lista książek

LISTA KSIĄŻEK
Ewa Grodecka „O metodzie harcerskiej i jej stosowaniu”
W nieco ponad stu stronicowej książeczce napisanej w okresie międzywojennym Ewa
Grodecka rozkłada na czynniki pierwsze wszystko co znaleźć można w harcerstwie.
Wyróżnia metodę harcerską, system zastępowy, a także kolejne etapy wychowania –
wszędzie uwypuklając konieczność ich stosowania i ogrom możliwości jakie z sobą niosą.
Całość okraszona jest cytatami ze „Wskazówek dla Skautmistrzów”, co dodatkowo ułatwia
lekturę i naprowadza na tok myślenia autorki. Choć książka napisana jest głównie z myślą
o harcerstwie żeńskim, to przedstawia myśli i wartości uniwersalne, przez co
z powodzeniem stosować je może także kadra drużyn męskich.
Walter Halsner „Wilk, który nigdy nie śpi”
Jedna z najlepszych biografii założyciela skautingu, Roberta Baden-Powella. Autor
przedstawia czytelnikowi wiele ciekawych informacji na temat późniejszego Naczelnego
Skauta: od jego drzewa genealogicznego, przez młodość i edukacje, służbę wojskową, do
śmierci. Całość jest przedstawiona w formie opowieści o przygodach nieprzeciętnego
człowieka, jakim bez wątpienia był Bi-Pi. Wiedza o jego życiu na pewno pozostanie dłużej
w pamięci czytelnika, niż "sucha" biografia.
Wojciech Hausner „Historyczne harce, czyli opowieści z dziejów harcerstwa”
Zbiór gawęd i opowiadań obrazujących narodziny i kształtowanie idei oraz ruchu
harcerskiego od jego zarania aż po czasy współczesne. Napisana przez hm. Wojciecha
Hausnera książka świetnie nadaje się zarówno dla instruktorów jak i harcerzy. W książce
załączone jest kalendarium harcerskie lat 1989-1998.
Roland E. Philips „System zastępowy”
Jedna z podstawowych pozycji traktujących o systemie zastępowym, napisana przez
brytyjskiego skautmistrza Roland E. Philips w początkach ruchu skautowego. To własnie
dzięki jego pracy centralną osią metody stał się system zastępowy. Od tej pory
kilkuosobowa , naturalna grupa chłopców pod wodzą trochę starszego przywódcy to ikona
skautingu na całym swiecie. W momencie gdy ksiązka powstawała nie było to takie
oczywiste. Generał pisał wiele o zastępie i wskazywał na kluczowe znaczenie pracy
druzyny jako konfederacji zastępów, ale to dopiero Roland uczynił z zastępu samo jądro
metody. „I na samym początku musimy podkreślić, , że system zastępowy nie jest jedną
z wielu metod organizowania pracy skautowej, lecz, że jest on j e d y n ą metodą."
Baran A.F. „Harcerska Alternatywa, ZHR w latach 1989-1990”
Praca Adama Barana jest ważnym przyczynkiem do badań początków Związku
Harcerstwa Rzeczypospolitej w latach 1989–1990. Ma charakter chronologicznoproblemowy, a poszczególne części poświęcone są etapom powstawania ZHR, takim jak
spotkania
instruktorów
ZHP
reprezentujących
nurt
odnowy
ruchu
harcerskiego
z przedstawicielami niezależnych środowisk harcerskich, powołanie ZHR i przygotowania
do Pierwszego Walnego Zjazdu ZHR, pierwsze działania organizacyjne ZHR oraz stosunki
z ZHP. Ostatni rozdział zamyka opis okoliczności towarzyszących legalizacji i powołaniu
Głównej Kwatery ZHR. Uzupełnienie całości stanowią obszerne aneksy zawierające
różnorodne dokumenty (np. fragmenty wywiadów prasowych, rozkazów organizacyjnych,
korespondencji międzyorganizacyjnych itp.). Celem, jaki postawił sobie autor, było
opisanie
wydarzeń towarzyszących powstaniu ZHR oraz zaprezentowanie rozmaitych
środowisk harcerskich, których działalność powiązana była z początkami ZHR.
Obowiązkowa lekcja historii naszej organizacji.
Bouchet H. „Skauting i indywidualność”
Książka autorstwa wybitnego filozofa Henriego Boucheta - w tłumaczeniu i ze wstępem
hm. RP Stanisława Sedlaczka. Podręcznik ideowo - metodyczny przeznaczony dla
instruktorów, poruszający kwestię metod indywidualnego kształtowania osobowości
i samorozwoju w ujęciu i odniesieniu do metod skautowych. Jest to książka, z którą
obowiązkowo powinien zapoznać się każdy, pragnący świadomie wychowywać swoich
harcerzy.
A. Zawadzka „Gawędy o tych, które przewodziły” (dowolna część)
Każda
z
kobiet
opisanych
części Gawęd odegrała w
ruchu
harcerskim ogromną
rolę, każda w innej dziedzinie. W różnych okresach stykały się ze sobą i nieraz blisko
współpracowały. Nie zawsze się zgadzały, zdarzało się, że różniły się poważnie
w poglądach niektóre istotne dla harcerstwa sprawy. A jednak każda z nich wniosła do
naszego ruchu coś własnego wzbogaciła go.
Kamiński A. „Nauczanie i wychowanie metodą harcerską”
Książka dosyć osobliwa: jej tematem jest bowiem idea przeszczepienia metody harcerskiej
do szkoły.Nie klasy, lecz zastępy i drużyny, nie nudne wykłady, lecz gry, zabawy
i ćwiczenia, przyroda i geografia w terenie, dużo wf-u. Autor pisze książkę jakby był
przekonany, iż jego czytelnik od jutra będzie dyrektorem/komendantem takiej nowej szkoły
- podaje więc mnóstwo przykładów zajęć, gier i zabaw, pomysłów organizacyjnych, uwag
o budowie dobrej atmosfery itd.
Pojawa B. „Wychowanie religijne w drużynie harcerskiej”
Książka dosyć osobliwa: jej tematem jest bowiem idea przeszczepienia metody harcerskiej
do szkoły.Nie klasy, lecz zastępy i drużyny, nie nudne wykłady, lecz gry, zabawy
i ćwiczenia, przyroda i geografia w terenie, dużo wf-u. Autor pisze książkę jakby był
przekonany, iż jego czytelnik od jutra będzie dyrektorem/komendantem takiej nowej szkoły
- podaje więc mnóstwo przykładów zajęć, gier i zabaw, pomysłów organizacyjnych, uwag
o budowie dobrej atmosfery itd.
Tomasz Strzembosz „Refleksje o harcerstwie i wychowaniu”
Zbiór tekstów (listów, artykułów, wystąpień) hm. RP Tomasza Strzembosza - pierwszego
Przewodniczącego
ZHR,
dotyczących
szerokiego
zakresu
tematów
związanych
z harcerstwem i postępowaniem instruktora. W książe czytelnik odnajdzie odniesienia
autora do kwestii obecności religii w życiu harcerskim, problemów historycznych, nie tylko
w harcerskim wymiarze, praktyczne wskazania dotyczące postawy obywatelskiej
instruktorów i opis wyzwań cywilizacyjnych, a przede wszystkim ciepłą i życzliwą postać
człowieka, dla którego braterstwo było sposobem życia. Pozycja, którą warto przeczytać,
aby
lepiej
zrozumieć,
co
to
znaczy, że harcerstwo
jest
ruchem społecznym
i wychowawczym.
Wasilewski A. „Pod totemem słońca”
Legendarna opowieść obozowa, będąca jednocześnie pasjonującą powieścią i najlepszym
chyba podręcznikiem harcerskiego obozowania. Opisana w tej książce drużyna istniała
naprawdę i została zapamiętana jako jedno z najbardziej wartościowych i najciekawszych
środowisk w całej historii harcerstwa. Chodzi oczywiście o Czarną Trzynastkę Wileńską.
Wyrobek Z. „Harcerz w polu”
Ten prosty zbiór gier terenowych i porad dotyczących harcowania pokazuje jak skutecznie
wykorzystać do wychowywania kontakt z przyrodą i naturalny dla harcerzy pęd do
rywalizacji i zabawy. Napisany u progu istnienia harcerstwa przez wychowawcę, pasjonata
wychowania fizycznego i ćwiczeń na świeżym powietrzu, podręcznik, okazał się być
nieprzemijającym źródłem inspiracji dla kolejnych pokoleń drużynowych i wychowawców.
Bo przecież naturalne potrzeby i tęsknoty chłopców pozostają ciągle takie same. „Harcerz
w polu” naprawdę działa, zaufajcie tej książeczce.
Jadwiga Zwolakowska „W gromadzie zuchów”
Jest to podręcznik pracy zuchowej, ma ułatwić zakładanie i prowadzenie gromad
zuchowych. Na treść książki złożyły się artykuły instruktorek, czynnych w pracy drużyn lub
gromad; są one przeto wynikiem bezpośredniego doświadczenia i praktycznej znajomości
terenu.Mimo że książka została napisana w latach dwudziestych wciąż jest aktualna!