satelitarna interferometria radarowa (insar) wysokiej rozdzielczości z

SATELITARNA INTERFEROMETRIA RADAROWA (INSAR) WYSOKIEJ
ROZDZIELCZOŚCI Z WYKORZYSTANIEM DANYCH TERRASAR-X
Zbigniew Perski 1, Artur Krawczyk 2, Petar Marinkovic 3
1
Katedra Geologii Podstawowej, Wydział Nauk o Ziemi, Uniwersytet Śląski
Katedra Ochrony Terenów Górniczych Geoinformatyki i Geodezji Górniczej, Wydział Geodezji
Górniczej i InŜynierii Środowiska, Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie
3
Delft Institute of Earth Observation and Space Systems, Delft University of Technology
2
SŁOWA KLUCZOWE: satelitarna interferometria radarowa, wysokorozdzielcze zobrazowania
mikrofalowe, SAR
W niniejszym artykule autorzy pragną przedstawić swoje pierwsze spostrzeŜenia na temat
interferometrycznego przetwarzania danych Terrasar-X. Jest on pierwszym na świecie
wysokorozdzielczym satelitą obrazującym w zakresie mikrofal wyposaŜony w wysokorozdzielczy
aktywny radiolokator obrazowy typu SAR. UmoŜliwia on pozyskiwanie radarowych zobrazowań
w kilku trybach: SpotLight- (1.3 m), StripMap- (3.3 m) i Scan-SAR (14.8 m).
W projekcie zostały uŜyte dane SAR zarejestrowane w trybie StripMap o rozdzielczości
przestrzennej ok. 3.3m. Otrzymany interferogram, obejmujący swym zasięgiem rejon LegnickoGłogowskiego Zagłębia Miedziowego został porównany z danymi interferometrycznymi satelity
Envisat obejmującymi podobny okres czasowy. Z uwagi na wysoką rozdzielczość przestrzenną i małą
długość fali nie moŜna do danych TerraSAR-X zastosować istniejących algorytmów
interferometrycznych. W artykule omówiono równieŜ aspekty metodyczne związane ze specyfiką
danych wysokorozdzielczych SAR.
Interferogram TerraSAR-X charakteryzuje się bardzo dobrą koherencją. Pasmo X mikrofal
wykorzystywane w TerraSAR-X charakteryzuje się mniejszą długością fali aniŜeli pasmo
C wykorzystywane w systemach ERS i Envisat (5,7 cm). Sprawia to, Ŝe wiązka radarowa ulega
rozproszeniu od znacznie mniejszych obiektów co powoduje znacznie silniejszą dekorelację. Efekt
ten jest kompensowany przez zastosowanie krótszej bazy czasowej 11 dni w porównaniu z 35 dniami
dla ERS/Envisat. Czynnikiem znacznie bardziej poprawiającym koherencję jest jak się okazuje
wysoka rozdzielczość przestrzenna danych: charakterystyka rozpraszania sygnału jest bowiem
częściej zbliŜona do odbicia typu powierzchniowego niŜ tzw. odbicia objętościowego.
Prace badawcze sfinansowano w ramach projektu badawczego MNiSW : 4T12E 00126