AKTYWNE STUDIUM PLASTYCZNE TECHNIK TEATRALNO

AKTYWNE STUDIUM PLASTYCZNE TECHNIK TEATRALNO-FILMOWYCH
HISTORIA SZTUKI, ROK I
mgr Magdalena Kucza - Kuczyńska
e-mail: magda.meissner@neostrada,pl
Ilość godzin w semestrze:
18
Semestr:
I
Rok akademicki:
2011 / 2012
Studia:
niestacjonarne
Forma zaliczenia:
(egzamin),
Cel zajęć oraz ich opis:
Podczas
zajęć
studenci
poznają
podstawowe
dokonania
artystyczne
poszczególnych epok. Celem spotkań będzie zapoznanie się z poszczególnymi dziełami na
ich tle historycznym i na tle ówczesnej świadomości estetycznej.
Wprowadzenie
zrozumiałego porządku w bogactwo nazwisk, okresów i stylów oraz ich zasięg terytorialny.
Studenci nabędą umiejętność rozpoznania dzieła sztuki, jego cech stylowych, wartości
artystycznych, nauczą się terminologii i poprawnej analizy działa sztuki na podstawie
wybranych przykładów.
Zakres programu obejmuje informacje na temat historii kultury i sztuki począwszy
od starożytności, okres wczesnochrześcijański oraz historię sztuk plastycznych Europy
średniowiecznej, renesans i barok.
Program jest ułożony chronologicznie. Większość zajęć ma charakter konwersatorium
ilustrowanego przeźroczami i filmami.
Kształtowanie postaw: Studenci mają wykształcić w sobie zrozumienie i szacunek dla
sztuki, a także poczucie własnej odpowiedzialności za twórczość w kontekście
historycznym.
Cel wykładów: wiedza +++, umiejętności ++, kształtowanie postaw +
1Harmonogram zajęć:
Semestr I – praca studentów skoncentrowana będzie przede wszystkim na poznaniu
podstawowych wiadomości z zakresu sztuki mezopotamskiej, egipskiej (kanon w
architekturze świątynnej i w sztukach przedstawieniowych), sztuki egejskiej, sztuki
starożytnej Grecji, sztuki Etrusków, sztuki rzymskiej do IV wieku n.e.,
wczesnochrześcijańskiej i bizantyńskiej, przedromańskiej. Celem zajęć jest poznanie
podstawowej terminologii,
poszczególnych kultur.
nabycie
umiejętności
rozpoznawania
form
i
estetyki
Warunkiem zaliczenia semestru I jest:
Obecność na zajęciach, pozytywny wynik egzaminu lub testu pisemnego z wiedzy
prezentowanej na wykładzie oraz zawartej w podanej literaturze.
Egzamin ustny-sześć slajdów do omówienia- obejmować będzie pytania przekrojowe
(np. ewolucja architektury świątynnej w starożytności, dzieje portretu), porównawcze (np.
różnice między architekturą grecką i rzymską) i szczegółowe (np. style i ich charakterystyka
w ceramice greckiej).
Nieobecności –podczas zajęć w ciągu semestru można mieć 2 nieobecności; większa liczba
nieobecności wymaga ważnych zwolnień lekarskich itp.
Spóźnienia :(w ciągu pierwszych 15 minut od terminowego rozpoczęcia zajęć) można mieć
dwa spóźnienia bez konsekwencji; kolejne traktowane są jak nieobecności.
HARMONOGRAM ZAJĘĆ: Rok I semestr I [niestacjonarne]
1.Sprawy organizacyjne – zasady prowadzenia wykładu, formy zaliczeń, nieobecności, wymogi na
egzaminie, omówienie bibliografii
Wstęp do wykładów z historii sztuki: pierwsze zachowane dzieła sztuki, postrzeganie artysty, jego
statusu w hierarchii społecznej na przestrzeni wieków, najważniejsze muzea świata, największe autorytety
w dziedzinie historii sztuki
Kultura i sztuka Mezopotamii
Przedstawienie najstarszej cywilizacji: rozkwit miast, architektury sakralnej, rzeźby, płaskorzeźby, pismo
klinowe, podstawowe materiały budowlane, wierzenia, najważniejsze zachowane dzieła.
2. Egipt – sztuka na wieczność
Wykład obejmuje: hierarchiczny ustrój państwa i religia politeistyczna oraz ich bezpośredni wpływ na
sztukę Egipcjan, główne zadania sztuki, prezentację i omówienie najważniejszych zabytków sztuki
egipskiej w tym genezę i rozkwit architektury grobowej (mastaby, piramidy, świątynie grobowe), rzeźby
sepulkralnej i oficjalnej, malowideł i reliefów. Omówione będą także osiągnięcia cywilizacyjne Egipcjan i
ich wpływ na inne kultury.
Sztuka Etruska
Podstawowe informacje o życiu i sztuce Etrusków [ tumulusy, realizm w malarstwie] oraz ich wpływie na
sztukę rzymską.
Kultury Morza Egejskiego.
Wykład dotyczy kultury kreteńskiej lub minojskiej na Krecie w tym przede wszystkim architektury
pałacowej ( Knossos, Fajstos) a także rzeźby i malarstwa ściennego. W drugiej części wykładu: kultura
mykeńska [Mykeny] a w szczególności architektura obronna. Wykład stanowi wprowadzenie do sztuki
greckiej
3. O dążeniu Greków do doskonałości.
Ustrój państwa [państwa – miasta], religia politeistyczna.
Omówienie podziału sztuki greckiej na trzy podstawowe okresy [archaiczny, klasyczny i hellenistyczny].
Style w ceramice [geometryczny, orientalizujący, czarnofigurowy i czerwonofigurowy] i ich
charakterystyka. Porządki architektoniczne [dorycki, joński i koryncki] a także pojęcia związane ze sztuką
starożytnej Grecji.
4. Sztuka starożytnej Grecji
Szczegółowe omówienie trzech okresów sztuki greckiej na konkretnych przykładach. Charakterystyka
rzeźby na podstawie twórczości wielkich mistrzów [Praksyteles, Poliklet, Myron, Fidiasz, Lizyp]. Powstanie
Akropolu i poznanie najważniejszych zabytków architektury greckiej.
Początki teatru greckiego i jego rozwój. Rozwój budownictwa publicznego. Podstawowe pojęcia związane
ze sztuką grecką [np. tektonika, kanon, kompozycja klasyczna].
5. Zdobywcy świata – czyli o tym jak Rzymianie podbili świat i założyli własne imperium na ruinach
królestw hellenistycznych.
Założenie Rzymu, rozwiązania urbanistyczne - znaczenie struktury urbanistycznej i budowli rzymskich jako
wzorca dla nowożytnych miast europejskich. główne zadania sztuki i podział na trzy główne okresy.
Wykład poświęcony jest największym osiągnięciom Rzymian: architekturze sakralnej i grobowej ( kaplice
grobowe, mauzolea), budownictwu świeckiemu (bazyliki, teatry, amfiteatry, cyrki, termy, akwedukty,
mosty). Materiały budowlane, łączenie architektury z zielenią.
6. Kultura i sztuka rzymska.
Samodzielne zdobycze kulturowe i artystyczne Rzymian (wierność rzeczywistości, dokumentalizm,
opisowość, narracyjność).
Rzeźba [popiersia, portret psychologiczny, portret oficjalny, relief historyczny] i kopie rzeźb greckich. Nowe
formy w sztuce [pomnik konny, łuk triumfalny, kolumna].
Malarstwo [perspektywa i światłocień,] i mozaika.
Podstawowe terminy: WERYZM PORTRETOWY, KOLUMNA TOSKAŃSKA, KOLUMNA
KOMPOZYTOWA, AKWEDUKT, TERMY, PERYSTYL, ATRIUM, IMPLUVIUM, KOMPLUVIUM,
AMFITEATR, ENKAUSTYKA
7. Sztuka wczesnochrześcijańska
Geneza powstania sztuki wczesnochrześcijańskiej, cesarz Konstantyn i Edykt Mediolański
Najważniejsze problemy: geneza kościoła - chrześcijańskiej budowli kultowej (fundacje cesarskie,
biskupie, kościoły cmentarne). Dekoracje wnętrz kościołów i baptysteriów. Sztuka sepulkralna: kult
męczenników, malarstwo katakumbowe, dekoracja grobowców i mauzoleów, rzeźba sarkofagowa ( Rzym,
Rawenna).
8. Sztuka bizantyńska.
Wykład obejmuje omówienie sztuki bizantyńskiej: problem prowincjonalizacji sztuki grecko-rzymskiej.
Pojęcie ikony, jej geneza i zadanie. Sformułowanie teorii malarstwa ikonowego. Zasadnicze różnice w
podejściu do sztuki sakralnej między Wschodem a Zachodem. Najważniejsze zabytki sztuki bizantyńskiej.
„Wieki ciemne” . Sztuka przedromańska VIII-X w.
Sztuka okresu Wędrówki Ludów [typy ornamentów, mal. miniaturowe ], renesans karoliński [Karol Wielki i
stolica w Akwizgranie, kształtuje się nowy typ kościoła]; sztuka ottońska Xw. [wytworzenie się ambitu –
kościół św. Michała w Hildesheim]
Podstawowe terminy: plecionka, transept, krypta, westwerk, empora, ambit, absyda, prezbiterium
9. Wstęp do omówienia sztuki średniowiecza.
Zapoznanie się z podstawowymi terminami i pojęciami, którymi operuje się przy omawianiu: architektury
świeckiej, architektury sakralnej, rzeźby i malarstwa sztuki średniowiecza. Nauka czytania planów
kościołów, nowe formy w sztuce. Krótka charakterystyka, główne cele sztuki sakralnej.
Nauka opisu i charakterystyki: bryły, planu, sklepień z użyciem odpowiedniej terminologii na wybranych
przykładach.
Sztuka romańska.
Etymologia terminu – styl romański pierwszym uniwersalnym stylem w sztuce europejskiej. Granice
czasowe i obszar występowania. Cechy stylowe architektury, materiał budowlany, typowe plany i
rozwiązania przestrzenne na wybranych przykładach.
Rola i wpływ zgromadzeń zakonnych na kształt architektury sakralnej.