chlewni nr 2, tj. po
950 sztuk trzody chlewnej; w obliczeniach nie uwzględniono upadków w stadzie;

w ciągu roku w każdej z chlewni planowane są trzy cykle produkcyjne, trwające po ok. 3,5
miesiąca każdy, tj. 7560 h/rok;

w celu uproszczenia obliczeń przyjęto wskaźniki emisji jak dla tuczników, a więc dla okresu cyklu produkcyjnego trzody chlewnej, w których ilość emitowanych zanieczyszczeń
jest największa;

wskaźnik emisji amoniaku dla tuczników utrzymywanych na całkowitych rusztach przyjęto na poziomie 3,0 kg/miejsce/rok (wg dokumentu [1.6.1.]);

wskaźnik emisji siarkowodoru przyjęto równy 0,076 g/(h . sztuka) dla okresu letniego,
0,019 g/(h
.
sztuka) dla okresu zimowego oraz 0,040 g/(h
.
sztuka) dla okresu wio-
sna/jesień (wg dokumentu [1.6.7.]);
Geotechnika
43

wskaźnik emisji pyłu PM10 dla tuczników utrzymywanych na całkowitych rusztach przyjęto na poziomie 0,24 kg/miejsce/rok (wg dokumentu [1.6.2.]). Przyjęto taki sam wskaźnik
dla pyłu całkowitego i pyłu zawieszonego PM 2,5.
Geotechnika
44
Chlewnia nr 1 (istniejąca) oraz chlewnia nr 2 (projektowana):

Emisja amoniaku:
ENH3 = 950 miejsc . 3,0 kg NH3/miejsce/rok = 2850 kg NH3/rok
ENH3 = 2850 kg NH3/rok ÷ 7560 h/rok = 0,376984 kg NH3/h
ENH3 = 0,376984 kg NH3/h ÷2 komory = 0,188492 kg NH3/h/komorę
ENH3 = 0,188492 kg NH3/h ÷4 emitory = 0,047123 kg NH3/h/emitor

Emisja siarkowodoru:
Cykl letni:
EH2S = 950 sztuk . 0,076 g/(h . sztuka) = 0,0722 kg H2S/h
EH2S = 0,0722 kg H2S/h ÷2 komory = 0,0361 kg H2S/h/komorę
EH2S = 0,0361 kg H2S/h ÷4 emitory = 0,009025 kg H2S/h/emitor
Cykl zimowy:
Cykl wiosna/jesień:
Emisja roczna:
EH2S = 0,0722kg/h . 1890h/a + 0,01805kg/h . 1890h/a + 0,038kg/a . 3780h/a = 314,2125 kg/rok

Emisja pyłu zawieszonego PM10, PM2,5 i pyłu ogółem:
EPył = 950 miejsc . 0,24 kg/miejsce/rok = 228 kg/rok
ENH3 = 228 kg/rok ÷ 7560 h/rok = 0,030159 kg/h
ENH3 = 0,030159 kg/h ÷2 komory = 0,015079 kg/h/komorę
ENH3 = 0,015079 kg/h ÷4 emitory = 0,003770 kg/h/emitor
2.3.7.2. Praca systemu wentylacji mechanicznej chlewni.
Jednym z podstawowych parametrów poprawnego chowu jest zapewnienie odpowiedniej wymiany powietrza w budynkach inwentarskich, która zapewni dotrzymanie optymalnych parametrów klimatu wewnątrz obiektów (temperatury, wilgotności, niskiego stężeGeotechnika
45
nia zanieczyszczeń). Sugerowana wymiana powietrza w budynkach inwentarskich trzody
chlewnej powinna wynosić:
Tabela nr 7 : Sugerowana wymiana powietrza w budynkach inwentarskich.
Wymiana powietrza [m3/h . sztuka]
Źródło emisji
zima
lato
prosięta do 8 tygodni
5
20
warchlaki do 12 tygodni
8
30
tuczniki
15
80
Zużyte powietrze z istniejącej chlewni nr 1 usuwane jest za pomocą 8 wentylatorów
typu FC063 firmy Ziehl-Abegg o średnicy 0,63m i wydajności ok. 12 400 m3/h każdy, z wyrzutniami dachowymi, niezadaszonymi (po 4 wentylatory w każdej komorze). Kominy wyciągowe wyposażone są w głowice strumieniowe o średnicy wewnętrznej ok. 0,82m, które kierują wyciągane powietrze prosto w górę. Wyloty kominów znajdują się na wysokości ok. 6,8
m npt.
Zużyte powietrze z projektowanej chlewni nr 2 również usuwane będzie systemem
wentylacji mechanicznej, który będzie się składał z 8 wentylatorów typu FC063 firmy ZiehlAbegg o średnicy 0,63m i wydajności ok. 12 400 m3/h każdy, z wyrzutniami dachowymi, niezadaszonymi (po 4 wentylatory w każdej komorze). Kominy wyciągowe wyposażone będą w
głowice strumieniowe o średnicy wewnętrznej ok. 0,82m. Wyloty kominów będą znajdowały
się na wysokości ok. 6,0 m npt.
Do obliczeń przyjęto następujące założenia:

wentylatory zainstalowane w chlewniach pracują ze zmienną wydajnością;

w ciągu roku w każdym z budynków będą realizowane 3 cykle produkcyjne trwające po
2520 h każdy, tj. łącznie 7560 h/rok;

okres obliczeniowy podzielono na trzy podokresy o następującej wymaganej wymianie
powietrza:

okres I-zimowy, trwający 1890 h/rok, dla którego wymaganą wymianę powietrza
przyjęto na poziomie 15 m3/h . sztuka;

okres II-wiosna/jesień, trwający 3780 h/rok, dla którego wymianę powietrza przyjęto na poziomie 48 m3/h . sztuka;

okres III-lato, trwający 1890 h/rok, dla którego przyjęto, dla którego wymianę
powietrza przyjęto na poziomie 80 m3/h . sztuka;
Geotechnika
46
Sugerowana wymiana powietrza w chlewni nr 1 i 2 powinna wynosić:
chlewnia nr 1
chlewnia nr 2
zima
wiosna/jesień
lato
950 szt. x 15 m3/h . szt.
= 14 250 m3/h
950 szt. x 48 m3/h . szt.
= 45 600 m3/h
950 szt. x 80 m3/h . szt.
= 76 000 m3/h
Prędkość wylotu gazów wyniesie:
Emitory:
zima
wiosna/jesień
lato
E-1 ÷ E-8
E-9 ÷ E-16
0,94 m/s
3,00 m/s
5,00 m/s
Przykładowy sposób obliczenia prędkości wylotów gazów:

Wymagana wymiana powietrza w okresie zimowym:

Wydajność z jaką pracuje jeden wentylator:

Prędkość wylotów gazów z emitora:
14 250 m3/h;
14 250 m3/h : 8 = 1781,25 m3/h;
4 1781,25 m3 / h
u
 0,94 m / s
  0,82 2  3600
Tabela nr 8 : Zestawienie wielkości emisji technologicznej do powietrza z poszczególnych
emitorów budynków inwentarskich.
Emitor
Emisja
Nr
Wysokość
Średnica
Podokres
obliczeniowy
Prędkość
-
m
m
-
m/s
1
2
3
4
E-1
÷
E-8
6,8
0,82
E-9
÷
E-16
6,0
Emax
kg/h
Siarkowodór
5
6
I-zima
0,94
0,002256
II-wiosna/jesień
3,00
0,00475
Amoniak
Pył
7
8
0,047123
0,003770
0,047123
0,003770
III-lato
5,00
0,009025
I-zima
0,94
0,002256
0,82
II-wiosna/jesień
3,00
0,00475
III-lato
5,00
0,009025
2.3.7.3. Emisja z zewnętrznego zbiornika na gnojowicę.
Po zakończeniu procesu inwestycyjnego na terenie przedmiotowego gospodarstwa
źródłem emisji do atmosfery będzie również magazynowanie płynnych odchodów zwierzęcych (gnojowicy) w projektowanym naziemnym, częściowo zagłębionym zbiorniku na gnojowicę o pojemności ok. 100 m3, który zostanie zlokalizowany przy północnym szczycie istniejącej chlewni nr 1. Będzie to zbiornik żelbetowy, monolityczny, posiadający szczelne przykryGeotechnika
47
cie z poliestru lub poliestru powlekanego PVC lub innego materiału zapewniającego szczelność zbiornika zgodnie z rozporządzeniem Ministra Rolnictwa z dnia 7 października 1997 r. w
sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budowle rolnicze i ich usytuowanie [1.5.14.]. Przykrycie będzie posiadało otwór wentylacyjny o średnicy ok. 0,5m oraz zamykany otwór wejściowy.
Emisja azotu ze zbiorników na płynne odchody zwierzęce jest niska, ze względu na fizyczne cechy gnojowicy. Na gnojowicy świńskiej nie tworzy się kożuch, ponieważ większość
suchej masy z nawozu kieruje się bliżej dna zbiornika na gnojowicę. Początkowo amoniak
ulatnia się z wierzchniej warstwy gnojowicy, lecz później zubożała powierzchnia gnojowicy
blokuje parowanie. Emitowane są stosunkowo małe ilości azotu i niektóre źródła donoszą o
odparowywaniu około 5 - 15 % (średnio 10 %) z głębszych poziomów. Niskie parowanie jest
prawdopodobnie powodowane obojętnym odczynem pH. Mieszanie gnojowicy wywołuje
podnoszenie suchej masy do powierzchni, co zwiększa parowanie NH3, stąd powstają szczytowe poziomy emisji w powietrzu.
W Dokumencie Referencyjnym o Najlepszych Dostępnych Technikach dla Intensywnego Chowu Drobiu i Świń [1.6.1.] podano, iż % azotu traconego z gnojowicy w czasie średniego
okresu przechowywania w zbiornikach naziemnych wynosi 10%.
Do obliczeń przyjęto, iż zawartość azotu w gnojowicy będzie wynosiła 4,6 kgN/m3 (jak
dla gnojowicy produkowanej przez tuczniki). Przyjęto również, iż zbiornik zapełniony będzie
w 100% przez cały rok.
Emisja amoniaku ze zbiornika wyniesie:
ENH3 = (100m3 . 4,6 kg azotu/m3 . 0,10 . 1,21) = 55,66 kg NH3/rok
ENH3 = 55,66 h/rok : 8760 h/rok = 0,006354 kg NH3/rok
Tabela nr 9 : Zestawienie wielkości emisji z zewnętrznego zbiornika na płynne odchody zwierzęce.
Wysokość
Średnica
Prędkość
[m]
[m]
[m/s]
min. 1,0
0,5
0,0
Emitor
E-17
Substancja
zanieczyszczająca
Amoniak
Emisja godzinowa
maksymalna
[kg/h]
0,006354
W obliczeniach nie uwzględniono dwóch studzienek o pojemności ok. 3,5 m 3 każda
(jednej istniejącej i jednej projektowanej), gdyż będą one wykorzystywane wyłącznie do odpompowywania gnojowicy z wanien znajdujących się pod podłogami rusztowymi w budynkach inwentarskich.
Geotechnika
48
2.3.8. Emisja hałasu.
2.3.8.1. Źródła hałasu.
Po zakończeniu procesu inwestycyjnego źródłem hałasu na terenie przedmiotowego
zespołu inwentarskiego będzie:

utrzymanie trzody chlewnej w dwóch budynkach inwentarskich oraz czynności obsługowe wewnątrz obiektów,

przygotowywanie paszy w budynku kuchni paszowej;

praca systemów wentylacji mechanicznej chlewni;

ruch pojazdów w obrębie przedsięwzięcia.
Chlewnie jako obiekty hodowlane będą funkcjonowały w ruchu ciągłym (całodobo-
wo), natomiast przygotowywanie paszy i ruch pojazdów w obrębie przedsięwzięcia będzie
się odbywa wyłącznie w porze dziennej (w godz. 600 – 2200).
2.3.8.1.1. Stacjonarne źródła hałasu typu „budynek”.
Na terenie analizowanego przedsięwzięcia wytypowano następujące stacjonarne źródła hałasu typu budynek:

chlewnię nr 1 (istniejącą), gdzie prowadzony jest chów (tucz) trzody chlewnej na maksymalnie 950 stanowiskach. Jest to budynek jednokondygnacyjny, dobudowany południowym szczytem do budynku magazynowo - gospodarczego. Został on wykonany w
technologii tradycyjnej, murowanej. Ściany zewnętrzne budynku zostały wykonane z pustaków ceramicznych ocieplonych styropianem, natomiast pokrycie dachu zostało wykonane z płyt falistych włókno-cementowych EuroFala, z podsufitką z pianki poliuretanowej o grubości 10 cm. Wysokość budynku do kalenicy wynosi ok. 5,28m, natomiast
ścian bocznych ok. 2,4m.

chlewnię nr 2 (projektowaną), gdzie prowadzony będzie chów (tucz) trzody chlewnej na
maksymalnie 950 stanowiskach. Będzie to budynek wolnostojący, jednokondygnacyjny.
Ściany zewnętrzne budynku oraz dach zostaną wykonane z płyt warstwowych z rdzeniem poliuretanowym. Wysokość budynku do kalenicy będzie wynosiła ok. 4,67m, natomiast ścian bocznych ok. 3,35m.

budynek kuchni paszowej, gdzie zlokalizowany jest mieszalnik służący do przygotowywania paszy wraz z szafą sterującą. Jest to obiekt wykonany w technologii tradycyjnej murowanej. Ściany zewnętrzne budynku zostały wykonane z pustaków ceramicznych ocieplonych styropianem, natomiast pokrycie dachu zostało wykonane z płyt falistych włókGeotechnika
49
no-cementowych EuroFala, z podsufitką z pianki poliuretanowej o grubości 10 cm. Średnia wysokość budynku wynosi ok. 3,5m.
Chlewnie będą funkcjonowały w ruchu ciągłym (całodobowym), natomiast przygotowanie paszy będzie odbywało się wyłącznie w porze dziennej. Wg Dokumentu Referencyjnego o Najlepszych Dostępnych Technikach dla Intensywnego Chowu Drobiu i Świń [1.6.1.]
normalny poziom hałasu w chlewniach wynosi 67 dB – do obliczeń przyjęto 70 dB.
Tabela nr 10: Zestawienie stacjonarnych źródeł hałasu typu budynek, zlokalizowanych na terenie dz. nr 552.
Poziom
hałasu wewnętrznego
(mocy akustycznej) LW
Pora
Pora
dzienna
nocna
Oznaczenie
źródła hałasu
Rodzaj źródła hałasu
Średnia
wysokość
źródła
B-1
ok. 3,9 m*
70,0 dB
70,0 dB
B-2
ok. 4,0 m*
70,0 dB
70,0 dB
B-3
Budynek kuchni paszowej (istniejący)
ok. 3,5 m
80 dB
-
* - przyjęto średnią wysokość pomieszczeń w których przebywają zwierzęta.
Chlewnia nr 1 – istniejąca:

izolacyjność akustyczną dla ścian szczytowych (ściany północnej i południowej) przyjęto
na poziomie 46 dB – jak dla ścian masywnych z bloczków z betonu komórkowego o grubości 240 mm (wg Instrukcji ITB 338/2008);

izolacyjność akustyczną dla ścian bocznych (wschodniej i zachodniej), gdzie zainstalowanych jest po 24 wlotów powietrza o wymiarach 0,37 x 0,75 m każdy obliczono następująco:
R A = 10log
S

S i  10
 0 .1R i
i
gdzie:
S =  Si [m2] - suma powierzchni wszystkich elementów,
Si - powierzchnia i-tego elementu o izolacyjności Ri [m2],
RAi - izolacyjność akustyczna i-tego elementu [dB].
Geotechnika
50
S = 60,16 m x 2,4m = 144,384 m2
S1 = 24 x 0,37m x 0,75m = 6,66 m2
R1 = 0 dB
S2 = 144,384 m2 - 6,66 m2 = 137,724 m2
R2 = 46 dB
RA = 10log

6,66  10
144,384
 13,4dB
 137,724  10 0,146
0,10
izolacyjność akustyczną dla dachu przyjęto na poziomie 25 dB jak dla blachy trapezowej.
Chlewnia nr 2 – projektowana:

izolacyjność akustyczną dla ścian szczytowych (ściany północnej i południowej) przyjęto
na poziomie 25 dB – jak dla płyt warstwowych z rdzeniem z pianki poliuretanowej i okładzinami z blach stalowych powlekanych (wg Instrukcji ITB 338/2008);

izolacyjność akustyczną dla ścian bocznych (wschodniej i zachodniej), gdzie zainstalowanych będzie po 24 wlotów powietrza o wymiarach 0,37 x 0,75 m każdy obliczono następująco:
R A = 10log
S

S i  10
 0 .1R i
i
gdzie:
S =  Si [m2] - suma powierzchni wszystkich elementów,
Si - powierzchnia i-tego elementu o izolacyjności Ri [m2],
RAi - izolacyjność akustyczna i-tego elementu [dB].
S = 60 m x 3,35m = 201 m2
S1 = 24 x 0,37m x 0,75m = 6,66 m2
R1 = 0 dB
S2 = 201 m2 - 6,66 m2 = 194,34 m2
R2 = 25 dB
RA = 10log

6,66  10
0,10
201
 14,4dB
 194,34  10 0,125
izolacyjność akustyczną dla dachu przyjęto na poziomie 25 dB – jak dla płyt warstwowych
z rdzeniem z pianki poliuretanowej i okładzinami z blach stalowych powlekanych (wg Instrukcji ITB 338/2008);
Budynek kuchni paszowej:

izolacyjność akustyczną dla ścian przyjęto na poziomie 46 dB – jak dla ścian masywnych z
bloczków z betonu komórkowego o grubości 240 mm (wg Instrukcji ITB 338/2008);

izolacyjność akustyczną dla dachu przyjęto na poziomie 25 dB jak dla blachy trapezowej.
Geotechnika
51
Tabela nr 11: Izolacyjność akustyczna ścian i dachów.
Izolacyjność akustyczna [dB]
Nazwa obiektu
Ściana
Ściana
wschodnia i zachodnia północna i południowa
Chlewnia nr 1
(istniejąca)
Chlewnia nr 2
(projektowana)
Budynek kuchni paszowej (istniejący)
Dach
13,4
46
25
14,4
25
25
46
46
25
Współczynniki odbicia dla wszystkich ścian i dachów przyjęto na poziomie 0,8.
2.3.8.1.2. Stacjonarne, punktowe źródła hałasu.
Stacjonarnymi, punktowymi, wszechkierunkowymi źródłami hałasu będą urządzenia
wentylacji mechanicznej obiektów inwentarskich (wyrzutnie dachowe wentylatorów kanałowych). Wytypowano następujące punktowe stacjonarne źródła hałasu, które mogą funkcjonować całodobowo:
Tabela nr 12: Zestawienie stacjonarnych, punktowych źródeł hałasu.
Oznaczenie
źródła
W1 ÷ W8
W9 ÷ W16
Rodzaj źródła
wyrzutnia dachowa
wentylatora kanałowego
firmy Ziehl-Abegg
typu FC063
wyrzutnia dachowa
wentylatora kanałowego
firmy Ziehl-Abegg
typu FC063
Wysokość, na
jakiej znajduje
się źródło hałasu
Lokalizacja
Równoważny
poziom mocy
akustycznej
LAeq (dB) – pora
dzienna i nocna
ok. 6,8 m
dach chlewni nr 1
(istniejącej)
69,7
ok. 6,0m
dach chlewni nr 2
(projektowanej)
71,1
Według karty katalogowej (załącznik graficzny nr 3) poziom hałasu emitowanego
przez wentylator FC063 firmy Ziehl-Abegg wynosi: LA (7m) = 53 dB(A).
Przeliczenie poziomu hałasu w odległości 7m na poziom hałasu w odległości odniesienia równej 1m od urządzenia:
LA(1m) = LA(7m)  Lr
[dB]
gdzie:
Geotechnika
52
ΔLr – poprawka uwzględniająca wpływ odległości,
Lr  20 log
r
[dB]
r0
gdzie:
r – odległość środka źródła punktowego od punktu obserwacji [m],
r0 – odległość odniesienia równa 1m.
Dla odległości 7m poprawka Lr  20 log
r
7
 20 log  16,9 dB
r0
1
Poziom hałasu w odległości 1m od wentylatora wynosi: LA(1m) = 53,0 dB + 16,9 dB = 69,9 dB
Poziom mocy akustycznej oblicza się ze wzoru:
LAW  LA (1m)  10 log
S
[dB]
S0
gdzie:
S – powierzchnia fali dźwiękowej otaczającej źródło [m2];
S0 - powierzchnia odniesienia równa S0 = 1 m2;
LAW  69,9dB  10 log
6,3
 77,9dB
1
W istniejącej chlewni nr 1 oraz w projektowanej chlewni nr 2 zainstalowane będą kominy poliuretanowe o średnicy wewnętrznej 0,63m, zakończone głowicami strumieniowymi o
średnicy wewnętrznej ok. 0,82m. W chlewni nr 1 wyloty kominów znajdują się na wysokości
ok. 6,8m npt., natomiast wentylatory kanałowe zainstalowane są na wysokości ok. 3,8 m npt.
W projektowanej chlewni nr 2 wyloty kominów będą znajdowały się na wysokości ok. 6,0 m
npt., natomiast wentylatory kanałowe będą zainstalowane na wysokości maksymalnie 3,5m
npt. Do obliczeń przyjęto, iż długość kanału wentylacyjnego o średnicy wewnętrznej 0,63m
na odcinku od punktu zainstalowania wentylatora kanałowego do głowicy strumieniowej
wynosi min. 2,5m w chlewni nr 1 oraz min. 2,0m w chlewni nr 2. W obliczeniach pominięto
tłumienie dźwięku dla rozszerzenia przekroju kanału.
Tłumienie dźwięku dla średnich częstotliwości drgań akustycznych od 250 do 1000
Hz, dla przewodu o przekroju kołowym, można obliczyć z poniższych wzorów (źródło: artykuł
pt. „Tłumienie dźwięków”, Dorota Węgrzyn, Magazyn instalatora nr 2/2011).
Jednostkowe tłumienie dźwięku (na odcinku 1m przewodu):
DL = 6 
Geotechnika
a
d
 dB 
 m 
53
gdzie:
a – współczynnik pochłaniania dźwięku dla materiału, z którego wykonany jest przewód [-],
d – średnica wewnętrzna przewodu [m].
Tłumienie dźwięku na odcinku przewodu o długości L:
D = DL  L
dB
gdzie:
DL – jednostkowe tłumienie dźwięku (dla 1-metrowego odcinka przewodu) [dB/m],
L – długość przewodu wykonanego z danego materiału [m].
Tłumienie dźwięku w przewodzie kołowym o średnicy początkowej d1=0,63m i długości l1 = 2,5m oraz średnicy końcowej d2=0,82m i długości l2 = 0,5m, który został wykonany z
materiału charakteryzującego się współczynnikiem pochłaniania dźwięku min. a=0,3, wyniesie:
D= 6
0,3
0,3
2,5 6 
0,5  8,2dB
0,63
0,82
Poziom mocy akustycznej dla źródeł W-1 ÷ W-8, po uwzględnieniu tłumienia dźwięku w kanale, wynosi:
LW = 77,9 dB 8,2dB  69,7dB
Tłumienie dźwięku w przewodzie kołowym o średnicy początkowej d1=0,63m i długości l1 = 2,0m oraz średnicy końcowej d2=0,82m i długości l2 = 0,5m, który został wykonany z
materiału charakteryzującego się współczynnikiem pochłaniania dźwięku min. a=0,3, wyniesie:
D= 6
0,3
0,3
2,0 6 
0,5  6,8dB
0,63
0,82
Poziom mocy akustycznej dla źródeł W-9 ÷ W-16, po uwzględnieniu tłumienia dźwięku w kanale, wynosi:
LW = 77,9 dB 6,8dB  71,1dB
2.3.8.1.3. Źródła punktowe, ruchome.
W obszarze przedsięwzięcia będą poruszać się pojazdy samochodowe oraz ciągniki,
które są ruchomymi, punktowymi, wszechkierunkowymi źródłami hałasu. Będą to pojazdy
dostarczające warchlaki i odbierające tuczniki, samochody dostarczające komponenty do
produkcji paszy, odbierające odpady, padłe sztuki, itp. (ww. pojazdy nie będą poruszały się
po terenie gospodarstwa jednocześnie). Obliczenia emisji hałasu wykonano dla następujących założeń:
Geotechnika
54

ruch po terenie przedmiotowego zespołu inwentarskiego będzie się odbywał wyłącznie w
porze dziennej, tj. w godzinach 6oo do 22oo;

w okresie odniesienia dla pory dziennej (8 h) po terenie gospodarstwa będą poruszały się
maksymalnie cztery samochody ciężarowe oraz jeden ciągnik, a także dwa samochody
osobowe. Poziom mocy akustycznej dla ciągnika przyjęto jak dla samochodów ciężkich;

średnia prędkość poruszania się pojazdów w obrębie przedsięwzięcia wyniesie 10 km/h;
Dla ruchomych źródeł hałasu drogi dojazdowe podzielono na segmenty o długości
10m, umieszczając w środku każdego z nich zastępcze źródło punktowe. Przyjęto, że prędkość ruchu w obrębie gospodarstwa nie przekroczy 10 km/h. Zredukowany równoważny poziom mocy akustycznej LWeqn wywołany przejazdem wyniesie:
LW
eqn
1 N
0 .1 L Wn 
= 10log   n i  t i  10

 T n=1

gdzie:
LWn – poziom mocy akustycznej związany z jazdą / startem / hamowaniem pojazdu,
ni – ilość pojazdów,
ti – czas trwania pojedynczego sygnału,
T – czas ekspozycji na hałas – dla pory dziennej 8 h.
Tabela nr 13: Zestawienie ilości ruchomych źródeł hałasu.
Rodzaj źródła hałasu
Pora dzienna
(Tek = 8 h)
Pora nocna
(Tek = 1 h)
4
1
2
-
Obsługa gospodarstwa :
 samochody ciężarowe (Psc)
 ciągnik
 samochody osobowe
Tabela nr 14: Zestawienie jednostkowych poziomów mocy akustycznej LMA oraz czasów trwania sygnału ti dla poszczególnych klas pojazdów wg instrukcji ITB 338/2008.
Start
Rodzaj pojazdu
Jazda
Hamowanie
LMA
ti
LMA
ti
LMA
ti
pojazdy lekkie
97 dB
5s
94 dB
*
94 dB
3s
pojazdy ciężkie
105 dB
5s
100 dB
*
100 dB
3s
*zależy od długości przejechanej drogi; dla 10 – o metrowego odcinka ti będzie wynosił 3,6 s
Praktycznie niemożliwe jest ścisłe określenie ilości poszczególnych aktywności ruchomych źródeł hałasu poruszających się w sposób nieustalony, tj. przejazdów oraz operacji
Geotechnika
55
startu i hamowania, w konkretnym zastępczym źródle punktowym. Wobec tego dla uproszczenia obliczeń przyjęto, iż w każdym z zastępczych źródeł punktowych hałas wywołany będzie 2-krotnym przejazdem samochodów ciężarowych i ciągnika oraz samochodów osobowych.
W poniższej tabeli zestawiono również obliczone wartości wypadkowego równoważnego poziomu mocy akustycznej dla zastępczych punktowych źródeł hałasu związanych z ruchem pojazdów. Wysokość, na której umieszczono ruchome źródła hałasu wynosi 0,8m.
Tabela nr 15: Wypadkowy poziom równoważny skorygowanej mocy akustycznej ruchomych,
punktowych źródeł hałasu - LAweq [dB].
Źródło hałasu
4 samochody ciężarowe i ciągnik
(10 operacji startu i 10 operacji hamowania)
2 samochody osobowe
(4 operacje startu i 4 operacje hamowania)
(10 przejazdów)
2 samochody osobowe
(4 przejazdy)
z-1, z-4, z-5
z-2, z-3
Pora
dzienna
Pora
nocna
78,4**
-
71,4*
z-6÷z-8, z-15, z-18, z-22, z25
(10 operacji startu i 10 operacji hamowania)
78,2**
z-9÷z-14, z-16, z-17,
z-19÷z-21, z-23, z-24
(10 przejazdów)
71,0*
-
* - płynna jazda, ** - jazda z elementami startu i hamowania
2.3.8.2. Elementy ekranujące i pasy zieleni.
Jako elementy ekranujące wytypowano i scharakteryzowany budynki zlokalizowane
na terenie istniejącego gospodarstwa na dz. 552, które nie będą źródłami hałasu typu przemysłowego:
Tabela nr 16: Zestawienie elementów ekranujących.
Numer
elementu
Opis elementu ekranującego
E-1

budynek mieszkalny (istniejący, średnia wysokość budynku ok. 9m)
E-2

budynek gospodarczy (istniejący, średnia wysokość budynku ok. 3,5m)
E-3

budynek gospodarczy (istniejący, średnia wysokość budynku ok. 5m)
E-4-1, E-4-2

magazynowo – gospodarczy (istniejący, średnia wysokość budynku ok. 7m)

budynek kuchni paszowej (istniejący, średnia wysokość budynku ok. 3,5m) – wyłącznie w porze nocnej
E-5
Lokalizacje źródeł emisji hałasu oraz elementów ekranujących przedstawiono na rysunku nr 14.
Geotechnika
56
3. OPIS ELEMENTÓW PRZYRODNICZYCH ŚRODOWISKA OBJĘTYCH ZAKRESEM PRZEWIDYWANEGO ODDZIAŁYWANIA PLANOWANEGO PRZEDSIĘWZIĘCIA, W TYM ELEMENTÓW
ŚRODOWISKA OBJĘTYCH OCHRONĄ NA PODSTAWIE USTAWY Z DNIA 16 KWIETNIA
2004R. O OCHRONIE PRZYRODY.
3.1. Lokalizacja przedsięwzięcia.
Planowane przedsięwzięcie zostanie zlokalizowane w obszarze działki nr ewid. 552 obręb
nr 20 Kocierzew, położonej we wschodniej części miejscowości Kocierzew Północny, w północnej części gminy Kocierzew Południowy, w północno-wschodnim krańcu powiatu łowickiego. Działka nr 552 położona jest bezpośrednio na północ od drogi powiatowej nr 2716E,
ok. 900m na wschód z odchyleniem południowym od jej skrzyżowania z drogą biegnąca do
miejscowości Kocierzew Południowy. Lokalizację terenu przedsięwzięcia przedstawiono na
mapach topograficznych w skali 1:50.000 i 1:10.000 – rysunku nr 1 oraz na mapie ewidencyjnej w skali 1:5.000 – rysunku nr 2.
Projektowany budynek chlewni zostanie zlokalizowany poza pasem zabudowy zagrodowej, na północ z odchyleniem wschodnim od istniejącej chlewni nr 1, natomiast projektowany zbiornik na gnojowicę zostanie zlokalizowany przy północnym szczycie istniejącej chlewni
nr 1. Lokalizację projektowanych obiektów wskazano na rysunku nr 4. Zgodnie z wypisem z
rejestru gruntów teren planowanego przedsięwzięcia stanowią grunty orne klasy bonitacyjnej IVa oraz grunty zadrzewione i zakrzewione klasy bonitacyjnej V. Obecnie teren ten to obszar całkowicie przekształcony antropogenicznie, wykorzystywany jako terenowe zaplecze
manewrowo – magazynowe (plac manewrowy, teren postoju maszyn rolniczych, okresowego magazynowania kamieni, produktów rolnych). Obecny sposób zagospodarowania terenu
przedsięwzięcia przedstawiono na rysunku nr 6.
Zgodnie z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Gminy Kocierzew Południowy, zatwierdzonego uchwałą Nr XVI/75/08 Rady Gminy w Kocierzewie Południowym z dnia 28 lutego 2008r. działka nr 552, w obszarze której zostaną zlokalizowane
projektowane obiekty, usytuowana jest w obszarach urbanistycznych oznaczonych symbolami:
– 20.75.KD-L – tereny przeznaczone pod drogi publiczne – obszar ten obejmuje południowy kraniec ww. działki;
– 20.76.RMu – tereny przeznaczone pod zabudowę rolniczą z usługową – w części od drogi
powiatowej nr 2716E w kierunku północnym, na odcinku ok. 85m w głąb działki;
– 20.77.RP – tereny przeznaczone pod zabudowę produkcyjną rolniczą – na północ od terenów oznaczonych symbolem 20.76.RMu, na odcinku ok.55 m w głąb działki.
Geotechnika
57
Projektowany budynek inwentarski oraz zbiornik na gnojowicę zostaną zlokalizowane w
obszarze nieobjętym zapisami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego gminy.
Lokalizację przedsięwzięcia na fragmencie wyrysu z planu przestrzennego zagospodarowania
gminy przedstawia rysunek nr 3.
Otoczenie zespołu inwentarskiego stanowią przede wszystkim gruntu rolne – głównie
orne, tereny zadrzewione i zakrzewione oraz zabudowa zagrodowa wsi Kocierzew Północny:

na północ od terenu przedsięwzięcia rozciąga się szeroki pas gruntów rolnych (głównie
ornych) pośród którego występują skupiska zadrzewień, głównie wzdłuż lokalnego rowu
odwadniającego, będącego dopływem cieku o nazwie „Dopływ z Wejsc”;

na wschód i zachód od granic gospodarstwa, w pasie wzdłuż drogo powiatowej, zlokalizowana jest zwarta zabudowa zagrodowa wsi Kocierzew Północny. Najbliższe budynki
mieszkalne zlokalizowane są:
 w obszarze działki nr 551, w odległości ok. 86m na południowy zachód od istniejącej
chlewni nr 1 oraz ok. 155m na południowy zachód od projektowanej chlewni nr 2;
 w obszarze działki nr 553, w odległości 78m na południe od istniejącej chlewni nr 1
oraz 148m na południe od projektowanej chlewni nr 2;

bezpośrednio na południe od gospodarstwa przebiega droga powiatowa nr 2716E, poza
którą zlokalizowane są grunty użytkowane rolniczo, głównie jako grunty orne.
Panoramy terenu wokół zespołu inwentarskiego przedstawia rysunek nr 6.
Na terenie przedsięwzięcia oraz w jego najbliższym otoczeniu:

nie znajdują się obszary wodno – błotne oraz inne obszary o płytkim zaleganiu wód podziemnych;

nie znajdują się obszary wybrzeży morskich;

nie znajdują się obszary górskie i leśne;

nie znajdują się obszary objęte ochroną, w tym strefy ochronne ujęć wód;

nie znajdują się obszary wymagające specjalnej ochrony ze względu na występowanie gatunków roślin i zwierząt lub ich siedlisk lub siedlisk przyrodniczych objętych ochroną, w
tym obszary Natura 2000 oraz pozostałe formy ochrony przyrody;

nie znajdują się obszary o krajobrazie mającym znaczenie historyczne lub kulturowe;

nie znajdują się obszary przylegające do jezior – brak jezior w bliższym i dalszym otoczeniu;

nie znajdują się uzdrowiska i obszary ochrony uzdrowiskowej.
Geotechnika
58
3.2. Warunki klimatyczne i meteorologiczne.
Obszar gminy Kocierzew Południowy pod względem regionalizacji klimatycznej sytuuje się w północno - wschodniej części XVII regionu klimatycznego, stosownie do najnowszego podziału zaprezentowanego przez A. Wosia w ATLASIE RZECZYPOSPOLITEJ (1993), zwanego Regionem Środkowopolskim. Pod względem klimatycznym obszar ten cechuje się rosnącym kontynentalizmem w kierunku wschodnim. Wiatry z zachodu są najczęstsze i stanowią
ok. 22% całego zbioru a ich średnia prędkość wynosi w = 4,2m/s. W następnej kolejności duży udział mają wiatry z południowego zachodu - 13% przy średniej prędkości w = 4,1m/s oraz
z kierunku wschodniego - 11% przy prędkości w=3,8 m/s. Najmniej wiatrów napływa z północy i północnego wschodu (8%). Dni z ciszą (w<1m/s) jest 13%. Najbardziej narażone na
wpływ zanieczyszczeń emitowanych z omawianego obiektu są więc tereny usytuowane po
jego wschodniej i północno wschodniej stronie.
Zachmurzenie wynosi średnio 6 stopni w skali 11 stopniowej. Nasłonecznienie jest
wysokie i wynosi od 1600 do 1650 godzin i więcej w ciągu roku. Klimat cechuje się średnią
temperaturą roczną w wieloleciu wynoszącą +7,9 oC, przy wskaźniku termicznym jednym z
najwyższych w kraju a wynoszącym 23 oC . Średnia temperatura stycznia wynosi od - 2,5 0C
do - 4 0C, zaś lipca od 16 0C do 17,5 0C. Średnioroczne ciśnienie atmosferyczne wynosi 993,7
hPa. Obszar jest stosunkowo ubogi w opady. Roczna suma opadów atmosferycznych o
prawdopodobieństwie wystąpienia 50% wynosi nieco poniżej 550 mm H2O, co powoduje
okresowy niedobór wody, przy rocznym parowaniu terenowym rzędu 500 - 520 mm. Wilgotność wynosi ok. 3 mb (prężność pary wodnej) przy niedosycie wilgotności powietrza - 78%.
Warunki klimatyczne panujące w obszarze charakteryzują się następującymi cechami:

korzystnymi warunkami solarnymi, osiągającymi wartości zbliżone do najwyższych wartości krajowych - suma promieniowania słonecznego 86,3 kcal/cm2,

sprzyjającymi warunkami termicznymi - przy wysokim wskaźniku termicznym (23oC), stosunkowo długim okresie wegetacyjnym (214 dni), także długim okresem bezmroźnym
(231 dni);

niedostateczną wielkością i częstotliwością opadów atmosferycznych przy wskaźniku zadeszczenia średnio PS= 32,7 i przy wysokiej wartość rocznej sumy parowania terenowego
(rzędu 500 - 520 mm), co powoduje okresowe niedobory wody w glebie,

korzystnymi warunkami agroklimatycznymi - wskaźnik agroklimatyczny AS=3,0.
Niewielkie zróżnicowanie warunków morfologicznych i morfogenetycznych na przeważa-
jącym obszarze gminy Kocierzew Południowy, także bardzo jednorodny sposób zagospodaGeotechnika
59
rowania i użytkowania terenu (obszary intensywnie uprawiane rolniczo, przy braku liczących
się powierzchni lasów) decydują o ujednoliconych warunkach klimatu lokalnego (mezo- i mikroklimatu). Odnosi się to również do obszaru projektowanej lokalizacji przedsięwzięcia; nie
występują tutaj szczególne uwarunkowania w zakresie klimatu lokalnego.
3.3. Warunki geomorfologiczne i hipsometryczne.
Teren objęty raportem położony jest na południowym skraju Równiny Kutnowskiej
(symbol mezoregionu 318.71 wg podziału fizyczno - geograficznego Polski Kondrackiego i Rychlinga - Atlas RP, 1993) przy jej przejściu w obszar Równiny Łowicko - Błońskiej (symbol
318.72) a stanowiącej część północno - zachodnią makroregionu Niziny Środkowomazowieckiej (318.7) w centralnej części podprowincji Nizin Środkowopolskich (318).
Inwestycja zlokalizowana jest na obszarze staroglacjalnym, w obrębie równiny polodowcowej powstałej w okresie megaglacjału zlodowaceń środkowopolskich - głównie w
okresie zlodowacenia Warty. W wyniku akumulacyjnej działalności lądolodu powstała równinna wysoczyzna polodowcowa zbudowana z serii lodowcowych glin zwałowych przewarstwionych piaskami wodnolodowcowymi. Równina ta była już w znacznym stopniu denudowana (zrównywana) podczas recesji lodowca przez wody proglacjalne spływające ku południowi do Pradoliny Warszawsko – Berlińskiej. W późnym plejstocenie i w holocenie wysoczyzna została przemodelowana procesami denudacyjnymi w strefie peryglacjalnej w okresie
zlodowacenia Wisły oraz procesami glacjofluwialnymi i fluwialnymi w brzeżnych partiach
Pradoliny Warszawsko - Berlińskiej. Ich efektem było powstanie płaskiego równinnego obszaru Równiny Kutnowskiej wznoszącej się na wysokość ok. 110,0 - 130,0 m n.p.m. i opadającej łagodnie ku południowi do osi Pradoliny Warszawsko Berlińskiej, stanowiącej północny
skraj Równiny Łowicko - Błońskiej, której powierzchnia kształtuje się na wysokości 90,0 - 85,0
m n.p.m.
Powierzchnia terenu przedmiotowego zespołu inwentarskiego stanowi płat równinnej wysoczyzny polodowcowej bez wcięć erozyjnych, wznoszący się na wysokość 92,5 –
95,0m n.p.m., o generalnie nieznacznej mikrorzeźbie - ± 0,3 m. Powierzchnia terenu w obszarze przedsięwzięcia wykazuje nieznaczny spadek w kierunku północno – wschodnim - o
wartości średniej ok. 0,6%. Wzniesienie powierzchni terenu w rejonie istniejącego zespołu
inwentarskiego oraz projektowanych obiektów kształtuje się na rzędnych od 95,1 m npm – w
południowym krańcu działki nr 552 (gdzie występuje punkt najwyższy), do 92,1 m npm – w
rejonie północno – wschodniego naroża projektowanej chlewni nr 2.
Geotechnika
60
Krajobraz w rejonie lokalizacji inwestycji należy do klasy krajobrazów nizinnych (klasa
I) rodzaju krajobrazów równinnych (rodzaj A) gatunku krajobrazów peryglacjalnych (gatunek
3) – symbol I.A.3. Jest to zatem typ krajobrazu najpospolitszego w obszarze nizin środkowopolskich, nieposiadającego cech wymagających szczególnej ochrony. W obszarze lokalizacji
terenu jest on w sposób zdecydowany przekształcony przez czynniki antropogeniczne, głównie w wyniku wielosetletniego użytkowania rolniczego aczkolwiek jedynie w sferze krajobrazu roślinnego, bez naruszenia naturalnej powierzchni ziemi.
3.4. Warunki hydrograficzne i hydrologiczne.
Teren lokalizacji przedmiotowego zespołu inwentarskiego znajduje się w lewobrzeżnej
części zlewni rzeki Bzury (nr 272 wg podziału hydrograficznego Polski) w obrębie lewobrzeżnej części dorzecza Wisły, na odcinku dorzecza wyznaczonym przez zlewnie prawobrzeżne:
od zlewni Narwi do zlewni Drwęcy (27).
Działka nr 552, w obszarze której zostanie zlokalizowane przedsięwzięcie, położona jest
w obrębie dwóch zlewni cząstkowych, położonych na północ i na południe od działu wodnego IV rzędu. Północny, niewielki obszarowo kraniec działki położony jest w północnozachodniej części zlewni cząstkowej nr 272744 „Dopływ z Rybionka”, natomiast południowa
i centralna część działki, w tym obszar planowanego przedsięwzięcia, położna jest we
wschodnim krańcu zlewni cząstkowej nr 272742 „Dopływ z Wejsc”, co wskazano na rysunku
nr 7 – mapie hydrograficznej w skali 1:50.000. Wg podziału na jednolite części wód powierzchniowych działka nr 552 znajduje się w obszarze JCWP nr PLRW2000172727499 o nazwie Witonia.
Szczegółowa sieć hydrograficzna terenu jest uboga. Przez centralną cześć działki nr 552
przebiega:

rów melioracyjny, będący prawobrzeżnym dopływem cieku o nazwie „Dopływ z Wejsc”.
Będzie on zlokalizowany w odległości ok. 180m na północ z odchyleniem wschodnim od
północnego szczytu projektowanej chlewni nr 2;

seminaturalny ciek przekształcony obecnie w rów melioracyjny o nazwie „Dopływ z
Wejsc”, będący lewobrzeżnym dopływem Witoni. W obszarze działki inwestora będzie on
przebiegał w odległości ok. 760m od chlewni nr 2. Jest to jednocześnie najbliżej położony
element sieci hydrograficznej dla projektowanego przedsięwzięcia – w punkcie najbliższym jego koryto będzie zlokalizowane w odległości ok. 70m na północny wschód od projektowanej chlewni nr 2.
Geotechnika
61
Wzdłuż północnej granicy działki, w odległości ok. 1,6 km na północ z odchyleniem
wschodnim od projektowanego budynku inwentarskiego przepływa ciek o nazwie „Dopływ z
Rybionka”.
Na terenie przedsięwzięcia oraz w jego najbliższym otoczeniu brak jest zbiorników
wodnych.
Podstawowym źródłem zasilania wód powierzchniowych jest lateralny odpływ powierzchniowy ukierunkowany od centralnych partii wysoczyzny ku osi Pradoliny zajętej
obecnie przez dolinę Bzury, zasilany infiltracyjnie. Podrzędnie występuje odpływ do lokalnych cieków odwadniających i rowów melioracyjnych. Główną składową odpływu całkowitego są odpływy powierzchniowy i podpowierzchniowy, przy przewadze odpływu podpowierzchniowego, co wynika z dominacji w podłożu utworów półprzepuszczalnych. Odpływ
wgłębny jest zredukowany do przesiąkania przez pokrywę glin morenowych.
Cieki powierzchniowe są ściśle związane hydraulicznie z pierwszym poziomem wód
podziemnych tworzących wody gruntowe, którego występowanie ograniczone jest do stref
dolinnych cieków powierzchniowych i obniżeń w stropie glin morenowych. Stan wód powierzchniowych i płytkich wód podziemnych podlega więc wahaniom tego samego typu. Ma
on charakter kontynentalny o regularnym cyklu rocznym, z maximum w okresie wiosennym i
minimum w okresie letnio- jesiennym.
3.5. Warunki gruntowo – wodne.
3.5.1. Budowa geologiczna.
Teren lokalizacji przedsięwzięcia położony jest pod względem geologiczno - strukturalnym na południowo - zachodnim, stromym skrzydle środkowej części Synklinorium Brzeżnego, zwanym Niecką Warszawską. Jest to potężna makrostruktura zbudowana z miąższych
utworów permo - mezozoiku. Ponad tą strukturą zalegają utwory Niecki Mazowieckiej utworzonej z utworów trzeciorzędu zalegającego dyskordantnie na utworach kredy górnej. Na
powierzchni zalega ciągły płaszcz utworów czwartorzędowych zmiennej miąższości, narastającej ku południowi, do osi Pradoliny Warszawsko – Berlińskiej.
Dla rejonu lokalizacji przedsięwzięcia brak jest danych o litostratygrafii głębszego
podłoża. Dane archiwalne i kartograficzne wskazują, iż strop utworów mezozoicznych - górnokredowych - występuje na głębokości 112,0 m ppt. (na rzędnej (-) 27,60 m n.p.m.) . Jest to
seria margli ilastych miąższości blisko 400m, spoczywająca na piaskach i piaskowcach kredy
dolnej, występującej na rzędnej (-) 333,60 m n.p.m. Ponad utworami kredowymi występuje
Geotechnika
62
seria utworów trzeciorzędowych o miąższości blisko 80 metrów. Spąg tej serii buduje mioceńska formacja „burowęglowa” występująca w opisywanym rejonie w facji piaszczystej z lokalnymi przekładkami węgli brunatnych. Strop serii trzeciorzędowej to ilasta formacja pliocenu zbudowana w przeważającej części z iłów pstrych. Powierzchnia utworów trzeciorzędowych, podobnie jak powierzchnia utworów kredowych jest zdecydowanie nieregularna i
kształtuje się na głębokości od 30 m do 46 m ppt., na rzędnych w strefie 38 - 55 m n.p.m.
Analiza archiwalnych danych litostratygraficznych z wierceń hydrogeologicznych i poszukiwawczych, wskazuje, iż spąg utworów czwartorzędowych występuje na głębokości od
16,4 m ppt. do 26,5 m ppt. , na rzędnych od 77,1 m npm do 62,2 m npm. Czwartorzęd zbudowany jest generalnie z jednego kompleksu osadów glacjalnych wykształconych jako gliny
zwałowe, deponowanych w okresie zlodowaceń Odry i Warty. Kompleks ten lokalnie jest
rozdzielony nieciągłą serią żwirową akumulowaną prawdopodobnie w interglacjale lubawskim. W spągu starszych glin zwałowych zalega seria utworów piaszczystych, drobnoziarnistych i pylastych, o miąższości ok. 5,5 m, deponowanych w okresie interglacjału wielkiego.
Ich bezpośrednim podłożem jest miąższa seria ilasta pliocenu, zbudowana głównie z iłów
pstrych (poznańskich). Seria ta jest rozdzielona dwoma kompleksami osadów piaszczystych
ze żwirem i do głębokości 138 ,0 m ppt. jej nie przewiercono.
Podłoże gruntowe w rejonie lokalizacji inwestycji tworzą wyłącznie utwory czwartorzędowe i zbudowane jest ono z trzech podstawowych serii litogenetycznych, przy przewadze utworów lodowcowych okresu zlodowacenia Warty. Całość terenu przedsięwzięcia pokrywa warstwa gleby o miąższości 0,2 – 0,3m, lokalnie zastąpiona serią współczesnych nasypów antropogenicznych. Poniżej występuje nieciągła warstwa piasków aluwialnych okresu
zlodowacenia Wisły, zalegająca w strefie głębokości 0,5 –1,0m, zbudowana z piasków drobnych, żółto – brązowych, zaglinionych. Poniżej głębokości 1,0m występuje ciągła warstwa
glin eluwialnych strefy peryglacjalnej zbudowana z zielono - brązowych glin piaszczystych cechujących się wyraźnym warstwowaniem. Miąższość tej warstwy wynosi średnio 0,8m a jej
spąg zalega na głębokości ok. 1,5 – 2,0m ppt. Są to grunty powstałe w wyniku wietrzenia niżej leżących glin morenowych w warunkach zimnego klimatu strefy peryglacjalnej, cechującego się znacznymi dobowymi wahaniami temperatury, występowaniem wiecznej zmarzliny
oraz okresowym jej rozmarzaniem. Zrąb podłoża poniżej strefy głębokości 1,5 – 2,0m ppt.
buduje miąższa seria lodowcowych glin zwałowych moreny dennej stadiału Pilicy zlodowacenia Warty. Są to brązowe i brązowo – szare gliny piaszczyste z domieszką żwiru, wapniste.
Geotechnika
63
Ich strop kształtuje się na głębokości 1,5 – 2,0m ppt. a spąg na głębokości 13 - 20m ppt. i nie
wykazują one zaburzeń glacitektonicznych.
3.5.2. Warunki hydrogeologiczne.
Obszar lokalizacji przedsięwzięcia położony jest według podziału hydroregionalnego
Polski (PIG Warszawa 1995) na południowo – zachodnim skraju części subregionu hydrogeologicznego kotliny warszawskiej (I1) stanowiącego południowo-zachodnią część regionu mazowieckiego (I) w obrębie makroregionu północno - wschodniego. Subregion kotliny warszawskiej obejmuje w swych granicach Nieckę Mazowiecką jako główny element strukturalny budowy geologicznej. Pod względem podziału na jednolite części wód podziemnych –
JCWPd – teren przedsięwzięcia zlokalizowany jest w północno – zachodnim krańcu JCWPd Nr
81, na pograniczu z JCWPd Nr 80, w obrębie subregionu nizinnego środkowej Wisły. Charakterystyczne dla tego subregionu jest występowanie trzech pięter wodonośnych o zasięgu regionalnym:
 piętra wodonośnego kredy górnej,
 piętra wodonośnego oligoceńsko - mioceńskiego,
 piętra wodonośnego czwartorzędu.
Dane archiwalnych wierceń studziennych pozwalają na wyróżnienie w rejonie lokalizacji inwestycji opisanych wyżej pięter wodonośnych a w szczególności:
 piętro górnokredowe jest nieciągłe i lokalnie zastępuje je ilasto - marglisty, górnokredowy
kompleks izolacyjny. Wodonośne jest piętro dolnokredowe występujące na głębokości
poniżej 400m, o wodach szczelinowo - porowych. W obszarze gminy piętro górnej kredy
ma znaczenie użytkowe jedynie potencjalne. Zlokalizowano je najbliżej na ujęciu w Płaskocinie(ok. 8,6km na południe) na głębokości od 154,0m ppt. do 188,0m ppt. Tworzy ono
tutaj jeden dwuwarstwowy poziom wodonośny w piaskowcach szczelinowych, cechujący
się zwierciadłem naporowym, stabilizującym się w strefie głębokości 4,0m ppt.
 piętro trzeciorzędowe reprezentowane jest przez jeden - mioceński - poziom wodonośny.
Poziom występuje na głębokości ~ 109 – 89,5 m ppt. i cechuje się zwierciadłem naporowym stabilizującym się na głębokości ok. 8,60m ppt. oraz wydajnościami 40 - 90 m3/h.
Strefę wodonośną budują najczęściej piaski drobno- i średnioziarniste z dużą zawartością
detrytusu węgli brunatnych. Strefa wodonośna ma miąższość od 6m do 17m i posiada
bardzo dobrą izolację w stropie, tworzoną przez izolacyjne piętro górnomioceńsko - plioGeotechnika
64
ceńskie, zbudowane z mułków i iłów. Poziom oligoceński nie występuje, co świadczy o
brzeżnej lokalizacji terenu w stosunku do osi Niecki Mazowieckiej.
 piętro czwartorzędowego jest ubogie w wodę, bowiem w budowie geologicznej czwartorzędu dominuje ciągły pokłady gliny zwałowej, najczęściej bez piaszczysto-żwirowych
warstw dzielących lub podścielających struktury morenowe. Występowanie wód w utworach czwartorzędowych ogranicza się najczęściej do poziomu „nadmorenowego”. Charakteryzuje się lokalnie płytko zalegającym, nieciągłym zwierciadłem swobodnym, o zmiennej
miąższości oraz redukcją zwierciadła do postaci sączeń. Okresowo pojawiająca się warstwę wodonośną tworzą aluwialne piaski pokrywowe zasilane poprzez infiltrację. Zasobność wód pierwszego poziomu wzrasta w czasie nasilenia opadów atmosferycznych i w
czasie roztopów wiosennych. Kierunek spływu wód tego poziomu jest zdeterminowany
ukształtowaniem stropu utworów słabo przepuszczalnych i skierowany ku osi dolin cieków – gdzie nabiera cech trwałego poziomu wodonośnego. W bezpośrednim podłożu inwestycji możliwe jest występowanie poziomu wodonośnego, stanowiącego nadmorenowy poziom wodonośny czwartorzędu, tworzący wody gruntowe. Jest to poziom o zwierciadle zredukowanym do sączeń kształtującym się na głębokości 1,0 - 1,2 m. Zwierciadło
winno wykazywać kierunek spływu na północny wschód – do osi Dopływu z Wejsc, przy
wartości gradientu hydraulicznego i ~ 0,005 odpowiadającego nachyleniu terenu .
Usytuowanie przedmiotowej inwestycji na mapie Waloryzacji i Ochrony Wód Podziemnych zamieszczonej w Atlasie Hydrogeologicznym Polski (PIG, 1995) pozwala na stwierdzenie, iż rejon lokalizacji inwestycji znajduje się na południowo - zachodnim obrzeżu rozległego GZWP nr 215 – Tr o nazwie „Subniecka Warszawska”. Jest to trzeciorzędowy, porowy
zbiornik wodonośny obejmujący centralną część Niecki Brzeżnej, dla którego głównym poziomem wodonośnym jest oligoceński poziom wodonośny. Przedmiotowe przedsięwzięcie
znajduje się poza potencjalnymi obszarami ochronnymi, które mogą zostać ustanowione w
strefach zasilania opisanego wyżej zbiornika.
3.6. Warunki glebowe.
Teren lokalizacji przedsięwzięcia cechuje jednorodność warunków glebowych, charakteryzowanych poprzez oznaczenie typów genetycznych gleb, rodzajów gleb, klasy rolniczej przydatności gleb. Wynika ono przede wszystkim z małego zróżnicowania podłoża mineralnego, stosunków wodnych oraz jednorodnej geomorfologii terenu. Generalnie w staroglacjalnych obszarach wysoczyznowych wykształciły się gleby mineralne wytworzone z glin zwaGeotechnika
65
łowych lekkich, piasków słabo gliniastych i gliniastych leżących na glinach. Są to generalnie
gleby grupy gleb brunatnoziemnych - gleby płowe (pseudobielicowe), gleby brunatne wyługowane oraz pseudoglejowe. Przydatność rolnicza tego typu gleb jest przeciętna ale są to
gleby uniwersalne tj. pozwalające na stosowanie szerokiej gamy upraw, typowe w obszarze
Niżu Polskiego. Tworzą najczęściej kompleks rolniczej przydatności żytni bardzo dobry (4).
Tylko wyspowo, na bardziej miąższym podłożu piaszczystym spotyka się gleby niższej klasy,
zaliczane do kompleksu żytniego słabego.
Rejon wsi Kocierzew Północny charakteryzuje generalnie występowanie gleb średniej
i dobrej jakości, jedynie lokalnie słabej jakości. Są to gleby wytworzone z piasków gliniastych
mocnych, płytko podścielonych gliną zwałową stadiału Pilicy. Pod względem bonitacyjnym
wahają się w przedziale klas IIIb – V. Na gruntach rolnych są to gleby o sporej pojemności
sorpcyjnej kompleksu glebowego, dla których niezwykle korzystne jest nawożenie nawozami
organicznymi. Takie właśnie gleby – klasyfikowane w IV a - V klasie bonitacyjnej występują w
rejonie projektowanego budynku inwentarskiego, co zilustrowano na rysunku nr 2.
3.7. Zasoby surowcowe – kopaliny.
W obrębie obszaru przeznaczonego dla lokalizacji inwestycji, a także w jego pobliżu
nie występują udokumentowane złoża kopalin a zwłaszcza takie, które mogą być przedmiotem koncesjonowanego wydobycia poprzez eksploatację powierzchniową (odkrywkową).
3.8. Świat roślinny.
Opis zidentyfikowanej szaty roślinnej terenu przedsięwzięcia oraz obszarów bezpośrednio z nim sąsiadujących zamieszczono w inwentaryzacji przyrodniczej, stanowiącej załącznik graficzny nr 9.
Teren przedsięwzięcia zlokalizowany jest w południowej części działki nr 552, bezpośrednio na północ od istniejącej chlewni nr 1. Obecnie jest to obszar całkowicie przekształcony antropogenicznie, wykorzystywany jako plac manewrowy, teren postoju maszyn rolniczych, okresowego magazynowania kamieni, słomy w belach itp. Jest to w dużej części obszar zdegradowany i pozbawiony roślinności, a także obejmujący nieużytki zarośnięte chwastami polnymi.
W wyniku przeprowadzonych obserwacji w obrębie terenu planowanego przedsięwzięcia wyróżniono część przekształconą – pozbawioną roślinności oraz małych rozmiarów
Geotechnika
66
dwa nieużytki (obszar 1a, 1b oraz 2). Do nielicznych gatunków odnotowanych w obszarze
ww. nieużytków należą:

maruna bezwonna Matricaria inodora L.

komosa biała Chenopodium quinoa L.

ostrożeń polny Cirsium arvense (L.) Scop.

chwastnica jednostronna Echinochloa crus-galli (L.) P.Beauv.

babka zwyczajna Plantago maior L.

rzodkiew świrzepa (Raphanus raphanistrum L.)

zboża z siewu przypadkowego

tasznik pospolity Capsella bursa-pastoris (L.) Medik.

mniszek lekarski Taraxacum officinale F. H. Wigg.
Wzdłuż wschodniej granicy działki nr 552, w rejonie istniejącej chlewni nr 1 (obszar
nr 4) rosną trzy sztuki jesionu wyniosłego (Fraxinus excelsior L.).
Teren wokół przedsięwzięcia stanowią przede wszystkim wielohektarowe uprawy
rolnicze (głównie uprawa zboża), a także zadrzewienia przydomowe oraz zlokalizowane
wzdłuż rowu melioracyjnego, przebiegającego na północ i północny – wschód od terenu inwestycji. Wyróżniono następujące obszary różniące się przyrodniczo:

Niskie zadrzewienie z wierzb wąskolistnych (obszar nr 3), zlokalizowane na zachód od
terenu zespołu inwentarskiego. Występują również takie gatunki drzew jak:

olsza czarna Alnus glutinosa (L.) Gaertn.

jesion wyniosły Fraxinus excelsior L.

topola osika Populus tremula L.

klon jesionolistny Acer negundo L.

dziki bez czarny Sambucus nigra L.

dereń świdwa Cornus sanguinea L.
Ponadto występuje jeżyna Rubus sp. oraz dominująca pokrzywa zwyczajna Urtica dioica L.

Pole uprawne (uprawa zboża) zlokalizowane bezpośrednio na wschód od terenu
przedsięwzięcia (obszar nr 5);

Powierzchnia zadrzewiona, zlokalizowana na północ i północny – wschód od terenu
inwestycji, a także na wschód od ww. pola uprawnego (obszar nr 6). Do gatunków jakie
stwierdzono należały:
Geotechnika
67

olsza czarna Alnus glutinosa (L.) Gaertn. - dominuje

jesion wyniosły Fraxinus excelsior L.

topola osika Populus tremula L.

klon jesionolistny Acer negundo L.

dziki bez czarny Sambucus nigra L.

dereń świdwa Cornus sanguinea L.

wierzba krucha (Salix fragilis) i jej mieszańce
 Dalsze zadrzewienie zlokalizowane na południowy – zachód od terenu przedsięwzięcia
(obszar nr 7). Występują tam gatunki drzew opisane wyżej.
Na terenie przedsięwzięcia oraz w jego bezpośrednim sąsiedztwie nie stwierdzono
żadnego gatunku roślin objętego ochroną gatunkową, wymienionego w rozporządzeniu Ministra Środowiska z dnia 9 października 2014 r. w sprawie ochrony gatunkowej roślin
[1.5.42.].
W związku z realizacją przedsięwzięcia nie jest planowana wycinka drzew.
Reasumując należy stwierdzić, że świat roślinny projektowanej lokalizacji przedsięwzięcia jest silnie przekształcony antropogenicznie (teren pozbawiony roślinności z dwoma
obszarami nieużytków) i obejmuje powierzchnię bez szczególnych wartości przyrodniczych.
3.9. Świat zwierzęcy.
Na polach uprawnych oraz na terenach przydomowych wykazano następujące gatunki
ptaków (kategorie statusu lęgowego):

gawron Corvus frugilegus (nie gniazduje),

sroka Pica pica (nie gniazduje),

wróbel domowy Passer domesticus domiujący gatunek (gniazdowanie pewne) - ale nie
na terenie planowanej inwestycji lecz w jej otoczeniu,

jaskółka oknówka Delichon urbicum (gniazdowanie pewne ale nie na terenie planowanej
inwestycji oraz w jej najbliższym sąsiedztwie),

bocian biały Ciconia ciconia (gniazdowanie pewne – z wywiadu z inwestorem). Gniazdowanie w poprzednich sezonach w miejscu oddalonym od planowanej inwestycji o ok.
80m. Podczas wizyty terenowej wykazano 1 osobnika żerującego na polu uprawnym.
Geotechnika
68
Z uwagi na gatunki ptaków jakie zaobserwowano oraz jakich egzystencja wynika z wywiadu z inwestorem, nie przewiduje się znaczącego oddziaływania planowanych prac budowlanych na ich gniazdowanie.
Na terenie objętym inwestycją nie stwierdzono obecności ssaków i gadów. Wyniki te dotyczą również najbliższego otoczenia tego terenu. Brak jest odpowiedniego siedliska dla tych
zwierząt.
Obserwacje entomologiczne obejmują jedynie najpospolitsze gatunki. Do wykazanych
owadów (gatunki/grupy) należały: bielinek kapustnik Pieris brassicae (znaczna ilość), rusałka
kratkowiec Araschnia levana, z rzędu Diptera, z rodziny Formicidae, rusałka pawik Inachis io,
Rusałka pokrzywnik Aglais urticae, kruszczyca złotawka Cetonia aurata.
3.10. Elementy środowiska objęte ochroną na podstawie ustawy z dnia 16 kwietnia 2004r.
o ochronie przyrody.
Teren planowanego przedsięwzięcia zlokalizowany w obrębie działki nr 552 w miejscowości Kocierzew Północny nie znajduje się na obszarze podlegającym ochronie na podstawie ustawy z dnia 16 kwietnia 2004r. o ochronie przyrody [1.5.7.], w tym nie znajduje się
w obrębie jakiegokolwiek obszaru należącego do Europejskiej Sieci Ekologicznej NATURA
2000. Najbliższej w stosunku do terenu inwestycji znajdują się następujące tereny podlegające ochronie przyrodniczej (w odległości do 15 km):

Obszar Chronionego Krajobrazu Pradoliny Warszawsko - Berlińskiej, którego najbliższa
granica znajduje się w odległości ok. 10,66 km na południe z odchyleniem wschodnim od
terenu przedsięwzięcia;

rezerwat Rawka, zlokalizowany w odległości ok. 11,05 km na południowy – wschód od

Obszar Chronionego Krajobrazu Nadwiślański (powiat sochaczewski), którego najbliższa
granica przebiega ok. 11,10 km na północny - wschód od terenu przedsięwzięcia;

Obszar Chronionego Krajobrazu Nadwiślański (powiat płoński, płocki i sochaczewski),
którego najbliższa granica przebiega ok. 11,40 km na północ od terenu przedsięwzięcia;

rezerwat Rzepki, zlokalizowany w odległości ok. 12,93 km na północny – wschód od terenu przedsięwzięcia;

Obszar Chronionego Krajobrazu Dolina Przysowy, którego najbliższa granica przebiega
ok. 13,09 km na północny – zachód od terenu przedsięwzięcia;

obszar NATURA 2000 - SOO Kampinoska Dolina Wisły PLH140029, którego najbliższa graGeotechnika
69
nica przebiega w odległości ok. 13,03 km na północny - wschód od terenu przedsięwzięcia;

obszar NATURA 2000 - SOO Pradolina Bzury-Neru PLH100006, położony ok. 14,69 km na
południowy - zachód od terenu przedsięwzięcia;

obszar NATURA 2000 - OSO Pradolina Warszawsko-Berlińska PLB100001 zlokalizowany w
odległości ok. 14,71 km na południowy zachód od terenu przedsięwzięcia;
Przy określaniu odległości przedsięwzięcia do granic najbliższych obszarów chronio-
nych przyrodniczo wykorzystano mapę i narzędzie do mierzenia odległości dostępne na stronie internetowej geoserwis.gdos.gov.pl.
4. OPIS ISTNIEJĄCYCH W SĄSIEDZTWIE LUB W BEZPOŚREDNIM ZASIĘGU ODDZIAŁYWANIA
PLANOWANEGO PRZEDSIĘWZIĘCIA ZABYTKÓW CHRONIONYCH NA PODSTAWIE PRZEPISÓW O OCHRONIE ZABYTKÓW I OPIECE NAD ZABYTKAMI.
W obrębie przedsięwzięcia oraz w jego najbliższym sąsiedztwie brak jest terenów i
obiektów objętych ochroną w myśl ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami [1.5.6.]. Nie występują m.in. potencjalne obszary występowania znalezisk
archeologicznych ani stanowiska archeologiczne.
Geotechnika
70
5. OPIS PRZEWIDYWANYCH SKUTKÓW DLA ŚRODOWISKA W PRZYPADKU NIEPODEJMOWANIA PRZEDSIĘWZIĘCIA.
Wariant polegający na niepodejmowaniu przedsięwzięcia oznacza odstąpienie od budowy nowej chlewni nr 2 i zbiornika na gnojowicę oraz prowadzenie chowu trzody chlewnej
w istniejącym budynku inwentarskim, bez zmiany skali prowadzonej działalności na terenie
gospodarstwa.
Obecnie na terenie gospodarstwa inwestora prowadzony jest chów trzody chlewnej w
cyklu otwartym (na bazie prosiąt pozyskanych z zakupu) w jednym budynku inwentarskich
(chlewni nr 1) o obsadzie maksymalnej 950 sztuk (133 DJP) w jednym cyklu produkcyjnym. W
skali roku realizowane są maksymalnie 3 cykle produkcyjne. Zwierzęta utrzymywane są w
systemie bezściółkowym, na rusztach pełnych. Budynek wentylowany jest mechanicznie za
pomocą wentylatorów kanałowych z wyrzutniami dachowymi rozmieszczonymi wzdłuż kalenicy dachu. Obiekt nie jest ogrzewany. Gnojowica gromadzona jest w wannach pod rusztami
o łącznej pojemności ok. 1300 m3. W rejonie północno-wschodniego naroża chlewni zlokalizowana jest studzienka o pojemności ok. 3,5 m3 służąca do przepompowywania gnojowicy z
budynku. Gnojowica wykorzystywana jest do nawożenia gruntów będących własnością inwestora lub przez niego dzierżawionych.
Szczegółowy opis stanu obecnego zawarto w podrozdziale 2.1.1. raportu.
Odstąpienie od budowy nowej chlewni nr 2 oznacza, że nie powstaną nowe źródła
emisji zanieczyszczeń do powietrza atmosferycznego oraz źródła hałasu. Nie powstaną odpady stałe związane z budową nowego obiektu oraz nie zwiększy się ilość odpadów i nawozów naturalnych powstających w trakcie funkcjonowania zespołu inwentarskiego. Nowy obszar powierzchni ziemi nie zostanie naruszony, a wierzchnia warstwa gleby nie ulegnie dewastacji.
Wariant ten jest nie do przyjęcia z ekonomicznego punktu widzenia. Środowisko lokalizacji inwestycji cechuje się przeciętnymi i nie podlegającymi ochronie walorami naturalnymi
- pośród terenów użytkowanych rolniczo, na glebach nieobjętych ochroną, poza pasem zabudowy mieszkaniowej wsi Kocierzew Północny. Są to optymalne warunki dla lokalizacji inwestycji związanych z przemysłowym chowem i hodowlą zwierząt.
Geotechnika
71
6. OPIS ANALIZOWANYCH WARIANTÓW WRAZ Z UZASADNIENIEM ICH WYBORU.
6.1. Wariant proponowany przez wnioskodawcę.
Wariant ten został szczegółowo opisany w pkt 2.1.2. niniejszego raportu. Planowane
przedsięwzięcie będzie polegało na budowie wolnostojącej chlewni nr 2 wraz z zewnętrzną
studzienką do przepompowywania gnojowicy o pojemności ok. 3,5 m3, a także budowie naziemnego, częściowo zagłębionego zbiornika na gnojowicę o pojemności ok. 100 m 3 przy
północnym szczycie istniejącej chlewni nr 1. W związku z realizacją przedsięwzięcia planowane jest również utwardzenie kruszywem terenu o powierzchni ok. 900 m2.
W projektowanej chlewni nr 2 wydzielone zostaną dwie komory rozdzielone korytarzem. Maksymalna obsada w budynku będzie wynosiła 950 sztuk trzody chlewnej (w jednym
cyklu produkcyjnym), tj. 133 DJP. W skali roku będą realizowane maksymalnie 3 cykle produkcyjne. Budynek wentylowany będzie mechanicznie za pomocą wentylatorów kanałowych
z wyrzutniami dachowymi, rozmieszczonymi wzdłuż kalenicy dachu. Obiekt nie będzie
ogrzewany. Zwierzęta utrzymywane będą w systemie bezściółkowym, na rusztach pełnych.
Gnojowica gromadzona będzie w wannach pod podłogą rusztową, o łącznej pojemności ok.
1300,32 m3. Będzie ona wykorzystywana do nawożenia gruntów będących własnością inwestora lub przez niego dzierżawionych. W projektowanym budynku inwentarskim nie planuje
się realizacji zaplecza socjalno – sanitarnego (zaplecze socjalno – sanitarne znajduje się w
budynku mieszkalnym inwestora). Źródłem zapatrzenia w wodę będzie wodociąg gminny.
W związku z realizacją przedsięwzięcia maksymalna obsada na terenie zespołu inwentarskiego zwiększy się ze 133 DJP do 266 DJP.
Chów trzody chlewnej w systemie bezściółkowym na pełnych rusztach jest nieco bardziej ekonomiczny od systemu ściółkowego ze względu na możliwość zwiększenia obsady i
bardziej higieniczne warunki dla trzymanych zwierząt ze względu na szybkie usuwanie moczu
i odchodów stałych oraz brak procesów fermentowania ściółki. Jest to również technologia
mniej pracochłonna, stosowana głównie w gospodarstwach wielkotowarowych.
Niezaprzeczalną wadą metod bezściółkowych są mniej naturalne i humanitarne warunki utrzymania zwierząt oraz powstawanie znacznych ilości gnojowicy, którą należy przetrzymywać w zbiornikach bezodpływowych o pojemności wystarczającej do zmagazynowania
ich co najmniej 4 miesięcznej produkcji oraz wykorzystywać rolniczo jako nawóz naturalny.
Wymaga to dostępności znacznego areału upraw nadających się do nawożenia gnojowicą
Geotechnika
72
świńską oraz powoduje powstawanie rozprzestrzeniających się powierzchniowo odorów
podczas aplikowania gnojowicy na pola.
6.2. Racjonalny wariant alternatywny.
Innym wariantem technologicznym dla projektowanego przedsięwzięcia jest budowa
chlewni (o takiej samej obsadzie jak w wariancie inwestorskim) z zastosowaniem podłogowego systemu chowu z utrzymaniem na ściółce głębokiej.
Jest to wariant mniej ekonomiczny i bardziej pracochłonny. Wybierając metodę ściółkową należy wziąć pod uwagę takie czynniki jak możliwości logistyczne, konieczność budowy
płyty obornikowej, konieczność stosowania środków technicznych usprawniających wymianę
ściółki, dostępność wysokiej jakości słomy i możliwość jej magazynowania. Usuwanie obornika z pomieszczeń chowu trzody na głębokiej ściółce jest trudne do zmechanizowania, a ściółka fermentując powoduje wzrost emisji amoniaku, siarkowodoru i odorów do atmosfery.
Zaletą tej metody są bardziej komfortowe warunki bytowania zwierząt, bardziej zbliżone do naturalnych, co ma niemałe znaczenie dla zdrowotności zwierząt.
Wariant ten jest najbardziej wskazany dla rodzinnych, nieprzemysłowych gospodarstw rolnych.
6.3. Wariant najkorzystniejszy dla środowiska.
Wariant inwestorski – budowa chlewni z utrzymaniem zwierząt w systemie bezściółkowym na pełnych rusztach oraz racjonalny wariant zastępczy – na głębokiej ściółce, cechują
się podobną skalą oddziaływania na środowisko. W obu technologiach stosowane są takie
same systemy utrzymywania mikroklimatu wewnątrz budynków, oświetlenie, systemy dozowania paszy i wody. Emisja do powietrza z budynków inwentarskich z systemem chowu na
pełnych rusztach jest nieco niższa, ze względu na szybkie usuwanie moczu i odchodów stałych oraz brak procesów fermentowania ściółki, natomiast bardziej uciążliwa zapachowo jest
aplikacja gnojowicy na pola uprawne.
W przypadku rolniczego stosowania gnojowicy istnieje również większe niebezpieczeństwo przenawożenia upraw lub użytków zielonych. Azot i fosfor w niej zawarte występują w formie łatwo mineralizowanych i uwalnianych połączeń. Pod uwagę trzeba brać także
występujące w gnojowicy związki organiczne (np. fenole), metale ciężkie oraz patogeny. W
związku z tym jako produkt uboczny produkcji zwierzęcej preferowany jest obornik o dużym
udziale azotu organicznego, korzystnym stosunku C:N, poprawiający strukturę gleby.
Geotechnika
73
Jak już wspomniano wyżej, chów trzody chlewnej z utrzymaniem na rusztach jest
mniej pracochłonny i nieco bardziej ekonomiczny od systemu ściółkowego, ze względu na
możliwość zwiększenia obsady i bardziej higieniczne warunki tuczonych zwierząt. Zaletą metody ściółkowej są natomiast bardziej komfortowe warunki bytowania zwierząt, bardziej
zbliżone do naturalnych.
W związku z powyższym za wariant najkorzystniejszy dla środowiska uznano wariant
inwestorski, tj. budowę chlewni komorowej, w której zwierzęta będą utrzymywane w systemie bezściółkowym na rusztach.
Geotechnika
74
7. OKREŚLENIE PRZEWIDYWANEGO ODDZIAŁYWANIA NA ŚRODOWISKO ANALIZOWANYCH
WARIANTÓW, W TYM RÓWNIEŻ W PRZYPADKU WYSTĄPIENIA POWAŻNEJ AWARII
PRZEMYSŁOWEJ, A TAKŻE MOŻLIWEGO TRANSGRANICZNEGO ODDZIAŁYWANIA NA
ŚRODOWISKO.
7.1. Przewidywane oddziaływanie analizowanych wariantów na środowisko na etapie realizacji przedsięwzięcia.
 Dla wariantu inwestorskiego i racjonalnego wariantu alternatywnego zakres prac bu-
dowlanych związanych z realizacją przedsięwzięcia oraz sposób ich wykonania będzie praktycznie taki sam. Na etapie budowy przewidywane oddziaływanie na środowisko analizowanych wariantów może dotyczyć powietrza atmosferycznego, klimatu akustycznego, powierzchni ziemi, wód powierzchniowych i środowiska wodno – gruntowego, a także związane będzie z wytwarzaniem odpadów.
 Powietrze atmosferyczne – w zakresie emisji substancji zanieczyszczających.
Podczas prowadzenia prac budowlanych będzie miała miejsce niezorganizowana emisja
zanieczyszczeń emitowanych przez silniki spalinowe maszyn budowlanych i środków transportu oraz emisja pyłów cementu, kruszywa i innych sypkich materiałów pylistych. Ocenia
się, iż ze względu na:
 ograniczony czas występowania emisji,
 stosowanie niewielkiej ilości maszyn i urządzeń budowlanych, sprawnych technicznie
i spełniających wymagania dotyczące norm emisji spalin,
 zraszanie wodą placu budowy w celu ograniczenia pylenia - w razie konieczności (w
okresach gorących i suchych),
emisja ta nie będzie miała istotnego wpływu na stan czystości atmosfery w rejonie lokalizacji przedsięwzięcia.
 Klimat akustyczny – w zakresie propagacji hałasu.
Emisja hałasu do środowiska będzie związana z pracą maszyn budowlanych oraz środków transportu i będzie miała charakter emisji hałasów kwalifikowanych do grupy krótkotrwałych. Ze względu na:

ograniczony czas występowania emisji hałasu i prowadzenie prac wyłącznie w porze
dziennej,

stosowanie niewielkiej ilości maszyn i urządzeń budowlanych, sprawnych technicznie
Geotechnika
75
i spełniających wymagania dotyczące maksymalnych dopuszczalnych mocy akustycznych urządzeń określonych w rozporządzeniu Ministra Gospodarki z dnia 21 grudnia
2005 r. w sprawie zasadniczych wymagań dla urządzeń używanych na zewnątrz pomieszczeń w zakresie emisji hałasu do środowiska [1.5.20.],

w miarę możliwości ograniczanie jednoczesnej pracy urządzeń emitujących hałas o
dużym natężeniu,

oddalenia terenu budowy od terenów zabudowy mieszkaniowej,
ocenia się, że nie występuje zagrożenie ponadnormatywną emisją hałasu do środowiska
dla najbliższych terenów chronionych akustycznie.
 Powierzchnia ziemi.
Oddziaływanie na ten komponent środowiska polegać będzie na dewastacji, czyli całkowitej i nieodwracalnej utracie walorów glebowych w wyniku usunięcia warstwy próchnicznej
gleby w obrysie powierzchni zabudowy oraz terenów utwardzonych. Ingerencja w środowisko glebowe skutkująca całkowitą utratą walorów glebowych obejmie obszar ok. 0,184 ha.
Będą to gleby zaliczane pod względem klasyfikacji bonitacyjnej do gruntów rolnych średniej
jakości lepszych – klasy IVa oraz gruntów rolnych słabych - klasy V. Wierzchnia warstwa orno-próchniczna na tych obszarach zostanie zdjęta i zagospodarowania na terenach zielonych
przedsięwzięcia. Na pozostałym obszarze może natomiast zachodzić naruszenie (ale nie niszczenie) struktury gleby, z powodu przejazdów maszyn budowlanych i środków transportu.
Teren przedsięwzięcia, w myśl § 2 pkt 2 rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 9 września 2002 r. w sprawie standardów jakości gleby oraz standardów jakości ziemi [1.5.16.] sytuuje się, wobec istniejącej i projektowanej funkcji terenu w grupie B gruntów – w terenach
zaliczonych do użytków rolnych, a także gruntów zabudowanych i zurbanizowanych z wyłączeniem terenów przemysłowych. Dopuszczalne wartości stężeń substancji zanieczyszczających w glebie zestawiono w załączniku do tego rozporządzenia. Sposób postępowania w
przypadku zaistnienia zanieczyszczenia lub skażenia gleb reguluje ustawa z dnia 13 kwietnia
2007 r. o zapobieganiu szkodom w środowisku i ich naprawie [1.5.9.], zgodnie z którą takie
sytuacje uznaje się za szkodę w środowisku, która powinna być niezwłocznie usunięta.
 Wody powierzchniowe – ocenia się, że prowadzone prace budowlane nie będą miały
wpływu na wody powierzchniowe. Na etapie budowy nie przewiduje się poboru wód
powierzchniowych ani odprowadzania do wód powierzchniowych jakichkolwiek ścieków.
Geotechnika
76
 Środowisko gruntowo-wodne.
Ocenia się, że prowadzone prace nie będą miały wpływu na istniejące warunki gruntowo – wodne. Zaplecze budowy, zorganizowane na etapie realizacji przedsięwzięcia, zlokalizowane będzie wyłącznie w granicach działki nr 552 przeznaczonej pod projektowaną inwestycję. Woda na potrzeby budowy i dla potrzeb socjalnych pracowników firmy budowlanej
pobierana będzie z wodociągowej sieci komunalnej, poprzez przyłącze tymczasowe z istniejącego gospodarstwa lub dowożona będzie beczkowozami. Na terenie zaplecza przewiduje
się postawienie przenośnych urządzeń sanitarnych typu toi-toi, do ujmowania ścieków bytowych.
W obszarze przedsięwzięcia powstawać będą wody i ścieki deszczowe, które nie będą
ujmowane i odprowadzane w sposób zorganizowany, natomiast będą w sposób naturalny infiltrować do gruntu. W celu zapobiegania zanieczyszczeniu wód deszczowych stosowany będzie m.in. sprawny technicznie sprzęt budowlany, poddawany regularnym przeglądom i konserwacji (zapobieganie potencjalnym wyciekom płynów technicznych i paliwa z baków pojazdów). Plac budowy zostanie wyposażony w odpowiednią ilość i rodzaj sorbentów służących do zbierania ewentualnych wycieków lub rozlewów substancji płynnych, a także w
szczelne, mechanicznie i chemicznie odporne pojemniki służące do gromadzenia zużytych
sorbentów do czasu ich przekazania w celu unieszkodliwienia zewnętrznej firmie, posiadającej stosowne wymagane prawem zezwolenia na gospodarowanie odpadami tego rodzaju.
 Wytwarzanie odpadów.
Na etapie realizacji przedsięwzięcia będą wytwarzane typowe odpady dla prac budowlanych (odpady grupy 17) oraz odpady opakowaniowe (odpady grupy 15), a także niewielka
ilość odpadów komunalnych (odpady grupy 20). Będą to głównie odpady powstające podczas
prowadzenia prac budowlanych oraz sprzątania placu budowy: odpady z betonu, resztki płyt
warstwowych, odpadowego drewna, elementów stalowych, itp., a także urobek z pogłębiania.
Określenie ich ilości jest trudne, gdyż nie jest możliwe dokładne obliczenie strat materiałowych podczas budowy. Rodzaje odpadów, które mogą powstać w fazie budowy - stosownie do
klasyfikacji wynikającej z rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 9 grudnia 2014 r. w sprawie katalogu odpadów [1.5.46.] – zestawiono w poniższej tabeli:
Geotechnika
77
Tabela nr 17: Klasyfikacja odpadów mogących powstać na etapie realizacji przedsięwzięcia.
Lp.
Podgrupa i rodzaj odpadów
1
2
Odpady opakowaniowe (włącznie z selektywnie gromadzonymi komunalnymi odpadami opakowaniowymi):
1.
Opakowania z papieru i tektury
Kod odpadów
3
15 01
15 01 01
2.
Opakowania z tworzyw sztucznych
15 01 02
3.
Opakowania z drewna
15 01 03
4.
Opakowania z metali
15 01 04
5.
Opakowania wielomateriałowe
15 01 05
Sorbenty, materiały filtracyjne, tkaniny do wycierania i ubrania ochronne:
Sorbenty, materiały filtracyjne, tkaniny do wycierania (np. szmaty, ścier6.
ki) i ubrania ochronne inne niż wymienione w 15 02 02
Odpady materiałów i elementów budowlanych oraz infrastruktury drogowej (np.
beton, cegły, płyty, ceramika):
7.
Odpady betonu oraz gruz betonowy z rozbiórek i remontów
8.
Inne niewymienione odpady
Odpady drewna, szkła i tworzyw sztucznych
9.
Drewno
Odpady i złomy metaliczne oraz stopów metali
15 02
15 02 03
17 01
17 01 01
17 01 82
17 02
17 02 01
17 04
10.
Żelazo i stal
17 04 05
11.
Mieszaniny metali
17 04 07
12.
Kable inne niż wymienione w 17 04 10
Gleba i ziemia (włączając glebę i ziemię z terenów zanieczyszczonych oraz urobek
z pogłębiania)
13.
Gleba i ziemia, w tym kamienie, inne niż wymienione w 17 05 03
Materiały izolacyjne oraz materiały budowlane zawierające azbest
14.
Materiały izolacyjne inne niż wymienione w 17 06 01 i 17 06 03
Inne odpady komunalne
15.
Nie segregowane (zmieszane) odpady komunalne
17 04 11
17 05
17 05 04
17 06
17 06 04
20 03
20 03 01
Będą to w całości odpady inne niż niebezpieczne. Określenie ich ilości jest trudne,
gdyż nie jest możliwe dokładne obliczenie strat materiałowych podczas budowy. Szacuje się,
iż na etapie realizacji inwestycji powstaną następujące ilości odpadów:
 odpady kodów 15 01 01, 15 01 02, 15 01 03, 15 01 04 i 15 01 05 – odpady opakowanie
po materiałach budowanych oraz wyposażeniu budynku – 150 kg;
 odpady o kodzie 15 02 03 – ubrania ochronne oraz tkaniny do wycierania – 50 kg;
 odpady o kodzie 17 01 01 – powstałe w wyniku prac budowlanych i sprzątania placu budowy – 50 kg,
 odpady o kodzie 17 01 82 – fragmenty materiałów użytych do budowy ścian – 200 kg,
Geotechnika
78
 odpady o kodzie 17 02 01 – odpadowe drewno z więźby drewnianej, szalunków – 100 kg,
 odpady kodu 17 04 05, 17 04 07 i 17 04 11 – odpadowa stal, resztki kabli, itp.– 200 kg,
 odpady o kodzie 17 06 04 – resztki folii izolacyjnej – 20 kg.
 odpady o kodzie 20 03 01 – odpady komunalne z zaplecza socjalnego budowy – 200 kg.
Odpady opakowaniowe o kodzie 15 01 01, 15 01 02, 15 01 04 i 15 01 05 będą selektywnie zbierane i gromadzone w szczelnych pojemnikach ustawionych w wyznaczonym miejscu na terenie placu budowy. Po zgromadzeniu odpowiedniej ilości odpady zostaną przekazane zewnętrznym firmom posiadającym odpowiednie wymagane prawem zezwolenia na
przetwarzanie odpadów danego rodzaju, w celu odzysku. Odpady opakowaniowe o kodzie
15 01 03 (głównie palety) będą selektywnie zbierane i gromadzone w wyznaczonym miejscu
na terenie przedsięwzięcia. Po zgromadzeniu odpowiedniej ilości odpady te zostaną niezwłocznie przekazane zewnętrznym firmom, posiadającym odpowiednie wymagane prawem
zezwolenia na przetwarzanie odpadów danego rodzaju, w celu odzysku.
Zużyte tkaniny do wycierania i ubrania ochronne (15 02 03) będą selektywnie zbierane i gromadzone w pojemniku ustawionym w wyznaczonym miejscu zaplecza budowlanego.
Po zgromadzeniu odpowiedniej ilości odpady zostaną przekazane zewnętrznym firmom posiadającym odpowiednie wymagane prawem zezwolenia na przetwarzanie odpadów danego
rodzaju, w celu odzysku lub unieszkodliwienia.
Odpady budowlane (grupa 17) będą selektywnie zbierane i gromadzone w wyznaczonych miejscach na terenie przedsięwzięcia. Po zgromadzeniu odpowiedniej ilości lub po zakończeniu prac budowlanych odpady te zostaną przekazane specjalistycznym firmom posiadającym odpowiednie wymagane prawem zezwolenia na przetwarzanie (odzysk lub unieszkodliwianie) odpadów danego rodzaju.
Odpady komunalne (20 03 01) będą gromadzone w typowym kontenerze z zamknięciem, stalowym lub wykonanym z tworzywa sztucznego, ustawionym w wydzielonym miejscu
zaplecza budowlanego. Będą one sukcesywnie odbierane przez gminną jednostkę organizacyjną lub przedsiębiorcę odbierającego odpady komunalne od właścicieli nieruchomości, wpisanego do rejestru działalności regulowanej.
Odpady o kodach: 15 01 01, 15 01 03, 17 01 01, 17 02 01, 17 04 05, 17 04 07 i 17 05
04 mogą być również przekazywane osobom fizycznym lub jednostkom organizacyjnym niebędącym przedsiębiorcami, w celu odzysku zgodnie z przepisami rozporządzenia Ministra
Geotechnika
79
Środowiska z dnia 21 kwietnia 2006 r. w sprawie listy rodzajów odpadów, które posiadacz
odpadów może przekazywać osobom fizycznym lub jednostkom organizacyjnym niebędącym
przedsiębiorcami, oraz dopuszczalnych metod ich odzysku [1.5.22.], z użyciem dopuszczalnych metod odzysku określonych w tym rozporządzeniu.
Ilości poszczególnych rodzajów odpadów, które zostaną wytworzone podczas prowadzonej działalności na etapie realizacji przedsięwzięcia, będą ewidencjonowane.
W fazie realizacji przedsięwzięcia, tj. budowy projektowanego budynku chlewni wraz
z obiektami towarzyszącymi i zbiornika na gnojowicę powstaną również odpady w postaci
mas ziemnych - w wyniku zdejmowania wierzchniej próchnicznej warstwy gleby w obrysie
projektowanych obiektów i nawierzchni utwardzonych, a także wykonywania wykopów fundamentowych pod ławy fundamentowe budynku. Będą to odpady o kodzie 17 05 04: gleba i
ziemia, w tym kamienie, inne niż wymienione w 17 05 03. Szacuje się, iż :
 ilość zdjętej próchnicznej warstwy gleby dla projektowanego budynku inwentarskiego,
studzienki do odpompowywania gnojowicy, zbiornika na gnojowicę oraz terenów
utwardzonych o łącznej powierzchni ok. 1836 m2 (chlewnia nr 1 – ok. 870m2, zbiornik na
gnojowicę przy chlewni nr 1 – ok. 65 m2, studzienka do odpompowywania gnojowicy –
ok. 1 m2, tereny utwardzone – ok. 900 m2), przy średniej miąższości zdejmowanej warstwy 0,2m i jej gęstości objętościowej wynoszącej średnio 1,5 Mg/m3, wyniesie:
V = 1836 m2 x 0,2 m x 1,5 Mg/m3 = 550,8 Mg
 ilość mas ziemnych wydobytych z wykopów fundamentowych dla planowanego budynku chlewni nr 2, przy obwodzie obiektu wynoszącym ok. 149 m, przeciętnej szerokości
ławy fundamentowej B = 0,6 m, przewidywanej głębokości posadowienia h = 1,0 m oraz
przy przeciętnej gęstości objętościowej gruntu wynoszącej średnio 1,65 Mg/m 3 wyniesie:
V = 149 m x 0,6 m x 1,0 m x 1,65 Mg/m3 ≈ 147,5 Mg
 ilość wydobytych mas ziemnych z wykopów pod projektowane kanały (wanny) pod rusztami do przechowywania gnojowicy w chlewni nr 2 o pojemności ok. 1300,32 m3, przy
przeciętnej gęstości objętościowej gruntu wynoszącej średnio 1,65 Mg/m3 wyniesie:
V = 1300,32 m3 x 1,65 Mg/m3 ≈ 2145,5 Mg
 ilość wydobytych mas ziemnych z wykopów pod projektowany naziemny, częściowo zagłębiony zbiornik na gnojowicę o pojemności ok. 100 m3, przy przeciętnej gęstości obję-
Geotechnika
80
tościowej gruntu wynoszącej średnio 1,65 Mg/m3 oraz założeniu, że zbiornik będzie posadowiony na głębokości maksymalnie 1m ppt. wyniesie:
V = 65 m3 x 1,65 Mg/m3 ≈ 107,3 Mg
Łączna ilość mas ziemnych jakie powstaną w fazie realizacji przedsięwzięcia wyniesie
zatem ok. 2951,1 Mg.
Masy ziemne zostaną wykorzystane na terenie przedsięwzięcia do kształtowania powierzchni terenu wokół obiektów (poprzez plantowanie powierzchniowe), natomiast ich
nadmiar zostanie przekazanym jednostkom zewnętrznym. Zgodnie z art. 2 pkt 3 ustawy z
dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach [1.5.13.], przepisów tej ustawy nie stosuje się do niezanieczyszczonej gleby i innych materiałów występujących w stanie naturalnym, wydobytych w
trakcie robót budowlanych, pod warunkiem, że materiał ten zostanie wykorzystany do celów
budowlanych w stanie naturalnym na terenie, na którym został wydobyty. Masy ziemne wykorzystane na terenie przedsięwzięcia nie będą zatem odpadami.
Zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 32 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach [1.5.13.]
wytwórcą odpadów powstających w wyniku świadczenia usług w zakresie budowy, rozbiórki
i remontu obiektów oraz sprzątania, konserwacji i napraw jest podmiot, który świadczy usługę, chyba że umowa o świadczenie usługi stanowi inaczej.
Podstawowymi sposobami ograniczania oddziaływania odpadów na środowisko będą:
 minimalizacja ilości wytwarzanych odpadów – ograniczanie strat materiałowych podczas
prowadzenia prac budowlanych, selektywne gromadzenie odpadów (w zależności od ich
rodzaju i możliwości dalszego zagospodarowania), przekazywanie odpadów w pierwszej
kolejności do odzysku (m.in. przekazanie do recyklingu opakowań z papieru i tektury, z
tworzyw sztucznych i drewna, odpadów żelaza i stali), wykorzystanie części wytworzonych mas ziemnych (w tym humusu) do kształtowania powierzchni wokół projektowanego obiektu (poprzez plantowanie powierzchniowe);

ochrona środowiska gruntowo-wodnego przed ewentualnymi zanieczyszczeniami
związanymi z gospodarowaniem odpadami – w związku z tym, że na terenie przedsięwzięcia w fazie budowy będą powstawały wyłącznie odpady nie stwarzające zagrożenia
gruntu i wód podziemnych (nie przewiduje się wytwarzania odpadów olejów, smarów,
benzyn itp.), nie planuje się stosowania dodatkowych zabezpieczeń środowiska gruntowo-wodnego. Odpady będą gromadzone selektywnie w wyznaczonych miejscach na
terenie przedsięwzięcia.
Geotechnika
81
Geotechnika
82
7.2. Przewidywane oddziaływanie analizowanych wariantów na środowisko na etapie
funkcjonowania przedsięwzięcia.
Oddziaływanie wariantu inwestorskiego na poszczególne komponenty środowiska zostało szczegółowo omówione w pkt 8 i 9 raportu, natomiast rodzaje i ilości emitowanych zanieczyszczeń do środowiska zostały określone w pkt 2.3 raportu. W przypadku wariantu alternatywnego, polegającego na zastosowaniu podłogowego systemu chowu z utrzymaniem
zwierząt na ściółce głębokiej, przedsięwzięcie będzie cechowało się podobną skalą oddziaływania na środowisko co w wariancie inwestorskim:

w zakresie wpływu na stan jakości powietrza w wariancie alternatywnym będzie zachodziła nieznacznie wyższa emisja amoniaku i pyłu z budynków inwentarskich, a także wystąpi niezorganizowana emisja substancji odorotwórczych z płyty obornikowej;

w zakresie wpływu na klimat akustyczny otoczenia skala oddziaływania obu wariantów
będzie zbliżona – w obu wariantach obsada zwierząt w budynku oraz system wentylacji
będą takie same;

w obu wariantach ilość wytwarzanych odpadów oraz padłych sztuk będą takie same;

w wariancie alternatywnym będzie powstawała znaczna ilość obornika, co związane będzie z koniecznością budowy płyty obornikowej, natomiast w wariancie inwestorskim
będzie wytwarzana wyłącznie gnojowica;

w zakresie wpływu na zdrowie i warunki życia ludzi oddziaływanie przedsięwzięcia w obu
wariantach będzie zbliżone. W wariancie alternatywnym może okresowo wystąpić uciążliwość odorowa w obszarze zabudowy mieszkaniowej spowodowana magazynowaniem
znacznych ilości obornika na zewnętrznej płycie;

oddziaływanie na powierzchnię ziemi, wody powierzchniowe, środowisko wodnogruntowe, krajobraz i środowisko przyrodnicze w obu wariantach będzie zbliżone.
Utrzymywanie zwierząt w projektowanej chlewni nr 2 w systemie bezściółkowym jest to
wariant bardziej ekonomiczny i mniej pracochłonny, zapewniający zwierzętom nieco mniej
komfortowe warunki bytowania, przy podobnej skali oddziaływania na środowisko co racjonalny wariant alternatywny.
Geotechnika
83
7.3. Przewidywane oddziaływanie analizowanych wariantów na środowisko na etapie likwidacji przedsięwzięcia.
Korzystanie ze środowiska w fazie likwidacji inwestycji będzie bardzo zbliżone do oddziaływania obiektu w fazie budowy. Etap ten cechuje się brakiem typowych uciążliwości
eksploatacyjnych przedsięwzięć ze względu na brak istotnych emisji zanieczyszczeń gazowych i pyłowych, brakiem długotrwałej modyfikacji klimatu akustycznego oraz brakiem
istotnych zagrożeń dla środowiska gruntowo-wodnego.
Wyróżnikiem tego etapu jest proces rekultywacji zamykający etap funkcjonowania i
likwidacji zespołu inwentarskiego. Jest to proces niosący wyłącznie pozytywny wpływ na środowisko przyrodnicze i zdrowie publiczne, co wynika z przywracania naturalnych walorów
powierzchni ziemi i odtwarzania gleb, poprzedzonego usunięciem odpadów pochodzących z
rozbiórki obiektów kubaturowych i instalacji oraz ewentualną detoksykacją środowiska gruntowego.
W fazie likwidacji przedsięwzięcia będą powstawały głównie odpady z rozbiórki
obiektów budowlanych oraz demontażu elementów wyposażenia (należące do grupy 17), a
także niewielkie ilości tkanin do wycierania i ubrań ochronnych (odpady podgrupy 15 02).
Tabela nr 18: Klasyfikacja odpadów powstających w fazie likwidacji obiektów inwentarskich.
Lp.
Podgrupa i rodzaj odpadów
Sorbenty, materiały filtracyjne, tkaniny do wycierania i ubrania ochronne:
1.
2.
Sorbenty, materiały filtracyjne (w tym filtry olejowe nie ujęte w innych
grupach), tkaniny do wycierania (np. szmaty, ścierki) i ubrania ochronne
zanieczyszczone substancjami niebezpiecznymi (np. PCB)
Sorbenty, materiały filtracyjne, tkaniny do wycierania (np. szmaty, ścierki) i ubrania ochronne inne niż wymienione w 15 02 02
Odpady urządzeń elektrycznych i elektronicznych
3.
Zużyte urządzenia inne niż wymienione w 16 02 09 i 16 02 13
Odpady materiałów i elementów budowlanych oraz infrastruktury drogowej (np.
beton, cegły, płyty, ceramika):
Kod odpadów
15 02
15 02 02*
15 02 03
16 02
16 02 14
17 01
4.
Odpady betonu oraz gruz betonowy z rozbiórek i remontów
17 01 01
5.
Gruz ceglany
17 01 02
6.
Odpady innych materiałów ceramicznych i elementów wyposażenia
17 01 03
7.
Zmieszane odpady z betonu, gruzu ceglanego, odpadów materiałów ceramicznych i elementów wyposażenia inne niż wymienione w 17 01 06
17 01 07
8.
Inne niewymienione odpady
17 01 82
Geotechnika
84
Odpady drewna, szkła i tworzyw sztucznych
17 02
9.
Drewno
17 02 01
10.
Szkło
17 02 02
11.
Tworzywa sztuczne
17 02 03
Odpady i złomy metaliczne oraz stopów metali
17 04
12.
Żelazo i stal
17 04 05
13.
Mieszaniny metali
17 04 07
14.
Kable inne niż wymienione w 17 04 10
17 04 11
Materiały izolacyjne oraz materiały konstrukcyjne zawierające azbest
17 06
15.
Materiały izolacyjne inne niż wymienione w 17 06 01 i 17 06 03
17 06 04
16.
Materiały budowlane zawierające azbest
17 06 05*
Materiały budowlane zawierające gips
17.
Materiały konstrukcyjne zawierające gips inne niż wymienione w 17 08
01
Inne odpady z budowy, remontów i demontażu
18.
Zmieszane odpady z budowy, remontów i demontażu inne niż wymienione w 17 09 01, 17 09 02 i 17 09 03
Inne odpady komunalne
19.
Nie segregowane (zmieszane) odpady komunalne
17 08
17 08 02
17 09
17 09 04
20 03
20 03 01
Oszacowanie ilości tych odpadów na tym etapie jest bardzo trudne. Wszystkie rodzaje odpadów będą zbierane i gromadzone selektywnie w wydzielonych miejscach terenu gospodarstwa i zostaną zagospodarowane w sposób bezpieczny dla środowiska i zdrowia ludzi,
zgodny z przepisami prawnymi, które będą obowiązywać w momencie prowadzenia likwidacji zespołu inwentarskiego. Wytworzone odpady zostaną przekazane do odzysku lub unieszkodliwienia specjalistycznym firmom zewnętrznym posiadającym stosowne wymagane prawem zezwolenia na gospodarowanie odpadami danego rodzaju. Ilości poszczególnych rodzajów odpadów zostaną zewidencjonowane.
Zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 32 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach [1.5.13.]
wytwórcą odpadów powstających w wyniku świadczenia usług w zakresie rozbiórek jest
podmiot, który świadczy usługę, chyba, że umowa o świadczeniu usługi stanowi inaczej.
Podstawowymi sposobami ograniczania oddziaływania odpadów na środowisko na
etapie likwidacji przedsięwzięcia będą:
Geotechnika
85
 minimalizacja ilości wytwarzanych odpadów, selektywne gromadzenie odpadów (w zależności od ich rodzaju i możliwości dalszego zagospodarowania), przekazywanie odpadów w pierwszej kolejności do odzysku (m.in. przekazanie do recyklingu drewna, szkła,
odpadów żelaza i stali);
 ochrona środowiska gruntowo-wodnego przed ewentualnymi zanieczyszczeniami związanymi z gospodarowaniem odpadami – odpady będą gromadzone selektywnie, w wyznaczonych i właściwie przystosowanych miejscach, w warunkach odpowiednio zabezpieczających przed przedostaniem się do środowiska substancji szkodliwych oraz zabezpieczonych przed dostępem osób postronnych i zwierząt. Odpady będą niezwłocznie
przekazywane specjalistycznym firmom zewnętrznym posiadającym stosowane wymagane prawem zezwolenia na gospodarowanie odpadami danego rodzaju.
7.4. Oddziaływanie na środowisko w przypadku wystąpienia poważnej awarii przemysłowej.
Zgodnie z art. 3 pkt 23 i 24 ustawy Prawo ochrony środowiska [1.5.3.] pod pojęciem
poważnej awarii rozumie się zdarzenie, w szczególności emisje, pożar lub eksplozję, powstałe
w trakcie procesu przemysłowego, magazynowania lub transportu, w których występuje
jedna lub więcej substancji niebezpiecznych, prowadzące do natychmiastowego powstania
zagrożenia życia lub zdrowia ludzi lub środowiska lub powstania takiego zagrożenia z opóźnieniem. Pod pojęciem poważnej awarii przemysłowej rozumie się natomiast poważną awarię w
zakładzie.
Stosownie do zapisów rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 10 października
2013 r. w sprawie rodzajów i ilości substancji niebezpiecznych, których znajdowanie się w zakładzie decyduje o zaliczeniu go do zakładu o zwiększonym ryzyku albo zakładu o dużym ryzyku wystąpienia poważnej awarii przemysłowej [1.5.38.] przedmiotowy zespół inwentarski nie
należy do kategorii zakładów o zwiększonym ryzyku, a tym bardziej do zakładów o dużym ryzyku, ponieważ nie spełnia kryteriów klasyfikacji określonych w ww. rozporządzeniu w zakresie rodzajów substancji i ich granicznych ilości.
W przypadku chowu trzody chlewnej może dojść do epidemii w stadzie, której konsekwencją będzie pomór lub jego likwidacja lub też wycieku gnojowicy do środowiska wodnogruntowego na skutek uszkodzenia ścian zbiorników. Jednak prawdopodobieństwo zaistnienia takich sytuacji jest pomijalnie małe. Nie będą to również awarie, którą można zakwalifikować do poważnych awarii przemysłowych, gdyż na terenie zespołu inwentarskiego nie będą składowane ani magazynowane substancję niebezpieczne. Wobec powyższego należy
Geotechnika
86
stwierdzić, iż ryzyko wystąpienia poważnej awarii przemysłowej w przypadku analizowanego
zespołu inwentarskiego nie występuje.
7.5. Transgraniczne oddziaływanie na środowisko.
W przypadku analizowanej inwestycji możliwość transgranicznego oddziaływania na
środowisko nie zachodzi, ponieważ odległość do granic państwa wynosi od ok. 215 km do
ponad 400 km.
8. UZASADNIENIE PROPONOWANEGO PRZEZ WNIOSKODAWCĘ WARIANTU, ZE WSKAZANIEM JEGO ODDZIAŁYWANIA NA ŚRODOWISKO.
Dokonano wyboru wariantu inwestorskiego jako cechującego się niewielkim oddziaływaniem na środowisko przy zachowaniu większych korzyści ekonomicznych, a zatem wyboru zgodnego z zasadą zrównoważonego rozwoju (ekorozwoju). Dla uzasadnienia wyboru
sporządzono zestawienie porównawcze czynników oddziaływania środowiskowego istotnych
dla wyboru wariantu – tabela nr 19. Dla wskazania wpływu na środowisko sporządzono zestawienie w formie macierzy Leopolda – waloryzujące trójstopniowo stopień oddziaływania
przedsięwzięcia w wariancie inwestorskim na poszczególne sfery środowiska – tabela nr 20.
Geotechnika
87
Tabela nr 19: Analiza oddziaływania wariantów przedsięwzięcia.
CZYNNIK
ODDZIAŁYWANIA
EMISJE
DO
ATMOSFERY
Geotechnika
WARIANT
ZEROWY
 brak emisji energetycznej,
 brak emisji pyłu z rozładunku paszy
do zewnętrznych silosów,
 emisja amoniaku i siarkowodoru z
chlewni nr 1 nie powodująca ponadnormatywnego
zanieczyszczenia
powietrza,
 emisja pyłu z chlewni nr 1 nie powodująca ponadnormatywnego zanieczyszczenia powietrza,
 zasięg uciążliwości zapachowej ograniczony do bezpośredniego sąsiedztwa chlewni nr 1,
 emisja odorów mogąca okresowo
powodować uciążliwość zapachową
przy aplikowaniu gnojowicy na pola.
WARIANT INWESTORSKI
RACJONALNY WARIANT ALTERNATYWNY
 brak emisji pyłu z rozładunku paszy do zewnętrznych silosów,
 emisja amoniaku i siarkowodoru z budynków
inwentarskich nie powodująca ponadnormatywnego zanieczyszczenia powietrza, podwyższona w stosunku do wariantu zerowego w
związku z wybudowaniem nowej chlewni i
zwiększeniem wielkości produkcji zwierzęcej w
zespole inwentarskim,
 emisja pyłu z budynków inwentarskich, nie
powodująca ponadnormatywnego zanieczyszczenia powietrza, podwyższona nieznacznie w
stosunku do wariantu zerowego w związku z
wybudowaniem nowej chlewni i zwiększeniem
wielkości produkcji zwierzęcej w zespole inwentarskim,
 zasięg uciążliwości zapachowej ograniczony do
bezpośredniego sąsiedztwa obiektów inwentarskich, nieznacznie zwiększony ze względu na
realizację nowej chlewni w obszarze usytuowanym na północ od istniejących obiektów i
bardziej oddalonym od zwartej zabudowy wsi
 emisja odorów mogąca okresowo powodować
uciążliwość zapachową przy aplikowaniu gnojowicy na pola.
 brak emisji pyłu z rozładunku paszy do zewnętrznych silosów,
 emisja amoniaku i siarkowodoru z budynków inwentarskich
nie powodująca ponadnormatywnego zanieczyszczenia powietrza, podwyższona w stosunku do wariantu zerowego w
związku z wybudowaniem nowej chlewni i zwiększeniem
wielkości produkcji zwierzęcej w zespole inwentarskim, a
także zwiększona w odniesieniu do wariantu inwestorskiego
ze względu na utrzymywanie zwierząt w chlewni nr 2 na
głębokiej ściółce,
 emisja pyłu z budynków inwentarskich, nie powodująca ponadnormatywnego zanieczyszczenia powietrza, podwyższona w stosunku do wariantu zerowego w związku z wybudowaniem nowej chlewni i zwiększeniem wielkości produkcji
zwierzęcej w zespole inwentarskim, a także zwiększona w
odniesieniu do wariantu inwestorskiego ze względu na
utrzymywanie zwierząt w chlewni nr 2 na głębokiej ściółce,
 zasięg uciążliwości zapachowej ograniczony do bezpośredniego sąsiedztwa obiektów inwentarskich i płyty obornikowej, nieznacznie zwiększony ze względu na realizację nowej
chlewni w obszarze usytuowanym na północ od istniejących
obiektów i bardziej oddalonym od zwartej zabudowy wsi
oraz zwiększenie obsady w zespole inwentarskim, a także
konieczność budowy płyty obornikowej,
 emisja odorów mogąca okresowo powodować uciążliwość zapachową przy aplikowaniu obornika, gnojówki i gnojowicy
na pola.
88
HAŁAS
ŚCIEKI
Geotechnika
 niski poziom hałasu wynikający z
normalnej pracy wentylacji mechanicznej chlewni nr 1, utrzymywania zwierząt i czynności obsługowych wewnątrz obiektu, przygotowywania paszy w budynku kuchni paszowej oraz ruchu pojazdów w
obszarze zespołu inwentarskiego,
 brak uciążliwości w stosunku do
klimatu akustycznego lokalizacji
gospodarstwa (dotrzymywanie dopuszczalnych poziomów hałasu na
terenach prawnie chronionych
przed hałasem).
 znikoma ilość ścieków bytowych,
powstających w obszarze zaplecza
socjalnego w budynku mieszkalnym
inwestora,
 brak powstawania zanieczyszczonych ścieków deszczowych,
 powstawanie wyłącznie gnojowicy
stosowanej jako nawóz naturalny na
gruntach inwestora.
 niski poziom hałasu wynikający z normalnej  niski poziom hałasu wynikający z normalnej pracy wentylacji
pracy wentylacji mechanicznej istniejącej i promechanicznej istniejącej i projektowanej chlewni, utrzymyjektowanej chlewni, utrzymywania zwierząt i
wania zwierząt i czynności obsługowych wewnątrz obiekczynności obsługowych wewnątrz obiektów,
tów, przygotowywania paszy w budynku kuchni paszowej
przygotowywania paszy w budynku kuchni paoraz ruchu pojazdów w obszarze zespołu inwentarskiego szowej oraz ruchu pojazdów w obszarze zespojak w wariancie inwestorskim,
łu inwentarskiego, nieznacznie podwyższony w  brak uciążliwości w stosunku do klimatu akustycznego lokastosunku do wariantu zerowego – głównie w
lizacji gospodarstwa (dotrzymywanie dopuszczalnych pozwiązku z pracą systemu wentylacyjnego w
ziomów hałasu na terenach prawnie chronionych przed hanowym budynku inwentarskim i zwiększoną
łasem) – właściwa lokalizacja nowej chlewni w jak najwiękobsadą trzody chlewnej,
szym uzasadnionym oddaleniu od obszarów przeznaczo brak uciążliwości w stosunku do klimatu akunych w planie miejscowym pod zabudowę rolniczą z usłustycznego lokalizacji gospodarstwa (dotrzymygową - jak w wariancie inwestorskim.
wanie dopuszczalnych poziomów hałasu na terenach prawnie chronionych przed hałasem) –
właściwa lokalizacja nowej chlewni w jak największym uzasadnionym oddaleniu od obszarów przeznaczonych w planie miejscowym pod
zabudowę rolniczą z usługową.
 znikoma ilość ścieków bytowych, powstających  znikoma ilość ścieków bytowych, powstających w obszarze
w obszarze zaplecza socjalnego w budynku
zaplecza socjalnego w budynku mieszkalnym inwestora –
mieszkalnym inwestora – taka sama jak w wataka sama jak w wariacie zerowym i inwestorskim,
riancie zerowym ze względu na brak zwiększe-  brak powstawania zanieczyszczonych ścieków deszczowych,
nia ilości osób obsługujących zespół inwentarz wyjątkiem niewielkiej ilości powstającej w związku ze
ski,
spłukiwaniem przez deszcz płyty obornikowej,
 brak powstawania zanieczyszczonych ścieków  wytwarzanie gnojówki i gnojowicy, wykorzystywanych jako
deszczowych,
nawóz naturalny na gruntach inwestora.
 powstawanie wyłącznie gnojowicy stosowanej
jako nawóz naturalny na gruntach inwestora, w
ilości większej niż w wariancie zerowym, ze
względu na zwiększenie obsady zwierząt w obszarze gospodarstwa.
89
ODPADY
STAŁE
 minimalne ilości odpadów stałych,
 prawidłowa gospodarka odpadami
stałymi, polegająca na ich selektywnym zbieraniu i magazynowaniu, do czasu okresowego odbioru
odpadów przez zewnętrzne jednostki posiadające stosowne wymagane prawem zezwolenia na gospodarowanie odpadami danego
rodzaju.
 minimalne ilości odpadów stałych, nieznacznie
zwiększone w stosunku do wariantu zerowego,
 prawidłowa gospodarka odpadami stałymi –
jak w wariancie zerowym,
 brak wytwarzania obornika, w związku z prowadzeniem hodowli wyłącznie w systemie bezściółkowym, na rusztach pełnych.
 brak przekształcenia powierzchni zie-  nieznaczne przekształcenia powierzchni ziemi,
mi i dewastacji próchnicznej warstwy  dewastacja próchnicznej warstwy gleby w obrysie
PRZEKSZTAŁgleby.
nowego budynku inwentarskiego i obiektów toCENIE GLEBY I
warzyszących (studzienki do odpompowywania
POWIERZCHgnojowicy) oraz zbiornika na gnojowicę przy istNI ZIEMI
niejącej chlewni nr 1.
 brak zniszczeń ciekawych i cennych  brak zniszczeń ciekawych i cennych form krajoform krajobrazu,
brazu,
ODDZIAŁYWA brak wprowadzenia barier widoko-  brak wprowadzenia barier widokowych,
NIE NA
wych,
 brak wprowadzenia elementów obcych w kraKRAJOBRAZ
 brak wprowadzenia elementów objobrazie,
cych w krajobrazie,
Geotechnika
 minimalne ilości odpadów stałych, nieznacznie zwiększone
w stosunku do wariantu zerowego – jak w wariancie inwestorskim,
 prawidłowa gospodarka odpadami stałymi – jak w wariancie
zerowym i inwestorskim,
 powstawanie znacznych ilości obornika w związku z utrzymaniem zwierząt w projektowanej chlewni nr 2 na ściółce
głębokiej,
 konieczność okresowego magazynowania obornika na zewnętrznej płycie obornikowej oraz zagospodarowania go do
nawożenia gruntów.
 nieznaczne przekształcenia powierzchni ziemi,
 dewastacja próchnicznej warstwy gleby w obrysie nowego
budynku inwentarskiego i obiektów towarzyszących (płyty
obornikowej) oraz zbiornika na gnojowicę przy istniejącej
chlewni nr 1 – obejmująca nieznacznie większy obszar niż w
wariancie inwestorskim, ze względu na konieczność budowy
płyty obornikowej.
 brak zniszczeń ciekawych i cennych form krajobrazu,
 brak wprowadzenia barier widokowych,
 brak wprowadzenia elementów obcych w krajobrazie,
90
ODDZIAŁYWANIE
 Brak oddziaływania
NA KLIMAT
ODDZIAŁYWANIE NA
ZDROWIE I
WARUNKI
ŻYCIA LUDZI
ODDZIAŁYWANIE NA
PRZYRODĘ
OŻYWIONĄ
Geotechnika
 brak stałych uciążliwości w terenach zamieszkania ludności, związanych z emisją hałasu i zanieczyszczeń do atmosfery, wpływających na zdrowie i samopoczucie
ludzi (może pojawić się okresowa
uciążliwość zapachowa związana z
aplikowaniem gnojowicy na pola
uprawne),
 brak zagrożeń związanych z emisją
ścieków i wytwarzaniem odpadów
stałych,
 brak zagrożenia związanego z poważnymi awariami.
 brak zajęcia nowych obszarów powierzchni biologicznie czynnej,
 brak kolizji z obszarami i obiektami
chronionymi,
 brak fragmentacji siedlisk,
 brak kolizji z korytarzami migracyjnymi zwierząt,
 minimalny wpływ hałasu i zanieczyszczeń powietrza na organizmy
żywe,
 brak zagrożenia związanego z po-
 Brak znaczącego negatywnego oddziaływania na
mikroklimat ze względu na niewielką skalę
 Jak w wariancie inwestorskim;
przedsięwzięcia;
 brak stałych uciążliwości w terenach zamiesz-  brak stałych uciążliwości w terenach zamieszkania ludności,
kania ludności, związanych z emisją hałasu i
związanych z emisją hałasu i zanieczyszczeń do atmosfery,
zanieczyszczeń do atmosfery, wpływających na
wpływających na zdrowie i samopoczucie ludzi (może pojazdrowie i samopoczucie ludzi (może pojawić się
wić się okresowa uciążliwość zapachowa związana z aplikookresowa uciążliwość zapachowa związana z
waniem obornika, gnojówki i gnojowicy na pola uprawne),
aplikowaniem gnojowicy na pola uprawne),
 brak zagrożeń związanych z emisją ścieków i wytwarzaniem
 brak zagrożeń związanych z emisją ścieków i wyodpadów stałych,
twarzaniem odpadów stałych,
 zajęcie nowych obszarów powierzchni biologicznie czynnej,
 brak kolizji z obszarami i obiektami chronionymi,
 brak fragmentacji siedlisk,
 brak kolizji z korytarzami migracyjnymi zwierząt,
 umiarkowany wpływ hałasu i zanieczyszczeń
powietrza na organizmy żywe,





zajęcie nowych obszarów powierzchni biologicznie czynnej,
brak kolizji z obszarami i obiektami chronionymi,
brak fragmentacji siedlisk,
brak kolizji z korytarzami migracyjnymi zwierząt,
umiarkowany wpływ hałasu i zanieczyszczeń powietrza na
organizmy żywe,
91
ważnymi awariami.
ODDZIAŁYWA-  Brak w rejonie lokalizacji przedsię-  Brak w rejonie lokalizacji przedsięwzięcia zabyt-  Brak w rejonie lokalizacji przedsięwzięcia zabytków
wzięcia zabytków
ków
 Brak negatywnego oddziaływania na krajobraz kulturowy
NIE NA

Brak
negatywnego
oddziaływania
na

Brak
negatywnego
oddziaływania
na
krajobraz
ZABYTKI I
krajobraz kulturowy
kulturowy
KRAJOBRAZ
KULTUROWY
WPŁYW NA
 Brak oddziaływań na dobra materialDOBRA
 Brak oddziaływań na dobra materialne;
 Brak oddziaływań na dobra materialne;
ne;
MATERIALNE
 oddziaływania normowane (na po oddziaływania normowane (na poziomach
SUMARYCZNE
ziomach dopuszczalnych przez prze oddziaływania normowane (na poziomach dopuszczalnych
dopuszczalnych przez przepisy prawne) ograODDZIAŁYWApisy prawne) ograniczone do terenu
przez przepisy prawne) ograniczone do terenu inwestora,
niczone do terenu inwestora,
NIE NA
inwestora,
 uciążliwość nie występująca w terenach zabudowy mieszka uciążliwość nie występująca w terenach zabuŚRODOWISKO  uciążliwość nie występująca w tereniowej.
dowy mieszkaniowej.
nach zabudowy mieszkaniowej.
INTENSYWNOŚĆ
niska
średnia
średnia
CHOWU
OPŁACALNOŚĆ
niska
wysoka
umiarkowana
EKONOMICZGeotechnika
92
NA
OCENA I
WYBÓR
WARIANTU
Geotechnika
Brak efektu ekonomicznego
– wariant stagnacyjny
Wysoka opłacalność ekonomiczna
przy umiarkowanym korzystaniu ze środowiska
– wariant ekorozwojowy
Umiarkowana opłacalność ekonomiczna
przy umiarkowanym korzystaniu ze środowiska
– wariant niezrównoważony
93
Tabela nr 20: Macierz Leopolda dla potencjalnych oddziaływań chowu i hodowli trzody chlewnej
A
ZIEMIA
B
W O D Y
C ATMOSFERA
VIII
IX
4
2
1
3
1
1
4
3
X
Zagrożenia
nadzwyczajne
i wypadki
VII
Stosowanie
chemikaliów
Przetwórstwo
VI
Przemieszczanie
odpadów i
oczyszczanie
Wydobywanie
zasobów
V
Zmiany
ruchu
transportowego
IV
Odnawianie
zasobów
III
Urbanizacja
i konstrukcje
na powierzchni
II
Transformacja
powierzchni
terenu
Elementy
środowiska
I
Modyfikacja
reżimu
Oddziaływania
na
środowisko
D PROCESY
E
FLORA
F
FAUNA
G Użytkowanie
ziemi
1
1
H Wypoczynek
I
Walory
krajobrazu
J
Walory
kulturowe
1
K Infrastruktura
L
Stosunki
ekologiczne
Stopień oddziaływania :
- słaby,
- umiarkowany,
- silny
Analiza oddziaływania obejmie w stopniu szczegółowym sfery środowiska objęte
średnim stopniem oddziaływania, wobec braku elementów objętych silnym stopniem oddziaływania, a więc :
 powietrze atmosferyczne - w zakresie emisji substancji gazowych (w tym złowonnych)
oraz modyfikacji klimatu akustycznego (emisji hałasu przemysłowego),
 powierzchnię ziemi i środowisko wodno - gruntowe - w zakresie możliwości zanieczyszczenia gnojowicą.
Geotechnika
94
9. OPIS METOD PROGNOZOWANIA ZASTOSOWANYCH PRZEZ WNIOSKODAWCĘ ORAZ OPIS
PRZEWIDYWANYCH ZNACZĄCYCH ODDZIAŁYWAŃ PLANOWANEGO PRZEDSIĘWZIĘCIA
NA ŚRODOWISKO.
Dla określenia najbardziej narażonych na oddziaływanie sfer środowiska naturalnego
ustalono zasięg i siłę oddziaływania przedsięwzięcia na podstawie macierzy Leopolda dla
obiektów inwentarskich chowu i hodowli trzody chlewnej utworzonej przez autorów raportu
– tabela nr 20 – zamieszczonej w poprzednim rozdziale. Jak wynika z tej macierzy potencjalnie znaczące oddziaływania przedsięwzięcia dotyczą:
 powietrza atmosferycznego - w zakresie zanieczyszczenia emisją substancji pyłowych i
gazowych (w tym odorów) oraz w zakresie modyfikacji klimatu akustycznego,
 powierzchni ziemi i środowiska wodno - gruntowego - w zakresie możliwości zanieczyszczenia gnojowicą.
Pozostałe elementy środowiska objęte są oddziaływaniem słabym o średnim i niskim
stopniu intensywności.
Poniżej przedstawiono opis przewidywanych znaczących oddziaływań planowanego
przedsięwzięcia na poszczególne komponenty środowiska, które będą zachodziły w fazie jego funkcjonowania. Opis oddziaływania projektowanej inwestycji na etapie jej realizacji i likwidacji został zamieszczony w pkt 7.1 i 7.3 raportu.
9.1. Oddziaływanie na powietrze atmosferyczne.
Planowane przedsięwzięcie będzie polegało na budowie chlewni komorowej oraz
zbiornika na gnojowicę na terenie istniejącego zespołu inwentarskiego chowu trzody chlewnej na dz. nr 552 obręb nr 20 Kocierzew w miejscowości Kocierzew Północny, gmina Kocierzew Południowy. Po zakończeniu procesu inwestycyjnego na terenie gospodarstwa prowadzony będzie chów trzody chlewnej w cyklu otwartym (na bazie warchlaków pozyskanych z
zakupu) w dwóch budynkach inwentarskich o następującej obsadzie maksymalnej:

chlewnia nr 1 (istniejąca) – 950 szt. tuczników o wadze maksymalnej do 110 kg, utrzymywanych w systemie bezściółkowym, na rusztach pełnych;

chlewnia nr 2 (projektowana) – 950 szt. tuczników o wadze maksymalnej do 110 kg,
utrzymywanych w systemie bezściółkowym, na rusztach pełnych.
Geotechnika
95
W ciągu roku w każdym z obiektów inwentarskich realizowanych będzie do 3 cykli produkcyjnych, trwających po ok. 3,5 miesiąca każdy.
W fazie funkcjonowania przedsięwzięcia głównym źródłem emisji zanieczyszczeń do
powietrza będzie:
 chów trzody chlewnej w dwóch budynkach inwentarskich - ogólnie będzie to proces
uwalniania się zanieczyszczeń gazowych z odchodów zwierzęcych (głównie amoniaku i
siarkowodoru) oraz podrzędnie pyłu. Zanieczyszczenia z obiektów inwentarskich będą
wprowadzane do powietrza w sposób zorganizowany systemami wentylacji mechanicznej
chlewni;
 magazynowanie gnojowicy w projektowanym zewnętrznym zbiorniku naziemnym częściowo zagłębionym o pojemności ok. 100 m3. Magazynowanie gnojowicy w ww. zbiorniku będzie źródłem emisji do powietrza głównie amoniaku.
W obszarze przedmiotowego zespołu inwentarskiego chlewnia nr 1 nie jest ogrzewana,
nie przewiduje się również ogrzewania projektowanej chlewni nr 2, zatem funkcjonowanie
tych obiektów nie będzie powodować emisji energetycznej ze spalania paliw. Na terenie gospodarstwa nie ma i nie planuje się zewnętrznych silosów do magazynowania paszy lub ziarna, których załadunek odbywałby się pneumatycznie – nie będzie zatem zachodziła zorganizowana emisja pyłu z załadunku silosów.
W obliczeniach emisji nie uwzględniono dwóch studzienek o pojemności ok. 3,5 m3 każda (jednej istniejącej i jednej projektowanej), gdyż będą one wykorzystywane wyłącznie do
odpompowywania gnojowicy z wanien znajdujących się pod podłogami rusztowymi w budynkach inwentarskich.
Celem tej części raportu jest określenie wpływu wprowadzanych zanieczyszczeń gazowych i pyłowych z terenu przedsięwzięcia na stan czystości powietrza w rejonie gospodarstwa, które będzie polegać na obliczeniu stężeń substancji zanieczyszczających emitowanych
do atmosfery i porównaniu ich z wartościami stężeń dopuszczalnych, z uwzględnieniem tła
zanieczyszczenia powietrza.
Geotechnika
96
9.1.1. Opis terenu, współczynnik szorstkości terenu i warunki meteorologiczne.
Zespół inwentarski zlokalizowany jest w południowej części działki nr 552 w miejscowości Kocierzew Północny, gmina Kocierzew Południowy. Otoczenie przedsięwzięcia, poza
zabudową wsi, stanowią przede wszystkim rozległe obszary gruntów rolnych, wykorzystywanych głównie jako grunty orne oraz tereny zadrzewione. Najbliższe budynki mieszkalne zlokalizowane są:

w obszarze działki nr 551, w odległości ok. 86m na południowy zachód od istniejącej

w obszarze działki nr 553, w odległości 78m na południe od istniejącej chlewni nr 1
oraz 148m na południe od projektowanej chlewni nr 2.
Zespół inwentarski nie znajduje się na terenie uzdrowiskowym ani też w obszarze
ochrony uzdrowiskowej. W odległości mniejszej niż 10h od żadnego z emitorów nie znajdują
się wyższe niż parterowe budynki mieszkalne lub biurowe, a także budynki żłobków, przedszkoli, szkół, szpitali lub sanatoriów. Teren gospodarstwa nie znajduje się również na obszarze podlegającym ochronie na podstawie ustawy z dnia 16 kwietnia 2004r. o ochronie przyrody [1.5.7.].
Na podstawie ogólnej analizy zagospodarowania terenu przedsięwzięcia i obszarów
sąsiadujących w zasięgu 50hmax (50x6,8m=340m), posiłkując się wartościami współczynnika
aerodynamicznej szorstkości terenu z0 z tabeli 4 załącznika nr 3 do rozporządzenia Ministra
Środowiska z dnia 26 stycznia 2010r. w sprawie wartości odniesienia dla niektórych substancji w powietrzu [1.5.30] przyjęto do obliczeń współczynnik szorstkości terenu z0 = 0,392,
oszacowany w przybliżeniu w sposób następujący:
zo 
1
 Fc  z0c
F c
Tabela nr 21: Zestawienie powierzchni o określonym współczynniku aerodynamicznej szorstkości terenu zo.
typ pokrycia terenu
z0c
Fc [m2]
Fc . z0c
pola uprawne
0,035
252070
8822,45
zabudowa wiejska
0,5
59100
29550
lasy
2,0
52000
104000
Geotechnika
F [m2]
 Fc . z0c
z0
363170
142372,45
0,392
97
W obliczeniach wzięto pod uwagę elementy meteorologiczne, które bezpośrednio
wpływają na rozkład przestrzenny emitowanych do atmosfery zanieczyszczeń tj. temperaturę powietrza, rozkład kierunków i prędkości wiatru oraz stany równowagi atmosfery. Dane te
pochodzą z pomiarów prowadzonych na stacji w Łodzi, najbardziej reprezentatywnej dla
analizowanego obszaru, zebranych i przedstawionych przez IMGW w Warszawie, w Katalogu
Danych Meteorologicznych. Warunki meteorologiczne uwzględniono w programie komputerowym obliczającym rozprzestrzenianie się zanieczyszczeń w powietrzu, zastosowanym w niniejszym opracowaniu. Wykorzystano program „OPA03” v. 5 Zakładu Usług Obliczeniowych
„EKO-SOFT” w Łodzi, w wersji uwzględniającej wymagania odnośnie metodyk referencyjnych
modelowania poziomów substancji w powietrzu, określonych w rozporządzeniu Ministra
Środowiska z dnia 26 stycznia 2010r. w sprawie wartości odniesienia dla niektórych substancji
w powietrzu [1.5.30.].
9.1.2. Normy czystości powietrza.
9.1.2.1. Normy imisji.
Ochrona powietrza polega na zapewnieniu jak najlepszej jego jakości, w szczególności
przez utrzymanie stężeń substancji w powietrzu poniżej dopuszczalnych dla nich poziomów
lub co najmniej na tych poziomach, a także na zmniejszaniu poziomów substancji w powietrzu co najmniej do dopuszczalnych, gdy nie są one dotrzymane. Dopuszczalne poziomy niektórych substancji w powietrzu, terminy ich osiągnięcia, oznaczenie numeryczne tych substancji, okresy, dla których uśrednia się wyniki pomiarów, dopuszczalne częstości przekraczania tych poziomów oraz marginesy tolerancji są określone w rozporządzeniu Ministra
Środowiska z dnia 24 sierpnia 2012 r. w sprawie poziomów niektórych substancji w powietrzu
[1.5.37.].
Spośród substancji, które będą wprowadzane do powietrza z terenu przedsięwzięcia
dopuszczalne poziomy w powietrzu zróżnicowane ze względu na ochronę zdrowia ludzi i
ochronę roślin, terminy ich osiągnięcia, oznaczenie numeryczne tych substancji, okresy, dla
których uśrednia się wyniki pomiarów, dopuszczalne częstości przekraczania tych poziomów
oraz marginesy tolerancji, są określone dla pyłu zawieszonego PM10 i pyłu zawieszonego
PM2,5.
Geotechnika
98
Tabela nr 22: Poziomy dopuszczalne zróżnicowane ze względu na ochronę zdrowia ludzi i
ochronę roślin.
Lp.
Nazwa substancji
numer CAS
Okres uśredniania
wyników pomiarów
Dopuszczalny poziom substancji
w powietrzu
(µg/m3)
1.
Pył zawieszony PM2,5
rok kalendarzowy
20 do 2020r.
24 godziny
50
2.
Pył zawieszony PM10
rok kalendarzowy
40
Jednocześnie, w przypadku braku standardów emisyjnych i dopuszczalnych poziomów
substancji w powietrzu, ilości gazów lub pyłów dopuszczonych do wprowadzania do powietrza
ustala się na poziomie nie powodującym przekroczeń wartości odniesienia w powietrzu, które
zostały określone w rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 26 stycznia 2010 r. w sprawie
wartości odniesienia dla niektórych substancji w powietrzu [1.5.30.]. Wobec powyższego, dla
oceny chwilowego (jednogodzinny okres uśredniania wyników) stanu zanieczyszczenia powietrza pyłem zawieszony PM10 oraz amoniakiem i siarkowodorem zastosowano wartości odniesienia określone w ww. rozporządzeniu.
Tabela nr 23: Wartości odniesienia dla niektórych substancji w powietrzu.
Numer
w rozporządzeniu
9
Nazwa substancji
Amoniak
137
140
Siarkowodór
Numer CAS
Wartości odniesienia w g/m3
uśrednione dla okresu
1 godziny
roku kalendarzowego
D1
Da
7664-41-7
400
50
-
280
40
7783-06-4
20
5
Wartości odniesienia dla ww. substancji w powietrzu uważa się za dotrzymane, jeżeli
częstość przekraczania wartości D1 przez stężenie uśrednione dla 1 godziny jest nie większe
niż 0,2 % czasu w roku.
9.1.2.2. Normy emisji.
Dla instalacji chowu trzody chlewnej nie zostały ustalone standardy emisyjne w rozporządzeniu Ministra Środowiska z dnia 4 listopada 2014 r. w sprawie standardów emisyjnych dla niektórych rodzajów instalacji, źródeł spalania paliw oraz urządzeń spalania lub
współspalania odpadów [1.5.44]. Budynki inwentarskie nie będą ogrzewane.
Geotechnika
99
9.1.3. Stan zanieczyszczenia powietrza.
Aktualny stan jakości powietrza w rejonie miejscowości Kocierzew Północny, gmina
Kocierzew Południowy, określony przez Wojewódzki Inspektorat Ochrony Środowiska w Łodzi Delegatura w Skierniewicach pismem z dnia 6 marca 2015r., znak: M-Sk.7016.25.
2015.MW (kopia pisma stanowi załącznik graficzny nr 4) przedstawiono w poniższej tabeli:
Tabela nr 24: Wartości tła zanieczyszczenia powietrza w rejonie miejscowości Kocierzew Północny.
R
Rodzaj zanieczyszczenia
Nr CAS
SO2
7446-09-5
6,0
NO2
10102-44-0
14,0
CO
630-08-0
350,0
-
22,0
Pył zawieszony PM2,5
-
16,0
Benzen
71-43-2
1,0
Ołów
7439-92-1
0,02
(µg/m3)
Dla amoniaku i siarkowodoru przyjęto tło wyrażone jako stężenie średnioroczne w wysokości 10 % normy - zgodnie z referencyjną metodyką modelowania poziomów substancji w
powietrzu określoną w rozporządzeniu Ministra Środowiska z dnia 26 stycznia 2010 r. w sprawie wartości odniesienia dla niektórych substancji w powietrzu [1.5.30.].
9.1.4. Emitory zanieczyszczeń do atmosfery.
Głównym źródłem emisji zanieczyszczeń z terenu przedmiotowego zespołu inwentarskiego będzie chów trzody chlewnej w dwóch budynkach inwentarskich oraz magazynowanie gnojowicy w projektowanym zewnętrznym zbiorniku o pojemności ok. 100 m3. Wielkości
poszczególnych emisji obliczono w pkt. 2.3.7. Charakterystykę emitorów przedstawiono w
poniższej tabeli:
Tabela nr 25: Charakterystyka emitorów zlokalizowanych na terenie gospodarstwa.
Obiekt
Chlewnia nr 1
(istniejąca)
Geotechnika
Nazwa
emitora
Wysokość
Średnica
[m]
[m]
[m]
E-1 ÷ E-8
6,8
0,82
Prędkość
przepływu
gazów
[m/s]
Z – 0,94
L – 5,00
W/J – 3,00
Temperatura
gazów
[K]
291
Emitor
pionowy/
otwarty
100
Chlewnia nr 2
(projektowana)
E-9 ÷ E-16
6,0
Zbiornik
naziemny 100m3
(projektowany)
E-17
min. 1,0
0,82
Z – 0,94
L – 5,00
W/J – 3,00
291
pionowy/
otwarty
0,5
-
-
pionowy/
zadaszony
L- cykl letni, Z – cykl zimowy, W/J – cykl wiosna/jesień.
Lokalizację emitorów przedstawiono na rysunku nr 9.
9.1.5. Obliczenia stanu zanieczyszczenia powietrza.
Obliczenia rozprzestrzeniania się zanieczyszczeń z terenu zespołu inwentarskiego na
dz. nr 552 w miejscowości Kocierzew Północny wykonano przyjmując obliczoną emisję technologiczną z chlewni (zestawioną w tabeli nr 8) oraz emisję z magazynowania gnojowicy w
projektowanym zewnętrznym zbiorniku (wielkość emisji zestawiono w tabeli nr 9).
Do obliczeń rozprzestrzeniania się zanieczyszczeń w powietrzu zastosowano program
„OPA03” wersja 5 Zakładu Usług Obliczeniowych „EKO-SOFT” w Łodzi, w wersji uwzględniającej wymagania odnośnie metodyk referencyjnych modelowania poziomów substancji w
powietrzu, określonych w rozporządzeniu Ministra Środowiska z dnia 26 stycznia 2010 r. w
sprawie wartości odniesienia dla niektórych substancji w powietrzu [1.5.30].
W obliczeniach uwzględniono następujące podokresy:

I-zima, trwający 1890 h/rok – zachodzi wówczas emisja technologiczna z chlewni (przyjęto
wymianę powietrza na poziomie 15 m3/h . sztuka) oraz emisja ze zbiornika na gnojowicę;

II – wiosna/jesień, trwający 3780 h/rok – zachodzi wówczas emisja technologiczna z
chlewni (przyjęto wymianę powietrza na poziomie 48 m3/h . sztuka) oraz emisja ze zbiornika na gnojowicę;

III-lato, trwający 1890 h/rok – zachodzi wówczas emisja technologiczna z chlewni (przyjęto
wymianę powietrza na poziomie 80 m3/h . sztuka) oraz emisja ze zbiornika na gnojowicę;

IV-rok, trwający 1200 h/rok – zachodzi wówczas emisja ze zbiornika na gnojowicę.
Na wstępie sprawdzono możliwości wykonania obliczeń w zakresie skróconym tj. warunki:
S mm  0,1  D1
S
mm
 0,1 D1
W wyniku obliczeń stwierdzono, że warunki te nie są spełnione dla amoniaku i siarkowodoru, w związku z powyższym zachodzi konieczność wykonania obliczeń w pełnym zakresie.
Geotechnika
101
Pełne obliczenia przewidywanego stanu zanieczyszczenia powietrza wykonano w
siatce prostokątnej dla kierunku X: od -160 m do 160 m z krokiem co 20 m oraz dla kierunku
Y: od - 220 m do 220 m z krokiem co 20 m na poziomie terenu tj. z = 0. W analogicznej siatce
prostokątnej wykonano obliczenia opadu pyłu. Tło opadu substancji pyłowej uwzględniono
w wysokości 10% wartości odniesienia, czyli na poziomie 20 g/(m2  rok). Dane i wnioski z obliczeń stanowią wydruki załączone do raportu – załącznik graficzny nr 5.1÷3.3. Pełne wyniki
załączono w wersji elektroniczne raportu.
Wnioski z obliczeń są następujące:
WARTOSCI NAJWIĘKSZE Z OBLICZONYCH
------------------------------------------------------------------------------------|
Wielkość
Miano
Wartość najWartość
Współrzędne [m]
|
|
wieksza spośród
odniesienia
punktu wystąpienia |
|
obliczonych
lub wartość
największej wartości|
|
dopuszczalna
x
y
z |
=====================================================================================
Amoniak
1. Stężenie 1-godzinowe (występuje w okresie I-zima)
ug/m3
421.618
40
80
0.0
2. Stężenie średnioroczne
ug/m3
16.839
Da - R = 45.000
-20
0
0.0
3. Roczna częstość przekroczeń wartości odniesienia D1 = 400.00ug/m3
%
0.023
0.200
40
80
0.0
------------------------------------------------------------------------------------Siarkowodor
1. Stężenie 1-godzinowe (występuje w okresie III-lato)
ug/m3
24.582
20
120
0.0
ug/m3
1.498
Da - R = 4.500
20
0
0.0
%
0.155
0.200
20
120
0.0
------------------------------------------------------------------------------------Pył zawieszony PM10
ug/m3
16.625
40
80
0.0
ug/m3
0.610
Da - R = 18.000
20
0
0.0
%
0.0
0.200
------------------------------------------------------------------------------------Pył PM 2.5 od 2015 r.
ug/m3
16.625
40
80
0.0
ug/m3
0.610
Da - R = 4.000
20
0
0.0
%
0.0
0.200
------------------------------------------------------------------------------------Maksymalny opad pyłu całkowitego wraz z tłem wynosi 31.862 g/(m2 rok)< 200.00 g/(m2 rok)
i występuje w receptorze x= 20 , y = 20
Porównanie obliczonych stężeń jednogodzinnych z dopuszczalnymi stężeniami jednogodzinnymi oraz maksymalnych obliczonych wartości stężeń średniorocznych z wartościami
dopuszczalnych stężeń średniorocznych pomniejszonych o „tło” (aktualny stan zanieczyszczenia powietrza) przedstawiono w tabeli nr 26.
Geotechnika
102
Tabela nr 26: Stopień wykorzystania wartości dopuszczalnych.
Zanieczyszczenie
Dopuszczalne
Maksymalne
stężenie
Stopień wykoobliczone
średnioroczne
rzystania
stężenie
pomniejszone wartości dośrednioroczne
o aktualne
puszczalnych
„tło”
Maksymalne
Stopień wykoobliczone
Dopuszczalne
rzystania
stężenie
stężenie
wartości dojednogodzin- jednogodzinne
puszczalnych
ne
Sa [μg/m3]
Da - R [μg/m3]
%
S1 [μg/m3]
D1
%
Amoniak
16,839
45,000
37,42
421,618
400,00
105,40
Siarkowodór
1,498
4,500
33,29
24,582
20,000
122,91
0,610
18,000
3,39
16,625
280,000
5,94
0,610
4,000
15,25
16,625
-
-
Pył
zawieszony
PM10
Pył zawieszony
PM2,5
Maksymalne obliczone stężenie 1-godzinne amoniaku stanowi ok. 105,4 % dopuszczalnej normy, natomiast obliczone stężenie średnioroczne wykorzystuje dopuszczalną normę
pomniejszoną o aktualne tło w ok. 37,4%. Dopuszczalne stężenie jednogodzinne (400 μg/m3)
jest przekraczane przez mniej niż 0,2% czasu w roku, wobec czego wartości odniesienia
uważa się za dotrzymane. Wyniki obliczeń przedstawiono w postaci graficznej przy pomocy
izolinii stężeń oraz częstości przekroczeń wartości D1 przez stężenie uśrednione dla 1 godziny
- rysunek nr 10.
Maksymalne obliczone stężenie 1-godzinne siarkowodoru stanowi ok. 122,9 % dopuszczalnej normy, natomiast obliczone stężenie średnioroczne wykorzystuje dopuszczalną normę pomniejszoną o aktualne tło w ok. 33,3%. Dopuszczalne stężenie jednogodzinne (20
μg/m3) jest przekraczane przez mniej niż 0,2% czasu w roku, wobec czego wartości odniesienia uważa się za dotrzymane. Wyniki obliczeń przedstawiono w postaci graficznej przy
pomocy izolinii stężeń oraz częstości przekroczeń wartości D1 przez stężenie uśrednione dla 1
godziny - rysunek nr 11.
Maksymalne obliczone stężenie 1-godzinne pyłu zawieszonego PM10 stanowi ok. 5,9%
dopuszczalnej normy, natomiast obliczone stężenie średnioroczne wykorzystuje dopuszczalną normę pomniejszoną o aktualne tło w 3,4 %. Wartości odniesienia i dopuszczalne poziomy substancji w powietrzu są dotrzymane. Wyniki obliczeń przedstawiono w postaci graficznej przy pomocy izolinii stężeń - rysunek nr 12.
Maksymalne stężenie średnioroczne pyłu zawieszonego PM2,5 wykorzystuje dopuszczalną normę pomniejszoną o aktualne tło w ok. 15,3 %. Dopuszczalny poziom substancji w powietrzu jest dotrzymany. Wyniki obliczeń przedstawiono w postaci graficznej - rysunek nr 13.
Geotechnika
103
W wyniku przeprowadzonej analizy stwierdza się, że gazy i pyły wprowadzane do
powietrza w związku z funkcjonowaniem zespołu inwentarskiego na dz. 552 w miejscowości Kocierzew Północny nie spowodują przekraczania standardów czystości powietrza poza
terenem zakładu.
Eksploatacja obiektów przeznaczonych do chowu trzody chlewnej będzie związana z
powstawaniem i emisją do atmosfery gazów zapachowo czynnych, które ze względu na rolniczy charakter terenów sąsiadujących z inwestycją, nie będą stanowiły istotnego elementu
pogarszającego warunki aerosanitarne w tym rejonie. Podstawowymi środkami zapobiegającymi uciążliwości zapachowej obiektów inwentarskich będzie prawidłowo i higienicznie prowadzony chów zwierząt.
9.1.6. Obowiązki inwestora dotyczące regulacji formalno-prawnych w zakresie emisji zanieczyszczeń do powietrza.
Na terenie przedmiotowego gospodarstwa prowadzony będzie chów (tucz) trzody
chlewnej w cyklu otwartym (na bazie warchlaków pozyskanych z zakupu) w dwóch budynkach inwentarskich o obsadzie maksymalnej po 950 sztuk w każdym z obiektów. Po zrealizowaniu przedsięwzięcia łączna maksymalna obsada na terenie gospodarstwa będzie wynosiła
1900 stanowisk dla świń o wadze ponad 30 kg. Nie jest to zatem instalacja wymieniona w załączniku do rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 27 sierpnia 2014 r. w sprawie rodzajów instalacji mogących powodować znaczne zanieczyszczenie poszczególnych elementów
przyrodniczych albo środowiska jako całości [1.5.39.]. Inwestor nie jest zobowiązany do uzyskania pozwolenia zintegrowanego.
Stosownie do rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 2 lipca 2010r. w sprawie
przypadków, w których wprowadzanie gazów lub pyłów do powietrza z instalacji nie wymaga
pozwolenia [1.5.34] oraz rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 2 lipca 2010 r. w sprawie
rodzajów instalacji, których eksploatacji wymaga zgłoszenia [1.5.33.]:

chlewnia nr 1 i chlewnia nr 2 jako instalacje zaliczone do mogących zawsze znacząco oddziaływać na środowiska (łączna maksymalna obsada 266 DJP) wymagają uzyskania pozwolenia na wprowadzanie gazów i pyłów do powietrza;

zbiorniki bezodpływowe kanalizacji lokalnej (zbiorniki na gnojowicę) nie wymagają uzyskania pozwolenia na wprowadzanie gazów i pyłów do powietrza oraz nie wymagają
zgłoszenia.
Geotechnika
104
9.2. Oddziaływanie na klimat akustyczny.
9.2.1. Wprowadzenie.
Celem tej części raportu jest określenie poziomu hałasu emitowanego z terenu przedsięwzięcia w fazie eksploatacji oraz ocena jego wpływu na klimat akustyczny otoczenia. Zakres analizy przedsięwzięcia pod kątem zagrożenia akustycznego obejmuje:
 określenie uwarunkowań akustycznych wynikających z technologii pracy obiektów,
 wytypowanie istotnych źródeł hałasu, które będą znajdowały się na terenie gospodarstwa,
 ocenę przewidywanego zagrożenia akustycznego wywołanego działalnością zespołu inwentarskiego po zakończeniu procesu inwestycyjnego.
Ocenę wykonano metodą obliczeniową w oparciu o instrukcję Instytutu Techniki Budowlanej nr 338/2008 „Metoda określania emisji i imisji hałasu przemysłowego w środowisku” z wykorzystaniem programu komputerowego „SON2” Zakładu Usług Obliczeniowych
„EKO-SOFT” w Łodzi.
9.2.2. Uwarunkowania lokalizacyjne i funkcjonalne inwestycji.
W obszarze lokalizacji przedsięwzięcia oraz w jego najbliższym sąsiedztwie obowiązują
ustalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Gminy Kocierzew Południowy, zatwierdzonego uchwałą Nr XVI/75/08 Rady Gminy w Kocierzewie Południowym z
dnia 28 lutego 2008r. Lokalizację przedmiotowego zespołu inwentarskiego na fragmencie rysunku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego gminy przedstawiono na rysunku nr 3. Wypis i wyrys z planu stanowi załącznik graficzny nr 2.
Zagospodarowanie terenu w sąsiedztwie przedmiotowego gospodarstwa, a więc w terenie potencjalnego oddziaływania jest następujące:
 bezpośrednio na wschód i zachód od granic zespołu inwentarskiego, w pasie o szerokości
ok. 80m od drogi powiatowej nr 2716E w kierunku północnym, zlokalizowane są tereny
przeznaczone w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego gminy pod zabudowę rolniczą z usługową (kontur urbanistyczny 20.76.RMu), o dopuszczalnym poziomie
hałasu jak dla terenów mieszkaniowo – usługowych. Na północ od tych terenów w pasie
o szerokości 60m znajdują się tereny przeznaczone pod zabudowę produkcyjną rolniczą
(kontur urbanistyczny 20.77.RP), a dalej tereny nieobjęte zapisami planu, które obecnie
Geotechnika
105
użytkowane są jako grunty rolne a także częściowo tereny zadrzewione. Są to tereny nie
podlegające ochronie akustycznej.
 od strony południowej zespół inwentarski graniczy z drogą powiatową nr 2716E (kontur
urbanistyczny 20.75.KD-L). Na południe od drogi lokalnej, w pasie o szerokości 60m, znajdują się tereny przeznaczone pod zabudowę zagrodową z mieszkaniową jednorodzinną
(kontur urbanistyczny 20.80.RMm), o dopuszczalnym poziomie hałasu jak dla terenów
mieszkaniowo – usługowych.
 na północ od przedsięwzięcia znajdują się tereny nie objęte zapisami miejscowego planu
zagospodarowania przestrzennego gminy, użytkowane rolniczo a także tereny zadrzewione, nie podlegające ochronie akustycznej.
Najbliższe budynki mieszkalne zlokalizowane są:
 w obszarze działki nr 551, w odległości ok. 86m na południowy zachód od istniejącej
 w obszarze działki nr 553, w odległości 78m na południe od istniejącej chlewni nr 1 oraz
148m na południe od projektowanej chlewni nr 2.
Zagospodarowanie terenu wokół przedsięwzięcia przedstawiono na rysunku 6.
Zespół inwentarski będzie funkcjonował całodobowo. Wszystkie związane z jego eksploatacją czynności nie będą powodować emisji hałasów kwalifikowanych do grupy krótkotrwałych. Ruch pojazdów, a także przygotowanie paszy w budynku kuchni paszowej będą się
odbywały wyłącznie w porze dziennej.
9.2.3. Lokalizacja inwestycji a dopuszczalny poziom hałasu w środowisku.
Dopuszczalny poziom hałasu na terenie o określonym charakterze zagospodarowania
normowany jest przepisami rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 14 czerwca 2007 r. w
sprawie dopuszczalnych poziomów hałasu w środowisku [1.5.25.]. Wyrażany jest on wartością równoważnego poziomu dźwięku A dla przedziału czasu odniesienia. Równoważny poziom dźwięku A jest to wartość poziomu ciśnienia akustycznego ciągłego ustalonego dźwięku, skorygowanego według charakterystyki częstotliwościowej A, która w określonym przedziale czasu odniesienia jest równa średniemu kwadratowi ciśnienia akustycznego analizowanego dźwięku o zmiennym poziomie w czasie; równoważny poziom dźwięku A określa się
w decybelach (dB).
Geotechnika
106
Dopuszczalny poziom hałasu w środowisku określa się odrębnie dla godzin od 6 00 do
2200 (pora dzienna) i dla godzin od 2200 do 600 (pora nocna). W załączniku do rozporządzenia
zestawiono dopuszczalne poziomy hałasu w środowisku powodowanego przez poszczególne
grupy źródeł hałasu.
Tabela nr 27: Dopuszczalne wartości poziomu hałasu w środowisku dla terenów lokalizacji
przedmiotowego zespołu inwentarskiego.
Dopuszczalny poziom hałasu [dB]
Drogi lub linie kolejowe
Rodzaj terenu
Pora dnia – przedział
czasu odniesienia równy 16 godzinom
Pora nocy – przedział
czasu odniesienia równy 8 godzinom
65
56
a) Tereny zabudowy
mieszkaniowej
wielorodzinnej i
zamieszkania zbiorowego
b) Tereny zabudowy
3
zagrodowej
c) Tereny rekreacyjno - wypoczynkowe
d) Tereny mieszkaniowo-usługowe
Pozostałe obiekty i działalność
będąca źródłem hałasu
Pora dnia – przedział
Pora nocy – przedział
czasu odniesienia równy
czasu odniesienia równy
8 najmniej korzystnym
1 najmniej korzystnej
godzinom dnia kolejno
godzinie nocy
po sobie następującym
55
45
Jak wynika z opisanych pkt 9.2.2. uwarunkowań lokalizacyjnych inwestycji dopuszczalny poziom hałasu w środowisku normowany jest w chwili obecnej dla:

terenów przeznaczonych w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego gminy
pod zabudowę rolniczą z usługową (kontur urbanistyczny 20.76.RMu), zlokalizowanych
na wschód i zachód od granic zespołu inwentarskiego, w pasie o szerokości ok. 80m od
drogi powiatowej nr 2716E w kierunku północnym;

terenów przeznaczonych w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego gminy
pod zabudowę zagrodową z mieszkaniową jednorodzinną (kontur urbanistyczny
20.80.RMm), zlokalizowanych na południe od drogi powiatowej nr 2716E, w pasie o szerokości ok. 60m.
Zgodnie z zapisami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego gminy (§ 46
ust. 2) dla ww. terenów obowiązują dopuszczalne normy hałasu jak dla terenów mieszkaniowo – usługowych, tj.
Geotechnika
107
 dzień (przedział czasu odniesienia T = 8h)
- 55 dB (A),
 noc (przedział czasu odniesienia T = 1h)
- 45 dB(A).
9.2.4. Źródła hałasu.
Po zakończeniu procesu inwestycyjnego źródłem hałasu na terenie przedmiotowego
zespołu inwentarskiego będzie:




Dokładny opis źródeł hałasu zamieszczono w pkt 2.3.8. raportu. Lokalizację źródeł
emisji hałasu oraz elementów ekranujących przedstawiono na rysunku nr 14.
9.2.5. Elementy ekranujące i pasy zieleni.
Jako elementy ekranujące wytypowano i scharakteryzowany budynki zlokalizowane
na terenie istniejącego gospodarstwa na dz. 552, które nie będą źródłami hałasu typu przemysłowego:
Tabela nr 28: Zestawienie elementów ekranujących.
Numer
elementu
Rodzaj elementu
ekranującego
Opis ekranu
Wysokość
(średnia)
E-1
ekran typu budynek budynek mieszkalny (istniejący )
9,0 m
E-2
ekran typu budynek budynek gospodarczy (istniejący )
3,5m
E-3
ekran typu budynek budynek gospodarczy (istniejący )
5,0m
ekran typu budynek budynek magazynowo – gospodarczy (istniejący)
7,0m
E-4-1
E-4-2
E-5
Geotechnika
ekran typu budynek
budynek kuchni paszowej (istniejący) - wyłącznie w
porze nocnej
3,5m
108
9.2.6. Poziom emisji i imisji hałasu.
Obliczenia propagacji hałasu w środowisku wywołanego działalnością przedmiotowego
zespołu inwentarskiego po jego rozbudowie wykonano za pomocą programu komputerowego SON2 wersja 4.0 autorstwa firmy „Eko-Soft” z Łodzi, w którym zastosowano model obliczeniowy zgodny z normą PN-ISO 9613-2:2002.
Wykonano cztery serie obliczeń, dwie dla pory dziennej i dwie dla pory nocnej, w
siatce obliczeniowej: X = (0÷300) m z krokiem 10,0 m i Y = (130÷500) m z krokiem 10,0 m, na
wysokościach: 1,5m i 4,0m. W obliczeniach uwzględniono hałas wewnątrz chlewni oraz budynku kuchni paszowej, wentylacji mechanicznej budynków inwentarskich, a także ruchu pojazdów w obszarze przedsięwzięcia (ruch pojazdów oraz przygotowanie paszy w budynku
kuchni paszowej będą odbywały się wyłącznie w porze dziennej).
Obliczenia wykonano dla warunków najmniej korzystnych, przyjmując dla terenu objętego analizą akustyczną współczynnik gruntu G = 0,30 - jak dla gruntu mieszanego z przewagą gruntu twardego. Uwzględniono tym samym sytuację, gdy grunt wokół przedsięwzięcia
jest mokry lub pokryty lodem.
Zgodnie z art. 144 ust. 2 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001r. Prawo ochrony środowiska
[1.5.3.] eksploatacja instalacji powodująca m.in. emisję hałasu nie powinna powodować
przekroczenia standardów jakości środowiska poza terenem, do którego prowadzący instalację ma tytuł prawny. W świetle ww. przepisu działkę nr 552 w miejscowości Kocierzew Północny, będącą własnością inwestora, należy uznać w analizowanym przypadku za teren niepodlegający ochronie akustycznej.
Tabele danych i wniosków z obliczeń załączono do raportu jako załączniki graficzny nr
6.1 i 6.2. oraz 7.1. i 7.2. Pełne wyniki obliczeń zostały zamieszczone na płycie CD z wersją
elektroniczną raportu.
Pora dzienna
W porze dziennej tj. w godzinach od 6oo do 22oo największy stwierdzony poziom hałasu na wysokości 1,5 m npt. wynosi 66,9 dB(A) i występuje w punkcie (180, 430), tj. w rejonie
północno-zachodniego naroża projektowanej chlewni nr 2. Na wysokości 4,0 m npt. największy stwierdzony poziom hałasu wynosi 60,3 dB(A) i występuje w punkcie (130, 250), tj. w rejonie istniejących budynków gospodarczych zlokalizowanych w południowej części gospodarstwa.
Geotechnika
109
Na wysokości 1,5m npt. i 4m npt. izofona dopuszczalnego poziomu hałasu na terenach
zabudowy mieszkaniowo - usługowej w porze dziennej – 55 dB – przebiega wewnątrz obszaru zespołu inwentarskiego, nie przekraczając granic działki nr 552, z wyjątkiem punktu zlokalizowanego na południe od wjazdu na teren gospodarstwa, gdzie izofona 55 dB obejmuje
swym zasięgiem fragment drogi lokalnej, a więc teren nienormowany akustycznie.
W obszarze najbliższych terenów chronionych akustycznie - przeznaczonych pod zabudowę rolniczą z usługową (kontur urbanistyczny 20.76.RMu) hałas powodowany funkcjonowaniem zespołu inwentarskiego będzie osiągał wartości poniżej 55 dB, natomiast w obszarze terenów przeznaczonych pod zabudowę zagrodową z mieszkaniową jednorodzinną
(kontur urbanistyczny 20.80.RMm) będzie osiągał wartości poniżej 50 dB.
W związku z powyższym należy stwierdzić, iż w porze dziennej funkcjonowanie przedmiotowego zespołu inwentarskiego po rozbudowie nie spowoduje przekroczeń dopuszczalnego poziomu hałasu w obrębie najbliższych terenów chronionych akustycznie. Ilustrują to
odpowiednie mapy propagacji hałasu w porze dziennej – rysunek nr 15.
Pora nocna
W porze nocnej tj. w godzinach od 22oo do 6oo największy stwierdzony poziom hałasu
wynosi 47,6 dB(A) na wysokości 1,5m npt. oraz 49,8 dB(A) na wysokości 4m npt. i występuje
w punkcie (150, 340), który zlokalizowany jest w rejonie zachodniej ściany istniejącej chlewni
nr 1.
Na wysokości 1,5m npt. i 4m npt. izofona dopuszczalnego poziomu hałasu na terenach
zabudowy mieszkaniowo - usługowej w porze nocnej – 45 dB – przebiega wewnątrz obszaru
zespołu inwentarskiego, wykraczając jedynie poza:

wschodnią granicę działki nr 552 na odległość maksymalnie 7m na wysokości 1,5m npt.
oraz 10m na wysokości 4m npt., obejmując swym zasięgiem fragment działki nr 553;

zachodnią granicę działki nr 552 na odległość maksymalnie 6,5m na wysokości 1,5 m npt.
oraz 8m na wysokości 4m npt., obejmując swym zasięgiem fragment działki nr 551.
We wszystkich ww. przypadkach izofona 45 dB(A) obejmuje swym zasięgiem tereny
przeznaczone pod zabudowę produkcyjną rolniczą (kontur urbanistyczny 20.77.RP) oraz tereny nieobjęte zapisami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego gminy, użytkowane rolniczo oraz zadrzewione, a więc tereny niepodlegające ochronie akustycznej.
W rejonie najbliższych terenów chronionych akustycznie - przeznaczonych pod zabu-
Geotechnika
110
dowę rolniczą z usługową (kontur urbanistyczny 20.76.RMu) hałas powodowany funkcjonowaniem zespołu inwentarskiego będzie osiągał wartości poniżej 40 dB, natomiast w obszarze
terenów przeznaczonych pod zabudowę zagrodową z mieszkaniową jednorodzinną (kontur
urbanistyczny 20.80.RMm) będzie osiągał wartości poniżej 30 dB.
W związku z powyższym należy stwierdzić, iż w porze nocnej funkcjonowanie przedmiotowego zespołu inwentarskiego po rozbudowie nie spowoduje przekroczeń dopuszczalnego poziomu hałasu w obrębie najbliższych terenów chronionych akustycznie. Ilustrują to
odpowiednie mapy propagacji hałasu w porze nocnej – rysunek nr 16.
Reasumując należy stwierdzić, iż prognozowane oddziaływanie zespołu inwentarskiego przeznaczonego do chowu trzody chlewnej na dz. nr 552 w miejscowości Kocierzew
Północny na klimat akustyczny otoczenia będzie mieściło się w granicach dopuszczalnych
prawem. Funkcjonowanie przedsięwzięcia nie spowoduje przekroczeń dopuszczalnego poziomu hałasu w obrębie najbliższych terenów chronionych przed hałasem, zarówno w porze dziennej jak i nocnej.
Należy podkreślić, iż obliczenia wykonano dla warunków najmniej korzystnych przyjmując współczynnik gruntu G = 0,30 (jak dla gruntu mieszanego z przewagą gruntu twardego)
oraz uwzględniając pracę wszystkich wentylatorów kanałowych z maksymalnymi wydajnościami. W praktyce ilość funkcjonujących wentylatorów oraz wydajności z jakimi będą pracowały będzie zależała od zapotrzebowania na świeże powietrze, a więc w okresie zimowym
poziom hałasu związany z funkcjonowaniem wentylacji mechanicznej obiektów inwentarskich będzie znacznie niższy od przyjętego.
Oddziaływanie skumulowane przedsięwzięcia z innymi obiektami o podobnym charakterze
użytkowania.
Zgodnie z art. 66 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu
informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o
ocenach oddziaływania na środowisko [1.5.11.] raport o oddziaływaniu przedsięwzięcia na
środowisko powinien zawierać m.in. opis przewidywanych znaczących oddziaływań planowanego przedsięwzięcia na środowisko obejmujących skumulowane oddziaływania na środowisko wynikające z istnienia przedsięwzięcia, wykorzystania zasobów środowiska oraz
emisji. W związku z powyższym w niniejszym raporcie w obliczeniach emisji hałasu do śro-
Geotechnika
111
dowiska uwzględniono funkcjonowanie istniejącej chlewni nr 1 zlokalizowanej na terenie gospodarstwa Inwestora.
Zgodnie z art. 144 ust. 2 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska
[1.5.3.] eksploatacja instalacji powodująca emisję hałasu nie powinna powodować przekroczenia standardów jakości środowiska poza terenem, do którego prowadzący instalację ma
tytuł prawny. Zatem funkcjonowanie przedmiotowego zespołu inwentarskiego nie powinno
powodować poza granicami gospodarstwa należącego do inwestora przekroczeń dopuszczalnych poziomu hałasu w obrębie najbliższych terenów chronionych akustycznie, tj. wyznaczonych w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego pod zabudowę rolniczą
z usługową (kontur urbanistyczny 20.76.RMu) oraz zabudowę zagrodową z mieszkaniową
jednorodzinną (kontur urbanistyczny 20.80.RMm), co zostało wykazane w niniejszym raporcie.
W prawodawstwie polskim nie ma uregulowań dotyczących zagadnienia kumulacji
oddziaływań w zakresie emisji hałasu sąsiadujących ze sobą przedsięwzięć (zakładów). Przy
ocenie, czy funkcjonowanie zakładu nie powoduje przekroczeń dopuszczalnych poziomów
hałasu uwzględnia się wyłącznie działalność tego zakładu - wynika to z art. 115a ust. 1 ustawy Prawo ochrony środowiska, a także z metodyki przeprowadzania pomiarów hałasu w środowisku, mających zastosowanie do ustalania i kontroli warunków korzystania ze środowiska, określonej w rozporządzeniu Ministra Środowiska z dnia 30 października 2014 r. w
sprawie wymagań w zakresie prowadzenia pomiarów wielkości emisji oraz pomiarów ilości
pobieranej wody [1.5.43.]. Zgodnie z metodyką referencyjną wykonywania okresowych pomiarów hałasu w środowisku wartość równoważnego poziomu dźwięku w środowisku powinna zostać skorygowana o wpływ tła akustycznego, a więc o dźwięki występujące w danym punkcie pomiarowym, które nie pochodzą z zakładu czy instalacji.
W związku z powyższym w niniejszym raporcie nie przeprowadzono analizy akustycznej z uwzględnieniem możliwości oddziaływania skumulowanego przedmiotowego zespołu
inwentarskiego z przedsięwzięciami zlokalizowanymi na działkach sąsiednich, ze względu na
brak uregulowań prawnych, metod i norm wykonywania takiej prognozy oraz interpretacji
otrzymanych wyników.
Geotechnika
112
9.3. Oddziaływanie na powierzchnię ziemi, glebę i walory krajobrazowe.
Oddziaływanie przedsięwzięcia na powierzchnię ziemi i glebę ma według macierzy
oddziaływań Leopolda charakter słaby, aczkolwiek o wyższym stopniu intensywności. Ma
ono charakter dwutorowy: z jednej strony związane jest z koniecznością dewastacji wierzchniej warstwy gleby w obrysie projektowanych obiektów, a z drugiej strony z wytwarzaniem w
trakcie eksploatacji zespołu inwentarskiego nawozów naturalnych tj. gnojowicy, która będzie
wykorzystywana do nawożenia gruntów do których inwestor posiada tytuł prawny (na podstawie prawa własności lub umów dzierżawy).
Dewastacja wierzchniej próchnicznej warstwy gleby w obrysie projektowanego budynku chlewni, studzienki do odpompowywania gnojowicy, zbiornika na gnojowicę o pojemności ok. 100m3 przy północnym szczycie istniejącej chlewni nr 1, a także terenów utwardzonych - na obszarze ok. 0,184 ha – nie stanowi istotnej szkody dla środowiska, aczkolwiek powoduje nieodwracalną utratę zasobów środowiska. Projektowane obiekty zostaną zlokalizowane w obszarze gruntów ornych klasy bonitacyjnej IVa oraz pastwisk trwałych (zadrzewionych i zakrzewionych) klasy bonitacyjnej V, wykorzystywanych obecnie jako terenowe zaplecze manewrowo – magazynowe (teren obejmujący fragment całkowicie przekształcony antropogenicznie - pozbawiony szaty roślinnej oraz dwa obszary nieużytków zarośniętych
chwastami polnymi). W trakcie realizacji przedsięwzięcia próchnicza warstwa gleby w obrysie
projektowanych obiektów zostanie odspojona, zdjęta i okresowo zmagazynowana w wyznaczonym miejscu na terenie przedsięwzięcia, a po zakończeniu prac budowlanych zostanie
wykorzystana do kształtowania powierzchni terenu wokół obiektów (poprzez plantowanie
powierzchniowe). W przypadku kiedy ilość zdjętej gleby będzie przewyższała możliwości jej
zagospodarowania na terenie inwestora, jej nadmiar zostanie przekazany jednostkom zewnętrznym. Ze względu na realizację przedsięwzięcia o charakterze rolniczym, powierzchnia
ta nie wymaga wyłączenia z produkcji rolniczej w myśl ustawy z dnia 3 lutego 1995r. o
ochronie gruntów rolnych i leśnych [1.5.2.]. Stąd oddziaływanie na gleby można uznać za
pomijalnie małe i nieistotne dla szacowania oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko.
Po zakończeniu procesu inwestycyjnego na terenie przedmiotowego zespołu inwentarskiego prowadzony będzie chów trzody chlewnej w dwóch budynkach inwentarskich o
łącznej maksymalnej obsadzie 1900 sztuk (po 950 sztuk w każdym z obiektów). W istniejącej
chlewni nr 1, jak również w projektowanej chlewni nr 2, zwierzęta utrzymywane będą w systemie bezściółkowym (na rusztach pełnych). W wyniku stosowanego systemu utrzymania
Geotechnika
113
zwierząt na terenie gospodarstwa powstawała będzie gnojowica, która wykorzystywana będzie do nawożenia gruntów do których inwestor posiada tytuł prawny (na podstawie prawa
własności lub umów dzierżawy).
Z obliczeń przeprowadzonych w podrozdziale 2.3.1. raportu wynika, że w związku z
funkcjonowaniem przedmiotowego zespołu inwentarskiego po rozbudowie, wytwarzane będzie ok. 2797,75 m3 gnojowicy (z uwzględnieniem wody z mycia budynków), co związane będzie z produkcją ok. 7822,54 kg azotu/rok.
Zgodnie z art. 17 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 10 lipca 2007r. o nawozach i nawożeniu [1.5.10.]:
 nawozy stosuje się w sposób, który nie zagraża zdrowiu ludzi lub zwierząt lub środowisku;
 zastosowana w okresie roku dawka nawozu naturalnego nie może zawierać więcej niż
170 kg azotu (N) w czystym składniku na 1 ha użytków rolnych.
Minimalny areał niezbędny do wykorzystania nawozów naturalnych, które będą wytwarzane na terenie przedmiotowego zespołu inwentarskiego po rozbudowie wynosi zatem:
7822,54 kg/a: 170 kg/a/ha = 46,01 ha.
Zgodnie z rozporządzeniem Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 16 kwietnia
2008r. w sprawie szczegółowego sposobu stosowania nawozów oraz prowadzenia szkoleń w
zakresie ich stosowania [1.5.26.] w zakresie stosowania nawozów wprowadzone zostały następujące ograniczenia:

nawozy, z wyłączeniem gnojowicy, stosuje się na gruntach rolnych w odległości co najmniej 5m od brzegu:
 jezior i zbiorników wodnych o powierzchni do 50 ha;
 cieków wodnych;
 rowów, z wyłączeniem rowów o szerokości do 5m liczonej na wysokości górnej
krawędzi brzegu rowu;
 kanałów w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 18 lipca 2001r. – Prawo wodne;

nawozy stosuje się na gruntach rolnych w odległości co najmniej 20m od:
 brzegów jezior i zbiorników wodnych o powierzchni powyżej 50 ha;
 ujęć wody, jeżeli nie ustanowiono strefy ochronnej na podstawie przepisów
ustawy z dnia 18 lipca 2001r. – Prawo wodne;
 obszarów morskiego pasa nadbrzeżnego;

gnojowicę stosuje się na gruntach rolnych w odległości co najmniej 10m od brzegu:
 jezior i zbiorników wodnych o powierzchni do 50 ha;
Geotechnika
114
 cieków wodnych;
 rowów, z wyłączeniem rowów o szerokości do 5m liczonej na wysokości górnej
krawędzi brzegu rowu;
 kanałów w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 18 lipca 2001r. – Prawo wodne;

nawozy naturalne w postaci płynnej mogą być stosowane:
 gdy poziom wody podziemnej jest poniżej 1,2m;
 poza obszarami płytkiego występowania skał szczelinowych;
Ponadto, zgodnie z ustawą z dnia 10 lipca 2007 r. o nawozach i nawożeniu [1.5.10]
zabrania się stosowania nawozów:

na glebach zalanych wodą, przykrytych śniegiem, zamarzniętych do głębokości 30 cm
oraz podczas opadów deszczu;

naturalnych:
 w postaci płynnej oraz azotowych – na glebach bez okrywy roślinnej, położonych
na stokach na nachyleniu większym niż 10%;
 w postaci płynnej – podczas wegetacji roślin przeznaczonych do bezpośredniego
spożycia przez ludzi.
Grunty należące do inwestora nie są to tereny, gdzie poziom wody może trwale wy-
stępować na poziomie 1,2m i wyżej, nie są to obszary płytkiego występowania skał szczelinowych, jak również nie są to stoki o nachyleniu większym niż 10%.
W poniższej tabeli obliczono powierzchnię gruntów należących do inwestora, które
mogą być nawożone nawozami naturalnymi, z uwzględnieniem ograniczeń wynikających z
ww. aktów prawnych.
Tabela nr 29: Powierzchnia gruntów będących własnością inwestora, które mogą być nawożone nawozami naturalnymi.
Obręb nr 20 Kocierzew,
gmina Kocierzew Południowy
Nr działki
Rodzaj
użytku*
Powierzchnia
(ha)
B-RIVa
0,17
Lz-RIIIa
0,03
Lz-RIVa
0,05
RIIIa
0,04
RIIIb
0,72
RIVa
0,65
440
Geotechnika
Uwagi
OSN
Powierzchnia
która może być
nawożona (ha)
Nawozy naturalne stosowane będą wyłącznie na gruntach ornych.
Wzdłuż południowej granicy
działki przepływa ciek o nazwie Witonia. Pas gruntów
ornych o szerokości 10m od
brzegu
cieku
wodnego
obejmuje powierzchnię ok.
170 m2 (0,017 ha).
NIE
1,393
115
Obręb nr 19 Tydówka,
gmina Kiernozia
Obręb nr 20 Kocierzew,
gmina Kocierzew Południowy
552
88/1
131
3
Obręb nr 18 Rybionek,
gmina Rybno
21
20
B-PsIV
0,14
B-PsV
0,10
B-RIVb
0,11
Lz-PsV
0,46
PsV
0,16
RIIIb
1,32
RIVa
1,44
RIVb
0,54
W-PsV
0,01
W-RIIIb
0,02
RII
0,20
RIIIa
0,40
RIIIb
0,38
RIVa
0,27
RII
0,29
RIIIa
0,16
RIIIb
0,86
W-RIIIa
0,01
RIIIb
0,36
RIIIb
3,69
RIVa
4,31
W
0,03
RIIb
0,54
RIIIb
0,52
1
18
12
W
0,04
RIIIb
4,63
RIVa
1,93
RIVb
0,24
RV
1,17
RVI
1,70
Nawozy naturalne stosowane będą wyłącznie na gruntach ornych.
Przez centralną część działki
przepływa ciek o nazwie Dopływ z Wejsc, natomiast
wzdłuż północnej granicy
działki przepływa ciek o nazwie Dopływ z Rybionka.
Pas gruntów ornych o szerokości 10m od brzegu ww.
cieków wodnych obejmuje
powierzchnię ok. 906 m2
(0,0906 ha).
działki przebiega rów o szerokości liczonej na wysokości górnej krawędzi brzegu
rowu <5m
NIE
3,2094
TAK
1,25
TAK
1,31
0,36
działki przebiega rów o szerokości liczonej na wysokości górnej krawędzi brzegu
rowu >5m
Pas gruntów ornych o szerokości 10m od brzegu rowu
obejmuje powierzchnię ok.
1002 m2 (0,1002 ha).
7,8998
NIE
Wzdłuż zachodniej i północnej granicy działki przebiega
rów o szerokości liczonej na
wysokości górnej krawędzi
brzegu rowu <5m
0,54
0,52
4,63
5,04
Łącznie:
26,1522
* Rodzaj użytku wg skróconego wypisu ze skorowidza działek – załącznik graficzny nr 1.
Geotechnika
116
Inwestor dzierżawi również grunty o powierzchni ok. 28,82 ha. Kopia umów dzierżawy stanowi załącznik graficzny nr 8.
Grunty do których inwestor posiada tytuł prawny (własność lub dzierżawa), na których będą aplikowane nawozy naturalne pochodzące wyłącznie z przedmiotowego gospodarstwa, o łącznej powierzchni ok. 54,97 ha, pozwolą na zagospodarowanie całości wytwarzanych nawozów naturalnych (gnojowicy).
Stosowanie nawozów nie zagrozi zdrowiu ludzi i zwierząt oraz środowisku, ponieważ
będą one aplikowane zgodne z zasadami określonymi w rozporządzeniu Ministra Rolnictwa i
Rozwoju Wsi z dnia 16 kwietnia 2008 r. w sprawie szczegółowego sposobu stosowania nawozów oraz prowadzenia szkoleń z zakresu ich stosowania [1.5.26.] oraz Kodeksem Dobrej
Praktyki Rolniczej, w dawce nie wyższej niż 170 kg azotu (N) w czystym składniku na 1 ha
użytków rolnych w ciągu roku.
Planowane przedsięwzięcie nie należy do przypadków wymienionych w art. 17 i 18
ustawy z dnia 10 lipca 2007r. o nawozach i nawożeniu [1.5.10.], w związku z czym inwestor
nie jest zobowiązany do sporządzania planów nawożenia.
W przypadku ocenianego przedsięwzięcia zagrożenie dla powierzchni ziemi płynące z
powstawania odpadów stałych jest pomijalnie małe, gdyż będą one powstawać w okresie
krótkotrwałym oraz będą w prosty i jednoznaczny sposób zagospodarowywane poza obszarem zespołu inwentarskiego. Padłe sztuki zwierząt, po zgłoszeniu przez prowadzącego gospodarstwo, odbierane są jeszcze tego samego dnia przez wyspecjalizowaną firmę zewnętrzną, spełniającą wszelkie obowiązujące przepisy prawne w zakresie prowadzonej działalności
(odbiór i utylizacja padliny). Odpady nie będą magazynowane trwale lub okresowo na powierzchni ziemi.
Na podstawie analizy rysunku nr 5 przedstawiającego panoramy terenu istniejącego
gospodarstwa oraz rysunku nr 6 ilustrującego panoramy terenu planowanego przedsięwzięcia i
obszarów go otaczających, można stwierdzić, że projektowany obiekt nie spowoduje znaczącego impaktu środowiskowego w istniejącym krajobrazie. Jest to krajobraz nizinny, równinny
gatunku peryglacjalnego, z całkowicie zmienionym antropopresyjnie zespołem krajobrazu roślinnego. Dla walorów krajobrazowych, nie podlegających w rejonie lokalizacji zespołu inwentarskiego żadnej formie ochrony, realizacja inwestycji jest całkowicie neutralna, zwłaszcza że
projektowany budynek chlewni nie będzie powodować powstanie jakiejkolwiek dominanty
Geotechnika
117
krajobrazowej. Będzie to typowy jednokondygnacyjny budynek z dachem dwuspadowym,
charakterystyczny dla rejonu intensywnej gospodarki rolnej i o wysokości nieprzekraczającej
wysokości sąsiednich budynków zlokalizowanych w zabudowie zagrodowej.
9.4. Oddziaływanie na wody powierzchniowe.
9.4.1. Usytuowanie kurnika w stosunku do wód powierzchniowych i zagrożenia dla wód powierzchniowych.
Według aktualnej Mapy Hydrograficznej Polski obszar lokalizacji przedsięwzięcia położony jest w lewobrzeżnej części zlewni Bzury, w obrębie zlewni cząstkowej nr 272742 „Dopływ
z Wejsc", co wskazano na rysunku nr 7 – mapie hydrograficznej w skali 1:50.000O. Dopływ z
Wejsc stanowi lewobrzeżny dopływ Witoni (Lutomi) zatem odpływ wód powierzchniowych
odbywa się zatem systemem cieków, dla których główną bazą drenażu jest rzeka Bzura. Najbliżej położonym elementem sieci hydrograficznej i jednocześnie najbliższym ciekiem powierzchniowym w stosunku do przedsięwzięcia jest ciek o nawie „Dopływ z Wejsc”, znajdujący się w odległości ok. 70m na północny wschód od północnego szczytu przedsięwzięcia, co
wskazano na rysunku nr 2 i nr 7.
W obrębie przedsięwzięcia i w jego najbliższym sąsiedztwie nie występują zbiorniki
wodne ani cieków wodne, zwłaszcza o nienaruszonym charakterze naturalnym. Odpływ wód
atmosferycznych ma charakter podpowierzchniowy i w znacznej mierze regulowany jest
poprzez istniejąca sieć rolniczej melioracji szczegółowej.
Potencjalne oddziaływanie obiektów inwentarskich na wody powierzchniowe wynika z
powstawania na terenie gospodarstwa ścieków bytowych i wód z mycia budynków inwentarskich, wód opadowych i roztopowych oraz płynnych odchodów zwierzęcych – gnojowicy. Do
elementów środowiska, które narażone są na szkodliwe oddziaływanie tych substancji należą:
 gleba i środowisko gruntowe – w wyniku infiltracji zanieczyszczonych wód opadowych,
lub gnojowicy;
 wody podziemne – w wyniku migracji zanieczyszczeń w glebie i w gruntach strefy aeracji, poprzez przesiąkanie zanieczyszczeń do wód podziemnych;
 wody powierzchniowe – w wyniku podpowierzchniowego odpływu lateralnego zanieczyszczonych wód gruntowych w kierunku najbliższego cieku;
 świat roślinny – w przypadku gromadzenia się gnojowicy w zagłębieniach terenu w pobliżu drzew i roślinności niskiej.
Geotechnika
118
Należy stwierdzić, że o ile zagrożenie ze strony wód opadowych jest minimalne, gdyż
będą to wody czyste powstające wyłącznie na połaciach dachowych i terenach utwardzonych
w obszarze gospodarstwa, nie narażonych na zanieczyszczenie nawozami naturalnymi, o tyle
większe zagrożenie występuje ze strony płynnych odchodów zwierzęcych – gnojowicy, w wyniku jej gromadzenia odpowiednio w wannach gnojowych pod podłogami szczelinowymi budynków inwentarskich, a także projektowanym zewnętrznym naziemnym, częściowo zagłębionym zbiorniku na gnojowicę oraz manipulacji tymi substancjami podczas przygotowań do aplikacji na gruntach rolnych.
9.4.2. Usuwanie, magazynowanie oraz utylizacja płynnych odchodów zwierzęcych i ścieków.
9.4.2.1. Płynne odchody zwierzęce.
W istniejącej chlewni nr 1 oraz w projektowanej chlewni nr 2 zwierzęta utrzymywane
będą w systemie bezściółkowym (na rusztach pełnych), co związane będzie z wytwarzaniem
gnojowicy, czyli przefermentowanej mieszaniny kału, moczu oraz wody technologicznej. Gnojowica jest nawozem azotowo-potasowo-fosforowym. Wg danych literaturowych [1.6.1.] średni
skład gnojowicy pochodzącej od tuczników, wyrażony w kg/1000 kg odchodów wynosi:
Masa
Azot
organiczna całkowity
S.M.
90
60
7,2
Nm(1)
Norg(2)
P2O5
K2O
MgO
Na2O
4,2
3,0
4,2
7,2
1,8
0,9
Składniki pokarmowe w gnojowicy występują częściowo w postaci związków mineralnych łatwo dostępnych dla roślin, a częściowo w związkach organicznych trudno dostępnych dla roślin, o przedłużonym działaniu.
W podrozdziale 2.3.1. raportu obliczono, że roczna produkcja gnojowicy na terenie
przedsięwzięcia wyniesie ok. 2797,75 m3 (z uwzględnieniem wody z mycia budynków). Po
zakończeniu procesu inwestycyjnego gnojowica magazynowana będzie:


1300,32m3;

w projektowanym naziemnym, częściowo zagłębionym zbiorniku na gnojowicę o pojemności ok. 100 m3, zlokalizowanym przy północnym szczycie chlewni nr 1.
Do odpompowywania gnojowicy z wanien zlokalizowanych w chlewni nr 1 wykorzy-
stywana jest zewnętrzna studzienka o pojemności ok. 3,5 m3, znajdująca w rejonie północno-
Geotechnika
119
wschodniego naroża budynku. Studzienka o takiej samej pojemności zostanie wykonana do
odpompowywania gnojowicy z wanien znajdujących się w projektowanej chlewni nr 2.
Teren przedsięwzięcia nie jest zlokalizowany na OSN (obszarze szczególnie narażonym na zanieczyszczenia związkami azotu pochodzenia rolniczego).
Stosownie do art. 25 ustawy z dnia 10 lipca 2007r. o nawozach i nawożeniu [1.5.10.],
gnojowicę przechowuje się wyłącznie w szczelnych zbiornikach o pojemności umożliwiającej
gromadzenie co najmniej 4-miesięcznej produkcji tego nawozu.
Również zgodnie z załącznikiem nr 2 do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18
stycznia 2005 r. w sprawie szczegółowych warunków i trybu udzielania pomocy finansowej na
dostosowanie gospodarstw rolnych do standardów Unii Europejskiej objętej planem rozwoju
obszarów wiejskich [1.5.19.], na obszarach innych niż obszary szczególnie narażone na zanieczyszczenia związkami azotu pochodzenia rolniczego (OSN) należy zapewnić pojemność zbiornika na gnojowicę wymaganą do przechowywania nawozów naturalnych przez minimum 4
miesiące. Niezbędną pojemność zbiorników na gnojowicę wymaganą do jej przechowywania
min. przez 4 miesiące na terenach innych niż OSN oblicza się wg wzoru:
X = 7 m3/DJP x nDJP
gdzie:
X – minimalna pojemność zbiornika na gnojowicę [m3]
nDJP – liczba zwierząt w gospodarstwie wyrażona w DJP
Wymagana, minimalna pojemność zbiorników na gnojowicę dla każdego z budynków
inwentarskich wynosi zatem:

X3 = 7 x 133 DJP = 931 m3

X3 = 7 x 133 DJP = 931 m3
Pojemność zbiorników do magazynowania gnojowicy na terenie gospodarstwa spełnia zatem wymagania określone w ww. rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 18 stycznia
2005r. [1.5.19.].
Po zakończeniu procesu inwestycyjnego łączna pojemność zbiorników na gnojowicę
na terenie gospodarstwa będzie wynosiła ok. 2700,32 m3. Przyjmując średnią produkcję gnojowicy (uwzględniając wodę z mycia obiektów) na poziomie ok. 233,15 m3/ miesiąc (2797,75
m3/rok : 12 miesięcy) pojemność zbiorników na gnojowicę będzie wystarczająca do zgromadzenia ponad 11 miesięcznej produkcji.
Geotechnika
120
Gnojowica będzie wykorzystywana do nawożenia gruntów rolnych, do których inwestor posiada tytuł prawny (na podstawie prawa własności lub umów dzierżawy).
9.4.2.2. Ścieki bytowe.
Ścieki bytowe powstają w obrębie zaplecza socjalno - sanitarnego w budynku mieszkalnym
inwestora. Szacuje się, iż ich roczna ilość będzie wynosiła maksymalnie 216 m3. Pod względem
składu będą to ścieki sanitarne zawierające rozcieńczone środki myjące oraz fekalia. Średni
skład chemiczny ścieków bytowych wytwarzanych na terenach wiejskich, wg literatury
przedmiotu („Chemia wody, ścieków i gnojowicy” S. Hus, Wydawnictwo Akademii Rolniczej
we Wrocławiu 1995r.), jest następujący:

BZT5
- 508 mgO2/dm3;

zawiesina ogólna
- 594 mg/dm3;

fosfor ogólny
- 63 mg/dm3;

azot ogólny
- 134 mg/dm3.
Ścieki bytowe oczyszczane są w przydomowej oczyszczalni ścieków SBR 12 a następnie odprowadzane są do gruntu poprzez rozsączanie ścieków oczyszczonych w studni chłonnej wyniesionej ponad poziom terenu, która zapewnia odpowiednią odległość odprowadzania ścieków oczyszczonych od poziomu wód gruntowych.
Oczyszczalnia działa w technologii SBR - sekwencyjnego reaktora biologicznego, a substancją czynną w procesie oczyszczania jest niskoobciążony osad czynny. Proces oczyszczania
polega na wstępnym oczyszczeniu mechanicznym w osadniku wstępnym, oczyszczeniu biologicznym w procesie nitryfikacji i denitryfikacji oraz sedymentacji powstałego osadu.
Oczyszczone w ten sposób ścieki są odprowadzane do studni chłonnej.
Zgodnie z § 13 ust. 5 rozporządzenia z dnia 18 listopada 2014 r. w sprawie warunków,
jakie należy spełnić przy wprowadzaniu ścieków do wód lub do ziemi oraz w sprawie substancji szczególnie szkodliwych dla środowiska wodnego [1.5.45.] ścieki pochodzące z własnego
gospodarstwa domowego lub rolnego, zlokalizowanego poza aglomeracją, mogą być wprowadzane do ziemi, w granicach gruntu stanowiącego własność wprowadzającego, jeżeli są
spełnione łącznie następujące warunki:

ich ilość nie przekracza 5,0 m3 na dobę;

BZT5 ścieków dopływających do indywidualnego systemu oczyszczania ścieków jest redukowane co najmniej o 20%, a zawartość zawiesin ogólnych co najmniej o 50%;
Geotechnika
121

miejsce wprowadzania ścieków do ziemi jest oddzielone warstwą gruntu o miąższości co
najmniej 1,5 m od najwyższego użytkowego poziomu wodonośnego wód podziemnych.
Zastosowana technologia oczyszczania ścieków oraz sposób odprowadzenia oczysz-
czonych ścieków do gruntu zapewniają spełnienie ww. warunków.
9.4.2.3. Wody z mycia budynków inwentarskich.
Na terenie przedmiotowego zespołu inwentarskiego będzie powstawała niewielka
ilość wód z mycia posadzek w postaci betonowych ażurowych płyt (tzw. rusztów) oraz dolnych partii ścian za pomocą myjki wysokociśnieniowej. Szacuje się, iż ich ilość nie będzie
przekraczała ok. 114 m3/rok. Skład wód z mycia budynków inwentarskich będzie zbliżony do
rozcieńczonej gnojowicy.
Wody z mycia będą odprowadzane do wanien pod rusztami znajdujących się pod zarusztowanymi podłogami chlewni, a następnie razem z gnojowicą będą wykorzystywane do
nawożenia gruntów rolnych, do których inwestor posiada tytuł prawny (na podstawie prawa
własności lub umów dzierżawy).
9.4.2.4. Wody deszczowe i roztopowe.
Wody deszczowe i roztopowe charakteryzuje nierównomierność spływu (występowanie opadu, roztopy, intensywność opadu, nieregularność spłukiwania), a także nierównomierność obciążenia ładunkiem zanieczyszczeń (stopień zabrudzenia powierzchni zmywanej,
długość okresu między opadami). Wyniki badań nad jakością ścieków opadowych wykazują
znaczne zróżnicowanie wartości wskaźników zanieczyszczeń. Do najważniejszych czynników,
od których zależą stężenia zanieczyszczeń w ściekach deszczowych należy zaliczyć:

intensywność opadu,

rodzaj powierzchni spłukiwanej,

ilość zanieczyszczeń zgromadzonych na powierzchni zlewni,

czas trwania deszczu,

częstość występowania deszczu itp.
W przypadku ocenianego przedsięwzięcia ścieki deszczowe - rozumiane jako wody
opadowe spłukujące powierzchnie zanieczyszczone - nie powstaną. Wody opadowe będą
odprowadzane wyłącznie z niezanieczyszczonych połaci dachowych obiektów kubaturowych
Geotechnika
122
oraz utwardzonych terenów utwardzonych, a następnie trafią bezpośrednio do gruntu, a
więc w sposób najbardziej prawidłowy z punktu widzenia bilansu odpływu naturalnego i krążenia wody w środowisku. Podstawowym kierunkiem metod sprzyjających poprawie jakości
środowiska przyrodniczego jest bowiem naśladownictwo procesów występujących w warunkach naturalnych, tj. przejmowania spływów deszczowych przez grunt i wody powierzchniowe. Z metodami tymi związane jest zatrzymanie opadów na obszarze, na który spadły, poprzez rozsączkowanie go do gruntu w całości lub częściowo, w zależności od warunków.
Przyjmuje się, że należy w maksymalnym stopniu wykorzystywać retencję terenową oraz
ograniczenie drogi transportu odpadów.
Skład wód opadowych jest trudny do oszacowania. Wody opadowe spływające z dachów uznaje się za czyste, a więc o składzie odpowiadającym wodzie deszczowej. Przedmiotowy zespół inwentarski zlokalizowany jest na terenie niezurbanizowanym, z dala od zakładów przemysłowych. Ruch pojazdów w obszarze zespołu inwentarskiego będzie niewielki, a
terenu utwardzone kostką brukową będą sprzątane. Wobec powyższego ocenia się, iż wartość stężeń substancji ropopochodnych i zawiesiny ogólnej w wodach spływających z terenów utwardzonych będzie zdecydowanie niższa od najwyższych dopuszczalnych wartości
stężeń tych wskaźników w ściekach wprowadzanych do wód i do ziemi, ustalonych w § 21
ust. 1 rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 18 listopada 2014 r. w sprawie warunków,
jakie należy spełnić przy wprowadzaniu ścieków do wód lub do ziemi, oraz w sprawie substancji szczególnie szkodliwych dla środowiska wodnego [1.5.45.], tj. 100 mg/l dla zawiesin
ogólnych oraz 15 mg/l dla węglowodorów ropopochodnych.
9.4.3. Wpływ przedsięwzięcia na wody powierzchniowe w aspekcie celów środowiskowych
zawartych w Planie gospodarowania wodami na obszarze dorzecza Wisły.
Stosownie do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 27 kwietnia 2006 r. w sprawie
przebiegu granic obszarów dorzeczy i regionów wodnych [1.5.23.] teren przedsięwzięcia zlokalizowany jest w obszarze dorzecza Wisły i regionu wodnego Środkowej Wisły.
Dla obszaru dorzecza Wisły został zatwierdzony Plan gospodarowania wodami na obszarze dorzecza Wisły (M.P. z 2011r. Nr 49, poz. 549), natomiast do chwili obecnej nie zostały
określone warunki korzystania z wód regionu wodnego Środkowej Wisły.
Stosownie do zapisów Planu gospodarowania wodami na obszarze dorzecza Wisły
(M.P. z 2011r. Nr 49, poz. 549) głównymi celami środowiskowymi dla wód powierzchnio-
Geotechnika
123
wych, które winny zostać osiągnięte do roku 2015, są:
 dla naturalnych części wód powierzchniowych – osiągnięcie co najmniej dobrego stanu
ekologicznego;
 dla silnie zmienionych i sztucznych części wód powierzchniowych – osiągnięcie co najmniej dobrego potencjału ekologicznego;
 dla naturalnych oraz silnie zmienionych i sztucznych części wód powierzchniowych w
celu osiągnięcia dobrego stanu/potencjału konieczne jest dodatkowo utrzymanie co
najmniej dobrego stanu chemicznego;
 dla jednolitych części wód powierzchniowych, będących obecnie w bardzo dobrym stanie/potencjale ekologicznym – utrzymanie tego stanu/potencjału;
 dla obszarów chronionych funkcjonujących na obszarach dorzeczy – osiągnięcie lub
utrzymanie co najmniej dobrego stanu ekologicznego.
Wartości graniczne dla dobrego stanu i dobrego potencjału ekologicznego wód, jak
również wymagania dla bardzo dobrego stanu ekologicznego wód w zakresie podstawowych
wskaźników biologicznych i fizyko-chemicznych wody, przedstawiono w Planie gospodarowania wodami na obszarze dorzecza Wisły (M.P. z 2011r. Nr 49, poz. 549).
Przewidziane są następujące odstępstwa od wyznaczonych celów środowiskowych,
jeżeli ich osiągnięcie dla danej części wód w ustalonym terminie nie będzie możliwe:
 odstępstwa czasowe – dobry stan wód może zostać osiągnięty do roku 2021 lub najpóźniej 2027. Można je wyznaczyć ze względu na:
 brak możliwości technicznych wdrażania działań,
 dysproporcjonalne koszty wdrożenia działań,
 warunki naturalne niepozwalające na poprawę stanu części wód;
 ustalenie celów mniej rygorystycznych – jest możliwe dla tych części wód, które zostały
zmienione w wyniku działalności człowieka w taki sposób, że doprowadzenie ich do stanu
(potencjału) dobrego jest niemożliwe ze względu na:
 brak możliwości technicznych wdrożenia działań,
 dysproporcjonalne koszty wdrożenia działań;
 czasowe pogorszenie stanu wód;
 nieosiągnięcie celów ze względu na realizację nowych inwestycji.
Geotechnika
124
Dopuszcza się wyznaczenie derogacji dla jednolitych części wód również w sytuacji,
gdy osiągnięcie celów jest niemożliwe w wyniku nowych zmian w charakterystykach fizycznych jednolitych części wód lub nowych form zrównoważonej działalności gospodarczej
człowieka. Dopuszcza się realizacje inwestycji mających wpływ na stan wód, powodujących
zmiany w charakterystykach fizycznych jednolitych części wód, jeżeli cele którym służą, stanowią nadrzędny interes społeczny i/lub korzyści dla środowiska naturalnego i dla społeczeństwa.
Według charakterystyki jednolitych części wód, stanowiącej załącznik nr 2 do Planu
gospodarowania wodami na obszarze dorzecza Wisły stan rzeki o nazwie „Witonia” (europejski kod PLRW2000172727499, typ JCWP: potok nizinny piaszczysty, status: naturalna
część wód) jest zły, a osiągnięcie celów środowiskowych uznano za niezagrożone.
Biorąc pod uwagę wskazane w poprzednich punktach niniejszego raportu sposoby
postępowania ze ściekami bytowymi, wodami z mycia budynków inwentarskich, wodami
opadowymi i roztopowymi, gnojowicą, padłymi zwierzętami oraz odpadami, które będą powstawać na terenie przedmiotowego zespołu inwentarskiego, a także brak poboru wód powierzchniowych, należy stwierdzić, iż oceniane przedsięwzięcie nie zagrozi osiągnięciu celów środowiskowych określonych w Planie gospodarowania wodami na obszarze dorzecza
Wisły dla jednolitych części wód powierzchniowych.
9.4.4. Podsumowanie.
Podsumowując należy stwierdzić, iż do podstawowych metod ochrony wód powierzchniowych będzie należało:

pełne ujęcie ścieków bytowych powstających w obszarze zaplecza socjalno - sanitarnego
w budynku mieszkalnym inwestora, oczyszczenie ich w przydomowej oczyszczalni ścieków, a następnie odprowadzenie do gruntu poprzez rozsączenie w studni chłonnej wyniesionej ponad poziom terenu, zgodnie z warunkami określonymi w rozporządzeniu Ministra Środowiska z dnia 18 listopada 2014 r. w sprawie warunków, jakie należy spełnić
przy wprowadzaniu ścieków do wód lub do ziemi, oraz w sprawie substancji szczególnie
szkodliwych dla środowiska wodnego [1.5.45.];

wykorzystanie do mycia budynków inwentarskich wyłącznie niewielkiej ilości wody (bez
dodatku detergentów), a następnie pełne ujęcie wody z mycia i odprowadzenie do wa-
Geotechnika
125
nien pod rusztami i wykorzystanie jej razem z gnojowicą do nawożenia gruntów;

odprowadzanie wód opadowych z dachów oraz terenów utwardzonych (nienarażonych
na zanieczyszczenie nawozami naturalnymi) bezpośrednio do gruntu, a więc w sposób
najbardziej prawidłowy z punktu widzenia bilansu odpływu naturalnego i krążenia wody
w środowisku;

okresowe gromadzenie gnojowicy wytwarzanej w budynkach inwentarskich w szczelnych
wannach pod rusztami oraz w zewnętrznym projektowanym zbiorniku naziemnym częściowo zagłębionym o odpowiedniej pojemności, wystarczającej do zmagazynowania co
najmniej 4-miesięcznej produkcji tego nawozu;

stosowanie na terenie zespołu inwentarskiego wyłącznie w pełni sprawnego sprzętu (ciągników, ładowarek kołowych, środków transportu), w celu minimalizacji ryzyka powstawania mikrorozlewów paliw i olejów;

stosowanie gnojowicy na gruntach rolnych, do których inwestor posiada tytuł prawny (na
podstawie prawa własności lub umów dzierżawy), nie przekraczając maksymalnych dawek nawozowych. Dawki, terminy stosowania oraz sposób nawożenia nawozami naturalnymi powinny być zgodne z zapisami ustawy z dnia 10 lipca 2007r. o nawozach i nawożeniu [1.5.10.], rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 16 kwietnia 2008
r. w sprawie szczegółowego sposobu stosowania nawozów oraz prowadzenia szkoleń z
zakresu ich stosowania [1.5.26], a także w przypadku gruntów znajdujących się na OSN Programu działań mających na celu ograniczenie odpływu azotu ze źródeł rolniczych dla
obszaru szczególnie narażonego Bzura stanowiącym załącznik do rozporządzenia nr
5/2013 DRZGW w Warszawie.

brak poboru wód powierzchniowych.
Geotechnika
126
9.5. Oddziaływanie na środowisko wodno – gruntowe.
9.5.1. Poziomy wodonośne w podłożu przedsięwzięcia.
Analizując warunki gruntowo - wodne w podłożu przedsięwzięcia należy stwierdzić, iż
w podłożu gruntowym projektowanych obiektów wody gruntowe występują w postaci poziomu wodonośnego zredukowanego do sączeń w stropie glin morenowych. Jest to I poziom
wodonośny czwartorzędu - poziom nadmorenowy, który w podłożu terenu projektowanej
inwestycji jest pozbawiony jakiejkolwiek stropowej warstwy izolacyjnej. Sączeń będący zredukowanym zwierciadłem należy spodziewać się w strefie głębokości 1,0 – 1,2 m ppt. Należy
także przypuszczać, iż ukształtowanie stropu glin morenowych jest zgodne z ukształtowaniem powierzchni, co determinuje kierunek spływu zredukowanego I poziomu wodonośnego
generalnie na północny wschód i jego gradient hydrauliczny o wartości szacowanej na i =
0,005.
Podłoże terenu budują do głębokości co najmniej 10,0 – 13,0 m gliny morenowe zlodowacenia Warty. Są to utwory półprzepuszczalne, o współczynniku filtracji wynoszącym
średnio: k = 1,0 x 10-8 m/s. Gliny te spoczywają na iłach i mułkach izolacyjnego piętra plioceńsko – górnomioceńskiego o dużej miąższości i niewielkie przepuszczalności rzędu k = 1,0 x
10-9 m/s. Dopiero na głębokości co najmniej 89,5m ppt. może pojawiać się strefa wodonośna
pierwszego użytkowego poziomu wodonośnego – poziomu mioceńskiego. Poziom ten jest w
stropie bardzo dobrze izolowany serią izolacyjnego piętra ilasto - mułkowego.
Poziom górnokredowy występuje na głębokości co najmniej 154m ppt. i jest izolowany w stropie, przez ilasto - marglisty, górnokredowy kompleks izolacyjny.
9.5.2. Analiza lokalizacji inwestycji w aspekcie występowania Głównych Zbiorników Wód
Podziemnych.
Usytuowanie ocenianej inwestycji na mapie Głównych Zbiorników Wód Podziemnych
autorstwa zespołu Katedry Hydrogeologii i Geologii Inżynierskiej Akademii Górniczo - Hutniczej w obrębie jednego z obszarów wyznaczanych jako Główne Zbiorniki Wód Podziemnych
(GZWP). Jest to rozległy GZWP nr 215A – Tr o nazwie Subniecka Warszawska część centralna
- trzeciorzędowy zbiornik wód porowych obejmujący trzeciorzędowe poziomy wodonośne w
obrębie dolnych partii Niecki Mazowieckiej, cechujący się porowym ośrodkiem wodonośnym. Poziomem chronionym w obszarze tego zbiornika jest w szczególności poziom oligoceński, który w obszarze lokalizacji projektowanego przedsięwzięcia nie występuje. Znajduje
Geotechnika
127
się ono na południowo – zachodnim skraju obszaru tego zbiornika ale poza obszarami jego
zasilania, które mogą zostać wyznaczone jako obszary ochronne dla wód podziemnych.
9.5.3. Analiza tempa migracji zanieczyszczeń w środowisku wodno - gruntowym oraz stopień
zagrożenia poziomów wodonośnych.
Oddziaływanie przedmiotowego przedsięwzięcia na środowisko gruntowo – wodne a
w szczególności na wody podziemne ma charakter potencjalny a miarą tego oddziaływania
jest stopień zagrożenia potencjalnym przeniknięciem zanieczyszczeń do wód podziemnych a
w szczególności do użytkowych poziomów wodonośnych, których jakość jest decydująca dla
zaopatrzenia w wodę pitną. Wyznacznikiem stopnia zagrożenia jest tempo migracji zanieczyszczeń, zwłaszcza zanieczyszczeń rozpuszczonych w wodach infiltrujących w głąb profilu
gruntowego. Wody te są bowiem podstawowym i praktycznie jedynym nośnikiem zanieczyszczeń w środowisku wodno – gruntowym.
Potencjalna migracja zanieczyszczeń w środowisku wodno – gruntowym w obszarze
ocenianej inwestycji dotyczyć będzie :
 migracji grawitacyjnej zanieczyszczeń z powierzchni do wód gruntowych zredukowanego pierwszego poziomu wodonośnego – poziomu nadmorenowego,
 migracji lateralnej w obrębie poziomu nadmorenowego do osi drenażu czyli do koryta najbliższego na kierunku spływu cieku powierzchniowego
 migracji grawitacyjnej zanieczyszczeń poprzez przesiąkanie do głębiej położonych
użytkowych poziomów wodonośnych, w tym przypadku do użytkowego, mioceńskiego poziomu wodonośnego
9.5.3.1. Migracja poprzez przesączanie przez strefę aeracji.
Oszacowanie tempa przeniknięcia zanieczyszczeń przez strefę aeracji, z powierzchni
do zredukowanego do postaci sączeń zwierciadła I poziomu wodonośnego czwartorzędu,
można oszacować z zależności wynikającej z formuły Witczaka (1992) uzależniającej prędkość przesączania od wilgotności optymalnej gruntu oraz wielkości opadów atmosferycznych:
ma  w o
ta 
Ie
gdzie:
Geotechnika
128
ma - miąższość strefy aeracji szacowana w rejonie projektowanego obiektu na minimum 1,0 m,
wo - wilgotność optymalna, którą określa zależność sformułowana przez Witczaka :
wo 
w

100  w
gdzie :
w - wilgotność gruntów, którą przyjęto wg danych normy PN-81/B-03020 jako wartość
w = 6,0% - jak dla piasków drobnych małowilgotnych, średniozagęszczonych
- gęstość objętościowa gruntów strefy aeracji, przyjęta w sposób analogiczny jak wilgotność, na wartość  = 1,65 Mg/m3 ;
a więc :
wo 
6%
 1,65 Mg / m 3  0,093
100  6%
Ie - infiltracja efektywna, którą ustalono wg zależności przedstawionej przez Pazdrę i Kozerskiego (1990), gdzie infiltracja efektywna jest iloczynem wielkości rocznego opadu atmosferycznego oraz wskaźnika infiltracji. Wskaźnik infiltracji dla zmiennych facjalnie utworów wysoczyzny lodowcowej wynosi wi = 0,2. Wielkość rocznych opadów atmosferycznych wynosi średniorocznie dla rejonu Kocierzewa P = 550 mm =
0,55m, a więc infiltracja efektywna wynosi:
I e  P  wi  0,55m  0,2  0,11m3 / m2  a  0,0003m3 / m2  d
Czas czyli tempo migracji grawitacyjnej zanieczyszczeń przez strefę aeracji do zredukowanego zwierciadła I poziomu wodonośnego wyniesie więc :
ta 
1,0m  0,093
 0,845 roku
0,11m 3 / m 2  a
Czas przeniknięcia zanieczyszczeń z powierzchni wraz z wodami opadowymi lub
przeniknięcia zanieczyszczeń rozpuszczonych w wodach opadowych, wyniesie więc jedynie
nieco ponad trzy kwartały, co wynika z dość płytkiego położenia sączeń wód gruntowych
oraz dość wysokiej przepuszczalności stropowych partii terenu. Jest to miara zagrożenia
wód gruntowych biorących udział w odpływie podpowierzchniowym, najłatwiej migrujących
i stanowiących największe zagrożenie dla jakości wód powierzchniowych. Należy tu jednak
podkreślić, iż jest to szacunek tempa migracji nieuwzględniający zjawisk dyspersji i dyfuzji
zanieczyszczeń w środowisku oraz ich biologicznego rozkładu, które powodują zjawisko sa-
Geotechnika
129
mooczyszczania się wody podziemnej, wykorzystywane np. przy rozsączaniu ścieków z
oczyszczalni przydomowych.
9.5.3.2. Migracja lateralna w obrębie I poziomu wodonośnego.
Zakłada się, iż zredukowany poziom nadmorenowy czwartorzędu wykazuje w obrębie sączeń kierunek spływu (gradient hydrauliczny) skierowany ku osi najbliższego cieku, który jest dla poziomu nadmorenowego osią drenażu podpowierzchniowego. Kierunek ten ma z
reguły charakter diagonalny w stosunku do kierunku przepływu wód powierzchniowych to
znaczy, że gradient hydrauliczny skierowany jest ukośnie i stycznie do kierunku spływu wód
powierzchniowych. Ciek powierzchniowy „Dopływ z Wejsc” zlokalizowany jest na spodziewanym kierunku gradientu hydraulicznego w odległości co najmniej 70m w kierunku na NE
od najbliższej granicy przedsięwzięcia.
Najkrótszy czas migracji zanieczyszczeń do tego cieku, wg zmodyfikowanego Prawa
Przepływu Darcy’ego wyniesie :
t
l  no
70,0m  0,3

 4861,11doby  13,3roku
k i
0,864 m / d  0,005
gdzie :
l - długość drogi migracji = 70,0 m,
no - porowatość aktywna strefy wodonośnej = 0,3, jak dla piasków drobnoziarnistych,
k - szacunkowy współczynnik filtracji strefy wodonośnej k = 0,864 m/d,
i - średni szacowany gradient hydrauliczny nadmorenowego poziomu wodonośnego wynoszący i = 0,005.
Łącznie z czasem przesączania się potencjalnych zanieczyszczeń przez strefę aeracji
jest to czas określający zagrożenie dla wód powierzchniowych. Wynosi on ponad 14 lat i także nie uwzględnia zjawisk dyspersji i dyfuzji zanieczyszczeń w gruncie.
9.5.3.3. Migracja poprzez przesiąkanie do użytkowego poziomu wodonośnego.
Czas przesiąkania potencjalnie zanieczyszczonych wód nadmorenowego poziomu
wodonośnego przez warstwę izolacyjną glin zwałowych oraz ilasto – mułkowe piętro izolacyjne do mioceńskiego użytkowego poziomu wodonośnego można oszacować ze wzoru:
tp 
Geotechnika
m
k
J
ne
130
gdzie :
tp - czas (tempo) przesiąkania,
m - miąższość warstwy izolacyjnej wynosząca w rejonie Kocierzewa Północnego co najmniej 89,5 m, gdzie ok. 12,0m w profilu budują gliny zwałowe zaś 77,5m iłu i mułki
pliocenu o górnego miocenu,
k - współczynnik wodoprzepuszczalności warstwy izolacyjnej wynoszący średnio 1,0x10 -8
m/s = 0,00864 m/d – dla glin morenowych oraz średnio 1,0x10-9 m/s = 0,000864 m/d
dla iłów i mułków piętra izolacyjnego
ne - porowatość efektywna glin zwałowych wynosząca ok. 0,24 zaś dla iłów ok. 0,18
J - gradient hydrauliczny poziomu podmorenowego, wg zależności :
H H I  H II
J

m
m
gdzie :
HI - rzędna zwierciadła piezometrycznego poziomu nadmorenowego wynosząca
średnio 94,7 m n.p.m.
HII - rzędna zwierciadła piezometrycznego poziomu mioceńskiego szacowana na ok.
87,2 m n.p.m. ( 8,6m ppt przy średniej rzędnej terenu 95,8m pnpm)
I tak :
J
94,7  87,2
 0,0838
89,5
zaś :
tp 
12,0
77,5

 196.759,6dni  539,1roku
0,00864
0,000864
 0,0838
 0,0838
0,24
0,18
9.5.4. Stopień zagrożenia zanieczyszczeniem poziomów wodonośnych.
Analizując wyniki szacunkowego tempa migracji zanieczyszczeń w świetle Klasyfikacji
stopnia zagrożenia wód podziemnych na podstawie czasu migracji zanieczyszczeń autorstwa
A.S. Kleczkowskiego i innych należy stwierdzić, iż :
 Wody podziemne występujące w podłożu przedsięwzięcia jako zredukowany poziom
nadmorenowy czwartorzędu znajdują się w klasie zagrożenia A-2 przy bardzo silnym
stopniu zagrożenia, ze względu na czas przenikania zanieczyszczeń poniżej 2 lat;
 Wody powierzchniowe w najbliższym cieku powierzchniowym - znajdują się także w
Geotechnika
131
klasie zagrożenia B przy średnim stopniu zagrożenia, ze względu na czas przenikania
zanieczyszczeń znacznie powyżej 5 lat lecz poniżej 25lat;
 Wody głównego użytkowego poziomu mioceńskiego ze względu na zagrożenie przesiąkaniem zanieczyszczeń zostają sklasyfikowane w klasie D przy braku zagrożenia ze
względu na łączny czas przeniknięcia do strefy wodonośnej znacznie ponad 100 lat.
Jak widać zagrożenie związane z użytkowaniem obiektów jest dla użytkowego poziomu wodonośnego praktycznie żadne. Zagrożenie dla oligoceńskiego poziomu wodonośnego
nie istnieje. Potencjalnie najbardziej prawdopodobne jest zanieczyszczenie poziomu nadmorenowego i lateralna migracja zanieczyszczeń do wód powierzchniowych. Stopień zagrożenia
tych wód jest dość niski ze względu na znaczną odległość najbliższego cieku powierzchniowego na kierunku spływu wód I poziomu wodonośnego oraz nikły gradient hydrauliczny w
obrębie sączeń nadmorenowych. Nie występuje zagrożenie zanieczyszczeniem trzeciorzędowego piętra wodonośnego ze względu na obecność w podłożu izolacyjnego, nieprzepuszczalnego piętra ilastego pliocenu.
Najbardziej niebezpieczne jest zatem zagrożenie zanieczyszczeniem środowiska wodno - gruntowego i pierwszego poziomu wodonośnego gnojowicą, która może przeniknąć poprzez dno wanien lub zewnętrznych zbiorników. Jednak przeniknięcie znacznych ilości płynnych odchodów zwierzęcych do środowiska wodno – gruntowego może mieć miejsce jedynie
w przypadkach awaryjnych, których prawdopodobieństwo wystąpienia jest niewielkie, pod
warunkiem prawidłowej eksploatacji urządzeń i stosowania kodeksu dobrej praktyki rolniczej.
9.5.5. Wpływ przedsięwzięcia na wody podziemne w aspekcie celów środowiskowych zawartych w Planie gospodarowania wodami na obszarze dorzecza Wisły.
Stosownie do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 27 kwietnia 2006 r. w sprawie
przebiegu granic obszarów dorzeczy i regionów wodnych [1.5.23.] teren przedsięwzięcia zlokalizowany jest w obszarze dorzecza Wisły i regionu wodnego Środkowej Wisły.
Dla obszaru dorzecza Wisły został zatwierdzony Plan gospodarowania wodami na obszarze dorzecza Wisły (M.P. z 2011r. Nr 49, poz. 549), natomiast do chwili obecnej nie zostały
określone warunki korzystania z wód regionu wodnego Środkowej Wisły.
Stosownie do zapisów Planu gospodarowania wodami na obszarze dorzecza Wisły
Geotechnika
132
(M.P. z 2011r. Nr 49, poz. 549), głównymi celami środowiskowymi dla wód podziemnych,
które winny być osiągnięte do 2015 roku, są:
 zapobieganie dopływowi lub ograniczenia dopływu zanieczyszczeń do wód podziemnych,
 zapobieganie pogarszaniu się stanu wszystkich części wód podziemnych (z zastrzeżeniami wymienionymi w Ramowej Dyrektywie Wodnej),
 zapewnienie równowagi pomiędzy poborem a zasilaniem wód podziemnych,
 wdrożenie działań niezbędnych dla odwrócenia znaczącego i utrzymującego się rosnącego trendu stężenia każdego zanieczyszczenia powstałego wskutek działalności człowieka.
Dla spełnienia wymogu niepogarszania stanu części wód, dla części wód będących w
co najmniej dobrym stanie chemicznym i ilościowym, celem środowiskowym będzie utrzymanie tego stanu.
Ocena stanu chemicznego wód podziemnych prowadzona jest głównie na podstawie
wartości progowych elementów fizykochemicznych określających stan chemiczny wód podziemnych odpowiadających warunkom osiągnięcia przez te wody dobrego stanu według rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 23 lipca 2008 r. w sprawie kryteriów i sposobu oceny
stanu wód podziemnych [1.5.28.]. Zgodnie z powyższym cele środowiskowe są reprezentowane przez wartości progowe, określone dla klasy III jakości wód podziemnych, przy jednoczesnym uwzględnieniu zapisów mówiących, że stan chemiczny uznaje się za dobry w przypadku, gdy przekroczenia wartości progowych dla dobrego stanu chemicznego występują,
ale są one związane z naturalnie podwyższonym tłem niektórych jonów lub ich wskaźników.
Dodatkowymi parametrami, które uwzględniane są w wyznaczaniu celów środowiskowych
związanych ze stanem chemicznym wód podziemnych, są:
 brak efektów zasolenia występującego na skutek oddziaływania antropogenicznego
(nadmierna eksploatacja wód podziemnych, ascenzja wód zasolonych),
 zmiany przewodności elektrolitycznej właściwej (PEW), świadczącej o ogólnej mineralizacji, na takim poziomie, że nie wykazują efektów zasolenia wód podziemnych,
 wskaźniki fizykochemiczne wód podziemnych są na takim poziomie, że nie zagrażają
osiągnięciu celów środowiskowych przez wody powierzchniowe.
Głównym wyznacznikiem dobrego stanu ilościowego dla jednolitych części wód podziemnych (JCWPd) jest zapewnienie zasobów wód podziemnych dostępnych do zagospoda-
Geotechnika
133
rowania przy długoterminowej średniorocznej wartości poboru z ujęć wód podziemnych.
Dodatkowymi parametrami, które uwzględniane są w wyznaczaniu celów środowiskowych
związanych ze stanem ilościowym wód podziemnych są:


poziom wód podziemnych nie podlega takim wahaniom, które mogłyby doprowadzić do:

niespełnienia celów środowiskowych przez wody powierzchniowe,

wystąpienia znacznych obniżeń zwierciadła wód podziemnych,

wystąpienia szkód w ekosystemach lądowych zależnych od wód podziemnych,
kierunki zmian krążenia wód podziemnych nie powodują intruzji wód słonych.
W ustalaniu celów środowiskowych dla jednolitych części wód podziemnych brane są
pod uwagę wszystkie wyżej wymienione parametry dla oceny stanu chemicznego i ilościowego.
Informacje o wartościach granicznych wybranych wskaźników jakości fizykochemicznej wód ustalonych jako cele środowiskowe dla jednolitych części wód podziemnych oraz parametry dla ustalenia tych celów na obszarze dorzecza przedstawiono w Planie gospodarowania wodami na obszarze dorzecza Wisły (M.P. z 2011r. Nr 49, poz. 549).
Dla jednolitych części wód podziemnych w ww. planie gospodarowania przewidziano
takie same derogacje, czyli odstępstwa od wyznaczonych celów środowiskowych (jeżeli ich
osiągnięcie dla danej części wód w ustalonym terminie nie będzie możliwe), jak dla jednolitych części wód powierzchniowych.
Zgodnie z mapą jednolitych części wód podziemnych w obszarze dorzecza Wisły (mapa nr 4 w Planie gospodarowania wodami na obszarze dorzecza Wisły), teren przedsięwzięcia zlokalizowany jest na skraju jednolitej części wód podziemnych JCWPd 81 (europejski kod
JCWPd: PLGW230081). Według charakterystyki jednolitych części wód, stanowiącej załącznik
nr 2 do ww. planu, stan chemiczny i ilościowy JCWPd 81 jest dobry a osiągnięcie celów środowiskowych uznano za niezagrożone.
Biorąc pod uwagę wskazane w poprzednich punktach niniejszego raportu sposoby
postępowania ze ściekami bytowymi i wodami z mycia budynków inwentarskich, wodami
opadowymi i roztopowymi, gnojowicą, padłymi zwierzętami oraz odpadami, które będą powstawać na terenie przedmiotowego zespołu inwentarskiego, a także brak poboru wód podziemnych, należy stwierdzić, iż oceniane przedsięwzięcie nie zagrozi osiągnięciu celów środowiskowych określonych w Planie gospodarowania wodami na obszarze dorzecza Wisły
dla jednolitych części wód podziemnych.
Geotechnika
134
9.6. Oddziaływanie na obszary podlegające ochronie przyrodniczej.
9.6.1. Oddziaływanie na obszary należące do Europejskiej Sieci Ekologicznej NATURA 2000.
W rejonie przedsięwzięcia nie są zlokalizowane obszary znajdujące się w Europejskiej Sieci Ekologicznej NATURA 2000. Sieć ta powstała w oparciu o dwa europejskie akty
prawne :

DYREKTYWĘ RADY 79/409/EWG z dnia 2 kwietnia 1979 roku w sprawie ochrony dzikich
ptaków (ze zmianami),

DYREKTYWĘ RADY 92/43/EWG z dnia 21 maja 1992 roku w sprawie ochrony siedlisk naturalnych oraz dzikiej fauny i flory.
Najbliżej zlokalizowane obszary znajdujące się w Europejskiej Sieci Ekologicznej NA-
TURA 2000 (w odległości do 15 km) to:

SOO Kampinoska Dolina Wisły PLH140029, którego najbliższa granica przebiega w odległości ok. 13,03 km na północny - wschód od terenu przedsięwzięcia;

SOO Pradolina Bzury-Neru PLH100006, położony ok. 14,69 km na południowy - zachód
od terenu przedsięwzięcia;

OSO Pradolina Warszawsko-Berlińska PLB100001 zlokalizowany w odległości ok. 14,71
km na południowy zachód od terenu przedsięwzięcia.
Zgodnie z rozporządzeniem Ministra Środowiska z dnia 12 stycznia 2011r. w sprawie
obszarów specjalnej ochrony ptaków [1.5.36.], na mocy którego wyznaczono obszar
PLB100001, celem wyznaczenia tych obszarów jest:

ochrona populacji dziko występujących gatunków ptaków,

utrzymanie i zagospodarowanie ich siedlisk zgodnie z wymogami ekologicznym,

przywracanie zniszczonych biotopów oraz tworzenie biotopów.
Ze względu na tak odległą lokalizację ww. obszarów chronionych oraz rodzaj, skalę i
zasięg oddziaływania planowanej inwestycji, a także lokalizację poza korytarzami ekologicznymi stanowiącymi powiązania ekologiczne pomiędzy obszarami się NATURA 2000 wyklucza
się możliwość oddziaływania przedmiotowego zespołu inwentarskiego na obszary NATURA
2000.
Geotechnika
135
9.6.2. Oddziaływanie na pozostałe obszary podlegające ochronie przyrodniczej.
Teren przedmiotowego zespołu inwentarskiego na działce nr 552 w miejscowości Kocierzew Północny nie znajduje się na obszarze podlegającym ochronie na podstawie ustawy z
dnia 16 kwietnia 2004r. o ochronie przyrody [1.5.7]. Najbliżej zlokalizowane obszary podlegające ochronie to (w odległości do 15 km):

Obszar Chronionego Krajobrazu Pradoliny Warszawsko - Berlińskiej, którego najbliższa
granica znajduje się w odległości ok. 10,66 km na południe z odchyleniem wschodnim od

rezerwat Rawka, zlokalizowany w odległości ok. 11,05 km na południowy – wschód od

Obszar Chronionego Krajobrazu Nadwiślański (powiat sochaczewski), którego najbliższa
granica przebiega ok. 11,10 km na północny - wschód od terenu przedsięwzięcia;

Obszar Chronionego Krajobrazu Nadwiślański (powiat płoński, płocki i sochaczewski),
którego najbliższa granica przebiega ok. 11,40 km na północ od terenu przedsięwzięcia;

rezerwat Rzepki, zlokalizowany w odległości ok. 12,93 km na północny – wschód od terenu przedsięwzięcia;

Obszar Chronionego Krajobrazu Dolina Przysowy, którego najbliższa granica przebiega
ok. 13,09 km na północny – zachód od terenu przedsięwzięcia;
Ze względu na tak odległą lokalizację oraz rodzaj, skalę i zasięg oddziaływania plano-
wanej inwestycji, wyklucza się możliwość oddziaływania przedmiotowego zespołu inwentarskiego na ww. obszary chronione.
9.7. Oddziaływanie na świat roślinny i zwierzęcy.
Realizacja różnego rodzaju przedsięwzięć o charakterze przemysłowo – rolniczym
może wpływać wszechstronnie na środowisko przyrodnicze terenów, w obszarze których są
zlokalizowane. Intensywność, skala i ekologiczne znaczenie tego oddziaływania wynikają
bezpośrednio z warunków lokalizacji inwestycji (np. lokalizacja inwestycji w obrębie terenów
zalewowych lub w obrębie korytarza ekologicznego), przyjętych rozwiązań konstrukcyjnych/projektowych (np. zaprojektowanie i wybudowanie przejścia dla zwierząt nad autostradą) oraz skali (natężenia) modyfikacji ekosystemu (np. procentowej degradacji terenów
biologicznie czynnych na obszarze inwestycji).
Geotechnika
136
Negatywne oddziaływania przedsięwzięć można podzielić na:

bezpośrednie (pierwotne) tj. oddziaływanie na osobniki i ich populacje poprzez:
 degradację lub likwidację gatunków (roślin i zwierząt) bytujących na obszarze opracowania,
 degradację lub likwidację siedlisk tj. miejsc potencjalnego lub stwierdzonego występowania (bytowania, stałego przebywania lub gniazdowania) gatunków zwierząt i roślin,
w szczególności objętych ochroną gatunkową,
 uniemożliwianie lub utrudnianie przemieszczania się zwierząt na dotychczasowych trasach migracji,

pośrednie (wtórne) (oddziaływanie na warunki siedliskowe), poprzez:
 przerywanie ciągłości strukturalnej korytarzy ekologicznych oraz siedlisk,
 zniszczenie siedlisk lub pogorszenie ich jakości w zasięgu oddziaływania przedsięwzięcia,
 ułatwienie ekspansji gatunków synantropijnych lub inwazyjnych.
Teren planowany do zajęcia pod projektowany budynek chlewni wraz z obiektami
towarzyszącymi oraz zewnętrzny zbiornik na gnojowicę jest to obszar całkowicie przekształcony antropogenicznie, wykorzystywany obecnie jako terenowe zaplecze manewrowo – magazynowe (plac manewrowy, teren postoju maszyn rolniczych, okresowego magazynowania
kamieni, produktów rolnych). Jest to w dużej części obszar zdegradowany i pozbawiony roślinności, a także obejmujący nieużytki zarośnięte chwastami polnymi. Zniszczeniu ulegnie
zatem teren, który z punku widzenia jakości rzeczywistej szaty roślinnej (różnorodności biologicznej, obecności gatunków chronionych) oraz różnorodności gatunkowej fauny, nie
przedstawia większych walorów. Realizacją przedsięwzięcia nie będzie wymagała usunięcia
żadnych drzew.
Zgodnie z inwentaryzacją przyrodniczą przeprowadzoną w czerwcu 2015r. (załącznik
graficzny nr 9 do raportu), na obszarze opracowania oraz w jego bezpośrednim sąsiedztwie
nie odnotowano obecności chronionych gatunków roślin wymienionych w rozporządzeniu
Ministra Środowiska z dnia 9 października 2014 r. w sprawie ochrony gatunkowej roślin
[1.5.42.]. Biorąc pod uwagę dotychczasowy i projektowany sposób wykorzystania terenu
przedsięwzięcia można z całą pewnością wykluczyć ich występowanie. Istniejący poziom de-
Geotechnika
137
gradacji szaty roślinnej w obszarze inwestycji wyklucza występowanie chronionych gatunków
roślin.
Ocenia się zatem, że realizacja przedmiotowego przedsięwzięcia nie będzie miała jakiegokolwiek negatywnego wpływu na szatę roślinną w rejonie lokalizacji gospodarstwa.
W wyniku przeprowadzonych obserwacji faunistycznych wykazano, iż na terenie planowanej inwestycji nie występują gniazda ptaków ani ślady obecności ssaków i gadów. Na
polach uprawnych w otoczeniu przedsięwzięcia oraz terenach przydomowych występują następujące gatunki ptaków:

gawron Corvus frugilegus (nie gniazduje)

sroka Pica pica (nie gniazduje)

wróbel domowy Passer domesticus domiujący gatunek (gniazdowanie pewne) - ale nie
na terenie planowanej inwestycji lecz w jej otoczeniu.

jaskółka oknówka Delichon urbicum (gniazdowanie pewne ale nie na terenie planowanej
inwestycji oraz w jej najbliższym sąsiedztwie)

bocian biały Ciconia ciconia (gniazdowanie pewne – z wywiadu z inwestorem) Gniazdowanie w poprzednich sezonach w miejscu oddalonym od planowanej inwestycji o ok.
80m. Podczas wizyty terenowej wykazano 1 osobnika żerującego na polu uprawnym.
Z uwagi na gatunki ptaków jakie zaobserwowano oraz jakich egzystencja wynika z wywiadu z inwestorem, nie przewiduje się znaczącego oddziaływania planowanych prac na ich
gniazdowanie.
Obserwacje entomologiczne wykazały obecność jedynie najpospolitszych gatunków. Do
wykazanych owadów (gatunki/grupy) należały: bielinek kapustnik Pieris brassicae (znaczna
ilość), rusałka kratkowiec Araschnia levana, z rzędu Diptera, z rodziny Formicidae, rusałka
pawik Inachis io, Rusałka pokrzywnik Aglais urticae, kruszczyca złotawka Cetonia aurata.
Planowane przedsięwzięcie nie uniemożliwi i nie utrudni migracji zwierząt, gdyż obszar
opracowania nie jest położony w obrębie korytarzy ekologicznych.
Ocenia się zatem, iż realizacja inwestycji nie wpłynie istotnie negatywnie na środowisko przyrodnicze.
Geotechnika
138
9.8. Oddziaływanie na zdrowie i warunki życia ludzi.
Opis oddziaływania na zdrowie i warunki życia ludzi jest analizą wynikową, do której
podstawę stanowią cząstkowe wyniki analiz oddziaływania projektowanego przedsięwzięcia
na poszczególne elementy środowiska, zaprezentowane w poprzednich podrozdziałach raportu. Całościowe oddziaływanie na zdrowie i życie ludzi, to nakładające się na siebie skutki
pogorszenia poszczególnych komponentów środowiska, a w tym w szczególności :
 jakości powietrza atmosferycznego, które będzie oddziaływać na ludzi drogą oddechową,
 jakości klimatu akustycznego, który będzie wpływał w pierwszej kolejności na samopoczucie człowieka, ale również i na jego zdrowie fizyczne,
 stopień zanieczyszczenia wód pobieranych do spożycia,
 stopień zanieczyszczenia gleb, które będzie mogło wpływać na jakość produktów żywnościowych na nich wytworzonych.
Najbardziej istotnym spośród opisanych wyżej elementów wynikowych oddziaływania przedmiotowego zespołu inwentarskiego po rozbudowie jest wpływ na powietrze atmosferyczne w związku z emisją pyłów i substancji gazowych oraz potencjalnym jedynie
wpływem na środowisko wodno - gruntowe. Jednak zarówno ten, jak i inne elementy oddziaływania mogące wpływać na zdrowie i warunki życia ludzi, w przypadku przedmiotowego zespołu inwentarskiego ograniczone są do terenu przedsięwzięcia lub do jego najbliższego sąsiedztwa, nie wykraczając przy tym poza ramy dopuszczalne przez przepisy prawne - nie
wpłyną więc negatywnie na mieszkańców najbliższych obiektów zabudowy mieszkaniowej
wsi Kocierzew Północny.
Jak już wspomniano chów trzody chlewnej jest źródłem emisji do atmosfery substancji gazowych, które mogą powodować pojawianie się uciążliwości zapachowej. W pomieszczeniach gospodarskich i w powietrzu w otoczeniu ferm występują liczne odoranty będące
typowymi produktami biodegradacji biomasy: siarkowodór, amoniak, tiole, sulfidy i aminy
alifatyczne, heterocykliczne związki organiczne zawierające siarkę i azot, alkohole alifatyczne
i fenole, ketony, aldehydy, kwasy alifatyczne, estry. Stwierdzono również występowanie węglowodorów aromatycznych (toluenu i ksylenu). Źródłem emisji odorantów są systemy wentylacyjne pomieszczeń w których znajdują się zwierzęta, jak również zbiorniki na płynne od-
Geotechnika
139
chody zwierzęce, a także emisja z pól uprawnych, gdzie aplikowane są wytwarzane na terenie gospodarstwa nawozy naturalne.
Przeprowadzone w pkt. 9.1 raportu obliczenia teoretyczne rozprzestrzeniania się
amoniaku i siarkowodoru, które uznano za wskaźnikowe, mają charakter szacunkowy, niemniej jednak pozwalają prognozować, że nie zostaną przekroczone normy imisji tych substancji na terenie poza granicami własności inwestora. Środkami zapobiegawczymi przeciw
uciążliwości zapachowej będzie prawidłowo i higienicznie prowadzony chów trzody chlewnej, a także wykonanie szczelnego przykrycia projektowanego naziemnego częściowo zagłębionego zbiornika na gnojowicę.
Obliczenia propagacji hałasu wykonane w rozdziale 9.2 raportu wykazały, iż prognozowane oddziaływanie przedmiotowego zespołu inwentarskiego chowu trzody chlewnej na
klimat akustyczny a w szczególności oddziaływanie skutkujące przekroczeniami dopuszczalnego poziomu hałasu, zamknie się w obszarze projektowanej inwestycji. Stąd też oddziaływanie inwestycji na klimat akustyczny w obszarze lokalizacji zespołu inwentarskiego będzie
znikome i nie przekroczy norm określonych prawem. Ocenia się zatem, iż modyfikacja klimatu akustycznego w rejonie inwestycji nie wpłynie na zdrowie i życie ludzi.
Wytwarzane na terenie przedsięwzięcia płynne odchody zwierzęce (gnojowica) będą
magazynowane w szczelnych wannach pod rusztami i projektowanym zewnętrznym zbiorniku. Nie przewiduje zatem możliwości skażenia płynnymi odchodami gleby oraz zanieczyszczenia wód powierzchniowych i gruntowych, co mogłoby pośrednio wpłynąć na zdrowie i życie ludzi.
Skutki intensywnej produkcji zwierzęcej poprzez nadmierne nawożenie nawozami naturalnymi (gnojowicą) prowadzą zazwyczaj do znacznej i długotrwałej, a niekiedy wprost
nieodwracalnej degradacji środowiska przyrodniczego, przejawiającej się niszczeniem naturalnych zbiorowisk szaty roślinnej, przy równoczesnym pojawieniu się flory synantropijnej. W
zanieczyszczeniu wód szczególną rolę odgrywa azot i fosfor zawarty w odchodach zwierzęcych. Zawartość w wodzie azotu w koncentracji 0,3 mg/l i fosforu 0,02 mg/l powoduje silny
wzrost glonów toksycznych dla ludzi i zwierząt. Wzrasta stężenie azotanów, które poprzez
redukcję przekształcają się w azotyny odznaczające się silną toksycznością, zwłaszcza dla
młodych organizmów. Ponadto azotany i azotyny w procesach redukcji mogą przekształcić
się w silnie kancerogenne nitrozoaminy. Grunty należące do inwestora będą nawożone w
sposób zgodny z art. 17 ust. 3 ustawy z dnia 10 lipca 2007r. o nawozach i nawożeniu
Geotechnika
140
[1.5.10.], tzn. zastosowana w okresie roku dawka nawozu naturalnego nie będzie zawierać
więcej niż 170 kg azotu (N) w czystym składniku na 1 ha użytków rolnych. Na terenach OSN
inwestor będzie przestrzegał również zasad nawożenia określonych w Programie działań mających na celu ograniczenie odpływu azotu ze źródeł rolniczych dla obszaru szczególnie narażonego Bzura.
Reasumując należy stwierdzić, iż właściwie eksploatowany zespół inwentarski chowu trzody chlewnej jest bezpieczny dla zdrowia i życia ludzi. Uciążliwość zapachową obiektów można w znacznym stopniu ograniczyć poprzez higieniczne prowadzenie chowu, magazynowanie gnojowicy w zewnętrznych zbiornikach posiadających szczelne przykrycia oraz
aplikowanie płynnych odchodów zwierzęcych zgodnie z obowiązującymi wymogami prawnymi i zasadami Kodeksu Dobrej Praktyki Rolniczej.
Geotechnika
141
10. OPIS PRZEWIDYWANYCH DZIAŁAŃ MAJĄCYCH NA CELU ZAPOBIEGANIE, OGRANICZANIE LUB KOMPENSACJĘ PRZYDORNICZĄ NEGATYWNYCH ODDZIAŁYWAŃ NA ŚRODOWISKO, W SZCZEGÓLNOŚCI NA CELE I PRZEDMIOT OCHRONY OBSZARU NATURA 2000
ORAZ INTEGRALNOŚĆ TEGO OBSZARU .
10.1. Opis przewidywanych działań podejmowanych na etapie realizacji przedsięwzięcia.
W fazie realizacji (budowy) przedmiotowych obiektów przewidziano zastosowanie
następujących rozwiązań chroniących środowisko:

stosowanie w pełni sprawnego sprzętu budowlanego i montażowego, w celu minimalizacji ryzyka powstawania mikrorozlewów paliw i olejów oraz ewentualnego zanieczyszczenia gruntu i wód podziemnych;

w przypadku wycieków olejów z maszyn budowlanych lub pojazdów samochodowych,
substancje te będą bezzwłocznie zbierane za pomocą sorbentów, w które zostanie wyposażone zaplecze budowlane; powstały w ten sposób odpad będzie gromadzony w szczelnym zamykanym pojemniku metalowym lub wykonanym z tworzywa sztucznego, a następnie będzie przekazywany uprawnionym jednostkom zewnętrznym zajmującym się ich
transportem i unieszkodliwianiem;

w celu zredukowania uciążliwości akustycznej fazy realizacji: prowadzenie robót budowlanych i prac montażowych wyłącznie w porze dziennej (w godz. 600 – 2200) oraz stosowanie sprzętu spełniającego wymagania dotyczące maksymalnych dopuszczalnych mocy
akustycznych urządzeń określonych w rozporządzeniu Ministra Gospodarki z dnia 21
grudnia 2005 r. w sprawie zasadniczych wymagań dla urządzeń używanych na zewnątrz
pomieszczeń w zakresie emisji hałasu do środowiska [1.5.20.];

prawidłowa gospodarka odpadami wytwarzanymi podczas realizacji inwestycji – minimalizowanie ich ilości, selektywne zbieranie i czasowe gromadzenie odpadów w wydzielonych i oznakowanych miejscach, w sposób bezpieczny dla środowiska gruntowowodnego, a następnie sukcesywne przekazywanie odpadów do odzysku lub unieszkodliwienia wybranym firmom posiadającym stosowne wymagane prawem zezwolenia na gospodarowanie odpadami danego rodzaju;

pełne ujęcie ścieków bytowych z zaplecza sanitarnego budowy (postawienie przenośnych
urządzeń sanitarnych typu toi-toi);

wyposażenie terenu przedsięwzięcia w odpowiednią ilość sprzętu przeciwpożarowego,
zgodnie z obowiązującymi przepisami;
Geotechnika
142

pełne uporządkowanie terenu zakładu po zakończeniu prac budowlanych i montażowych.
10.2. Opis przewidywanych działań podejmowanych na etapie funkcjonowania przedsięwzięcia.
Podstawowymi działaniami zapobiegającymi i zmniejszającymi oddziaływanie zespołu
inwentarskiego chowu trzody chlewnej na środowisko są zabiegi konstrukcyjno – techniczne
polegające na:
 prawidłowym lokalizowaniu obiektów zwłaszcza w aspekcie ich uciążliwości zapachowej
oraz potencjalnej emisji aerozoli mikrobiologicznych,
 prawidłowym zaprojektowaniu i wykonywaniu obiektów zapewniającym odpowiednio
wydajną wentylację oraz odbiór płynnych odchodów zwierzęcych,
 prawidłowym zabezpieczeniu środowiska wodno – gruntowego przed możliwością przenikania gnojowicy do wód powierzchniowych i gruntowych.
 prawidłowej gospodarce płynnymi odchodami zwierzęcymi.
 zapewnieniu zalecanych w chowie trzody chlewnej warunków środowiskowych.
10.2.1. Warunkiem zmniejszenia oddziaływania inwestycji na środowisko jest przede wszystkim prawidłowa lokalizacja budynków inwentarskich uniemożliwiająca pogorszenie stanu
środowiska i stanu sanitarnego w obszarze zabudowy mieszkaniowej. Projektowany budynek
chlewni nr 2 zostanie zlokalizowany w obszarze działki nr 552, na północ od istniejącej zabudowy, w dostatecznej odległości od jej granic oraz w jak największym oddaleniu od zlokalizowanej na południe zabudowy mieszkaniowej wsi Kocierzew Północny, pośród terenów
użytkowanych rolniczo oraz obszarów zadrzewionych i zakrzewionych. Po zrealizowaniu
przedsięwzięcia najbliższe budynki mieszkalne (nie będące własnością inwestora) zlokalizowane będą w obszarze działki nr 551 - w odległości ok. 86m na południowy zachód od istniejącej chlewni nr 1 i ok. 155m na południowy zachód od projektowanej chlewni nr 2 oraz obszarze działki nr 553 - w odległości ok. 78m na południe od istniejącej chlewni nr 1 i ok. 148m
na południe od projektowanej chlewni nr 2. Zarówno percepcja zapachowa jak i imisja hałasu powodowana przez przedmiotowy zespół inwentarski będzie utrzymywała się w rejonach
stałego przebywania ludzi na poziomie minimalnym, niepowodującym uciążliwości. Lokalizacja jest zatem prawidłowa i jest to podstawowy środek zapobiegający przed szkodliwym oddziaływaniem na środowisko a zwłaszcza zdrowie publiczne.
Geotechnika
143
10.2.2. Projekt zagospodarowania działki, usytuowanie projektowanych obiektów, a także
ich konstrukcja i wykonanie będą spełniać wszystkie wymagania określone w rozporządzeniu
Ministra Rolnictwa z dnia 7 października 1997r. w sprawie warunków technicznych, jakim
powinny odpowiadać budowle rolnicze i ich usytuowanie [1.5.14.].
Wytwarzane na terenie gospodarstwa odchody zwierzęce (gnojowica) będą gromadzone w wannach pod rusztami w budynku inwentarskim oraz w projektowanym zewnętrznym naziemnym, częściowo zagłębionym zbiorniku na gnojowicę. Wanny oraz projektowany
zbiornik zewnętrzny będą posiadały nieprzepuszczalne dno i ściany zabezpieczające środowisko gruntowo – wodne przed zanieczyszczeniem gnojowicą.
Zewnętrzny naziemnym, częściowo zagłębionym zbiorniku na gnojowicę, który zostanie zlokalizowany przy północnym szczycie istniejącej chlewni nr 1, będzie posiadał szczelne
przykrycie z poliestru lub poliestru powlekanego PVC lub innego materiału zapewniającego
szczelność zbiornika zgodnie wymaganiami ww. rozporządzenia. Przykrycie będzie posiadało
otwór wentylacyjny oraz zamykany otwór wejściowy.
Zgodnie z § 28 ust. 2 rozporządzenia Ministra Rolnictwa z dnia 7 października 1997r. w
sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budowle rolnicze i ich usytuowanie [1.5.14.] zamknięte zbiorniki na płynne odchody zwierzęce zaopatrzone w przykrycie inne niż sztywne i odporne na uszkodzenia mechaniczne o wysokości mniejszej niż 1,8m powinny być zabezpieczone ogrodzeniem o wysokości co najmniej 1,8m.
Odległość zamkniętego zbiornika na gnojowicę od pomieszczeń przeznaczonych na
pobyt ludzi na działkach sąsiednich, magazynów środków spożywczych oraz obiektów budowlanych służących przetwórstwu artykułów rolno – spożywczych, granic działek sąsiednich, budynków magazynowych pasz i ziarna, silosów na zboże i pasze a także silosów na kiszonki będzie spełniała wszystkie wymagania określone w ww. rozporządzeniu.
Zgodnie z § 12 ww. rozporządzenia budowle rolnicze uciążliwe dla otoczenia, w
szczególności z uwagi na zapylenie, zapachy lub wydzielanie substancji toksycznych, powinny
być odizolowane od przyległych terenów pasem zieleni złożonym z roślinności średnio- i wysokopiennej. Obecnie na terenie gospodarstwa brak jest pasów zieleni izolacyjnej.
W istniejącej chlewni nr 1 zastosowano system wentylacji mechanicznej, składający
się z wentylatorów kanałowych zainstalowanych w kominach rozmieszczonych wzdłuż kalenic dachu. Kominy wyciągowe wyposażone są w głowice strumieniowe kierujące wyciągane
Geotechnika
144
powietrze prosto w górę, co zapewnia bardziej korzystne z punktu widzenia ochrony powierza warunki rozprzestrzeniania się zanieczyszczeń w powietrzu oraz ogranicza możliwość pojawienia się uciążliwości odorowej w otoczeniu obiektu. Taki sam system wentylacji zostanie
wykonany w projektowanej chlewni nr 2.
Biorąc pod uwagę, iż:

projektowana chlewnia nr 2 zostanie zlokalizowana w znacznym oddaleniu od najbliższych budynków mieszkalnych (w odległości ok. 155m od budynku na dz. nr 551 oraz
148m od budynku na dz. nr 553), pośród terenów użytkowanych rolniczo oraz obszarów
zadrzewionych i zakrzewionych,

teren pomiędzy budynkiem projektowanej chlewni nr 2 a zachodnią granicą działki na
której będzie zlokalizowany zostanie utwardzony i będzie wykorzystywany jako droga dojazdowa do obiektu,

pomiędzy chlewnią nr 2 a budynkiem mieszkalnym na dz. 551 (zlokalizowanym na południowy zachód od przedsięwzięcia) występuje obszar zadrzewiony, który ograniczy rozprzestrzenianie się zanieczyszczeń,

na północ od projektowanej chlewni nr 2 występują grunty rolnie niezabudowane, wykorzystywane głównie jako pola uprawne, a także skupiska zadrzewień (ograniczające
rozprzestrzenianie się zanieczyszczeń),

na południe od projektowanej chlewni znajduje się istniejąca zabudowa inwestora,
nie projektuje się wykonania pasów zieleni izolacyjnej wzdłuż zachodniej granicy działki nr 552, a także na północ i południe od projektowanej chlewni nr 2.
Warunki terenowe oraz planowane zagospodarowanie działki nr 552 pozwalają na
zaprojektowanie pasa zieleni izolacyjnej wyłącznie wzdłuż wschodniej granicy działki, jednak
biorąc pod uwagę znaczną odległość projektowanej chlewni od zabudowy mieszkaniowej
(która w znacznym stopniu ograniczy uciążliwość obiektu) wykonanie pasa zieleni jest bezzasadne.
10.2.3. Kolejnym elementem minimalizującym oddziaływanie przedsięwzięcia na środowisko
będzie pełne ujęcie i zmagazynowanie powstającej w obiektach gnojowicy oraz odpowiednio długie jej przetrzymanie w szczelnych wannach pod rusztami i zewnętrznym zbiorniku
bezodpływowym. Pojemność zbiorników na gnojowicę na terenie gospodarstwa będzie wystarczająca do zgromadzenia ponad 4 miesięcznej produkcji tych odchodów.
Geotechnika
145
Głównym celem przetrzymania odchodów płynnych jest przeprowadzenie ich biologicznej stabilizacji i zwiększenie ilości związków azotowych zwłaszcza tych przyswajalnych dla
roślin. Istotne jest również obniżenie stężenia bakterii chorobotwórczych i nicieni wskutek
oddziaływania podwyższonej temperatury fermentacji gnojowicy. Rozkład białek w gnojowicy jest złożony i przebiega wolno. Wzrost ilości poszczególnych form azotu powstaje w ścisłym związku ze złożona mikroflorą i mikrofauną. Obieg azotu w fermentującej gnojowicy
opisał Jensen (1974) a ilustruje go poniższy rysunek.
Rysunek nr 17: Schemat obiegu azotu wg JENSENA (1974).
Prawidłowym i racjonalnym sposobem utylizacji przefermentowanej gnojowicy jest
wykorzystanie tych substancji jako nawozu organicznego. Zawartość składników mineralnych
i substancji organicznych w gnojowicy przedstawiono w poprzednich rozdziałach. Niezwykle
istotnym zabiegiem zapobiegającym szkodliwemu oddziaływaniu na środowisku jest stosowanie właściwych dawek gnojowicy na jednostkę powierzchni uprawowej. Konieczne jest
stosowanie dawki, która będzie w całości adsorbowana przez glebę i wyzyskana przez rośliny. Wskazane jest wykonywanie okresowych badań zawartości związków azotu w gnojowicy,
gdyż mogą one podlegać znacznym wahaniom.
Geotechnika
146
Cała wytwarzana na terenie zespołu inwentarskiego gnojowica będzie wykorzystywana do nawożenia gruntów rolnych, do których inwestor posiada tytuł prawny (na podstawie
prawa własności lub umów dzierżawy), w ilości nie przekraczającej maksymalnych dawek
nawozowych. Dawki, terminy stosowania oraz sposób nawożenia nawozami naturalnymi
powinny być zgodne z zapisami ustawy z dnia 10 lipca 2007r. o nawozach i nawożeniu
[1.5.10.], rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 16 kwietnia 2008 r. w
sprawie szczegółowego sposobu stosowania nawozów oraz prowadzenia szkoleń z zakresu
ich stosowania [1.5.26], a także w przypadku gruntów znajdujących się na OSN - Programu
działań mających na celu ograniczenie odpływu azotu ze źródeł rolniczych dla obszaru szczególnie narażonego Bzura stanowiącym załącznik do rozporządzenia nr 5/2013 DRZGW w
Warszawie.
10.2.4. Warunkiem zminimalizowania oddziaływania przedmiotowego zespołu inwentarskiego na środowisko będzie również zapewnienie zalecanych w chowie trzody chlewnej warunków środowiskowych w pomieszczeniach inwentarskich, które są nieodłącznym, charakterystycznym elementem każdego procesu produkcyjnego w rolnictwie. Warunki te kształtowane są przez następujące czynniki: temperaturę, wilgotność względną, prędkość ruchu powietrza, stężenie szkodliwych gazów, natężenie światła, natężenie hałasu oraz zagęszczenie
zwierząt.
Temperatura, wilgotność powietrza i prędkość ruchu powietrza.
Mikroklimat w pomieszczeniach dla świń ma duży wpływ na warunki zoohigieniczne,
a przez to na wydajność produkcji i dochody rolnika. Zapewnienie optymalnej temperatury,
wilgotności powietrza, ochładzania i ruchu powietrza w pomieszczenia dla poszczególnych
grup zwierząt pozwala uzyskać wysoką i dobrej jakości produkcję. Służą temu wydajne i niehałaśliwe systemy wentylacyjne. Zalecaną temperaturę i wilgotność względną powietrza
przedstawiono poniżej.
Tabela 30: Temperatura i wilgotność powietrza w chlewniach.
Kategoria zwierząt
Temperatura w °C
Wilgotność
minimalna
optymalna
względna w %
Prosięta do 14 dni
24
28
60
Prosięta 14 -28 dni
18
23
60
Prosięta starsze
18
21
60
Geotechnika
147
Warchlaki
17
19
60
Tuczniki
15
18
70
Prędkość powietrza w obszarze legowiskowym powinna wynosić poniżej 0,3 m/s, natomiast sugerowaną wymianę powietrza w budynkach inwentarskich zestawiono w poniższej
tabeli:
Tabela nr 31: Sugerowana wymiana powietrza w budynkach inwentarskich.
Źródło emisji
Wymiana powietrza [m3/h . sztuka]
zima
lato
prosięta do 8 tygodni
5
20
warchlaki do 12 tygodni
8
30
tuczniki
15
80
Stężenie szkodliwych gazów.
Skład chemiczny powietrza w budynkach inwentarskich różni się znacznie od składu
powietrza atmosferycznego. Zawiera ono więcej dwutlenku węgla i jest zanieczyszczone
amoniakiem, siarkowodorem, metanem, skatolem, indolem i innymi związkami zaliczanymi
do odorów.
Źródłem dwutlenku węgla (CO2) w chlewniach są same zwierzęta, a także w mniejszym stopniu gnicie paszy. Dwutlenek węgla jest gazem obojętnym dla organizmu, jednak
wzrostowi jego stężenia towarzyszy spadek zawartości tlenu, co może prowadzić do niedotlenienia organizmu i osłabienia mechanizmów obronnych. Dopuszczalne stężenie dwutlenku
węgla w pomieszczeniach dla świń wynosi 3 000 ppm, zgodnie z rozporządzeniem [1.5.31.].
Źródłem amoniaku (NH3) są rozkładający się mocz i kał. Amoniak jest gazem toksycznym, negatywnie wpływającym na zdrowie i efektywność chowu trzody chlewnej. Jest to gaz
duszący i drażniący, który może powodować uszkodzenia oczu, krtani i płuc. Niekorzystny
wpływ na organizm zwierzęcy potęgowany jest zapyleniem powietrza. Podstawową reakcją
na nadmiar amoniaku jest zwiększona podatność zwierząt na schorzenia dróg oddechowych,
stany zapalne oraz uszkodzenia wątroby. Największe stężenie amoniaku będzie występować
pod sufitem – jednak w przypadku niedostatecznej wentylacji pomieszczenia i wzroście wilgotności, rozchodzić się będzie równomiernie po całym pomieszczeniu. Zgodnie z obowiązującym prawem, tj. rozporządzeniem [1.5.31.], koncentracja amoniaku w pomieszczeniach, w
których utrzymuje się świnie, nie powinna przekraczać 20 ppm.
Geotechnika
148
Siarkowodór (H2S) wytwarzany jest w procesie gnicia resztek niestrawionego białka wydzielanego wraz z kałem. Jest to gaz bardzo toksyczny, powodujący m.in. podrażnienia błon
śluzowych, stany zapalne dróg oddechowych i układu pokarmowego, a także przyczynia się
do obniżenia odporności i wystąpienia nieodwracalnych zmian we krwi. Siarkowodór będąc
gazem cięższym od powietrza koncentruje się nad podłogą i jest łatwo wchłaniany do organizmu przez skórę i drogi oddechowe. Dopuszczalne stężenie siarkowodoru w pomieszczeniach
dla świń wynosi 5 ppm [wg 1.5.31.].
Oświetlenie.
Zgodnie z rozporządzeniem Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 15 lutego 2010r. w
sprawie wymagań i sposobu postępowania przy utrzymywaniu gatunków zwierząt gospodarskich, dla których normy ochrony zostały określone w przepisach Unii Europejskiej [1.5.31.]
świnie utrzymuje się w pomieszczeniach przeznaczonych do ich utrzymywania, oświetlonych
co najmniej przez 8 godzin dziennie światłem sztucznym o natężeniu co najmniej 40 lux.
Hałas.
Nagły i niespodziewany hałas wpływa niekorzystnie na zwierzęta. Zgodnie z rozporządzeniem Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 15 lutego 2010r. w sprawie wymagań i sposobu postępowania przy utrzymywaniu gatunków zwierząt gospodarskich, dla których normy
ochrony zostały określone w przepisach Unii Europejskiej [1.5.31.] natężenie hałasu wewnątrz pomieszczenia, w którym utrzymuje się świnie, nie powinno przekraczać 85 dB, nie
powinien on być stały i wywoływany nagle.
Zagęszczenie zwierząt.
Zgodnie z rozporządzeniem Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 15 lutego 2010r.
w sprawie wymagań i sposobu postępowania przy utrzymywaniu gatunków zwierząt gospodarskich, dla których normy ochrony zostały określone w przepisach Unii Europejskiej
[1.5.31.], w przypadku utrzymywania warchlaków i tuczników powierzchnia kojca w przeliczeniu na jedną sztukę powinna wynosić:

o masie ciała do 10 kg – co najmniej 0,15 m2;

powyżej 10 do 20 kg – co najmniej 0,2 m2;


Geotechnika
149



powyżej 110 kg – co najmniej 1 m2.
W istniejącej i projektowanej chlewni zwierzęta utrzymywane będą w 48 kojcach o wymiarach 2,4m x 6,5m każdy, zatem łączna powierzchnia kojców w każdym z budynków będzie wynosiła 748,8 m2 (48 x 2,4m x 6,5m). Chów będzie się odbywał do wagi maksymalnej
100 kg. Powierzchnia kojców w przeliczeniu na jedną sztukę będzie wynosiła zatem:
Nr budynku
Łączna powierzchnia
kojców
[m2]
Maksymalna obsada
w budynku
[szt.]
Powierzchnia kojców w
przeliczeniu na 1 sztukę
[m2/szt.]
Chlewnia nr 1
(istniejąca)
748,8
950
0,788
Chlewnia nr 2
(projektowana)
748,8
950
0,788
Jak wynika z powyższego zestawienia powierzchnia kojców w istniejącym i projektowanym budynku spełnia wymagania określone w ww. rozporządzeniu.
Zarówno w istniejącej chlewni nr 1 jak i w projektowanej chlewni nr 2, zwierzęta będą
hodowane z zachowaniem minimalnych warunków utrzymania świń określonych w rozporządzeniu Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 15 lutego 2010r. w sprawie wymagań i
sposobu postępowania przy utrzymywaniu gatunków zwierząt gospodarskich, dla których
normy ochrony zostały określone w przepisach Unii Europejskiej [1.5.31.]
10.2.5. W fazie funkcjonowanie przedsięwzięcia przewidziano zastosowanie następujących
dodatkowych rozwiązań chroniących środowisko:
 w zakresie ochrony powietrza atmosferycznego:
 stosowanie obsady zwierząt w budynkach inwentarskich z zachowaniem wymaganej
prawem minimalnej powierzchni kojców;
 stosowanie systemu żywienia „na mokro”, który pozwala zatrzymać więcej azotu w
organizmie zwierząt, co sprzyja zmniejszeniu emisji amoniaku do środowiska, a także
lepiej wykorzystywany jest fosfor fitynowy;
 podawanie zwierzętom zbilansowanych dawek pokarmowych (w oparciu o normy
żywieniowe), dostosowanych do potrzeb poszczególnych kategorii zwierząt, celem
minimalizacji odchodów;
Geotechnika
150
 brak ogrzewania pomieszczeń inwentarskich, co skutkuje brakiem emisji energetycznej zanieczyszczeń do powietrza;
 zastosowanie w istniejącej i projektowanej chlewni systemów wentylacji mechanicznej, o odpowiedniej wydajności wentylatorów oraz wysokości emitorów wprowadzających zanieczyszczenia do powietrza, zapewniającej rozcieńczenie gazów w powietrzu do poziomów nie powodujących przekraczania dopuszczalnych norm poza granicami gospodarstwa;
 brak zewnętrzny silosów paszowych, których załadunek odbywa się transportem
pneumatycznym, co skutkuje brakiem emisji pyłu.
 w zakresie ochrony gleby i powierzchni ziemi:
 ograniczanie do niezbędnego minimum powierzchni gleby objętej zabudową;
 wykorzystywanie terenów nieobjętych zabudową w obszarze gospodarstwa jako tereny biologicznie czynne – tereny zielone oraz upraw rolnych;
 zapobieganie zanieczyszczeniu substancjami powodującymi ryzyko, poprze odpowiednie ich wykorzystanie, transport i magazynowanie;
 wyznaczenie ciągów transportowych w obrębie dróg wewnętrznych o utwardzonej
nawierzchni;
 braku okresowego magazynowania wytwarzanych na terenie instalacji odpadów bezpośrednio na powierzchni ziemi;
 w zakresie ochrony środowiska wodno – gruntowego:
 pełne ujęcie ścieków bytowych powstających w obszarze zaplecza socjalno - sanitarnego w budynku mieszkalnym inwestora, oczyszczanie ich w przydomowej oczyszczalni ścieków, a następnie odprowadzenie do gruntu poprzez rozsączenie w studni
chłonnej wyniesionej ponad poziom terenu, zgodnie z warunkami określonymi w rozporządzeniu Ministra Środowiska z dnia 18 listopada 2014 r. w sprawie warunków,
jakie należy spełnić przy wprowadzaniu ścieków do wód lub do ziemi, oraz w sprawie
substancji szczególnie szkodliwych dla środowiska wodnego [1.5.45.];
 wykorzystywanie do mycia budynków inwentarskich myjki wysokociśnieniowej zużywającej niewielką ilości wody (bez dodatku detergentów), a następnie pełne ujęcie
wody z mycia (odprowadzenie do wanien pod rusztami) i wykorzystanie jej razem z
gnojowicą do nawożenia gruntów;
 prowadzenie dezynfekcji obiektów inwentarskich metodą zamgławiania termicznego,
Geotechnika
151
niepowodującą powstawania ścieków przemysłowych;
 odprowadzanie wód opadowych z dachów oraz terenów utwardzonych (nienarażonych na zanieczyszczenie nawozami naturalnymi) bezpośrednio do gruntu, a więc w
sposób najbardziej prawidłowy z punktu widzenia bilansu odpływu naturalnego i krążenia wody w środowisku;
 okresowe gromadzenie gnojowicy wytwarzanej w budynkach inwentarskich w szczelnych wannach pod rusztami oraz w zewnętrznym projektowanym zbiorniku naziemnym częściowo zagłębionym o odpowiedniej pojemności, wystarczającej do zmagazynowania co najmniej 4-miesięcznej produkcji tego nawozu;
 stosowanie na terenie zespołu inwentarskiego wyłącznie w pełni sprawnego sprzętu
(ciągników, środków transportu), w celu minimalizacji ryzyka powstawania mikrorozlewów paliw i olejów;
 stosowanie gnojowicy na gruntach rolnych, do których inwestor posiada tytuł prawny
(na podstawie prawa własności lub umów dzierżawy), nie przekraczając maksymalnych dawek nawozowych. Dawki, terminy stosowania oraz sposób nawożenia nawozami naturalnymi powinny być zgodne z zapisami ustawy z dnia 10 lipca 2007r. o nawozach i nawożeniu [1.5.10.], rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia
16 kwietnia 2008 r. w sprawie szczegółowego sposobu stosowania nawozów oraz
prowadzenia szkoleń z zakresu ich stosowania [1.5.26], a także w przypadku gruntów
znajdujących się na OSN - Programu działań mających na celu ograniczenie odpływu
azotu ze źródeł rolniczych dla obszaru szczególnie narażonego Bzura stanowiącym załącznik do rozporządzenia nr 5/2013 DRZGW w Warszawie.
 właściwie prowadzona, zgodna z prawem gospodarka odpadami; wytwarzane odpady
będą selektywnie zbierane i magazynowane w wydzielonych miejscach na terenie gospodarstwa, w sposób bezpieczny dla środowiska, a następnie przekazywane wyspecjalizowanym jednostkom zewnętrznym posiadającym stosowne wymagane prawem
pozwolenia na transport oraz odzysk lub unieszkodliwianie poszczególnych rodzajów
odpadów;
 brak poboru wód podziemnych oraz powierzchniowych – źródłem zaopatrzenia w
wodę przedmiotowego gospodarstwa jest wodociąg gminny;
 regularne, zaplanowane, prewencyjne przeglądy wyposażenia technologicznego i
technicznego;
Geotechnika
152
 w zakresie ochrony przed hałasem:
 lokalizacja obiektów i działań gospodarstwa (budynków inwentarskich i ciągów komunikacji wewnętrznej) w odpowiedniej odległości od obszarów chronionych w zakresie klimatu akustycznego;
 zaprojektowanie ścian i dachu w chlewni nr 2 o odpowiedniej izolacyjności akustycznej;
 stosowanie nowoczesnych urządzeń wentylacji mechanicznej o niskich poziomach
mocy akustycznej;
 w zakresie ograniczania uciążliwości gospodarki odpadami:
 wszystkie wytwarzane odpady będą gromadzone w sposób selektywny i przekazywane do odzysku lub unieszkodliwienia wyłącznie podmiotom posiadającym stosowne
wymagane prawem zezwolenia na przetwarzanie poszczególnych rodzajów odpadów;
 wszystkie odpady będą magazynowane na terenie gospodarstwa, w sposób zgodny z
wymogami określonymi w ustawie o odpadach i przepisach szczegółowych, a w
szczególności:
 selektywnie, w zależności od rodzaju odpadów w wyznaczonych i przystosowanych miejscach;
 w warunkach właściwie zabezpieczających przed przedostaniem się do środowiska substancji szkodliwych, m.in. w szczelnych workach, kontenerach lub pojemnikach, przystosowanych pojemnościowo i konstrukcyjnie do odpowiednich rodzajów odpadów;
 w miejscach odpowiednio zabezpieczonych przed dostępem osób postronnych
i zwierząt (głównie we wnętrzach budynków zlokalizowanych na terenie gospodarstwa);
 podejmowanie zabiegów mających na celu ograniczanie ilości wytwarzanych odpadów:
 w miarę możliwości stosowanie opakowań wielokrotnego użytku;
 stosowanie lamp LED o wydłużonym czasie działania;
 prowadzenie prawidłowej eksploatacji urządzeń, dokonywanie regularnych
przeglądów oraz ich właściwa konserwacja.
Geotechnika
153
Podsumowując należy stwierdzić, że rozwiązania techniczne, technologiczne i organizacyjne funkcjonujące w istniejących obiektach gospodarstwa i planowane do zastosowania
w projektowanej chlewni nr 2 zapewnią wysoki stopień ograniczenia wpływu ocenianego
przedsięwzięcia na środowisko. Przy zastosowaniu sprawdzonych rozwiązań skuteczność
tych środków będzie bliska 100%, z pozostawieniem marginesu na wystąpienie zdarzeń nadzwyczajnych. Należy zdecydowanie podkreślić, że prawidłowo zaprojektowane, wykonane i
eksploatowane obiekty przedmiotowego zespołu inwentarskiego, w których stosuje się
opisane wyżej sposoby minimalizacji oddziaływania na otoczenie, stają się obiektami bezpiecznymi i nieuciążliwymi dla środowiska i zdrowia ludzi.
10.3. Opis przewidywanych działań ograniczających oddziaływanie na obszary Natura
2000.
Ze względu na dość znaczną odległość od obszarów należących do sieci NATURA 2000
(ponad 13 km), lokalizację poza korytarzami ekologicznymi oraz wobec wniosków płynących
z rozważań przeprowadzonych w pkt 9 niniejszego raportu, prowadzących do wniosku ogólnego, iż zasięg oddziaływania w stopniu silnym i umiarkowanym – a więc mogącym powodować zauważalne skutki środowiskowe – zamyka się w granicach lokalizacji zespołu inwentarskiego nie przewiduje się podejmowania dodatkowych działań mających na celu ochronę
najbliższych obszarów Natura 2000 oraz ich integralności.
Geotechnika
154
11. PORÓWNANIE PROPONOWANEJ TECHNOLOGII Z TECHNOLOGIĄ SPEŁNIAJĄCĄ WYMAGANIA O KTÓRYCH MOWA W ART. 143 USTAWY Z DNIA 27 KWIETNIA 2001R. – PRAWO
OCHRONY ŚRODOWISKA .
Stosownie do art. 143 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska
[1.5.3.] technologia stosowana w nowo uruchamianych lub zmienianych w sposób istotny instalacjach i urządzeniach powinna spełniać wymagania, przy których określaniu uwzględnia
się w szczególności:
1) stosowanie substancji o małym potencjale zagrożeń;
2) efektywne wytwarzanie oraz wykorzystanie energii;
3) zapewnienie racjonalnego zużycia wody i innych surowców oraz materiałów i paliw;
4) stosowanie technologii bezodpadowych i małoodpadowych oraz możliwość odzysku
powstających odpadów;
5) rodzaj, zasięg oraz wielkość emisji;
6) wykorzystywanie porównywalnych procesów i metod, które zostały skutecznie zastosowane w skali przemysłowej;
7) postęp naukowo-techniczny.
11.1. Stosowanie substancji o małym potencjale zagrożeń.
W procesie technologicznym chowu trzody chlewnej wykorzystywane są przede
wszystkim komponenty do produkcji paszy (mieszanki paszowe uzupełniające, serwatka, kiszone ziarno kukurydzy) oraz woda, czyli substancje o znikomym potencjalne zagrożeń.
Na terenie przedmiotowego zespołu inwentarskiego nie będą wykorzystywane substancje powodujące ryzyko, wymienione w tabeli nr 3.1 w załączniku nr VI do rozporządzenia
Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1272/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie klasyfikacji, oznakowania i pakowania substancji i mieszanin, zmieniającego i uchylającego dyrektywy 67/548/EWG i 1999/45/WE oraz zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 1907/2006
(rozporządzenia CLP), z wyjątkiem oleju napędowego, który wykorzystywany będzie jako paliwo w silnikach maszyn rolniczych.
11.2. Efektywne wytwarzanie oraz wykorzystanie energii.
Na terenie przedmiotowego gospodarstwa nie będzie wytwarzana energia elektryczna, natomiast będzie ona dostarczana przez zakład energetyczny i zużywana dla potrzeb
Geotechnika
155
m.in. oświetlenia budynków, zasilania urządzeń do przygotowania paszy, automatyki sterującej pracą wentylatorów, a także innych urządzeń elektrycznych wykorzystywanych na terenie
zespołu inwentarskiego. Obiekty inwentarskie nie będą ogrzewane.
W celu efektywnego gospodarowania energią elektryczną zastosowano następujące
rozwiązania:

stosowanie energooszczędnego oświetlenia;

brak ogrzewania pomieszczeń inwentarskich;

zaprojektowanie nowego budynku chlewni o dostatecznej izolacyjności cieplnej;

monitorowanie zużycia energii elektrycznej.
11.3. Zapewnienie racjonalnego zużycia wody i innych surowców oraz materiałów i paliw.
W celu zapewnienia racjonalnego zużycia wody i innych surowców oraz materiałów i
paliw zastosowano następujące rozwiązania:

zużywanie wody w ilości niezbędnej do pojenia zwierząt, mycia chlewni oraz zapewnienie
niezbędnych warunków higieniczno-sanitarnych dla osób zamieszkujących gospodarstwo;

mycie pomieszczeń inwentarskich za pomocą myjki wysokociśnieniowej, co pozwala
znacznie ograniczyć ilość zużywanej wody;

opomiarowanie ilości pobieranej wody;

przeprowadzanie okresowych kontroli sieci wodociągowej oraz niezwłocznych napraw
wszystkich wykrytych nieszczelności;

stosowanie pasz wysokiej jakości, podawanych w ilości dostosowanej do potrzeb poszczególnych kategorii zwierząt m.in. według wieku, masy ciała itp.;

utrzymywanie zwierząt w systemie bezściółkowym – na rusztach pełnych (brak konieczności stosowania słomy do ścielenia legowisk);

monitorowanie ilości zużywanych surowców, materiałów i paliw.
11.4. Stosowanie technologii bezodpadowych i małoodpadowych oraz możliwość odzysku
powstających odpadów.
W związku z funkcjonowaniem gospodarstwa powstać będzie niewielka ilość odpadów wynikająca z eksploatacji bieżącej budynków inwentarskich, odpady z czyszczenia zaple-
Geotechnika
156
cza socjalnego oraz otoczenia budynków, odpady z prowadzonych prac konserwacyjnych i
remontowych, odpady weterynaryjne oraz odpady opakowaniowe i komunalne.
Wszystkie wytwarzane odpady będą okresowo magazynowane na terenie zespołu
inwentarskiego w sposób selektywny, zgodny z wymogami ustawy o odpadach i przepisów
szczegółowych, a następnie będą przekazywane do odzysku lub unieszkodliwienia wyłącznie
podmiotom posiadającym stosowne wymagane prawem zezwolenia na przetwarzanie danych rodzajów odpadów.
W celu minimalizacji ilości wytwarzanych odpadów podejmowane będą następujące
działania:

w miarę możliwości stosowanie opakowań wielokrotnego użytku;

stosowanie lamp LED o wydłużonym czasie działania;

prowadzenie prawidłowej eksploatacji urządzeń, dokonywanie regularnych przeglądów
oraz ich właściwa konserwacja.
11.5. Rodzaj, zasięg oraz wielkość emisji.
11.5.1. Emisja zanieczyszczeń gazowych i pyłowych.
Źródłem emisji zanieczyszczeń gazowych i pyłowych z terenu przedmiotowego zespołu inwentarskiego będzie:
 chów trzody chlewnej w dwóch budynkach inwentarskich – ogólnie będzie to proces
uwalniania się zanieczyszczeń gazowych z odchodów zwierzęcych (głównie amoniaku i
siarkowodoru) oraz podrzędnie pyłu. Zanieczyszczenia z obiektów inwentarskich będą
wprowadzane do powietrza w sposób zorganizowany za pośrednictwem systemów wentylacji mechanicznej chlewni. Budynki inwentarskie nie będą ogrzewane;

magazynowanie płynnych odchodów zwierzęcych (gnojowicy) w projektowanym naziemnym, częściowo zagłębionym zbiorniku na gnojowicę o pojemności ok. 100 m3.
Emisja zanieczyszczeń gazowych i pyłowych z terenu całego zespołu inwentarskiego
(po rozbudowie) wyniesie:
Geotechnika
 amoniak:
5755,66 kg/rok
 siarkowodór:
628,43 kg/rok
 pył:
456,00 kg/rok
157
Przeprowadzone obliczenia rozprzestrzeniania się zanieczyszczeń w powietrzu atmosferycznym wykonane zgodnie z metodyką określoną w rozporządzeniu Ministra Środowiska z
dnia 26 stycznia 2010 r. w sprawie wartości odniesienia dla niektórych substancji w powietrzu [1.5.30.] wykazały, że poza granicami terenu należącego do inwestora, gazy i pyły wprowadzane do powietrza w związku z funkcjonowaniem przedmiotowego zespołu inwentarskiego nie spowodują przekroczenia standardów jakości powietrza określonych w rozporządzeniu Ministra Środowiska z dnia 24 sierpnia 2012 r. w sprawie poziomów niektórych substancji w powietrzu [1.5.37.] oraz wartości odniesienia wskazanych w rozporządzeniu Ministra Środowiska z dnia 26 stycznia 2010 r. w sprawie wartości odniesienia dla niektórych substancji w powietrzu [1.5.30.].
11.5.2. Emisja hałasu.
Po zakończeniu procesu inwestycyjnego na terenie zespołu inwentarskiego będzie
odbywać się chów trzody chlewnej w dwóch budynkach inwentarskich. Źródłem emisji hałasu będzie zatem:




Dopuszczalne poziomy hałasu w środowisku zróżnicowane ze względu na rodzaj terenów chronionych (m.in. tereny przeznaczone pod zabudowę mieszkaniową, szpitale i domy
opieki społecznej, budynki związane ze stałym lub wielogodzinnym pobytem dzieci
i młodzieży, tereny przeznaczone na cele uzdrowiskowe i rekreacyjno-wypoczynkowe poza
miastem) zostały określone w rozporządzeniu Ministra Środowiska z dnia 14 czerwca 2007 r.
w sprawie dopuszczalnych poziomów hałasu w środowisku [1.5.25.]. Najbliższe tereny chronione akustycznie zlokalizowane w sąsiedztwie przedmiotowego zespołu inwentarskiego
wskazano w podrozdziale 9.2.2. i 9.2.3. raportu. Wykonana w raporcie komputerowa analiza
wpływu przedsięwzięcia na klimat akustyczny otoczenia wykazała, że funkcjonowanie oce-
Geotechnika
158
nianego gospodarstwa po rozbudowie nie będzie powodowało przekraczania dopuszczalnych norm w obszarze najbliżej położonych terenów podlegających ochronie akustycznej zarówno w porze dziennej jak i nocnej.
11.5.3. Emisja ścieków.
W związku z funkcjonowaniem przedmiotowego zespołu inwentarskiego będą powstawały:

ścieki bytowe w budynku mieszkalny inwestora. Ścieki bytowe oczyszczane są w przydomowej oczyszczalni ścieków SBR 12 a następnie odprowadzane są do gruntu poprzez
rozsączanie ścieków oczyszczonych w studni chłonnej.

wody z mycia pomieszczeń inwentarskich. Są one odprowadzane do wanien pod rusztami, a następnie razem z gnojowicą są wykorzystywane do nawożenia gruntów.

wody opadowe i roztopowe z dachów budynków oraz terenów utwardzonych, które są
odprowadzane bezpośrednio do gruntu, a więc w sposób najbardziej prawidłowy z
punktu widzenia bilansu odpływu naturalnego i krążenia wody w środowisku.
11.5.4. Emisja płynnych odchodów zwierzęcych.
W związku z prowadzoną działalnością na terenie zespołu inwentarskiego wytwarzana będzie wyłącznie gnojowica, w ilości 2797,75 m3/rok (z uwzględnieniem wody z mycia budynków). Po zakończeniu procesu inwestycyjnego gnojowica magazynowana będzie:


1300,32m3;

w projektowanym naziemnym, częściowo zagłębionym zbiorniku na gnojowicę o pojemności ok. 100 m3.
Pojemności zbiorników na gnojowicę będzie zdecydowanie wystarczająca do zgroma-
dzenia min. 4-miesięcznej produkcji tych odchodów. Gnojowica w całości wykorzystywana
będzie jako nawóz naturalny na gruntach do których inwestor posiada tytuł prawny (na podstawie prawa własności lub umów dzierżawy).
Geotechnika
159
11.6. Wykorzystywanie porównywalnych procesów i metod, które zostały skutecznie zastosowane w skali przemysłowej.
W istniejącej chlewni nr 1 oraz w projektowanej chlewni nr 2 zwierzęta utrzymywane
będą w kojcach grupowych w systemie bezściółkowym, na rusztach pełnych. Wszystkie zastosowane i projektowane technologie są powszechnie stosowane na terenie całego kraju.
11.7. Postęp naukowo-techniczny.
Stosowana technologia chowu trzody chlewnej nie odbiega od rozwiązań stosowanych w praktyce i wynikających z postępu naukowo-technicznego oraz spełnia wymagania z
zakresu ochrony środowiska.
W podsumowaniu powyższych rozważań należy stwierdzić, że istniejąca chlewnia nr 1
oraz projektowana chlewnia nr 2 są obiektami nowoczesnymi, spełniającymi wszelkie normy
techniczne i wymagania środowiskowe, wykorzystującymi zaawansowaną technologię chowu trzody chlewnej, tożsamą z technologią spełniającą wymagania, o których mowa w art.
143 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska [1.5.3.].
Po rozbudowie oceniane przedsięwzięcie (dwie chlewnie o łącznej obsadzie maksymalnej 1900 sztuk trzody chlewnej) nie będzie związane z użyciem instalacji objętej obowiązkiem uzyskania pozwolenia zintegrowanego, w związku z powyższym odstąpiono od porównania proponowanej techniki z najlepszymi dostępnymi technikami określonymi w Dokumencie Referencyjnym o Najlepszych Dostępnych Technikach dla Intensywnego Chowu Drobiu i Świń [1.6.1.].
Geotechnika
160
12. ANALIZA KONIECZNOŚCI USTANOWIENIA OBSZARU OGRANICZONEGO UŻYTKOWANIA W
ROZUMIENIU PRZEPISÓW USTAWY Z DNIA 27 KWIETNIA 2001R. – PRAWO OCHRONY
ŚRODOWISKA.
Przeprowadzone w poprzednich punktach raportu analizy, zwłaszcza w pkt 9, pozwoliły na wykazanie, iż potencjalnie najbardziej istotne oddziaływania w sferze zanieczyszczenia
powietrza atmosferycznego, pogorszenia klimatu akustycznego oraz naruszenia powierzchni
ziemi, ograniczają się do działki należącej do inwestora lub najbliższego sąsiedztwa i nie wykraczają poza granice dopuszczalne prawem. Dlatego też nie zachodzi absolutnie konieczność wyznaczania obszaru ograniczonego użytkowania na gruntach przyległych do terenu
przedsięwzięcia. Ponadto, stosownie do art. 135 ust. 1 ustawy Prawo ochrony środowiska
[1.5.3.], obszary ograniczonego użytkowania tworzy się wyłącznie dla oczyszczalni ścieków,
składowisk odpadów komunalnych, kompostowni, tras komunikacyjnych, lotnisk, linii i stacji
elektroenergetycznych oraz instalacji radiokomunikacyjnych, radionawigacyjnych i radiolokacyjnych.
Geotechnika
161
13. ANALIZA MOŻLIWYCH KONFLIKTÓW SPOŁECZNYCH ZWIĄZANYCH Z PLANOWANYM
PRZEDSIĘWZIĘCIEM.
Realizacja każdej inwestycji niesie ze sobą ryzyko społecznego niezadowolenia i wywierania przez opinię publiczną silnej presji na ochronę środowiska podczas realizacji przedsięwzięcia. W przypadku budowy obiektów inwentarskich związanych z chowem zwierząt
możliwym źródłem konfliktów społecznych są przede wszystkim:

obawa przed pogorszeniem komfortu życia ze względu na uciążliwość zapachową tego
typu obiektów,

obawa przed nieodwracalnymi szkodami w środowisku – przede wszystkich przyrodniczym, związana z niewłaściwą gospodarką nawozami naturalnymi (w przypadku przedmiotowej inwestycji gnojowicą) oraz niewłaściwie prowadzonym chowem.
W przypadku ocenianego obiektu przewiduje się, iż jednym z głównych źródeł poten-
cjalnych konfliktów społecznych związanych z planowanym przedsięwzięciem może być
uciążliwość zapachowa zespołu inwentarskiego po jego rozbudowie. Uwzględniając odległości przedsięwzięcia od najbliższych terenów zabudowy mieszkaniowej (istniejących oraz wyznaczonych w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego gminy), ocenia się, iż
inwestycja ta nie spowoduje uciążliwości ze strony substancji zapachowo czynnych na terenach mieszkaniowych. Ze względu na lokalizację przedsięwzięcia w obszarze terenów intensywnej produkcji rolniczej projektowany budynek inwentarski nie będzie w sposób znaczący
pogarszać stanu aerosanitarnego rejonu lokalizacji. Stanowi to mimo wszystko wyzwanie dla
inwestora, gdyż warunkiem koniecznym i wystarczającym dla uniknięcia uciążliwości jest zapewnienie prawidłowej eksploatacji obiektów inwentarskich, wynikającej ze sprawności
wentylacji i prawidłowej obsługi (zapewnienie właściwych warunków higienicznosanitarnych).
Innym źródłem konfliktów społecznych może być obawa mieszkańców przed pogorszeniem stanu środowiska, szczególnie poprzez zanieczyszczenie gleby, środowiska gruntowo-wodnego oraz wód powierzchniowych, wynikającego z nadmiernej aplikacji nawozów naturalnych lub wycieku płynnych odchodów zwierzęcych ze zbiorników na skutek uszkodzenia
ich ścian. Prawdopodobieństwo zaistnienia sytuacji awaryjnej, w której nastąpi wyciek gnojowicy ze zbiorników i skażenie wód powierzchniowych, jest pomijalnie małe i może zaistnieć
praktycznie wyłącznie w wyniku działań czynników zewnętrznych – nieumyślnego lub umyśl-
Geotechnika
162
nego uszkodzenia ścian zbiorników. W przypadku ocenianego przedsięwzięcia wytwarzane
odchody zwierzęce – gnojowica, będą wykorzystywane do nawożenia upraw inwestora w
obszarze gruntów, do których posiada on tytuł prawny. Nawożenie pól prowadzone będzie
zgodnie z zasadami Dobrej Praktyki Rolniczej oraz warunkami określonymi w ustawie z dnia
10 lipca 2007 r. o nawozach i nawożeniu [1.5.10.]. Powierzchnia gruntów, którymi dysponuje
inwestor jest wystarczająca go zagospodarowania całej ilości gnojowicy, która będzie wytwarzana na terenie zespołu inwentarskiego po jego rozbudowie.
W potencjalnym sporze może wziąć udział kilka grup interesu (np. władze samorządowe, mieszkańcy wsi lub organizacje ekologiczne), których stanowiska wobec realizacji planowanej inwestycji i jej wpływu na życie społeczne, gospodarcze i środowisko naturalne mogą być sprzeczne. Zaistnienie konfliktów pomiędzy grupami interesu będzie wymagało starannego przeprowadzenia konsultacji społecznych oraz ewentualnie przeprowadzenia procesu mediacji pomiędzy poszczególnymi grupami.
Konsultacje społeczne można zdefiniować jako proces obustronnej komunikacji pomiędzy inwestorem a społeczeństwem, obejmujący również udzielanie społeczeństwu zrozumiałych i wiarygodnych informacji o szczegółach technicznych przedsięwzięcia, ze wskazaniem obiektywnych ograniczeń uniemożliwiających realizację niektórych postulatów (np.
brak możliwości technicznych czy terenowych). Zadaniem organu wydającego decyzję środowiskową jest ocena wagi przedstawianych postulatów i próba pogodzenia ich z interesem
danych grup, poprzez wypracowanie porozumienia możliwego do zaakceptowania przez
wszystkich.
Geotechnika
163
14. PROPOZYCJE MONITORINGU ODDZIAŁYWANIA PLANOWANEGO PRZEDSIĘWZIĘCIA.
Monitoring oddziaływania ocenianego przedsięwzięcia na środowisko może dotyczyć
wyłącznie sfery gospodarki odpadami stałymi. Stosownie zapisów ustawy z dnia 14 grudnia
2012r. o odpadach [1.5.13.], na przedsiębiorcy ciążyć będą następujące obowiązki:
 obowiązek prowadzenia na bieżąco ilościowej i jakościowej ewidencji odpadów zgodnie z
katalogiem odpadów, stosownie do art. 66 ust. 1 ww. ustawy o odpadach oraz rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 12 grudnia 2014r. w sprawie wzorów dokumentów
stosowanych na potrzeby ewidencji odpadów [1.5.47.], według poniższych zasad.
Posiadacz odpadów prowadzi:
 kartę ewidencji odpadów i kartę ewidencji odpadów niebezpiecznych, odpowiednio według załącznika nr 2 i 3 do ww. rozporządzenia Ministra Środowiska
– oddzielnie dla każdego rodzaju odpadów,
 kartę przekazania odpadów według załącznika nr 1 do ww. rozporządzenia Ministra Środowiska.
Karty ewidencji i przekazania odpadów powinny zawierać m.in. następujące dane:
 imię i nazwisko lub nazwę posiadacza odpadów oraz adres zamieszkania lub
siedziby,
 miejsce przeznaczenia odpadów – w przypadku wytwórcy odpadów.
Kartę przekazania odpadów sporządza się w odpowiedniej liczbie egzemplarzy – po
jednym dla każdego z posiadaczy odpadów, który przejmuje odpady.
Posiadacz odpadów odbierający odpad winien potwierdzić przejęcie odpadu na karcie przekazania odpadów, wypełnionej przez przekazującego odpad, niezwłocznie po jej
otrzymaniu.
Dokumenty jakościowej i ilościowej ewidencji odpadów winny być przechowywane
przez okres 5 lat od końca roku kalendarzowego, w którym sporządzono te dokumenty.
Stosownie do art. 71 ww. ustawy o odpadach, uproszczoną ewidencję odpadów z
zastosowaniem jedynie karty przekazania odpadów prowadzą podmioty które:
 wytwarzają odpady niebezpieczne w ilości do 100 kilogramów rocznie,
 wytwarzają odpady inne niż niebezpieczne, niebędące odpadami komunalnymi, w
ilości do 5 ton rocznie.
Geotechnika
164
 obowiązek przedkładania Marszałkowi Województwa Łódzkiego, stosownie do art. 76
ust. 1 ww. ustawy o odpadach [1.5.13.], w terminie do dnia 15 marca za poprzedni rok
kalendarzowy, rocznego sprawozdania o wytwarzanych odpadach i o gospodarowaniu
odpadami.
Należy ponadto dodać, że zgodnie z treścią rozporządzenia z dnia 30 października
2014r. w sprawie wymagań w zakresie prowadzenia pomiarów wielkości emisji oraz pomiarów ilości pobieranej wody [1.5.43.], dla ocenianego przedsięwzięcia nie występuje prawny
obowiązek monitoringu w zakresie: emisji do powietrza atmosferycznego, emisji hałasu, pomiaru ilości i jakości powstających ścieków, a także jakości pobieranej wody.
Wobec powyższego, nie przewiduje się prowadzenia monitoringu oddziaływania
przedmiotowego przedsięwzięcia na środowisko na etapie jego eksploatacji, z wyjątkiem obowiązkowego monitoringu gospodarki odpadami.
Geotechnika
165
15. WNIOSKI KOŃCOWE RAPORTU.
15.1. Opracowując raport nie napotkano większych trudności wynikających z niedostatków
technik lub luk we współczesnej wiedzy.
15.2. Koncepcja realizacji przedsięwzięcia jest zgodna z przepisami rozporządzenia Ministra
Rolnictwa z dnia 7 października 1997 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny
odpowiadać budowle rolnicze i ich usytuowanie [1.5.8.] oraz rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 15 lutego 2010 r. w sprawie wymagań i sposobu postępowania przy
utrzymywaniu gatunków zwierząt gospodarskich, dla których normy ochrony zostały określone w przepisach Unii Europejskiej [1.5.31.]. Zostaną spełnione wszelkie wymagania wynikające z zapisów ww. aktów prawnych, w tym dotyczące zabudowy i zagospodarowania terenu,
jak i wymagania dotyczące konstrukcji, trwałości oraz bezpieczeństwa pożarowego obiektu.
W celu spełnienia wymagań higieniczno - zdrowotnych w projektowanej chlewni nr 2 zaprojektowano skuteczną i wydajną wentylację mechaniczną, która zapewni utrzymywanie stężeń gazów w chlewni na poziomie niższym od dopuszczalnego, oraz automatyczną regulację
mikroklimatu. Trzoda chlewna będzie utrzymywana w pomieszczeniach inwentarskich z zapewnieniem opieki i minimalnych norm powierzchni kojców, w warunkach nieszkodliwych
dla zdrowia, zapewniających swobodę ruchu oraz umożliwiających kontakt wzrokowy z innymi zwierzętami. Chlewnia nr 2 wykonana zostanie z materiałów nieszkodliwych oraz wyposażona w sprzęt do karmienia i pojenia minimalizujący możliwość zanieczyszczenia paszy i
wody. Zwierzęta utrzymywane będą w systemie bezściółkowym.
Reasumując należy stwierdzić, iż rozwiązania techniczne i technologiczne projektowanej chlewni nr 2 przedstawione w koncepcji realizacji przedsięwzięcia, spełniają wymagania wymienionych wyżej rozporządzeń [1.5.8.] i [1.5.31.] w zakresie zapewniającym
ochronę środowiska i bezpieczeństwo pożarowe oraz przeciwdziałanie niehumanitarnemu
prowadzeniu chowu trzody chlewnej.
15.3. Analiza wpływu przedmiotowego zespołu inwentarskiego na stan czystości powietrza
atmosferycznego pozwoliła na stwierdzenie, iż emisja zanieczyszczeń do powietrza na etapie
realizacji przedsięwzięcia (niezorganizowana emisja m.in. pyłów cementu, kruszywa i innych
sypkich materiałów pylistych, a także emisja zanieczyszczeń emitowanych przez silniki spali-
Geotechnika
166
nowe maszyn budowlanych i pojazdów transportu) - ze względu na ograniczony czas jej
trwania oraz zastosowane środki minimalizacji emisji - nie będzie wywierać istotnego wpływu na stan czystości powietrza.
W wyniku przeprowadzonej analizy źródeł emisji zanieczyszczeń do atmosfery w fazie
funkcjonowania przedsięwzięcia, ich rodzaju i wielkości samej emisji z terenu zespołu inwentarskiego, a następnie obliczeń rozprzestrzeniania się zanieczyszczeń gazowych i pyłowych w
powietrzu atmosferycznym stwierdzono, że funkcjonowanie przedmiotowego zespołu inwentarskiego po rozbudowie nie spowoduje przekroczenia standardów czystości powietrza. Dopuszczalne poziomy i wartości odniesienia substancji w powietrzu zostaną dotrzymane. Uprawnione jest więc stwierdzenie, iż planowane przedsięwzięcie nie stanowi zagrożenia dla jakości powietrza atmosferycznego.
15.4. W raporcie stwierdzono, iż oddziaływanie przedsięwzięcia w zakresie emisji hałasu w
fazie budowy będzie miało charakter mało istotny dla modyfikacji klimatu akustycznego w
obszarze lokalizacji przedmiotowej inwestycji, ze względu na krótkotrwały charakter oddziaływania, a także znaczne oddalenie terenu budowy od najbliższych terenów mieszkaniowych.
Bardziej istotny wpływ na otoczenie będzie miał hałas generowany w trakcie funkcjonowania
przedsięwzięcia, związany z pracą systemów wentylacji mechanicznej budynków, przebywaniem zwierząt wewnątrz chlewni i czynnościami obsługi trzody chlewnej, przygotowaniem
paszy w budynku kuchni paszowej oraz ruchem pojazdów w obrębie zespołu inwentarskiego.
Analiza propagacji hałasu przeprowadzona za pomocą programu komputerowego nie wykazała przekroczeń dopuszczalnych poziomów hałasu w najbliższych obszarach chronionych z
mocy rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 14 czerwca 2007 r. w sprawie dopuszczalnych poziomów hałasu w środowisku [1.5.25.], tj. terenach przeznaczonych w miejscowym
planie zagospodarowania przestrzennego gminy pod zabudowę rolniczą z usługową (kontur
urbanistyczny 20.76.RMu), położonych na wschód i zachód od terenu gospodarstwa inwestora.
Geotechnika
167
15.5. Funkcjonowanie zespołu inwentarskiego nie spowoduje szkodliwego oddziaływania
na wody powierzchniowe gdyż bezpośrednie oddziaływanie inwestycji na wody powierzchniowe nie występuje. Pośrednie oddziaływanie inwestycji na tą sferę środowiska jest
potencjalnie możliwe wyłącznie w wyniku wytwarzania ścieków opadowych i ich potencjalnego zanieczyszczenia. Na terenie przedmiotowego gospodarstwa powstawać będą wyłącznie wody opadowe ze spłukiwania połaci dachowych oraz niezanieczyszczonych terenów
utwardzonych.
15.6. Eksploatacja przedmiotowego zespołu inwentarskiego wiąże się z powstawaniem odpadów, w tym odpadów niebezpiecznych. Uwzględniając sposoby zbierania, tymczasowego
magazynowania i dalszego zagospodarowania powstających odpadów, które opisano
szczegółowo w podrozdziale 2.3.3. raportu, należy uznać tak prowadzoną gospodarkę odpadami za prawidłową, zgodną z obowiązującymi przepisami prawnymi i całkowicie bezpieczną dla środowiska.
15.7. Oceniany w niniejszym opracowaniu zespół inwentarski jest obiektem w nieznacznym
stopniu uciążliwym dla środowiska wodno - gruntowego. Wynika to z charakterystycznych
cech konstrukcyjnych i technologicznych obiektów. Cechy te powodują, iż występuje potencjalne nikłe zagrożenie wyciekami substancji, które mogą przeniknąć do środowiska wodno gruntowego i migrować w jego obrębie (głównie gnojowicy). Uciążliwość tą zdecydowanie
obniża występowanie w podłożu warunków gruntowo - wodnych dogodnych dla lokalizowania obiektów mogących zanieczyścić wody podziemne, cechujących się płytkim występowaniem półprzepuszczalnego podłoża morenowego i bardzo dobrą izolacją użytkowego poziomu wodonośnego.
Ze względu na brak zagrożenia zanieczyszczeniem użytkowych poziomów wodonośnych oraz konieczność zastosowania w projekcie inwestycji rozwiązań zdecydowanie minimalizujących zagrożenie dla środowiska gruntowego można uznać, iż potencjalne oddziaływanie istniejących i projektowanych obiektów na środowisko wodno - gruntowe będzie
ograniczone jedynie do zagrożenia wystąpieniem nieprzewidywalnych przypadków awaryjnych o nikłym prawdopodobieństwie wystąpienia.
Geotechnika
168
15.8. W związku z prowadzoną działalnością oraz stosowanym systemem chowu trzody
chlewnej (bezściółkowym) na terenie przedmiotowego gospodarstwa będą powstawały
znaczne ilości gnojowicy. Gnojowica będzie gromadzona w wannach pod podłogami szczelinowymi w budynkach inwentarskich oraz w zewnętrznym naziemnym, częściowo zagłębionym zbiorniku na gnojowicę, który zostanie zlokalizowany przy północnym szczycie istniejącej chlewni nr 1. Zbiorniki do gromadzenia gnojowicy będą posiadały odpowiednią pojemność, umożliwiającą gromadzenie co najmniej 4-miesięcznej produkcji tych odchodów, a także odpowiednią konstrukcję i budowę, uniemożliwiającą przeniknięcie gnojowicy do środowiska gruntowo – wodnego.
Powierzchnia gruntów do których inwestor posiada tytuł prawny (własność lub dzierżawa) jest wystarczająca do zagospodarowania całości nawozów naturalnych (gnojowicy),
które będą wytwarzane po rozbudowie zespołu inwentarskiego. Inwestor nie jest zobowiązany do sporządzania planów nawożenia.
Stosowanie nawozów nie zagrozi zdrowiu ludzi i zwierząt oraz środowisku, ponieważ
będą one aplikowane zgodne z zasadami określonymi w rozporządzeniu Ministra Rolnictwa i
Rozwoju Wsi z dnia 16 kwietnia 2008 r. w sprawie szczegółowego sposobu stosowania nawozów oraz prowadzenia szkoleń z zakresu ich stosowania [1.5.26.], Kodeksie Dobrej Praktyki
Rolniczej, a także w przypadku gruntów znajdujących się na OSN - Programie działań mających na celu ograniczenie odpływu azotu ze źródeł rolniczych dla obszaru szczególnie narażonego Bzura, w dawce nie wyższej niż 170 kg azotu (N) w czystym składniku na 1 ha użytków
rolnych w ciągu roku.
Biorąc pod uwagę opisane w raporcie sposoby ujmowania, gromadzenia i dalszego
zagospodarowania powstających w gospodarstwie ciekłych odchodów zwierzęcych (gnojowicy), sposoby ujmowania i zagospodarowania powstających ścieków bytowych, wód z mycia budynków inwentarskich i wód opadowych, oraz sposoby zbierania, tymczasowego magazynowania i dalszego zagospodarowania powstających odpadów, należy stwierdzić, że
oceniany zespół inwentarski nie będzie stanowił zagrożenia dla wód powierzchniowych
oraz stanu jakości gleby, głębszych partii gruntu i wód podziemnych.
Geotechnika
169
15.9. Ze względu na znaczną odległość terenu przedsięwzięcia od granic najbliższych obszarów chronionych przyrodniczo, lokalizację gospodarstwa poza korytarzami migracyjnymi
fauny, charakter prowadzonej działalności oraz zasięg istotnego oddziaływania przedmiotowego obiektu na środowisko ograniczony do terenu inwestora, należy całkowicie wykluczyć
możliwość oddziaływania ocenianego zespołu inwentarskiego na najbliższe obszary chronione przyrodniczo, w tym na obszary sieci Natura 2000.
Przeprowadzona inwentaryzacja przyrodnicza wykazała, iż teren przedsięwzięcia nie
jest wartościowy pod względem różnorodności gatunkowej flory, nie stwierdzono występowania gatunków roślin podlegającej ochronie prawnej. W związku z realizacją przedsięwzięcia nie przewiduje się jakiejkolwiek konieczności wycinki drzew lub krzewów .
Uwzględniając zakres planowanych prac budowlanych, ocenia się, iż nie będą one
wywierały istotnego negatywnego wpływu na gniazdujące w otoczeniu przedsięwzięcia ptaki.
15.10. Dla osiągnięcia pełnej minimalizacji oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko
oraz zdrowie i warunki życia ludzi, należy stosować rozwiązania technologiczne, techniczne i
organizacyjne, opisane w rozdziale 10 niniejszego raportu, a także prowadzić monitoring
funkcjonowania przedmiotowego gospodarstwa w zakresie gospodarki odpadami.
15.11. Reasumując należy stwierdzić, iż wobec braku negatywnych cech lokalizacyjnych projektowanej inwestycji, zwłaszcza wobec braku w potencjalnej strefie uciążliwości terenów
mieszkaniowych, po zastosowaniu wymaganych prawem i przewidzianych w koncepcji
przedsięwzięcia sprawdzonych, skutecznych rozwiązań technicznych, technologicznych i organizacyjnych, ograniczających negatywny wpływ obiektu na otoczenie, przedsięwzięcie będzie oddziaływać na środowisko w sposób umiarkowany i zrównoważony, nie będzie generowało skutków długookresowych ani powodowało negatywnego kumulowania się oddziaływań. W wyniku realizacji inwestycji powstanie nowoczesny budynek inwentarski wraz
z obiektami towarzyszącymi, wyposażony w skuteczne środki ochrony środowiska, służący
rozwojowi ekonomicznemu bez nadmiernego czerpania z zasobów naturalnych środowiska.
Geotechnika
170

rozdział 2 - Urząd Gminy Kocierzew Południowy

Transkrypt

Podobne dokumenty

Raport Oddziaływania na Środowisko

Banner - Przemysłowe chlewnie to nie wieś

PETYCJA przeciwko budowie chlewni kurtynowej (obsada: 1300

Kocierzew Południowy, dn. 15.11.2016 r. ZAWIADOMIENIE O

dr inż. Tadeusz Blicharski L` Brak stabilizacjiizbyt niskie w

charakterystyka przedsięwzięcia

plakacie. - Gmina Kocierzew Południowy

Załącznik C Informacja o

Zaproszenie do złożenia oferty