e-Akademia Przyszłości, e-edukacja wkracza do gimnazjów

Czy i jak wiek XXI zmieni edukację?
U wagi i spostrzeżenia
Prof. dr hab. inż. Bogdan Galwas
Politechnika Warszawska – Ośrodek Kształcenia na Odległość OKNO – PW
W tradycyjnym, ciągle obowiązującym rozumieniu, edukacja, system kształcenia, zostały
zbudowane w celu ciągłego przygotowania kolejnych generacji do życia w świecie takim, jaki
istnieje wokół nas. Do życia, to znaczy nie tylko do pracy w tym świecie, ale do rozumienia
zachodzących w nim procesów, także do zdobycia dobrej w nim pozycji, „sukcesu”, uznania
i dobrego wynagrodzenia.
Obserwowany w ostatnich dekadach rozwój technologii informatyki, telekomunikacji, technik
multimedialnych wpływa i zmienia nasze życie i przestrzeń, która nas otacza dosłownie z dnia
na dzień. Także edukacja otrzymuje nowe narzędzia i możliwości, o niewyobrażalnym
do niedawna zasięgu, skuteczności i dostępności. Jak mówi Ladislau Dowbor „… edukacja nie
jest dziedziną samą w sobie, lecz permanentnym procesem budowy pomostów między
szkolnictwem a otaczającym nas światem, nasza wizja musi obejmować te przeobrażenia.
Zmienia się nie tylko technika nauczania, przyswajając sobie nową technologię. Należy
przemyśleć również samą koncepcję nauczania.”
Wszechobecność Internetu i powszechna dostępność do rozproszonych po całym świecie
zasobów informacji i wiedzy wpływa coraz silniej na metodykę kształcenia i pozyskiwania
wiedzy i umiejętności. Uczenie się, kształcenie, to procesy tak stare, jak nasza cywilizacja.
Może się wydawać, że nic nowego nie da się w tej materii dodać. A jednak się udało!
Doświadczenia University of Stanford i pojawienie się na scenie edukacyjnej MOOCs’ów
(Massive open online courses), w których liczba studiujących przekroczyć może 100.000 (tak,
tak, sto tysięcy) stawia przed nami kolejny problem: jak w takim przypadku wspomóc
studiujących, jak sprawdzić ich wiedzę, jak wydać certyfikat?
George Siemens w 2004 roku podjął próbę zdefiniowania teorii nauczania w erze technologii
cyfrowej i Internetu, uznając, że nowe możliwości techniki wymuszają zmiany modelu
pedagogiki. Teorię tą nazwał „konektywizmem” (connectivism). Wkrótce potem opisano nowy
model kształcenia nazwany „hybrydowym”.
Jak widzimy wszystko jest otwarte i praktyka kolejnych lat wskaże kolejne ścieżki
i wypromuje nowe rozwiązania.
Prezentacja „Czy i jak wiek XXI zmieni edukację?” wprowadza i zaprasza do dyskusji
nad otwartym problemem modyfikacji i optymalizacji metodyki i celów kształcenia
z wykorzystaniem współczesnych narzędzi teleinformatyki.