SEMINARIUM ODNOWY WIARY (V-VI 2013) TYDZIEŃ 5

SEMINARIUM ODNOWY WIARY (V-VI 2013)
TYDZIEŃ 5 – Przyjęcie Jezusa jako jedynego Zbawcy i Pana
Zanim podejmiemy najważniejszą decyzję w naszym życiu, jeszcze raz spójrzmy
na to co, jak i dlaczego chce nam dać Bóg i dlaczego nie jesteśmy w stanie sami
siebie obdarzyć tymi darami. A gdy stwierdzimy, że chcemy przyjąć to, co chce nam
dać poszukamy sposobu, jak ten dar przyjąć. Bardzo ważne jest, abyś zawsze
zaczynał od wezwania Ducha Świętego i spotkania ze Słowem. Bez tego poniższe
słowa mogą nie mieć żadnego znaczenia. Spotkać się ze Słowem oznacza: dać Mu
szansę Cię dotknąć i zmienić. Jego Słowo ma moc.
1. Co chce dać Ci Bóg?
Mt 9,2-7; J 11,25-27, Gal 1, 3-4
Bóg podporządkował swoje istnienie pod Ciebie. Nawet Jego Imię (Jezus – „Bóg
zbawia) mówi, że chce Cię obdarzyć zbawieniem. Potwierdza to wiele razy swoim
Słowem. Zbawić człowieka oznacza więc ostatecznie: wybawić go od śmierci.
Zbawienie znaczy więc tyle, co życie wieczne, życie pełne, życie nie zagrożone
śmiercią. Wszystko, co prowadzi do takiego życia, nadaje naszemu życiu sens,
natomiast wszystko, co staje na drodze do takiego życia, co jest przeszkodą,
to wszystko pozbawia życie sensu. Przeczytaj uważnie z wiarą, że Bóg chce Cię
obdarzyć tym, o czym wielokrotnie mówi. Chce dać Ci nowe życie, gdzie będziesz
zawsze szczęśliwy. Żadne zło nie będzie się w stanie zbliżyć do Ciebie. Tylko
szczęście.
2. Jak to zrobi(ł)?
Iz 52, 13 – 53, 12; 1P 1, 18-19
Wszystko odbyło się w kilku krokach. Najpierw Cię stworzył, chociaż nie musiał.
Potem widząc cały ciężar, który niesiesz na plecach przyszedł na ziemię, aby poznać
Twój ból, odczuć Go, dźwigać Go z Tobą. A na końcu postanowił zabrać Ci
największy ciężar grzech i śmierć, która jest skutkiem Twojego grzechu. Postanowił,
aby Twoje grzechy umarły razem z Nim na krzyżu. Widział, że przygniata Cię grzech,
więc zabrał Go, aby dać Ci życie. Umarł na krzyżu, abyś Ty żył. Bóg umarł, aby
człowiek miał życie i abyśmy uwierzyli, że śmierć nie jest końcem, że jesteśmy
nieśmiertelni… „Nikt nie ma miłości większej od tej, gdy ktoś życie swoje oddaje
za przyjaciół swoich. Wy jesteście przyjaciółmi moimi…” ( J 15, 13 -14a).
3. Dlaczego to zrobił?
J 3,16-19; J 10,10b-11; J 15,13-14a
Bo Cię kocha. Nie ma innych powodów. Są tylko skutki tej Jego miłości. A więc zrobił
to, abyś Ty mógł być wolny od ciężaru grzechu, abyś był wolny od śmierci, abyś
1
zawsze żył razem z Nim w Niebie. Wiedział, że sam nie jesteś w stanie się uwolnić
z niewoli grzechu, nie masz władzy, aby pokonać śmierć, to ona panuje nad Tobą,
więc wkroczył On. Zrobił to, abyś odkrył, że jest Ktoś, kto kocha Cię miłością
bezwarunkową, bo On proponuje Ci zbawienie nie za coś, ale tak po prostu,
ponieważ chce, abyś był szczęśliwy. Czy wierzysz, że nie są to kościelne banały, ale
fakty? Bóg stał się człowiekiem i umarł na krzyżu, abyś Ty mógł żyć. Nawet gdybyś
był jedynym człowiekiem na świecie On i tak byłby gotowy dla Ciebie umrzeć.
4. Jak przyjąć dar Boga, co zrobić, aby z Nim zamieszkać?
Rz 3, 23-24; Rz 10, 9-10; Ef 2, 8-10
Zbawienie jest za darmo, On nam je daje, ale nie przymusza nikogo; wybór
pozostawił nam – czy przyjmiemy ten dar, którym jest On sam? Oto dziś stoi u drzwi
Twego życia – jeżeli GO zaprosisz, przyjdzie i przez wiarę zamieszka w Twoim sercu.
Jak to się może stać?
Jeżeli ustami swoimi wyznasz, że Jezus jest Panem i w sercu swoim uwierzysz, że
Bóg Go wskrzesił z martwych – osiągniesz zbawienie. Bo sercem przyjęta wiara
prowadzi do usprawiedliwienia, a wyznawanie jej ustami do zbawienia. (Rz 10,9-10)
Czy chcesz być przyjacielem, uczniem Jezusa, Boga-Człowieka? Powiedz Mu
to sam. On żyje, jest obecny w swoim Duchu Świętym przenika wszystko, zna nasze
serca i chce w nich zamieszkać, by doprowadzić nas do domu Boga Ojca
i wiecznego szczęścia w Jego Królestwie.
5. Jezusie, czego jesteś Panem?
Mk 10, 28-31; Mt 28,16-20; Dz 2, 36, Dz 4, 12
Jezus zbawia. Zbawia od śmierci i grzechu. Ratuje w niebezpieczeństwie, w jakim
się znaleźliśmy przez grzech. Jezus jest Panem. Pan (Kyrios), czyli Bóg. Najpierw
musimy uwierzyć, że jest On w pełni Bogiem by zawierzyć Mu cokolwiek z naszego
życia. Musisz dokonać wyboru. Albo ten człowiek był i jest, Synem Bożym,
albo kimś kto udawał, kłamał, wykorzystywał naiwność ludzi. Musisz podjąć decyzję:
czy uznajesz Jezusa za Boga? Przez dwa najbliższe dni pytaj się co jest w Twoim
życiu najbardziej radosnego i oddaj to Panu. Następnie pomyśl co jest najcięższego
w Twoim życiu, co sprawia najwięcej trudności, co przynosi najwięcej bólu i oddaj
to Panu. Pomyśl o tym, co Ci w życiu wyszło najlepiej, z czego jesteś najbardziej
dumny. I oddaj to Panu. Pomyśl o Twojej największej porażce. I oddaj ją Panu.
Pomyśl o najpiękniejszych relacjach. I oddaj je Panu. Pomyśl o tych, którzy Cię
skrzywdzili. I oddaj ich Panu. Pomyśl o Twojej pracy, szkole, znajomych,
zainteresowaniach, wolnym czasie, zabawie, odpoczynku, rozmowach, chorobach,
smutkach. I oddaj to wszystko Panu. Bo On pragnie być Panem Twojego całego
życia, bo chce całego Ciebie obdarzyć szczęściem, całego Ciebie chce mieć
w Niebie. Za całego Ciebie umarł na krzyżu i zmartwychwstał. Bo w życiu i w śmierci
należymy do Pana. Wszystko oddaj Panu. A to wróci z Nim lepsze, piękniejsze.
Wszystko nabierze sensu.
2