Dodatek literacki

Dodatek literacki / maj 2015
Głos Siódemki
_____________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________
W kwietniu został ogłoszony szkolny konkurs
na wierszyk ortograficzny. Przedstawiamy
laureatów.
I miejsce
Weronika Kordyś, kl. VI c
Fochy Michaliny
Michała żona, pulchna Michalina,
późnym wieczorem narzekać zaczyna:
a to, że mucha w kuchni wciąż lata,
że gdzieś na grządce przepadła łopata,
że nad rzeczką pszenica nie rośnie.
Ze smutkiem i żalem marzy o wiośnie.
Chce Michał humor poprawić żonie
i czule do ucha tak szepce do niej:
moja kochana, pulchniutka pszczółko,
zaraz całuska dostaniesz w czółko.
Schowaj do pufy swe żale i fochy,
wytrzyj łzy ogromne jak grochy.
Powie ci to każda mucha:
najlepszy uśmiech od ucha do ucha.
II miejsce
Wiktoria Hołowacz, kl. V c
Historia spóźnionego żuka
III miejsce
Wiktoria Koładkiewicz, kl. VI a
Żuraw i żaba
Żałosny żuraw żuje żabę,
bo musi mieć coś na strawę.
Lecz choć żaba okazała,
przeżuć się nie dała.
U żurawia oczy w słup,
no a żaba w wodę chlup.
W rzecznej rzęsie skryta żaba,
naśmiewała się z sąsiada.
Wyróżnienie
Julia Karcz, kl. IV a
Wiosna
Pszczoła lata ponad łąką,
Jeżyk w chmurach kręci kółka,
Chyba się zaczyna wiosna –
cieszy się czarna gżegżółka.
Chrząszcz, co brzęczy w trawy cieniu,
Smutno rzecze do gżegżółki:
To nie wiosna Wam powiadam,
ale pierwsze jej jaskółki.
Inne wiersze
Żuk na umówione spotkanie przyszedł spóźniony
i zobaczył gniew swojej żony.
Pani Żukowa w różowej sukni stała,
na męża swego złowrogo spojrzała.
Żyrafa, która jej towarzyszyła, rzekła:
- moja miła, koleżanko droga,
nie bądź taka sroga!
Żuk smutną zrobił minę,
z nerwów się zakrztusił,
słowa magicznego z siebie nie wydusił.
Żyrafa znów się odezwała
i sytuację uratowała.
Pani Zukowa się uśmiechnęła
i z panem Żukiem
w romantycznym uścisku odfrunęła.
Amelia Podpora, kl. VI b
Tajemnicze słodycze
Niby takie słodkie,
niby nieszkodliwe,
a jednak – zdradliwe.
W nocy, gdy światła zostaną zgaszone
tańczą one jak szalone!
Pan Lizak z Landrynką to dobrana parka,
budzą się razem każdego poranka.
Pani Czekoladka z Batonem
poszli już w tan.
Tańczą lepiej od wszystkich panów i pań.
Pamiętajcie Drogie Dzieci,
by w swoim brzuszku nie śmiecić.
Ja wam radzę bardzo szczerze:
to warzywa i owoce
mają naturalne moce!
____________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________
Dodatek literacki / maj 2015
Głos Siódemki
_____________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________
Olga Kawśniewska, kl. V c
Dzieciństwo
Dziecko miło spędza czas na trawie,
nie może się oprzeć zabawie.
Książki czytać nie ma chęci,
tylko głową ciągle kręci.
Pomarańcze by chciało zjeść,
lecz się z miejsca nie chce podnieść.
Tak mu mija dzionek cały,
a ono ciągle jest ospałe.
Gdy na spanie przychodzi pora,
wciela się w rolę potwora.
Ucieka mamie po całym pokoju,
nikomu nie daje spokoju.
c. d. Sondy ze str. 2
Norbert Krajenka VI b – Cenię swoją mamę, że
mi pomaga w problemach i w nauce oraz za to, że
mnie kocha.
Ewelina Bakuła kl. VI b – Ja cenię swoją mamę za
to, jak mnie wychowała, za to, że gdy byłam młodsza, pomagała mi w odrabianiu lekcji, uczyła mnie
pisać i czytać, ale również dlatego, że broniła mnie
przed starszymi i za to, że mnie kocha! Szymon
Koneczny – Cenię mamę za to, że obdarza mnie miłością, za to, że chce dla mnie jak najlepiej, za to, że
darzy mnie szacunkiem.
Hataniel V – Za wszystko.
Norbert Pęczek V a – Cenię swoją mamę za to, że:
zawsze mi pomaga, nie zostawia mnie w potrzebie,
utrzymuje mnie. Można powiedzieć, że cenię ją za
to wszystko, co dla mnie zrobiła. Kocham moją
mamę.
SMILE XD kl. V a - Moją mamę cenię za to, że
mnie wychowała i wytrzymuje ze mną 24 h na dobę.
Moja mama jest najwspanialszą osobą na świecie.
DOMSTAIN<3 kl. V a – Cenię ją za to, że po prostu jest, kocha mnie i każdy dzień z nią jest piękny.
Gródka Wiktoria – Moją mamę cenię za to, że gdy
jestem smutna, wspiera mnie, jest dla mnie dobrą
osobą, może czasami krzyknie dla mojego dobra, ale
i tak ją kocham. Cenię ją jeszcze za to, że mi pomaga, kocha.
Julia Wojczyńska IV b – Moją mamę cenię za to,
że zawsze jest przy mnie, gdy jestem chora.
OJ KRASNAL – Ja cenię swoją mamę za to, co dla
mnie zrobiła i za to, że jest przy mnie.
Aleksandra Rutkowska IV b – Cenię moją mamę
za to, że robi mi kanapki do szkoły, kupuje mi fajne
rzeczy.
Roksana IV b – Cenię moją mamę, ponieważ urodziła mnie i szanuje mnie! Kocham moją mamę, bo
tyle w życiu mi już dała.
Monia IV b – Za to, że jest opiekuńcza, dba o mnie.
Moja mama jest moja.
Paulina Szyszka IV b – Cenię moją mamę za to, że
jest ze mną.
Oliwia Kaczmarek kl. IV b – Za radość, miłość.
Nasze mamy są cudowne, dlatego je szanujmy!
Wydarzenie artystyczne
Nasza redakcja nie tylko interesuje się tym, co się
dzieje w szkole. Śledzimy także ważne wydarzenia w naszym mieście i czasem wyruszamy poza
mury szkoły, aby w nich uczestniczyć. Tak było
7 maja, kiedy wybraliśmy się do galerii Labirynt,
aby uczestniczyć w otwarciu wystawy Stowarzyszenia Nauczycieli Twórczych „Jelo”. Świętowało
ono 10-lecie swojego istnienia. Wśród wystawionych prac znaleźliśmy dwa obrazy naszej pani od
plastyki – Lidii Wszołek. Miło było spotkać panią
w innych warunkach niż sala lekcyjna i złożyć jej
gratulacje. Tym razem to nie ona oceniała nasze
prace, lecz my podziwialiśmy jej inwencję twórczą.
____________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________