Owca i chmury Stoi owca na górce i przygląda się

Owca i chmury
Stoi owca na górce
i przygląda się chmurce.
A ta chmurka pierzasta,
jak z drożdżowego ciasta.
Patrzy owca do góry,
a tam pasą się chmury,
duże, średnie i małe,
wszystkie przepięknie białe.
Leży owca pod chmurką
i rozgląda się w kółko,
bo owce, jej przyjaciółki
wyglądają jak chmurki.
Duże, średnie i małe,
wszystkie przepięknie białe.
Myśli owca, że w górze
dobrze pasad się chmurze.
Ma tam błękitną halę,
trawy nie skubie wcale.
A nam górskim owieczkom,
tu najlepiej nad rzeczką,
gdzie zielone pastwisko
i do wioski jest blisko.
Nam najlepiej w zieleni
pośród dolin na ziemi.
Dużym, średnim i małym,
wszystkim owieczkom białym.