POSTAWA CIAŁA Prawidłowa postawa ciała: Nieprawidłowa

POSTAWA CIAŁA
Jednym z warunków normalnego rozwoju człowieka jest jego prawidłowa postawa ciała.
W związku z tym niezmiernie ważna jest dbałość o poprawną postawę dziecka, która
w okresie pierwszych kilku lat jego pobytu w szkole łatwo może ulegać zniekształceniu.
W codziennym życiu rzadko zwracamy uwagę na to jak kształtuje się organizm dziecka.
Robimy to dopiero gdy wady są już widoczne i wtedy trudno je usunąć.
Niestety wielu rodziców nawet wtedy często nie dostrzega konieczności uczęszczania dziecka
na zajęcia gimnastyki korekcyjnej.
Prawidłowa postawa ciała zabezpiecza organizm przed ujemnymi wpływami środowiska, co
pozostaje w ścisłym związku z utrzymaniem zdrowia człowieka.
Sprawność organizmu, jego zdolność do pracy jest w poważnej mierze uzależniona od
postawy ciała i prawidłowej budowy.
Mięśnie i narządy wewnętrzne mają wtedy lepsze warunki do pracy, a estetyczna sylwetka
pozwala na harmonijne wykonywanie ruchów.
Postawa ciała odzwierciedla w dużej mierze stan psychiczny.
Prawidłowa postawa ciała:
-
głowa ustawiona wprost nad klatką piersiową, biodrami i stopami,
-
klatka piersiowa wysklepiona ku przodowi,
-
brzuch lekko wciągnięty lub płaski,
plecy łagodnie wygięte, przy czym łopatki nie wystają poza linie pośladków
-
ręce i nogi prawidłowo ukształtowane,
-
stopy wysklepione.
Nieprawidłowa postawa ciała :
-
głowa jest wysunięta do przodu lub pochylona w bok,
klatka piersiowa płaska, zapadnięta lub zniekształcona, barki wysunięte do przodu,
-
brzuch wypukły, wysunięty do przodu lub zwiotczały, obwisły,
-
plecy zgarbione, zaokrąglone, co ostatecznie daje silne wygięcie kręgosłupa,
-
odstające łopatki,
-
stopy płaskie.
Najczęściej spotykane wady postawy:
Plecy okrągłe - kręgosłup w całym swym przebiegu tworzy nadmierne wygięcie ku tyłowi
(hiperkifoza). Sylwetka odznacza się wyraźnym pochyleniem ciała ku przodowi, głowa
wysunięta znacznie w przód.
Charakterystyczne są tu odstające łopatki i zapadnięta klatka piersiowa.
Plecy wklęsłe - kręgosłup na całej swej długości jest silnie uwypuklony
(hiperlordoza), miednica jest ustawiona niemal poziomo. Silnie uwypuklony jest ku przodowi
kręgosłup lędźwiowy.
Plecy okrągło – wklęsłe - zarówno kifoza piersiowa, jak i lordoza lędźwiowa są nadmiernie
zaakcentowane. Głowa i barki są wysunięte do przodu. Kręgosłup w odcinku piersiowym
wykazuje zwiększanie się wygięcia ku tyłowi, skutkiem czego klatka piersiowa ulega
zapadnięciu. W odcinku lędźwiowym kręgosłup wygina się przesadnie ku przodowi,
powodując uwypuklenie brzucha.
Plecy płaskie - kifoza i lordoza są spłaszczone, kręgosłup nie spełnia swojej roli resorującej.
Głowa jest lekko wysunięta do przodu, barki silnie ściągnięte do tyłu, zaś klatka piersiowa
wyraźnie uwypuklona.
Boczne skrzywienie kręgosłupa ( skolioza ) - skrzywiony kręgosłup tworzy wygięcie
zwrócone wypukłością w prawą lub lewą stronę.
Zniekształcenia klatki piersiowej:



klatka piersiowa beczkowata - ulega zwiększeniu u góry i u dołu,
klatka piersiowa gruszkowata - dolna część klatki poszerzona,
klatka piersiowa kurza - zniekształcenie mostka i jego uwypuklenie ku przodowi.
Deformacje kończyn dolnych;






kolana koślawe, czyli skierowane do wewnątrz,
kolana szpotawe, czyli skierowane na zewnątrz,
stopa płaska,
stopa płasko-koślawa,
stopa szpotawa,
stopa wydrążona.
Opracował Arkadiusz Lasocki
Literatura:
„Gimnastyka korekcyjno-kompensacyjna w szkole.”
Autorzy: J. Kołodziej, K. Kołodziej, I. Momola
„ Postawa ciała jej ocena i korygowanie wad „
Autor: Kutzner-Kozińska