Chemia organiczna i makromolekuł
Transkrypt
Chemia organiczna i makromolekuł
Chemia organiczna i makromolekuł Kod przedmiotu: CK-24 i CK-26 Typ przedmiotu: obligatoryjny Poziom przedmiotu: podstawowy Rok studiów: II i III Semestr: IV i V Liczba punktów ECTS: 3,5 + 10 = 13,5 Imię i nazwisko wykładowcy: dr hab. Anna Kultys Cele przedmiotu: zaznajomienie słuchaczy z treściami programowymi chemii organicznej i makromolekuł. Wymagania wstępne: treści programowe z dotychczasowego okresu studiów oraz kolokwium wstępne (do laboratorium) dotyczące znajomości podstawowego sprzętu laboratoryjnego, podstawowych technik laboratoryjnych, metod rozdzielania i oczyszczania związków organicznych oraz oznaczania właściwości fizycznych związków organicznych. Treści merytoryczne przedmiotu: (wykład: 60 godz., konwersatorium 30 godz., laboratorium: 120 godz.). Historia i przedmiot chemii organicznej. Podstawowe zagadnienia dotyczące struktury cząsteczek oraz podstawowe pojęcia chemii organicznej. Węglowodory: alkany, cykloalkany, alkeny, alkiny, dieny, węglowodory aromatyczne: nomenklatura, struktura, izomeria, konformacja alkanów i cykloalkanów, występowanie w przyrodzie i otrzymywanie, charakterystyka szeregu homologicznego, ważniejsze reakcje: reakcje addycji elektrofilowej i wolnorodnikowej alkenów i alkinów, kwasowość alkinów, wykorzystanie acetylenków do syntezy wyższych alkanów, reakcje addycji elektrofilowej do sprzężonych dienów, reakcja cykloaddycji Dielsa-Aldera, reakcje aromatycznej substytucji elektrofilowej (SEAr), wpływ podstawników na reaktywność i orientację SEAr. Fluorowcowęglowodory: struktura, nomenklatura, właściwości fizyczne, otrzymywanie; alifatyczne fluorowcowęglowodory: reakcje substytucji nukleofilowej, stereochemia i kinetyka SN1 i SN2, reakcje eliminacji E1 i E2; aromatyczne fluorowcowęglowodory: aromatyczna substytucja nukleofilowa, substytucja elektrofilowa halogenków aromatycznych; otrzymywanie związków metaloorganicznych. Alkohole i fenole: struktura, klasyfikacja (alkoholi), nomenklatura, właściwości kwasowe i zasadowe, ważniejsze reakcje i metody otrzymywania, występowanie w przyrodzie, właściwości biologiczne i chemiczno-kosmetyczne (konserwanty i środki zapachowe). Etery łańcuchowe i cykliczne: struktura, nomenklatura, właściwości fizyczne, reakcje charakterystyczne: rozszczepienie kwasowe, otwieranie pierścienia epoksydowego; otrzymywanie, zastosowanie w kosmetyce. Aldehydy i ketony: struktura, klasyfikacja, właściwości fizyczne, utlenianie i redukcja, reakcje addycji nukleofilowej do grupy karbonylowej, reakcja Cannizzaro, polimeryzacja aldehydów, występowanie w przyrodzie i właściwości biologiczne, otrzymywanie, zastosowanie w kosmetyce (konserwanty, środki deodorujące i przeciwpotne, środki zapachowe). Kwasy karboksylowe i ich pochodne: klasyfikacja, nomenklatura, budowa grupy karboksylowej, właściwości kwasowe, reakcje kwasów karboksylowych, pochodne kwasów karboksylowych w grupie funkcyjnej: chlorki kwasowe, bezwodniki, amidy, estry; substytucja nukleofilowa grupy acylowej, inne pochodne kwasów karboksylowych: fluorowcokwasy, hydroksykwasy, keto- i aldehydokwasy; występowanie w przyrodzie i właściwości biologiczne, zastosowanie niektórych kwasów karboksylowych i ich pochodnych w kosmetyce. Reakcje substytucji w pozycji α do grupy karbonylowej: tautomeria keto-enolowa, kwasowość atomu wodoru w położeniu α (tworzenie się jonów enolanowych i ich reaktywność), α-halogenowanie: aldehydów, ketonów, kwasów; alkilowanie jonów enolanowych. Reakcje kondensacji związków zawierających grupę karbonylową: kondensacja: aldolowa, Claisena, Michaela, Perkina, Knoevenagla; biologiczne reakcje kondensacji związków karbonylowych (biosynteza kwasu cytrynowego). Organiczne związki azotu: nitrozwiązki: struktura – tautomeria, właściwości, zastosowanie w syntezie organicznej; aminy: klasyfikacja, struktura, nomenklatura, właściwości fizyczne, toksyczność amin, występowanie i otrzymywanie, właściwości chemiczne amin: właściwości zasadowe, reakcje z kwasem azotowym(III), elektrofilowa substytucja w aminach aromatycznych, czwartorzędowe sole amoniowe, organiczne związki azotowe inne niż ww., organiczne związki azotowe w kosmetyce. Organiczne związki siarki: klasyfikacja, struktura, nomenklatura, właściwości fizyczne i chemiczne, właściwości chemiczno-kosmetyczne. Barwniki: budowa, klasyfikacja, zastosowanie w kosmetyce – farby do włosów. Chemia makromolekuł: definicja makromolekuły i polimeru, różne kryteria klasyfikacji polimerów, aspekty mechanistyczne podstawowych typów polireakcji: polimeryzacja łańcuchowa, polimeryzacja stopniowa; homo- i kopolimery, recykling polimerów, polimery biodegradowalne i fotodegradowalne, polimery stosowane w kosmetyce: hydrożele naturalne i syntetyczne, silikony. Przegląd ważniejszych klas biocząsteczek: węglowodany, aminokwasy, peptydy i białka, lipidy, związki heterocykliczne i kwasy nukleinowe: występowanie, klasyfikacja, struktura, nomenklatura, właściwości chemiczno-kosmetyczne i zastosowanie. Omówienie głównych kierunków zastosowań naturalnych i syntetycznych związków organicznych w kosmetyce. (konwersatorium) Na konwersatorium poruszane będą treści omawiane na wykładzie. (laboratorium) Zasady bezpieczeństwa w laboratorium chemicznym, podstawowe techniki laboratoryjne: krystalizacja, destylacja, ekstrakcja; oznaczanie niektórych właściwości fizycznych: temperatura wrzenia i topnienia, współczynnik załamania światła. Preparaty: synteza eteru fenylowo-metylowego – reakcja Williamsona (alifatyczna substytucja nukleofilowa); synteza acetofenonu – reakcja Friedela-Craftsa (aromatyczna substytucja elektrofilowa); synteza kwasu cynamonowego – reakcja Perkina; synteza cynamonianu metylu – reakcja estryfikacji Fischera; synteza oranżu II – reakcja diazowania i sprzęgania; synteza aspiryny (kwasu acetylosalicylowego); otrzymywanie eugenolu z goździków – destylacja z parą wodną, ekstrakcja; zmydlanie tłuszczu –reakcja hydrolizy. Spis lektur: 1. J. McMurry, Chemia organiczna, PWN, Warszawa, 2000. 2. R. T. Morrison, R. N. Boyd, Chemia organiczna, PWN, Warszawa, 1985. 3. P. Mastalerz, Chemia organiczna, PWN, Warszawa, 1984. 4. E. Białecka-Florjańczyk, J. Włostowska, Chemia organiczna, WNT, Warszawa, 2003. 5. W. Malinka, Zarys chemii kosmetycznej, VOLUMED, Wrocław, 1999. 6. W. S. Brud, R. Glinka, Technologia kosmetyków, Władysław Brud i Robert Glinka, Łódź, 2001. 7. G. L. Patrick, Chemia medyczna. Podstawowe zagadnienia, WNT, Warszawa, 2003. 8. A. Kołodziejczyk, Naturalne związki organiczne, PWN, Warszawa, 2004. 9. Praca zbiorowa pod red. P. Kowalskiego, Laboratorium chemii organicznej. Techniki pracy i przepisy bhp, WNT, Warszawa, 2004. 10. A.I. Vogel, Preparatyka organiczna, WNT, Warszawa, 1984. 11. Z. Jerzmanowska, Preparatyka organicznych związków chemicznych, PZWL, Warszawa, 1972. Metody nauczania: wykłady, konwersatorium, laboratorium. Metody oceny: zaliczenie (KW, LB), egzamin pisemny po V semestrze (WY).