popularyzatorski opis rezultatów projektu
Transkrypt
popularyzatorski opis rezultatów projektu
Nr wniosku: 184838, nr raportu: 19425. Kierownik (z rap.): dr Radosław Smolec Celem projektu „Wielomodalne, nieradialne i modulowane oscylacje gwiazd RR Lutni i Cefeid” było zbadanie dynamicznych własności klasycznych gwiazd pulsujących – gwiazd typu RR Lutni i Cefeid. Są to jedne z najważniejszych gwiazd zmiennych w astronomii – służą jako tzw. świece standardowe, do wyznaczenia odległości i tym samym do mierzenia Wszechświata. Ich obraz jako najprostszych gwiazd zmiennych, pulsujących radialnie (bez zmiany sferycznego kształtu) i typowo z jednym okresem (w jednym modzie) jest jednak błędny. Dobitnie pokazują to wyniki realizowanego projektu. Analizując pomiary jasności tych gwiazd, zarówno z obserwacji naziemnych (np. z projektu OGLE) jak i z obserwacji kosmicznych (teleskop Keplera, satelity BRITE) odkryliśmy dziesiątki gwiazd pulsujących w co najmniej dwóch modach równocześnie, w tym w modzie radialnym i nieradialnym (zaburzenie sferycznego kształtu powierzchni podczas oscylacji). Można śmiało powiedzieć, że wyniki realizowanego projektu zrewolucjonizowały nasze postrzeganie gwiazd RR Lutni, co ilustruje rysunek przedstawiający tzw. diagram Petersena. Na diagramie, na osi pionowej odkładamy stosunek dwóch okresowości obserwowanych w gwieździe w funkcji okresu dłuższego. Rysunek z lewej strony przedstawia schematycznie diagram Petersena nie uwzględniający wyników projektu, zaś po prawej stronie dodano gwiazdy dwuokresowe odkryte w ramach projektu. Odkryliśmy kilka zupełnie nowych grup gwiazd dwuokresowych oraz znacząco zwiększyliśmy liczbę gwiazd znanego już typu reprezentowanego czerwonymi symbolami. Ta grupa jest nie tylko najliczniejsza, ale i najciekawsza. Jednym ze wzbudzonych modów jest mod radialny, natomiast pochodzenie drugiej okresowości było dotąd niejasne. Szczegółowo zbadaliśmy własności tych gwiazd – RR Lutni oraz Cefeid (w których występuje analogiczna forma oscylacji) i zaproponowaliśmy model, który tłumaczy większość z obserwowanych cech tych gwiazd. Model wiąże dodatkową zmienność z modami nieradialnymi o znanej geometrii. To pozwala na porównanie obserwowanych okresów z wyliczonymi dla modeli gwiazdowych. Dopasowanie modeli prowadzi natomiast do określenia parametrów gwiazdy takich jak np. masa, promień czy temperatura. Jest to istota asterosejsmologii. Tym samym otworzyliśmy nowe, niezwykle istotne okno badań asterosejsmicznych klasycznych gwiazd pulsujących. Ważne, gdyż ta forma oscylacji jest powszechna w gwiazdach RR Lutni co pokazały również realizowane badania. Inne, nowe grupy gwiazd ukazane na diagramie Petersena są nie mniej intrygujące. Mamy tu np. gwiazdy oscylujące w modzie radialnym z dodatkową zmiennością o okresie na tyle długim, że trudno go powiązać z jakimkolwiek modem oscylacji (romby w kolorze magenta). Natura tych obiektów pozostaje zagadką. Podobnie nieznana jest natura gwiazd oznaczonych zielonymi trójkątami – oryginalnie sklasyfikowane jako jednookresowe gwiazdy RR Lutni okazały się gwiazdami dwuokresowymi o bardzo nietypowych, jak na gwiazdy RR Lutni krzywych blasku. Wśród gwiazd RR Lutni oscylujących w dwóch modach radialnych (RRd) dokładnie zbadaliśmy te, w których stosunki okresów są nieco nietypowe (niebieskie kółka). Są to tzw anomalne gwiazdy RRd w których często obserwujemy długookresową modulację amplitudy oraz okresu pulsacji. Zaproponowaliśmy model, który tłumaczy obserwowane oscylacje jako wynik rezonansu między radialnymi modami pulsacji. Modulacja amplitudy i okresu pulsacji jest często obserwowana w gwiazdach RR Lutni pulsujących w jednym modzie. Jest to tak zwany efekt Błażki, którego przyczyny pozostają nieznane. By lepiej zrozumieć zjawisko, w ramach projektu szczegółowo badaliśmy własności efektu Błażki w gwiazdach obserwowanych zarówno z ziemi jak i przy pomocy teleskopów kosmicznych. Wykonaliśmy również szereg rachunków modelowych próbując (bezskutecznie) potwierdzić jeden z modeli zaproponowanych ostatnio tłumaczących efekt Błażki jako wynik tzw. rezonansu połówkowego. Podsumowując, najważniejszymi wynikami projektu jest odkrycie kilku nowych grup dwuokresowych klasycznych gwiazd pulsujących, zaproponowanie modeli wyjaśniających część z odkrytych form pulsacji oraz otworzenie nowego okna badań asterosejsmicznych gwiazd RR Lutni i Cefeid. Nowo odkryte obiekty, których natura pozostaje nieznana, są również niezwykle ważne: próba ich zrozumienia będzie z pewnością jednym z wiodących kierunków badań teoretycznych w najbliższych latach.