Z ostatniej chwili: Nasz autor, senator Andrzej Wielowieyski, w dniu

Z ostatniej chwili:
Nasz autor, senator Andrzej Wielowieyski, w dniu 10 listopada 2011 roku
zostanie odznaczony przez Prezydenta RP orderem „Orła Białego”
Nakładem Wydawnictwa TRIO ukaże się książka Andrzeja
Wielowieyskiego Na rozdrożach dziejów. Historie
prawdziwe i alternatywne. Książka zawiera eseje historyczne o
szczególnie ważnych momentach i wydarzeniach polskiej historii.
Autor próbuje zrozumieć i wyjaśnić, dlaczego i jak do nich doszło
(Grunwald, upadek Rzeczypospolitej, powstania, Pierwsza Wojna
Światowa i Polska Odrodzona, Druga Wojna Światowa jako tragiczna
kontynuacja Pierwszej, wreszcie „Cud Solidarności”). W każdym z
tych wielkich wydarzeń był też możliwy, a nawet prawdopodobny,
zupełnie inny przebieg i rezultat, tego co się stało. Znacznie lepsze lub
znacznie gorsze. Dla zrozumienia naszych dziejów i tożsamości (kim
jesteśmy?) jest nam zatem potrzebna rzetelna „historia
alternatywna”, opisująca: „co by było, gdyby…”. Nie może być ona
swobodną fantazją, ale musi być rzetelną analizą rzeczywistości i
możliwych wariantów wydarzeń, która pozwala lepiej zrozumieć
nasze losy i nas samych. W tym zakresie książka jest też polemiką z
niektórymi dotychczasowymi próbami „historii alternatywnej”, które pojawiły się w naszych
księgarniach. Szczególnie ważne są oczywiście dzieje XX wieku, których autor był świadkiem
(pośrednio też Pierwszej Wojny przez swych bliskich), zwłaszcza Drugiej Wojny Światowej,
perypetii czasów komunistycznych i przełomu solidarnościowego, których był świadkiem i
aktywnym uczestnikiem.
Z książki dowiemy się m.in.:
 Co zaprzepaściliśmy w XVII wieku? Dlaczego Polska upadła?
 Dlaczego nie zasłużyliśmy na klęski, jakie nas dotknęły w XIX w.?
 Dlaczego niepodległość uzyskana w 1918 r. była złudna?
 Co wspólnego mają debaty „Solidarności” z sejmikami z XV i XVI wieku?
Informacje o autorze
Andrzej Wielowieyski, żołnierz AK. Od 1962 r. niezależny publicysta i redaktor „Więzi” oraz
działacz Klubów Inteligencji Katolickiej. Od strajku w Stoczni Gdańskiej działa w „Solidarności” jako szef
ośrodka ekspertów. Współtworzy Komitet Obywatelski w 1987 r. i przygotowuje Okrągły Stół oraz
kampanię wyborczą przed wyborami czerwcowymi w 1989 r. Wicemarszałek Senatu (1989–1991), a
później kilkakrotnie poseł i senator oraz członek władz Unii Wolności. W 1993 r. wiceprzewodniczący Rady
Europy, od 2004 r. przewodniczący Polskiej Rady Ruchu Europejskiego. Autor książek Przed trzecim
przyspieszeniem (1968), Przed nami małżeństwo (1972), Tajemnice i niespodzianki historii (2004).
Od Autora
Książkę te pisałem z serdeczną myślą o naszych przywódcach w zwycięskiej walce o wolność: o
Lechu Wałęsie, Tadeuszu Mazowieckim, Bronisławie Geremku i Leszku Balcerowiczu oraz o tych
wspaniałych ludziach, bez których zwycięstwo w tej walce o wyzwolenie nie byłoby możliwe: o Janie
Józefie Lipskim, Jacku i Gajce Kuroniach, Karolu Modzelewskim, Adamie Michniku, Antonim Macierewiczu i
księdzu Janie Zieji, a także moich przyjaciołach – bojownikach niepodległości: Wojciechu Ziembińskim,
Leszku
Moczulskim
i
Bogumile
Studzińskim,
wreszcie
o
współtwórcach
„Solidarności”:
Bogdanie
Borusewiczu, Annie Walentynowicz, Joannie i Andrzeju Gwiazdach, Krzysztofie Wyszkowskim, Alinie
Pieńkowskiej, Henryce Krzywonos, Aleksandrze Hallu, Bogdanie Lisie, Władysławie Frasyniuku, Zbigniewie
Bujaku i o pozostałych członkach Międzyzakładowego Komitetu Strajkowego. Ta serdeczna pamięć należy
się oczywiście dzielnym załogom wielkich zakładów pracy, zwłaszcza na Wybrzeżu i na Śląsku, które
podjęły w 1980 roku strajki sierpniowe i zwycięską walkę o solidarność narodu polskiego.
Serdecznie wspominam także zespól prowadzący przez wiele lat warszawski KIK z Andrzejem
Święcickim, Staszka Grabską, Bohdanem Cywińskim i Janiną Słomińską, zespół usługowy DiP, który
tworzyłem ze Stefanem Bratkowskim i Bogdanem Gotowskim oraz nasz zespół pracowników utworzonego
w 1981 roku Ośrodka Prac Społeczno-Zawodowych KK NSZZ Solidarność, który działał potem w
warunkach stanu wojennego, a zwłaszcza Ryszarda Bugaja, Janinę Walukową, Helenę Góralską, Irenę
Wóycicką, Andrzeja Topińskiego, Joannę i Jacka Kurczewskich oraz Katarzynę i Jana Cywińskich. Ze
szczególną wreszcie wdzięcznością wspominam moją współpracę w tamtych czasach z księdzem
biskupem Alojzym Orszulikiem, z Andrzejem Stelmachowskim i Witoldem Trzeciakowskim oraz z Ludwiką i
Henrykiem Wujcami, z którymi pracowałem nad przygotowaniem wyborów czerwcowych 1989 roku.
Wyrażam wdzięczność wielu ludziom, którzy mi pomogli w napisaniu tej książki: przede wszystkim
Tadeuszowi Mazowieckiemu, premierowi pierwszego po upadku PRL rządu, i profesorowi Andrzejowi
Friszke
za
krytyczne
przejrzenie
pierwszej
wersji
rozdziału
VII
oraz
profesorowi
Andrzejowi
Paczkowskiemu, który mi umożliwił przejrzenie polskich i obcych prób uprawiania historii alternatywnej.
Jestem też bardzo wdzięczny pani dr
Małgorzacie Wieczorkiewicz, która wspomogła mnie niezwykle
cennymi dla mojej pracy pozycjami bibliograficznymi. Wreszcie z całego serca dziękuję redaktorce książki,
pani Wandzie Kossobudzkiej, która ją istotnie udoskonaliła, oraz pani Dorocie Lis – dzięki, której książka
mogła ujrzeć światło dzienne.