Człowiek boże igrzysko
Transkrypt
Człowiek boże igrzysko
Na podstawie: Kochanowski, Jan (-), Dzieła polskie, tom , Państwowy Instytut Wydawniczy, wyd. , Warszawa, Wersja lektury on-line dostępna jest na stronie wolnelektury.pl. Ten utwór nie jest chroniony prawem autorskim i znajduje się w domenie publicznej, co oznacza, że możesz go swobodnie wykorzystywać, publikować i rozpowszechniać. JAN KOCHANOWSKI Człowiek boże igrzysko Nie rzekł jako żyw żaden więtszej prawdy z wieka, Jako kto nazwał bożym igrzyskiem człowieka. Bo co kiedy tak mądrze człowiek począł sobie, Żeby się Bóg nie musiał jego śmiać osobie? On, Boga nie widziawszy, taką dumę w głowie Uprządł sobie, że Bogu podobnym się zowie. On miłością samego siebie zaślepiony, Rozumie, że dla niego świat jest postawiony; On pierwej był, niżli był; on, chocia nie będzie, Przedsię będzie; próżno to, błaznów pełno wszędzie. Bóg, Kondycja ludzka, Śmiech, Theatrum mundi Pycha, Samolubstwo