„Piosenka jubileuszowa”

„Piosenka jubileuszowa”
1. Chobrzańskie Liceum
Rocznicę świętuje,
Gości z całej Polski
W murach swych przyjmuje
2. Siedemdziesiąt lat już
Szkoła funkcjonuje
Nowym pokoleniom
Wiedzę przekazuje
3. Człowiek w szkole spędza
Najpiękniejsze lata
Trochę się pouczy
I użyje świata
4. A potem zatęskni
Za ta szkolną ławą
Za pierwszym westchnieniem
Za dobra zabawą
5. Młodzież z optymizmem
W przyszłość swą patrzyła
Zawsze przed lekcjami
Do Boga spieszyła
6. Kościół nieopodal
szkoły się znajduje
w młodym pokoleniu
sumienie kształtuje
7. Szkołę opuszczali
Młodzi patrioci
Pomocni ojczyźnie
Wśród życia „nawłoci”
8. Patronem Żeromski
Ważna to persona
Jeden z najświetniejszych
Wśród pisarzy grona
9. Młodzi śladem mistrza
Swego podążają
Bezinteresowność
W życie swe wcielają
10. Żeromski w chobrzańskich
Polach wypoczywał
„ogrodem miłości”
Chobrzany nazywał
11. Tutaj pisarz szukał
Do swych ksiąg natchnienia
Dwustuletnia grusza
Jest jego imienia
12. Chobrzany w „Popiołach”
Zwieńczenia doznały
Literacką nazwę
„Tarniny” przybrały
13. Ktoś mało domyślny
Może się nagłowić
Ale Chobrzaniacy
Wyjaśnić gotowi
14. Atmosfera Chobrzan
Jak balsam działała
Twórcy zmarłą matkę
Wciąż przypominała
15. Nastrój ten do dzisiaj
w Chobrzanach panuje
wioska swą gościnność
zawsze preferuje
16. Symbol „szklanych domów”
Odbicie znajduje
Piękne budownictwo
W tej wiosce króluje
17. Gdyby dziś Żeromski
Zobaczył Chobrzany
Ich uroda byłby
Wciąż oczarowany
18. Wąwozem pan Stefan
Na końcu cwałował
Drogę do Gorzyczan
W „Dziennikach” notował
19. Wielu tu osobom
Droga dobrze znana
Niegdyś tak błotnista
Dziś – asfaltowana
20. Drodzy pedagodzy
Kochani uczniowie
Jak szkołę szanować
Żeromski podpowie
21. Profesora Bema
Pisarz bardzo cenił
W wielu swych utworach
Postać tę wymienił
22. W dniu jubileuszu
My się przyłączamy
Naszym wychowawcom
Życzenia składamy
23. Niechaj trud Wasz zawsze
Plon obfity wyda
Wiedza przekazana
Następcom się przyda
24. Szkole jubilatce
Sto lat winszujemy
Pamięć o niej zawsze
W sercach mieć będziemy
Ewa Juda