badanie układów zawierających wzmacniacze operacyjne
Transkrypt
badanie układów zawierających wzmacniacze operacyjne
BADANIE UKŁADÓW ZAWIERAJĄCYCH WZMACNIACZE OPERACYJNE CEL ĆWICZENIA: Poznanie zasady działania wzmacniacza operacyjnego w zakresie niskich częstotliwości. Analiza układów zawierających wzmacniacze operacyjne pracujące w zakresie liniowym i nieliniowym. WPROWADZENIE Wzmacniacz operacyjny (w.o.) jest wielokońcówkowym przyrządem półprzewodnikowym mającym zastosowanie w wielu układach elektronicznych. Zwykle w.o. ma 8 lub więcej wyprowadzeń, ale w większości zastosowań 6 z nich, zaznaczonych na rysunku 1, jest istotnych. E+ we- we+ wy E- Rysunek 1. Wyprowadzenia E+ i E- (zasilanie) przeznaczone są do ustalenia właściwych punktów pracy wewnętrznym elementom w.o. (tranzystorom i diodom). Są one dołączane do zasilacza (zwykle +15V i -15V). Pozostałe 4 wyprowadzenia są dostępne do zewnętrznych połączeń (rysunek 2). E+ Wejście odwracające Wejście nieodwracające Wyjście E- Rysunek 2. Przyrząd wewnątrz trójkąta narysowanego na rysunku 2 przerywaną linią będzie oznaczany w dalszej części poprzez symbol pokazany na rysunku 3. u0 E +n ii0 ε− ud u0 ε+ 0 i+ ud E −n Rysunek 3. Rysunek 4. Dla zastosowań w zakresie niskich częstotliwości prądy i napięcia wyprowadzeń w.o. spełniają następujące zaleŜności: i − = I B− i + = I B+ u 0 = f (u d ) gdzie I B − , I B + są wejściowymi prądami polaryzującymi, a f(ud) jest symetryczną funkcją pokazaną na rysunku 4. W większości wzmacniaczy operacyjnych I B − , I B + są mniejsze niŜ 0.01mA, ε + , ε − są mniejsze niŜ 0.1mV, zaś nachylenie charakterystyki w przedziale [ε − , ε + ] oznaczane zwykle A jest większe niŜ 100000V/V, E n+ = − E n− = E n ≅ 14V (zaleŜne od napięcia zasilania). Biorąc pod uwagę powyŜsze wartości moŜemy przyjąć: I B − = I B + = 0, A = ∞ otrzymując model idealnego w.o. przedstawiony na rysunku 5. u0 En i-=0 i0 ud 0 ud u0 i+=0 -En Rysunek 5. W zakresie niskich częstotliwości idealny w.o. jest bardzo dobrym przybliŜeniem rzeczywistego układu i jest powszechnie stosowany w analizie układów zawierających w.o. Idealny wzmacniacz operacyjny jest opisany następującymi równaniami: 2 i− = i+ = 0 (1) u0 = En ud > 0 u 0 = −E n ud < 0 − En < u0 < En ud = 0 (2) Funkcja f(ud) jest więc reprezentowana przez 3-odcinkową charakterystykę, która określa trzy obszary pracy: obszar liniowy, obszar nasycenia dodatniego i obszar nasycenia ujemnego. Wzmacniacz operacyjny pracujący w zakresie liniowym W obszarze pracy liniowej idealny wzmacniacz operacyjny jest opisany zaleŜnościami: i− = i+ = 0 ud = 0 Wykorzystując powyŜsze równania moŜemy analizować układy elektroniczne zawierające w.o. pracujący w zakresie liniowym. Metodę tę pokaŜemy na dwóch przykładach. 1. Układ z rysunku 6 jest nazywany wtórnikiem napięciowym. i-=0 i0 ud u0 1 uwe i+=0 a iwe Rysunek 6. Analizując układ otrzymujemy z PPK w węźle 1 i we = 0 (3) zaś z NPK w pętli a) u 0 = u we (ud = 0) Wyniki są waŜne przy załoŜeniu − E n < u we < E n które gwarantuje pracę w.o w zakresie liniowym. 2. Weźmy obecnie pod uwagę układ z rysunku 7. 3 (4) i2 i1 R1 1 Rf i-=0 i0 ud uwe u0 a i+=0 b Rysunek 7. Układ moŜna opisać następującymi równaniami: ii = z NPK w pętli a) u we R1 i 2 = i1 z PPK w węźle 1) u 0 = −R f i 2 z NPK w pętli b) Stąd po przekształceniach otrzymujemy równanie: u0 = − Rf u we R1 (5) które jest waŜne dla napięć wejściowych z zakresu: − R1 R E n < u we < 1 E n Rf Rf Ze względu na ujemny znak współczynnika we wzorze (5) układ jest nazywany wzmacniaczem odwracającym. W podobny sposób moŜemy analizować inne układy zawierające w.o. pracujące w liniowym zakresie. Wzmacniacz operacyjny pracujący w zakresie nieliniowym W pewnych zastosowaniach w.o. pracuje we wszystkich trzech regionach. W takich przypadkach musimy wykorzystać model nieliniowy przedstawiony na rysunku 5. PoniewaŜ charakterystyka u0=f(ud) jest odcinkowo-liniowa analizujemy układ w kaŜdym z regionów jako układ liniowy. W obszarze nasycenia dodatniego (ud>0) model idealnego w.o. jest opisany następującymi równaniami: i− = i+ = 0 u0 = En W obszarze nasycenia ujemnego (ud<0) otrzymujemy: 4 (6) i− = i+ = 0 u 0 = −E n (7) Metoda analizy układów ze w.o. pracującymi w zakresie nieliniowym zostanie zilustrowana na przykładzie układu konwertera ujemno-rezystancyjnego z rysunku 8. if A i Rf c 1 ud u u0 B b a R1 i1 i2 R2 Rysunek 8. Chcemy wyznaczyć dwie charakterystyki i=g(u) oraz u0=f(u). Rozpatrzmy najpierw region liniowy (ud=0) otrzymując: z NPK w pętli a) i2 = u0 R1 + R 2 u = R 2i 2 z NPK w pętli b) Stąd wynika, Ŝe: u0 = 1 u β (8) gdzie β= R2 R1 + R 2 (9) Następnie wyznaczamy z PPK w węźle 1) i NPK w pętli c) i = if = ( 1 u − u0 Rf ) Z relacji tej i zaleŜności (8) otrzymujemy: i=− R1 1 u R2 Rf (10) Wzór powyŜszy jest słuszny dla − En < u0 < En lub wykorzystując (8) dla − βE n < u < βE n 5 (11) W obszarze nasycenia dodatniego mamy: u − En Rf (12) u0 = En (13) ud > 0 (14) i= Wyznaczając ud w funkcji u mamy: ud = R2 E n − u = βE n − u R1 + R 2 Stąd i na podstawie (14) zaleŜność (12) jest spełniona dla u < βE n (15) Podobne zaleŜności otrzymujemy w obszarze nasycenia ujemnego: u + En Rf (16) u 0 = −E n (17) u > −β E n (18) i= PowyŜsze wzory pozwalają na narysowanie charakterystyki u-i (rysunek 9a). JeŜeli do zacisków AB dołączymu kondensator otrzymujemy układ gemeratora drgań relaksacyjnych. Drgania te mają charakter oscylacji o okresie T i są złoŜone z fragmentów krzywych wykładniczych (rysunek 9b) i 0 − R2 En R1 + R 2 u R2 En R1 + R 2 0 T t u (a) (b) Rysunek 9. CZĘŚĆ LABORATORYJNA 6 1. Badanie wzmacniacza operacyjnego w zakresie niskich częstotliwości. 1.1.Połącz układ zgodnie z rysunkiem 10. Rp i1 Zasilacz V2 V1 i2 Rysunek 10. Wyznacz charakterystykę u2=f(u1) wzmacniacza operacyjnego µA741. Zapisz wyniki w tabeli i narysuj charakterystykę na papierze milimetrowym. u1 u2 1.2. Wykorzystując układ pomiarowy z rysunku 11 wyznacz charakterystykę u0=f(ud). Dokonaj odczytu dodatniego i ujemnego napięcia nasycenia. Generator napięcia zmiennego E +n = V E −n = V ud Y u0 Rysunek 11. 2. Badanie układów zawierających w.o. pracujący w zakresie liniowym 7 X 2.1. Badanie wtórnika napięciowego Wyznacz charakterystykę u2=f(u1) wykorzystując układ pomiarowy z rysunku 12. Zasilacz i1 Rp V2 V1 Rysunek 12. Zapisz wyniki w tabeli i wyznacz stosunek u2 u1 u1 u2 u2 u1 2.2. Wzmacniacz odwracający 2.2.1. Połącz układ pokazany na rysunku 13. Rp Zasilacz R1=3kΩ i1 Rf=10kΩ V2 V1 i2 Rysunek 13. Wyznacz charakterystykę u2=f(u1). Zapisz wyniki w tabeli u1 u2 8 2.2.2. Zapisz wzór określający zaleŜność pomiędzy u1 i u2. Wykorzystując ten wzór oblicz u2 w punktach pomiarowych oraz błąd ε = (u 2 − (u 2 ) obl ) u2 . Zapisz wyniki w tabeli u1 u2 ε 2.2.3. Wykorzystując układ pomiarowy z rysunku 14 zaobserwuj zaleŜność napięć u1 i u2 w funkcji czasu. Naszkicuj zaobserwowane przebiegi. Rf Generator napięcia zmiennego u1 R1 Y2 Y1 u2 Rysunek 14. 2.3. Wzmacniacz nieodwracający Wykonaj wszystkie punkty pomiarowe z punktu 2.2 R nieodwracającego z rysunku 15 (wskazówka u 2 = 1 + f u 1 ). R1 i2 i1 Rf R1 ud u2 u1 Rysunek 15. 9 dla układu wzmacniacza 2.4. Układ róŜniczkujący 2.4.1. Połącz układ pomiarowy zgodnie z rysunkiem 16. R=10kΩ Generator napięcia zmiennego u1 C=100nF Y2 Y1 u2 Rysunek 16. Ustaw częstotliwość napięcia z generatora na 100Hz i amplitudę na 1.2V. Zaobserwuj przebiegi czasowe u2(t) określ amplitudę napięcia U2m, pulsację ω i kąt przesunięcia fazowego ϕ pomiędzy napięciami u1 i u2. 2.4.2. Wyprowadź wzór określający zaleŜność pomiędzy napięciami u2 i u1. Porównaj amplitudę, pulsację i kąt przesunięcia z wielkościami pomierzonymi. 3. Badanie układów ze w.o. pracującym w zakresie nieliniowym 3.1. Konwerter ujemno-rezystancyjny 3.1.1. Połącz układ zgodnie ze schematem pokazanym na rysunku 17. Rf Rp i Zasilacz mA V2 V1 R2 R1 Rysunek 17. Pomierz charakterystyki i=f1(u1) oraz u2=f2(u1). Wyniki zapisz w tabeli u1 V u2 V i mA 10 Wykonaj odpowiednie wykresy na papierze milimetrowym. 3.1.2. Wykorzystując wzory: En u + 1 − Rf Rf R1 i = − u1 R 2R f En u + 1 R f R f gdzie β = E n u u2 = 1 β − E n u 1 < βE n dla − βE n < u 1 < βE n dla dla u 1 > −β E n R2 oblicz i narysuj odpowiednie charakterystyki. Dokonaj odpowiednich R1 + R 2 porównań. 3.1.3. Połącz układ pomiarowy przedstawiony na rysunku 18. Zaobserwuj charakterystykę u2=f(u1). Naszkicuj ją na papierze milimetrowym. Rf Generator napięcia zmiennego u1 Y X u2 R1 R2 Rysunek 18. 3.1.4. Połącz układ pomiarowy zgodnie z rysunkiem 19. Zaobserwuj i narysuj u1(t). Określ amplitudę i okres drgań relaksacyjnych zachodzących w układzie. Rf u1 Y u2 C R2 R1 Rysunek 19. 11 X