Spotkać Zmartwychwstałego Lectio divina

Spotkać
Zmartwychwstałego
Lectio divina – czytanie i rozważanie Słowa
Bożego
VI niedziela wielkanocna
Parafia NMP Bolesnej, Wrocław – Strachocin, maj/czerwiec 2011
Opracowanie: Jolanta Prokopiuk
Lectio divina - metoda osobistego studium Pisma Świętego
Mnisi znali dwa sposoby medytacji Słowa Bożego: ruminatio – przetrawianie Słowa
Bożego poprzez jego ciągłe powtarzanie oraz lectio divina– Bożą lekturę, czytanie
Pisma Świętego. Ukształtowana była przez duchową egzegezę Pisma Świętego.
Chodziło w niej o to, że wszystkie słowa Biblii rozumiem jako drogę do Boga, jako
opis drogi duchowej. Chodzi tu raczej o pytanie: kim jestem, co jest tajemnicą mojego
życia, kim i czym stałem się dzięki Jezusowi Chrystusowi? Kiedy bowiem poprzez
medytację poczuję, kim jestem, zmieni się także moje działanie w świecie.
Kilka uwag o miejscu modlitwy, czasie oraz pozycji modlitewnej.
Miejsce – Idealne to kościół czy kaplica z wystawionym Najświętszym
Sakramentem. W praktyce będzie to każde miejsce, w którym znajdziemy choć
odrobinę wyciszenia.
Czas – Przynajmniej kwadrans. Dobrze jeśli będzie to pół godziny. Pora dnia nie
jest istotna, ważne tylko, byśmy byli przytomni i w czasie modlitwy nie zasnęli.
Pozycja w czasie modlitwy. Godna i wygodna. Można w tej modlitwie klęczeć,
można siedzieć na małej ławeczce, można też zwyczajnie usiąść na wygodnym
krześle przy stole.
Przebieg lectio divina– Istotą tej metody jest jej podział na:
I.
II.
III.
Czytanie (lectio)
Medytację (meditatio)
Modlitwę (oratio)
Całość poprzedzona być powinna chwilą wyciszenia, skupienia, prośbą skierowaną
do Ducha Świętego o dobre owoce. Na zakończenie powinniśmy podziękować Bogu
oraz dokonać refleksji nad naszą modlitwą – jak się czuliśmy, co było dobre w tej
modlitwie a co należałoby w niej poprawić w przyszłości.
Czytanie (lectio) wybieramy dłuższy fragment tekstu – przynajmniej jeden rozdział.
Nie zakładamy, że przeczytamy go w całości. Może się zdarzyć, że już pierwszy
werset będzie tym fragmentem nad którym powinniśmy zatrzymać się dłużej. Czytam
Pismo Święte powoli i uważnie, nie po to, by pomnożyć swoją wiedzę, lecz by
spotkać Boga w Jego Słowie. W czytaniu chodzi bowiem o znalezienie takiego
fragmentu (zwykle będzie to jeden werset), który nas poruszy. To poruszenie może
mieć bardzo różny charakter. Może to być ciekawość, niezrozumienie, pociecha,
piękno, niepokój. Poruszenie jest świadectwem, że ten werset jest dla nas
osobiście ważny. Bardzo ważną informacją jest złość lub agresja rodząca się
podczas czytania Słowa Bożego. Oznacza ona bowiem, że Jezus w Słowie Bożym
dotyka naszej nieuporządkowanej dziedzina życia. Jest bardzo istotne zwrócenie
uwagi na uczucia, które nam towarzyszą. Nie mamy wpływu na uczucia, które się
rodzą. Są ważne ponieważ, ukazują nam one stan naszego serca. Nie ma uczuć
dobrych i złych, ponieważ są one obojętne moralnie. Jeżeli rodzi się uczucie
zazdrości lub niechęci to nie jest to grzechem. Materią grzechu będzie dopiero nasza
odpowiedź na to uczucie.
Znalezienie tekstu, który porusza jest sygnałem , że kończy się etap “lectio”.
Medytacja (Meditatio) – Pierwotne, łacińskie znaczenie tego słowa to „powtarzanie”.
W tej części koncentrujemy się na znalezionym urywku. Czytamy go wielokrotnie ,
powoli, jakby smakując – całość wersetu lub jego fragmenty. Czytając możemy
akcentować różne części i wyrazy wersetu. Prawdopodobnie nauczymy się w ten
sposób wersetu na pamięć. Powtarzajmy go zatem także w myśli – może nam
pomóc zamknięcie oczu. Angażujmy na tym etapie nie tylko rozum ale także i serce.
Modlitwa (Oratio) – Na pewnym etapie medytacji zamienia się ona w modlitwę.
Będzie ona miała spontaniczny charakter. Czasami będzie to nasza aktywność, ale
możemy też być „porwani” przez Boże natchnienie. Wtedy modlitwa stanie się
bardziej działaniem Boga w nas niż naszym działaniem. Trudno przewidzieć, co
przyniesie modlitwa, jaki dokładnie charakter i kierunek przybierze. Może to być
zarówno przebłaganie, prośba jak i dziękczynienie i uwielbienie. Może mieć także
charakter krótkiej, żarliwej modlitwy, proszącej Boga, by ukoił moja tęsknotę, by
pozwolił się doświadczyć i ujrzeć. Warto wypowiedzieć się przed obliczem Boga
osobiście, rozmawiając o swoich reakcjach - radościach skłaniających do
uwielbienia, ale także o tym, co może trapić, powodować zawstydzenie czy wręcz
poczucie bezsilności.
29 .05. 2011, niedziela (VI niedziela wielkanocna)
JEZUS ZMARTWYCHWSTAŁY OBJAWIA SIĘ PRZEZ ZNAKI I CUDA
Wyciszenie:
Zapraszaj Ducha Świętego, aby On Prowadził modlitwę
Lectio (czytanie):
Dz 8, 5-8. 14-17
Przeczytaj wybrany fragment Słowa Bożego. Zatrzymaj się na wersecie, który Cię
poruszył.
Rozważanie:
• Krzyż nigdy nie miał być jedynym czy nawet głównym symbolem
chrześcijaństwa. Chrześcijanie nie używali krzyża jako symbolu przez
czterysta lat po Chrystusie. Czterysta lat najwcześniejszego i najbardziej
żywego chrześcijaństwa minęło bez krzyża jako głównego znaku
identyfikującego chrześcijanina.
• Pierwotny Kościół chrześcijański jako symbolu zmartwychwstania używał
uzdrowień i cudów, ponieważ właśnie to uznawał za coś zasadniczego.
• Znaki i cuda sprawiają, że chrześcijaństwo jest dobrą nowiną.
Zmartwychwstanie zmieniło bieg historii. Sam krzyż, a wraz z nim i cierpienie
nie było niczym nowym w rzeczywistości ziemskiej. Każdy naturalnie
doświadcza w jakiejś formie cierpienia ale absolutną esencją chrześcijaństwa
jest powstanie Jezusa z martwych - „jeśli Chrystus nie zmartwychwstał (…)
próżna jest wasza wiara” - 1Kor 15,14
• Mieszkańcy Samarii z uwagą słuchali tego co mówił Filip ze względu na
znaki i cuda, które oglądali własnymi oczami.
• Aby współczesny chrześcijanin mógł podobnie jak pierwsi chrześcijanie
ukazywać moc Jezusa, potrzebuje Ducha Świętego i Jego darów. Kościół
narodził się w czasie zesłania Ducha Świętego, dlatego nie ma Kościoła, ani
chrześcijaństwa bez Ducha Świętego.
• Jednakże należy pamiętać, że przyjęcie Ducha Świętego i jego darów
poprzedza osobiste nawrócenie.
2. Meditatio (powtarzanie)
Przeczytaj fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go 2-3 razy, powoli, delektując się
każdym słowem.
3. Oratio (modlitwa)
Powinna przybrać formę modlitwy, która zrodzi się w czasie modlitwy (przeproszenia,
prośby, dziękczynienia, uwielbienia).
30. 05. 2011 , poniedziałek
GŁÓD BOGA
Wyciszenie:
Zapraszaj Ducha Świętego, aby On Prowadził modlitwę
Lectio (czytanie):
Dz 16, 11 - 15
Przeczytaj wybrany fragment Słowa Bożego. Zatrzymaj się na wersecie, który Cię
poruszył.
Rozważanie:
Paweł będąc posłuszny Duchowi Świętemu wyrusza do Europy. Wyjeżdża w
nieznane, bez planowania bazy noclegowej, żadnego miejsca zakotwiczenia.
Zatrzymuje się w Filipii - głównym mieście Macedonii.
Podąża wraz z Tymoteuszem nad rzekę, ponieważ logika podpowiada mu, iż jest
to miejsce modlitwy. Rozpoczynają rozmowę z tamtejszymi kobietami, bo to one
spotykają się na modlitwie ( mijają wieki, ale ta cecha kobiecości pozostaje ciągle
aktualna)
Wybór Boga jest zawsze najlepszy, bo wie kogo wybiera. Apostoł przez swoje
wszechstronne wykształcenie zna na tyle współczesne języki, że bez kłopotu
nawiązuje kontakt i porozumiewa się z tamtejszymi mieszkańcami.
Pan otwiera serce kobiety imieniem Lidia. Jest to osoba zamożna, ponieważ
sprzedaje purpurę. Bóg zabezpiecza Pawłowi i Tymoteuszowi wszystko, co
potrzebne od strony materialnej. Bóg troszczy się o swoich posłańców.
Lidia była kobietą bojącą się Boga, dlatego tak szybko przyjęła nauczanie Pawła.
Została ochrzczona z całym swoim domem. Jej serce było gotowe do przyjęcia
Boga żywego.
Czasy współczesne wydają się być trudniejsze, ponieważ są nasycone
konsumpcjonizmem. Jesteśmy syci jedzenia, czasami przejedzeni. Sycimy się
posiadaniem różnych dóbr materialnych, ale to nasycenie trwa krótko. Tęsknimy
do czegoś większego i głębszego, dlatego czasami Bóg przeprowadza nas przez
trudne doświadczenia, aby zrodziła się w nas potrzeba otwarcia na Jego
obecność.
Człowiek współczesny bardzo potrzebuje postu, aby otworzyć się na potrzeby
duchowe. Potrzebuje postu, aby być zdrowszy. Głód fizyczny bowiem rodzi głód
Boga. Oto nadejdą dni- wyrocznia Pana Boga – gdy ześlę głód na ziemię, nie
głód chleba ani pragnienia wody, lecz głód słuchania słów Pańskich. (Am 8,11)
4. Meditatio (powtarzanie)
Przeczytaj fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go 2-3 razy, powoli, delektując się
każdym słowem.
5. Oratio (modlitwa)
Powinna przybrać formę modlitwy, która zrodzi się w czasie modlitwy (przeproszenia,
prośby, dziękczynienia, uwielbienia).
31. 05. 2011, wtorek (święto nawiedzenia NMP)
MARYJA PRZYNOSZĄCA DUCHA ŚWIĘTEGO
Wyciszenie:
Zapraszaj Ducha Świętego, aby On Prowadził modlitwę
Lectio (czytanie):
Przeczytaj wybrany fragment Słowa Bożego. Zatrzymaj się na wersecie, który Cię
poruszył.
Rozważanie:
Na wieść o tym, że Elżbieta spodziewa się dziecka, Maryja wyrusza w
pośpiechu w drogę, aby wspomóc swoją kuzynkę. Miłość śpieszy się kochać
ludzi. Maryja potrafi kochać, ponieważ nauczona jest przez swoich rodziców
służby innym ludziom. Nie boi się ponosić trudów.
Dwie kobiety w różnym wieku, ale w podobnej sytuacji. Jedna jest nastolatką,
druga kobietą w podeszłym wieku. Obie noszą pod sercem swoich synów.
Łączy je miłość do Jahwe. Elżbieta latami prosiła o dziecko. Maryja
niespodziewanie otrzymuje propozycję przyjęcia Boga do swojego łona i
życia.
Maryja, aby przyjąć Boga żywego, zostaje napełniona chwałą Pana, tak jak
Arka przymierza. Jest napełniona Duchem Świętym także dla swojego
bezpieczeństwa, ponieważ nikt kto zobaczył świętego Boga twarzą w twarz
nie mógł pozostać żywy. Duch Święty uzdalnia ją do zrealizowania jej
powołania.
Wystarczyło proste i życzliwe pozdrowienie Maryi, aby Elżbieta została
napełniona Duchem Świętym. Wystarcza obecność Maryi, aby Duch Święty
zaznaczał swoją obecność.
Elżbieta wydaje okrzyk i błogosławi. Mały Janek podskakuje i pląsa w
brzuchu. Elżbieta otrzymuje dodatkowo dar poznania Mesjasza w łonie
Maryi. To tylko możliwe jest pod wpływem Ducha Świętego.
My także możemy mieć swój czas nawiedzenia, gdy tylko będziemy w
potrzebie i zaprosimy Maryję do swoich spraw. Maryja jak każda osoba
potrzebuje być zaproszona i oczekiwana. Ona szanuje prywatność i wolną
wolę człowieka. Nigdy się nie narzuca. Nie chce zdominować człowieka. Jest
przeźroczysta na Boga. Potrafi stać w oddaleniu i gotowości służenia.
4. Meditatio (powtarzanie)
Przeczytaj fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go 2-3 razy, powoli, delektując się
każdym słowem.
6. Oratio (modlitwa)
Powinna przybrać formę modlitwy, która zrodzi się w czasie modlitwy (przeproszenia,
prośby, dziękczynienia, uwielbienia).
1. 06. 2011, środa
NIE BĘDZIESZ MIAŁ BOGÓW CUDZYCH PRZEDE MNĄ
Wyciszenie:
Zapraszaj Ducha Świętego, aby On Prowadził modlitwę
Lectio (czytanie):
Dz 17, 15. 22-18,1
Przeczytaj wybrany fragment Słowa Bożego. Zatrzymaj się na wersecie, który Cię
poruszył.
Rozważanie:
Paweł dociera do Aten i przemawia na Areopagu miasta. Mówi po grecku
nawiązując do naturalnych skłonności każdego człowieka, czyli do jego
religijności.
Człowiek ze swojej natury potrzebuje jakiegoś boga. Jeżeli nie będzie służył Bogu
żywemu i prawdziwemu, to będzie służył jakiemuś bożkowi w postaci pieniędzy,
dzieci, pracy, telewizji.
W zasadzie człowiek potrafi sobie uczynić bożka ze wszystkiego. Nawet z
najlepszych rzeczy. Bóg dlatego też wprowadza człowieka w różne próby, aby
sprawdzać jego serce: czy jest coś ważniejszego niż On sam.
Abraham musiał złożyć w ofierze swojego syna Izaaka, syna obietnicy. Bóg
chciał się przekonać, czy jego ukochany, wyczekiwany syn nie zajął miejsca
Boga żywego.
Równocześnie mowa na Areopagu w Atenach jest największą misyjną porażką
Pawła. Gdy apostoł zaczął głosić zmartwychwstanie Jezusa, Grecy odpowiedzieli
mu: posłuchamy cię innym razem.
Człowiek w swoim sercu musi być przekonywany przez Ducha Świętego, aby
przyjąć Bożą inność i Boże wezwanie. Jezus powiedział do Piotra w Cezarei
Filipowej: Błogosławiony jesteś , Szymonie, Synu Jony. Albowiem nie objawiły ci
tego ciało i krew, lecz Ojciec mój, który jest w niebie. (Mt 16,17)
Równocześnie Bóg przez różne trudne doświadczenia (trudną łaskę)
przygotowuje serce człowieka do tego, aby człowiek zapragnął Boga, aby
pragnął odpowiedzieć na Boże wezwanie.
4. Meditatio (powtarzanie)
Przeczytaj fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go 2-3 razy, powoli, delektując się
każdym słowem.
5. Oratio (modlitwa)
Powinna przybrać formę modlitwy, która zrodzi się w czasie modlitwy (przeproszenia,
prośby, dziękczynienia, uwielbienia).
2. 06.2011, czwartek
W ŻYCIU CHRZEŚCIJAN NIE MA PRZYPADKOWYCH LUDZI I SYTUACJI
Wyciszenie:
Zapraszaj Ducha Świętego, aby On Prowadził modlitwę
Lectio (czytanie):
Dz 18, 1- 8
Przeczytaj wybrany fragment Słowa Bożego. Zatrzymaj się na wersecie, który Cię
poruszył.
Rozważanie:
Paweł wyrusza z Aten do Koryntu. Jako stolica Achai miasto to już dawno
przewyższało Ateny. Rzymski Korynt był pod względem politycznym i
gospodarczym głównym ośrodkiem Grecji i słynął z niespotykanej wówczas
rozpusty. Było to jedno z najbardziej zaludnionych i najbardziej zdeprawowanych
miast w cesarstwie.
Po ludzku wydawałoby się, że nie ma szans głoszenia Dobrej Nowiny w tak
zdeprawowanym mieście. Jednak Bóg przez zbieg różnych okoliczności tak
prowadzi Pawła, że żadne prawa i żadne sytuacje nie są przeszkodą w
realizowaniu planów Bożych.
Małżeństwo Akwili i Pryscylli przybyło do Koryntu z powodu prześladowania
Żydów w Italii. Są małżeństwem chrześcijańskim żydowskiego pochodzenia. W
Koryncie w tamtym okresie działa duża synagoga żydowska.
Spotykają Pawła, który zajmuje się tym samym rzemiosłem. Łukasz autor
Dziejów wspomina, że Paweł przyszedł do nich i zamieszkał z nimi, ponieważ tak,
jak oni wyrabiał namioty.
Okazuje się, że także ludzkie umiejętności potrafią połączyć ludzi i stworzyć
płaszczyznę współpracy dla Królestwa Bożego. Dla Boga nie ma przypadkowych
ludzi i przypadkowych zawodów, przypadkowych miejsc i okoliczności.
Tylko Bóg potrafi doprowadzić do spotkania konkretnych osób przez przedziwne
wydarzenia lub splot wydarzeń.
Paweł w swojej gorliwości głoszenia Dobrej Nowiny idzie dalej. W poprzedniej
wspólnocie zostawia Tymoteusza i Sylasa, którzy czuwają nad uczniami w
Macedonii. Docierają także do Pawła z funduszami materialnymi, które pozwalają
mu oddać się wyłącznie nauczaniu.
7. Meditatio (powtarzanie)
Przeczytaj fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go 2-3 razy, powoli, delektując się
każdym słowem.
8. Oratio (modlitwa)
Powinna przybrać formę modlitwy, która zrodzi się w czasie modlitwy (przeproszenia,
prośby, dziękczynienia, uwielbienia).
3 .06. 2011 , piątek
BÓG ŹRÓDŁEM POCIESZENIA I WSPARCIA
Wyciszenie:
Zapraszaj Ducha Świętego, aby On Prowadził modlitwę
Lectio (czytanie):
Dz 18, 9-18
Przeczytaj wybrany fragment Słowa Bożego. Zatrzymaj się na wersecie, który Cię
poruszył.
Rozważanie:
Po grzechu pierworodnym lęk w jakiś sposób wpisany jest w człowieczeństwo.
Bóg przychodzi do Pawła w widzeniu i mówi mu: nie lękaj się. Wydaje się, że
Paweł zahartowany jest w jakiś sposób w trudach i cierpieniu, ale jak każdy, ma
swoje granice wytrzymałości.
Czasami wystarczy jedno słowo, jak w przypadku proroka Eliasza i zwycięstwo
nad prorokami Baala zamienia się w ucieczkę i porażkę. (por. 1Krl 19,1-9)
Bóg zapewnia Pawła, że jest z nim. Bóg przychodzi z łaską pocieszenia. Dodaje
odwagi i ukazuje perspektywę służby. Dzieło Boże objawia się w pełni w dłuższym
okresie czasu. Bóg daje siły, aby kontynuować dzieło. Paweł w konsekwencji
pozostaje w Koryncie przez rok i sześć miesięcy.
Dzieło ludzkie potrafi mieć nawet imponujący początek, ale bez Bożej pomocy
rozpada się jak domek z kart. Kościół rozpoznaje dzieła Boże właśnie przez ich
trwałość i przynoszony owoc.
Paweł dostaje się przed sąd świecki prokonsula Achai, oskarżany przez
tamtejszych Żydów.
Sam Bóg broni Pawła
przez Gallio - ówczesnego
przedstawiciela Rzymian. Żydzi pozostali na przysłowiowym „lodzie”.
Ileż apostoł musiał mieć sił fizycznych i wytrzymałości psychicznej w różnorakich
doświadczeniach pracy misyjnej. Sam o tym pisze w Drugim Liście do Koryntian:
Bardziej przez trudy, bardziej przez więzienia; daleko bardziej przez chłosty, przez
częste niebezpieczeństwa śmierci. Przez Żydów pięciokrotnie byłem bity po
czterdzieści razów bez jednego. Trzy razy byłem sieczony rózgami, raz
kamieniowany, trzykrotnie byłem rozbitkiem na morzu, przez dzień i noc
przebywałem na głębinie morskiej. (2Kor 11, 23b-25) Paweł stale doświadczał,
że moc w słabości się doskonali.
4. Meditatio (powtarzanie)
Przeczytaj fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go 2-3 razy, powoli, delektując się
każdym słowem.
5. Oratio (modlitwa)
Powinna przybrać formę modlitwy, która zrodzi się w czasie modlitwy (przeproszenia,
prośby, dziękczynienia, uwielbienia).
4. 06. 2011, sobota
BÓG WYKORZYSTUJE WSZELKIE NASZE ZAINTERESOWANIA
DLA DOBRA KRÓLESTWA BOŻEGO
Wyciszenie:
Zapraszaj Ducha Świętego, aby On Prowadził modlitwę
Lectio (czytanie):
Dz 18, 23-28
Przeczytaj wybrany fragment Słowa Bożego. Zatrzymaj się na wersecie, który Cię
poruszył.
Rozważanie:
Bóg jest mistrzem w wykorzystywaniu naszych umiejętności, zdolności, pasji,
zawodów w celu głoszeniu Jezusa zmartwychwstałego. Apollos był człowiekiem
uczonym i znającym świetnie Pisma. Wszystko to służyło w życiu tego człowieka
do głoszenia Jezusa.
Autor "Władcy pierścieni" Tolkien zajmował się w życiu zawodowym mitami i
legendami staroangielskimi. Po nawróceniu, na podstawie tych mitów stworzył
dzieło o walce duchowej. Walce dobra ze złem.
Po Pawle z Tarsu, ale i po Apollosie widać jak ważna jest pasja w życiu człowieka.
Pasja pozwala człowiekowi głęboko się zaangażować, ujrzeć jakiś sens w życiu.
Pasja porusza serce i zaraża innych do tej samej pracy.
Paweł i Apollos z tą samą pasją rozpoczęli głoszenie Jezusa ukrzyżowanego i
zmartwychwstałego. Pan Bóg pozwolił im wykorzystać wszystkie swoje
umiejętności dla Królestwa niebieskiego. Łukasz autor Dziejów apostolskich
nadmienia, że Apollos dzielnie uchylał twierdzenia Żydów, wykazując publicznie z
Pism, że Jezus jest Mesjaszem.
4. Meditatio (powtarzanie)
Przeczytaj fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go 2-3 razy, powoli, delektując się
każdym słowem.
5. Oratio (modlitwa)
Powinna przybrać formę modlitwy, która zrodzi się w czasie modlitwy (przeproszenia,
prośby, dziękczynienia, uwielbienia).