biuletyn parafialny - Parafia Niepokalanego Serca Najświętszej
Transkrypt
biuletyn parafialny - Parafia Niepokalanego Serca Najświętszej
Biuletyn Parafii Niepokalanego Serca NMP w Grudziądzu – Księża Marianie Intencje mszalne Poniedziałek 26.10.2015 700 – 830 – Za duszę czyścową zapomnianą najbliższą wybawienia 1830 - Za śp. brata Jana w 42 rocznicę śmierci, brata Józefa, siostrę i rodziców Ebernikel oraz Eugeniusza i Krystynę Tęcza Wtorek 27.10.2015 700 – Za śp. Cecylię, Filomenę, Danutę, Teresę, Hildegardę, Zygmunta, Antoniego, Zbigniewa, Jana i Łukasza 830 – Dziękczynno-błagalna, z prośbą o zdrowie i błogosławieństwo Boże, opiekę Matki Bożej i potrzebne łaski na dalsze lata dla Krystyny i Tadeusza z racji 54 rocznicy ślubu i dla ich rodziny 1830 - Za śp. Macieja Wieczór w 5 rocznicę śmierci, za rodziców i rodzeństwo z obojga stron oraz za Beatę Szeklińską i Dariusza Kwarcińskiego Środa 28.10.2015 700 – Dziękczynna za otrzymane łaski , błogosławieństwo Boże dla całej rodziny 830 – Za śp. Jacka Klabuhn w 5 rocznicę śmierci 1830 – Za śp. Genowefę w 34 rocznicę śmierci , Teresę, Mariannę, Władysława, Jerzego, Stanisława i Jadwigę Czwartek 29.10.2015 700 – 830 – Za śp. Mariannę i Feliksa Ciechanowicz 1830 – Za śp. Genowefę w 1 rocznicę śmierci oraz Hieronima Kortas Piątek 30.10.2015 700 – Za śp. Cecylię, Filomenę, Danutę, Teresę, Hildegardę, Zygmunta, Antoniego, Zbigniewa, Jana i Łukasza. 830 – Za śp. Bogdana Maj w 2 rocznicę śmierci 1830 – Za śp. Jadwigę Markowską w 3 rocznicę śmierci Sobota 31. 10.2015 700 – Za śp. Walerię i Edwarda w I rocznicę śmierci mamy 830 – Za śp. Stanisława, Piotra, Józefa i Karolinę Iwańskich, rodziców z obojga stron oraz Wojciecha 1830 - Za zmarłych rodziców z obojga stron, dziadków, pradziadków i wszystkich zmarłych z rodziny Lula. Niedziela 01.11.2015 730 – Za śp. Bertolda, Henryka, Stanisławę, Bernarda, Anastazję, Bolesława, Marię, Ludwika, Zytę, Rajmunda, Jadwigę, Krystynę, Andrzeja, Nanetę i Władysława 900 – Za śp. rodziców: Małgorzatę i Jana Czajkowskich 1030 – Za Parafian 1030 – O zdrowie dla Heleny Bierut w 90 rocznicę urodzin 1200 - Za śp. Andrzeja Wernik w 1rocznicę śmierci 1830 – Za śp. Edwarda Partykę oraz za rodziców z obojga stron Nr konta bankowego na remont dachu: 91 1240 3998 1111 0010 5093 0549 BIULETYN PARAFIALNY Parafia Niepokalanego Serca NMP Księża Marianie, ul. Mickiewicza 43, 86-300 Grudziądz, tel. 881 762 522 www.grudziadz.marianie.pl 25 październik 2015 – Rocznica Poświęcenia Własnego Kościoła 1 Krl 8,22-23.27-30; Ps 84,3-5.10-11 1 P 2,4-9; Mt 16,13-19 GŁOSZENIA DUSZPASTERSKIE 1. Dziś obchodzimy dzień poświęcenia naszego kościoła parafialnego. Dziękujemy Panu Bogu za wszystkich budowniczych i ofiarodawców naszej świątyni. 2. Dziś po Mszy świętej o godzinie 9.00 katecheza dla rodziców młodzieży, która przygotowuje się do bierzmowania. 3. Także dziś po Mszy świętej o godzinie 10.30 spotkanie Stowarzyszenia Pomocników Mariańskich. 4. Podczas Mszy świętej o godzinie 18.30, wraz z grupą trzeźwiejących alkoholików „Odrodzenie”, modlić się będziemy o dar trzeźwości. 5. Po wieczornej Mszy świętej, specjalne błogosławieństwo par, które modlą się o dar poczęcia. 6. W kancelarii parafialnej przyjmowane są wypominki roczne i oktawowe za zmarłych. Nieszpory za zmarłych wraz z odczytaniem zgłoszonych imion odprawiać będziemy codziennie w Oktawie Dnia Zadusznego o godzinie 18.00. Wypominki roczne odczytywane będą podczas Nieszporów odprawianych w naszej parafii w każdy poniedziałek o godzinie 18.00. 7. Towarzystwo świętego brata Alberta rozprowadza na cmentarzu farnym znicze. Dochód przeznaczony jest na cele charytatywne. Szczegóły w gablocie. 8. W przyszłą niedzielę Uroczystość Wszystkich Świętych. Jest to święto wszystkich, którzy należą do Chrystusa i przebywają z Nim w Domu Ojca. Msza święta na cmentarzu farnym o godzinie 14.00. O 14.45 wyruszy procesja żałobna. 9. W dniach 1 – 8 listopada za pobożne odwiedzenie cmentarza i odmówienie tam jakiejkolwiek modlitwy w intencji zmarłych można uzyskać odpust zupełny dla dusz czyścowych. Wobec gier hazardowych. Właśnie! Wobec gier. Bez względu na to, czy grałeś w ruletkę, Black Jacka, w karty, w bingo czy też używałeś automatów, przed tobą uznanie bezsilności wobec wszystkich gier. Tych, które znasz, i tych, których nie znasz. Z udziałem pieniędzy i bez. Tych Biuletyn Parafii Niepokalanego Serca NMP w Grudziądzu – Księża Marianie które stoją w salonach gry, i tych, w które kiedyś grywałeś na pikniku. Bezsilność wobec wszystkich gier. Pozwolisz sobie na uznanie bezsilności, kiedy przypomnisz sobie wszystkie sytuacje utraty kontroli nad graniem: kiedy grałeś dłużej niż zaplanowałeś, kiedy po przegranej czułeś nieprzepartą chęć odegrania się, a po wygranej silną potrzebę ponowienia próby kolejnej wygranej. Zobaczysz jasno wszystkie nieudane próby kontroli: granie do wyznaczonej sumy, granie przez określony czas, umowy z osobami trzecimi, że pomogą ci przerwać granie w umówiony wcześniej sposób. Dostrzeżesz swoją koncentrację wokół hazardu: uporczywe myślenie o graniu, rezygnację z codziennych zakupów, żeby "zaoszczędzić" na hazard. • Rozpoznaj swoje wypełnione iluzjami myślenie: rzekome "poczucie intuicji, że właśnie dzisiaj wygram", opracowywanie specjalnych systemów wygrywania, przywiązanie do magicznego myślenia, że "jeśli to czy tamto się stanie, to znaczy, że wygram" albo "właśnie dziś dopisze mi szczęście". • Zobacz jasno konsekwencje swojego grania: skrajne stany emocjonalne: od euforii i ekscytacji po przerażenie i poczucie beznadziejności sytuacji, stany apatii i bierności czy całkowitego wyczerpania energii. Być może zdarzały ci się myśli samobójcze. Może doświadczyłeś także zaburzeń zdrowia fizycznego: nudności, wymiotów, bliżej nieokreślonych bólów głowy, zaburzeń snu. • Oszacuj też straty materialne. Jaką część dochodów przeznaczałeś na granie? Policz, ile wydałeś na hazard tygodniowo i miesięcznie, podsumuj wszystkie wydatki. Zrób listę przedmiotów i inwestycji sprzedanych na cele związane z hazardem. • A teraz, śmiało! Uznaj swoją bezsilność wobec hazardu i przejdź z czynnego uzależnienia do stanu całkowitej abstynencji od wszystkich gier. Jeszcze przez jakiś czas będziesz słyszał w swoich uszach spontanicznie wypowiadane teksty: "założę się, że ...", "bingo!" czy "strzał w dziesiątkę". Twój uzależniony umysł będzie chętnie produkował na miejscu różne "gry". Bądź na to uważny. Wiem, że masz ogromne długi. Przed tobą rozmowa z wierzycielami, negocjacje warunków spłacania, porady prawne. A wszystko po to, aby opracować strategię spłaty długów. I spłacać je wprawdzie wolno, ale systematycznie. Czasem parę lat. Uznanie bezsilności wobec gier hazardowych oznacza również, że powinieneś zachowywać abstynencję od alkoholu i środków zmieniających nastrój. Po co? Żeby utrzymać trzeźwy stan umysłu. To element profilaktyki nawrotów. Nie zmieniaj chemicznie stanu swojego umysłu, bo istnieje spore ryzyko, że - jeśli to zrobisz - zmienisz także decyzję o abstynencji od gier hazardowych. Znajdź terapeutę, znajdź swoje miejsce w rozwijającym się w Polsce ruchu samopomocowym Anonimowych Hazardzistów. Uroczystość poświęcenia kościoła własnego Ostatnia niedziela października jest w naszej diecezji przeznaczona na obchód rocznicy poświęcenia kościoła własnego, czyli parafialnej świątyni, w której „gromadzi się wspólnota chrześcijańska, aby słuchać słowa Bożego, zanosić modlitwy błagalne, wielbić Boga, a przede wszystkim sprawować sakramenty i gdzie przechowuje się Najświętszy Sakrament Eucharystii” (Dekret Świętej Kongregacji Sakramentów i Kultu Bożego z 29 maja 1977 r.). Poświęcenie kościoła i ołtarza zalicza się do najbardziej uroczystych aktów liturgicznych, a obchód rocznicy tego wydarzenia jest podniesiony do rangi uroczystości. Gdy dom, w którym się gromadzimy w każdą niedzielę, był jeszcze na etapie projektu, miał już wytyczony cel i zadanie: miał być miejscem spotkania człowieka z Bogiem i służyć jednoczeniu się ludzi z ich Stwórcą i Ojcem. Do chwili poświęcenia był jedynie zwykłym budynkiem. Po poświęceniu stał się „domem Bożym i bramą niebios (...) arką przymierza i mieszkaniem Boga z ludźmi” (por. Rdz 28,17-19). Dzień poświęcenia kościoła jest do pewnego stopnia porównywalny z chrztem człowieka. Człowiek staje się świątynią Boga przez chrzest; budynek - przez poświęcenie i namaszczenie. Gdy dziecko przychodzi na świat, jest nowym istnieniem ludzkim, nowym człowiekiem. Od chwili chrztu - staje się dzieckiem Boga i miejscem Jego zamieszkania na ziemi, Jego świątynią. Dzisiaj dziękujemy Bogu, że pozwolił wznieść, z Jego darów, kościół parafialny - tę „arkę przymierza”, stały symbol Jego zbawczej obecności wśród nas. Spoglądamy z dumą i radością na tę świątynię także dlatego, że jest ona znakiem wszystkich wierzących i każdego z osobna. Słowem „Kościół” określamy bowiem wszystkich wierzących w Chrystusa i przez chrzest oddanych Mu na własność. Tym samym słowem nazywamy także poświęcony i namaszczony budynek - miejsce, w którym dostępujemy Bożego miłosierdzia i otrzymujemy pokarm na życie wieczne. Świątynia, choć składa się z wielu elementów i z rozmaitego materiału, stanowi trwałą i harmonijną całość. Jest więc nie tylko symbolem jedności, ale rzeczywistą jednością wielu elementów. Gromadzący się w niej mają okazję przypomnieć sobie prośbę Pana Jezusa z Ostatniej Wieczerzy: „Aby wszyscy stanowili jedno, jak Ty, Ojcze, we mnie, a Ja w Tobie, aby i oni stanowili jedno w nas” (J 17, 21). Chrześcijanie stają się prawdziwym Kościołem Jezusa Chrystusa i żywą świątynią Boga na ziemi, gdy trwają w jedności. Podstawą jedności jest wiara i miłość. Mówią o niej modlitwy mszalne wypowiadane w dzisiejszą uroczystość. Są one echem modlitwy poświęcenia, którą odmawia biskup, oddając budowlę Bogu na chwałę, a ludziom dla zbawienia: „Niech tutaj ubodzy znajdują miłosierdzie, uciśnieni prawdziwą wolność, a wszyscy ludzie niech przyoblekają się w godność Twoich dzieci, aż osiągną szczęśliwie radość życia wiecznego w niebieskim Jeruzalem”. Wdzięczni za dar parafialnego kościoła możemy śpiewać: „Nie rzucim, Chryste, świątyń Twych, nie damy pogrześć wiary. (...) Bronić będziemy Twoich dróg. Tak nam dopomóż Bóg”. Słowo na niedzielę Gdy Jezus przyszedł w okolice Cezarei Filipowej, pytał swych uczniów: „Za kogo ludzie uważają Syna Człowieczego?” A oni odpowiedzieli: „Jedni za Jana Chrzciciela, inni za Eliasza, jeszcze inni za Jeremiasza albo za jednego z proroków”. Jezus zapytał ich: „A wy za kogo Mnie uważacie?” Odpowiedział Szymon Piotr: „Ty jesteś Mesjaszem, Synem Boga żywego”. Na to Jezus mu rzekł: „Błogosławiony jesteś, Szymonie, synu Jony. Albowiem ciało i krew nie objawiły ci tego, lecz Ojciec mój, który jest w niebie. Otóż i Ja tobie powiadam: Ty jesteś Piotr - Opoka i na tej opoce zbuduję mój Kościół, a bramy piekielne go nie przemogą. I tobie dam klucze królestwa niebieskiego; cokolwiek zwiążesz na ziemi, będzie związane w niebie, a co rozwiążesz na ziemi, będzie rozwiązane w niebie”. (Mt 16,13-19)