minister edukacji narodowej
Transkrypt
minister edukacji narodowej
MINISTER EDUKACJI NARODOWEJ Warszawa, 01 czerwca 2016 r. DWKI-WSPE.054.12.2016.KT Pan Marek Kuchciński Marszałek Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej Odpowiedź na interpelację nr 2915 Szanowny Panie Marszałku, składam na Pana ręce odpowiedź na interpelację Pani Iwony Michałek i Pani Marzeny Machałek, Posłanek na Sejm Rzeczypospolitej Polskiej, w sprawie zainicjowania przez Ministerstwo Edukacji Narodowej działań na rzecz poprawy i zwiększenia zakresu nieodpłatnej pomocy psychologicznopedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach: Szanowne Panie Posłanki, system oświaty zapewnia uczniom możliwość korzystania z pomocy psychologiczno-pedagogicznej1. Pomoc ta polega na rozpoznawaniu i zaspokajaniu indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych oraz indywidualnych możliwości psychofizycznych uczniów. Nauczyciele i specjaliści prowadzący zajęcia z uczniem zobligowani są do rozpoznania jego potrzeb w tym zakresie oraz udzielenia mu adekwatnego wsparcia. Pomoc psychologiczno-pedagogiczna w szkole jest udzielana w trakcie bieżącej pracy z uczniem oraz w formie: 1) klas terapeutycznych; 2) zajęć rozwijających uzdolnienia; 3) zajęć dydaktyczno-wyrównawczych; 4) zajęć specjalistycznych: korekcyjno-kompensacyjnych, logopedycznych, socjoterapeutycznych oraz innych zajęć o charakterze terapeutycznym; 1 Art. 1 Ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2015 r., poz. 2156, z późn.zm.). 5) zajęć związanych z wyborem kierunku kształcenia i zawodu oraz planowaniem kształcenia i kariery zawodowej – w przypadku uczniów gimnazjum i szkół ponadgimnazjalnych; 6) warsztatów; 7) porad i konsultacji. Szczegółowe regulacje w tym zakresie zostały określone w przepisach rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej w sprawie zasad udzielania i organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej2. Pomocą psychologiczno-pedagogiczną uczniowie: obejmowani są w szczególności 1) niepełnosprawni, 2) niedostosowani społecznie, 3) zagrożeni niedostosowaniem społecznym, 4) ze szczególnymi uzdolnieniami, 5) ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się2, 6) z zaburzeniami komunikacji językowej, 7) przewlekle chorzy, 8) w sytuacji kryzysowej lub traumatycznej, 9) z niepowodzeniami edukacyjnymi, 10) zaniedbani środowiskowo, w związku z sytuacją bytową ucznia i jego rodziny, sposobem spędzania czasu wolnego i kontaktami środowiskowymi, 11) z trudnościami adaptacyjnymi związanymi z różnicami kulturowymi lub ze zmianą środowiska edukacyjnego, w tym związanych z wcześniejszym kształceniem za granicą. Katalog potrzeb rozwojowych i edukacyjnych uczniów nie jest zamknięty, wyznacznikiem są potrzeby dziecka. Pomocy psychologiczno-pedagogicznej udzielają uczniom nauczyciele, wychowawcy grup wychowawczych oraz specjaliści. Dyrektor szkoły organizując pomoc dla uczniów współpracuje w tym zakresie z poradniami psychologiczno-pedagogicznymi (w tym poradniami specjalistycznymi), rodzicami uczniów, placówkami doskonalenia nauczycieli, innymi przedszkolami, szkołami i placówkami, a także organizacjami pozarządowymi oraz innymi instytucjami działającymi na rzecz rodziny, dzieci i młodzieży. Pomoc psychologiczno-pedagogiczna udzielana jest także rodzicom uczniów oraz nauczycielom, w formie porad, konsultacji, warsztatów i szkoleń. Biorąc pod uwagę obowiązki szkoły w zakresie udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej, dyrektor szkoły odpowiada za ich realizację i w porozumieniu z organem prowadzącym podejmuje decyzje m.in. dotyczące zatrudnienia nauczycieli i specjalistów wykonujących zadania z zakresu pomocy psychologiczno-pedagogicznej, w szczególności psychologów i pedagogów, 2 Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 30 kwietnia 2013 r. w sprawie zasad udzielania i organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach (Dz. U. poz. 532). logopedów, terapeutów pedagogicznych, odpowiednio do rozpoznanych potrzeb w tym zakresie. Przy zatrudnianiu w szkołach zarówno psychologów, jaki i pedagogów oraz innych specjalistów udzielających pomocy psychologiczno-pedagogicznej, powinny być brane pod uwagę rozpoznane potrzeby uczniów. Rodzaj zatrudnionych specjalistów oraz wymiar ich zatrudnienia powinny wynikać z potrzeb danej szkoły w zakresie pomocy psychologiczno-pedagogicznej dla uczniów, rodziców i nauczycieli. Profesjonalne wsparcie w rozwiązywaniu problemów edukacyjnowychowawczych zapewniają w systemie oświaty poradnie psychologicznopedagogiczne do zadań których należy m.in. prowadzenie działań diagnostycznych, terapeutycznych, a także realizacja działań profilaktycznych. Odbiorcy usług poradni to zarówno dzieci – w wieku już od urodzenia, młodzież, rodzice, jak i nauczyciele. Należy podkreślić, że poradnie wspierają szczególnie wychowawczą oraz edukacyjną funkcję szkoły i placówki , a także jej rolę w zakresie profilaktyki, co polega m. in na: 1) udzielaniu nauczycielom, wychowawcom grup wychowawczych lub specjalistom pomocy w rozpoznawaniu indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych oraz możliwości psychofizycznych dzieci i młodzieży, 2) udzielaniu nauczycielom, wychowawcom grup wychowawczych lub specjalistom pomocy w rozwiązywaniu problemów dydaktycznych i wychowawczych, 3) podejmowaniu działań z zakresu profilaktyki uzależnień i innych problemów dzieci i młodzieży, 4) prowadzeniu edukacji dotyczącej ochrony zdrowia psychicznego wśród dzieci i młodzieży, rodziców i nauczycieli, 5) udzielaniu, we współpracy z placówkami doskonalenia nauczycieli i bibliotekami pedagogicznymi, wsparcia merytorycznego nauczycielom, wychowawcom grup wychowawczych i specjalistom pracującym z dzieckiem. Udzielanie bezpośredniej pomocy dzieciom i młodzieży oraz rodzicom przez poradnie psychologiczno-pedagogiczne, polega w szczególności na prowadzeniu terapii dzieci i młodzieży, a także ich rodzin oraz na udzielaniu pomocy rodzicom w rozpoznawaniu potrzeb rozwojowych, edukacyjnych oraz możliwości psychofizycznych dzieci i młodzieży. To to także pomoc w rozwiązywaniu problemów edukacyjnych i wychowawczych. Odnosząc się do pytań przedstawionych w interpelacji, przedstawiam dane z Sytemu Informacji Oświatowej, według stanu na 30 września 2015 r. Ad. 1, 2 i 4. Liczba etatów psychologów, pedagogów i logopedów w przedszkolach i szkołach na terenie miast i wsi: Przedszkola liczba liczba dzieci liczba etatów liczba etatów etatów przypadająca psychologów logopedów pedagogów na psychologa Miasto Wieś 347,59 330,49 1 124,75 2 317 73,40 37,52 384,59 9 991 Szkoły liczba liczba uczniów liczba etatów liczba etatów etatów przypadająca psychologów logopedów pedagogów na psychologa Miasto Wieś 12 047,20 6 428,76 3 644,24 384 3 612,69 719,63 1 658,28 3 239 Ad. 3 W Polsce, według danych na 30 września 2015 r., funkcjonuje 949 poradni psychologiczno- pedagogicznych, w tym 580 publicznych i 369 niepublicznych. Ad. 5. Ministerstwo Edukacji Narodowej stwarza warunki organizacyjno-prawne do kształcenia, wychowania i opieki pedagogicznej wszystkim dzieciom i młodzieży, w tym ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. Działania Ministerstwa Edukacji Narodowej służą stworzeniu rozwiązań o charakterze systemowym i organizacyjnym, wpływających na efektywność kształcenia dzieci i młodzieży ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. Indywidualne podejście do uczniów z różnego rodzaju dysfunkcjami, potrzebujących wsparcia w rozwijaniu zdolności i zainteresowań czy w pokonywaniu trudności, służy podnoszeniu efektywności ich kształcenia i zapewnieniu im pomocy psychologiczno-pedagogicznej jak najbliżej ich miejsca zamieszkania – w przedszkolu, szkole lub placówce. Od 2008 r. wprowadzane są zmiany w przepisach prawa, które mają na celu zapewnienie dzieciom i młodzieży niepełnosprawnym powodzenia w nauce szkolnej, wyrównujące ich szanse edukacyjne, zapewniające odpowiednie warunki do nauki i pomoc psychologiczno-pedagogiczną. Doprecyzowane zostały przepisy rozporządzeń, m.in. w sprawie warunków organizowania kształcenia, wychowania i opieki dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnych, niedostosowanych społecznie i zagrożonych niedostosowaniem społecznym, w sprawie zasad udzielania i organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach, w sprawie szczegółowych zasad działania publicznych poradni psychologiczno-pedagogicznych, w tym publicznych poradni specjalistycznych, w sprawie rodzajów i szczegółowych zasad działania placówek publicznych, warunków pobytu dzieci i młodzieży w tych placówkach oraz wysokości i zasad odpłatności wnoszonej przez rodziców za pobyt ich dzieci w tych placówkach, w sprawie organizowania wczesnego wspomagania. W ramach realizacji Rządowego Programu „Bezpieczna i przyjazna szkoła” w 2012 i 2013 r. Ministerstwo Edukacji Narodowej przeprowadziło otwarte konkursy ofert na realizacje zadań publicznych dotyczących obszaru pracy z uczniami ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. Realizowane projekty dotyczyły m.in. wsparcia w zakresie indywidualizacji kształcenia oraz udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej uczniom. W ramach Priorytetu III Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki, w latach 20102011, realizowany był projekt systemowy „Podniesienie efektywności kształcenia uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi”. Projekt realizowany był przez Ministerstwo Edukacji Narodowej we współpracy z Akademią Pedagogiki Specjalnej w Warszawie. Działania projektu służyły przygotowaniu szkół i placówek, organu nadzoru pedagogicznego i organów prowadzących do realizacji zadań w zakresie organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej i kształcenia specjalnego. Celem ogólnym było przygotowanie beneficjentów projektu do zapewnienia świadczenia pomocy psychologiczno-pedagogicznej jak najbliżej ucznia, w środowisku jego nauczania i wychowania, oraz poprawa jakości systemu kształcenia i wychowania uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. Do wszystkich przedszkoli, szkół i placówek przekazano również nieodpłatnie za pośrednictwem kuratoriów oświaty, materiały dydaktyczne dla dyrektorów, nauczycieli i rodziców, wspomagające w pracy z uczniem ze specjalnymi potrzebami, w tym z uczniem niepełnosprawnym. Została również uruchomiona platforma informacyjno-komunikacyjna, poprzez którą oprócz zamieszczonych, wymienionych wyżej materiałów, eksperci udzielali odpowiedzi na zgłaszane przez dyrektorów i nauczycieli pytania. Opracowane w projekcie materiały dla nauczycieli pomocne w pracy z uczniami ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi udostępnione są na portalu edukacyjnym Scholaris. Wiele publikacji dotyczących pracy z uczniami ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi, w tym w zakresie organizowania pomocy psychologicznopedagogicznej, jest dostępnych na stronie internetowej Ośrodka Rozwoju Edukacji3. Biorąc pod uwagę potrzeby szkół ogólnodostępnych w zakresie wyposażenia w pomoce dydaktyczne służące realizacji zadań z zakresu pomocy psychologiczno-pedagogicznej i zajęć rewalidacyjnych, w 2016 r. przewidziano możliwość ubiegania się przez jednostki samorządu terytorialnego o zwiększenie kwot części oświatowej subwencji ogólnej z 0,4% rezerwy o dodatkowe środki na ten cel. 3 Strona ORE: www.ore.edu.pl. Należy także zauważyć, że w odniesieniu do uczniów objętych kształceniem specjalnym4, którzy obejmowani są również pomocą psychologicznopedagogiczną, systematycznie rośnie kwota dodatkowych środków naliczanych jednostkom samorządu terytorialnego w ramach podziału subwencji oświatowej dla tych uczniów. Dane tym zakresie przedstawia tabela. rok wysokość subwencji oświatowej w mln zł 2015 5 778,8 2014 5 366,3 2013 5 067,8 2012 4 680,8 2011 4 354,6 2010 4 110,2 2009 3 831,2 Jednostki samorządu terytorialnego w latach 2015 20165 zostały zobowiązane do przeznaczenia środków w wysokości nie mniejszej niż wynikająca z podziału części oświatowej subwencji ogólnej dla jednostek samorządu terytorialnego na realizację zadań wymagających stosowania specjalnej organizacji nauki i metod pracy. Ad. 6 W 2015 r. w rozporządzeniu regulującym funkcjonowanie placówek specjalnych tj. młodzieżowych ośrodków wychowawczych, młodzieżowych ośrodków socjoterapii, specjalnych ośrodków szkolno-wychowawczych, specjalnych ośrodków wychowawczych i ośrodków rewalidacyjno-wychowawczych6, wprowadzono przepisy określające standardy zatrudnienia specjalistów. Wskazano, że liczba i rodzaj zatrudnionych specjalistów powinny być dostosowane do potrzeb wychowanków poszczególnych ośrodków, zobowiązano do zatrudniania psychologów i pedagogów ww. ośrodkach. 4 Na podstawie orzeczenia o potrzebie kształcenia specjalnego wydanego przez zespół orzekający działający w publicznej poradni psychologiczno-pedagogicznej. 5 Ustawa z dnia 16 grudnia 2015 r. o szczególnych rozwiązaniach służących realizacji ustawy budżetowej na rok 2016 (Dz. U. poz. 2199). 6 Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 2 listopada 2015 r. w sprawie rodzajów i szczegółowych zasad działania placówek publicznych, warunków pobytu dzieci i młodzieży w tych placówkach oraz wysokości i zasad odpłatności wnoszonej przez rodziców za pobyt ich dzieci w tych placówkach (Dz. U. poz. 1872). W celu zapewnienia wychowankom odpowiedniego wsparcia w rozwiązywaniu problemów wynikających z ich rozwoju oraz sytuacji życiowej, w odniesieniu do młodzieżowych ośrodków wychowawczych, młodzieżowych ośrodków socjoterapii, specjalnych ośrodków szkolno-wychowawczych i specjalnych ośrodków wychowawczych, przepisy rozporządzenia przewidują, że w przypadku psychologa wymiar zatrudnienia na tym stanowisku nie może być niższy niż pełny wymiar zajęć (pełny etat), z uwzględnieniem pełnego tygodniowego obowiązkowego wymiaru godzin zajęć psychologa, który jest ustalany przez organ prowadzący ośrodek, na podstawie art. 42 ust. 7 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. - Karta Nauczyciela. Jednocześnie przepisy rozporządzenia dopuszczają możliwość zatrudnienia w ww. ośrodkach kilku psychologów (zamiast jednego na pełny etat), z zastrzeżeniem jednak, że łączny wymiar zajęć wszystkich zatrudnionych psychologów nie może być niższy niż pełny wymiar zajęć. Analogiczne rozwiązania przewidziano w stosunku do zatrudnienia pedagoga. Rozporządzenie przewiduje również konieczność zwiększenia tygodniowego obowiązkowego wymiaru godzin zajęć psychologów i pedagogów w sytuacji gdy zwiększy się liczba wychowanków w danym ośrodku. I tak w przypadku gdy w młodzieżowym ośrodku wychowawczym, młodzieżowym ośrodku socjoterapii, specjalnym ośrodku szkolno-wychowawczym i specjalnym ośrodku wychowawczym liczba wychowanków przekroczy 36, tygodniowy obowiązkowy wymiar godzin zajęć psychologa (psychologów) i tygodniowy obowiązkowy wymiar godzin zajęć pedagoga (pedagogów), ustalany przez organ prowadzący ośrodek, na podstawie art. 42 ust. 7 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. - Karta Nauczyciela, należy zwiększyć, w przeliczeniu na każdych kolejnych 12 wychowanków: 1) co najmniej wychowawczych; o 1/3 – w przypadku młodzieżowych ośrodków 2) co najmniej o 1/4 – w przypadku młodzieżowych ośrodków socjoterapii, specjalnych ośrodków szkolno-wychowawczych i specjalnych ośrodków wychowawczych. Koszty zatrudnienia ww. specjalistów były analizowane w ocenie skutków regulacji przy wprowadzaniu zmian legislacyjnych w tym zakresie7. W 2012 r. różnymi formami pomocy psychologiczno-pedagogicznej w szkołach objętych było ok. 25% populacji uczniów, w 2014 roku ok. 30%8. Wprowadzenie wymogu zatrudniania psychologa w każdym przedszkolu i szkole wymaga rozważenia. Należy mieć bowiem na uwadze, że w systemie oświaty funkcjonują różnej wielkości przedszkola i szkoły, różne mogą być także potrzeby dzieci i młodzieży uczęszczających do tych szkół. Ministerstwo Edukacji Narodowej nie prowadziło analiz finansowych w zakresie wskazanym w interpelacji. 7 8 http://legislacja.rcl.gov.pl/projekt/12275353/katalog/12302101#12302101 Na podstawie danych z Systemu Informacji Oświatowej. Ad. 7. W publicznych szkole, przedszkolu i placówce prowadzonych przez jednostki samorządu terytorialnego może być zatrudniony psycholog- specjalista lub psycholog- nauczyciel. W przypadku "specjalisty" zatrudnia się go na podstawie art. 7 ust. 1a - 1d ustawy o systemie oświaty9, na zasadach Kodeksu pracy10, z tym, że do osoby tej stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące tygodniowego obowiązkowego wymiaru zajęć godzin zajęć edukacyjnych nauczycieli oraz ustala się wynagrodzenie nie wyższe niż przewidziane jak dla nauczyciela dyplomowanego. Nauczyciel - psycholog zatrudniany jest zgodnie z przepisami ustawy - Karta Nauczyciela11 i jeżeli jego miejscem pracy jest szkoła, przedszkola lub placówka prowadzona przez jednostkę samorządu terytorialnego, nauczyciel korzysta w wszystkich praw wynikających z niniejszej ustawy. Ad.8. W przepisach wskazano zadania pedagoga i psychologa w przedszkolu, szkole i placówce. Należy do nich m.in: • prowadzenie badań i działań diagnostycznych dotyczących poszczególnych uczniów, w tym diagnozowanie indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych oraz możliwości psychofizycznych, a także wspieranie mocnych stron uczniów; • minimalizowanie skutków zaburzeń rozwojowych, zapobieganie zaburzeniom zachowania oraz realizacja różnych form pomocy psychologiczno-pedagogicznej w środowisku szkolnym i pozaszkolnym poszczególnych uczniów; • prowadzenie terapii indywidualnej i grupowej12. Określenie zasad zobowiązujących dyrektora jednostki systemu oświaty do zatrudnienia psychologa wymagają szerokiej analizy, szczególnie w odniesieniu do potrzeb uczniów danej szkoły w tym zakresie. Należy pamiętać, że w systemie edukacji funkcjonują szkoły, w których uczniowie mają większe potrzeby w zakresie wsparcia ich przez psychologa szkolnego, co może wynikać z położenia geograficzno-gospodarczego szkoły, a są także szkoły w których te potrzeby nie są duże. W obowiązującym stanie prawnym możliwe jest zatrudnienie psychologa w każdej szkole. Zależy to jednak od możliwości finansowych jednostki samorządu terytorialnego prowadzącej szkołę, gdyż wiąże się to ze 9 Dz. U. z 2015 r., poz. 2156, z późn.zm. Ustawa z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (Dz. U. z 2014 r., poz. 1502, z późn. zm.). 11 Ustawa z dnia 26 stycznia 1982 r. Karta Nauczyciela (Dz.U. z 2014 r., poz. 191). 12 § 23 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 30 kwietnia 2013 r. w sprawie zasad udzielania i organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach (Dz. U. poz. 532). 10 zwiększeniem kosztów funkcjonowania szkoły, zależy także od dostępności psychologów na terenie gdzie funkcjonuje szkoła. Ad. 9 Ewentualne zmiany legislacyjne dotyczące pomocy psychologicznopedagogicznej będą rozważane przy analizowaniu wniosków i postulatów zgłaszanych w czasie trwającej od marca br. debaty oświatowej pn. „Uczeń. Rodzic. Nauczyciel – Dobra zmiana”. Jednym z tematów debaty jest kształcenie uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi, którzy wymagają wsparcia psychologiczno-pedagogicznego. Wyniki debaty zostaną zaprezentowane na konferencji podsumowującej debatę, która odbędzie się 27 czerwca 2016 r. w Toruniu. Z wyrazami szacunku, Z upoważnienia MINISTRA EDUKACJI NARODOWEJ Teresa Wargocka Sekretarz Stanu / – podpisany cyfrowo/