≪ zurück blättern vor ≫ JUDENHECA subst. f., ab 1887

de Vincenz, A. / Hentschel, G.: Das Wörterbuch der deutschen Lehnwörter
in der polnischen Schrift- und Standardsprache. Göttingen – Oldenburg.
〈Elektronische Ausgabe – http://www.bkge.de/wdlp.php〉
zurück blättern vor JUDENHECA subst. f., ab 1887; ‘Judenpogrom durch den Pöbel’ –
‘pogrom Żydów przez motłoch’: (1887) 1922 Dyg.Spod 53, Wiecz Musi być
trzydzieści tysięcy ludzi gotowych, wściekłych, których nic nie powstrzyma,
wtenczas się dopiero uda judenheca. ◦ 1979 Jank.E., Psb XXIV 316a
Niektóre z jej 〚Orzeszkowej〛 utworów antycznych, np. Mirtala 〚...〛, miały
w zamierzeniu autorki nawiązywać do współczesności pod osłoną kostiumu
antycznego (w Mirtali do judenhec). – nur Sw. Etym: nhd. Judenhetze
subst. f., ‘Hetze, Verfolgung von Juden’, Hey. Konk: pogrom subst. m.,
Sw, zuerst geb. Sw.
zurück blättern vor