w imieniu rzeczypospolitej polskiej

Sygn. akt IV U 1011/12
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 2 kwietnia 2014r.
Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych
w składzie:
Przewodniczący
SSO Katarzyna Antoniak
Protokolant
st. sekr. sądowy Dorota Malewicka
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 2 kwietnia 2014r. w S.
odwołania H. M.
od decyzji Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego
z dnia 5 listopada 2012 r. Nr (...)
w sprawie H. M.
przeciwko Prezesowi Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego
o prawo do renty rolniczej
oddala odwołanie
Sygn. akt: IV U 1011/12 UZASADNIENIE
Decyzją z 5 listopada 2012r. znak: (...) Prezes Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego, działając na podstawie
art.21 ust.1 i ust.2 ustawy z 20 grudnia 1990r. o ubezpieczeniu społecznym rolników odmówił H. M. prawa do
renty rolniczej z tytułu niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym wskazując, że u wymienionej nie stwierdzono
całkowitej niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym.
Odwołanie od w/w decyzji złożyła H. M. wnosząc o jej zmianę i przyznanie jej prawa do renty rolniczej. Podniosła,
że spełnia wszystkie przesłanki do przyznania tego świadczenia. Wskazała, że ma rozpoznane napadowe migotanie
przedsionków, niedokrwistość mikrocytarną i mięśniaka macicy. Zaburzenia te doprowadziły do reanimacji serca,
które mogło zakończyć się śmiercią. Ponadto często zdarzają się zasłabnięcia i duszności, które utrudniają jej życie.
Nocami nie zasypia, gdyż boi się, że nastąpi kolejny atak. Ponadto ma również nadmierne krwawienie z dróg rodnych ,
które może doprowadzić do niedokrwistości. Codziennie przyjmuje zestaw leków, który utrzymuje ją przy życiu. Z
uwagi na powyższe wnosi o zmianę zaskarżonej decyzji i ustalenie prawa do renty (odwołanie k.1).
W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, wskazując iż zaskarżona decyzja wydana
została na podstawie prawomocnego orzeczenia Komisji Lekarskiej Kasy z 30 października 2012r., która uznała,
że ubezpieczona nie jest całkowicie niezdolna do pracy w gospodarstwie rolnym, a odwołanie nie wnosi do sprawy
żadnych nowych dowodów faktycznych i prawnych, które miałyby wpływ na zmianę zaskarżonej decyzji (odpowiedź
organu rentowego na odwołanie k.2).
Sąd ustalił, co następuje:
Ubezpieczona H. M. jest rolniczką. Ma 49 lat. Decyzją z 7 listopada 2011r. organ rentowy przyznał ubezpieczonej
prawo do renty rolniczej od 15 października 2011r. do 31 października 2012r. (decyzja z 7 listopada 2011r. k.39-40
akt rentowych). W dniu 3 września 2012r. ubezpieczona wystąpiła do Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego z
wnioskiem o ustalenie prawa do renty rolniczej na dalszy okres (wniosek k.44 akt rentowych). Rozpoznając wniosek
organ rentowy skierował ubezpieczoną na badanie przez Lekarza Rzeczoznawcę, który w orzeczeniu z 5 października
2012r. uznał ubezpieczoną za nadal całkowicie niezdolną do pracy w gospodarstwie rolnym do września 2015r. (wypis
z orzeczenia Lekarza Rzeczoznawcy z 5 października 2012r. k.55 akt rentowych).
Na skutek wniesienia przez Regionalnego Inspektora Orzecznictwa Lekarskiego KRUS zarzutu wadliwości
powyższego orzeczenia ubezpieczona skierowana została na badanie przez Komisję Lekarską Kasy, która w orzeczeniu
z 30 października 2012r. nie uznała ubezpieczonej za całkowicie niezdolną do pracy w gospodarstwie rolnym (zarzut
wadliwości orzeczenia Lekarza Rzeczoznawcy k.56v i wypis z orzeczenia Komisji Lekarskiej Kasy z 30 października
2012r. k.62 akt rentowych). Na podstawie powyższego orzeczenia, zaskarżoną decyzją z 5 listopada 2012r. Prezes Kasy
Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego odmówił ubezpieczonej prawa do renty rolniczej z tytułu niezdolności do pracy
(decyzja z 5 listopada 2012r. k.64 akt rentowych).
Biegli lekarze o specjalizacjach kardiolog i neurolog w opinii sporządzonej na zlecenie sądu rozpoznali u ubezpieczonej
nadciśnienie tętnicze zredukowane, napadowe migotanie przedsionków, otyłość, hipercholesterolemię, okresowy
zespół bólowy kręgosłupa szyjnego i lędźwiowo-krzyżowego bez upośledzenia funkcji ruchowej i stwierdzili, że stan
zaawansowania tych schorzeń nie powoduje u ubezpieczonej całkowitej niezdolności do pracy w gospodarstwie
rolnym. Ubezpieczona od kilku lat leczona jest nadciśnienie tętnicze oraz napadowe migotanie przedsionków i
pozostaje na przewlekłym leczeniu przeciwzakrzepowym. W 2011r. z powodu napadowego migotania przedsionków
wymagała hospitalizacji. Obecnie nadciśnienie tętnicze jest dobrze kontrolowane, a czynność serca jest miarowa,
ponadto nie stwierdza się zastoju nad polami płucnymi oraz obrzęków kończyn. W zakresie narządu ruchu – rtg
kręgosłupa szyjnego wskazuje na obniżenie wysokości krążków międzykręgowych na poziomie C6-C7, C7-Th1, a rtg
kręgosłupa piersiowego i L-S wskazuje na stan granicach normy. Przedmiotowe badanie neurologiczne nie ujawnia
objawów uszkodzenia ośrodkowego i obwodowego układu nerwowego. Układ ruchu pozostaje w granicach normy,
gdyż ruchomość całego kręgosłupa jest prawidłowa, bez objawów ubytkowych korzeniowych (opinia biegłych lekarzy
kardiologa D. W. i neurologa E. K. k.7-8 akt sprawy i opinia uzupełniająca tych samych biegłych k.19 akt sprawy).
Analogiczną ocenę stanu zdrowia ubezpieczonej w kontekście zdolności do pracy w gospodarstwie rolnym
przedstawił kolejny biegły kardiolog Z. K., który rozpoznał u ubezpieczonej nadciśnienie tętnicze unormowane,
napadowe migotanie przedsionków w wywiadzie, przewlekłe leczenie przeciwzakrzepowe oraz zaburzenia gospodarki
lipidowej i otyłość stwierdzając, że schorzenia te nie powodują całkowitej niezdolności ubezpieczonej do pracy w
gospodarstwie rolnym. Od czasu hospitalizacji ubezpieczonej w 2011r. nie występują u niej nawroty zaburzeń rytmu
serca wymagające hospitalizacji. Nie występuje jawna niewydolność krążenia, ciśnienie tętnicze jest unormowane
farmakologicznie, a badanie echokardiologiczne nie wykazuje cech istotnej dysfunkcji serca. W badaniu EKG i Holtera
wiodący jest rytm prawidłowy (zatokowy) i nie ma istotnych hemodynamicznie zaburzeń rytmu. W ocenie biegłego
ubezpieczona wymaga kontroli lekarskiej i przewlekłego leczenia farmakologicznego, z dokładną kontrolą leczenia
przeciwzakrzepowego (opinia biegłego kardiologa Z. K. k.40 i 42 akt sprawy).
Biegły ginekolog w opinii sporządzonej na zlecenie Sądu rozpoznał u ubezpieczonej mięśniaki macicy, nieprawidłowe
krwawienia z jamy macicy, niedokrwistość oraz obniżenie przedniej i tylnej ściany pochwy i stwierdził, że stan narządu
rodnego i istniejące objawy powodują częściową okresową niezdolność ubezpieczonej do pracy w gospodarstwie
rolnym. Ponadto podniósł, że wskazane jest podjęcie leczenia operacyjnego w zakresie ginekologii (opinia biegłego
ginekologa A. K. k.27-28 akt sprawy).
Ubezpieczona wraz z mężem jest właścicielką gospodarstwa rolnego o powierzchni około 12 ha, które specjalizuje
się w produkcji mleka. W gospodarstwie jest 10 krów dojnych oraz tzw. „młodzież”. Gospodarstwo wyposażone jest
w dojarki, mleko odbierane jest na miejscu. (...) rolne są wykorzystywane do produkcji paszy dla krów. Oprócz łąk
uprawiane jest zboże i kukurydza. W gospodarstwie jest ciągnik i maszyny ciągnikowe. Prace przy zwierzętach i na polu
wykonują mąż i syn ubezpieczonej. Ubezpieczona uprawia warzywo na własne potrzeby oraz hoduje kury (zeznania
ubezpieczonej k.49v akt sprawy – nagranie od minuty 2 do 10).
Sąd zważył, co następuje:
Odwołanie ubezpieczonej H. M. podlegało oddaleniu.
Zgodnie z art.21 ust.1 i 2 ustawy z 20 grudnia 1990r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (Dz.U. z 2008r., Nr 50,
poz. 291 ze zm.) renta rolnicza przysługuje ubezpieczonemu, który łącznie spełnia następujące warunki: podlegał
ubezpieczeniu emerytalno-rentowemu przez okres, o którym mowa w ust.2 wskazanego przepisu – w przypadku
wnioskodawczyni, która ukończyła 30 lat – przez okres co najmniej 5 lat, jest trwale lub okresowo całkowicie
niezdolny do pracy w gospodarstwie rolnym, a całkowita niezdolność do pracy powstała w okresie podlegania
ubezpieczeniu emerytalno-rentowemu lub w okresach, o których mowa w art.20 ust.1 i 2 ustawy, lub nie później niż
w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów. W myśl art.21 ust.5 w/w ustawy za całkowicie niezdolnego do pracy w
gospodarstwie rolnym uważa się ubezpieczonego, który z powodu naruszenia sprawności organizmu utracił zdolność
do wykonywania pracy w gospodarstwie rolnym.
Z przedstawionych wyżej ustaleń Sądu wynika, że ubezpieczona podlega ubezpieczeniu emerytalno-rentowemu.
Zgromadzony w sprawie materiał dowodowy w postaci opinii biegłych lekarzy z zakresu kardiologii, neurologii i
ginekologii nie dał natomiast podstaw do uznania, że ubezpieczona jest całkowicie niezdolna do pracy w gospodarstwie
rolnym. Z ustaleń biegłych wynika, że podstawowymi schorzeniami występującymi u ubezpieczonej są schorzenia
układu krążenia w postaci nadciśnienia tętniczego i napadowego migotania przedsionków w wywiadzie. Ponadto
ubezpieczona cierpi na schorzenia narządu ruchu w postaci okresowego zespołu bólowego kręgosłupa szyjnego i
lędźwiowo-krzyżowego oraz na schorzenia narządu rodnego. Jednakże w ocenie biegłych stopień zaawansowania tych
schorzeń nie powoduje u ubezpieczonej całkowitej niezdolności do pracy. Schorzenia kardiologiczne wymagają stałej
kontroli lekarskiej i systematycznego leczenia farmakologicznego, schorzenia narządu ruchu nie upośledzają funkcji
ruchowej, a schorzenia i dolegliwości ze strony narządu rodnego (mięśniaki macicy i nieprawidłowe krwawienia)
wymagają leczenia operacyjnego.
Analizując opinie w/w biegłych Sąd doszedł do przekonania, że stanowią one miarodajny i wiarygodny dowód w
sprawie, gdyż wydane zostały przez lekarzy specjalizujących się w schorzeniach występujących u ubezpieczonej, a
ponadto poprzedzone zostały analizą dokumentacji medycznej ubezpieczonej i jej badaniem. Opinie są spójne i
logiczne. Ubezpieczona nie zgodziła się z ustaleniami biegłych i podtrzymywała, że jest całkowicie niezdolna do pracy
w gospodarstwie rolnym. Powyższa subiektywna ocena własnego stanu zdrowia nie podważa jednak obiektywnych
dowodów jakimi są opinie biegłych lekarzy.
Mając na uwadze powyższe okoliczności na podstawie art.477.14§1 kpc Sąd odwołanie ubezpieczonej oddalił.