Zastosowanie techniki ICP MS w ocenie zawartości pierwiastków
Transkrypt
Zastosowanie techniki ICP MS w ocenie zawartości pierwiastków
Zastosowanie techniki ICP MS w ocenie zawartości pierwiastków śladowych w żywności Justyna Wojcieszek Kierująca pracą: dr inż. Lena Ruzik Wprowadzenie We współczesnym świecie każdy człowiek powinien wiedzieć, jaki jest skład odżywczy produktów, które kupuje i spożywa. Konieczne jest ciągłe prowadzenie badań, mających na celu potwierdzanie autentyczności informacji podawanych przez producentów żywności. Bardzo popularne w dzisiejszych czasach jest stosowanie suplementów diety, czyli skoncentrowanego źródła witamin i składników mineralnych. Ważne jest, aby w preparatach tych kontrolować zawartość pierwiastków śladowych, gdyż zarówno ich niedobór, jak i nadmiar mogą być niebezpieczne dla człowieka. Konieczna jest także identyfikacja form, w jakich badane pierwiastki występują. W celu oznaczenia zawartości pierwiastków śladowych w żywności konieczne jest stosowanie technik analitycznych o wysokiej czułości i wyjątkowo niskich granicach wykrywalności. Technika spektrometrii mas z plazmą indukcyjnie sprzężoną jest bardzo często stosowana do oznaczania pierwiastków śladowych, gdyż umożliwia ich wykrycie nawet na poziomie pg/L. W celu określenia form, w jakich pierwiastek występuje, wykorzystuje się techniki sprzężone, łączące efektywne rozdzielenie wybranych związków od innych składników próbki oraz czułą technikę detekcji. Wyniki i dyskusja Celem pracy było oznaczenie całkowitej zawartości wybranych pierwiastków w różnych rodzajach jagód, stosowanych jako suplementy diety – badane były jagody acai, goji, czarne oraz miechunki. Do oznaczenia całkowitej zawartości pierwiastków zastosowano technikę spektrometrii mas z plazmą indukcyjnie sprzężoną (ICP MS). Najlepsze wyniki uzyskano w przypadku oznaczania manganu w badanych jagodach. Wyniki niezgodne z przeprowadzonym przeglądem literaturowym mogą być spowodowane stratą pierwiastków na etapie mineralizacji lub podczas przygotowywania próbek do analizy. Na podstawie przeprowadzonych badań można stwierdzić, że jagody acai charakteryzują się największą zawartością manganu (4 mg/g) oraz cynku (0,5 mg/g) w porównaniu do pozostałych jagód, które były badane. Jagody goji odznaczają się największą zawartością żelaza (około 1 mg/g), wykryto w nich także duże ilości cynku (190 μg/g) oraz kobaltu (28 μg/g). Jagody czarne charakteryzują się największą zawartością kobaltu (33 μg/g) oraz selenu (4,8 μg/g) spośród badanych owoców, wyróżniają się także wysoką zawartością manganu (około 1 mg/g). W miechunce znajdują się najmniejsze ilości cynku (3 μg/g) oraz manganu (118 μg/g) w porównaniu do pozostałych jagód, jednak wykryto w niej, w przeciwieństwie do jagód goji i acai, obecność selenu (4,4 μg/g). Następnie przeprowadzano frakcjonowanie grupy związków metali z badanych próbek żywności – badane były ekstrakty wodne i buforowe. Do frakcjonowania określonych grup związków z jagód wykorzystana była technika sprzężona. Rozdzielenie związków przeprowadzono za pomocą chromatografii wykluczania (SEC), natomiast detekcję oparto na ICP MS. Zastosowanie wody i buforu jako ekstrahenta pozwoliło na wyodrębnienie z analizowanych próbek związków rozpuszczalnych w wodzie, peptydów, aminokwasów oraz cukrów. W każdej z badanych jagód wykryto połączenia wybranych pierwiastków ze związkami o masie cząsteczkowej 1,4 – 17,1 kDa. W przypadku jagód acai i czarnej wykryto także połączenia manganu z małocząsteczkowymi związkami o masie poniżej 200 Da. W jagodzie czarnej, w ekstrakcie buforowym zaobserwowano obecność połączenia selenu z aminokwasem – selenometioninę. W przypadku kobaltu można zauważyć, że woda jest w stanie wyekstrahować inne związki niż bufor z badanych próbek – różnice w otrzymanych pikach świadczą o różnorodności wyekstrahowanych związków. W miechunce wykryto prawdopodobnie obecność kobalaminy, czyli witaminy B12, której miechunka jest jedynym, naturalnym źródłem roślinnym. W celu identyfikacji związków należy przeprowadzić dalsze badania. Wnioski Oznaczenie całkowitej zawartości wybranych pierwiastków pozwoliło określić, jaka jest ich zawartość w badanych jagodach i czy jest ona zgodna z obowiązującymi normami. Badane jagody charakteryzują się największą zawartością manganu, żelaza oraz cynku. Metale szkodliwe dla zdrowia człowieka wykryto w ilości poniżej poziomu toksycznego dla człowieka. Wykryte połączenia pierwiastków ze związkami o masie cząsteczkowej 1,4 – 17,1 kDa to najprawdopodobniej kompleksy metali z hydrofilowymi białkami oraz wielocukrami. Połączenia manganu ze związkami o masie poniżej 200 Da to prawdopodobnie kompleksy tego pierwiastka z kwasami organicznymi, tzw. kwasami owocowymi. W celu dokładniejszej identyfikacji tych związków należałoby przeprowadzić badania przy użyciu odpowiednich wzorców. Aby określić biodostępność pierwiastków z badanych suplementów diety dla organizmu człowieka, potrzebne są dalsze badania określające trwałość badanych połączeń podczas trawienia ludzkiego. Literatura 1. J. Gawęcki, L. Hryniewiecki (pod red.), ‘Żywienie człowieka; Podstawy nauki o żywieniu’, tom 1, PWN, 2003 2. materiały z wykładu prof. dr hab. inż. Marii Balcerzak, 2011 3. B. Michalke, J. Chromatogr. A, 1050, rok 2004, str. 69-76 4. E. Lipiec, K. Połeć-Pawlak, R. Ruzik, Y. Zhou, M. Jarosz, ‘Bioinorganic speciation analysis as an efficient tool for the estimation At naturional value of some food products’, ISBEETS, Białowieża, 2006