docJezus Chrystus – Wcielona Miłość Boga
download 
Reklamacja Transkrypt
Jezus Chrystus – Wcielona Miłość Boga
Miesięcznik parafii Św. Józefa w Gorzowie Wlkp. Nr (62) 188 Boże Narodzenie 2009 r. Jezus Chrystus – Wcielona Miłość Boga PLAN KOLĘDY 2009-2010 28.12.2009 1. Grabowa, Jaworowa, Brzozowa 2. Akacjowa, Orzechowa, 3. Lipowa 1–15 4. Morelowa, Klonowa 29.12.2009 1. Bracka5– 23 2. Bracka 50–66; Malinowa 3. Winna, Jaśminowa 4. Różana 30.12.2009 1. Kwiatowa(nieparzyste)13–41 2. Kwiatowa (parzyste) 6–38 3. Sielska 1–20 4. Sielska 38–48 02.01.2010 1. Małopolska 6 – 10 2. Małopolska 12 – 16 3. Małopolska 18 – 20 4. Małopolska 22 – 24 03.01.2010 1. Budowlanych 2 – 6 2. Budowlanych 8 – 12 3. Budowlanych 9 – 11 4. Budowlanych 13 – 15 04.01.2010 1. Żerańska 2 –6 2. Żerańska 8 – 12 3. Spółdzielców 1 – 5 4. Spółdzielców 7 – 11 05.01.2010 1. Spółdzielców 13 i 2–6 2. Waryńskiego 1–5 3. Waryńskiego 6 – 10 4. Waryńskiego 11 – 15 07.01.2010 1. Waryńskiego 16 – 21 2. Waryńskiego 22 – 27 3. Fabryczna 33 – 35 14.01.2010 1. Spokojna 6–17 2. Jasna 1– 3 3. Jasna 4 – 6 08.01.2010 1. Fabryczna 36 – 37a 2. Fabryczna 38 – 40 3. Fabryczna 41 – 44 4. Fabryczna 45 – 49 15.01.2010 1. Spokojna 58 – 70 2. Spokojna 72– 73 3. Towarowa 1 – 5 4. Towarowa 6 – 10 09.01.2010 1. Fabryczna 50 – 51 2. Fabryczna 53 – 57 3. Fabryczna 58 – 61 4. Fabryczna 62 – 64 16.01.2010 1. Towarowa 11 – 17 2. Towarowa 18 – 20 3. Kwiatowa 43 ab 4. Kwiatowa 43 cde 10.01.2010 1. Śląska 1 – 6 2. Śląska 7 –9 3. Śląska 10,11,12 4. Śląska 8a,9a,10a 17.01.2010 1. Kwiatowa 45 abcd 2. Kwiatowa 47 abc 3. Kwiatowa 47 def 4. Kwiatowa 49 abc 11.01.2010 1. Śląska 11a,12a 2. Śląska 13 – 18 3. Śląska 20 – 37 4. Śląska 38 – 41 18.01.2010 1. Kwiatowa 51 ab 2. Lipowa 20 – 22 3. Lipowa 23 – 25 12.01.2010 1. Śląska 61 – 67a, Wał Poprzeczny, Tkacka 2. Śląska 68 – 72 3. Śląska 73 – 76 4. Śląska 77 ABC 13. 01.2010 1. Śląska 78 – 81 2. Śląska 82 – 84; 84a i 84b 3. Śląska 88 – 92 4. Spokojna 1–5 19.01.2010 1. Lipowa 26 – 27 2. Kolęda Dodatkowa. Z biurka O. Proboszcza Boże Narodzenie w sercach naszych Drodzy Moi! Ziemię pokryła warstwa białego śniegu – nadeszła zima. Kiedy mróz oczyszcza powietrze tak, że gwiazdy lśnią jeszcze intensywniej, zwracamy swoje myśli ku nadchodzącym Świętom Bożego Narodzenia. Które to już Święta w naszym życiu? Każdy z nas dobrze to wie, ale przeżywamy je wciąż na nowo i każdego roku inaczej. Dzisiejszy świat wciąż podkreśla „czar”, „niesamowitość”, „ciepło” tego „rodzinnego” czasu i oferuje coraz to nowe propozycje na ustrajanie domów, choinek, wystaw sklepowych. W tym całym hałasie przygotowań często gubi się ciszę i pokój oraz to, co tak naprawdę jest najważniejsze. Bo przecież media nic nie mówią o przyjściu Syna Bożego, o ubogim żłobie, tylko wciąż podają nowe propozycje zakupów. Stańmy jednak na chwilę w tej pogoni za nie wiadomo czym i zwróćmy twarz i myśli ku tajemnicy betlejemskiej szopki. Oto z dala od zgiełku świata, w samotnej nocy przychodzi na ziemię Dziecię Jezus – nasz Zbawiciel. Nie pragnie On fanfarów i hołdów od możnych, bo otaczają Go Aniołowie, którzy wielbią Boga za Jego nieskończoną miłość. Nie potrzebuje blasku fleszy i rozgłosu, bo pokłon oddają Mu ubodzy pasterze, którzy swymi prostymi, pełnymi zaufania sercami, przyjęli nowinę Bożych Posłańców. Nie potrzebuje On w końcu żadnych skarbów ani drogocennych darów, bo oto na sianie klękają przed Nim Trzej Królowie, przynosząc złoto, kadzidło i mirrę. Tylko jednej „rzeczy” potrzebuje ten „Nieogarniony”, który przybrał postać jaśniejącego i spokojnego Niemowlęcia – są to nasze serca, gdyż przecież nie do szopy i nie do świata przyszedł, ale właśnie do naszych serc – takich zagubionych, osamotnionych, zapracowanych. To w nich ma Swój prawdziwy dom i tylko, jeżeli w nich przygotujemy Mu miejsce, Boże Narodzenie stanie się rzeczywiście prawdziwym czasem przyjęcia Boga do naszego życia. Cóż nam bowiem po tym, że zadbamy w najmniejszym szczególe o tradycyjne przygotowanie Wieczerzy Wigilijnej, że nasze choinki zajaśnieją tysiącem światełek, jeśli przy tym wszystkim nasze wnętrza będą świecić pustką powierzchownego przeżywania Tajemnicy Bożego Narodzenia. Życzę Wam moi kochani Parafianie i wszyscy drodzy Goście, którzy odwiedzacie nas w tym świętym czasie, byście przeżyli prawdziwe Boże Narodzenie w miłości do Boga, który się rodzi w naszych sercach i do ludzi, którzy Was otaczają. „Bądźmy świadkami Miłości”, Miłości, którą On przyniósł na świat. O. Proboszcz Intencje Apostolstwa Modlitwy na styczeń 2010 roku Ogólna: Aby młodzież umiała posługiwać się nowoczesnymi środkami społecznego przekazu z korzyścią dla własnego rozwoju osobistego oraz lepszego przygotowania się do służby społeczeństwu. Misyjna: Aby każdy wierzący w Chrystusa uświadomił sobie, że jedność wszystkich chrześcijan stanowi konieczny warunek skuteczniejszego głoszenia Ewangelii. Strona 3 Z kalendarza liturgicznego styczeń 2010 1. stycznia – Świętej Bożej Rodzicielki Maryi – uroczystość – Światowy Dzień Pokoju 2. stycznia – św. Bazylego Wielkiego i św. Grzegorza z Nazjanzu, biskupów i doktorów Kościoła – wspomnienie obowiązkowe 6. stycznia – Objawienie Pańskie – Trzech Króli – uroczystość 13. stycznia – Chrzest Pański – święto 21. stycznia – św. Agnieszki, dziewicy i męczennicy – wspomnienie obowiązkowe 25. stycznia – Nawrócenie św. Pawła, Apostoła – święto – 193 rocznica założenia Zgromadzenia Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej 26. stycznia – świętych biskupów Tymoteusza i Tytusa – wspomnienie obowiązkowe 28. stycznia – św. Tomasza z Akwinu, prezbitera i doktora Kościoła – wspomnienie obowiązkowe Zwyczaje świąteczne Święta Bożego Narodzenia mają bez wątpienia wyjątkowy charakter. Gorączkowe przygotowania i nerwowa gonitwa za zakupami nie mogą jednak przesłonić ich rodzinnej atmosfery, w której od wielu już pokoleń praktykujemy różnorakie bożonarodzeniowe zwyczaje. Być może właśnie bożonarodzeniowa szopka, pięknie przyozdobiona choinka lub też radośnie śpiewana kolęda okażą się niebawem swoistym środkiem do zetknięcia się z samym Bogiem. Wszystkie świąteczne zwyczaje mają nas doprowadzić do lepszego życia w kontekście wiary, którą wyznajemy. Dlatego też nabiorą one sobie właściwego sensu, gdy będą wypływały z faktu, że Bóg naprawdę dla nas się narodził w osobie Jezusa z Nazaretu. Żłóbek – szopka Grota betlejemska, miejsce narodzin Chrystusa, od samego początku była miejscem otoczonym szczególną czcią ze strony chrześcijan. Z polecenia św. Heleny, matki cesarza Konstantyna Wielkiego, zbudowano nad nią w IV wieku bazylikę. Od VI stulecia zaś zaczęto czcić drewniany żłóbek, w którym leżało Dzieciątko Jezus, w specjalnej kaplicy w rzymskiej Bazylice Najświętszej Maryi Panny Większej. Św. Franciszkowi z Asyżu natomiast zawdzięczamy ideę budowania szopek betlejemskich w kościołach parafialnych. W 1223 r. zbudował on w pobliżu Greccio obszerną szopkę, w której znalazło się nawet miejsce dla osła i wołu. Do Polski ten piękny zwyczaj przywędrował razem z Zakonem Ojców Bernardynów Strona 4 ok. XVII wieku. Najbardziej znane są tzw. szopki krakowskie, których coroczna wystawa, począwszy od 1927 r., odbywa się na krakowskim Rynku przy pomniku Adama Mickiewicza. Opłatek Tradycyjne spożywanie wieczerzy wigilijnej poprzedza dzielenie się białym opłatkiem, czyli bardzo cienkim niekwaszonym chlebem. Ten prosty zwyczaj nacechowany jest głęboką symboliką, a jego początki sięgają korzeni chrześcijaństwa. Początkowo nie był on związany z okresem Bożego Narodzenia, lecz raczej odnosił się do Eucharystii. Znano bowiem, zarówno na Wschodzie, jak i na Zachodzie Kościoła, zwyczaj „błogosławienia chleba” (w czasie Mszy św. i poza nią) i spożywania go jako rodzaju komunii duchowej. Owe pobłogosławione chleby zwano eulogiami. Dzieląc się nimi, okazywano sobie wzajemną miłość i życzliwość. Gest ten wskazywał także na przynależność do tej samej lokalnej wspólnoty kościelnej. Starożytna praktyka związana z eulogiami osłabła na skutek dekretów tzw. synodów karolińskich z IX wieku. Obawiano się bowiem, że w świadomości wiernych może zostać zamazana różnica między chlebem konsekrowanym, czyli Eucharystią, a chlebem pobłogosławionym poza Mszą św. Dzisiaj tradycja związana z dzieleniem się opłatkiem jest zwyczajem wyłącznie polskim, którego piękno Cyprian Kamil Norwid opisuje w takich oto słowach: Z kalendarza liturgicznego Jest w moim kraju zwyczaj, że w dzień wigilijny, Przy wzejściu pierwszej gwiazdy wieczornej na niebie, Ludzie gniazda wspólnego łamią chleb biblijny, Najtkliwsze przekazując uczucia w tym chlebie. gatunek śpiewanej teologii, w której jest miejsce na wręcz pewnego rodzaju spoufalanie się z Bogiem w osobie Jezusa Chrystusa. W każdej z nich drzemie ogromny ładunek emocjonalny, który sprawia, że są one bliskie każdemu człowiekowi. Choinka – drzewko bożonarodzeniowe Trudno wskazać na przyczyny, dla których drzewko iglaste zaczęto kojarzyć z obchodami świąt Bożego Narodzenia. W wielu kulturach i religiach uchodzi ono za symbol życia, odradzania się i płodności. Jedno z najstarszych przedstawień drzewka bożonarodzeniowego odnajdujemy na miedziorycie słynnego malarza i grafika Lucasa Cranacha (zm. w 1553 r.). Zwyczaj ten rozpowszechnił się najpierw w mieszczańskich rodzinach niemieckich, tyrolskich i austriackich, skąd też pod koniec XVIII wieku przeniósł się do pozostałych krajów europejskich. Ciekawa jest też swoista teologia choinki. Otóż białe światełka umieszczone na niej mają wskazywać bezpośrednio na Chrystusa, który przyszedł na świat jako „Światło na oświecenie pogan”, a żywe zielone drzewo jodłowe ma symbolizować Chrystusa jako Źródło wszelkiego życia. Dzisiaj, niestety, pod wpływem zmieniających się wymogów estetyczno–kulturowych oraz ze względów praktycznych zatracono dawny wydźwięk tego znaku. Wolne miejsce przy stole A trzy krzesła polskim strojem, koło stołu stoją próżne i z opłatkiem każdy swoim idzie do nich spłacać dłużne i pokłada na talerzu Anielskiego Chleba kruchy, bo w tych krzesłach siedzą duchy (Wincenty Pol). Pozostawienie choćby jednego wolnego miejsca przy stole dla niespodziewanego gościa sięga bardzo dawnego, pieczołowicie zachowywanego zwyczaju, który odnosi się do stale obecnej przy wigilijnym stole pamięci o zmarłych. Wyraża również symbolicznie obecność Chrystusa pośród uczestników świątecznej kolacji. Prezenty gwiazdkowe Dzisiejszą tradycję wręczania bożonarodzeniowych prezentów, według bardzo wielu źródeł, zawdzięczamy Marcinowi Lutrowi, który w 1535 r. domagał się, aby protestanci zaniechali zwyczaju „św. Mikołaja”, a prezenty dawali swoim dzieciom jako dar samego „Dzieciątka Jezus”. Z czasem wszystkie kraje chrześcijańskie, w tym także katolickie, przyjęły tę praktykę. Ślad dawnej tradycji św. Mikołaja biskupa obecnie rozpoznajemy w postaci tzw. Gwiazdora ubranego w szaty biskupie, z mitrą i pastorałem, który w Wigilię przynosi dzieciom prezenty. Osobną tradycję obdarowywania prezentami znajdujemy w Italii. Nazywa się ona „Befana” (od „Epifanii” – uroczystości Objawienia Pańskiego). oprac. Mariusz Kruszakin Kolędy Obecnie kolęda kojarzy się przede wszystkim z pieśnią o tematyce bożonarodzeniowej lub też z odwiedzinami parafialnych duszpasterzy, które niebawem rozpoczną się w naszych domach. Sama zaś nazwa „kolęda” w starożytnym Rzymie oznaczała pierwszy dzień każdego nowego miesiąca. Szczególnie uroczyście obchodzono tam tzw. calendae (w styczniu), które dzięki Juliuszowi Cezarowi stały się początkiem nowego roku administracyjnego. Właśnie w czasie ich trwania odwiedzano się wzajemnie oraz obdarowywano różnego rodzaju podarkami, śpiewając przy tym okolicznościowe pieśni. Kolędy stanowią zatem bardzo specyficzny literacki Strona 5 Z kalendarza liturgicznego Kolęda 2009/2010 Drodzy Parafianie! W czasie odwiedzin duszpasterskiej, które popularnie nazywamy „kolędą”, pragniemy wysłuchać wszystkich Parafian a także pobłogosławić każdy dom i choć przez chwile pomodlić się z każdą Rodziną. Bardzo prosimy, by to spotkanie należycie przygotować. Konieczna jest obecność wszystkich domowników. Stół powinien być nakryty białym obrusem, a na nim krzyż, świece i woda święcona z kropidłem. (Uwaga – Kapłan nie nosi kropidła!) UWAGA • W tym roku z wizytą duszpasterską pójdą: 1. O. Dariusz Galant 2. O. Wojciech Ruszniak 3. O. Piotr Osowski 4. Br. Piotr Obert • Kolędę rozpoczynamy codziennie od godz. 15.30. Kolejność odwiedzin na poszczególnych ulicach – od mniejszych numerów do większych. • Po zakończonej wizycie bardzo prosimy Gospodarza domu o odprowadzenie Kapłana do Sąsiada (w przypadku osób starszych niech zatroszczą się o to sąsiedzi). • Ofiary składane podczas kolędy przeznaczone będą na ogrzewanie kościoła oraz na inwestycje w naszej Parafii. • Biuro parafialne w czasie trwania kolędy czynne będzie tylko w sobotę od 10.00 do 12.00. Sprawy pilne proszę załatwiać po wieczornej Mszy św. • Kolędę uzupełniającą zgłaszamy w biurze parafialnym, zakrystii lub telefonicznie – tel. (95 722 64 39). O. Proboszcz Ogłoszenia Duszpasterskie 1. W pierwsze Święto Bożego Narodzenia - Msze św. o godz. 8.00, 10.00, 12.00 i 19.00. 2. 26 grudnia przypada Święto Świętego Szczepana, Msze św. wg porządku niedzielnego. 3. W Święto Świętej Rodziny, które w tym roku przypada w niedzielę 27 grudnia, zapraszamy wszystkie małżeństwa na Mszę św. na godz. 12.00. W czasie Eucharys i odbędzie się uroczyste odnowienie przyrzeczeń małżeńskich i możliwość przystąpienia do Krucjaty Obrony Małżeństwa. 4. Od 28 grudnia rozpoczynamy kolędę, program jest podany w naszej parafialnej gazecie i wywieszony w gablotkach. 5. Nabożeństwo przebłagalno – dziękczynne oraz Msza św. na zakończenie Roku 2009 odbędzie się w 31 grudnia o godz. 17.00. W związku z tym nie będzie Mszy św. o godz. 18.30. 6. 1 stycznia – Uroczystość Świętej Bożej Rodzicielki – Msze św. wg porządku niedzielnego. 7. W niedzielę 6 stycznia obchodzić będziemy Uroczystość Objawienia Pańskiego – Trzech Króli. Strona 6 Z kalendarza liturgicznego ............................................................ w czasie Mszy św. w dniu 27 grudnia 2009 r. w kościele p.w. Świętego Józefa w Gorzowie Wlkp. ............................................................ Podjętej przez KRUCJATA MODLITWY W INTENCJI MAŁŻEŃSTW ZAGROŻONYCH ROZBICIEM DEKLARACJA MODLITWY W INTENCJI MAŁŻEŃSTW ZAGROŻONYCH ROZBICIEM W obliczu bardzo dużej ilości małżeństw rozwodzących się, żyjących w stanie głębokiego kryzysu relacji małżeńskich i zagrożonych zniszczeniem nierozerwalności swojego związku, powstała inicjatywa wzmożonego wołanie do Boga o pomoc. W obecnym czasie bardzo wzrasta intensywność i różnorodność ataków na małżeństwo i rodzinę. Taki stan jasno opisywał Jan Paweł II pół roku przed swoją śmiercią: „Niestety ataki na małżeństwo i rodzinę stają się z każdym dniem coraz silniejsze i coraz bardziej radykalne zarówno na płaszczyźnie ideologicznej, jak i w sferze prawodawstwa” (Przemówienie do przedstawicieli Forum Stowarzyszeń Rodzinnych, 18. 12. 2004r.). Trudno samemu o własnych siłach stanąć w obronie małżeństwa zagrożonego rozpadem. Krucjata ma nas zjednoczyć w modlitwie w intencji małżeństw zagrożonych rozbiciem. Trzeba więc nieustannie wzywać Boga, aby nas bronił, aby wzmacniał i odsuwał pokusy i zagrożenia. Boża pomoc tym bardziej jest niezbędna małżonkom, którzy zaczęli słabnąć i upadać, w których świadomości zaczęła już kiełkować straszna myśl o rozwodzie. Z tych powodów powołano do istnienia formę działania, bardzo zbliżoną do znanej krucjaty modlitw w intencji dzieci nienarodzonych. Podobnie jak tam, chcemy zaproponować zadeklarowanie się indywidualnie lub jako małżeństwo, że przez określony czas – pół roku – będziemy codziennie odmawiać modlitwę (dziesiątka różańca i modlitwa krucjaty) w intencji małżeństw zagrożonych rozpadem. Pragniemy w ten sposób rozpocząć intensywne wzywanie Bożej pomocy, aby dorosłych i dzieci ratować przed największą tragedią, jaką jest rozwód. W obecnym czasie w dzieło krucjaty włączyło się już tysiące osób. Potwierdza to ogromną potrzebę istnienia takiego dzieła. O deklaracje proszą zarówno sami małżonkowie, pragnący wspierać, a często ratować swoje związki, proszą rodzice małżonków, znajomi, a także dzieci, młodzi ludzie chcący podjąć modlitwę w intencji małżeństwa swoich rodziców. Oczywiście można także podjąć tę inicjatywę bez określania w intencji jakiego małżeństwa, oddając modlitwę Bogu z nadzieją, że On obdaruje łaską wsparcia takie małżeństwo, które w tym momencie najbardziej tego potrzebuje. Krucjata ma na celu ratowanie zagrożonych rozbiciem sakramentalnych związków małżeńskich. Przystępujący do niej wierny podpisując deklarację, zobowiązuje się do codziennej modlitwy w ciągu 6 miesięcy w intencji jednego zagrożonego małżeństwa. Przystąpienie do Krucjaty i podpisanie deklaracji ma najczęściej miejsce w czasie Mszy św. Krucjata modlitwy w intencji małżeństw zagrożonych rozbiciem Uroczystego rozpoczęcia Krucjaty dokona się w naszej parafii w Uroczystość Świętej Rodziny – 27 grudnia o godz. 12.00. Serdecznie zapraszam i zachęcam. O. Dariusz Galant – proboszcz Strona 7 Z kalendarza liturgicznego Spraw, aby młode pokolenie znajdowało w rodzinach mocne oparcie dla swego człowieczeństwa i jego rozwoju w prawdzie i miłości. PODJĘTE ZOBOWIĄZANIA (na okres 6 miesięcy) Spraw, aby Twoja łaska kierowała myśli i uczynki małżonków ku dobru ich własnych rodzin i wszystkich rodzin na świecie. 2. Codzienne odmówienie jednego dziesiątka różańca. 3. Częsta Komunia św. ofiarowana w intencji małżeństw zagrożonych rozbiciem. 4. Dodatkowa dobrowolna ofiara. Przez Chrystusa Pana naszego, który jest Drogą, Prawdą i Życiem na wieki wieków. Amen. DEKLARACJA MODLITWY W INTENCJI MAŁŻEŃSTW ZAGROŻONYCH ROZBICIEM (Pozostaje w parafii) Podjętej przez Spraw wreszcie - błagamy Cię o to za pośrednictwem Świętej Rodziny z Nazaretu - ażeby Kościół wśród wszystkich narodów ziemi mógł owocnie spełniać swe posłannictwo w rodzinach poprzez rodziny w Gorzowie Wlkp. w dniu 27 grudnia 2009 r. w kościele p.w. Świętego Józefa w czasie Mszy św. ............................................................ ............................................................ Spraw, aby miłość umacniana łaską Sakramentu Małżeństwa okazywała się mocniejsza od wszelkich słabości i kryzysów, przez jakie nieraz przechodzą nasze rodziny. 1. Codzienne odmówienie modlitwy w intencji małżeństw zagrożonych rozbiciem. Boże, od którego pochodzi wszelkie ojcostwo w niebie i na ziemi, Ojcze, który jesteś Miłością i Życiem, spraw, aby każda ludzka rodzina na ziemi przez Twego Syna, Jezusa Chrystusa, "narodzonego z Niewiasty" i przez Ducha Świętego stawała się prawdziwym przybytkiem życia i miłości dla coraz to nowych pokoleń. CODZIENNA MODLITWA W INTENCJI MAŁŻEŃSTW ZAGROŻONYCH ROZBICIEM Kochany Ojcze! Stwórczym aktem powołałeś do istnienia małżeństwo. Chciałeś bowiem zapewnić nam najlepszy sposób wypełniania przykazania miłości. Po okresie ludzkiej niemocy i egoizmu, posłałeś na świat swego Syna Jezusa Chrystusa, aby przywrócił nam dar miłości. Odtąd małżonkowie mają moc do realizowania miłości małżeńskiej. Proszę Ciebie, Dobry Ojcze i Stwórco, obdarzaj małżonków miłością. Panie Jezu, który jesteś wcieleniem Boskiej miłości i prawdy, chroń wszystkie małżeństwa przez utratą pierwotnej miłości. Maryjo i Józefie, święci małżonkowie, wstawiajcie się za ślubującymi sobie miłość wierność i uczciwość małżeńską. Proszę Ciebie, Jezu Chryste, aby małżeństwo, za które się modlę, obdarowane było cudem przemiany. Przemieniaj ich urazy w przebaczenie, oziębłość w żar miłości ofiarnej, szorstkość w delikatność, słowa przykre w pełne czułości, oddalenie w bliskość, smutek w radość, obojętność w pragnienie bycia razem… Oby w tym małżeństwie objawiała się Twoja Boska miłość i Twoja chwała. Niech małżonkowie i ich dzieci – ciągle na nowo –Tobie i Twojej Matce zawierzają szczęście małżeńskie i rodzinne. Amen Strona 8 Modlitwa Ojca Świętego Jana Pawła II w intencji rodzin To warto wiedzieæ Boże Narodzenie u Grekokatolików Okres świąt Bożego Narodzenia poprzedza 40–dniowy post, w czasie którego kościół przygotowuje wiernych do godnego przeżycia Pamiątki Narodzin Syna Bożego i powtórnego Jego przyjścia. W sposób szczególny ma to miejsce w dwie ostatnie niedziele przed Bożym Narodzeniem. Pierwsza z nich nazywana Niedzielą Praojców, druga to Niedziela Ojców, kiedy to podczas św. Liturgii (Mszy św.) czyta się Ewangelię św. Mateusza (1,1–25) mówiącą o rodowodzie Pana Jezusa. Ponieważ w życiu liturgicznym posługujemy się kalendarzem juliańskim, wigilia Narodzenia przypada również 24 grudnia, co w kalendarzu gregoriańskim stanowi 6 stycznia (różnica 13 dni). W ten dzień wieczorem, kiedy wzejdzie pierwsza gwiazda, grekokatolicy gromadzą się przy wspólnym stole nakrytym wyszywanym lub białym obrusem, pod który kładzie się siano (dawniej stawiano snop zboża w kącie lub pod stołem, dziś jego rolę spełnia choinka). Składając sobie życzenia, dzielimy się prosforom – chlebem pieczonym na zakwaszonym cieście bez soli i wcześniej poświęconym w Cerkwi, który zamaczamy w miodzie (symbol bogactwa) i przegryzamy z czosnkiem (symbol zdrowia), czego sobie nawzajem życzymy. Ta tradycja co prawda jest w narodzie od niedawna i zależy od okolic, w których mieszkają lub się wywodzą wierni, bowiem w tradycji dawnej życzenia składano sobie dzieląc się KUTIĄ (wcześniej przyrządzona i ugotowana pszenica wymieszana z makiem, bakaliami i miodem). Na wigilijnym stole znajdują się różne potrawy postne, jednak nie może zabraknąć barszczu i pierogów z różnym farszem. Głównym daniem jest oczywiście wspomniana wyżej kutia, którą w zależności od regionu podaje się na początku lub na końcu wieczerzy. Wspólnej kolacji towarzyszy również śpiewanie kolęd. W godzinach nocnych rozpoczynają się w Cerkwiach nabożeństwa bożonarodzeniowe. Wierni gromadzą się na wspólną modlitwę. Nie odprawia się w ten wieczór Mszy św. tzw. Pasterki lecz Wseniczne – Poweczeria Wełykie z Łytią, w którym to śpiewamy Z NAMY BOH – Z NAMI BÓG rozumiejcie narody (ludy) i nawracajcie się, bo z nami Bóg. Na zakończenie nabożeństwa wszyscy uczestniczący w nim przy- stępują do Myrowania (obrzęd typowo wschodni przypominający o chrzcie św. i sakramencie bierzmowania). Wseniczne kończy się o świcie i wtedy rozpoczyna się Liturgię św. (Mszę św.) Narodzenia Pańskiego. W tradycji wschodniej okres bożonarodzeniowy trwa do dnia ofiarowania Pańskiego. Drugi dzień świąt Liturgicznie poświęcony jest Matce Bożej i św. Józefowi co śmiało można nazwać dniem Świętej Rodziny (w liturgii używa się nazwy SOBOR PREŚWIATOII BOHORODYCI i JOSYFA OBRUCZNYKA). W trzeci dzień świąt (grekokatolicy świętują trzy dni) Liturgia poświęcona jest św. Szczepanowi – pierwszemu męczennikowi za wiarę. Bardzo ważnym świętem w okresie bożonarodzeniowym jest święto Objawienia Pańskiego. W tradycji wschodniej to święto ma miejsce podczas chrztu Pana Jezusa w rzece Jordan (tradycja zachodnia – rzymskokatolicka świętuje ten dzień podczas święta Trzech Króli). Przypada ono 6 stycznia (wg kalendarza gregoriańskiego 19 stycznia). Podobnie jak w wigilię Narodzenia Pańskiego, w wigilię Święta Jordanu – Objawienia Pańskiego rodziny gromadzą się przy wspólnym stole na uroczystej wieczerzy, która ma charakter postny i prawie niczym nie odbiega od tzw. Wigilii. Jest barszcz, pierogi w różnym wydaniu i oczywiście kutia. W języku tradycji wieczór ten nazywa się Szczerdym Weczorom, bo oprócz kolęd śpiewa się Szczedriwki (można porównać do pastorałek). W tradycji ludowej w ten wieczór sąsiedzi odwiedzali się nawzajem z Wertepem (szopką). W liturgii podobnie jak w Boże Narodzenie w Cerkwiach odprawia się Wseniczne. W sam dzień Objawienia po Liturgii św. (Mszy św.) procesyjnie wierni udają się nad rzekę lub inny akwen wodny (oczywiście jak jest taka możliwość) i tam dokonuje się Obrzęd Poświęcenia wody, którą następnie wierni piją, obmywają swoją twarz i zabierają do swoich domów. Ciekawostką zapewne będzie również to, że odwiedziny duszpasterskie, tzw. kolęda, rozpoczyna się dopiero po Święcie Jordanu, gdzie kapłan nowo poświęconą wodą kropi domy i mieszkania wiernych. za: http://www.ordynariat.wp.mil.pl/ Strona 9 Nie tylko dla dzieci... Bezcenny podarunek Serce Maleńkiej zawsze było przepełnione miłością i weselem. Lubiła śpiew, gdy w rodzinnym domku z kamieni, pomagała matce. Myła garnki i patelnie, pielęgnowała pelargonie, które kwitły na oknach. Wracała do domu obładowana drewnem do palenia, szorowała podłogi. – Moja Maleńka jest zawsze zajęta pracą jak mrówka – mawiała matka. – Moja Maleńka jest zawsze wesoła jak zięba – mawiał ojciec. Maleńka napełniała dom radością, nawet w czasie długich wieczorów zimowych, gdy brakowało żywności. Były to ciężkie czasy dla całej rodziny, która mieszkała w małej wsi francuskiej nad morzem. Ojciec Maleńkiej, rybak, był bardzo chory i nie mógł wypływać w morze, a matka starała się, ciężko pracując, wyżywić jakoś rodzinę w czasie tej długiej i jakże ostrej zimy. Pomimo niedostatku, Maleńka wierzyła, że nadejdą lepsze dni. – Już wkrótce zawita do nas wiosna i lato, a wówczas, kochany tatusiu, poczujesz się lepiej i będziesz znów silny. W miarę upływu czasu mała rezerwa finansowa rodziny wyczerpała się. Śmiech Maleńkiej jednak nadal rozbrzmiewał w całym domu, a gdy nadeszły ferie, dziewczynka zawołała: – O, jak bardzo kocham Boże Narodzenie! – Droga Maleńka – powiedział do niej smutnie tatuś – musisz wiedzieć, że tego roku jesteśmy tak biedni, że nie możemy ci kupić nawet jednego skromnego podarku. Pomimo oświadczenia ojca, Maleńka była głęboko przekonana, że i tak w dniu Bożego Narodzenia coś cudownego zawsze przydarza się wszystkim dzieciom. W noc poprzedzającą Boże Narodzenie, po ukończeniu pracy, Maleńka wzięła matkę i ojca za rękę. – Chodźmy na dwór i weźmy udział w radości Bożego Narodzenia! – błagała. Zostawili więc swój mały domek pogrążony w ciemnościach i wyszli na wieś. W każdym domu okna były udekorowane na Boże Narodzenie i oświetlone światłem świec. Małe kamienne domki stały przy drodze, więc Maleńka i jej rodzice mogli uczestniczyć w radości Bożego Narodzenia. – Wszystkie domy z wyjątkiem naszego są pełne radości – wzdychał ojciec. Ale Maleńka wcale go nie słuchała. Śmiała się, a jej oczy błyszczały szczęściem... – Mamy wiele szczęścia – wołała – gdyż wszystkie dekoracje na drzwiach i oknach radują również i nas! Strona 10 Gdy powrócili do swego domku, Maleńka pocałowała rodziców na dobranoc mówiąc: – Teraz wystawię mój but na podarek gwiazdkowy. – Maleńka moja–zawołała matka ze łzami w oczach. – Nie będzie żadnego podarku w tym roku! Mimo tego mały drewniaczek Maleńkiej znalazł się przy kominku. Jak zawsze pełna wiary Maleńka zbudziła się o szarej godzinie i powoli podeszła do kominka, by zobaczyć, czy jest tam podarunek. – Tatusiu, mamusiu! Chodźcie szybko! –zawołała głośno. – Zobaczcie, co przyniosło mi Dzieciątko Jezus! W drewniaczku Maleńkiej leżał ptaszek dopiero co wykluty, cały drżący. – Prawdopodobnie wypadł z gniazda i przez komin dostał się do twego drewniaczka – stwierdził ojciec. Maleńka nie słuchała go. Ptaszek był podarunkiem dla niej na Boże Narodzenie. Była tego pewna. A jej radość była tak wielka, gdy głaskała, ogrzewała i karmiła ptaszka, że również ojciec i matka zarazili się jej entuzjazmem i ożywili, czując się szczęśliwi. I tak Boże Narodzenie okazało się dla Maleńkiej bogate i pełne przeżyć, gdyż duch bożonarodzeniowy płonął zawsze w jej sercu. Bohaterka tego krótkiego opowiadania nie martwiła się brakiem pieniędzy, bo cieszyło ją to, że ma kochającą się rodzinę, pełną ciepła i dobroci. Nie liczyły się dla niej drogie prezenty z reklam telewizyjnych. Marzyła o pięknym przeżyciu Bożego Narodzenia. Gdyby nie ona, jej rodzice pewnie spędziliby ten czas zamknięci w czterech ścianach swego ubogiego domu. Bezcennym podarunkiem dla Maleńkiej był mały, bezbronny ptaszek, którym mogła się zaopiekować. W swoim codziennym życiu powinniśmy brać przykład z dziewczynki. Nadchodzące święta to dla nas dobry test. Będziemy mogli sprawdzić, czy bardziej cenimy prezenty, czy radość z przyjścia na świat Jezusa Chrystusa. Anna Jakubowska Nie tylko dla dzieci... A ludzie nie wierz¹, a ludzie wci¹¿ kpi¹… – Ale super! Piękna! – rzekł Karol otwierając szeroko oczy. – No… faktycznie, bardzo piękna! – potwierdziła mama z zachwytem. – I jak świeżo pachnie! – Jak las! – z dumą rzekł tata. – Właściwie… to cale nie trzeba jej ubierać, ona sama w sobie jest tak urokliwa – rzekła mama delikatnie dotykając grubych igieł. – Co? Jak to?! – krzyknął Karol. – Musimy ją ubrać! Koniecznie! Co to za choinka bez ozdób?!! – oburzył się chłopiec. – A … może w tym roku ubierzemy ją inaczej…? – niepewnie rzekła mama. – Jak inaczej? – spytali obaj: tata i syn. – No… tak na ludowo… same słomkowe ozdoby, sianko, no… i ewentualnie lampki… – co sądzicie? – Dla mnie w porządku – odparł tata. – A bombki? Bez bombek będzie? – No… wyobraź sobie, że bez… – no i co? Stoi? – Niech będzie. Ja ubiorę swoją, tę malutką. – O, a to nasza szopka– odparł tata wnosząc do pokoju kartonowe pudełko. – Ustawimy ją pod choinką, jak zwykle. – Ile ona ma lat? – zapytał Karol zaglądając do środka. – No… to już chyba… z…, dziesięć, ale ten czas leci!– westchnął tata. – A tak jakby to było wczoraj. Pamiętasz kochanie? – Jak mogłabym zapomnieć! Dokładnie pamiętam jak mały Karol ściągnął wszystko, bardzo to nam utrudniało pracę… – A pamiętasz, co chciał zrobić z figurką Dzieciątka? – Całą wpakował sobie do buzi – ze śmiechem powiedziała mama. – Chciał połknąć Pana Jezusa! – Faktycznie, ta budowa szopki była ciężka z tym naszym urwisem. – A… czy prawdziwa szopka naprawdę tak wyglądała? – przerwał te wspomnienia chłopiec. – Raczej nie. Tak naprawdę, zdziwiłbyś się– odparł tata. – No to jak? – nie dawał za wygraną Karol. – Czytałem kiedyś, że w ówczesnym Betlejem, były to niewysokie, ale dwupoziomowe budynki, w których na dole trzymano zwierzęta: bydło, owce, konie. Na piętrze, gdzie wchodzono po niedużej drabinie, było mieszkanie dla ludzi. Prawdopodobnie do takiego budynku został skierowany św. Józef i Maryja. Ponieważ Maryja była brzemienna, nie wchodziła po tej drabinie na pięterko, tylko została na dole, właśnie tam, gdzie przebywały zwierzęta. I tam właśnie miało miejsce to niesamowite wydarzenie… – Przyszedł na świat Mały Jezusek – dokończył Karol. – Zbawienie świata! – dodała mama. – Tak… – zamyślił się tata i dodał po chwili: co za paradoks… Największy z wielkich przyszedł na świat wśród owiec, baranów i wołów… a gdzie byli ludzie? Gdzie są dziś? Czy zauważą, że On znów się narodzi? I zacytował: „Rodzisz się dziecino, umierasz Dziecino serca nam przepełniasz nadzieją i łzą, w Kanie Galilejskiej zmieniasz wodę w wino, a ludzie nie uwierzą, a ludzie wciąż kpią”… Alicja Strona 11 Intencje – styczeń 2010 1 stycznia – piątek 8.00 wolna 10.00 Za ++ Karinę i Piotra 12.00 W intencji Parafian 19.00 Za + Józefa Gerłowicz w 8. rocznicę śmierci oraz + Zbigniewa Gerłowicz w 11. rocznicę śmierci 2 stycznia – sobota 8.00 Za + Henryka Brzeskiego, ++ rodziców, rodzeństwo, + Izę i + Tomasza 18.30 1) W intencji Wspólnoty Żywego Różańca 2) Za + Wandę w 2. rocznicę śmierci 3 stycznia – niedziela 8.00 1) Za ++ rodziców z obojga stron, Helenę w 4. rocznicę śmierci, Bolesława, Michalinę, Stanisława 2) Za ++ rodziców z obojga stron 10.00 1) W intencji rodziny Domaradzkich – o zdrowie i błogosławieństwo Boże w rodzinie 2) W intencji Genowefy z okazji Imienin 12.00 1) W intencji Parafian 2) W intencji Zdzisława z okazji 80. Urodzin – z podziękowaniem za otrzymane łaski, z prośbą o zdrowie i potrzebne łaski 19.00 rez. p. Sztabińska 4 stycznia – poniedziałek 8.00 wolna 18.30 Za + Grzegorza Sułkowskiego oraz ++ rodziców Irenę, Władysława, Wandę i Jana 5 stycznia – wtorek 8.00 wolna 18.30 Za + Czesławę – gregorianka 6 stycznia – środa 8.00 O błogosławieństwo Boże dla Ryszarda 17.00 O błogosławieństwo Boże i opiekę Matki Bożej dla Kasi z okazji 6. Urodzin oraz opiekę Matki Bożej dla Kamila 18.30 1) W intencji rodziny Jóźwiak – o zdrowie i błogosławieństwo Boże 2) Za + Czesławę – gregorianka 7 stycznia – czwartek 8.00 Za + Czesławę – gregorianka 18.30 O świętość kapłanów a szczególności duszpasterzy z naszej Parafii 8 stycznia – piątek 8.00 wolna 18.30 Za + Czesławę – gregorianka 9 stycznia – sobota 8.00 wolna 15.00 Msza św. ślubna Katarzyna Grochowska–Łukasz Mańczak 18.30 Za + Czesławę – gregorianka 10 stycznia – niedziela 8.00 Za + Czesławę – gregorianka 10.00 wolna 12.00 W intencji Parafian – Ofiarodawców i Dobrodziejów 19.00 wolna 11 stycznia – poniedziałek 8.00 wolna 18.30 Za + Czesławę – gregorianka Strona 12 Nie tylko dla ma³¿onków O. Kazimierz Lubowicki OMI – fragmenty książki pt. „O WYOBRAŹNIĘ MIŁOSIERDZIA W MAŁŻEŃSTWIE” c.d. SŁOWO BOŻE DO MEDYTACJI 2 Krl 5, 1. 9–14 1 Naaman, wódz wojska króla Aramu, miał wielkie znaczenie u swego pana i doznawał względów, ponieważ przez niego Pan spowodował ocalenie Aramejczyków. Lecz ten człowiek – <dzielny wojownik> – był trędowaty. 9 Więc Naaman przyjechał swymi końmi i swoim powozem, i stanął przed drzwiami domu Elizeusza. 10 Elizeusz zaś kazał mu przez posłańca powiedzieć: „Idź, obmyj się siedem razy w Jordanie, a ciało twoje będzie takie jak poprzednio i staniesz się czysty!” 11 Rozgniewał się Naaman i odszedł ze słowami: „Przecież myślałem sobie: Na pewno wyjdzie, stanie, następnie wezwie imienia Pana, Boga swego, poruszywszy ręką nad miejscem [chorym] i odejmie trąd. 12 Czyż Abana i Parpar, rzeki Damaszku, nie są lepsze od wszystkich wód Izraela? Czyż nie mogłem się w nich wykąpać i być oczyszczonym?” Pełen gniewu zawrócił, by odejść. 13 Lecz słudzy jego przybliżyli się i przemówili do niego tymi słowami: „Gdyby prorok kazał ci spełnić coś trudnego, czy byś nie wykonał? O ileż więc bardziej, jeśli ci powiedział: Obmyj się, a będziesz czysty?” 14 Odszedł więc Naaman i zanurzył się siedem razy w Jordanie, według słowa męża Bożego, a ciało jego na powrót stało się jak ciało małego dziecka i został oczyszczony. MEDYTACJA Na obrazie Chrystusa Miłosiernego jest napis, który streszcza całą pobożność, całe nasze chrześcijańskie życie: „Jezu ufam Tobie”. Wiele małżeństw wiesza sobie ten obraz w domu, chcąc powiedzieć niejako tym gestem: „Jezu, ufam, że Ty, który powołałeś nas, abyśmy na co dzień w tym domu byli żywym obrazem Twego miłosierdzia, pomożesz, poprowadzisz, dasz moc i mądrość. Jezu, ufam Tobie, że wyprowadzisz mnie z wszelkich trudnych sytuacji, że pomożesz okazać się Twoim uczniem, Twoja uczennicą. Ufam, że Ty który na tym obrazie jesteś żywy i zmartwychwstały, po męce, po ofierze z własnego życia, Ty, który własne Życie oddałeś za wspólnotę Kościoła, pomożesz mi na co dzień oddawać moje życie, cichutko, chwila po chwili, w darze mojej żonie, mojemu mężowi, tak jak Ty to uczyniłeś. Jezu, ufam Tobie.” Siostry i Bracia? W tych słowach zawarte jest wszystko. To najbardziej dobitny i jasny program naszego życia. Ale to nie są magiczne słowa. Nie wystarczy powiedzieć: „ Jezu ufam Tobie”, aby jak za czarodziejskim zaklęciem wszystko się zmieniło. Trzeba naprawdę ufać! … „Jezu ufam Tobie”, znaczy: słucham Twojego słowa. I to dosłownie. „Jezu, ufam Tobie”, znaczy: sięgam najczęściej, jak to możliwe, a przynajmniej raz w tygodniu, po Ewangelię i po listy apostolskie… „Jezu, ufam Tobie”, to znaczy: wierzę Twojemu Słowu, szukam Twojego słowa. Czytanie Pisma Świętego traktuję więc nie jak obowiązek, lecz jak potrzebę zakochanego serca. Bo nasze życie chrześcijańskie, które pozwala nam wzbić się wysoko, nie polega przecież tylko na tym, abyśmy uczynki pełnili. Trzeba też, aby pałało nasze serce. Trzeba – jak to ktoś powiedział najkrócej – zakochać się w Bogu. Bez tego, podobnie jak w małżeństwie, mogą być uśmiechy i spojrzenia, które nic nie znaczą. Bez tego słowa „Jezu, ufam Tobie” nie będą miały żadnej mocy w naszym życiu… „Jezu, ufam Tobie”, więc chcę być też z Tobą głęboko zjednoczony. Wpatrywać się w Ciebie obecnego w Najświętszym Sakramencie. Adoracja Najświętszego Sakramentu, nie tylko adoracja, ale również przystępowanie do Komunii Świętej. Słuchać Słowa Bożego i na fundamencie tego Słowa budować swoje małżeńskie życie, dojrzale korzystać z sakramentu pojednania, znajdować czas na miłosne trwanie przed Najświętszym Sakramentem w adoracji i jak najczęściej przystępować do Komunii Świętej – oto źródło naszej mocy i mądrości. Przypomina mi się jednak myślenie Naamana. Ten wódz wojsk syryjskich zachorował na trąd i szukał kto go uleczy. Powiedziano mu: „Idź do proroka Eliasza”. Przyszedł. Tymczasem Elizeusz kazał mu powiedzieć przez posłańca” „ Idź, obmyj się w wodach Jordanu”. Rozczarował się Najman. Wyobrażał sobie, że to będzie coś bardziej skomplikowanego i nadzwyczajnego. Pogardził tym, co proste w zwyczajne, dostępne na wyciągnięcie ręki… Nie tylko dla ma³¿onków Siostry i Bracia! Gdy ja teraz mówię, że trzeba medytować Słowo Boże, że trzeba naprawdę korzystać z sakramentu pojednania, często, głęboko i poważnie, podejmując trud nawrócenia; gdy mówię, że trzeba jak najczęściej znaleźć choć pięć minut, by usiąść w kościele i zapatrzeć się w tabernakulum; gdy mówię, że nie można przychodzić na Mszę Świętą i nie przystępować do Komunii Świętej, to obawiam się ( może was źle oceniam), że powiecie mi podobnie jak Najman: „No i cóż ty nam ciekawego powiedziałeś?! To są te twoje sposoby na uzdrowienie małżeństwa?!”. Tak, Siostry i Bracia! Głęboko wierzę, że nie ma innej drogi! Więcej, znam wiele małżeństw, które żyjąc w ten właśnie sposób, nagle odkryły, że ich małżeństwa są zupełnie inne. To, co proponuję – a raczej to, co nam Chrystus zaproponował – jest, niestety, takie proste, że można tym łatwo pogardzić. To jest takie proste i zwyczajne, że wielu tym gardzi! Niestety, wielu Słowo Boże traktuje po macoszemu i sakrament pojednania i adorację, i Komunię Świętą. Trzeba tym zacząć żyć całym swoim sercem, całym swoim umysłem, ze wszystkich sił swoich. Przecież rozumiecie, że może być uśmiech i uśmiech. Może być spojrzenie i spojrzenie. Może być pocałunek i pocałunek. I tak samo może być medytowanie Słowa Bożego i medytowanie. Może być spowiedź i spowiedź. Można przystępować do Komunii Świętej i można przystępować do Komunii Świętej. Można to robić na niby i można to robić z miłością w sercu. Z głową wypełnioną miłością i z życiem otwartym na miłość. Innej drogi nie ma! 12 stycznia – wtorek 8.00 Za + Czesławę – gregorianka 18.30 Za + Henryka w 19. rocznicę śmierci oraz ++ rodziców z obu stron i + brata Józefa 13 stycznia – środa 8.00 wolna 18.30 Za + Czesławę – gregorianka 14 stycznia – czwartek 8.00 Za ++ Jadwigę, Grażynę, Bronisławę i Helenę, Andrzeja Gaickich oraz + Stefana Zielińskiego i + Andrzejka Gaickiego 18.30 Za + Czesławę – gregorianka 15 stycznia – piątek 8.00 Za + Czesławę – gregorianka 18.30 rez. p. Jagiełło 16 stycznia – sobota 8.00 wolna 18.30 Za + Czesławę – gregorianka MODLITWA Panie, uczyń nas narzędziem Twojego pokoju. Abyśmy siali miłość tam, gdzie panuje nienawiść. – Ciebie prosimy, wysłuchaj nas, Panie. Abyśmy okazywali przebaczenie tam, gdzie panoszy się krzywda. – Ciebie prosimy, wysłuchaj nas, Panie. Abyśmy zabiegali o jedność tam, gdzie panuje zwątpienie. – Ciebie prosimy, wysłuchaj nas, Panie. Abyśmy wnosili nadzieję tam, gdzie panuje rozpacz. – Ciebie prosimy, wysłuchaj nas, Panie. Abyśmy wnosili światło tam, gdzie panuje smutek. – Ciebie prosimy, wysłuchaj nas, Panie. Abyśmy potrafili nie tyle szukać pociechy, co pocieszać. – Ciebie prosimy, wysłuchaj nas, Panie. Abyśmy potrafili nie tyle szukać Miłości, co kochać. – Ciebie prosimy, wysłuchaj nas, Panie. Abyśmy wierzyli, że dając, otrzymujemy. – Ciebie prosimy, wysłuchaj nas, Panie. Abyśmy wierzyli, że wybaczając, zyskujemy przebaczenie. – Ciebie prosimy, wysłuchaj nas, Panie. Abyśmy wierzyli, że umierając, rodzimy się do nowego życia przez Jezusa Chrystusa Ukrzyżowanego. – Ciebie prosimy, wysłuchaj nas, Panie. Daj nam Panie, prawdziwy pokój. – Ciebie prosimy, wysłuchaj nas, Panie. Daj nam pokój, który jest Twoim darem. – Ciebie prosimy, wysłuchaj nas, Panie. Daj nam pokój, który jednoczy w Miłości. – Ciebie prosimy, wysłuchaj nas, Panie. Daj nam pokój, który się pogłębia w cierpieniu. – Ciebie prosimy, wysłuchaj nas, Panie. Daj nam pokój, który trwa mimo pogróżek i niepowodzeń. – Ciebie prosimy, wysłuchaj nas, Panie. Daj nam pokój, w którym rośnie nadzieja. – Ciebie prosimy, wysłuchaj nas, Panie. Daj nam pokój, który gości w sercach pokornych ludzi, liczących tylko na Ciebie. – Ciebie prosimy, wysłuchaj nas, Panie. 17 stycznia – niedziela 8.00 Za + Czesławę – gregorianka 10.00 rez. p. Klimczak 11.15 Różaniec Fatimski 12.00 1) W intencji Parafian 2) W intencji Przyjaciół Misji 19.00 wolna 18 stycznia – poniedziałek 8.00 wolna 18.30 Za + Czesławę – gregorianka 19 stycznia – wtorek 8.00 Za + Mariusza Golec 18.30 Za + Czesławę – gregorianka 20 stycznia – środa 8.00 rez. p. Mleczak 18.30 Za + Czesławę – gregorianka 21 stycznia – czwartek 8.00 Za ++ dziadków Barbarę i Teodora oraz Mariannę i Wawrzyńca 18.30 1) W intencji O. Jarosława z okazji Imienin o zdrowie, moc Ducha Świętego i opiekę Niepokalanej w pracy misjonarskiej 2) Za + Czesławę – gregorianka 22 stycznia – piątek 8.00 wolna 18.30 Za + Czesławę – gregorianka 23 stycznia – sobota 8.00 Za + Czesławę – gregorianka 18.30 rez. p. Jagodzińska Ciąg dalszy w następnym numerze. Oprac: Lilianna Pawłowska Strona 13 24 stycznia – niedziela 8.00 Za + Czesławę – gregorianka 10.00 Dziękczynna z prośbą o dalsze błogosławieństwo Boże i opiekę Matki Bożej dla Aarona 12.00 1) W intencji Parafian 2) Za + męża Adolfa w 5. rocznicę śmierci oraz ++ rodziców i rodzeństwo z obojga stron 19.00 rez. p. Lemieszewska 25 stycznia – poniedziałek 8.00 Za + Czesławę – gregorianka 15.00 Koronka do Miłosierdzia Bożego/Adoracja 18.30 W intencji dzieci poczętych, ich rodziców oraz małżeństw zagrożonych rozpadem 26 stycznia – wtorek 8.00 Za + Ludwikę w 1. rocznicę śmierci 18.30 Za + Czesławę – gregorianka 27 stycznia – środa 8.00 wolna 18.30 Za + Czesławę – gregorianka 28 stycznia – czwartek 8.00 wolna 18.30 Za + Czesławę – gregorianka 29 stycznia – piątek 8.00 Za + Czesławę – gregorianka 18.30 1) rez. p. Wasilewska 2) rez. p. Nowicka 30 stycznia – sobota 8.00 wolna 18.30 Za + Czesławę – gregorianka 31 stycznia – niedziela 8.00 Za + Czesławę – gregorianka 10.00 wolna 12.00 W intencji Parafian 19.00 W intencji Anny i Tomasza – o błogosławieństwo Boże na małżeńskiej drodze SŁOWO na NIEDZIELĘ 3 stycznia 2010 r. II Niedziela po Narodzeniu Pańskim Syr 24,1–2.8–12; Ef 1,3–6.15–18; J 1,1–18 Kolor szat liturgicznych – biały „Wszyscy mówią, mówią, tymczasem tak naprawdę prawdziwe, warte wypowiedzenia myśli rodzą się trzy, cztery na epokę – reszta to bicie piany” – twierdzi Wisława Szymborska. „Słowo stało się ciałem i zamieszkało między nami”. Bóg posyła swojego Syna, który przyjmuje ludzką naturę. Do końca ze wszystkimi konsekwencjami – realizuje daną obietnicę. Brat Roger uważa, że duży wpływ miała na niego osobowość ojca, którego cechowała postawa pełna rezerwy. Nigdy nie mówił więcej, niż trzeba, ale kiedy mówił, to ludzie go słuchali Strona 14 Z parafialnego podwórka REKOLEKCJE ADWENTOWE Pośród codziennej bieganiny, codziennych trosk i kłopotów są w naszym życiu takie chwile i dni, kiedy musimy trochę zwolnić a nawet się zatrzymać. Musimy wyciszyć się, aby przemyśleć swoją sytuację duchową, zastanowić się nad swoją przeszłością, by z nową nadzieją i nowym zapasem sił patrzeć w przyszłość. Ten czas wyciszenia to czas świętych rekolekcji, które w naszej parafii od I niedzieli adwentu głosił ks. Piotr Szwec– Nadworny, proboszcz Parafii Grekokatolickiej w Gorzowie Wlkp. i kapelan wojskowy Pomorskiego Okręgu Wojskowego. Przewodnim hasłem rekolekcyjnych rozważań był temat nowego roku duszpasterskiego „Bądźmy świadkami Miłości”. Jak nauczał nas ks. Piotr chodzi tu o tą Miłość pisaną przez wielkie „M”. Miłość Boga do człowieka, który nie czyni różnicy między przyjacielem a wrogiem, nie zna granic. Natomiast miłość przez małe „m” – jest czysto ludzka, ofiarna jedynie dla przyjaciół, ograniczona. W sposób szczególny przeżyliśmy rekolekcyjne błogosławieństwa. Najpierw dla osób samotnych, potem dla małżeństw, wreszcie dla chorych i cierpiących, połączone z sakramentem namaszczenia. Tak przygotowani wchodzimy w ten bezpośredni czas przygotowania na przyjście maleńkiej Miłości, która stała się silniejsza niż śmierć. W pięknym czasie przygotowań do Świąt Bożego Narodzenia trwajmy w Miłości, dzielmy się nią – po prostu bądźmy świadkami Miłości. Piotr Pawłowski Z parafialnego podwórka Gość z nieba 6 grudnia, wprost z samego nieba, przybył do naszej parafii św. Mikołaj. Na Bracką trafił dzięki głośnemu śpiewowi dzieci, który, niczym gwiazda betlejemska, wskazywał mu drogę. Gość pojawił się zaraz po zakończeniu Mszy świętej i przekazał wszystkim zebranym kilka ciepłych słów. Oczywiście, jak przystało na Mikołaja, nie obeszło się bez prezentów. Święty nagrodził dzieci za pięknie wykonane jego portrety. Tak naprawdę obdarowane zostały nie tylko dzieci, ale także siostra Sylwia i Pani Bożenka, nasza katechetka. Obie otrzymały czerwone torebki z tajemniczymi upominkami w środku. Podobno były to rózgi, ale jaka jest prawda, wiedzą tylko one i Święty Mikołaj. ;) Anna Jakubowska Spotkanie Wigilijne W piątek, 18 grudnia w naszej parafii odbyło się spotkanie wigilijne dla dzieci i opiekunów ze świetlicy. Swoją obecnością jak co roku zaszczycił nas także Ojciec Proboszcz. Spotkanie tradycyjnie rozpoczęliśmy wspólną modlitwą i dzieleniem się opłatkiem. Po życzeniach przyszedł czas na pyszną wieczerzę i wspólne kolędowanie. Św. Mikołaj także nie zawiódł. Mimo, że nie mógł uczestniczyć w piątkowej wigilii (dużo pracy ma przed świętami) odwiedził wcześniej świetlicę i pozostawił mnóstwo wspaniałych prezentów dla dzieci. Wiesława Łotecka 10 stycznia 2010 r. III Niedziela po Narodzeniu Pańskim Święto Chrztu Pańskiego Iz42,1–4.6–7;Dz10,34–38;Łk3,15–16.21–22 Kolor szat liturgicznych – biały Paris Bordone, przedstawiając scenę chrztu Jezusa, ukazuje Jana Chrzciciela, który jedną ręką polewa Jego głowę, a drugą kurczowo trzyma się drzewa. Jan stara się nie wejść do tej samej wody co Jezus, mimo iż On, nachylając się w jego stronę, ośmiela go i zachęca. Anioł trzymający szaty wpatruje się w Jordan jakby z wodą działo się coś dziwnego. Jan Chrzciciel nie miał zapewne wątpliwości co do tego jak wielka jest przepaść między nim i jego posłannictwem a dziełem, którego ma dokonać Jezus. Udzielając Mu chr ztu, odczuwał pewną niezręczność i respekt. Gdy na Jezusa zstąpił Duch Święty, a z nieba odezwał się sam Bóg, Jan w pełni zrozumiał niezwykłość i wagę tego, co się wydarzyło. Jan Paweł II jako arcybiskup w szczególny sposób dyscyplinował kapłanów. Kiedyś jeden z wikariuszy popełnił poważne wykroczenie. Kardynał Wojtyła skarcił go surowo, w stanowczych słowach wypowiadając się o powadze jego winy. Następnie zaprowadził go do kaplicy i poprosił: „Czy zechciałby ksiądz teraz wysłuchać mojej spowiedzi?”. 17 stycznia 2010 r. II Niedziela Zwykła Iz 62,1–5; 1 Kor 12,4–11; J 2,1–12 Kolor szat liturgicznych – zielony Na pierwszym planie obrazu Paolo Yeronesa Gody w Kanie znajduje się odmierzająca czas klepsydra. Powyżej – na tej samej pionowej osi – artysta umieścił Jezusa. Bezpośrednio nad Nim, na podwyższeniu, rzeźnik ćwiartuje mięso. Trzyma uniesiony nóż idealnie nad głową Jezusa. W tyle widać kolumnę z figurą Zmartwychwstałego... Kiedy Jezus mówi do swojej Matki: „Czyż to moja lub Twoja sprawa, Niewiasto? Czyż jeszcze nie nadeszła godzina moja?”, nawiązuje do godziny swojej śmierci. Przypomina, że Jego misja nie ogranicza się do rozwiązywania doczesnych problemów. Każdy czyn ma wskazywać na ostateczny cel Jego posłannictwa – zbawienie człowieka. Ryszard Kapuściński uważa, że za dużo wysiłku i energii myślowej zużywamy na zwalczanie absurdów i nonsensów, wypowiadanych przez nieobliczalnych durniów. Powinniśmy raczej poświęcić się rozwijaniu i głoszeniu mądrych i ważnych myśli. Czy rzeczywiście dużo czasu poświęcamy na sprawy istotne, dotyczące celu naszego życia? Strona 15 24 stycznia 2010 r. III Niedziela Zwykła Ne 8,1–4a.5–6.8–10; 1 Kor 12,12– 14.27; Łk 1,1–4;4,14–21 Kolor szat liturgicznych – zielony Wybitny fizyk Izaak Newton złożył kiedyś zaskakujące wyznanie: „Nie wiem, jak widzi mnie świat. Ja sam odnoszę wrażenie, że zawsze byłem niczym mały chłopiec, który bawi się na plaży, zbierając oszlifowane kamyki i piękniejsze od innych muszelki, podczas gdy wielki, niezbadany ocean prawdy szumiał za moimi plecami”. W rodzinnym mieście Jezus odczytuje w synagodze proroctwo Izajasza o Mesjaszu. Oświadcza, że On sam jest tym oczekiwanym przez Żydów pomazańcem Bożym. Może dziwić Jego bezpośredniość, wyglądająca na brak skromności, ale przecież jako Bóg jest świadom swojego posłannictwa i roli, którą odegra w historii świata. Zdaniem ks. prof. Michała Hellera, pokora nie polega na pomniejszaniu swoich zasług, lecz na umiejętności i odwadze spojrzenia prawdzie w oczy. Człowiek pokorny nie chodzi z pochy loną głową i nie zaniża sztucznie swojej wartości. To ktoś, kto realnie i w prawdzie spogląda na świat, drugiego człowieka i swoje możliwości. 31 stycznia 2010 r. IV Niedziela Zwykła Jr 1,4–5.17–19; 1 Kor 12,31–13,13; Łk 4,21–30 Kolor szat liturgicznych – zielony Prawie nigdy nie zdarza się, by kapłan był wikariuszem czy proboszczem w swojej rodzinnej parafii. Takiemu księdzu trudno byłoby być autorytetem dla ludzi, którzy znają go od dziecka, pamiętają o jego wadach i przewinieniach. Mimo sympatii koledzy bardziej widzieliby w nim przyjaciela, niż nauczyciela, a dorośli dziecko i młodzieńca. Przemawiając w synagodze, Jezus daje do zrozumienia mieszkańcom Nazaretu, że jest Mesjaszem, że przyszedł odmienić los Izraela. Żydzi najpierw są pełni podziwu dla Jego słów, jednak chwilę później przychodzi refleksja: przecież to syn Maryi i Józefa, jest jednym z nas. Uprzedzają się do Niego, podejrzewają, że nie mówi prawdy, w końcu chcą Go zabić. Spotykamy drugiego człowieka, bo Bóg postawił go na naszej drodze, a nie dlatego, że jest taki lub inny. Nie ma znaczenia kolor skóry, pochodzenie, wykształcenie czy przynależność do grupy społecznej. Wyodrębniając i rozpatrując jego poszczególne cechy, możemy nie dostrzec tego, co Bóg chce nam przez niego przekazać, także o nas samych. Z Poradni Rodzinnej 10 kroków ku temu, by stać się lepszym Rodzicem 1. Miłość jest najważniejszą potrzebą wszystkich dzieci – okazuj dziecku swoją miłość, przytulaj je, buduj poczucie bezpieczeństwa; mów mu, że je kochasz. 2. Słuchaj uważnie tego, co mówi Twoje dziecko – niech czuje, że może zawsze do Ciebie przyjść i szczerze porozmawiać. 3. Granice są potrzebne nawet w najbardziej kochającym się związku – wyznacz granice i bądź pewien, że dziecko będzie je testować. 4. Uśmiech pomaga rozładować napięte sytuacje – czasami rodzice stają się tacy poważni, że rodzicielstwo przestaje dawać im radość, a staje się przykrym obowiązkiem. 5. Postrzeganie świata z perspektywy dziecka – spróbuj wczuć się w to, co przeżywa Twoje dziecko; spróbuj je zrozumieć. Świat dorosłych często jest niezrozumiały dla dziecka. 6. Chwal i zachęcaj swoje dziecko – za trud i wysiłek, jaki podejmuje Twoje dziecko. 7. Szanuj swoje dziecko tak, jak szanowałbyś osobę dorosłą – pozwól dziecku podejmować decyzje; uważnie słuchaj jego zdania; przyznaj się do swoich błędów. 8. Ustal porządek dnia – byście czuli się w Waszym domu bezpiecznie i chętnie do niego wracali z pracy czy ze szkoły. 9. W każdej rodzinie potrzebne są zasady – bądź konsekwentny ale i elastyczny w przestrzeganiu zasad; stawiaj realistyczne wymagania; pamiętaj, że dziecko musi czuć się pewnie. 10. Nie zapominaj o własnych potrzebach – Tobie również należy się chwila przyjemności. Specjalistyczna Poradnia Rodzinna przyłączyła się do akcji Dzieciństwo bez przemocy. Nikt z nas, rodziców, nie jest doskonały. Miewamy ciężkie dni, zmagamy się z problemami dnia codziennego. Jednak nie powinno to „odbijać się” na naszych dzieciach. Może się zdarzyć, że zbyt surowa dyscyplina sprawi, iż dzieci odwrócą się od nas. Okazujmy więc naszym dzieciom miłość i szacunek, a łatwiej będzie im spełniać nasze oczekiwania. Pamiętaj, że bite dzieci widzą świat inaczej. Więcej informacji na stronie www.dziecinstwobezprzemocy.pl Anita Łukowiak Doradca rodzinny Strona 16 Z oblackiej kancelarii ROCZNICE ŚMIERCI STYCZEŃ 2008 2007 2006 2005 Rok Imię i Nazwisko Krystyna Kowalska Teresa Kolasa Wanda Wojtkowiak Piotr Giedrajtis Franciszek Bryndza Adolf Sierpiński Ignacy Nowicki Kazimiera Celińska Helena Krywuć Roman Mojecki Janina Pietruszkiewicz Jan Siełacz Grażyna Brzycka – Sławińska Zdzisław Ćwikła Tekla Łuszczak Antoni Kałużny Zofia Kaźmierczak Zofia Falkowska Anna Olczyk Mieczysława Szczepańska Jan Flinik Tadeusz Jakubowski Wanda Krzyżowska Krystyna Gucia Tadeusz Pyzio Katarzyna Zielska Genowefa Ciężka Jadwiga Soroko Wieczny odpoczynek racz Im dać, Panie A światłość wiekuista niechaj Im świeci. BIURO PARAFIALNE czynne: wtorek 16.00 – 18.00 czwartek 16.00 – 18.00 sobota 10.00 – 12.00 tel.: 095 722 64 39 Z ksiąg parafialnych „Była światłość prawdziwa, która oświeca każdego człowieka, gdy na świat przychodzi” (J 1,9) Chrzest przyjęli: Julia Wojciechowska Michalina Franciszka Stala Jakub Krzysztof Gardyński Fabian Piotr Salamon Życzymy Wam, drogie dzieci, aby Ta Światłość dawała Wam moc, byście każdego dnia wzrastały w łasce u Boga i u ludzi. F F F F F „Wszystko ma swój czas i jest wyznaczona godzina na wszystkie sprawy pod niebem. Jest czas rodzenia i czas umierania”. (Koh 3,1–2) Odeszli do Pana: Józef Olczak Franciszek Stechliński Janina Frątczak Zofia Sylwan Wieczny odpoczynek racz Im dać, Panie anie A światłość wiekuista niechaj Im świeci. Rodzina Księdzu Andrzejowi Nowakowskiemu Józef z Maryją mieszkają blisko na ostatnim piętrze osiedlowego drapacza Józef nie jest cieślą a Maryja ma pokorną twarz i zna się na elektryce mają syna który zadaje mądre pytania oraz pisze wiersze to ludzka rodzina Nad nimi mieszka już tylko Bóg Roman Habdas Strona 17 Z oblackiej kancelarii SAKRAMENT CHRZTU ŚWIĘTEGO 1. Chrzty odbywają się w II niedziele miesiąca na Mszy św. o godz. 1200 2. Chrzest dziecka należy zgłosić najpóźniej 14 dni przed uroczystością (w czwartki 16.00–18.00). 3. Zgłaszający Chrzest powinien przynieść: – akt urodzenia dziecka – świadectwo ślubu kościelnego – dane rodziców chrzestnych (wiek i ad res) oraz zaświadczenie z ich parafii, że są wierzącymi praktykującymi katolikami (bierzmowani, żyjący w związku sakramentalnym). Żyjący w związku niesakramentalnym nie mogą być rodzicami chrzestnymi! 4. Spotkanie formacyjno–organizacyjne w sobotę przed chrztem o godz. 1900. SAKRAMENT MAŁŻEŃSTWA 1. Narzeczeni zgłaszają się do kancelarii parafialnej trzy mie sią ce przed pla no wa nym ślu bem (w czwartki 16.00–18.00). 2. Narzeczeni przynoszą ze sobą: – Świadectwa chrztu św. z aktualną datą (adnotacja o Bierzmowaniu). – Dowody osobiste. – Świadectwa katechizacji z ostatniej klasy szkoły ponadpodstawowej. – Zaświadczenie o odbytym kursie przedmałżeńskim. – Trzy egzemplarze dokumentu z USC, stwierdzającego brak cywilnych przeszkód do zawarcia małżeństwa ze skutkami cywilnymi (małżeństwo konkordatowe). – Zaświadczenie o odbytych spotkaniach w Poradni Rodzinnej (tel. 0 608 293 541). – Dane świadków. SAKRAMENT CHORYCH W nagłych przypadkach należy wezwać kapłana o każdej porze. Regularne odwiedziny chorych i osób w podeszłym wieku odbywają się w każdą pierwszą sobotę miesiąca od godz. 900 (oprócz lipca i sierpnia). Osoby te należy zgłosić w biurze parafialnym. POGRZEB Dostarczyć akt zgonu i poświadczenie o przyjętych przed śmiercią sakramentach. Miesięcznik parafii Św. Józefa w Gorzowie Wlkp. Nakład 400 egz. Koszt druku 1–go egzemplarza 2 zł Adres redakcji: ul. Bracka 7, 66–400 Gorzów Wlkp., tel./fax 95 722 64 39, e–mail: oblackieecho wp.pl Redakcja: O.Dariusz Galant OMI, O.Wojciech Ruszniak OMI, O.Piotr Osowski OMI, Elżbieta Bartelak–Przygoda (Redaktor Naczelna), Anna Jakubowska, Mariusz Kruszakin, Lilianna Pawłowska, Alicja Witkowska Skład komputerowy: Paweł Marchwiński Redakcja zastrzega sobie prawo skracania i adiustacji tekstów. Nie zwraca tekstów nie zamówionych. Strona 18 Nabożeństwa w naszej Parafii Pierwszy czwartek miesiąca • godz. 15.00 – 18.00 – Adoracja Najświętszego Sakramentu w intencji kapłanów. • godz. 18.00 – Różaniec w intencji nowych powołań kapłańskich i zakonnych. • godz. 18.30 – Msza Święta „O świętość kapłanów”. Zapraszamy wszystkich ministrantów, ich rodziców oraz wszystkich zatroskanych o świętość kapłanów i nowe powołania kapłańskie i zakonne. Pierwszy piątek miesiąca • godz. 16.30 – spowiedź • godz. 17.00 – Nabożeństwo dla dzieci • godz. 18.00 – Nabożeństwo do Serca Jezusowego i spowiedź dla dorosłych i młodzieży • godz. 18.30 – Msza Święta wynagradzająca za grzechy popełnione w naszych rodzinach Pierwsza sobota miesiąca • godz. 9.00 – odwiedziny chorych • godz. 18.00 – Nabożeństwo do Niepokalanego Serca Maryi • godz. 18.30 – Msza Święta w intencji Żywego Różańca Pierwsza niedziela miesiąca • godz. 12.00 – Msza Święta w intencji rodzin Po Mszy Świętej wystawienie Najświętszego Sakramentu i krótkie nabożeństwo Eucharystyczne. Niedziela po 13 dniu miesiąca – Nabożeństwo Fatimskie • godz.11.00 – RÓŻANIEC fatimski. • godz. 12.00 – Msza Święta fatimska • Procesja po Mszy Świętej (V – X) Trzecia niedziela miesiąca • godz. 12.00 – Msza Święta w intencji Przyjaciół Misji Każdy 25 dzień miesiąca – Dzień Modlitwy w intencji dzieci nienarodzonych i ich rodziców oraz małżeństw zagrożonych rozpadem. • godz. 15.00 – Koronka do Bożego Miłosierdzia w intencji dzieci poczętych i ich rodziców • Adoracja Najświętszego Sakramentu do godz. 18.30. • godz. 18.00 – Różaniec w intencji małżeństw zagrożonych rozpadem. • godz. 18.30 – Msza święta Nabożeństwa w tygodniu • Nowenna do Matki Bożej Nieustającej Pomocy – w środę po Mszy Świętej o godz. 8.00. • Nowenna do św. Józefa również w środę o godz. 18.30. • Nabożeństwo do Bożego Miłosierdzia – w piątek o godz. 18.00. ZAPRASZAMY DO WSPÓLNEJ MODLITWY Wigilia w świetlicy Gość z N I E BA
