1. Cel działania: 1.1. Określenie zasad postępowania

INSTRUKCJA SYSTEMU ZARZĄDZANIA JAKOŚCIĄ
WSPRiTS „MEDITRANS” SP ZOZ w Warszawie
IM- 4/RM/OK
ISO 9001:2008, ISO 14001:2005,PN-N 18001:2004
„INSTRUKCJA POSTĘPOWANIA Z PACJENTEM CHORYM PSYCHICZNIE”
DATA
Nr
egz.
1
Strona
1z5
PODPIS
Elżbieta
Koordynator Zespołów Ratownictwa
Weinzieher
Medycznego
OPRACOWAŁ
Nr wersji - 4
14.08.2014
Elżbieta Weinzieher
dr n. med. Jerzy
Z-ca Dyrektora ds. Medycznych
SPRAWDZIŁ
14.08.2014
dr n. med. Jerzy Rekosz
Rekosz
Dyrektor
ZATWIERDZIŁ
14.08.2014
Artur Kamecki
Artur Kamecki
1. Cel działania:
1.1.
Określenie zasad postępowania związanych z udzielaniem świadczeń
medycznych pacjentowi choremu psychicznie.
1.2.
Zasady obowiązują członków zespołów RM, pielęgniarki i lekarzy Oddziału
Kardiologii oraz Izby Przyjęć.
1.3.
Dostosowanie obiegu dokumentacji medycznej do aktualnie obowiązujących
przepisów prawnych.
2.
2.1.
Zakres stosowania:
Postanowienia zawarte w niniejszej procedurze obowiązują w WSPRiTS
„Meditrans” SP ZOZ w Warszawie.
3.
3.1.
Tryb postępowania z pacjentem przez ZRM:
Badanie pacjenta z zaburzeniami psychicznymi, postępowanie z chorym
oraz jego transport do oddziału psychiatrycznego powinno odbywać się
zgodnie z ustawą o ochronie zdrowia psychicznego (Dz.U.1994 Nr 111
poz.535 z późn. zm.),
3.2.
Skierowanie
pacjenta
do
oddziału
psychiatrycznego
powinno
być
wystawione zgodnie z wzorem druku, podanym przez płatnika świadczeń
zdrowotnych (NFZ),
INSTRUKCJA SYSTEMU ZARZĄDZANIA JAKOŚCIĄ
WSPRiTS „MEDITRANS” SP ZOZ w Warszawie
IM- 4/RM/OK
„ INSTRUKCJA POSTĘPOWANIA Z PACJENTEM CHORYM PSYCHICZNIE”
3.3.
Wersja
4
Strona
2z5
Pacjenci z zaburzeniami psychicznymi, u których stwierdza się jednocześnie
zaostrzenie innych schorzeń będących przyczyną zagrożenia życia lub
pogorszenia stanu ogólnego i psychicznego, powinni być w pierwszej
kolejności kierowani i transportowani do właściwych oddziałów szpitalnych,
3.4.

Przewóz pacjenta powinien odbywać się:
z
dotychczasową
dokumentacją
chorego
i
zebranym
wywiadem
środowiskowym (rodzina, sąsiedzi);

w przypadku ubezwłasnowolnienia pacjenta – przewóz powinien mieć
miejsce z opiekunem ustawowym;

transport
pacjenta
spokojnego,
ze
zdiagnozowanym
schorzeniem,
leczonego, z dokładnym wywiadem chorobowym może się odbywać
zespołem Podstawowym, w którego skład
wchodzi pielęgniarka/ratownik
medyczny systemu;

transport pacjentów agresywnych, z uwagi na bezpieczeństwo personelu
medycznego, powinien odbywać się w asyście policji;

po próbach samobójczych z poważnymi obrażeniami ciała lub silnymi
zatruciami do właściwych oddziałów szpitalnych;

z kompletnym ubraniem, umożliwiającym samodzielny powrót w przypadku
odmowy przyjęcia do szpitala;
3.5.
W przypadku konieczności użycia środków przymusu bezpośredniego np.
unieruchomienie pasami do noszy, należy odnotować uzasadnienie
w dokumentacji wyjazdowej i powiadomić wcześniej szpitalną izbę przyjęć.
3.6.
O zastosowaniu przymusu bezpośredniego decyduje kierownik zespołu RM,
który określa rodzaj zastosowanego środka przymusu oraz osobiście
nadzoruje jego wykonanie.
3.7.
W sytuacji Zespołu Podstawowego bez lekarza, Kierownik Zespołu
powiadamia o fakcie zastosowania przymusu bezpośredniego Koordynatora
Medycznego CD.
3.8.
W skrajnych sytuacjach zagrożenia życia lub zdrowia pacjenta lub
personelu ze strony agresywnego pacjenta, Kierownik Zespołu RM wzywa
na pomoc Policję. Policja przejmuje wówczas zadanie stosowania przymusu
bezpośredniego, w obronie zdrowia i bezpieczeństwa pacjenta i członków
zespołu RM.
INSTRUKCJA SYSTEMU ZARZĄDZANIA JAKOŚCIĄ
WSPRiTS „MEDITRANS” SP ZOZ w Warszawie
IM- 4/RM/OK
Wersja
4
„ INSTRUKCJA POSTĘPOWANIA Z PACJENTEM CHORYM PSYCHICZNIE”
3.9.
Strona
3z5
Przymus bezpośredni może być zastosowany na czas transportu pacjenta
do szpitala.
4.
4.1.
Tryb postępowania z pacjentem w Oddziale Kardiologii:
W Oddziale decyzję o zastosowaniu przymusu bezpośredniego podejmuje
lekarz, po osobistym badaniu osoby z zaburzeniami psychicznymi.
4.2.
Jeżeli nie jest możliwe uzyskanie natychmiastowe decyzji lekarza,
o zastosowaniu przymusu bezpośredniego w formie unieruchomienia
decyduje i nadzoruje osobiście pielęgniarka, zawiadamiając o tym
niezwłocznie lekarza.
4.3.
Lekarz
zleca
zastosowanie
przymusu
bezpośredniego
w
formie
unieruchomienia na czas nie dłuższy niż 4 godziny.
4.4.
Lekarz, po osobistym badaniu osoby z zaburzeniami psychicznymi, może
przedłużyć stosowanie przymusu bezpośredniego w formie unieruchomienia
na następne dwa okresy nie dłuższe niż 6-godzinne.
4.5.
Po
dwukrotnym
przedłużeniu
stosowania
przymusu
bezpośredniego
w formie unieruchomienia jest dopuszczalne dalsze przedłużenie stosowania
tych środków przymusu na kolejne okresy nie dłuższe niż 6-godzinne
wyłącznie po każdorazowym osobistym badaniu pacjenta przez lekarza oraz
uzyskaniu opinii innego lekarza, będącego lekarzem psychiatrą.
4.6.
W przypadku braku możliwości umieszczenia osoby z zaburzeniami
psychicznymi w pomieszczeniu jednoosobowym, przymus
bezpośredni
w formie unieruchomienia jest stosowany w sposób umożliwiający
oddzielenie tej osoby od innych osób przebywających w tym samym
pomieszczeniu, zapewniający poszanowanie jej godności i intymności.
Dotyczy
to
zwłaszcza
wykonywania
zabiegów
pielęgnacyjnych
bez
obecności innych osób.
4.7.
Stan fizyczny osoby z
zaburzeniami psychicznymi unieruchomionej
pielęgniarka kontroluje nie rzadziej niż co 15 minut, również w czasie snu tej
osoby. Adnotacje o stanie fizycznym pielęgniarka zamieszcza bezzwłocznie
w karcie unieruchomienia.
INSTRUKCJA SYSTEMU ZARZĄDZANIA JAKOŚCIĄ
WSPRiTS „MEDITRANS” SP ZOZ w Warszawie
IM- 4/RM/OK
„ INSTRUKCJA POSTĘPOWANIA Z PACJENTEM CHORYM PSYCHICZNIE”
4.8.
Wersja
4
Strona
4z5
W czasie kontroli pielęgniarka ocenia prawidłowość unieruchomienia,
zapewnia
krótkotrwałe
częściowe
lub
całkowite
uwolnienie
unieruchomionego pacjenta w celu zmiany pozycji lub zaspokojenia potrzeb
fizjologicznych i higienicznych, nie rzadziej niż co 4 godziny.
5.
Dokumentacja:
Rodzaj dokumentacji i jej prowadzenie określa rozporządzenie Ministra Zdrowia
z dnia 28 czerwca 2012 roku w sprawie sposobu stosowania i dokumentowania
zastosowania przymusu bezpośredniego oraz dokonywania oceny zasadności
jego zastosowania (Dz. U. 2012. poz. 740).
5.1.
W przypadku zastosowania przymusu bezpośredniego odnotowuje się ten
fakt we właściwej dokumentacji.
5.2.
Zastosowanie
każdego
środka
przymusu
bezpośredniego
podlega
odnotowaniu w indywidualnej dokumentacji medycznej. Zastosowanie
przymusu bezpośredniego odnotowane jest także w raporcie lekarza
dyżurnego Oddziału Kardiologii (pacjenci szpitalni) oraz w raporcie
koordynatora medycznego CD (informacje od zespołów RM).
5.3.
Dla zespołów RM obowiązującym dokumentem jest Zawiadomienie
o zastosowaniu przymusu bezpośredniego, które wypełnia się w dwóch
egzemplarzach. Jeden egzemplarz Zawiadomienia zostaje dołączony do
Karty Medycznych Czynności Ratunkowych (KMCzR), drugi egzemplarz
wraz z kopią KMCzR przekazywany jest wraz z pacjentem lekarzowi
SOR/Izby Przyjęć szpitala, do którego pacjent został przywieziony.
5.4.
Przy zastosowaniu przymusu bezpośredniego u pacjenta w Oddziale
Zawiadomienie o zastosowaniu przymusu bezpośredniego wypełnia lekarz
w dwóch egzemplarzach. Jeden egzemplarz Zawiadomienia pozostaje
w historii choroby pacjenta. Drugi egzemplarz, po akceptacji ordynatora
oddziału, zostaje przekazany do Działu Statystyki Medycznej WSPRiTS
Meditrans.
5.5.
Wypełnione Zawiadomienia o zastosowaniu przymusu bezpośredniego,
zaakceptowane prze ordynatora oddziału, koordynatora ZRM i Dyrektora
WSPRiTS Meditrans przesyłane są do lekarza psychiatry, wyznaczonego
INSTRUKCJA SYSTEMU ZARZĄDZANIA JAKOŚCIĄ
WSPRiTS „MEDITRANS” SP ZOZ w Warszawie
IM- 4/RM/OK
„ INSTRUKCJA POSTĘPOWANIA Z PACJENTEM CHORYM PSYCHICZNIE”
przez
Marszałka
Województwa
Mazowieckiego,
Wersja
4
celem
Strona
5z5
weryfikacji
dokumentacji i celowości przeprowadzonych działań. Po przeprowadzonej
weryfikacji – dokumentacja zostaje dołączona do KMCzR/historii choroby
i podlega archiwizacji, przewidzianej dla dokumentacji medycznej.
6.
6.1.
Zapisy.
Zawiadomienia o zastosowaniu przymusu
bezpośredniego
w wersji
papierowej podlegają archiwizacji przez 20 lat.
6.2.
Rejestr przypadków zastosowania przymusu bezpośredniego w wersji
elektronicznej podlegają archiwizacji przez 20 lat.
6.3.
Za archiwizację odpowiada Dział Statystyki WSPRiTS Meditrans.