Komu potrzebny zawodowy stereotyp? Księgowe są nudne, piłkarze

Transkrypt

Komu potrzebny zawodowy stereotyp? Księgowe są nudne, piłkarze
Komu potrzebny zawodowy stereotyp?
Księgowe są nudne, piłkarze to bawidamki a informatycy są oderwani od świata. Zawodowe
stereotypy trzymają się bardzo mocno, choć w większości mają już niewiele wspólnego z
rzeczywistością.
Walter Lippman amerykański intelektualista nazwał stereotypy „obrazami w naszych głowach”. Krótkość
definicji idzie w parze z jej celnością. Nasze głowy mieszczą bardzo wiele takich obrazków – wiemy jak
powinna zachować się kobieta, a jak mężczyzna, że blondynka nie jest zbyt rozgarnięta, podobnie jak facetmięśniak. Stereotypy spotykamy także (i to w duże liczbie) w sferze zawodowej. Szkoda tylko, że mają
czasem tak mało wspólnego z rzeczywistością.
No-life jednak ma życie
O programistach czy informatykach mówi się głównie w dwóch
kontekstach – albo zarobkowym albo osobowościowym. Bo
informatyk dobrze zarabia i nie ma znajomych. O ile pierwsza część
tego zdania jest prawdziwa (na co wskazują badania) to druga mija
się z prawdą. Owszem, wśród programistów są osoby bardziej
zamknięte w sobie, jednak to kwestia charakteru a nie wybranej
ścieżki zawodowej. – Mogę zapewnić, że mam znajomych i jestem
całkiem normalnym człowiekiem – śmieje się Jacek Filut z firmy
PrimeSoft Polska lidera rynku IT i przystępuje do obalenia innych
stereotypów – mówi się, że informatycy chodzą w wyciągniętych
swetrach i przyrastają do biurka. To, przynajmniej w moim
środowisku nieprawda. Czasy są takie, że każdy chce wyglądać
dobrze. Co do siedzącego trybu życia: ja z kolegami aktywnie gramy w piłkę, jak również uprawiamy inne
dyscypliny sportu np.: kolarstwo górskie. Nie wyobrażam sobie spędzenia życia z nosem przyklejonym do
monitora 24 godziny na dobę - zdrowie, rodzina i inne zainteresowania są również bardzo ważne – zapewnia
Jacek. Zatem informatyczne freaki nie istnieją? Pewnie tak – ale w niewielkiej liczbie i w … filmach. W każdej
grupie zawodowej znajdzie się przecież paru ekstremalnie zaangażowanych osobników.
Rób, co każę
Na czym polega praca managera? Stereotypowo – na rozmowach przez najnowszy model telefonu,
spotkaniach w ekskluzywnych restauracjach, modnych garsonkach czy garniturach i przede wszystkim
wydawaniu poleceń. O pracy managera marzy wielu maturzystów – nic dziwnego, że uczelnie zarówno
prywatne jak i publiczne otwierają kierunki i specjalizacje związane z tą branżą. Część z ludzi zapomina, że
do wykonywania tej pracy potrzeba wielu umiejętności zarówno tych twardych jak i miękkich. Małgorzata
Słodownik, manager Działu Handlowego Flotis.pl uważa, że akademickie wykształcenie powinno być
uzupełnione cechami osobistymi kandydata – dobry manager to osoba opanowana i dobrze zorganizowana.
Powinna także umieć pracować z ludźmi, więc być poniekąd psychologiem – tłumaczy Słodownik.
Powszechnie managerów uważa się za bajecznie opłacanych specjalistów. Prawda jest jednak taka, że wśród
kadry managerskiej występuje duży rozrzut zarobków. Podobnie jak w przypadku aktorów, czy dziennikarzy.
Najlepsi – zarządzający wielkimi koncernami zarabiają krocie, inni zarządzający mniejszymi jednostkami
muszą liczyć się z odpowiednio mniejszymi dochodami. Słodownik podkreśla, że wydawanie poleceń wcale
nie jest łatwe, jak powszechnie się sądzi, jedynym zadaniem managera – praca managera to przede
wszystkim podejmowanie decyzji i branie za nie odpowiedzialności – uważa.
Na tapczanie siedzi leń
Ofiarą stereotypowego myślenia pada wiele innych zawodów. Jednym z najbardziej utrwalonych obrazów w
naszych głowach jest urzędnik. Wielu widzi w nim lenia, spokojnie sączącego kawę i podjadającego
ciasteczka. Takie myślenie to po części spadek po PRL kiedy to „oni udawali, że płacą a my, że pracujemy”.
Dziś, w urzędach pracuje wielu młodych ludzi, wykształconych już w wolnej Polsce, którzy z mniejszym bądź
większym powodzeniem zmieniają niekorzystny wizerunek zawodu urzędnika.
Stereotypami obrosła także praca sekretarki i asystentki, choć to powoli się zmienia – jeszcze do niedawna
wielu wydawało się, że asystentka ma wspaniałe życie, bo musi ładnie wyglądać i...to by było na tyle.
Rzeczywistość przeczy temu obrazowi. Dziś sekretarki i asystentki to często osoby świetnie wykształcone,
znające języki obce i bardzo dobrze zorganizowane. Wolny od fałszywych wyobrażeń nie jest także zawód
adwokata – za sprawą popularnych seriali, prawnik postrzegany jest jako ktoś, kto wygrywa wszystkie
sprawy i wygłasza płomienne przemówienia na sali sądowej. W rzeczywistości, jego czas pochłaniają żmudne
przygotowania do rozprawy i godziny spędzone nad kodeksami. I wcale nie jest też tak, że wygrywa się
każdą rozprawę. Jak to w życiu – raz idzie lepiej a raz gorzej.
Zapewne miną jeszcze długie lata zanim zrewidujemy nasze stereotypy i przestaniemy postrzegać ludzi przez
pryzmat zawodów, które wykonują. Czas pokaże czy uda się nam ta sztuka. Bo istnieje ryzyko, że na miejsce
starych stereotypów po prostu przyjdą nowe. Wtedy pozostanie nam tylko obrócić je w żart i iść naprzód.
------------------------------Dystrybucja materiałów:
Kinga Przybysz
[email protected]
kom./+48/ 519-181-900