Czerwiec

Czerwiec
Za oknem piękna pogoda, w powietrzu czuć już zapach zbliżających się wakacji ale „lekcje twórczości”
trwały bardzo intensywnie do samego końca. Dzieci wykorzystywały każdą chwilę, aby uczyć się
i wzbogacać swoją wiedzę.
Poznane metody TRP przydały się również podczas zabaw na pierwszej dwudniowej wycieczce
szkolnej, podczas której dzieci (pracując w zespołach) musiały rozwiązywać wiele problemów.
W czerwcu odbyła się bardzo interesująca i niezwykle twórcza lekcja otwarta. Dzieci zaprosiły na nią
Dyrekcję Szkoły Podstawowej nr 16, nauczycielki z wrocławskich szkół podstawowych, nauczycielki
z naszej szkoły (SP 16) oraz gościa specjalnego – współautorkę programu „Lekcje twórczości – TRP
w praktyce” Panią Teresę Kosiarek.
W czasie zajęć dzieci poznały nowe metody TRP, np.: „Drzewko decyzyjne”, „6 myślowych
kapeluszy”.
Tematy lekcji oraz pytania problemowe były bardzo interesujące, np.: „Reklama czy zmyłka” – Pyt.
problemowe: Jak reklama wpływa na nas?; „Co by było, gdyby…?” – Pyt. problemowe: Co by było,
gdyby wszyscy ludzie wyglądali tak samo?, Co by było, gdyby dzieci nie miały wakacji, Co by było,
gdyby zlikwidowano Boże Narodzenie.
Zapowiedzi na przyszły rok: (dzieci)
Stawiamy na nowe wyzwania (bardzo je lubimy), nowe pytania problemowe oraz na wiele nowych
metod!
Niech nasza edukacja wyzwala w nas kreatywność, ochotę do zadawania pytań oraz chęci do
poszukiwania na nie odpowiedzi…
Do zobaczenia w przyszłym roku 
Zapraszamy do pamiątkowej galerii zdjęć:
Szczypta teorii:
Opis wybranych technik oraz metod:
„DRZEWKO DECYZYJNE”
Technika drzewka decyzyjnego prowokuje dzieci do samodzielnego myślenia, wyrażania własnego
zdania, argumentowania, przewidywania, analizowania. Jest jedną z możliwości doskonalenia
komunikacji społecznej; uczy dyscypliny, słuchania innych, przestrzegania ustalonych zasad. Pomaga
w poszukiwaniu alternatywnych rozwiązań problemu. Stwarza okazję do poznania wartości, którymi
się kierujemy. Jako technika pracy grupowej uczy współdziałania w zespole oraz uznania prawa
innych do własnego zdania.
Temat problem dyskusji powinien być tak sformułowany, aby wywołać u dzieci zaangażowanie
emocjonalne i umożliwić ścierani się przynajmniej dwóch racji. Technikę drzewka stosujemy wtedy,
kiedy chcemy ukazać dzieciom związek między podejmowaniem różnych decyzji i ich konsekwencjami
dla nas i innych osób. Narzędzie to uczy przewidywać skutki wyborów. Pozwala doskonalić
umiejętność świadomego podejmowania decyzji.
Graficzna strona drzewka decyzyjnego wymaga rozrysowania problemu (rysunek drzewa: pnia,
konarów, mniejszych gałęzi) w celu jego analizy i podjęcia decyzji.
Etapy pracy tą techniką przedstawiają się następująco:
- zdefiniowanie problemu i zapisanie go na pniu;
- znalezienie różnych możliwych rozwiązań i zapisanie ich na konarach;
- określenie i zapisanie na gałęziach pozytywnych i negatywnych skutków każdej decyzji;
- w koronie drzewa umieszczenie celów/ wartości, którymi się kierujemy, podejmując decyzje; to
jednocześnie kryterium oceny prezentowanych możliwości rozwiązania postawionego problemu;
- podjęcie ostatecznej decyzji.
Poniżej przykład drzewka:
„6 myślowych kapeluszy” Edwarda De Bono
Metoda została opracowana przez Edwarda de Bono, twórcę myślenia lateralnego. Jej celem jest
dążenie do wprowadzenia porządku w procesie myślenia, poprzez wyznaczenie sposobów myślenia,
a w efekcie wyznaczenie jednego, którym należy w danym momencie się posługiwać. Pozwala to
uniknąć myślenia na wiele sposobów, co ma przełożyć się na stworzenie mapy, drogi myśli i wybór
najlepszej z nich.
De Bono stawia jej również za cel uporządkowanie procesu myślenia i zwiększenie efektywności
działania. W większości kultur dyskusje oparte są o spór i walkę na argumenty. Kapelusze myślowe
sprawiają, że myślimy i pracujemy według jednego, założonego przez nas, kapelusza. Jego kolor
i cechy determinują to, jak myślimy. Metoda pozwala zatem skupić się na myśleniu wyłącznie
o pozytywach zagadnienia, emocjach z nim związanych bądź obiektywnego patrzenia na pomysł czy
też jedynie skupienia się na negatywnych aspektach badanej materii.
Zakładasz kapelusz i odgrywasz związaną z nim rolę. Obserwujesz siebie podczas odgrywania tej roli.
Swoją rolę odgrywasz najlepiej jak tylko potrafisz. Kiedy zmieniasz kapelusz myślowy, musisz wraz
z nim zmienić odgrywaną przez siebie rolę. Każda rola powinna być wyraźnie określona.
Wpływ metody na umiejętności:
- Potrafi myśleć twórczo, uwzględniając konieczność przejścia na narzucone przez konkretny kapelusz
myślenie
- Współdziała w zespole podczas rozwiązywania problemu
- Wypowiada się stosując odpowiedni sposób myślenia
- Zna kolory sześciu kapeluszy odpowiadające określonym sposobom myślenia i stosuje je podczas
pracy nad analizowanym zagadnieniem
- Odgrywa rolę, w którą się wciela
- Hamuje chęci polegające na wyjściu z myślenia według określonego kapelusza
Edward de Bono opracował metodę sześciu kapeluszy, aby stworzyć możliwość odgrywania roli, co
pozwoli pozbyć się mentalności chronienia siebie, a świadomość odgrywania roli, sprawia, że
pozwalamy sobie na mówienie rzeczy, których zazwyczaj byłyby niewypowiedziane. Dzięki sześciu
kapeluszom, możemy ukierunkować naszą uwagę na określony sposób myślenia, oraz w bardzo
prosty i wygodny sposób przechodzić od jednego stanu myślenia do drugiego. Dzięki tej metodzie
ustanawiamy reguły i z łatwością uczymy się ich przestrzegania. Sześć kapeluszy różnych kolorów ma
pomóc stosować się do określonych reguł.
Kolor kapelusza – ŻÓŁTY OPTYMISTA
- Zawsze patrzy na świat widząc same DOBRE CECHY
- Wszystko widzi w „różowych okularach”
- Wskazuje zalety i korzyści danego rozwiązania
Kolor kapelusza – CZARNY PESYMISTA
- Zawsze ma SZARY NASTRÓJ
- Zawsze widzi tylko złe cechy
- Uważa, że nigdy sobie z niczym nie poradzi
- Krytykuje wszystkie opinie
- Widzi braki i zagrożenia w proponowanych rozwiązaniach
Kolor kapelusza – CZERWONY EMOCJE
- Kieruje się emocjami, intuicją, przeczuciem
- Przekazuje swoje odczucia
Kolor kapelusza – ZIELONY MOŻLIWOŚCI
- Osoba myśląca twórczo
- Wskazuje oryginalne pomysły
- Wykorzystuje swoją wyobraźnię
Kolor kapelusza – BIAŁY FAKTY
- zajmuje się wyłącznie faktami, nie wydaje żadnych opinii
Kolor kapelusza – NIEBIESKI ANALIZA
- dyrygent orkiestry, przewodniczy całej dyskusji, kontroluje przebieg spotkania, przyznaje głos,
mówca
Małgorzata Sanigórska, Małgorzata Łabentowicz