Retrospektywna analiza częstości występowania alergii wśród

Retrospektywna analiza częstości
występowania alergii wśród pacjentów
z wypryskiem kontaktowym
Milena Wojciechowska1, Anna Hnatyszyn-Dzikowska1, Michał Chojnacki1,
Zbigniew Bartuzi2
1Katedra
Zdrowia Publicznego, Collegium Medicum im. Ludwika Rydygiera w Bydgoszczy,
Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu
2Katedra
i Klinika Alergologii, Immunologii Klinicznej i Chorób Wewnętrznych, Collegium Medicum
im. Ludwika Rydygiera w Bydgoszczy, Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu
Wprowadzenie
Wyprysk kontaktowy to zespół polimorficznych wykwitów skórnych o podłożu zapalanym, który powstaje
w wyniku kontaktu skóry z czynnikami drażniącymi lub alergenami. U znacznej części chorych występuje alergia
kontaktowa, nie mniej istotne w etiologii i przebiegu choroby jest uczulenie na alergeny wziewne i pokarmy.
Celem pracy była analiza epidemiologiczna obejmująca ustalenie częstości występowania alergii kontaktowej,
wziewnej i pokarmowej u pacjentów z wypryskiem kontaktowym.
Metodologia
Przeprowadzono retrospektywną analizę historii chorób pacjentów, którzy w okresie od stycznia 2012 roku do
grudnia 2013 roku zgłosili się do Przychodni Alergologicznej na diagnostykę zmian skórnych o charakterze
wyprysku kontaktowego. W analizie uwzględniono wyłącznie pacjentów, u których wykonano naskórkowe testy
płatkowe. Zebrane dane poddano analizie statystycznej.
Wyniki
W badaniu przeanalizowano historie chorób 79 pacjentów z wypryskiem kontaktowym, u których wykonano
naskórkowe testy płatkowe. Było to 61 kobiet w wieku 18-83 lata (średni wiek 46,5 lat) oraz 18 mężczyzn w wieku
22-80 lat (średni wiek 54,3 lata). Najczęstszą lokalizacją wyprysku kontaktowego były dłonie (n=28; 35,4%) oraz
twarz (n=22; 27,8%). Dodatnie wyniki naskórkowych testów płatkowych otrzymano u 29 (36,7%) pacjentów,
w tym najwięcej (n=12; 42,8%) u chorych z wypryskiem kontaktowym dłoni i u chorych z wypryskiem
kontaktowym twarzy (n=6; 27,2%) W badanej grupie najczęściej uczulającym haptenem był siarczan niklu (n=16,
55,1%), para-fenylenodiamina (n=13; 44,8%) oraz dwuchromian potasowy (n= 12; 41,3%). Testy prick
z alergenami wziewnymi wykonano u 65 pacjentów, z alergenami pokarmowymi u 29 pacjentów. U 27 (41,5%)
chorych otrzymano dodatnie wyniki testów prick na alergeny wziewne, w tym najwięcej u chorych z wypryskiem
kontaktowym dłoni (n=13; 20%), twarzy (n=7; 10,7%) i kończyny górnej (n=4; 6,1%). Alergię pokarmową
stwierdzono u 6 (20,6%) badanych, po 2 (33%) pacjentów z wypryskiem kontaktowym dłoni, twarzy i stóp.
Spośród alergenów wziewnych najczęściej uczulały D. Farinae, D. Pteronyssimus i trawy natomiast z alergenów
pokarmowych seler, papryka i mąka.
Wnioski
Dłonie i twarz są najczęstszą lokalizacją wyprysku kontaktowego. U znacznego odsetka chorych z wypryskiem
kontaktowym występuje alergia kontaktowa, zwłaszcza na metale i para-fenylenodiaminę. Istotnym problemem
w grupie pacjentów z wypryskiem kontaktowym jest także występowanie alergii wziewnej i pokarmowej. Z uwagi
na częste występowanie alergii u chorych z wypryskiem kontaktowym, diagnostyka jest złożona. Fakt ten, oraz
różnorodny obraz kliniczny i przewlekły przebieg choroby wpływać może na obniżenie jakości życia chorych.