Reakcje charakterystyczne kationów I grupy analitycznej

ANALIZA CHEMICZNA
dr Sylwester A. Stępniak
Katedra Chemii, SGGW
Zakład Chemii Żywności
Gmach nr 23, pok. 0100
http://sylwester_stepniak.users.sggw.pl
e-mail: [email protected]
PROGRAM WYKŁADÓW
W_1. Analiza kationów wg R. Freseniusa
W_2. Analiza anionów wg R. W. Bunsena
W_3.
Stechiometryczne metody analizy ilościowej – analiza wagowa
W_4. Analiza objętościowa - redoksometria
W_5. Analiza objętościowa - kompleksometria
W_6. Analiza objętościowa - alkacymetria
W_7.
pH roztworów. Krzywe miareczkowania alkacymetrycznego
W_8.
Oznaczanie N w materiale biologicznym. Matoda Kjeldahla
W_9. Iloczyn rozpuszczalności. Argentometria
W_10. Miareczkowanie potencjometryczne
W_11. Elektroforeza. Polarografia. Konduktometria
W_12. Metody wyznaczania stałych fizykochemicznych – stałe szybkości reakcji
W_13. Masa molowa, kriometria, ebuliometria, refraktometria, polarymetria
W_14. Wiskozymetria, nefelometria, kalorymetria, adsorpcja
W_15. Spektroskopia. Chromatografia. Ekstrakcja
 Jakie znamy metody analizy chemicznej?
I.
II.
ANALIZA JAKOŚCIOWA
ANALIZA ILOŚCIOWA
A. ANALIZA STECHIOMETRYCZNA
B. ANALIZA NIESTECHIOMETRYCZNA
1.
2.
Analiza związków organicznych
Analiza związków nieorganicznych
1.
• Analiza wagowa
• Analiza objętościowa:
-Redoksometria
-Alkacymetria
-Kompleksometria
-Argentometria
2.
3.
4.
1.
2.
Analiza kationów
Analiza anionów
Metody elektrochemiczne:
Jakie wielkości fizykochemiczne
Potencjometria
wykorzystywane są w tych metodach analizy
Konduktometria
niestechiometrycznej?
Elektroforeza kapilarna
Polarografia
Metody spektroskopowe:
Spektroskopia emisyjna
γ, X, UV, VIS, IR, MW, NMR
Spektroskopia absorpcyjna
Metody chromatograficzne:
- Chromatografia podziałowa
GC, TLC, HPLC
- Chromatografia adsorpcyjna
Inne:
Refraktometria
Nefelometria
Wiskozymetria
Nr ćw.
Temat ćwiczenia
Część teoretyczna
1.
Analiza
kationów
Omówienie programu, zasady BHP w pracowni chemicznej.
Reakcje chemiczne (Problemy do samodzielnego rozwiązania: 1, 2, 3, 4)*: dysocjacja jonowa, reakcje kwas-zasada,
amfoteryczność, reakcje tworzenia jonów kompleksowych.
Analiza kationów: kryterium podziału kationów na grupy analityczne, reakcje charakterystyczne kationów I - II grupy
analitycznej.
I - II grupa analityczna
(2 probówki),
(2 pkt.)
2.
Analiza
kationów
Reakcje chemiczne (Problemy do samodzielnego rozwiązania: 5, 6, 7, 8, 9, 10)*.
Analiza kationów: reakcje charakterystyczne kationów III - V grupy analitycznej.
I - V grupa analityczna
(2 probówki),
(2 pkt.)
Kolokwium I (analiza kationów), (15 pkt.)
Reakcje chemiczne (Problemy do samodzielnego rozwiązania: 11, 12, 13, 14, 15, 16, 17, 18, 19) *.
Analiza anionów: kryterium podziału anionów na grupy analityczne, reakcje charakterystyczne anionów I - VII grupy
analitycznej.
3.
Analiza anionów
4.
Identyfikacja
soli
5.
Analiza ilościowa
stechiometryczna.
Redoksometria
6.
Redoksometria
(c.d.)
7.
Alkacymetria
8.
Alkacymetria
9.
Metody
instrumentalne
w analizie
Kolokwium IV (alkacymetria), (10 pkt.)
Krzywe miareczkowania.
pH roztworów buforowych. pH roztworów soli hydrolizujących.
Metody
instrumentalne
w analizie
Kolokwium V (metody instrumentalne analizy), (10 pkt.)
Kolokwium II (analiza anionów), ( 15 pkt.)
Reakcje chemiczne (Problemy do samodzielnego rozwiązania: 20, 21)*.
Identyfikacja substancji stałych: podział substancji chemicznych, nomenklatura związków nieorganicznych.
Analiza ilościowa.
Wprowadzenie do analizy ilościowej. Substancje podstawowe, roztwory mianowane, zadania rachunkowe na stężenia.
Manganometria.
Oznaczanie Ca metodą manganometryczną.
Oznaczanie Cu metodą jodometryczną.
Zadania rachunkowe z redoksometrii.
Kolokwium III (redoksometria), (15 pkt.)
10.
Zadanie kontrolne
I - VII grupa analityczna anionów,
(2 probówki),
(2 pkt.)
Analiza soli (faza st.)
(2 probówki)
(2 pkt.)
Przygotowanie roztworów H2C2O4
i KMnO4
Ilościowe oznaczanie
Fe2+
(2 pkt.)
Zadania rachunkowe z alkacymetrii.
Ilościowe oznaczanie NaOH
(2 pkt.)
Typy zadań na pH roztworów:
pH mocnych i słabych elektrolitów.
Ilościowe oznaczanie HCl
(2 pkt.)
Wg harmonogramu ćwiczeń
z chemii fizycznej
(2 pkt.)
Wg harmonogramu ćwiczeń
z chemii fizycznej
(2 pkt.)
ANALIZA JAKOŚCIOWA KATIONÓW
Podział kationów na grupy analityczne wg R. Freseniusa
+ 3 OHNr
grupy
KATION Y
I
Ag , Hg2 , Pb
II
III
IV
V
ODCZYNNI K
GRUPOWY
+
2+
2+
2+
2+
3+
HCla q
AgCl,
AKT + HCl aq ,
Cu , Hg , As
2+
3+
2+
Fe , Fe , Co , AKT+ b ufor ,
2+
2+
3+
amon owy
Mn , Zn , Al
2+
Ca , Ba
2+
AKT:
Amid kwasu tiooctowego
H3C-C
S
NH 2
S
NH2
+ 2 H2O
CaCO 3,
H
BaCO 3
O
H3C-C
+ NH
OH
O
+ 3 OH
H gS, As 2S 3
FeS, Fe2S 3, CoS
MnS , ZnS, Al(OH)3
buf or
2-
Hg2Cl2 , PbCl2
CuS,
CO 3 + amon owy
K +, NH 4+, Mg 2+
H3C-C
Prod ukt reakcji
z odczynnikiem grupo wym
H3C-C
O
4
+ H2S
+ NH OH + S24
Schemat systematycznej analizy I i II grupy kationów
Badany roztwór
+ HClaq
1
Wytrąca się osad:
AgCl, Hg2Cl2,PbCl2
biały biały biały
Obecność kationów
I grupy analitycznej
Brak osadu
Badany roztwór
nie zawiera kationów
I grupy analitycznej
+ NH4OH
1
a
W jakim przypadku reakcja
z odczynnikiem grupowym
jest jednocześnie
reakcją charakterystyczną ?
H3C-C
[Ag(NH3)2
]+,
(HgNH2Cl),
czarny osad
PbCl2
biały osad
Badany roztwór
1
b
Reakcje charakterystyczne
kationów I grupy analitycznej
S
NH 2
+ 2 H2O
Wytrąca się osad:
CuS, HgS, As2S3
czarny czarny żółty
Obecność kationów
II grupy analitycznej
2
H
+ AKT, ogrzewanie
O
H3C-C
+ NH
OH
4
+ H2S
Badany roztwór
2
a
Reakcje charakterystyczne
kationów II grupy analitycznej
Aparat Kippa
W aparacie Kippa
można otrzymać:
Wodór (H2)
Amoniak (NH3)
Chlorowodór (HCl)
Siarkowodór (H2S)
Tlenek siarki (IV) (SO2)
Tlenek azotu (IV) (NO2)
Tlenek węgla (IV) (CO2)
Chlor (Cl2)
Cyjanowodór (HCN)
Przykładowe reakcje zachodzące w aparacie Kippa:
Zn + H2SO4 = ZnSO4 + H2
FeS + 2HCl = FeCl2 + H2S
CaCO3 + 2HCl = CaCl2 + CO2 + H2O
NaCl + H2SO4 = NaHSO4 + HCl
Cu + 2H2SO4 = CuSO4 + SO2 + 2 H2O
 Reakcje charakterystyczne kationów I grupy analitycznej :
AgCl + 2 NH4OH = [Ag(NH3)2]+ + Cl– + 2 H2O
Hg2Cl2 + 2 NH4OH = HgNH2Cl + Hg + NH4+ + Cl– + 2 H2O
Jak w analizie kationów wykorzystuje się reakcje tworzenia jonów kompleksowych?
NaOH
(nadmiar odczynnika)
Ag+
Ag+ + 2OH- = Ag2O + H2O
brunatny osad
Hg22+
Hg22+ + 2OH- = Hg2O + H2O
czarny osad
Pb2+
Pb2+ + 2OH- = Pb(OH)2
biały osad
Pb(OH)2 + 2OH- = [Pb(OH)4]2-
K2Cr2O7
Ag+ + Cr2O72- = Ag2Cr2O7
czerwonobrunatny
osad
Hg22+ + CrO42- = Hg2CrO4 *
brunatny osad
Pb2+ + CrO42- = PbCrO4 *
żółty osad
KI
Ag+ + I- = AgI
żółty osad
Hg22+ + 2I- = Hg2I2
żółtozielony osad
Pb2+ + 2I- = PbI2
żółty osad
Reakcję przeprowadza się po dodaniu roztworu octanu sodu (CH3COONa), w którym w wyniku reakcji hydrolizy:
CH3COO– + H2O = CH3COOH + OH–
środowisko alkalizuje się i jony Cr2O72– przechodzą w jony CrO42– :
Cr2O72– + 2OH– = 2CrO42– + H2O.
Reakcja z jonami CrO42– przebiega łatwiej niż z jonami Cr2O72–, gdyż chromiany są trudniej rozpuszczalnymi w wodzie
solami niż dichromiany.
*-
Jony kompleksowe
[ALn]x
Ligandy anionowe
Ligand
Nazwa ligandu
NH2–
Amido-
F–
Fluoro-
Cl–
Chloro-
Br–
Bromo-
I–
Jodo-
O2–
Okso-
O2
2–
n - Liczba ligandów w jonie kompleksowym
x - Ładunek elektryczny jonu kompleksowego.
Perokso-
Wzór związku
Nazwa związku
[Ag(NH3)2]Cl
Chlorek diaminasrebra
Na2[Pb(OH)4]
Tetrahydroksoołowian(II) sodu
Na[Al(OH)4]
Tetrahydroksoglinian sodu
[Zn(NH3)6]Cl2
Dichlorek heksaaminacynku(II)
K3[Fe(CN)6]
Heksacyjanożelazian(III) potasu
K4[Fe(CN)6]
Heksacyjanożelazian(II) potasu
OH–
Hydrokso-
Fe3[Fe(CN)6]2
Heksacyjanożelazian(III) żelaza(II)
S2–
Tio-
Fe4[Fe(CN)6]3
Heksacyjanożelazian(II) żelaza(III)
S22–
Disulfido-
Co2[Fe(CN)6]
Heksacyjanożelazian(II) kobaltu(II)
CN–
Cyjano-
Mn2[Fe(CN)6]
Heksacyjanożelazian(II) manganu(II)
SCN–
Tiocyjaniano-
Zn2[Fe(CN)6]
Heksacyjanożelazian(II) cynku(II)
C2O42–
Szczawiano-
K2[HgI4]
Tetrajodortęcian(II) potasu
[Fe(CO)5]
Pentakarbonylżelazo(0)
K4[Co(CN)4]
Tetracyjanokobaltan(0) potasu
Ligandy obojętne
H2O
Akwa-
NH3
Amina-
NO
Nitrozyl-
CO
Karbonyl-
 Reakcje charakterystyczne kationów II grupy analitycznej:
AKT:
H3C-C
S
NH 2
+ 2 H2O
H
O
H3C-C
+ NH
4
OH
+ H2S
Hg2+ + H2S = HgS + 2 H+
Cu2+ + H2S = CuS + 2 H+
2 As3+ + 3 H2S = As2S3 + 6 H+
Jak w analizie kationów
wykorzystuje się
zjawisko amfoteryczności ?
Wybrane reakcje charakterystyczne kationów II grupy analitycznej
NaOH
Hg2+
Cu2+
As3+
Hg2+ + 2OH- = HgO + H2O
Żółty osad
Cu2+ + 2OH- = Cu(OH)2 *
Niebieski osad
As3+ + 6OH- = AsO33- + 3H2O**
KI
(nadmiar odczynnika)
NaOH + AgNO3
Hg2+ + 2I- = HgI2
Czerwony osad
HgI2 + 2I- = [HgI4]2-
-
Cu2+ + 2I- = CuI2
Żółty osad
-
-
As3+ + 6OH- = AsO33- + 3H2O
AsO33- + 3Ag+ = Ag3AsO3
Żółty osad
* - W wyniku podgrzewania niebieski osad Cu(OH)2 przechodzi w czarny osad CuO.
** - Reakcja, w której wykorzystuje się właściwości amfoteryczne As(III). Powstający w wyniku tej reakcji jon AsO 33z jonami Ag+ daje charakterystyczny żółty osad.
 Amfoteryczność:
Amfoteryczność jest to właściwość substancji chemicznej (cząsteczek lub jonów)
przejawiająca się tym, że może ona reagować zarówno z kwasami, jak i zasadami.
Właściwości amfoteryczne przejawiają związki zawierające pierwiastki na określonych stopniach utlenienia:
Pb(II), Zn(II), Sn(II), Cu(II), Al(III), Cr(III), As(III), Bi(III), Mn(III), Sb(III), Mn(IV), Po(IV), Pb(IV).
Równania reakcji ilustrujące właściwości amfoteryczne:
Tlenek kwasowy
Pb2+ Pb(OH)2 ≡ H2PbO2 PbO22-
1. PbO + H2SO4 = PbSO)4 + H2O
2. PbO + 2 NaOH = Na2PbO2 + H2O
Tlenek zasadowy
Jak w analizie kationów wykorzystuje się amfoteryczność?
1. Pb2+ + 2 OH- = Pb(OH)2 ;
↓Pb(OH)2 + 2 OH- = PbO22- + 2 H2O
2. As3+ + 6 OH- = AsO33- + 3 H2O ; AsO33- + 3 Ag+ = ↓Ag3AsO3
3. Zn2+ + 2 OH- =  Zn(OH)2 ; ↓Zn(OH)2 + 2 OH- = ZnO22- + 2 H2O
4. Al3+ + 3 OH- =  Al(OH)3 ; ↓Al(OH)3 + OH- = nie reaguje
 Amfoteryczność:
Amfoteryczność jest to właściwość substancji chemicznej (cząsteczek lub jonów)
przejawiająca się tym, że może ona reagować zarówno z kwasami, jak i zasadami.
HCO3– + H+aq = H2O + H2CO3
z1
k2
z2
HCO3– + OH– = H2O + CO32–
k1
k1
Przyjmuje
Przyjmuje
kation (H+) Oddaje
kation (H+)
Oddaje
+
kation (H )
kation (H+)
Oddaje
kation (H+)
Pb2+aq + 4OH– = [Pb(OH)4]2– + H2O
k1
z2
Oddaje
kation (Pb2+) Przyjmuje
kation (Pb2+)
k2
z1
Oddaje
kation (Pb2+).
z2
k2
Przyjmuje
kation (H+)
z1
Oddaje
kation (H+)
Przyjmuje
kation (H+)
[Pb(OH)4]2–+ 4H+aq = Pb2+aq + 4H2O
z1
Przyjmuje
kation (H+)
Przyjmuje
kation (Pb2+)
k2
Oddaje
kation (H+)
k1
Oddaje
kation (H+)
z2
Przyjmuje
kation (H+)
W formie kationowej lub anionowej mogą występować w roztworze wodnym następujące pierwiastki
(w nawiasach podano ich stopień utlenienia):
Pb(II), Zn(II), Sn(II), Cu(II), Al(III), Cr(III), As(III), Bi(III), Mn(III), Sb(III), Mn(IV), Po(IV), Pb(IV).
 Schemat systematycznej analizy kationów III grupy analitycznej
Badany roztwór
AKT: H3C-C
Bufor amonowy
Roztwór NH4OH o stężeniu 1 mol·dm-3
i roztwór NH4Cl o stężeniu mol·dm-3
w stosunku objętościowym 1:3
Brak osadu
Badany roztwór
nie zawiera
kationów III grupy
analitycznej
S
O
+ 3 OH
H3C-C
NH2
+ NH OH + S2-
O
4
3
Etapy reakcji z odczynnikiem grupowym III grupy:
1.
2.
Do 0,5 cm3 badanego roztworu dodać 0,5 cm 3 buforu amonowego
Dodać 0,5 cm 3 roztworu AKT
3.
Ogrzewać przez 10 minut
Badany roztwór
3
a
Reakcje charakterystyczne
kationów III grupy analitycznej
Wytrąca się osad:
FeS,
Fe2S3, CoS,
Czarny Czarny Czarny
MnS, ZnS,
Al(OH)3
Cielisty Biały Biały
Obecność kationów
III grupy analitycznej
 Jaka jest procedura sprawdzania, czy w badanym roztworze znajdują się
kationy III grupy analitycznej, a jaka przy sprawdzaniu czy są kationy IV grupy analitycznej?
Etapy reakcji z odczynnikiem grupowym III grupy:
Bufor amonowy
Roztwór NH4OH o stężeniu 1 mol·dm-3
i roztwór NH4Cl o stężeniu mol·dm-3
1.
2.
Do 0,5 cm3 badanego roztworu dodać 0,5 cm 3 buforu amonowego
Dodać 0,5 cm 3 roztworu AKT
w stosunku objętościowym 1:3
3.
Ogrzewać przez 10 minut
1 cm3 (NH4)2CO3
3
1 cm buforu
amonowego
3 cm3 NH4Cl
3
1 cm3 NH4OH
1 cm badanego
roztworu
3
1 cm (NH4)2CO3
Etapy reakcji z odczynnikiem grupowym IV grupy:
1.
2.
Do 0,5 cm 3 badanego roztworu dodać 0,5 cm 3 buforu
amonowego
Dodać 0,5 cm 3 roztworu (NH4)2CO3
1 cm3 buforu
amonowego
1 cm3 badanego
roztworu
 Reakcje charakterystyczne kationów III grupy analitycznej:
H3C-C
O
S
+ 3 OH
H3C-C
NH2
O
+ NH OH + S24
Fe 2+
FeS
Fe2S3
Podgrupa A Fe3+
Co2+
OH
S 2-
MnS
Mn2+
ZnS
Podgrupa B Zn 2+
Al 3+
CoS
Al(OH)3
Który związek jest trudniej rozpuszczalny?
1.
Al(OH)3 czy Al2S3
2.
Fe(OH)3 czy Fe2S3
 Jony kompleksowe w analizie kationów :
 Jak w analizie kationów wykorzystuje się reakcje tworzenia
jonów kompleksowych?
1.↓AgCl + 2 NH4OH = [Ag(NH3)2]+
Kation diaminasrebrowy
2. Hg2+ + 2 I- = ↓HgI2 ; ↓HgI2 + 2 I- = [HgI4]2Anion tetrajodortęci(II)
3. Zn2+ + 2 NH4OH =  Zn(OH)2 + 2 NH4+ ;
↓Zn(OH)2 + 6 NH4OH = [Zn(NH3)6]2+ + 2 OHKation heksaminacynku(II)
 Jony kompleksowe w analizie kationów :
 Jak w analizie kationów wykorzystuje się reakcje
z jonami kompleksowymi?
III
II
II
III
1. 2 [Fe(CN)6]3- + 3 Fe2+ = ↓Fe3 [Fe(CN)6]2 (niebieski osad)
Anion heksacyjanożelaza(III)
II
III
III
Heksacyjanożelazian(III) żelaza(II)
II
2. 3 [Fe(CN)6]4- + 4 Fe3+ = ↓Fe4[Fe(CN)6]3 (niebieski osad)
Anion heksacyjanożelaza(II)
Heksacyjanożelazian(II) żelaza(III)
3. [Fe(CN)6]4- + 2 Co2+ = ↓Co2[Fe(CN)6] (zielony osad)
Heksacyjanożelazian(II) kobaltu(II)
4. [Fe(CN)6]4- + 2 Zn2+ = ↓Zn2[Fe(CN)6] (białokremowy osad)
Heksacyjanożelazian(II) cynku(II)
5. [Fe(CN)6]4- + 2 Mn2+ = ↓Mn2[Fe(CN)6] (biały osad)
Heksacyjanożelazian(II) manganu(II)
 Reakcje charakterystyczne kationów III grupy analitycznej
Podgrupa A:
Jak w analizie kationów wykorzystuje się reakcje z jonami kompleksowymi?
III
NaOH
Fe2+
Fe2+ + 2OH- = Fe(OH)2
Fe3+
Fe3+
Co2+
Co2+ + 2OH- = Co(OH)2
Brązowzielony osad
+
3OH-
= Fe(OH)3
Czerwono-brązowy osad
Różowy osad
II
K3[Fe(CN)6]
K4[Fe(CN)6]
3Fe2+ + 2[Fe(CN)6]3- = Fe3[Fe(CN)6]2
-
Niebieski osad
-
4Fe2+ + 3[Fe(CN)6]4- =
Fe4[Fe(CN)6]3
Niebieski osad
-
2Co2+ + [Fe(CN)6]4- = Co2[Fe(CN)6]
Zielony osad
 Reakcje charakterystyczne kationów III grupy analitycznej
Podgrupa B:
Jak w analizie kationów wykorzystuje się reakcje z jonami kompleksowymi?
Mn2+
NaOH
(nadmiar)
NH4(OH)
(nadmiar)
Mn2+ + 2OH- = Mn(OH)2
Różowy osad
Mn2+ + 2NH4OH = Mn(OH)2 + 2NH4+
Różowy osad
Zn2+ + 2OH- = Zn(OH)2
Biały osad
Zn2+
Zn(OH)2 + 2OH- =
[Zn(OH)4]2-
Al3+
Al3+ + 3OH- = Al(OH)3
Biały osad
Al(OH)3 + OH- = [Al(OH)4]-
Zn2+ + 2NH4OH = = Zn(OH)2 + 2NH4+
Biały osad
Zn(OH)2 + 6NH4OH = [Zn(NH3)6]2+ +
2OH- + 6H2O
Al3+ + 3NH4OH = Al(OH)3 + 3NH4+
Biały osad
II
K4[Fe(CN)6]
Mn2+ + [Fe(CN)6]4- = Mn2[Fe(CN)6]
Biały osad
2Zn2+ + [Fe(CN)6]4- =
Zn2[Fe(CN)6]
Białokremowy osad
-
 Schemat systematycznej analizy kationów IV i V grupy analitycznej
Badany roztwór
Etapy reakcji z odczynnikiem grupowym IV grupy:
+ Bufor amonowy
+ (NH4)2CO3
Do 1 cm 3 badanego roztworu
dodać1 cm 3 buforu amonowego
2. Dodać 1 cm 3 roztworu (NH4)2CO3
1.
4
mol·dm-3
Roztwór NH4OH o stężeniu 1
i roztwór NH4Cl o stężeniu mol·dm-3
w stosunku objętościowym 1:3
Brak osadu
Badany roztwór
nie zawiera kationów
IV grupy analitycznej
Badany roztwór
Reakcje charakterystyczne
kationów V grupy analitycznej
3
1 cm (NH4)2CO3
1 cm3 buforu
amonowego
1 cm3 badanego
roztworu
Wytrąca się osad:
CaCO3, BaCO3
Obecność kationów IV
grupy analitycznej
Badany roztwór
Reakcje charakterystyczne
kationów IV grupy analitycznej
 Reakcje charakterystyczne kationów IV grupy analitycznej:
Ca2+
Ba2+
*-
NaOH
K2Cr2O7
H2SO4
Ca2+ + 2OH- = Ca(OH)2
Biały osad
-
-
-
Ba2+ + CrO42- = BaCrO4 *
Żółty osad
Ba2+ + SO42- = BaSO4
Biały osad
W roztworze K2Cr2O7 znajdują się również jony CrO42-. Sole baru hydrolizują alkalizując środowisko
i zachodzi reakcja:
Cr2O72– + 2OH– = 2CrO42– + H2O.
Ponieważ BaCrO4 jest trudniej rozpuszczalny niż BaCr2O7, to wytrąca się BaCrO4.
 Reakcje charakterystyczne kationów V grupy analitycznej:
Jak w analizie kationów V grupy analitycznej wykorzystuje się reakcje z jonami kompleksowymi?
NaOH
Mg2+
NH4
K+
+
Mg2+ + 2OH- =
Mg(OH)2
Biały osad
NH4+ + OH- = NH3 +
+ H2O
-
Odczynnik Nesslera
K2[HgI4] + NaOH
HClO4
-
-
NH4+ + 2[HgI4]2- + 4OH- =
(Hg2NH2O)I +
+ 7 I- + 3 H2O Czerwonobrunatny
osad
-
-
K+ + ClO4- = KClO4 *
Biały osad
* Po dodaniu odczynnika reakcji charakterystycznej należy potrzeć wewnętrzną ściankę próbówki bagietką.
Ułatwia to wytrącanie osadu KClO4.