PL - Council of the European Union

PL
RADA EUROPEJSKA
PRZEWODICZĄCY
Bruksela, 18 grudnia 2012 r. (18.12)
(OR. en)
EUCO 236/12
PRESSE 532
PR PCE 199
Wystąpienie przewodniczącego Rady Europejskiej
Hermana Van Rompuya po pierwszej sesji Rady Europejskiej
To był dobry tydzień dla Unii Europejskiej, tydzień, który trzeba zapamiętać.
W poniedziałek byliśmy w Oslo. Dziś rano ministrowie finansów zatwierdzili jednolity
mechanizm nadzorczy w odniesieniu do banków, a Eurogrupa podjęła decyzję w sprawie
Grecji.
W nocy natomiast odbyła się pierwsza, bardzo konstruktywna sesja Rady Europejskiej.
Podjęliśmy decyzje w sprawie dalszych działań dotyczących strefy euro, skupiając się na
dwóch zagadnieniach.
Po pierwsze, na wzmocnieniu naszego systemu bankowego.
Osiągnięte dziś rano postępy, tj. utworzenie jednolitego mechanizmu nadzorczego,
stanowią tu punkt zwrotny. Mechanizm ten wzmocni nasz sektor finansowy. Dzięki
przerwaniu błędnego koła, w jakim znalazły się państwa i banki, łatwiejsze stanie się
zapewnienie stabilności i lepszych warunków kredytowania – dwóch czynników
o zasadniczym znaczeniu dla wzrostu gospodarczego i zatrudnienia zarówno w strefie
euro, jak i poza nią.
Udało się nam to osiągnąć w ciągu zaledwie kilku miesięcy. W czerwcu zaczynaliśmy od
zera. Rada Europejska wyznaczyła wtedy kurs działań; z początkiem jesieni Komisja
przedstawiła gotowe wnioski; w ciągu kolejnych trzech miesięcy ministrowie finansów
osiągnęli porozumienie, a Parlament przyjął swoje stanowisko w tej sprawie na szczeblu
komisji. W czerwcu zaapelowaliśmy, by jednolity mechanizm nadzorczy był gotowy
jeszcze w grudniu – i terminu tego udało się nam dotrzymać. To dobitnie pokazuje, że
Unia umie działać szybko i zdecydowanie; tak właśnie wygląda nasz – europejski – sposób
działania.
Porozumienie w sprawie jednolitego mechanizmu nadzorczego jest odzwierciedleniem
wyważonego kompromisu. Mechanizm ten służy potrzebom członków strefy euro,
a jednocześnie pozostaje otwarty dla wszystkich stron i uwzględnia tych, którzy
postanowili, że nie będą w nim uczestniczyć. Jest to rzeczywiście jednolity system,
zapewniający rozsądny podział pracy między EBC i organy krajowe.
PRASA
Dirk De Backer - rzecznik przewodniczącego - ( +32 (0)2 281 9768 - +32 (0)497 59 99 19
Preben Aamann - zastępca rzecznika przewodniczącego - ( +32 (0)2 281 2060 - +32 (0)476 85 05 43
[email protected] http://www.european-council.europa.eu/the-president
EUCO 236/12
1
PL
W odniesieniu do EBC, jednolity mechanizm nadzorczy gwarantuje wyraźne rozdzielenie
zadań w zakresie polityki pieniężnej i nadzoru. Ponadto zachowuje on integralność
jednolitego rynku, jeśli chodzi o usługi finansowe. To jeszcze nie koniec naszych
wysiłków; już teraz zastanawiamy się nad kolejnymi krokami, które są niezbędne z uwagi
na przyszłość strefy euro.
Uzgodniliśmy, że w pierwszej połowie przyszłego roku utworzone zostaną ramy
operacyjne obejmujące m.in. definicję tzw. aktywów odziedziczonych; dzięki temu, gdy
już powstanie jednolity mechanizm nadzorczy, można będzie, w drodze zwykłej decyzji,
bezpośrednio dokapitalizowywać banki z Europejskiego Mechanizmu Stabilności.
Z myślą o zwiększeniu skuteczności jednolitego mechanizmu nadzorczego postanowiliśmy
dziś w nocy, że gdy mechanizm ten będzie już funkcjonował, „konieczny będzie jednolity
mechanizm restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji, dysponujący niezbędnymi
uprawnieniami, tak by restrukturyzacja i uporządkowana likwidacja dowolnego banku
w uczestniczących państwach członkowskich mogła zostać przeprowadzona
z wykorzystaniem odpowiednich narzędzi”. W 2013 roku Komisja przedstawi stosowny
wniosek w tej sprawie; trzeba go będzie przeanalizować w trybie priorytetowym z myślą
o jego przyjęciu jeszcze w bieżącej kadencji parlamentarnej. Celem tego wniosku będzie
zmniejszenie ryzyka dla podatników i gospodarki dzięki zagwarantowaniu, że
postępowanie dotyczące bankructwa banków przebiegać będzie w sposób szybki
i uporządkowany oraz w najlepszym interesie wszystkich stron.
W ten sposób, po omówieniu postępów w zakresie unii bankowej, dochodzimy do
drugiego zagadnienia, nad którym debatowaliśmy w nocy: zbliżania naszych polityk
gospodarczych. Punkt wyjścia nie budzi zastrzeżeń: w przypadku państw, które mają
wspólną walutę, przedmiotem wspólnego zainteresowania stają się również polityki
gospodarcze.
Na posiedzeniu Rady Europejskiej w czerwcu 2013 roku, jako przewodniczący Rady
Europejskiej przedstawię – w ścisłej współpracy z przewodniczącym Komisji i po
przeprowadzeniu konsultacji z państwami członkowskimi – możliwe środki
i harmonogram działań dotyczące czterech kwestii.
Kwestie te są następujące:
– koordynacja najważniejszych reform gospodarczych w państwach członkowskich, w tym
w drodze dyskusji ex ante;
– społeczny wymiar unii gospodarczej i walutowej;
– wykonalność i warunki wzajemnie uzgodnionych umów na rzecz konkurencyjności
i wzrostu gospodarczego, które to umowy będą zawierane między rządami a instytucjami
UE;
– mechanizmy solidarności mogące wzmacniać wysiłki podejmowane przez państwa
członkowskie, które zawrą wyżej wspomniane ustalenia umowne.
Wszystkie te działania nie stanowią jednak celu same w sobie: naszym nadrzędnym celem
jest stabilna unia gospodarcza i walutowa, która przyczyni się do zwiększenia wzrostu
gospodarczego, konkurencyjności i zatrudnienia w całej Europie.
Przyglądając się sytuacji z szerszej perspektywy, widać, że nawet jeżeli najtrudniejsze
momenty kryzysu strefy euro są już za nami, to nadal pozostaje wiele do zrobienia. Ale
ciężka praca zaczyna już przynosić wyniki.
Podsumowując: w ciągu roku udało się nam dużo osiągnąć. Dokładnie dwanaście miesięcy
temu w życie wszedł tzw. sześciopak. W tym roku porozumieliśmy się w sprawie paktu
fiskalnego, uruchomiliśmy Europejski Mechanizm Stabilności, a ponadto do walki
z kryzysem włączył się też EBC.
EUCO 236/12
2
PL
Dziś rano, jak już powiedziałem, osiągnięto porozumienie w sprawie jednolitego
mechanizmu nadzorczego, a dziś wieczorem postanowiliśmy utworzyć jednolity
mechanizm restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji.
Od maja staramy się zaradzić systemowym niedociągnięciom w strukturze unii
gospodarczej i walutowej. W wytyczeniu dalszych działań w tym zakresie pomocne
okazały się sprawozdania, które między czerwcem a grudniem przedstawiłem wspólnie
z przewodniczącym Komisji, prezesem EBC i przewodniczącym Eurogrupy. Ale to jeszcze
nie koniec prac: będziemy je kontynuować w nadchodzącym roku, zgodnie z tym, co
uzgodniliśmy dziś w nocy.
Na zakończenie chciałbym powiedzieć kilka słów o podjętej dziś rano decyzji w sprawie
Grecji. Decyzja ta stanowi ważny krok naprzód. Pomoże ona zapewnić zdolność Grecji do
obsługi zadłużenia w średnim okresie oraz pozwoli wesprzeć to państwo w jego wysiłkach
dostosowawczych. Stanowi wyraźny znak europejskiej solidarności z mieszkańcami
Grecji, pokazując jednocześnie, że zarówno Grecji, jak i jej europejskim partnerom
w dalszym ciągu udaje się wywiązywać ze swoich zobowiązań. Decyzja ta dowodzi, że od
euro i strefy euro nie ma odwrotu.
EUCO 236/12
3
PL