U zasadnienie - urząd gminy i miasta w warcie

2015-11-02
DECYZJA Nr 3.1./2015 o środowiskowych
uwarunkowaniach
Znak. GKMiOŚ.6220.14.2014.2015.13
Warta, dnia 23.10.2015 r.
DECYZJA Nr 3.1./2015
o środowiskowych uwarunkowaniach
Na podstawie art. 71 ust.2 pkt 2, art.72 ust.1 pkt 4, ust.3, art.75 ust.1 pkt 4, art.84 ust.1 i 2,
art. 85 ust.1 i ust.2 pkt 2 ustawy z dnia 03.10.2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i
jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach duje oddziaływania na
środowisko (t.j.Dz.U. z 2013 r., poz.1235 z późn. zm.) i § 3 ust.1 pkt 40 lit. a) rozporządzenia Rady
Ministrów z dnia 9.11.2010 r. w sprawie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na
środowisko (Dz.U. z 2010 r. nr 213, poz. 1397 z późn. zm.), oraz art.104 K.p.a. (t.j. Dz.U. z 2013 r.
poz.267 z późn. zm.), po rozpatrzeniu wniosku Pana Tomasza Wrzoska zam. Małków 61A, 98-290
Warta, dotyczącego przedsięwzięcia polegającego „na wydobywaniu kopaliny ze złoża kruszywa
naturalnego (piasku) MAŁKÓW XIII” w kat.C1 na działkach o nr ewid. 273, 274 i 275 położonych w
obrębie nr 25 - Małków, gm. Warta.
określam:
środowiskowe uwarunkowania na realizację przedsięwzięcia polegającego „na uruchomieniu
kopalni kruszywa naturalnego (piasku) ze złoża MAŁKÓW XIII” w kat. C1, na działkach o nr ewid.273,
274 i 275 położonych w obrębie nr 25 – Małków, gm. Warta.
I. Zakres przedmiotowego przedsięwzięcia obejmuje:
Zamierzenie inwestycyjne będzie polegało na eksploatacji kopaliny (piasku średnio- i
drobnoziarnistego z domieszką żwiru i otoczaków) ze złoża kruszywa naturalnego „MAŁKÓW XIII”,
udokumentowanego w jednym polu eksploatacyjnym, na działkach 273, 274 i 275 w obrębie nr 25
– Małków, gm. Warta. Łączna powierzchnia złoża „MAŁKÓW XIII” wynosi ok. 2,35 ha.
Udokumentowane zasoby bilansowe złoża udokumentowanego jedynie w warstwie suchej wynoszą
ok. 739,5 tys. Mg, tj. ok. 420,1 tys. m³. Na terenie przedmiotowego złoża nie będzie prowadzona
przeróbka kopaliny, kruszywo będzie wywożone w stanie naturalnym do pobliskiego zakładu
przeróbczego. W sąsiedztwie złoża tj. od strony południowej znajduje się udokumentowane złoże
kruszywa naturalnego „MAŁKÓW VI”. Inwestor przewidział rekultywację wyrobiska
poeksploatacyjnego w kierunku rolnym lub leśnym.
II. Na etapie realizacji i eksploatacji lub użytkowania przedsięwzięcia należy
podjąć następujące działania:
1. Naprawy sprzętu i przeglądy techniczne pojazdów mechanicznych będą odbywały się poza
wyznaczonym obszarem górniczym, realizowane będą przez zewnętrzne firmy specjalistyczne,
które będą odpowiedzialne za odpowiednie postępowanie z powstałymi w ich trakcie odpadami.
2. Tankowanie maszyn oraz bieżące konserwacje należy prowadzić na wyznaczonym
utwardzonym podłożu, zabezpieczonym przed przenikaniem substancji ropopochodnych do
środowiska.
3. Zakład górniczy należy wyposażyć w sorbenty przystosowane do likwidacji wycieków
substancji ropopochodnych.
4. W przypadku wycieku do gruntu substancji niebezpiecznej, zanieczyszczony grunt należy
zebrać i przekazać odbiorcy posiadającemu stosowne zezwolenia w zakresie jego dalszego
zagospodarowania.
5. W celu ograniczenia pylenia do środowiska należy stosować plandeki na pojazdach
transportujących kruszywo.
6. Należy zaplanować nie więcej niż 30 wyjazdów ze złoża pojazdów transportujących kopalinę w
ciągu dnia.
7. Transport kruszywa z kopalni będzie się odbywał po prywatnych działkach do Zakładu
przeróbczego, a następnie drogą gminną oznaczoną nr ewid. 204 położonej w m. Małków, w
kierunku wschodnim do drogi krajowej nr DK83-G relacji Sieradz - Turek.
8. Działalność zakładu górniczego (w tym wywóz kopaliny) będzie się odbywała jedynie w porze
dziennej, tj. maksymalnie w godz. 6°°-22°°.
9. Odpady powstające w trakcie realizacji i eksploatacji inwestycji należy segregować i gromadzić
w przeznaczonych do tego pojemnikach. Odpady niebezpieczne jakie mogą powstać, należy
segregować i oddzielać od odpadów obojętnych i innych niż obojętne celem wywozu przez
wyspecjalizowane podmioty zajmujące się ich zagospodarowaniem.
10. Należy zrealizować zaplecze socjalno-bytowe w granicach terenu górniczego składające z
budynku socjalnego oraz przenośnej kabiny sanitarnej.
11. Wyrobisko oraz zwałowiska należy kontrolować na obecność w ich obrębie zwierząt; w
przypadku zasiedlenia terenu wyrobiska przez chronione gatunki ( np. płazy lub ptaki), należy
wstrzymać się z prowadzeniem prac w tej części, tak by zapobiec zabijaniu i okaleczaniu
osobników, niszczeniu jaj i innych form rozwojowych, płoszeniu, niepokojeniu zwierząt oraz
niszczeniu ich siedlisk. W przypadku uzasadnionej konieczności zniszczenia siedliska
chronionych gatunków, przenoszenia osobników gatunków chronionych lub w przypadku
zamiaru podjęcia innych czynności mających wpływ na gatunki chronione, należy przedtem
uzyskać stosowne zezwolenie właściwego organu na odstępstwa od zakazów w stosunku do
gatunków objętych ochroną, a prace przeprowadzić zgodnie z warunkami określonymi w
zezwoleniu; ewentualne przenoszenie osobników gatunków chronionych powinno odbywać się
pod nadzorem przyrodniczym.
12. Teren wyrobiska górniczego należy oznakować tablicami informacyjnymi, na których zamieścić
należy informację o zakazie wstępu osób nieupoważnionych.
13. Pionowy zasięg eksploatacji winien podlegać systematycznej kontroli mierniczej szczególnie w
rejonie skarp wyrobiska eksploatacyjnego, tak aby nie doszło do naruszenia stateczności złoża.
14. Rekultywację wyrobiska pogórniczego należy prowadzić na podstawie obowiązujących
przepisów prawa, po uzgodnieniu z odpowiednim organem administracji.
III. W dokumentacji wymaganej do wydania decyzji określającej szczegółowe warunki
wydobywania kopaliny należy uwzględnić następujące wymagania dotyczące ochrony
środowiska:
1. Drogi technologiczne w wyrobisku górniczym należy przesuwać w miarę postępu robót
przygotowawczych i eksploatacyjnych i utrzymywać w odpowiednim stanie technicznym.
2. Nadkład należy sukcesywnie usuwać w miarę postępu eksploatacji i składować na
tymczasowych zwałowiskach w zasięgu terenu górniczego tj. poza granicami
udokumentowanego złoża.
3. Eksploatację kopaliny należy prowadzić metodą odkrywkową, systemem ścianowym,
wyrobiskiem wgłębnym:
a) z obszaru górniczego o powierzchni nieprzekraczającej 2,35 ha;
b) do głębokości określonej jako spąg złoża kształtującego się na rzędnych z zakresu 155,2
– 157,5 m n.p.m;
c) przy nachyleniu ściany eksploatacyjnej zapewniającej stateczność skarp.
1. Wyrobisko poeksploatacyjne należy zrekultywować w kierunku rolnym lub leśnym. Podczas
prowadzenia rekultywacji wyrobiska poeksploatacyjnego należy przewidzieć działania takie jak:
złagodzenie nachylenia skarp, wyrównanie i wyprofilowanie skarp i oraz obsadzenie ich
roślinnością utrwalającą nachyloną powierzchnię.
IV. Przed rozpoczęciem realizacji przedsięwzięcia nie zachodzi potrzeba
przeprowadzenia:
1. Oceny oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko w ramach postępowania w sprawie
wydania pozwolenia na budowę.
2. Postępowanie w sprawie transgranicznego oddziaływania na
środowisko.
Uzasadnienie
Pismem z dnia 18.11.2014 r. Pan Tomasz Wrzosek zam. Małków 61A, zwrócił się z wnioskiem o
wydanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach na realizację przedsięwzięcia polegającego
na wydobywaniu kopaliny ze złoża kruszywa naturalnego (piasku) ze złoża „MAŁKÓW XIII” w kat. C1,
położonej w obrębie nr 25 – Małków, gm. Warta na działkach o nr ewid. 273, 274 i 275 o łącznej
pow. 2,35 ha przeprowadzono postępowanie w sprawie oceny oddziaływania na środowisko.
Po przeprowadzeniu rozpoznania w zakresie charakteru, rozmiaru i lokalizacji przedsięwzięcia
stwierdzono, że planowane przedsięwzięcie polegającego na uruchomieniu kopalni kruszywa
naturalnego (piasku) kwalifikowane jest do przedsięwzięć dla których sporządzenie raportu jest
fakultatywne. Wynika to z § 3 ust. 1 pkt 40 lit. a) i b) rozporządzenia Rady Ministrów z dnia
09.11.2010 r. w sprawie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko (Dz.U. z
2010 r. Nr 213, poz.1397 z późn.zm.).
Mając na uwadze powyższe Burmistrz Gminy i Miasta Warta w dniu 05.07.2013 r. wszczął
postępowanie w sprawie wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach na realizację
przedsięwzięcia. Powiadomiono strony postępowania. W ramach tego postępowania, działając
zgodnie z art.64 ust.1 ustawy o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale
społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko tutejszy organ
zwrócił się do Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Łodzi i Państwowego Powiatowego
Inspektora Sanitarnego w Sieradzu z wnioskiem z dnia 08.12.2014 r. (znak.GKMiOŚ.6220.14.2014)
o wydanie opinii w sprawie potrzeby przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko.
Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w Sieradzu opinia sanitarna
znak.PPIS-ZNS.460.273.64.2014 z dnia 24.12.2014r. wyraził opinię że należy przeprowadzić ocenę
oddziaływania na środowisko. Natomiast Regionalny Dyrektor Ochrony Środowiska w Łodzi
postanowieniem znak.WOOŚ-I.4240.668.2014.PT z dnia 29.12.2014 r. wyraził opinię że nie istnieje
konieczność przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko.
Kierując się powyższym po przeanalizowaniu wniosku o wydanie decyzji o środowiskowych
uwarunkowaniach oraz załączonej karty informacyjnej przedsięwzięcia, mając na uwadze
uwarunkowania określone w art.63 ust.1 ustawy cytowanej na wstępie decyzji stwierdzono, że
planowane przedsięwzięcie polegające na uruchomieniu kopalni kruszywa naturalnego (piasku) ze
złoża „MAŁKÓW XIII” położonej w obrębie nr 25 - Małków, gm. Warta na działkach o nr ewid. 273,
274 i 275 będzie w sposób znaczący oddziaływać na środowisko. Dlatego też tut. organ
postanowieniem znak. GKMiOŚ.6220.14.2014.2015.3 z dnia 12.01.2015 r. nałożył obowiązek
przeprowadzenia oceny oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko. Zgodnie z postanowieniem
Burmistrza Gminy i Miasta Warta w dniu 15.04.2015 r. przedłożony został przez Tomasza Wrzoska
- Raport oddziaływania na środowisko przedsięwzięcia polegającego na wydobywaniu kopaliny ze
złoża kruszywa naturalnego (piasku) „MAŁKÓW XIII”w kat. C1 na działkach o nr ewid. 273, 274 i
275 położonych w obrębie nr 25 – Małków, gm. Warta. Po przeanalizowaniu Raportu, Pan Tomasz
Wrzosek został wezwany pismem znak. GKMiOŚ.6220.14.2014.2015.4 z dnia 28.04.2015 r. do
uzupełnienia informacji zawartych w raporcie dla w/w przedsięwzięcia. W dniu 06.05.2015 r.
wpłynął uzupełniony raport w postaci Aneksu nr 1. Po analizie zebranej dokumentacji organ
prowadzący pismem znak.GKMiOŚ.6220.14.2014.2015.5 z dnia 11.05.2015 r., Raport wraz z
aneksem nr 1 został przesłany do Regionalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska w Łodzi i Państwowego
Powiatowego Inspektora Sanitarnego w Sieradzu o uzgodnienie warunków realizacji w/w
przedsięwzięcia. Raport wraz z aneksem nr 1 został pozytywnie uzgodniony przez Państwowego
Powiatowego Inspektora Sanitarnego w Sieradzu – opinia sanitarna znak.PPIS.ZNS.460.93.20.15 z
dnia 18.05.2015 r., oraz Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Łodzi – postanowieniem
znak.WOÓŚ-I.4242.102.201.2015.PT z dnia 11.06.2015 r.
Dokumentację geologiczną złoża „MAŁKÓW XIII” przyjęto decyzją Marszałka Województwa
Łódzkiego z dnia 27.11.2014 r. (znak: RŚV.7427.2.74.2014.AK), ustalającą zasoby geologiczne
złoża wg stanu na dzień 31.12.2013 r., w ilości – 739 462 Mg tj. ok. 420 149 m³. Najbliższe
zabudowania znajdują się w odległości ok. 1,0 km w kierunku wschodnim oraz ok. 1,6 km w
kierunku południowym od obszaru udokumentowanego złoża. Złoże udokumentowane jest w
granicy działek, do których Przedsiębiorcy przysługuje tytuł prawny. Teren jest urozmaicony pod
względem morfologicznym. Obszar złoża wraz z otoczeniem stanowi tereny pagórkowate.
Okolice stanowią tereny rolnicze (pola uprawne) oraz kopalnie piasku.
W bliskim sąsiedztwie obszaru w/w złoża znajdują się udokumentowane złoża kruszywa
naturalnego „Duszniki III”; „Duszniki V”; „Małków IV”; Małków VI”; „MałkówVII”; „Małków VIII”;
„Małków X”; „Małków XI”; „MałkówXII” oraz „Małków – Bartochów”.
W dniu 22.12.2014 r. do Urzędu GiM w Warcie wpłynęło pismo współwłaścicieli działek nr 271 i 272
obręb nr 25 – Małków, obawiających się, że realizacji inwestycji może wpłynąć na obniżenie wód
gruntowych na wskazanej działce, przez co nie będzie nadawał się pod uprawę oraz spadnie
wartość wskazanej działki. W odpowiedzi inwestor poinformował, że zgodnie z przeprowadzonymi
pracami geologicznymi, mającymi na celu rozpoznanie złoża, nie nawiercono wód gruntowych i
poziom zalegania w badanym terenie nie jest znany. Wydobycie kruszywa będzie prowadzone z
warstwy suchej, wobec czego nie istnieje zagrożenie obniżenia poziomu wód gruntowych na
działce sąsiedniej o nr 272. Przedmiotowa inwestycja nie będzie miała wpływu na wody gruntowe
przedmiotowych działek i najbliższych terenów sąsiednich.
Następnie pismo Pani Agnieszki Kudlik-Budzińskiej z dnia 24.11.2014 r. skierowane do Urzędu
Marszałkowskiego Województwa Łódzkiego, Departament Rolnictwa i Ochrony Środowiska
dotyczące: miejsca wydobycia kopalin ze złóż zlokalizowanych w Małkowie powodują negatywne
oddziaływanie na znajdujące się w pobliżu zabytki i elementy krajobrazu chronionego. Nie ulega
wątpliwości, że prowadzona działalność w zakresie wydobywania kopalin ze złóż zlokalizowanych w
Małkowie wpływa negatywnie na stan zachowania zabytków wpisanych na rejestr (w tym budynek
pałacu i park) i stan zachowania środowiska przyrodniczego (m.in. pomniki przyrody
wspomnianym parku). Skierowanie transportu kruszywa drogą nr 204 negatywnie wpływa na stan
zachowania zabytków i roślinności. Pomimo to, przedsiębiorcom udzielono koncesji
marszałkowskich, a z tego co mi wiadomo, mają one charakter nieograniczony. Dalsze wydobycie
kopalin doprowadzi do obniżania lustra wody i w efekcie do usychania kilkusetletniego parku. Już
zauważalnym jest pogarszający się stan alei dębowej znajdującej się w zachodniej części parku.
Inwestor w raporcie udzielił odpowiedzi, że planowana do realizacji inwestycja nie posiada w
obecnej chwili koncesji na wydobywanie kruszywa z rozpoznanego złoża „MAŁKÓW XIII”, niemniej
jednak prowadzona procedura administracyjna ma na celu uzyskanie tejże koncesji. Jak słusznie
zauważyła Pani Agnieszka Kudlik-Budzińska, na terenie m. Małków funkcjonuje kilka kopalni
kruszywa naturalnego. W związku z powyższym analiza oddziaływania planowanego
przedsięwzięcia objęła także analizę oddziaływanie skumulowane w zakresie emisji hałasu z
uwzględnieniem pracy w czynnych kopalniach i zakładzie przeróbczym oraz dróg dojazdowych do
zakładów górniczych. Na podstawie przeprowadzonej analizy stwierdzono, że zasięg emisji hałasu
generowanego łącznie z czynnymi kopalniami i zakładem przeróbczym kruszywa nie będzie
powodował przekroczeń dopuszczalnych norm hałasu przewidzianych prawem na terenach
prawnie chronionych.
W odniesieniu do kwestii obniżania wód podziemnych pragniemy zauważyć, że realizacja
przedmiotowej inwestycji nie będzie miała wpływu na poziom wód podziemnych w rejonie
inwestycji, jak i na terenie parku w Małkowie z uwagi na to, że wydobycie kruszywa będzie
odbywało się z warstwy suchej, a ponadto w trakcie rozpoznania złoża nie nawiercono żadnego
poziomu wód podziemnych. Być może zaobserwowane obniżenie wód podziemnych przez Panią
Kudlik-Budzińską wynika z eksploatacji innych okolicznych kopalni lub też rolniczego
wykorzystania wód podziemnych do nawadniania upraw polowych w kontekście występującej
suszy w minionych sezonach wegetacyjnych.
Droga nr 204 przebiegająca na południe od pałacu i parku w Małkowie stanowi drogę gminną
dojazdową, z której korzystają także właściciele okolicznych kopalń, znajdujących się znacznie
bliżej wskazanego pałacu i parku oraz rolnicy dojeżdżający do swych pół. Należy też zauważyć, że
od strony wschodniej pałacu i parku znajduje się ruchliwa droga krajowa oznaczona w Studium
symbolem DK83-G. Z założeń dotyczących planowanej inwestycji wynika, że w ciągu dnia pracy
(pora dzienna) obok pałacu będzie poruszało się maksymalnie 60 pojazdów wywożących kruszywo,
natomiast w ciągu jednej doby przez drogę krajowa DK83-G, biegnącą wzdłuż wschodniej granicy
parku i pałacu porusza się ok. 5390 pojazdów silnikowych (źródło danych w załączniku do raportu:
Mapa ilości pojazdów na dobę na DK w woj. łódzkim w 2010 r. http://www.gddkia.gov.pl/).
Kolejne pismo z dnia 13.03.2015 r. Pani Agnieszki Kudlik-Budzińskiej skierowane do Burmistrza
Gminy i Miasta Warta dotyczące ochrony zabytkowego pałacu i jego otoczenia z pomnikami
przyrody w Małkowie. W tym tygodniu samochód wiozący żwir uderzył w mur bramy wjazdowej i
go rozbił. Od maja 2012 r. to jest od czasu kiedy rozpoczął się wzmożony ruch wielkogabarytowych
samochodów ciężarowych, które codziennie przejeżdżają ze żwirem obok pałacu – jest Pan
proszony aby transport skierować drogą, która zabytkowy kompleks będzie omijać. Od tego czasu
do chwili obecnej nie podjęto żadnych realnych i mających wymierny efekt działań. A jak widać
wpływ ciężarówek, to nie tylko zapylenie i drgania, ale widoczne gołym okiem niszczenie
elementów składowych zabytku. Wojewódzki Urząd Ochrony Zabytków w łodzi pismem z
05.09.2013 r. wnioskował o niezwłoczne podjęcie działań zmierzających do wydania całkowitego
zakazu ruchu na drodze gminnej nr 204 (przebiegającej wzdłuż południowej granicy zabytkowego
zespołu pałacowo-parkowego w Małkowie), pojazdom ciężarowym transportującym kruszywo z
kopalni Małków IV i VI, ponieważ istniejący stan rzeczy jest szkodliwy dla zabytku, a transport
może odbywać się inną drogą.
W odpowiedzi inwestor stwierdził, że transport kruszywa a planowanej kopalni „Małków XIII”
będzie kierowany do zakładu przeróbczego zlokalizowanego w miejscu funkcjonowania dawnej
kopalni „MAŁKÓW IV”, gdzie po przesortowaniu będzie składowane na terenie istniejącego tam
magazyny kruszywa. Pragniemy podkreślić, ze wskazaną drogą nr 204 oraz DK83-G poruszają się
także inne pojazdy wywożące kruszywo z okolicznych kopalń, pojazdy rolnicze i osobowe. Ponadto
należy zauważyć, że bliskość drogi krajowej, przebiegającej wzdłuż wschodniej granicy parku i
pałacu w Małkowie generuje z pewnością znacznie większe oddziaływanie, aniżeli ruch pojazdów
wywożących kruszywo z kopalni. Z rozmowy z inwestorem wynika również, że obecność kopalni
piasku na stałe wpisała się w ten region i jak dotąd nie było skarg na tego typu działalności.
Mając na względzie rodzaj i skalę możliwego oddziaływania, przedsięwzięcie nie będzie:
· oddziaływać na okoliczną ludność,
· ponadnormatywnych uciążliwości w zakresie emisji zanieczyszczeń, wykorzystania
zasobów naturalnych, ochrony przed hałasem, zużycia energii elektrycznej i cieplnej,
· sąsiadować bezpośrednio z obszarem Natura 2000 i z uwagi na oddalenie nie przewiduje
się bezpośredniego, ani też pośredniego oddziaływania. Pomiędzy obszarem Natura 2000 a
omawianym przedsięwzięciem znajdują się tereny zabudowy zagrodowej i tereny upraw
rolnych.
· oddziaływać transgranicznie ze względu na jego znaczne oddalenie od granic Państwa.
Przedsięwzięcie może jedynie spowodować obciążenia istniejącej infrastruktury technicznej.
Transport kruszywa z kopalni zgodnie zaleceniem SKO w Sieradzu ma się odbywać w wariancie
realizacyjnym (inwestora) wydobyte kruszywo transportowane będzie bezpośrednio do zakładu
przeróbczego należącego do inwestora, następującymi działkami: 273, 274, 233, 234, 235, 236,
237, 238, 239, 240, 241 obręb nr 25 - Małków. Zakład przeróbczy znajduje się na terenie firmy RTL
Hurtownia, która zajmuje się handlem kruszywem oraz działalnością usługową, prowadzoną od 11
sierpnia 2005 r., zgodnie z wpisem do ewidencji działalności gospodarczej nr 565/2005 i w związku
z tą działalnością związany jest inny transport, nie mający związku z wariantem inwestorskim
przedmiotowego przedsięwzięcia. Natomiast w wariancie alternatywnym transport kruszywa
kierowany będzie na drogę krajową nr DK83-G przez działki o nr ewid.: 273, 274, 275, 233, 234,
235, 236, 237, 238, 220 i 204 obręb nr 25 – Małków.
Teren na którym zaplanowano przedsięwzięcie nie posiada opracowanego aktualnego
miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.
Przed wydaniem decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach na realizację przedsięwzięcia,
warunki niniejszej zgody zostały pozytywnie uzgodnione z organem ochrony środowiska oraz
państwowym powiatowym inspektorem sanitarnym. W decyzji uwzględniono ustalenia zawarte w
Raporcie oddziaływania na środowisko oraz uzgodnienia Regionalnego Dyrektora Ochrony
Środowiska w Łodzi i Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w Sieradzu.
Następnie odwołanie od decyzji Nr 3/15, znak.GKMiOŚ.6220.14.2014.2015.7 z dnia 25.06.2015 r.
wniósł Tomasz Wrzosek reprezentowany przez radcę prawnego Juliusza Kulaka do Samorządowego
Kolegium Odwoławczego w Sieradzu za pośrednictwem Burmistrza Gminy i Miasta Warta w dniu
09.07.2015 r. (data wpł. do Urzędu 13.07.2015 r.), które zostało przekazane do Samorządowego
Kolegium Odwoławczego w Sieradzu w dniu 16.07.2015 r..
W odwołaniu wnioskodawca zaskarżył wydaną decyzję w pkt II.6, II.7, II.8 zarzucając sprzeczność
ustaleń zawartych w zaskarżonych punktach z całym zebranym w sprawie, w toku przewlekle
prowadzonego postępowania, materiałem dowodowym , a w szczególności naruszenie cyt.: „art.
63 i 64 Ustawy o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w
ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (DZ.U. z 2013, poz.1235 z późn.
zm.), poprzez zakwalifikowanie przedsięwzięcia wbrew stanowisku Dyrektora Ochrony Środowiska
jako mogącego potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko. Art. 67 w/w ustawy albowiem
stanowiąc integralną część decyzji dla której został sporządzony pozostaje z nią w sprzeczności
Art. 84 ust. 1 i 2 w/w ustawy poprzez jego błędne zastosowanie w sytuacji arbitralnego
stwierdzenia konieczności stwierdzenia oddziaływania oceny przedsięwzięcia na środowisko”.
Na tej podstawie skarżący wniósł o zmianę decyzji w zaskarżonych punktach poprzez uchylenie pkt
II.6 i pkt II. 8 oraz o zmianę pkt II.7 w ten sposób, że transport kruszywa z kopalni Małków XIII ma
się odbywać po prywatnych nieruchomościach należących do Tomasza Wrzoska do zakładu
przeróbczego znajdującego się na działce nr 246, a po przeróbce drogą nr 204 w kierunku
wschodnim do drogi krajowej 83 relacji Sieradz-Turek. Z ostrożności procesowej skarżący wniósł o
uchylenie w części zaskarżonej decyzji i jej przekazanie w celu ponownego rozpatrzenia przez
Burmistrza Gminy i Miasta Warta.
Powołując się na wskazane wyżej okoliczności skarżący wniósł o dopuszczenie przez Kolegium
następujących dowodów:
- dowodu z oględzin na okoliczność wyglądu lub istnienia drogi nr 204 w kierunku zachodnim oraz
istnienia w kierunku wschodnim wzdłuż pałacu w Małkowie na okoliczność racjonalności wydanej w
tej części decyzji,
- dowodu z zeznań wnioskodawcy Tomasza Wrzoska na okoliczność prawdziwych przyczyn
ustalenia kierunku ruchu i stwierdzenia, że przyczyny te nie mogą mieć wpływu na treść decyzji,
- protokołów z corocznej kontroli stanu technicznego obiektu za lata 2013-2014, na okoliczność
braku zmian negatywnych i ujemnego oddziaływania na tzw. pałac w Małkowie od strony drogi nr
204 oraz istnienia zmian negatywnych od strony drogi krajowej nr 83.
Od wydanej decyzji jednobrzmiące odwołanie złożyli właściciele działek sąsiadujących z
terenem planowanego przedsięwzięcia, tj.: Jacek, Wyszkowski, Teresa Dorabiała, Anna Konarska,
Adam Kosic, Marek Kosic, Jolanta Grzelak, Sylwester Wyszkowski, Halina Ludwiczak. Skarżący
podnieśli, że w wydanej decyzji organ pierwszej instancji nie odniósł się w sposób dostateczny do
ich stanowiska zaprezentowanego w piśmie z dnia 22.12.2014 r., złożonym w toku
przeprowadzonego postępowania. Wskazali, że jako współwłaściciele działek o nr ewid. 271 i 272
obawiają się, że realizacja planowanego przedsięwzięcia może wpłynąć na obniżenie poziomu wód
gruntowych na ww. działkach, przez co nie będą się one nadawały do uprawy i co obniży ich
wartość. Zwrócili również uwagę na możliwość powstania negatywnych skutków realizacji
przedsięwzięcia w postaci zapylenia, hałasu, powstawania osuwisk ziemi, wzmożonego ruchu
pojazdów, co w rezultacie obniży atrakcyjność ich nieruchomości.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze ustaliło i zważyło, co następuje:
Odwołania zasługują na uwzględnienie, chociaż nie wszystkie zarzuty i wnioski w nich
zawarte są zasadne.
W myśl art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku
i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na
środowisko (t.j. Dz.U. z 2013, poz. 1235 ze zm.) – zwanej dalej „ustawą”, realizacja planowanego
przedsięwzięcia wymaga przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko w przypadku
przedsięwzięć mogących zawsze znacząco oddziaływać na środowisko oraz przedsięwzięć
mogących potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko. W pierwszym przypadku obowiązek
przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko wynika z przepisów prawa materialnego,
natomiast w drugim przypadku, obowiązek przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko
może zostać stwierdzony przez uprawniony organ na podstawie art.63 ust.1 ustawy. Rodzaje
przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko, dla których przeprowadzenie oceny
oddziaływania na środowisko jest obligatoryjne lub fakultatywne określa rozporządzenie Rady
Ministrów z dnia 9 listopada 2010 r. w sprawie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na
środowisko (Dz.U. nr 213, poz. 1397 ze zm.) – zwane dalej „rozporządzeniem”.
Przedsięwzięcie objęte niniejszym postępowaniem zostało prawidłowo zaliczone do przedsięwzięć,
dla których obowiązek przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko może zostać
stwierdzony przez uprawniony organ, co efekcie skutkowało wydaniem stosownego postanowienia
o nałożeniu obowiązku przeprowadzenia oceny oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko oraz
sporządzeniem przez inwestora raportu.
Zgodnie z art.73 ust.1 ustawy postępowanie w sprawie wydania decyzji o środowiskowych
uwarunkowaniach wszczyna się na wniosek podmiotu planującego podjęcie realizacji
przedsięwzięcia , co w konsekwencji oznacza, że dysponentem postępowania jest wnioskodawca,
ponieważ to on inicjuje postępowanie oraz określa w złożonym wniosku przedmiot postępowania,
poprzez wskazanie rodzaju, skali i usytuowania przedsięwzięcia (w karcie informacyjnej lub w
raporcie w zależności od tego, czy planowane przedsięwzięcie może zawsze znacząco oddziaływać
na środowisko, czy też potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko).
Inwestor przewidział pracę kopalni w godzinach od 600 do 2200 przez 5 dni tygodnia. Transport
będzie się odbywał przy użyciu trzech wywrotek. W ciągu 8 godzin pracy przejedzie 30 pojazdów
ciężarowych, co spowoduje 60 przejazdów w jedną i drugą stronę (por. s.14i s.33 raportu).
Ostatecznie na żądanie organu pierwszej instancji inwestor wskazał w aneksie do raportu, że ilość
przejeżdżających samochodów w ciągu dnia wyniesie maksymalnie 60 pojazdów. Biorąc pod
uwagę, iż każdy samochód użyty do transportu kruszywa musi wykonać dwa kursy (po kruszywo i
z kruszywem) ilość kursów w ciągu dnia wyniesie 60. W świetle przytoczonych wyżej informacji
zawartych w raporcie zarzut pełnomocnika Tomasza Wrzoska odnoszący się do pkt II.6 i pkt II.8
zaskarżonej decyzji jest całkowicie niezrozumiały, w sytuacji, gdy organ pierwszej instancji zawarł
w ww. punktach uwarunkowania zgodne z ustaleniami raportu.
W sentencji wydanej decyzji organ pierwszej instancji określił ilość wyjazdów samochodów
transportujących kopalinę na 30 w ciągu dnia (pkt II.6), czas pracy zakładu górniczego (w tym
wywóz kopaliny) wyłącznie w porze dziennej w godz. 600 -2200 (pkt II.80 oraz trasę transportu
kruszywa z kopalni poprzez drogę gminną oznaczoną nr ewid. 170/1 i 204, położoną w Małkowie,
w kierunku zachodnim do drogi gminnej oznaczonej nr ewid. 191/1 i dalej do drogi wojewódzkiej nr
710 relacji Warta-Błaszki (pkt II.7). Zauważyć przy tym należy, że tylko dwa z ww. uwarunkowań, tj.
dotyczące czasu pracy kopalni i ilość wyjazdów samochodów z transportem kruszywa (pkt II.6 i pkt
II.8) zostały objęte uzgodnieniem Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Łodzi (por pkt
II.6 i pkt II 7 sentencji postanowienia z dnia 11 czerwca 2015 r., znak:WOOŚ-I102.2015.PT).
W ocenie kolegium za niedopuszczalne w okolicznościach faktycznych niniejszej sprawy należy
uznać ustalenie wydanej decyzji warunku prowadzenia transportu kruszywa inną trasą niż
proponowana przez inwestora w przedstawionym raporcie. Skoro trasa wywozu kruszywa z kopalni
jest jedynym kryterium wariantowania planowanego przedsięwzięcia, to organ pierwszej instancji
stwierdziwszy w wyniku przeprowadzonej oceny zasadność realizacji przedsięwzięcia w wariancie
innym niż proponowany, winien zastosować procedurę określoną w art.81 ust.1 ustawy. Z
postanowień art.81 ust.1 ustawy nie wynika, czy wariant zaproponowany przez organ administracji
ma być jednym z wariantów przedstawionych przez inwestora w raporcie oddziaływania na
środowisko, ale innym niż wybrany przez niego, czy też zupełnie nowym, nie rozważanym
wcześniej przez inwestora. Z uwagi na obowiązek uzgodnienia wydanej decyzji z organem
ochrony środowiska oraz przedstawienia do zaopiniowania organowi sanitarnemu (art.77 ust.1
ustawy) organ prowadzący postępowanie główne winien dołączyć do wniosku o uzgodnienie i
wydanie opinii raport zawierający proponowane przez inwestora warianty przedsięwzięcia (art.77
ust.2 ustawy) Dokument ten nie zawiera informacji na temat wariantu zaproponowanego przez
organ administracji co oznacza, że organy współdziałające nie mają możliwości wypowiedzenia się
w jego przedmiocie. Nasuwa się więc wniosek, że jedynym wariantem możliwym do
zaproponowania przez organ administracji w trybie art.81 jest wariant inny niż wariant realizacyjny
zaproponowany przez inwestora w raporcie.
Tymczasem organ pierwszej instancji ustalił w pkt.II.7 wydanej decyzji trasę transportu kruszywa z
kopalni poprzez drogę gminną oznaczoną nr ewid. 170/1 i 204, położoną w Małkowie, w kierunku
zachodnim do drogi gminnej oznaczonej nr ewid. 191/1 i dalej do drogi wojewódzkiej nr 710
realizacji Warta-Błaszki, która całkowicie różni się od trasy transportu przedstawionej przez
inwestora zarówno w wariancie realizacyjnym, jak i wariancie alternatywnym. Takie
rozstrzygnięcie jest nie do zaaprobowania, bowiem narusza art. 81 ust.1 ustawy.
Ponadto organ pierwszej instancji naruszył art. 79 ust.1 ustawy, statuujący obowiązek
zapewnienia udziału społeczeństwa w postępowaniu środowiskowym w ramach którego
przeprowadzona jest ocena oddziaływania na środowisko. W rozpatrywanej sprawie organ nie
poinformował społeczeństwa ani o wszczęciu postępowania, przedmiocie decyzji, która ma być w
sprawie wydana oraz o organie właściwym do wydania opinii i dokonania uzgodnień, ani o
możliwości zapoznania się z niezbędną dokumentacją sprawy oraz możliwości składania wniosków
i uwag oraz miejscu i sposobie ich składania (art.332 ust.1 ustawy), jak również o wydanej decyzji
i możliwości zapoznania się z jej treścią (art.38 ustawy).Wnioskodawca kwestionuje prawidłowość
ustalenia kręgu stron postępowania środowiskowego, wskazując na niedoręczenie wydanej decyzji
osobom, którym w jego ocenie przysługuje przymiot stron postępowania tj. (Łukaszowi i Emilii
Wrzoskom i Joannie Wrzosek) oraz doręczenie wydanej decyzji osobom , które nie posiadają
przymiotu stron (Weronice Domańskiej i Janowi Włodarczykowi). Kwestia ta wymaga zatem
wyjaśnienia, co winno nastąpić przy ponownym rozpatrzeniu sprawy.
Organ pierwszej instancji uchybił również obowiązkowi zapewnienia stronom
postępowania możliwości zapoznania się przed wydaniem decyzji ze zgromadzonym materiałem
dowodowym oraz wypowiedzenia się co do zebranych dowodów i materiałów oraz zgłoszonych
żądań, co stanowi naruszenie art. 10 § 1 Kpa .
Odnosząc się do zarzutów podniesionych przez skarżących Jacka Wyszkowskiego, Teresę
Dorabiałę, Annę Konarską, Adama Kosica, Marka Kosica, Jolantę Grzelak Sylwestra Wyszkowskiego
i Halinę Ludwiczak, , Kolegium wyjaśnia, że kwestia wpływu planowanego przedsięwzięcia na
środowisko wodno-gruntowe, została przeanalizowana w przedstawionym przez inwestora raporcie
(por. s.27, s.29 i s.81) oraz oceniona bez zastrzeżeń przez organy współdziałające. Jak wyjaśnił
inwestor zastosowane rozwiązania technologiczne (wydobycie kruszywa z warstwy suchej złoża)
oraz zlokalizowanie planowanego przedsięwzięcia poza głównymi zbiornikami wód podziemnych
nie wpłynie na środowisko wód powierzchniowych i podziemnych. Kwestia utraty wartości
ekonomicznej nieruchomości położonych w sąsiedztwie planowanego przedsięwzięcia nie stanowi
przedmiotu niniejszego postępowania. Ewentualne roszczenia w tym zakresie podlegają
rozpatrzeniu na drodze cywilnej
Wskazane wyżej naruszenia, tj. naruszenie art.81 ust.1, art.79 ust.1 ustawy oraz art. 10 § 1 i art.
80 Kpa, uzasadniają uchylenie zaskarżonej decyzji w całości i przekazanie sprawy do ponownego
rozpatrzenia organowi pierwszej instancji, zgodnie z art.138 § 2 Kpa.
W wyniku ponownego rozpatrzenia sprawy organ pierwszej instancji wziął pod uwagę wskazania
Samorządowego Kolegium Odwoławczego Sieradzu i uwzględnił je a mianowicie:
- zgodnie z art. 33-35 w związku z art. 79 ust.1 ustawy z dnia 3 października 2008 o udostępnieniu
informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o
ocenach oddziaływania na środowisko (Dz.U. z 2008 r. nr 199, poz. 1227 z późn. zm.),
obwieszczeniem z dnia 21.08.2015 r. zawiadomił strony postępowania oraz wszystkich
zainteresowanych, że przystąpiono do przeprowadzenia procedury udziału społeczeństwa, w
ramach oceny oddziaływania na środowisko dla przedsięwzięcia polegającego na: „uruchomieniu
kopalni kruszywa naturalnego (piasku) ze złoża „MAŁKÓW XII” w kat. C1 na działkach o nr ewid.
273, 274, 275 położonych w obrębie nr 25 – Małków, gm. Warta”. Niniejsze obwieszczenie zostało
podane do publicznej wiadomości przez jego zamieszczenie na stronie internetowej Biuletynu
Informacji Publicznej – www.bip.gimwarta,pl w dziale ogłoszenia oraz na tablicy ogłoszeń Urzędu
Gminy i Miasta w Warcie, oraz na tablicy ogłoszeń. sołectwa: Małków. Niniejsze obwieszczenie
zostało podane do publicznej wiadomości w okresie od 21.08.2015 r. do 02.10.2015 r.
Obwieszczenie zostało dodatkowo przesłane do stron Emilii i Łukasza Wrzosek i Joannie Wrzosek
które zostały ujęte do kręgu stron postępowania środowiskowego
W okresie tym żadne osoby nie złożyły uwag i wniosków w formie pisemnej, elektronicznej i ustnej.
- transport kruszywa z kopalni zgodnie zaleceniem SKO w Sieradzu ma się odbywać w wariancie
realizacyjnym (inwestora) wydobyte kruszywo transportowane będzie bezpośrednio do zakładu
przeróbczego należącego do inwestora, następującymi działkami: 273, 274, 233, 234, 235, 236,
237, 238, 239, 240, 241 obręb nr 25 - Małków. Zakład przeróbczy znajduje się na terenie firmy RTL
Hurtownia, która zajmuje się handlem kruszywem oraz działalnością usługową, prowadzoną od 11
sierpnia 2005 r., zgodnie z wpisem do ewidencji działalności gospodarczej nr 565/2005 i w związku
z tą działalnością związany jest inny transport, nie mający związku z wariantem inwestorskim
przedmiotowego przedsięwzięcia. Natomiast w wariancie alternatywnym transport kruszywa
kierowany będzie na drogę krajową nr DK83-G przez działki o nr ewid.: 273, 274, 275, 233, 234,
235, 236, 237, 238, 220 i 204 obręb nr 25 – Małków.
W wyniku ponownego rozpatrzenia sprawy przez organ pierwszej instancji wskazania zawarte
przez SKO w Sieradzu zostały uwzględnione w niniejszej decyzji.
Po przeprowadzonej analizie przedłożonych materiałów oraz biorąc pod uwagę powyższe
uwarunkowania, postanowiono jak w sentencji.
Pouczenie:
1. Od decyzji niniejszej służy odwołanie do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w
Sieradzu za pośrednictwem Burmistrza GiM Warta, w terminie 14 dni od daty jej otrzymania.
2. Decyzja o środowiskowych uwarunkowaniach nie rodzi praw do terenu oraz nie narusza
prawa własności i uprawnień osób trzecich. Decyzja o środowiskowych uwarunkowaniach nie
uprawnia do wycinki drzew ani rozpoczęcia budowy.
Decyzja niniejsza stanowi integralną część wniosku o wydanie decyzji o której mowa w art.72
ust.1 pkt 1-18 cytowanej na wstępie ustawy. Złożenie wniosku powinno nastąpić w terminie 4
lat od dnia w którym decyzja o środowiskowych uwarunkowaniach stała się ostateczna. Termin
ten może ulec wydłużeniu o 2 lata, jeżeli realizacja planowanego przedsięwzięcia przebiega
etapowo oraz nie zmieniły się warunki określone w decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach.
Załączniki:
1. Charakterystyka przedsięwzięcia stanowi załącznik do niniejszej decyzji.
Otrzymują:
1. Radca prawny Juliusz Kulak
Pełnomocnik Tomasza Wrzoska
2. Tomasz Wrzosek
3. Emilia i Łukasz Wrzosek
4. Joanna Wrzosek
5. Włodzimierz Marchwicki
6. Teresa Dorabiała
7. Halina Ludwiczak
8. Jolanta Grzelak
9. Adam Kosic
10. Marek Kosic
11. Sylwester Wyszkowski
12. Jacek Wyszkowski
13. Anna Konarska
14. Wojciech Pabich
15. Biuletyn InformacjiPublicznej, www.bip.gimwarta.pl
16. a/a
Do wiadomości:
1. Regionalna Dyrekcja Ochrony Środowiska
ul. Traugutta 25, 90-113 Łódź
2. Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny
ul. P.O.W. 52, 98-200 Sieradz
Załącznik do decyzji nr 3.1./2015 z dnia 23.10.2015 r.
GKMiOŚ.6220.14.2014.2015.13
Charakterystyka planowanego przedsięwzięcia pod nazwą:
„Wydobywanie kopaliny ze złoża kruszywa naturalnego (piasku) ze złoża „MAŁKÓW XIII” na
działkach o nr ewid. 273, 274 i 275 położonych w obrębie nr 25 - Małków, gm. Warta”.
Inwestorem przedsięwzięcia jest Tomasz Wrzosek zam. Małków 61A, 98-290 Warta.
Złoże kruszywa naturalnego (piasku) „MAŁKÓW XIII” rozpoznane zostało w kategorii C1.
Znajduje się ono w m. Małków, gm. Warta, powiat sieradzki, woj. łódzkie. Stopień rozpoznania
złoża spełnia wymagania Rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 22.12.2011 r. w sprawie
dokumentacji geologicznej złoża kopaliny (Dz.U. z 2011 r. Nr 291, poz.1712). Zasoby złoża
obliczone metodą średniej arytmetycznej wg stanu na dzień 31.12.2013 r. wynoszą 420 149 m3, tj.
739 462 tony.
Granice złoża określono na podstawie danych z wyrobisk rozpoznawczych, dostosowując ich
przebieg do granicy działek, do których przysługuje tytuł prawny, zachowując 10-metrowy pas
ochronny dla linii wodociągu przebiegającego w południowej części dokumentowanego złoża.
Na terenie inwestycji będzie pracowała 1 koparko-ładowarka. Praca wykonywana będzie w
godzinach od 600 do 2200 przez 5 dni w tygodniu. Na terenie kopalni będzie zatrudniona 1 osoba do
obsługi koparko-ładowarki. Wywóz wydobytego kruszywa – piasku odbywał się będzie przy użyciu
3 wywrotek.
Pod względem fizyczno-geograficznym obszar dokumentowanego złoża leży w północnej części
Kotliny Sieradzkiej (wg J. Kondrackiego). Budowa geologiczna oraz współczesna rzeźba rejonu
złoża jest wynikiem procesów morfogenetycznych, jakie zachodziły na terenie Polski w okresie
plejstocenu. Główne rysy budowy i rzeźby ukształtowały się w czasie zlodowacenia
środkowopolskiego. Jak wynika z Przeglądowej Mapy Geologicznej Polski w skali 1:50 000
omawiany obszar budują piaski, żwiry i głazy moren czołowych. Rejon udokumentowanego złoża
zbudowany jest głównie z utworów piaszczystych – piasków drobnoziarnistych i średnioziarnistych
z domieszką żwiru i otoczaków.
Teren inwestycji jest urozmaicony pod względem morfologicznym. Obszar złoża wraz z otoczeniem
stanowi tereny pagórkowate. W granicach wydzielonego złoża wysokości bezwzględne wahają się
od 171,1 m n.p.m. w części północno-zachodniej do 177,8 m n.p.m. w części
południowo-zachodniej. Okolice stanowią tereny rolnicze oraz kopalnie piasku. W najbliższym
sąsiedztwie brak jest zabudowań. Zakładana eksploatacja piasku będzie odbywała się do rzędnej
od 155,2 m n.p.m. do 157,5 m n.p.m. w warstwie suchej.
Budowa geologiczna, forma i kształt złoża, stosunki wodne, a także ukształtowanie terenu i stan
zagospodarowania na sąsiednich obszarach decydują w głównej mierze o tym, że warunki
eksploatacji złoża „MAŁKÓW XIII” można określić jako mało skomplikowane.
Eksploatacja będzie prowadzona metodą odkrywkową, systemem ścianowym, wyrobiskiem
wgłębnym.
Przy wydzielaniu złoża uwzględniony został 10-metrowy pas ochronny dla linii wodociągowej
przebiegającej w południowej części dokumentowanego złoża. Z pozostałych stron granica złoża
„MAŁKÓW XIII” pokrywa się z granicą działek, do których przysługuje tytuł prawny.
Teren złoża „MAŁKÓW XIII” położony jest poza obszarami chronionego krajobrazu oraz obszarem
Natura 2000.
Odległość planowanego przedsięwzięcia od obszarów objętych formami ochrony przyrody wynosi:
· Rezerwat przyrody „Jeziorsko” – ok. 3,4 km,
· Nadwarciański Obszar Chronionego Krajobrazu – ok. 1,1 km,
· Obszar Specjalnej Ochrony Ptaków PLB1000002 Zbiornik Jeziorsko – ok. 1,6 km.
Podjęcie działań mających na celu zapobieganie, ograniczanie lub kompensację przyrodniczą,
negatywnych oddziaływań na przedmiot ochrony Natura 2000 nie ma w analizowanym przypadku
merytorycznego zastosowania, ze względów na bezpieczne oddalenie od tego typu obszarów i
brak oddziaływań na przedmiot ochrony najbliższego takiego obszaru ze strony planowanej
inwestycji.