Właściwość sądu

Sygn. akt IV Cz 482/15
POSTANOWIENIE
Dnia 3 września 2015 r.
Sąd Okręgowy w S., Wydział IV Cywilny Odwoławczy
w następującym składzie:
Przewodniczący: SSO Mariusz Struski
Sędziowie: SO Wanda Dumanowska (spr. )
SO Andrzej Jastrzębski
po rozpoznaniu w dniu 3 września 2015r., w S.
na posiedzeniu niejawnym
sprawy z powództwa R. K. i B. K.
przeciwko (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w W.
o zapłatę
na skutek zażalenia powodów
na postanowienie Sądu Rejonowego w S.
z dnia 11 maja 2015 r., sygn. akt IC 1056/15
postanawia:
oddalić zażalenie
Sygn. akt IV Cz 482/15
UZASADNIENIE
Postanowieniem z dnia Sąd Rejonowy w S. stwierdził swą niewłaściwość miejscową i sprawę przekazał do rozpoznania
Sądowi Rejonowemu dla W. P. w W.. Z uzasadnienia postanowienia wynika, iż podstawą jego wydania był art. 200 §
1 k.p.c. w zw. z art. 30 k.p.c., po podniesieniu przez pozwanego zarzutu przed wdaniem się w spór.
Powodowie zaskarżyli powyższe postanowienie, domagając się jego uchylenia. Wskazali, że Sądem właściwym do
rozpoznania niniejszej sprawy jest Sąd Rejonowy w S., bowiem umowa była zawarta w S. za pośrednictwem Biura
(...) sp. z o.o. w S.. Zdaniem powodów właściwość Sądu winna być określona przy zastosowaniu art. 34 kpc w zw. z
art. 454 kc.
Sąd Okręgowy zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Na wstępie wyjaśnić należy, iż przywołany w treści uzasadnienia skarżonego postanowienia art. 30 k.p.c. znajduje
zastosowanie w rozpoznawanej sprawie, bowiem z jego treści wynika w sposób jednoznaczny, iż reguluje on ogólną
właściwość miejscową sądu w sytuacji, gdy pozwanym jest osoba prawna lub inny podmiot niebędący osobą fizyczną.
Zgodnie z art. 34 k.p.c., przywołanym w uzasadnieniu zażalenia, powództwo o zawarcie umowy, ustalenie jej treści,
o zmianę umowy oraz o ustalenie istnienia umowy, o jej wykonanie, rozwiązanie lub unieważnienie, a także o
odszkodowanie z powodu niewykonania lub nienależytego wykonania umowy można wytoczyć przed sąd miejsca jej
wykonania. W razie wątpliwości miejsce wykonania umowy powinno być stwierdzone dokumentem. Z tym, że dla
określenia właściwości sądu może być decydujące miejsce wykonania całego zobowiązania lub jego części. Dlatego też
w ramach jednego stosunku umownego może zachodzić właściwość kilku sądów (vide: uzasadnienie postanowienia
Sądu Apelacyjnego w K.z dnia 17 czerwca 1992 r., I ACz 268/92 – Lex).
W przedmiotowej sprawie powodowie przedłożyli dokument zawartej przez strony umowy (zgłoszenie – rezerwacja o
udział w imprezach), z której nie wynika aby miejsce wykonania umowy było w S.. Świadczy o tym chociażby wskazanie
konta, na które należało uiścić należność. Jest to numer konta bankowego pozwanego w (...) Banku S.A.
Z pozwu wynika, iż żądanie powodów związane jest z nienależytym wykonaniem przez pozwanego zobowiązania.
Zatem oznacza to, iż kluczowe dla określenia właściwości miejscowej, przemiennej w oparciu o art. 34 k.p.c. jest
ustalenie miejsca wykonania świadczenia pozwanego.
Nadto podkreślić należy, iż strona powodowa nie przytoczyła w pozwie żadnych okoliczności, które wskazywałyby na
właściwości miejscową Sądu Rejonowego wS.. Nie spełnia tego wymogu samo powołanie się w uzasadnieniu pozwu
na art. 34 kpc.
Przepisy o właściwości przemiennej stwarzają dla strony powodowej udogodnienia polegające na tym, że może według
własnego uznania wybrać jako sąd miejscowo właściwy inny sąd niż ten, który jest właściwy według przepisów
o właściwości ogólnej i tym samym skierować sprawę do sądu korzystniej dla siebie położonego, pozbawiając
równocześnie pozwanego tej dogodności, jaką jest prowadzenie procesu przed sądem miejsca zamieszkania, pobytu
lub siedziby (vide: wyrok Sądu Najwyższego z dnia 10 maja 1982r., III PZP 12/82).
Pozew jest kwalifikowanym rodzajem pisma procesowego musi zatem spełniać warunki określone zarówno przez
przepisy ustalające wymagania właściwe każdemu rodzajowi pisma procesowego (art. 126 k.p.c.), jak i przez przepisy
zawierające szczególne warunki, którym dany rodzaj pisma procesowego powinien odpowiadać (art. 187 k.p.c.).
Obligatoryjną treść każdego pozwu stanowi: dokładne określenie żądania oraz przytoczenie okoliczności faktycznych
uzasadniających je, a w miarę potrzeby uzasadniających również właściwość sądu, w wypadku gdy opiera się ona
na umowie stron lub gdy zależy od wyboru powoda (właściwość przemienna- art. 31-37 k.p.c.). Strona powodowa,
warunku tego nie spełniła, bowiem w pozwie, nie przytoczyła żadnych okoliczności faktycznych uzasadniających
właściwość sądu w rozumieniu art. 187 § 1 pkt 2 k.p.c., pomimo, że obligatoryjnie treść pozwu winna zawierać
wskazania właściwości miejscowej sądu, do którego jest kierowany, z jednoczesnym przytoczeniem okoliczności
uzasadniających tę właściwość (vide: uchwała Sądu Najwyższego z dnia 9 czerwca 2005r., III CZP 28/05), w
szczególności gdy powód chce skorzystać z właściwości przemiennej.
Prawo postawienia zarzutu niewłaściwości sądu, zgodnie z art. 202 k.p.c., przysługuje tylko pozwanemu. Gdy powód
wytoczył powództwo przed sądem niewłaściwym rzeczowo lub miejscowo, pozwany do chwili wdania się w spór ma
prawo podnieść zarzut niewłaściwości sądu (art. 202 kpc).
Wdanie spór co do istoty sprawy następuje w chwili zgłoszenia przez pozwanego zarzutów zmierzających do
uniemożliwienia powodowi osiągnięcia pozytywnego wyniku postępowania. Zarzuty więc muszą dotyczyć przedmiotu
toczącego się postępowania, czy to wskazując naruszenie odpowiednich przesłanek procesowych, czy też naruszenie
prawa materialnego. Momentem zgłoszenia zarzutów może być złożenie odpowiedzi na pozew, wniesienie sprzeciwu
od wyroku zaocznego lub chwila ich ustnego przedstawienia na rozprawie (vide: Komentarz do art. 202 Kodeksu
postępowania cywilnego pod. red. Tadeusza Erecińskiego, Część pierwsza, postępowanie rozpoznawcze, Tom I,
wydawnictwo LexisNexis, Warszawa 2007, s. 504-505).
W niniejszej sprawie, pozwany w sprzeciwie od nakazu zapłaty, podniósł zarzut niewłaściwości miejscowej Sądu
Rejonowego w S.i wniósł o przekazanie sprawy według właściwości ogólnej pozwanego, zgodnie z art. 30 kpc.
Sąd Okręgowy podziela stanowisko Sądu I instancji, że sądem właściwym miejscowo dla rozpoznania niniejszej
sprawy, stosownie do art. 30 k.p.c., jest Sąd Rejonowy dla W. P. w W..
Wobec powyższego, na mocy art. 385 w zw. z art. 397 § 2 zd. 1 k.p.c., należało orzec jak w sentencji.