Gra terenowa na podstawie książki „Wilk, który nigdy nie śpi”.

Gra terenowa na podstawie książki „Wilk, który nigdy nie śpi”.
Autor: dh. Martyna Rambolińska
Przebieg gry: Zastępy ruszają na grę w odstępach czasowych co 10 min. Za każde zadanie otrzymują
od 0 do 5 pkt. Na każdym punkcie, przed wykonaniem zadania prowadzący czyta zastępom, tekst
dotyczący danego punktu, na podstawie książki (załączniki). Przez całą grę, uczestnikom drogę
wskazują znaki patrolowe umieszczone na trasie.
Czas: ok 2,5h.
Miejsce: Duży teren, najlepiej daleko od ulicy.
Każdy zastęp dostaje list, wraz z pierwszym zadaniem. Musi wykonać mapę terenu, wraz
zaznaczonymi konkretnymi miejscami (zał.1)
1. Szkolenie wspinaczkowo- spadochroniarskie oraz nauka węzłów.
Na tym punkcie, każda osoba z zastępu musi zawiązać uprząż a następnie przejść po linie
zawieszonej pomiędzy np. dwoma drzewami lub słupkami.
2. Szpital polowy, ratowanie zagrożenia życia.
Prowadzący na tym punkcie jest osobą ranną, należy udzielić jej odpowiednio pierwszej
pomocy.
3. Obserwacje.
Na tym punkcie zastępy otrzymują lornetki a następnie muszą odnaleźć litery poukrywane w
terenie, które utworzą im hasło.
4. Szyfrowane informacji.
Zastępy dzielą się na dwa mniejsze patrole, otrzymują chorągiewki oraz wiadomości, które
muszą przekazać sobie za pomocą Alfabetu Morse’a.
5. Ćwiczenia strategiczne.
Zadaniem zastępu jest znalezienie materiałów, z których są w stanie zbudować kładkę. Tak
aby później mogli po niej przejść i ruszyć dalej w drogę.

Ukryta wiadomość: Bardzo ważnym elementem jest kamuflaż! Teraz musicie odnaleźć
kolejny punkt. UWAGA! ( zaszyfrowane słowo klucz, np. miejsce gdzie powinni szukać)
6. Lekcja przetrwania i ostrożności.
Osoba na tym punkcie jest ukryta np. w krzakach, za drzewem itp. Zastęp korzystając ze
wskazówki, musi ją odnaleźć. Później przechodzi do wykonania zadania, musi rozłożyć namiot
z pałatki.
7. Łączność.
Zastęp ponownie dzieli się na dwa patrole. Ukrywają się one w dwóch miejscach (np. krzaki).
Jeden z nich otrzymuje wiadomość od prowadzącego, musi przekazać tą wiadomość drugiej
grupie tak żeby prowadzący tego nie usłyszał. Można wykorzystać element skradania.
ZAŁĄCZNIKI:
Zał. 1
Witajcie!
Przed wami wiele ciężkich zadań.
Musicie przejść i ukończyć bardzo ważne szkolenie. Zdobędziecie na nim wiedzę potrzebną
do przeżycia.
Zaczniecie od narysowania mapy terenu.
Musi znajdować się na niej:
Mapa musi być bardzo dokładna! Zaznaczcie na niej miejsce, w którym jesteście teraz oraz
wszystkie następne punkty.
Gdy wykonacie to zadanie, dokładnie o godz: X, ruszajcie w drogę…
Bądźcie ostrożni i bardzo uważni. Szukajcie znaków!
Powodzenia!
Zał. do punktów:
1.Zadaję sobie pytanie: dlaczego młodzież jest tak zafascynowana orientacją, tropieniem śladów i
podobnymi rzeczami? Brzmi to tak zwyczajnie. Tak prosto. W tych zabawach musi tkwić głębszy sens.
[..] Przyszło mi właśnie na myśl wyjaśnienie dotyczące orientacji: orientacja nie jest niczym innym, jak
tylko dążeniem w terenie w określonym, stale kontrolowanym i korygowanym kierunku aż do
wyznaczonego celu. To może być fascynujące dla młodego człowieka, to gra, która go wciąga.
2. Mała, może dwunastoletnia Zuluska, mieszkająca u Anglików jako piastunka do dzieci, walczyła ze
śmiercią, otrzymawszy postrzał w brzuch. Rana silnie ropiała. Nikt nie potrafił jej pomóc. B -P zbadał
ranę , nałożył opatrunek, ale potem zdjął go sądząc, że ropa musi spływać bez przeszkód. [..] Do licha!
- zawołał nagle – Nie wiem co robić. Nie mam pojęcia! Nigdy się tego nie uczyłem. [..]
Następnego dnia zmarła.
Później B-P będzie się skutecznie domagał, aby wszyscy żołnierze armii brytyjskiej przechodzili
szkolenie w udzielaniu pierwszej pomocy. A jeszcze później- gdy odejdzie już ze służby wojskowejwłączy je do programu ruchu skautowego.
3. Jeden z najbardziej znanych rysunków B-P; skaut wykopuje sylabę „im” ze słowa ‘impossible’
(sylabę nie ze słowa niemożliwe)
4.Używają znaków skautowych dla wskazania drogi, przekazują informacje alfabetem Morse’a albo
technikami szyfrowymi, które poleciłeś w swojej książce.
Jako kolejny przejaw wspólnoty miał służyć wszystkim skautom szczególny znak, wyrażający
pozdrowienie: prawa ręka wzniesiona na wysokość ramion i odwrócona dłonią na zewnątrz. Kciuk
kładzie się na mały palec. Ten symboliczny gest ma oznaczać, że silny chroni słabego. Trzy
wyprostowane palce przypominają o trzech punktach przyrzeczenia. Ponadto skauci podają sobie
lewą rękę.
5. Przerzucają dla zabawy mosty własnej konstrukcji przez strumyki, a nawet przez większe potoki.
Podział organizacyjny skautów był dla B-P jasny od samego początku: podstawę stanowić będzie
system małych grup, po raz pierwszy wypróbowany przezeń z takim powodzenie w Lakhnau i później
nadal rozwijany. Wystarczyło tylko dostosować praktykowany w wojsku system patroli do potrzeb
młodzieży.
6. Potrzebni nam są, sir znakomicie wyszkoleni specjaliści, zwiadowcy, którzy nie mają żadnych
innych zadań prócz celowego zdobywania informacji z obozu przeciwnika. Ci specjaliści- połączeni w
doskonale zgrane, małe zespoły liczące od pięciu do maksimum ośmiu ludzi- muszą się przekradać
przez łańcuch straży nieprzyjaciela, aż do kwatery głównej, tam podsłuchiwać rozmowy dowódców
poznawać plany ataków, wykradać magazyny broni i dowiadywać się ile amunicji ma przeciwnik. I
muszą wracać, nie pozostawiając po sobie śladów.
7.B-P sformował pięć patroli po sześciu żołnierzy. Wszyscy przeszkoleni i przeegzaminowani według
podręcznika Służba rozpoznania i łączności. Pięć patroli miało niezależnie – ale w niezbyt wielkiej
odległości od siebie- poszukiwać różnymi drogami śladów wrogich Zulusów i co trzy dni spotykać się
w umówionych punktach w celu wymiany informacji. W razie nieoczekiwanej sytuacji, wymagającej
szybkiego spotkania się pięciu patroli, mieli naśladować krzyki szakala w uzgodnionym rytmie.
Karta patrolowa:
……………………………………………………………………………..
( Nazwa patrolu)
LP
1
Zadanie
Szkolenie
wspinaczkowe,
węzły
Szpital polowy,
ratowanie
zagrożonego życia
2
3
Obserwacje
4
SOS
Szyfrowanie
informacji
5
Ćwiczenia
strategiczne
6
Lekcja przetrwania i
ostrożności
7
Łączność
Punkty
Podpis