Generuj PDF - Laboratorium Kryminalistyczne KSP

LABORATORIUM KRYMINALISTYCZNE KSP
Źródło: http://laboratorium.policja.waw.pl/lk/publikacje/inne-publikacje/2499,Zielone-nabraly-koloru.html
Wygenerowano: Wtorek, 7 marca 2017, 10:17
ZIELONE NABRAŁY KOLORU
Przez lata dolar uchodził za banknot najsłabiej zabezpieczony przed fałszerstwem. Ostatnio jednak
rozpoczęto produkcję nowych banknotów dolarowych z zabezpieczeniami opracowanymi na bazie
najnowszych osiągnięć techniki.
Dolar jest jedynym środkiem płatniczym na świecie, którego kolejne emisje nie
wycofują z obiegu poprzednich, tak więc do dziś możemy płacić dolarami z pierwszej
emisji (choć pewnie spotkałoby się to ze zdziwieniem z uwagi na wartość
numizmatyczną pierwszych emisji dolarowych). Warto zatem pokrótce przypomnieć
sobie historię dolara.
Nazwa dolar pochodzi od nazwy niemieckiej waluty płatniczej - talara, zniekształconej
specyficzną wymową mieszkańców północnej części Europy. Dolar został jednostką
monetarną Stanów Zjednoczonych w dniu 4 kwietnia 1792 roku. W USA znajdowało się
w tym czasie w obiegu wiele różnych monet, z których największym powodzeniem
cieszyły się srebrne monety meksykańskie, wyraźnie przewyższające dolara.
W pierwszej połowie XIX wieku dolar przeszedł kilka tak ostrych kryzysów, że w bankach zabrakło pokrycia w złocie i w
srebrze. Sytuację poprawiły dopiero strumienie złota z Kalifornii i innych stanów. W obiegu ukazało się mnóstwo złotych
monet, które z czasem niemal całkowicie wyparły monety srebrne.
W pierwszych miesiącach wojny secesyjnej nastąpiło zupełne załamanie amerykańskiego systemu finansowego. Zaczęto
masowo wypuszczać dolary papierowe tzw. "green-bucks" ("zielonki"). Ich kurs spadł w tym czasie tak bardzo, że w 1864
roku za 1 funta szterlinga płacono aż 12 dolarów. Było to historyczne dno notowań dolara i szczyt notowań funta.
Dopiero w 1879 roku, a więc piętnaście lat później dolar odzyskał swój normalny kurs, tj. 4,86 za 1 funta. W tym samym roku
w obiegu znów ukazały się złote monety, jednak - głównie dla wygody - nadal posługiwano się dolarami papierowymi, gdyż
utrzymywano już pełną wymienialność banknotów na złoto.
W marcu 1933 roku, kiedy odstąpiono od waluty złotej, rozpoczęła się stopniowa deprecjacja dolara, a rok później jego pełna
dewaluacja. Cena 1 uncji czystego złota podniosła się do 35 dolarów (tzw. cena rooseveltowska). Cena ta przetrwała do 1971
roku, czyli przez 38 lat.
Prezydent Johnson nie tylko nie zaniechał obrony 35 dolarowej ceny złota lecz doprowadził do zniesienia pokrycia dolara w
złocie. Ostateczny rozbrat dolara ze złotem nastąpił 15 sierpnia 1971 roku, kiedy to prezydent Richard Nixon o godzinie
20.00. czasu nowojorskiego obwieścił światu, że od tej chwili Stany Zjednoczone wstrzymują wymianę dolara na złoto
również bankom centralnym. Jednocześnie Nixon ogłosił, że dolar nie ma już parytetu w złocie, i że tym samym jego kurs
może się dowolnie wahać, odpowiednio do podaży i popytu na giełdach.
Dolar pomimo silnej konkurencji innych walut, zwłaszcza euro nadal pełni rolę waluty międzynarodowej i cieszy się pełnym
zaufaniem. Dlatego też jest najczęściej fałszowaną walutą świata.
Przy oszustwach na wielką skalę dolary się podrabia, a przy oszustwach na mniejszą skalę - przerabia. Podrobienie polega na
dokonaniu całkowicie "nowego" banknotu, np. przez zastosowanie techniki offsetowej, kserograficznej czy fotograficznej.
Przerobienie zaś polega na wykonaniu zmian na oryginalnym banknocie. Z obliczeń wynika, że możliwa największa liczba
informacji na banknocie wynosi około 100 milionów na stronie.Oko ludzkie jest zdolne przyjąć zaledwie 10 spośród
istniejących 10 do potęgi 12, tak więc człowiek może tylko w przybliżeniu ocenić prawdziwość dokumentu na podstawie jego
oględzin gołym okiem.
Na co zatem należy zwracać uwagę przy obrocie dolarami? Przede wszystkim trzeba wiedzieć, że banknoty o różnym
nominale przedstawiają wizerunek innego prezydenta USA: 1 dolar - Washington, 2 dolary - Jefferson, (wycofana z obiegu) 5
dolarów - Lincoln, 10 dolarów - Hamilton, 20 dolarów - Jackson, 50 dolarów - Grant, 100 dolarów - Franklin, 500 dolarów - Mc
Kinley, 1000 dolarów - Cleveland, 5000 dolarów - Madison, 10000 dolarów Chase.
Portrety umieszczone są centralnie. Po prawej stronie znajduje się pieczęć Departamentu Skarbu. Nad pieczęcią
wydrukowany jest numer seryjny banknotu, poprzedzony literą określająca bank wprowadzający pieniądze do obiegu. Z
zarządem Rezerw Federalnych jest dwanaście banków i każdy z nich oznaczony jest odpowiednią literą i cyfrą oznaczającą
pozycję litery w alfabecie: 1A - Boston, 2B - New York, 3C - Philadelphia, 4D - Cleveland, 5E - Richmond, 6F - Atlanta, 7G Chicago, 8H - St. Louis, 9I - Minneapolis, 10J - Kansas City, 11K - Dallas 12L - San Fransisco.
W nowej emisji dolara zastosowano zabezpieczenia dotychczas niestosowane, takie jak nitka zabezpieczająca, kolor zmienny
optycznie i znak wodny.
Podane wyżej sposoby ustalania autentyczności dolarów są z grupy najprostszych. Mają jednak olbrzymią zaletę - można je
stosować na co dzień bez laboratoriów i specjalistycznej aparatury.
podinsp. Jarosław Orzechowsk
Ocena: 0/5 (0)
Tweetnij