1. „Retoryka wykluczenia” oparta na zabiegach dyskursywnych
Transkrypt
1. „Retoryka wykluczenia” oparta na zabiegach dyskursywnych
1. „Retoryka wykluczenia” oparta na zabiegach dyskursywnych zmierzających do uwypuklenia racji jednej ze stron przy jednoczesnym celowym marginalizowaniu drugiej strony dyskursu charakteryzowana była przez: a) M. Reisigla i R. Wodak; b) M. Canovan; c) P. Wiles. 2. Argumenty tzw. ad hominem stosowane często przez populistów penalnych: a) Dostosowane są do opinii słuchającego; b) Zmierzają do wpłynięcia na odbiorcę w celu zmiany poglądów; c) Stanowią podstawę zjawiska polaryzacji społecznej. 3. Zjawisko populizmu penalnego ściśle związane jest z: a) Negacją represyjnej polityki kryminalnej; b) Podkreśleniem bezwzględnej racjonalizacji karania; c) Afirmacją alternatywnych rozwiązań w prawie karnym, np. wprowadzaniu metod restorative justice. 4. Modelowe zjawiska interakcji mediów z systemem politycznym określone jako model adwersarzy oraz model wymiany zaproponowali: a) M. Ancel; b) J.G. Blumer; c) M. Canovan. 5. Zgodnie z badaniami T. Szymanowskiego z 2011 r. najpowszechniejszym źródłem wiedzy Polaków o przestępczości są środki masowego przekazu. W próbie poddano badaniu ponad tysiąc osób. Wynik wskazał, iż środki te są podstawowym źródłem wiedzy dla: a) 30% badanych; b) 61% badanych; c) 85 % badanych. 6. Rzeczywisty obraz zarejestrowanej przestępczości (zgodny z najnowszymi Raportami o stanie bezpieczeństwa państwa) pokazuje, iż: a) Stałą tendencją jest spadek rejestrowanych przestępstw, poza przestępczością gospodarczą i tzw. cyberprzestępczością; b) Stałą tendencją jest ogólny jest spadek rejestrowanych przestępstw; c) Stałą tendencją jest ogólny wzrost rejestrowanych przestępstw, poza przestępstwami przeciwko życiu i zdrowiu. 7. Kreowanie przez media obrazu ciągłego zagrożenia, w tym zagrożenia przestępczością zostało określone mianem: a) Moralnego zaniepokojenia; b) Moralnego zagrożenia; c) Moralnej paniki. 8. Badania z 2009 przeprowadzone w oparciu o analizę dzienników w Chicag, Filadelfii i San Francisco pokazały, że im więcej informacji pojawiało się o zagrożeniach związanych z przestępczością tym rosło społeczne zaniepokojenie i obawa przed tym zjawiskiem. Badanie te przeprowadzili: a) M. Gordon, L. Heath; b) K. Gross; c) S. Ghanem. 9. Termin „przestępstwa białych kołnierzyków” (white collar crimes) wprowadzony został do nauki przez: a) R. K. Mertona b) J. Braithwaite`a; c) E. H. Sutherlanda. 10. Teoria tzw. agenda setting theory: a) Zakłada odpowiedni, selektywny dobór materiału w celu nagłaśniania określonych wydarzeń; b) Zakłada dążenie do stosowania ujednoliconego przekazu we wszystkich istniejących mediach; c) Nie dotyczy wpływu mediów na społeczeństwo. 11. Osobą, która podkreślała, iż nie kara czy wstyd wynikające z faktu popełnienia przestępstwa, a poczucie zła nabyte w procesie dorastania u przeciętnego człowieka prowadzi do zachowania postawy praworządnej był: a) R. Merton; b) J. Braithwaite; c) I. Kant. 12. Zjawisko wiktymizacji wtórnej polega na: a) Dążeniu do naprawienia szkód i krzywd wyrządzonych przestępstwem; b) Postulowaniu ujęcia mediacji, jako środka służącego ofiarom przestępstw; c) Polega m.in. na ponownym pokrzywdzeniu ofiary przestępstwa przez organy państwa. 13. Polityka kryminalna: a) Według niektórych stanowi część kryminologii; b) Polega na analizie i prognozowaniu zaostrzania kar; c) Są to wytyczne (zasady) jakimi powinien kierować się ustawodawca przy tworzeniu norm prawa karnego. 14. Przekaz medialny w zakresie kształtowania społecznej opinii dotyczącej wymiaru sprawiedliwości karnej: a) Powoduje zwiększenie zaufania społeczeństwa; b) Powoduje zmniejszenie zaufania społeczeństwa; c) Jest bez wpływu na społeczny odbiór. 15. Etiologia przestępczości: a) Wskazuje na przyczyny czy motywy popełniania przestępstw; b) Wskazuje na rozmiary popełniania przestępstw; c) Wyjaśnia fenomen przestępczości w oparciu o statystykę kryminalną. 16. Zjawisko tzw. mass imprisonment opisane pierwotnie w literaturze amerykańskiej polega m.in.: a) Na powszechnym uregulowaniu kary pozbawienia wolności jako elementu systemu sankcji kryminalnych; b) Na powszechnym stosowaniu kary pozbawienia wolności jako środka kontroli w dzisiejszym społeczeństwie; c) Na powszechnej krytyce stosowania instytucji kary pozbawienia wolności w realiach dzisiejszej polityki kryminalnej. 17. Teoria broken windows zakładająca między innymi wpływ środowiska miejskiego na zachowania przestępne, wykorzystanie okazji do popełnienia drobnego przestępstwa sformułowana została w roku 1982 przez: a) J. Wilsona i G. Kellinga b) R. Mertona c) R. Martinsona 18. Skutkiem amerykańskich programów resocjalizacyjnych z połowy XX wieku był znaczący wzrost przestępczości. W roku 1974 w USA opublikowano raport pt. „What Works” wskazujący na negatywny wpływ resocjalizacji na obraz przestępczości. W latach następnych: a) W USA doszło do złagodzenia polityki kryminalnej; b) Zaostrzono znacząco środki prawa karnego; c) Zmodyfikowano programy resocjalizacyjne, co miało bezpośredni wpływ na spadek liczby przestępstw w niektórych częściach USA. 19. W realiach Polskiej polityki kryminalnej również obserwuje się silny wpływ populizmu penalnego oraz mediów na kształtowanie społecznego obrazu przestępczości. Proszę wskazać, która z poniższych zmian w prawie karnym stanowi przykład zmian prawnych w duchu populizmu penalnego: a) Wprowadzenie do kodeksu karnego z 1997 r. kary dożywotniego pozbawienia wolności; b) Upowszechnienie się rejestru przestępstw (Krajowy Rejestr Karny); c) Wprowadzenie środka zabezpieczającego polegającego na możliwości izolacji sprawców z zaburzeniami preferencji seksualnych po odbyciu kary pozbawienia wolności. 20. Tzw. „Ciemna liczba przestępstw” oznacza: a) Określenie struktury najpoważniejszych przestępstw w danym kraju; b) Określenie struktury przestępstw skierowanych przeciwko życiu i zdrowiu; c) Określenie stosunku przestępczości ujawnionej do nieujawnionej. 21. W Polskich jednostkach penitencjarnych w 2015 r. przebywało ok. 77 tysięcy osadzonych, w tym ok.: a) 500 obcokrajowców; b) 1000 obcokrajowców; c) 10.000 obcokrajowców. 22. Tzw. „Stanfordzki eksperyment więzienny”, zwieńczony tezą o przemianie charakteru człowieka w zależności od okoliczności w jakich się on znajduje przeprowadzony został przez: a) Prof. S. Batawię; b) Prof. E. Sutherlanda; c) Prof. P. Zimbardo 23. W odniesieniu do ogólnej liczby popełnianych przestępstw dominującą grupę stanowią: a) Kobiety b) Mężczyźni; c) Nie ma różnic pomiędzy liczbą przestępstw popełnianych przez kobiety i mężczyzn (jest zbliżona, porównywalna). 24. Teoria presji społecznej i anomii w kontekście społeczeństwa amerykańskiego stworzona została przez: a) R. Mertona; b) E. Sutherlanda; c) E. Durkheima 25. Zgodnie z przepisami polskiego kodeksu postępowania karnego: a) Sąd może zezwolić przedstawicielom prasy na utrwalanie przebiegu rozprawy za pomocą środków audio- wizualnych; b) Sąd nie może zezwalać przedstawicielom prasy na utrwalanie przebiegu rozprawy za pomocą środków audio- wizualnych w żadnym wypadku; c) Sąd zawsze zezwala na utrwalanie przebiegu rozprawy za pomocą środków audio- wizualnych w żadnym wypadku; 26. Jawność ogłoszenia orzeczeń przed sądem karnym czy dostęp mediów do postępowania karnego jest przejawem: a) Zasady stałości i pewności prawa karnego; b) Funkcji afirmacyjnej prawa karnego; c) Funkcji odstraszającej prawa karnego. 27. Teoria „uczenia się zachowań przestępczych” stworzona została przez: a) E. Sutherlanda b) H.J. Eysencka c) R.E. Parka 28. Teoria zachowań rutynowych określonych, stworzona przez M. Felsona głosi, iż przestępstwo: a) Jest pochodną struktury okazji w jakiej znajduje się odpowiednio zmotywowany człowiek; b) Jest wynikową licznych dewiacji społecznych; c) Jest uzależnione od wystąpienia u człowieka struktury zaburzeń o charakterze neurologicznym. 29. Społeczne poczucie zagrożenie przestępstwem, kreowane również przez media, nazywane jest: a) Lękiem przed przestępczością; b) Obawą przed przestępczością; c) Prawdopodobieństwem przestępczości.