Sylabus

Kraków, 29.09.2009
Sylabus
Przedmiot fakultatywny: Turystyka jeździecka (stopień zaawansowany)
Kierunek: Wychowanie Fizyczne, 3-letnie studia I stopnia (licencjackie) stac. i niestac.,
2-letnie studia II stopnia (magisterskie) stac. i niestac.
Semestr: odpowiednio 4-6, lub 3-4 semestr studiów,
Forma zajęć: obóz stacjonarny 5 dniowy w Rewalu k. Kołobrzegu,
Liczba godzin: 30 godzin obejmujących zajęcia teoretyczne i praktyczne,
Liczba studentów: grupa 8-10 osób,
Praca własna: 6 godz.
Forma zaliczenia: przyswojenie teoretycznych treści kształcenia oraz nabycie praktycznych
umiejętności weryfikowane w czasie trwania zajęć.
1. Cele nauczania:
Zajęcia dla osób, które zrealizowały przedmiot Turystyka jeździecka w stopniu podstawowym i są
zainteresowane dalszym kształceniem w tej dziedzinie. Miejsce realizacji determinuje poznawanie
nowego (nowe szlaki turystyki jeździeckiej, walory przyrodniczo-krajoznawcze terenu w rejonie
ośrodka, nowa rasa koni). Całość dwusemestralnego bloku zajęć powinna być podporządkowana
nadrzędnemu celowi – studenci muszą nie tylko poznać i zrozumieć, ale przede wszystkim polubić
a nawet tylko przekonać się czy to „ich dziedzina”. Dopiero wtedy zaistnieje szansa, że zechcą poznane
lub też elementy poznanego wykorzystać jako narzędzie w swojej przyszłej pracy w jedyny słuszny
sposób tzn. z pasją.
2. Treści kształcenia oraz nabyte umiejętności:
Wiadomości teoretyczne: Podstawowe wiadomości o anatomii konia. Znajomość rodzajów rzędów
końskich i ich części. Bieżąca konserwacja rzędu. Maści, odmiany, typy i rasy koni hodowanych
w Polsce. Podstawowe zasady żywienia konia, podstawowe pasze. Pomoce jeździeckie, rodzaje i ich
stosowanie. Powodowanie koniem w podstawowych chodach (wiadomości o mechanice ruchu układu
"koń-jeździec"). Zasady bezpieczeństwa w stajni, na ujeżdżalni i w terenie. Zasady pielęgnacji koni,
zapobieganie podstawowym urazom i najczęściej występującym chorobom koni. Zasady udzielania
ludziom pomocy przed medycznej.
Umiejętności praktyczne: Jazda stępem, kłusem wysiadywanym i anglezowanym oraz galopem,
zachowanie płynności chodów. Utrzymywanie równowagi w tych chodach. Jazda w zastępie, Przejazd
przez przeszkody terenowe (leżące gałęzie, kłody, drzewa, teren kamienisty). Pokonywanie podjazdów
i zjazdów. Jazda po plaży i płytkiej wodzie, pokonywanie głębokiej wody.
Wiedza i umiejętności z zakresu turystyki i krajoznawstwa: Znajomość oznakowania szlaków turystyki
jeździeckiej, pieszej i rowerowej. Znajomość walorów przyrodniczo-krajoznawczych terenu w rejonie
ośrodka. Odbycie wycieczki połączonej z biwakiem w terenie.
3. Praca własna: zapoznanie się z literaturą oraz udostępnionymi materiałami.
4. Literatura:
Pruchniewicz W., Akademia Jeździecka, Wydawnictwo Chaber PR – Akademia Jeździecka 2007,
podręcznik autoryzowany przez Polski Związek Jeździecki.
Heuschmann G., Gdyby konie mogły krzyczeć, Co jeździec powinien wiedzieć, aby jego koń cieszył się
dobrym zdrowiem, Wydawnictwo Chaber PR – Akademia Jeździecka 2007.
Psychopedagogiczne aspekty hipoterapii dzieci i młodzieży niepełnosprawnych intelektualnie,
Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, Warszawa 2003.