informacją dla autorów - SKN Spraw Zagranicznych SGH

Krótka informacja dla potencjalnych autorów
publikacji SKN Spraw Zagranicznych
Wraz z resztą redakcji zakładamy optymistycznie, że skoro już dotarliście na studia i
jesteście oczytanymi młodymi ludźmi, to napisanie zgrabnego tekstu nie przedstawia dla was
żadnej trudności. Jednak mimo to pragniemy przypomnieć wam o kilku prostych zasadach i
doprecyzować nasze oczekiwania.
Tematyka
Interesują nas wszelkie teksty powiązane z szeroko rozumianą tematyką społeczną,
ekonomiczną, gospodarczą i kulturową – ale z umiarem! Przede wszystkim jesteśmy
publikacją Studenckiego Koła Naukowego Spraw Zagranicznych, i one właśnie powinny
znajdować się w centrum naszej uwagi.
Warto przed napisaniem danego tekstu skonsultować się z osobą prowadzącą dany dział,
by upewnić się, czy dany temat jej pasuje i czy ma na niego miejsce w nadchodzącym
wydaniu. Może się przecież zdarzyć, że napiszecie fascynujący artykuł, który nie będzie
pasował do profilu naszej publikacji, lub nie zmieści się w najbliższym wydaniu, a my nie
chcielibyśmy marnować Waszej pracy. Jeśli w danym wydaniu Wasz artykuł zostanie
pominięty, nie znaczy to, że był źle napisany. Bardzo możliwe, że po prostu mieliśmy
problem z wyborem spośród kilku tekstów i Wasz zdecydowaliśmy się zamieścić w
następnym numerze, do którego będzie lepiej pasował tematycznie.
W każdym numerze, będzie wyodrębniony temat numeru. Szukajcie o nim informacji w
zakładce Aktualności. Tematy numerów będą zazwyczaj dotyczyły tematyki z więcej niż
jednego działu. Chcemy w ten sposób zachęcić Was do poruszania tematów globalnych i
aktualnych.
Formy i objętość
W tej kwestii jesteśmy oczywiście dość wyrozumiali. Z krótkich form interesują nas
felietony, komentarze, opinie i powinny one mieć objętość mniej więcej 1 strony, wraz z
ewentualnymi ilustracjami. Jeśli chodzi o dłuższe formy, takie jak artykuły problemowe,
reportaże czy wywiady, oczekujemy 3-4 stron. Są to jednak wymagania orientacyjne i na
pewno przyjmiemy też z chęcią krótki, a ciekawy wywiad, lub inne formy, których tutaj nie
przewidzieliśmy.
Struktura tekstu
Należy zawsze pamiętać o prawidłowej konstrukcji danego tekstu. Tytuł nie powinien być
sztuką dla sztuki, tylko hasłem, które faktycznie zainteresuje potencjalnego czytelnika i
będzie powiązane z treścią artykułu. Na początku artykułu należy umieścić krótki „lead” –
czyli pogrubiony akapit, w którym zamieszczamy najważniejsze informacje czy tezy danego
tekstu. Jego rolą jest zachęcenie czytelnika do przeczytania reszty. Większość ludzi
przeglądając gazety decyduje czy przeczytać dany artykuł tylko na podstawie „leadu” i tytułu,
więc przyłożenie się do nich to najprostszy sposób, by upewnić się, że mnóstwo osób
przeczyta Wasze dzieło.
W dłuższych tekstach konieczne jest też zastosowanie śródtytułów. Organizują one
graficznie całą wypowiedź i ułatwiają odbiór tekstu. Są też przydatne także dla Was,
ponieważ nakreślenie sobie wstępnych śródtytułów przed rozpoczęciem pisania to prosty
sposób by upewnić się, że tekst, który zaczynacie pisać, będzie stanowił logiczną całość.
Nie oczekujemy za to od Was tekstów naukowych, więc nie zamieszczajcie bibliografii.
Jeśli korzystacie z źródeł, które trzeba wymienić (np. opracowania innej gazety) to wplatacie
to dyskretnie w tekst – „Według ekspertów gazety X …”. Zignorowanie tego to plagiat.
Zawartość merytoryczna
Przyzwoitość wymaga, by w dłuższych artykułach przytoczyć argumenty wszystkich
stron. Nie znaczy to, że nie macie prawa wyrazić swojej opinii – wręcz przeciwnie,
zachęcamy Was do własnej analizy tematu. Jednak niczym w szkolnej rozprawce – zawsze
trzeba dać prawo drugiej stronie do wyrażenia własnego zdania i odparcia zarzutów.
Sytuacja oczywiście wygląda inaczej przy luźniejszych formach, jakimi są felietony,
krótkie komentarze czy nawet czasami wywiady. Są to z definicji teksty, w których funkcja
informacyjna gra drugorzędną rolę i dlatego można w nich skupić się głównie na własnym
zdaniu.
Stosowny język
Pisząc felieton można sobie pozwolić na swobodniejsze sformułowania, a wręcz język
potoczny. Pisząc wywiad czy artykuł już nie. Niemożliwym jest napisanie szczegółowej
instrukcji, które słowa są dozwolone, a które nie, więc musimy się oprzeć na Waszym
zdrowym rozsądku. Pamiętajcie tylko, że przesadzić można w obydwie strony – tekstów
przeintelektualizowanych ludzie nie lubią czytać prawie tak mocno, jak infantylnych.
Przed wysłaniem tekstu do redakcji
Zanim tuż po napisaniu swojego artykułu wyślesz go do nas, proszę odłóż go na godzinę,
a następnie jeszcze raz przeczytaj i zastanów się, czy aby na pewno nic nie jesteś w stanie
poprawić. Dotyczy to także błędów interpunkcyjnych czy ortograficznych (Word bynajmniej
nie podkreśla wszystkich!). Teoretycznie wyłapanie takich wpadek jest naszym zadaniem, ale
i my możemy coś przeoczyć, więc warto przyłożyć się do tego samemu.
Poniżej zamieszczamy charakterystyki poszczególnych rodzajów tekstów:
Gatunek
tekstu
Stosunek
autora
Felieton
subiektywny
nieformalny
Reportaż
subiektywny
półformalny
Polemika
subiektywny
półformalny
Wywiad
obiektywny
formalny
Analiza
obiektywny
formalny
Ton języka Objętość
1-2
strony
1-2
strony
2-4
strony
1-2
strony
3-4
strony
Komentarz:
1. Felieton – tekst lekki o całkowicie subiektywnym podejściu autora do tematu. Język
kąśliwy i/lub ironiczny jak najbardziej mile widziany (ale bez popadania w skrajność,
należy pamiętać o profilu kwartalnika), struktura tekstu luźna, możliwe „skakanie” po
podpunktach tematu, zdecydowanie forma tekstu obarczona najmniejszą liczbą
nakazów i zakazów względem autora. Tekst krótki.
2. Reportaż – również subiektywne ujęcie danego wydarzenia. Teoretycznie za reportaż
uznaje się tylko i wyłącznie opis naocznego doświadczenia, niemniej jednak,
przypuśćmy bardziej liberalną definicję – jako studenci zainteresowani tą tematyką
rościmy sobie prawo nazywania się naocznymi świadkami „dziejących się” szeroko
rozumianych spraw zagranicznych. Ton języka nie powinien być ani zbytnio
formalny, ani nazbyt frywolny. Tekst dłuższy od felietonu.
3. Polemika – zgodnie z nazwą, autor takiego tekstu podważa pewną teorię. Konieczne
dość dokładne przedstawienie atakowanego punktu widzenia, krytyka obowiązkowo
konstruktywna, bez argumentacji nie ma polemiki. Ton użytego języka podobnie jak
w przypadku reportażu powinien zawierać się gdzieś pośrodku spektrum formalnynieformalny. Tekst dłuższy od reportażu.
4. Wywiad – chociaż nagminne są wywiady z przedzierającą się na pierwszy plan
subiektywną opinią autora, wywiad z definicji winien być formą tekstu możliwie
najbardziej obiektywną – autor pełni jedynie rolę powiernika treści, którą produkuje
rozmówca. Tekst powinien być niedługi (chyba że treść pasuje do tematu numeru), a
język utrzymany w tonie formalnym.
5. Analiza – najbardziej formalne ujęcie tematu. Analiza powinna opisywać daną
kwestię możliwie najbardziej obiektywnie – jeśli w danym temacie istnieje jakaś
opinia, należy poszukać przeciwstawnej i również ją zawrzeć. Przez wzgląd na
konieczność wyczerpującego ujęcia tematu, tekst powinien mieć kilka stron.
Powodzenia!