możliwości wykorzystania porostów do oceny zanieczyszczenia
Transkrypt
możliwości wykorzystania porostów do oceny zanieczyszczenia
MOŻLIWOŚCI WYKORZYSTANIA POROSTÓW DO OCENY ZANIECZYSZCZENIA TERENÓW KOLEJOWYCH – ZAŁOŻENIA METODYCZNE, WSTĘPNE WYNIKI Marek Jóźwiak*, Małgorzata Anna Jóźwiak*, Wiesław Fałtynowicz**, Rafał Kozłowski* Jóźwiak M., Jóźwiak M.A., Fałtynowicz W., Kozłowski R., 2013: Możliwości wykorzystania porostów do oceny zanieczyszczenia terenów kolejowych – założenia metodyczne, wstępne wyniki (The possibility of using lichens to railway land pollution – methodological assumptions, preliminary results), Monitoring Środowiska Przyrodniczego, Vol. 14, s. 45–53. Zarys treści: Funkcjonowanie transportu kolejowego w sposób istotny i niekorzystny wpływa na stan środowiska naturalnego. Wśród wielu pojawiających się na terenach kolejowych zanieczyszczeń zdecydowanie na pierwsze miejsce wysuwają się metale ciężkie (Pb, Cd, Zn). Zarówno pojawiające się zanieczyszczenia, jak i inne czynniki siedliskowe powodują wyjątkowo trudne warunki bytowania nie tylko roślin naczyniowych, ale także tak pionierskich organizmów jak porosty. W niniejszym opracowaniu przedstawiono wyniki badań przeprowadzonych na terenach kolejowych centralnej i południowo-wschodniej Polski. Słowa klucze: zanieczyszczenie terenów kolejowych, bioindykacja, porosty, gleba. Key words: railway land pollution, bioindication, lichens, soil. * Marek Jóźwiak, Małgorzata Anna Jóźwiak, Rafał Kozłowski, Uniwersytet Jana Kochanowskiego, Katedra Ochrony i Kształtowania Środowiska, ul. Świętokrzyska 15 bud.G, 25-406 Kielce, [email protected] ** Wiesław Fałtynowicz Uniwersytet Wrocławski, Katedra Bioróżnorodności i Ochrony Szaty Roślinnej, ul. Kanonia 6/8, 50-328 Wrocław 1. Wprowadzenie Transport kolejowy jest obok drogowego jednym z głównych środków transportu na świecie. W Polsce funkcjonuje od 160 lat i do roku 1990 był głównym środkiem transportu. Długość linii kolejowej w Polsce zmieniała się od 13 760 km w roku 1930 do 19 400 km w roku 2010. Najwięcej linii kolejowych było w roku 1990 – 26 230 km. Powszechnie uważa się, że oddziaływanie transportu kolejowego na środowisko przyrodnicze jest niewielkie. Taki pogląd wynika z faktu, że w literaturze niewiele miejsca poświęcono temu problemowi. Dopiero badania Tikka i in. (2001), Wittinga (2002), Laceya i Cole’a (2003), Moreta i in. (2007), Liu i in. (2009), a w Polsce Malawskiej i Wiłkomirskiego (1999, 2001), Wiłkomirskiego (2011), Jóźwiaka i in. (2012), Jóźwiakowej i in. (2012) zwróciły uwagę na duże zanieczyszczenia środowiska przyrodniczego na terenach kolejowych, a w niektórych przypadkach, jak na przykład na obszarze węzłów kolejowych wręcz na jego dewastację. Funkcjonowanie transportu kolejowego w sposób istotny wpływa na stan środowiska naturalnego. Specyfika taboru i infrastruktury kolejowej powoduje 45 Badania zostały przeprowadzone w ramach projektu finansowanego przez Narodowe Centrum Nauki nr NN 305 061839 w latach 2010–2013 i obejmowały tereny kolejowe południowo-wschodniej i centralnej Polski (ryc. 1). Powierzchnie badawcze zostały wytypowane na podstawie danych uzyskanych w Regionalnych Dyrekcjach Spółki Polskie Linie Kolejowe. Uzyskane informacje na temat intensywności i rodzaju przewozów oraz w czasie wizji lokalnych dokonanych bezpośrednio w terenie po- Miedzynarodowe linie kolejowe AGC i AGTC Planowana sieć kolei dużych prędkości zachodniopomorskie Szczecin Trakiszki Olsztyn Kuźnica podlaskie Bydgoszcz mazowieckie Siemianówka 5 E-7 5 -7 CE E-5 9 Kostrzyn Nad Odrą Czeremcha Poznań E-20 CE-20 Kunowice E-20 CE-20 CE-20 Góra 9/1 C-5 dolnośląskie Wrocław ka baw ów opolskie zy Hrubieszów śląskie Katowice CE-59 E-59 C-59 e pki ału owic Ch rzyd Zeb szyn Cie projektowane przedłużenie Centralnej Magistrali Kolejowej główne międzynarodowe linie kolejowe (AGC) i ważne międzynarodowe linie transportu kombinowanego (AGTC) wariant przebiegu AGC i AGTC Dorohusk Kielce Kraków Linia "Y" Warszawa - Poznań/Wrocław budowa w latach 2014-2020, V=350 km/h linia wspomagająca "Y", przeznaczona do modernizacji Centralna Magistrala Kolejowa, dostosowana w przyszłości do prędkości V≥250 km/h Opracowanie: PKP Polskie Linie Kolejowe S. A. Biuro Nieruchomości i Geodezji Kolejowej 03-734 Warszawa, ul. Targowa 74 http://www.plk-sa.pl Lublin świętokrzyskie oła ch Głu e lesi dzy Mię 8 Opole rosz Mie 5/3 Lu C-6 wybrane stacje kolejowe przejścia graniczne linie kolejowe granice województw granica państwa C-59/2 wybrane miasta E E-3-59 0 lubelskie C-2 E-65 CE-65 CE-65 9 LEGENDA Łódź łódzkie -5 Rzeszów małopolskie CE-65 E-65 Hrebenne Werchrata E-30 CE-30 E-30 C-30/1 CE-30 Medyka podkarpackie C-30/1 CE E-30 CE-30 3 CE-30 E-30 Zgorzelec C-59/1 Zawidów Łódź C-6 C-30 Węgliniec Terespol E-20 CE-20 wielkopolskie Zielona lubuskie Zasieki Warszawa C-6 5/1 Gubin Zubki Białystok Toruń Gorzów Wielkopolski Malhowice Krościenko oń ard Zw na szy Mu ów pk Łu Dane wykorzystane do opracowania mapy pochodzą z baz danych opracowanych w Biurze Nieruchomości i Geodezji Kolejowej. Państwowy Układ Współrzędnych Geodezyjnych 1992 Druk i rozpowszechnianie: Biuro Nieruchomości i Geodezji Kolejowej PKP Polskie Linie Kolejowe S.A. Do użytku wewnętrznego. Copyright © 2009-2011 PKP Polskie Linie Kolejowe S. A. 0 25 50 km 100 Ryc. 1. Mapa linii kolejowych w Polsce Fig. 1. Map of railway lines in Poland zwoliły na wybranie powierzchni do przeprowadzenia szczegółowych badań terenowych. Wytypowano odcinki linii kolejowych: głównych, drugorzędnych i wąskotorowych oraz wyłączonych z eksploatacji. Łącznie do badań przyjęto trzy odcinki na stacjach węzłowych o bardzo dużym nasileniu ruchu kolejowego, trzy odcinki o ograniczonym ruchu pociągów, jeden odcinek kolei wąskotorowej oraz jeden na linii kolejowej, która od 21 lat jest wyłączona z ruchu . Na każdej powierzchni założono badanie obszaru o powierzchni 550 m2, na którą składały się stanowiska ograniczone szerokością podkładów kolejowych oraz stanowiska poza torowiskiem w odległości 5 i 10 m (ryc. 2). 4 3 5m 5 10 m 46 CEE-65 -6 5 kujawsko-pomorskie 2 Ryc. 2. Położenie punktów poboru porostów i próbek gleby Fig. 2. Location of sampling points lichens and soil samples 5 E-7-75 CE warmińsko-mazurskie Szczecin Gumieńce 3m 1 Skandawa Gdańsk CE-65 E-59 CE-59 pomorskie C-65/2 2. Metodyka badań MAPA LINII KOLEJOWYCH W POLSCE Braniewo 9 -5 0 CEE-3 C typowe dla kolei zanieczyszczenia – przede wszystkim – gruntów, które mogą pojawiać się w związku z: przenikaniem substancji impregnujących podkłady, wyciekiem substancji związanych z ruchem taboru (oleje smarne, ciecze kondensatorowe), zużywaniem wierzchniej warstwy przewodów trakcyjnych, szyn, elementów karoserii taboru, okładzin klocków hamulcowych, przewozem towarów, a w szczególności rud metali, paliw, olejów mineralnych, chemikaliów, przeładunkiem i magazynowaniem towarów, a także stosowaniem herbicydów. Zarówno pojawiające się zanieczyszczenia, jak i inne czynniki (struktura podłoża, zmiana chemizmu środowiska glebowego, przesuszenie i nadmierne nasłonecznienie, niszczące działanie mechaniczne przejeżdżających pociągów oraz herbicydy) powodują wyjątkowo trudne warunki bytowania nie tylko roślin naczyniowych, ale także tak pionierskich organizmów jak porosty. Celem badań było opracowanie i przetestowanie metod badawczych, które pozwolą na ocenę stanu środowiska przyrodniczego terenów kolejowych. 6 Pozyskany materiał biologiczny dokumentowano bezpośrednio w terenie i przewożono do Laboratorium Badań Środowiska Katedry Ochrony i Kształtowania Środowiska oraz Katedry Bioróżnorodności i Ochrony Szaty Roślinnej do oznaczenia taksonów. W zależności od ilości pozyskanych porostów w materiale dokonywano oznaczeń zawartości metali ciężkich z wykorzystaniem spektrometru TOF-ICP-MS OptiMass 9500. Dodatkowo zebrane porosty poddano analizie chemicznej z wykorzystaniem mikroanalizatora typu EDAX (fluorescencyjny spektrofotometr rentgenowski z dyspersją energii) i cyfrowym zapisem obrazu zamontowanego w skaningowym mikroskopie elektronowym Quanta 250. W wytypowanych punktach (ryc. 2) pobierano także próbki materiału mineralnego, który wstępnie przesiewano bezpośrednio w terenie (fot. 1). 3. Wyniki Występowanie bioty porostowej na badanych obszarach terenów kolejowych południowo-wschodniej i centralnej Polski zależała od intensywności ruchu pociągów oraz od odległości od torowiska. Stwierdzono 44 taksony porostów, głównie epilitycznych i epigeicznych (tab. 1). Występowały one zarówno na materiale mineralnym bezwapiennym, jak i zawierającym węglan wapnia. Należy podkreślić, że uwarunkowania środowiskowe (duże zapylenie) ujednolicały warunki ekologiczne na obu typach podłoża skalnego i na podłożu glebowym. Na powierzchniach badawczych 34% taksonów występowało w obszarze międzyszynia i 66% w odległości od 5 do 10 m od torowiska. Na powierzchniach o intensywnym ruchu pociągów stwierdzono 16% taksonów porostów występujących między szynami i 84% na obszarze poza torowiskiem, natomiast na powierzchni użytkowanej sporadycznie 21% stanowiły porosty występujące między szynami, a 78% to porosty występujące poza szynami. 4. Metale ciężkie w plechach porostów i w podłożu W transplantowanych porostach oznaczono trzy podstawowe, z punktu widzenia ich oddziaływania toksycznego, metale ciężkie. Były to ołów, kadm i cynk. Fot. 1. Przesiewanie materiału mineralnego Photo 1. Sieving mineral material Tak przygotowany materiał dokumentowano i przewożono do Katedry Ochrony i Kształtowania Środowiska UJK w Kielcach, gdzie we frakcji ziemistej oznaczano podstawowe parametry (skład granulometryczny, pH, kwasowość hydrolityczna, kwasowość wymienna, CaCO3) metodami przyjętymi w gleboznawstwie. Metale ciężkie w materiale glebowym po uprzednim zmineralizowaniu w mineralizatorze mikrofalowym Multiwave™ 3000 Anton Paar oznaczano z wykorzystaniem spektrometru TOF-ICP-MS OptiMass 9500. Wyniki opracowano wykorzystując program Statistica wersja 10.0. Pb – ołów Średnie stężenie ołowiu w plechach porostów zebranych na powierzchniach badawczych wynosiło 11,85 mg•kg-1s.m., wahaniami od 7,97 mg•kg-1s.m. do 14,25 mg•kg-1s.m. Stężenie ołowiu w podłożu było zróżnicowane w zależności od obszaru badań i miejsca poboru próbki. Najwyższe średnie stężenie stwierdzono na powierzchni w Stąporkowie (122,12 mg•kg-1s.m.), z maksimum 415,24 mg•kg-1s.m. i minimum 7,03 mg•kg-1s.m. i w Grabowie n. Prosną (113,86 mg•kg-1s.m.), z maksimum 401,07 mg•kg-1s.m. i minimum 0,99 mg•kg-1s.m.), najniższe średnie stężenie Pb zanotowano w Skarżysku-Kamiennej (16,04 mg•kg-1s.m.) z maksimum 58,05 mg•kg-1s.m. i minimum 5,56 mg•kg-1s.m. (ryc. 3). 47 Tab. 1. Wykaz gatunków porostów stwierdzonych na powierzchniach badawczych Tab. 1. List of lichens species found on the research surface Gatunki Species Acarospora heppii (Naeg. In Hepp) Naeg. in Körb. Nitr. Acarospora moenium (Vain.) Räsänen A. umbilicata Bagl. – nitr. A. veronensis A. Massal. – nitr. Buellia stigmatea Körb. – nitr. Caloplaca citrina (Hoffm.) Th. Fr. s.l. – nitr. Caloplaca decipiens (Arnold) Blomb. & Forss. – nitr. Caloplaca holocarpa (Hoffm.) A. E. Wade – nitr. Caloplaca cfr lactea (A. Massal.) Zahlbr. Caloplaca cfr. ruderum (Malbr.) Laundon – nitr. Caloplaca saxicola (Hoffm.) Nordin – nitr. Candelariella aurella (Hoffm.) Zahlbr. – nitr. Candelariella vitellina (Hoffm.) Müll. Arg. – nitr. Cladonia cariosa (Ach.) Spreng. Cladonia chlorophaea (Flörke ex Sommerf.) Spreng. s.l. Cladonia coniocraea auct. Cladonia fimbriata (L.) Fr. Cladonia furcata (Huds.) Schrad. Cladonia pyxidata (L.) Hoffm. Cladonia subulata (L.) Weber in F.H. Wigg. Hypogymnia physodes (L.) Nyl. Lecania sp. Lecanora albescens (Hoffm.) Flörke – nitr. Lecanora crenulata Hook. – nitr. Lecanora dispersa (Pers.) Sommerf. – nitr. Lecanora muralis (Schreb.) Rabenh. – nitr. Lecanora polytropa (Ehrh. ex Hoffm.) Rabenh. Lecidella stigmatea (Ach.) Hertel & Leuckert – nitr. Peltigera didactyla (With.) J.R. Laundon Peltigera rufescens (Weiss) Humb. Phaeophyscia nigricans (Flörke) Moberg – nitr. Phaeophyscia orbicularis (Neck.) Moberg – nitr. Physcia adscendens (Fr.) H. Olivier – nitr. Physcia caesia (Hoffm.) Fürnrohr – nitr. Physcia tenella (Scop.) DC. in Lam. & DC. – nitr. Placynthiella uliginosa (Schrad.) Coppins & P. James Porpidia sp. Sarcogyne regularis Körb. Scoliciosporum chlorococcum (Graeve ex Stenh.) Vĕzda Staurothele cfr. ambrosiana (A. Massal.) Zschacke Trapelia coarctata (Sm.) Choisy in Werner Verrucaria nigrescens Pers. – nitr. Verrucaria sp. Xanthoria elegans (Link.) Th. Fr. – nitr. 48 Miejsce występowania Place of occurrence Między szynami Poza szynami Beatween the railway track Outside the railway track x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x x Ryc. 3. Zanieczyszczenie gleb ołowiem na badanym obszarze Objaśnienia: A – średnia, B – odchylenie standardowe, C – min. i max. Fig. 3. Soil contamination with lead in the study area Explanations: A – mean, B – standard deviation, C – min., max. Ryc. 4. Zanieczyszczenie gleb kadmem na badanym obszarze Objaśnienia: A – średnia, B – odchylenie standardowe, C – min. i max. Fig. 4. Soil contamination with cadmium in the study area Explanations: A – mean, B – standard deviation, C – min., max. Cd – kadm Fizjologiczny efekt nadmiaru Cd w plechach porostu związany jest z obniżeniem wydajności procesu respiracji i fotosyntezy. Przy wysokiej zawartości tego metalu fotosynteza może ulec całkowitemu zahamowaniu. Kadm zaburza transpirację i przemiany związków azotowych, wpływa na przepuszczalność błon komórkowych i strukturę DNA (González 2005). Zmieniając metabolizm pierwiastków fizjologicznie aktywnych (Zn, Cu, Fe, Mg, Ca, Se) na drodze interakcji, powoduje zaburzenia morfologii i czynności życiowych. Zaobserwowano, że przenikając do komórek w postaci jonowej, tworzy wiązania kowalencyjne i jonowe z atomami siarki, wodoru i tlenu (Królak 2000). Średnie stężenie kadmu w plechach porostów zebranych na powierzchniach badawczych wynosiło 0,55 mg•kg-1s.m., wahaniami od 0,40 mg•kg-1s.m. do 0,75 mg•kg-1s.m. W podłożu stężenie kadmu było również uzależnione od obszaru badań i miejsca poboru próbki. Najwyższe średnie stężenie stwierdzono na powierzchni w Stąporkowie (1,57 mg•kg-1s.m.), z maksimum 5,70 mg•kg-1s.m. i minimum 0,09 mg•kg-1s.m., najniższe średnie stężenie Cd zanotowano w Zduńskiej Woli (0,21 mg•kg-1s.m.) z maksimum 0,47 mg•kg-1s.m. i minimum 0,07 mg•kg-1s.m. (ryc. 4). Zn – cynk Nadmiar cynku powoduje osłabienie fotosyntezy i respiracji aż do całkowitej inhibicji oraz zaburzenie wiązania azotu. Pod wpływem tego metalu następuje także uszkodzenie przepuszczalności błon komórkowych, które objawia się wypływem jonów potasu z wnętrza komórek (Loppi i in., 1998; Wiessman i in., 2005). Średnie stężenie cynku w plechach porostów wynosiło 73,69 mg•kg-1s.m., z wahaniami od 33,37 mg•kg-1s.m. do 96,01 mg• kg-1s.m. Najwyższe stężenie cynku w podłożu stwierdzono w Stąporkowie (267,01 mg•kg-1s.m). Wartości minimalne wynosiły 14,08 mg•kg-1s.m, maksymalne 768,91 mg•kg-1s.m. (ryc. 5). Ryc. 5. Zanieczyszczenie gleb cynkiem na badanym obszarze Objaśnienia: A – średnia, B – odchylenie standardowe, C – min. i max. Fig. 5. Soil contamination with zinc in the study area Explanations: A – mean, B – standard deviation, C – min., max. 49 Przyjęta metodyka badania podłoża terenów kolejowych pozwoliła na określenie wielkości zanieczyszczenia metalami ciężkimi w zależności od miejsca poboru próbki. Wyniki zamieszczono w tabeli 2. Analiza uzyskanych wyników pozwala na stwierdzenie, że najbardziej zanieczyszczone badanymi metalami ciężkimi jest podłoże w obrębie szyn (ryc. 6–8). W punktach odległych od torów o 5 i 10 m od torów nie wykazano prawidłowości. Ryc. 6. Zanieczyszczenie gleb ołowiem w zależności od odległości od toru Objaśnienia: A – średnia, B – odchylenie standardowe, C – min. i max. Fig. 6. Soil contamination with lea, depending on the distance from the truck Explanations: A – mean, B – standard deviation, C – min., max. Ryc. 7. Zanieczyszczenie gleb kadmem w zależności od odległości od toru Objaśnienia: A – średnia, B – odchylenie standardowe, C – min. i max. Fig. 7. Soil contamination with cadmium, depending on the distance from the truck Explanations: A – mean, B – standard deviation, C – min., max. Tab. 2. Stężenie metali ciężkich w podłożu Tab. 2. Concentration of heavy metals in the soil Obszar badań Study of area Miejsce poboru próbki Place of sumpling Pb Staporków międzyszynie 5m 10 m międzyszynie 5m 10 m międzyszynie 5m 10 m międzyszynie 5m 10 m międzyszynie 5m 10 m międzyszynie 5m 10 m 196,99 48,99 7,19 11,43 22,17 11,52 70,81 bd 143,27 299,35 21,12 70,81 192,26 13,56 9,71 53,05 63,39 77,5 Skarżysko-Kam. Barcza Grabów n. Prosną Florentyna Zduńska Wola 50 Metale ciężkie Heavy metals Cd mg•kg-1s.m. 2,47 0,76 0,12 0,33 0,45 0,37 0,95 bd 1,55 0,74 0,14 0,95 0,59 0,05 0,02 0,25 0,22 0,17 Zn 412,47 114,19 27,18 36,82 117,97 98,03 158,42 bd 229,09 205,81 36,48 158,42 177,22 33,59 13,15 194,37 166,51 78,01 W celu określenia poziomów istotności statystycznej między oznaczanymi parametrami zebrane dane poddano opracowaniu statystycznemu przy użyciu testu nieparametrycznego U Manna-Whitneya. Stwierdzono, że różnice w stężeniu Pb, Cd i Zn zanotowane w obszarach o dużej intensywności transportu kolejowego (Skarżysko-Kamienna, Zduńska Wola) w stosunku do obszarów o mniejszym nasileniu ruchu (Stąporków, Barcza, Florentyna) są istotne statystycznie (poziom ufności p < 0,05). Natomiast w stosunku do obszarów w ogóle wyłączonych z ruchu pociągów (Grabów) wielkości stężenia badanych metali ciężkich nie są istotne statystycznie (tab. 3). Ryc. 8. Zanieczyszczenie gleb cynkiem w zależności od odległości od toru. Objaśnienia: A – średnia, B – odchylenie standardowe, C – min. i max. Fig. 8. Soil contamination with zinc, depending on the distance from the truck. Explanations: A – mean, B – standard deviation, C – min., max. Tab. 3. Wyniki testu U Manna-Whitney dla obszaru badań Tab. 3. Results of the U Manna-Whitney test for research area Metale ciężkie Heavy metals Pb Cd Zn Pb Cd Zn Pb Cd Zn Pb Cd Zn Pb Cd Zn Pb Cd Zn Pb Cd Zn Sum.rang Grabów Florentyna 202,0 464,0 253,0 413,0 198,0 468,0 Barcza Grabów 68,0 68,0 87,0 49,0 74,0 62,0 Stąporków Grabów 127,0 83,0 147,0 63,0 139,0 71,0 Zduńska Wola Barcza 577,0 458,0 537,0 498,0 593,0 442,0 Zduńska Wola Stąporków 248,0 187,0 198,0 237,0 248,0 187,0 Skarżysko-Kam. Grabów 154,0 122,0 181,0 95,0 172,0 104,0 Skarżysko-Kam. Stąporków 131,0 194,0 139,0 186,0 143,0 182,0 p 0,2010 0,0017 0,2574 p 0,3971 0,0043 0,1384 p 0,4033 0,0185 0,0806 p 0,0002 0,0045 0,0000 p 0,3339 0,0013 0,3339 p 0,3951 0,4310 0,8255 p 0,0057 0,0200 0,0351 Sum.rang Barcza Florentyna 194,0 401,0 215,0 380,0 203,0 392,0 Stąporków Florentyna 305,0 436,0 351,0 390,0 321,0 420,0 Stąporków Barcza 99,0 72,0 101,0 70,0 106,0 65,0 Zduńska Wola Grabów 258,0 120,0 235,0 143,0 278,0 100,0 Skarżysko-Kam. Florentyna 342,0 519,0 440,0 421,0 389,0 472,0 Skarżysko-Kam. Barcza 105,0 126,0 108,0 123,0 122,0 109,0 Skarżysko-Kam. Zduńska Wola 128,0 400,0 292,0 236,0 177,0 351,0 p 0,0025 0,0001 0,0007 p 0,0038 0,0000 0,0006 p 0,6507 0,7859 0,9278 p 0,7773 0,3961 0,1897 p 0,1916 0,0001 0,0094 p 0,0003 0,0007 0,0188 p 0,0001 0,0216 0,0421 51 5. Zakończenie 6. Literatura Biota porostów torowisk kolejowych kształtuje się pod wpływem uwarunkowań siedliskowych, które ulegają wyraźnej zmianie w zależności od intensywności użytkowania torowiska. Bardzo duży wpływ na zróżnicowanie występowania porostów ma stosowanie herbicydów. Pod ich wpływem następuje ograniczenie lub w ogóle eliminacja występowania porostów. W przypadku ustąpienia tego czynnika (torowisko nieczynne, zaniechanie stosowania środków chwastobójczych) następuje ponowne zasiedlanie obszaru przez gatunki porostów. Porosty w niewielkiej liczebności występowały zarówno w międzyszyniu, jak i na obszarze oddalonym od szyn o 5 i 10 m. Były to przede wszystkim porosty epilityczne występujące na kamieniach bezwapiennych i zawierających węglan wapnia oraz porosty epigeiczne występujące na podłożu glebowym. Należy podkreślić, że warunki zewnętrzne (duże zapylenie) ujednolicały warunki ekologiczne na obu typach podłoża skalnego, jak i na podłożu glebowym. Na powierzchni o intensywnym ruchu pociągów stwierdzono 21% taksonów porostów występujących między szynami i 84% na obszarze poza torowiskiem, natomiast na powierzchni użytkowanej sporadycznie 16% stanowiły porosty występujące między szynami, a 28% to porosty występujące poza szynami. Wśród wielu pojawiających się na terenach kolejowych zanieczyszczeń zdecydowanie na pierwsze miejsce wysuwają się metale ciężkie (Pb, Cd, Zn). Zarówno pojawiające się zanieczyszczenia, jak i inne czynniki (struktura podłoża, zmiana chemizmu środowiska glebowego, przesuszenie i nadmierne nasłonecznienie, niszczące działanie mechaniczne przejeżdżających pociągów oraz herbicydy) powodują wyjątkowo trudne warunki bytowania nie tylko roślin naczyniowych, ale także tak pionierskich organizmów jak porosty. González C.M., Pignataand M. L., Orellana L., 2003: Applications of redundancy analysis for the detection of chemical response patterns to air pollution in lichen. The Science of Total Environment, 312 (1-3): 245–259. Jóźwiak M., Jóźwiak M.A., Kozłowski R., 2012: The use of lichens as bio-indicators of pollution of railway land in SW Poland. Intertntional Conference ECOpole’12, Zakopane, 10–13.10.2012. Jóźwiak M.A., Fałtynowicz W., Jóźwiak M., Kozłowski R., Wiłkomirski B., 2012: Lichens group in the area of railway juction Skarżysko-Kam. (Southern Poland). Interntional Conference „Landscape and tourism in a sustainable development”, Poland, Kielce-Sobków, 5–7 June 2012. Królak E., 2000: Heavy metals falling dust in Eastern Mazowieckie province. Polish Journal of Environ. Studies, 9 (6): 517–522. Lacey R. F., Cole J. A., 2003: Estimating water pollution risks arising from road and railway accidents. Quarterly Journal of Engineering Geology and Hydrogeology, 36(2): 185–192. Liu H., Chen L., Ai Y., Yang X., Yu Y., Zuo Y., Fu G., 2009: Heavy metal contamination in soil alongside mountain railway in Sichuan, China. Environmental Monitoring Assessment, 152: 25–33. Loppi S., Putorti E., Signorini Ch., Fommei S., Pirintsos S.A., de Dominicis V., 1998: A retrospective study using epiphytic lichens as biomonitors of air quality: 1980 and 1996 (Tuscany, central Italy). Acta Oecol., 19(4): 405–408. Malawska M., Wiłkomirski B., 1999: An analysis of polychlorinated biphenyls (PCBs) content in soil and plant leaves (Taraxacum officinale) in the area of the railway junction Iława Główna. Toxicological and environmental chemistry, 70: 509–515. http://dx.doi.org/10.1080/02772249909358773. Malawska M., Wiłkomirski B., 2001: An analysis of soil and plant (Taraxacum officinale) contamination with heavy metals and polycyclic aromatic hydrocarbons (PAHs) in the area of the railway junction Iława Główna, Poland. Water, Air and Soil Pollution, 127: 339–349. Moret S., Purcaro G., Conte L. S., 2007: Polycyclic aromatic hydrocarbon (PAH) content of soil and olives collected in areas contaminated with creosote released from old railway ties. Science of the Total Environment, 386: 1–8. Tikka, P.M., Högmander, H., Koski, P.S., 2001: Road and railway verges serve as dispersal corridors for Podziękowanie Badania były finansowane przez Narodowe Centrum Nauki w ramach projektu Nr NN 305 061839 realizowanego w latach 2010–2013 Acknowledgements Investigations were sponsored by National Science Centre No NN 305 061839 in the year 2010–2013 52 grassland plants. Landscape ecology, 16: 659–666. http://dx.doi.org/10.1023/A:1013120529382. Weissman L., Garty J., Hochman A., 2005: Rehydration of the lichen Ramalina lacera results in production of reactive oxygen species, nitric oxide and a decrease in antioxidants. Applied and Environmental Microbiology, 71: 2121–2129. Wiłkomirski B., Sudnik-Wójcikowska B., Galera H., Wierzbicka M., Malawska M., 2011: Railway transportation as a serious source of organic and inorganic pollution. Water, Air and Soil Pollution, 218: 333-345. http://dx.doi.org/10.1007/s11270010-0645-0. Wittig R., 2002: Ferns in a new role as a frequent constituent of railway flora in Central Europe. Flora, 197: 341-350. http://dx.doi.org/10.1078/03672530-00050. THE POSSIBILITY OF USING LICHENS TO RAILWAY LAND POLLUTION – METHODOLOGICAL ASSUMPTIONS, PRELIMINARY RESULTS Summary The functioning of rail transport in a significant and adverse impact on the environment. The specificity of the rolling stock and railway infrastructure, in turn, causes the typical pollution – above all – land which may arise in connection with: penetration of substances impregnating sleepers, leakage of substances associated with the movement of rolling stock (lubricating oils, liquids condenser), wear the top layer of railway, rails, rolling stock body parts, brake pad linings, carriage of goods, especially metal ores, fuels, mineral oils, chemicals, handling and storage of goods, and the use of herbicides. Among the many emerging contaminants in the areas of railway in the first place definitely stand out heavy metals (Pb, Cd, Zn). Both emerging pollutants and other factors (structure of the substrate, changing the chemistry of the soil environment, drying and excessive sun exposure, the devastating effects of passing trains, mechanical and herbicides) cause extremely difficult conditions of life not only of vascular plants, but also a pioneer organisms such as lichens. 53