F0-K6-2014-15-Maryja

F0 – 2014 – 2015 - Seminarium Podstaw Wiary
K6 - NAJŚWIĘTSZA MARYJA PANNA
Słowo Boże rozważaj w Duchu Świętym. Nie zapomnij poprosić Boga o to, co odkrywasz jako natchnienie
Ducha Świętego i pragnienie swojego serca.
Dzień 1. Odpowiedź na powołanie. Po modlitwie do Ducha Świętego przeczytaj Łk 1,26-38. Maryja jest dla
nas wzorem posłuszeństwa Bogu i nieustannego pełnienia Jego woli, także pośród trudności
i cierpienia. „Oto ja służebnica Pańska, niech mi się stanie według słowa Twego” – w tych właśnie słowach
Maryja wyraża Bogu gotowość wypełniana Jego woli we wszystkim. Czyni to z wiarą
i miłością. Przez swoje „tak” najdoskonalej złączyła się z Bogiem, stając się Matką Jego Syna. Maryjne
„amen”– „niech mi się stanie” (łac. fiat) zadecydowało o spełnieniu się Bożej tajemnicy. Słowo stało się
ciałem. Maryja, choć w szczególny sposób wybrana i obdarowana przez Boga, nie skupia się na sobie.
Zachwyca się nie sobą, ale Bogiem. Wie, że wszystko zawdzięcza Bogu i Jemu oddaje chwałę.
Czy potrafisz, jak Maryja, odpowiedzieć fiat na wezwanie Pana?
Dzień 2. Służba człowiekowi. Po modlitwie do Ducha Świętego przeczytaj Łk 1,39-45.56. Maryja ma serce
skierowane ku innym. Kocha prawdziwie, a więc troszczy się o potrzeby innych, chce im służyć pomocą.
Dzieli z nimi radości i trudy. Nie szuka korzyści, pochwał. Na co dzień zajmowała się tym, co większość
kobiet, nie wywyższała się. Maryja i dziś nie chce zatrzymywać nas na sobie. Prowadzi nas do Jezusa i pragnie,
aby to On był w centrum naszego życia, naszej modlitwy, pracy, czasu wolnego, posługi.
Czy potrafię tak, jak Ona, biec do innych, aby służyć pomocą. Czy przychodzę do innych
z Chrystusem, z Jego miłością delikatną, uważną i świętą? Poproś Maryję, by tego Cię nauczyła.
Dzień 3. Uwielbienie Boga. Po modlitwie do Ducha Świętego przeczytaj Łk 1,46-55. Magnificat to hymn,
w którym Maryja chwali Boga za to, że została obdarowana łaską, Duchem Świętym
i przyjaźnią Pana. Wychwala Pana, że Bóg działa tu i teraz w jej sercu. Maryja jest rozradowana
w Panu, swoim Zbawcy. Raduje się w Bogu, któremu ufa i któremu służy. Wielbiąc Pana w tym hymnie,
Maryja używa prawie w całości słów z Pisma Świętego. Świadczy to o tym, że musiała na co dzień modlić się
Słowem Bożym.
Jak wygląda Twoja codzienna modlitwa, czy uwielbiasz Pana, czy tylko Go prosisz? Pomódl się hymnem
Magnificat.
Dzień 4. Zaufanie Opatrzności Bożej. Po modlitwie do Ducha Świętego przeczytaj Łk 2-19. Maryja wie, że
Bóg nigdy Jej nie zawiedzie. My również możemy doświadczyć radości i pokoju nawet
w trudnych sytuacjach, jeśli będziemy pokładać ufność w Bogu i pełnić Jego wolę na wzór Maryi. Ona jest
wzorem wsłuchiwania się w Słowo Boże i kierowania się Nim. Maryja zachowuje w pamięci proroctwa
i wydarzenia – rozważa je w swoim sercu, bo jest to mowa Boga, który na różne sposoby przemawia do nas.
Czy znajdujesz czas, aby czytać i rozważać Słowo Boże? Jak często zwracasz się do Jezusa
i wsłuchujesz się w Jego słowa, aby pogłębiać osobistą relację z Nim?
Dzień 5. Głoszenie Ewangelii. Po modlitwie do Ducha Świętego przeczytaj J 2,1-12. „Zróbcie wszystko
cokolwiek wam powie” (J 2,5). Jan Paweł II, omawiając tekst ewangelisty Jana o weselu
w Kanie, wyjaśnia, że macierzyństwo Maryi względem ludzi ma wymiar duchowy. Przejawia się ono w trosce
Maryi o ludzi i wychodzeniu im naprzeciw w ich potrzebach i niedostatkach. Matka Chrystusa ukazuje w tych
słowach wymagania, jakie winny być spełnione, aby mogła się objawić zbawcza moc Jej Syna. Maryja
wskazuje na tego, który jest najważniejszy, na Jezusa, aby pełnić Jego wolę.
Czy moje życie świadczy o obecności Chrystusa w moim sercu? Czy wskazuję na Niego? Czy Go nie
przysłaniam sobą?
Materiały Wspólnoty Effatha przy Parafii Wieczerzy Pańskiej w Lublinie
Dzień 6. Ofiarowanie Bogu wszystkiego do końca. Po modlitwie do Ducha Świętego przeczytaj
Łk 2,33-35; J 19,25-27. Pan Jezus umierając na krzyżu zostawił nam Swoją Matkę, mówiąc: „Oto Matka
twoja”. Oddał wszystkich ludzi pod opiekę swojej Matki. Maryja w osobie Jana przyjęła nas za swoje dzieci.
Matka Chrystusa została dana człowiekowi – każdemu człowiekowi – jako Matka.
W Katechizmie Kościoła Katolickiego (KKK 969) czytamy: "To macierzyństwo Maryi w ekonomii łaski trwa
nieustannie, poczynając od aktu zgody, którą przy Zwiastowaniu wiernie wyraziła i którą zachowała bez
wahania pod krzyżem, aż do wiekuistego dopełnienia się zbawienia wszystkich wybranych. Albowiem wzięta
do nieba, nie zaprzestała tego zbawczego zadania, lecz poprzez wielorakie swoje wstawiennictwo ustawicznie
zjednuje nam dary zbawienia wiecznego ... Dlatego to do Błogosławionej Dziewicy stosuje się w Kościele
tytuły: Orędowniczki, Wspomożycielki, Pomocnicy, Pośredniczki". Tekst ten uświadamia nam,
że wstawiennictwo Maryi nie skończyło się, ale Ona nadal wyprasza nam dary potrzebne do naszego
zbawienia. Maryja, jako kochająca Matka, otacza nas swoją macierzyńską troską i miłością.
Czy rozmawiasz z Maryją o swoich radościach i smutkach, czy zapraszasz Ją do swojego życia?
Dzień 7. Trwanie w Kościele. Po modlitwie do Ducha Świętego przeczytaj Dz 1,12-14; Dz 2,1-4. Czysta
i wierna, całkowicie oddana Bogu, Maryja jest dla nas doskonałym wzorem człowieka żyjącego Bożą miłością.
Maryja daje nam świadectwo życia w czystości oraz oddania Panu i innym ludziom. Jako ideał kobiety, jest
wcieleniem miłości i dobroci. Magnificat Maryi pokazuje nam, jak się modlić. Nasza modlitwa powinna być
modlitwą serca, modlitwą w Duchu Świętym. Matka Jezusa całym swym życiem w pełni pokazała nam, na
czym polega życie modlitwą. Jej modlitwa była nieustanna w chwilach radości i w bolesnym cierpieniu.
Spoglądając na Maryję, uczmy się od Niej życia w jedności z Jezusem, kroczenia za Nim (jak uczniowie za
Mistrzem) i w Nim pokładania nadziei, bo jest naszym Panem.
Materiały Wspólnoty Effatha przy Parafii Wieczerzy Pańskiej w Lublinie