Zasad redagowania tekstów

Zasady redagowania tekstów
Limit wynosi maksymalnie do 35 000 znaków ze spacjami. Znaki można liczyć np. w programie Word
(Narzędzia -> statystyka wyrazów).
Prosimy o przesyłanie tekstów w wersji doc. oraz pdf.
Czcionka i rozmiar tekstu:
Tytuł:
Czcionka: Times New Roman
Rozmiar czcionki: 14
Typ: Pogrubiony
Tekst właściwy:
Czcionka: Times New Roman
Rozmiar czcionki: 12
Przypisy
Czcionka: Times New Roman
Rozmiar czcionki: 10
Pamiętać o wyjustowaniu przypisów
Inne normy:
-
podpis autora na pierwszej stronie, w lewym górnym rogu, nad tytułem
-
wyśrodkowany tytuł na początku dokumentu
-
interlinia : 1,5 wiersza
-
marginesy – wszystkie standardowo 1,5 centymetra
-
tekst wyjustować
-
każdy akapit zaczynać wcięciem (Tab)
-
tytuły książek / artykułów zaznaczyć kursywą
-
numeracja stron: prawy dolny róg każdej strony
-
nie umieszczamy bibliografii na koniec tekstu
-
unikamy zamieszczania ilustracji
Cytaty:
a) krótsze (do 3 wersów) umieszczać po prostu w cudzysłowie, np. „Akademie publiczne miały bez
wątpienia i mają przywileje immunitatis, jako to: krakowska, zamojska i wileńska, iż się nie godzi tak
studentów, jak i profesorów w sprawie jakiej osobistej pociągać do żadnego sądu, tylko do
zwierszchności szkolnej.”
b) dłuższe – Times New Roman, rozmiar czcionki 10, oddzielone od reszty tekstu enterami, w
cudzysłowie, np.:
„Bywały takie przypadki, że panów nawet z karet wyciągali i gdy komu takową krzywdę zrobili, uchodziło to
za jakowąś sprawiedliwość, jakoby za dekretem ważnym sądu jakiego wypełnioną. Nie było naprzeciw takowemu
nieszczęściu innego ratunku, tylko poddać się z jak największą powolnością owej szarańczy, ująć sobie co prędzej
obietnicami jak najpożyteczniejszymi pryncypałów albo zyskać zastęp spieszny i mocny samych księży pijarów lub
jezuitów, którzy, jeżeli kogo pochwyconego z przyjaciół swoich albo osób respektu godnych uratować chcieli od
ostatniej hańby i nieżartobliwego bólu, wybiegali hurmem z kolegium, otaczali sobą brańca, odsuwając od niego ów
tłok studentów. A tymczasem dla zwolnienia pierwszej zapalczywości rzecz, o którą szło, rozbierali na uwagę i gdy
już widzieli umysły z pierwszej zawziętości cokolwiek opłonione, albo w cale zganiwszy studentom napaść, jeżeli
była niewinna, do domów się rozejść pod karą szkolną rozkazywali, a obwinionego dla wszelkiego bezpieczeństwa
z sobą do kolegium brali; albo też jeżeli się tak nie dało, że była jakakolwiek wina z strony porwanego, tedy
stawając niby za stroną studentów, ale sposobem łagodnym i niejako sądowym, zatargę onę do zgody prowadzili.
Zgoda zwykle następowała za daniem studentom in gratiam winowajcy rekreacji na cały dzień albo na dwa dni, i za
ucztą natychmiast studentom od tegoż w jakim domu sprawioną, z miodu, sucharków, jabłek, gruszek i tym
podobnych dziecinnych łakotek, po którym traktamencie, odbytym przy oświadczeniu jak najwyższego szacunku
studenckiej godności, bywał winowajca uwolniony i bezpieczny; ale się dobrze napocił, nim z tej prasy wyszedł”.
Przypisy:
Czcionka: Times New Roman
Rozmiar czcionki: 10
-
w przypisach odsyłających do dzieł: pierwsza litera imienia autora, nazwisko autora, tytuł (kursywą),
miasto, data wydania (w razie braku daty: bdw.), strona/y. Oto przykład 1.
-
jeśli pozycja będzie się powtarzać nie przedzielona inną wystarczy napisać „Tamże” i stronę/y2.
-
jeśli pozycja będzie się powtarzać, przedzielona przypisem odsyłającym do innej, to kolejny przypis
ma być w formie skróconej: pierwsza litera imienia autora, nazwisko autora, skrócona forma tytułu
(kursywą), strona3.
1
J. Pajewski, Historia powszechna 1870-1918, Warszawa 2001, s. 333.
Tamże, s. 334-338.
3
J. Pajewski, Historia powszechna, s. 333.
2
-
przypisy odsyłające do artykułu w pracy zbiorowej (np. zbiór studiów): litera imienia autora artykułu,
nazwisko, tytuł (kursywą), [w:] tytuł publikacji (kursywą), red. (litera imienia redaktora, nazwisko),
miasto wydania, rok wydania, strona. Przykład4.
-
informacje zaczerpnięte ze strony internetowej zapisujemy w następujący sposób: (jeśli jest to
artykuł, wpis na blogu itp.) litera imienia autora, nazwisko, tytuł (artykułu, wpisu), [w:] pełny adres
strony (kursywą) [w nawiasie kwadratowym: dostęp w dniu]. Oto przykład5
-
jeśli natomiast informacja pochodzi ze strony internetowej bez wyszczególnionych artykułów i
autorów stosujemy następującą zasadę: Informacja zaczerpnięta ze strony internetowej: pełen adres
strony (kursywą), [w nawiasie kwadratowym: dostęp w dniu]. Oto przykład6.
-
w przypisach odsyłających do artykułów w czasopismach stosujemy zasadę zgodną z wytycznymi
wydawcy. Przykład7 lub8.
4
S. Borowski, Rolnictwo, [w:] Dzieje Wielkopolski, t. 2: Lata 1793-1918, red. W. Jakóbczyk, Poznań 1973, s. 90.
E. Dżurak, Antropolog z karabinem na ramieniu, [w:] http://opcit.pl/teksty/antropolog-z-karabinem-naramieniu72/ [dostęp w dniu 10 listopada 2012].
6
Informacja zaczerpnięta ze strony internetowej: http://www.oskarkolberg.pl/ [dostęp w dniu 3 marca 2012].
7
S. Krzemień-Ojak, Oskar Kolberg (1814-1890), „Kultura Współczesna” , nr 4 (2006), s. 227-242.
8
M. Turczynowiczowa, Badania etnograficzne Oskara Kolberga na obszarze Wielkiego Księstwa Poznańskiego,
„Lud”, t. 42 (1955), cz. 1, s. 202.
5