12. ADORACJA - Ja jestem Krzewem Winnym

Transkrypt

12. ADORACJA - Ja jestem Krzewem Winnym
Tak bowiem nakazał nam Pan: Ustanowiłem Cię ŚWIATŁOŚCIĄ dla pogan,
abyś był zbawieniem aŜ po krańce ziemi». (Dz 13,47)
Wy jesteście ŚWIATŁEM świata...
Tak niech świeci wasze ŚWIATŁO przed ludźmi,
aby widzieli wasze dobre uczynki i chwalili Ojca waszego,
który jest w niebie. (Mt 5, 16)
Teraz jesteście światłością w Panu:
postępujcie jak dzieci światłości!
Owocem bowiem ŚWIATŁOŚCI jest
wszelka prawość i sprawiedliwość, i prawda. (Ef 5,8-9)
5.
JA JESTEM
Światłością Świata
Kto miłuje swego brata,
ten trwa w ŚWIATŁOŚCI
i nie moŜe się potknąć. (2 J 1,10)
Pan zapala przed nami lampy stopniowo,
w miarę jak się postępuje i w miarę potrzeb.
Nie zapala wszystkich na raz na początku,
kiedy nie są jeszcze potrzebne;
Rozesłanie
nie marnuje światła,
lecz daje je
zawsze we właściwym czasie.
Jezus nazwał samego siebie
„Światłością świata” (J 8,12)
i ten Jego przymiot staje się wyraźnie widoczny
w takich momentach Jego Ŝycia,
jak przemienienie i zmartwychwstanie,
w których jaśnieje Jego Boska chwała.
W Eucharystii natomiast chwała Chrystusa jest przysłonięta.
Sakrament Eucharystii jest misterium fidei [tajemnicą wiary]
w całym tego słowa znaczeniu!
Niemniej właśnie przez tajemnicę swojego całkowitego ukrycia
Chrystus staje się tajemnicą światła,
dzięki której wierzący zostaje wprowadzony
w głębię Ŝycia BoŜego.
(Jan Paweł II, «Zostań z nami, Panie», List Apostolski o Eucharystii, 11)
Błogosławieństwo
Skierniewice, 16.XI.2010
Kaplica Sióstr Apostolinek
bł. Jakub Alberione
Wiemy z doświadczenia jak trudno jest iść w ciemności.
Czy to będzie las, czy ulica czy pomieszczenie, jeśli nie ma w
nim światła moŜna zabłądzić, uderzyć o coś, upaść... Gdy
poruszamy się w ciemności ogarnia nas lęk, bo nie wiemy gdzie
jesteśmy, w którą stronę się udać, a miejsce w jakim się
znajdujemy staje się w tym momencie dla nas niebezpieczne...
Jezus dziś zapewnia nas, Ŝe kto idzie za Nim, ŚWIATŁOŚCIĄ ŚWIATA,
nie będzie chodził w ciemności, lecz będzie miał światło Ŝycia!
Światło – jest jedną z najpiękniejszych metafor o Bogu:
«Bóg jest światłością» mówi nam św. Jan Apostoł. Światło jest
teŜ pierwszą rzeczywistością, jaką Bóg stworzył: «Niechaj się
stanie światłość!» (Rdz 1,3). Światło daje Ŝycie, energię,
wzrost. W jego blasku wszystko nabiera piękna. Wystarczy
pomyśleć ile radości daje nam słoneczny dzień, ile plonów
zbieramy podczas słonecznego lata... Blask ogniska rozświetla,
rozgrzewa, rozwesela i jednoczy osoby zgromadzone wokół. Moc
ognia oczyszcza szlachetne metale. Blask lampy oświeca drogę
przed nami. Światło w róŜnych postaciach jest niezbędne w
naszym codziennym Ŝyciu.
Oprócz zewnętrznego piękna, światło ma teŜ swój wymiar
wewnętrzny, prowadzi nas do poznania prawdy: «Twoje słowo jest
lampą dla moich stóp i światłem na mojej ścieŜce» (Ps 119,105).
Od nas zaleŜy czy przyjmiemy zaproszenie Chrystusa, aby
iść za NIM, iść w świetle Jego miłości, czy pozostaniemy uparci
jak faryzeusze, zamknięci we własnych poglądach, skoncentrowani
tylko na sobie i bojący się zbliŜyć do światła, gdyŜ «Światło
przyszło na świat, lecz ludzie bardziej umiłowali ciemność
aniŜeli światło: bo złe były ich uczynki. KaŜdy bowiem, kto się
dopuszcza nieprawości, nienawidzi światła i nie zbliŜa się do
światła, aby nie potępiono jego uczynków. Kto spełnia wymagania
prawdy, zbliŜa się do światła, aby się okazało, Ŝe jego uczynki
są dokonane w Bogu» (J 3,19-21).
Z Ewangelii św. Jana (J 8,12-18)
A
oto znów przemówił do nich Jezus tymi słowami: «Ja jestem
ŚWIATŁOŚCIĄ ŚWIATA. Kto idzie za Mną, nie będzie chodził w
ciemności, lecz będzie miał światło życia». Rzekli do Niego
faryzeusze: «Ty sam o sobie wydajesz świadectwo. Świadectwo Twoje
nie jest prawdziwe». W odpowiedzi rzekł do nich Jezus: «Nawet
jeżeli Ja sam o sobie wydaję świadectwo, świadectwo moje jest
prawdziwe, bo wiem skąd przyszedłem i dokąd idę. Wy zaś nie
wiecie, ani skąd przychodzę, ani dokąd idę. Wy wydajecie sąd według
zasad tylko ludzkich. Ja nie sądzę nikogo. A jeśli nawet będę sądził,
to sąd mój jest prawdziwy, ponieważ Ja nie jestem sam, lecz Ja i Ten,
który Mnie posłał. Także w waszym Prawie jest napisane, że
świadectwo dwóch ludzi jest prawdziwe. Oto Ja sam wydaję
świadectwo o sobie samym oraz świadczy o Mnie Ojciec, który Mnie
posłał».
Pomyśl
3. «Będzie miał światło życia». Słowo Jezusa jest życiem i daje życie!
Im bardziej będziesz Go słuchał, tym bardziej będzie cię oświecać i
rozgrzewać twoje serce. Przebywając w Jego Obecności staniesz się
osobą promienną, radosną i ciepłą. Staniesz się PROMIENIEM
ŚWIATŁA dla innych! Gdzie w sposób szczególny pragniesz nieść to
światło?
Antyfona
Jezu, Tyś jest światłością mej duszy
Niech ciemność ma nie przemawia do mnie już.
Jezu, Tyś jest światłością mej duszy
Daj mi moc przyjąć dziś miłość Twą!
Bóg jest ŚWIATŁOŚCIĄ, a nie ma w Nim Ŝadnej ciemności. (1 J 1,5)
Błogosław, duszo moja, Pana!
O BoŜe mój, Panie, jesteś bardzo wielki!
Odziany we wspaniałość i majestat,
ŚWIATŁEM okryty jak płaszczem (Ps 104,2)
W Nim było Ŝycie,
a Ŝycie było ŚWIATŁOŚCIĄ ludzi,
a ŚWIATŁOŚĆ w ciemności świeci
i ciemność jej nie ogarnęła. (J 1,4-5)
Twoje słowo jest lampą dla moich stóp
i ŚWIATŁEM na mojej ścieŜce (Ps 119,105)
Moje oczy ujrzały Twoje zbawienie,
któreś przygotował wobec wszystkich narodów:
ŚWIATŁO na oświecenie pogan
i chwałę ludu Twego, Izraela». (Łk 2, 30-32)
Jezus przemienił się wobec nich:
twarz Jego ZAJAŚNIAŁA JAK SŁOŃCE,
odzienie zaś stało się BIAŁE JAK ŚWIATŁO.(Mt 17,2)
1. «Ja jestem światłością świata»... Przypomnij sobie sytuacje, kiedy
doświadczyłeś, że Jezus jest Światłością twojego serca, że Jego
obecność, Jego słowo prowadzi cię przez życie...
Jak długo jestem na świecie,
jestem ŚWIATŁOŚCIĄ świata». (J 9,5)
2. «Kto idzie za mną nie będzie chodził w ciemności». Czy pozwalasz,
aby Ewangelia oświecała twój sposób myślenia, projekty życiowe,
uczucia i pragnienia? Jest w Tobie pragnienie poznawania Jezusa
poprzez czytanie Słowa Bożego? Jak często sięgasz po Biblię?
Ja przyszedłem na świat jako ŚWIATŁO,
aby kaŜdy, kto we Mnie wierzy,
nie pozostawał w ciemności. (J 12, 46)