D - Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Kędzierzynie Koźlu

Sygn. akt III RC 455/13
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 14 maja 2014 r.
Sąd Rejonowy w Kędzierzynie-Koźlu Wydział III Rodzinny i Nieletnich
w składzie:
Przewodniczący Sędzia Sądu Rejonowego Bogna Witek
Protokolant starszy sekretarz sądowy Aneta Wcisło
po rozpoznaniu w dniu 30 kwietnia 2014 r. w Kędzierzynie - Koźlu
na rozprawie
sprawy z powództwa E. S.
przeciwko W. S.
o alimenty
1. zasądza od pozwanego W. S. tytułem alimentów na rzecz powódki E. S. alimenty w kwocie po
200 zł (dwieście złotych) miesięcznie, płatne z góry do rąk powódki do dnia 15-go każdego miesiąca
wraz z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat, poczynając od
dnia 1 maja 2014 r.,
2. w pozostałym zakresie powództwo oddala,
3. odstępuje od obciążania powódki kosztami postępowania w sprawie w zakresie w jakim powództwo oddalono,
które w tej części poniesie Skarb Państwa,
4. nakazuje ściągnąć od pozwanego W. S. na rzecz Skarbu Państwa kwotę 120 zł (sto dwadzieścia
złotych) tytułem należnej opłaty sądowej oraz kwotę 12 zł (dwanaście złotych) za klauzulę
wykonalności,
5. wyrokowi w pkt 1 nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.
III RC 455/13
UZASADNIENIE
W dniu 6 listopada 2013 r. wpłynął do tutejszego Sądu pozew E. S. przeciwko W. S. o zasądzenie alimentów w
wysokości 700 zł miesięcznie płatnych do dnia 10-go każdego miesiąca do rąk powódki poczynając od dnia 10.12.2013
r.
Na uzasadnienie powyższego roszczenia powódka wskazała, iż po rozwodzie z pozwanym jej sytuacja materialna
i finansowa uległa znacznemu pogorszeniu. Obecne dochody powódki, a także alimenty uzyskiwane na rzecz jej
małoletniej córki są niewystarczające do zaspokojenia wszystkich niezbędnych potrzeb.
Pozwany W. S. w reakcji na pozew wniósł o oddalenie powództwa w całości. Wskazał on, iż przy obecnych dochodach
nie jest w stanie sprostać dodatkowemu obciążeniu finansowemu jakim byłyby alimenty na byłą małżonkę. Ma bowiem
na utrzymaniu syna z innego związku , nadto zobowiązany jest do alimentacji na rzecz córki kwoty 800 zł miesięcznie.
Sąd ustalił następujący stan faktyczny:
Strony zawarły związek małżeński w dniu (...)Wspólnie posiadają jedną, pełnoletnią już córkę M. S.. Przed rozwodem
pozwany pracował jednocześnie w dwóch firmach osiągając średnie miesięczne wynagrodzenie w wysokości 2100 zł.
miesięcznie, dodatkowo otrzymując kwotę ok. 1000 zł. z tytułu pobieranych diet. Powódka wówczas nie pracowała.
Ukończyła technikum ekonomiczne ze specjalizacją administracja państwowa. Po rozstaniu stron w roku 2012 r.
powódka podjęła pracę na umowę zlecenie w marcu 2013 r. otrzymując średnie wynagrodzenie netto w wysokości
363,62 zł. miesięcznie.
Sąd Okręgowy w Opolu rozwiązał z dniem 30 lipca 2013 r. związek małżeński stron z winy W. S.. Wykonywanie władzy
rodzicielskiej nad małoletnią wówczas córką stron powierzono E. S. i zasądzono od W. S. na rzecz małoletniej alimenty
w wysokości 800zł miesięcznie.
Dowód:
- odpisu wyroku SO w Opolu z dnia 30.07.2013 r. w sprawie IRC 432/12 k. 4,
- akta Sądu Okręgowego w Opolu o sygn. IRC 432/13
- zeznania E. S., k. 90
- przesłuchanie W. S., k. 90
Obecnie powódka pozostaje osobą bezrobotną. Była zatrudniona na umowę zlecenie jedynie w okresie od marca 2013
r. do stycznia 2014 r za wynagrodzeniem ok. 500 zł. miesięcznie. W kwietniu 2014r. miała rozpocząć półroczny staż
z urzędu pracy w Urzędzie Gminy B. z wynagrodzeniem 899 zł. Poza powyższym wynagrodzeniem oraz płaconymi
na rzecz córki alimentami w wysokości 800 zł nie posiada innych dochodów. Córka stron uczęszcza do drugiej klasy
liceum ogólnokształcącego.
Powódka mieszka wspólnie z córką oraz matką, która utrzymuje się z renty w wysokości 1430 zł. E. S. miesięcznie
potrzebuje kwoty ok. 500-600 zł na swoje potrzeby żywieniowe, a także na zakup odzieży i obuwia. Koszty utrzymania
wspólnego mieszkania przedstawiają się następująco: energia elektryczna 150 zł, gaz 50 zł, wywóz śmieci 40 zł,
podatek od nieruchomości 76 zł co kwartał oraz woda 200 zł co kwartał.
Dowód:
- zaświadczenie o zatrudnieniu E. S. k.3,
- pokwitowanie zakładu usług kominiarskich k. 9,
- rachunek za energię elektryczną k. 10
- informacja związku (...) k. 11,
- decyzja Wójta Gminy B. w sprawie zobowiązania pieniężnego na 2013 r. k. 13,
- zaświadczenie dot. E. S. k. 57
- zaświadczenie PUP w K.k. 58
- faktury VAT i rachunki k. 81-82, 84,
- zaświadczenie o zaszczepieniu psów przeciwko wściekliźnie k. 83,
- decyzja Powiatowego Urzędu Pracy w K.k. 85,
- zeznania E. S., k. 90
W chwili obecnej pozwany otrzymuje wynagrodzenie w wysokości ok. 2900 zł miesięcznie. Dodatkowo w okresie
ostatnich 6 miesięcy otrzymał ok. 18 890 zł tytułem wypłaty za zwrot kosztów podróży służbowych.
We wrześniu 2012 r. pozwany zakupił samochód za kwotę 6.000 euro, która to kwotę pokrył z własnych oszczędności.
W. S. regularnie spłaca alimenty na córkę w wysokości 800 zł miesięcznie, przekazuje również kwoty 800-900 zł na
rzecz małoletniego syna T. S. ze związku z E. D., który choruje na serce.
Mieszka sam w R.. Na zakup lokalu pozwany zaciągnął kredyt hipoteczny, przy miesięcznej racie spłaty wynoszącej
695 zł. Opłaty związane z utrzymaniem mieszkania to odpowiednio: czynsz 500 zł, gaz 50 zł raz na dwa miesiące, prąd
100-150 zł raz na dwa miesiące.
Dowód:
- zeznanie o wysokości dochodu osiągniętego przez pozwanego w 2012 r. k. 7-8,
- dowód wpłaty k. 32,
- umowa kupna- sprzedaży samochodu k. 33,
- potwierdzenie wpłat dokonanych przez W. S., k 37-38, 40,
- zaświadczenie lekarskie dot. W. S. k. 41,
- faktura VAT wystawiona przez (...) Handel (...) k. 44
- umowa najmu lokalu mieszkalnego k. 47-48,
- zaświadczenie o zarobkach pozwanego k. 59-60,
- odpis aktu urodzenia T. S. k. 61,
- zaświadczenie o stanie zdrowia T. S. k. 62,
- faktury VAT k. 63-64,
- umowa mieszkaniowego kredytu hipotecznego k. 66-74
- umowa kredytu na zakup towaru usług k. 86
- informacja dot. opłat za mieszkanie k. 87,
- rachunek k. 88,
- zestawienie transakcji k. 89,
- pismo (...) sp. zoo w K. z dnia 30 stycznia 2012 r. k. 95,
- zeznania W. S., k. 90-91
Sąd zważył, co następuje:
Wniesione powództwo częściowo zasługiwało na uwzględnienie.
Przede wszystkim należy zwrócić uwagę na uregulowania art. 60 § 2 kodeksu rodzinnego opiekuńczego ( k.r.o.) i art.
130 k.r.o.
Zgodnie z art. 130 k.r.o. obowiązek jednego małżonka do dostarczania środków utrzymania drugiemu małżonkowi
po rozwiązaniu lub unieważnieniu małżeństwa albo po orzeczeniu separacji wyprzedza obowiązek alimentacyjny
krewnych tego małżonka. Dalej art. 60 § 2 k.r.o. stanowi, iż jeżeli jeden z małżonków został uznany za wyłącznie
winnego rozkładu pożycia, a rozwód pociąga są sobą istotne pogorszenie sytuacji materialnej małżonka niewinnego,
sąd na żądanie małżonka niewinnego może orzec, że małżonek wyłącznie winny obowiązany jest przyczyniać
się w odpowiednim zakresie do zaspokajania usprawiedliwionych potrzeb małżonka niewinnego, chociażby ten
nie znajdował się w niedostatku. Powyższy przepis statuuje więc kumulatywnie dwie przesłanki niezbędne do
orzeczenia alimentów od byłego małżonka. Pierwsza przesłanka mówi o wyłącznej winie małżonka, który winien
być zobowiązany do alimentacji. W tym zakresie, na podstawie zgromadzonego materiału dowodowego, należy
bezsprzecznie stwierdzić, iż w rozpatrywanej sprawie miała ona miejsce. Wyrok Sądu Okręgowego w Opolu wskazuje
bowiem jasno i wyraźnie, iż winnym rozpadu małżeństwa stron pozostawał pozwany W. S.. Należy zauważyć, że
w świetle orzecznictwa Sądu Najwyższego określenie „winny” oznacza to samo co „wyłącznie winny” (tak SN w
orzeczeniu z dnia 07.01.1969r. IICR 528/68 [OSN 1969, poz. 179]).
Przechodząc do rozpatrywania drugiej z przesłanek jaką jest wystąpienie „istotnego pogorszenia sytuacji materialnej
małżonka niewinnego” należy porównać sytuację majątkową w jakiej małżonek niewinny znalazł się po rozwodzie,
z sytuacją, w jakiej by się znajdował, gdyby pożycie małżonków funkcjonowało prawidłowo (tak SN w orzeczeniu
z 28.10.1980r. IIICRN 222/80). W niniejszej sprawie sytuacja finansowa powódki uległa znacznemu pogorszeniu,
czego bezpośrednią przyczyną był orzeczony pomiędzy stronami rozwód. W czasie trwania związku małżeńskiego
to pozwany dostarczał środki finansowe, powódka natomiast nie wykonywała pracy zarobkowej ograniczając się do
osobistych starań na rzecz rodziny. Nie mają w tym miejscu znaczenia wzajemne oczekiwania pomiędzy stronami
dotyczące ewentualnej możliwości świadczenia przez powódkę pracy zarobkowej. Powódka jeszcze przed orzeczeniem
rozwodu zaczęła poszukiwania pracy. Jednak długotrwałe pozostawanie przez E. S.osobą niezatrudnioną wpływa
obecnie na jej wartość na rynku pracy. Wynagrodzenie z tytułu odbywanego stażu w Urzędzie Gminy B.nie pokryje
w sposób wystarczający uzasadnionych potrzeb powódki. Należy ponadto zaznaczyć, iż powyższy dochód nie stanowi
stałego i pewnego źródła utrzymania, powódka nie ma bowiem gwarancji ewentualnego dalszego zatrudnienia na
umowę o pracę.
Ustalona przez Sąd minimalna kwota niezbędna do zaspokojenia potrzeb powódki wynosi ok. 700 zł. Składają się na
nią odpowiednio 600 zł na zakup żywności oraz odzieży i obuwia, a także 1/3 kosztów mieszkaniowych w kwocie ok.
100 zł. W odniesieniu do powyższego należy jednak wziąć pod uwagę w jakiej sytuacji finansowej powódka znajdowała
się w czasie trwania związku małżeńskiego. W jej wypadku nie jest bowiem wymagane pozostawanie „w niedostatku”.
Dlatego też porównując oba stany faktyczne Sąd stanął na stanowisku, iż niewątpliwie aktualna sytuacja finansowa
powódki przedstawia się gorzej aniżeli podczas trwania związku małżeńskiego.
Sąd określając wysokość alimentów wziął pod uwagę zarówno wysokość zarobków pozwanego ustalonych na średnim
poziomie 2900 zł miesięcznie, jak również fakt opłacanych przez niego regularnie alimentów na rzecz córki w kwocie
800 zł. Ponadto należy zaznaczyć, iż był on w stanie zaoszczędzić w czasie trwania małżeństwa sumę 6000 euro, co
wskazuje, iż przy poprzednim wynagrodzeniu w wysokości 2100 zł był on w stanie wygospodarować powyższą kwotę
jednocześnie zaspakajając wszelkie potrzeby ówczesnej rodziny. Zasądzona kwota 200 zł powinna w odpowiednim
stopniu wspomóc powódkę, nie obciążając zanadto pozwanego, który ma na utrzymaniu jeszcze jedno dziecko.
Ponadto mieszka on sam, ponosząc samodzielnie wszelkie koszty utrzymania lokalu.
Mając na uwadze powyższe orzeczono jak na wstępie.
W pozostałej części Sąd powództwo oddalił, uznając, iż wykracza ono poza możliwości zarobkowe pozwanego.
Sąd odstąpił od obciążenia strony powodowej kosztami oddalonego powództwa.
W części w jakiej powództwo uwzględniono obciążono pozwanego kosztami postępowania w oparciu o art. 98 k.p.c.
Mając na uwadze art. 333 § 1 k.p.c. zasądzonej kwocie alimentów nadano rygor natychmiastowej wykonalności.