Dzień Edukacji Narodowej

Dzień Edukacji Narodowej
W tym roku przenieśliśmy się do czasów PRL-u więc ściany zdobiły tematyczne plakaty, scenę
przedmioty z tamtej epoki, a pracownicy szkoły zasiedli do odpowiednio przygotowanych stolików.
Przy dźwiękach piosenki „Born in the PRL” serwowano w szklankach ze spodkiem i cukrem w
kostkach herbatę granulowaną i kawę sypaną, niczym w barach z filmów Barei. Narratorzy
spektaklu, w rolę których wcieliła się Julia Węglarska i Mikołaj Nowak, przypomnieli pokrótce czasy
„słusznie minione”, a młodsza część publiczności po raz pierwszy pewnie spotkała się z terminologią
typu: kartki na mięso i czekoladę, sklep Pewex czy buty Relax. Szkolni aktorzy wcielili się w postaci
z felietonów Stefanii Grodzieńskiej, prezentując w krzywym zwierciadle polską codzienność sprzed
kilkudziesięciu lat. Prawdziwy smak tamtych lat można było odnaleźć w prezentowanych
fragmentach Polskiej Kroniki Filmowej, a koneserzy kultowych polskich komedii mieli możliwość
wykazania się wiedzą biorąc udział w quizie „Jak dobrze pamiętasz kultowe komedie PRL-u?”. Były
też akcenty muzyczne – chór odkurzył dawno nie rozbrzmiewaną w murach szkoły piosenkę
”Ukochany kraj”, uczennice klas I zaśpiewały i zatańczyły rock’n’rollowo, a Mikołaj zmierzył się z
ambitnym repertuarem „Dorosłe dzieci”. Na koniec zaprezentowano autentyczne fotografie
nauczycieli z czasów szkolnych i to w obowiązkowych mundurkach! Przy wyjściu bohaterowie
uroczystości zostali obdarowani wykonanymi ręcznie przez uczniów naszej szkoły laurkami z
życzeniami, nie zabrakło też symbolu tamtych czasów- czerwonego goździka.
Dzień Edukacji Narodowej to święto całej społeczności szkolnej – nauczycieli, pracowników szkoły,
uczniów, rodziców. W miniony piątek mieliśmy po raz kolejny możliwość przekonać się, że szkoła to
miejsce, w której ważną rolę odgrywają uśmiech, pasja, kreatywność, dystans do rzeczywistości i
umiejętność twórczej, życzliwej współpracy ludzi, którzy tę szkołę tworzą. Bo wśród wszystkich
debat o szkolnictwie i systemie edukacji to właśnie oni są najważniejsi… Nasza szkoła to MY.
Anetta Brauła-Socha