List pożegnalny Dziekan WNSiD

Czcigodny Pułkowniku, Szanowny Doktorze, Drogi Jerzy, Najmilszy Przyjacielu.
Twoja śmierć pozostawiła całą społeczność naszej uczelni – Dolnośląskiej Szkoły
Wyższej, pozostawiła społeczność naszego Wydziału - Wydziału Nauk
Społecznych i Dziennikarstwa - w ogromnym bólu, przejmującym smutku i
głębokim niedowierzaniu.
Nie sposób, Jerzy, uwierzyć, że nie będziesz już dzielił się ze studentami swoją
wiedzą, nie będziesz zarażał ich swym entuzjazmem i zaangażowaniem, nie
zasypiesz nas – pracowników Wydziału – kolejną porcją nowości z szerokiego
świata. Nie sposób uwierzyć, że nie zawitasz do każdego z naszych pokoi, by z
szerokim uśmiechem, niezmienną werwą i wciąż kipiącą energią zrelacjonować
czy skomentować bieżące newsy – nade wszystko te, dotyczące polityki
bezpieczeństwa i obronności. Ta problematyka to nie był tylko przedmiot
Twoich badań i aktywności zawodowej. To przede wszystkim wielka Twoja
pasja. Pasja, którą z taką siłą infekowałeś wszystkich dookoła, nie pozwalając,
byśmy cokolwiek przeoczyli, byśmy mogli być obojętni na jej niuanse.
Nie sposób uwierzyć, że zabraknie Twego głosu jako wybitnego eksperta w
zakresie historii i bieżącej sytuacji w NATO, ONZ czy OBWE, Twoich badań i
analiz w odniesieniu do konfliktów zbrojnych z różnych regionów tego świata.
Że zabraknie Twego zaangażowanego osądu w odniesieniu do burzliwych
spraw naszego globu.
Składamy, Jerzy, hołd Twojej pasji, hołd wysiłkowi, jaki wkładałeś w każde
działanie związane z naukową, dydaktyczną i organizacyjną aktywnością
naszego wydziału. Składamy Ci wyrazy szacunku i podziękowania, za wszystko,
czego doświadczyli studenci bezpieczeństwa narodowego, wszyscy pracownicy
naszego Wydziału, a także młodzież ponadgimnazjalna, którą obejmowaliśmy
naszymi projektami warsztatowymi z zakresu bezpieczeństwa. Dziękujemy Ci,
Jerzy. To zawsze pozostanie w naszej pamięci. Spoczywaj w pokoju.
Beata Sierocka