nowe ułatwienie - niepreferencyjne świadectwa pochodzenia

Informacja
o uproszczonej procedurze wystawiania
niepreferencyjnych świadectw pochodzenia
Z dniem 1 października 2012r. przedsiębiorcy dokonujący obrotu towarowego z
krajami trzecimi mają możliwość skorzystania z uproszczonej procedury wystawiania
niepreferencyjnych świadectw pochodzenia w oparciu o art. 49 Rozporządzenia
Wykonawczego do Wspólnotowego Kodeksu Celnego wraz z możliwością wydawania
tych świadectw w procedurze in blanco.
Wytyczne dotyczące zasad stosowania uproszczonej procedury wystawiania niepreferencyjnych
świadectw pochodzenia w oparciu o art. 49 RWKC.
Istnieje możliwość stosowania dwóch rodzajów uproszczeń:
- zwykłe
- in blanco
Tryb zwykły
1. Uzyskanie upoważnienia.
Nadawca towaru jest zwolniony z wymogu każdorazowego składania wniosku o wystawienie
niepreferencyjnego świadectwa pochodzenia.
2. Złożenie wniosku.
Wniosek ( sporządzony wg wzoru określonego w załączniku 12 do RWKC) z wypełnionymi
rubrykami 1, 3, 6, 8 lub 9 składa się w punkcie legalizacji świadectw (oddział celny). W polu 6
wniosku wpisuje się tylko kod CN oraz nazwę towaru/towarów, bez wskazania ich ilości. Na drugiej
stronie wniosku należy uzasadnić dlaczego towary są pochodzące wg reguł niepeferencyjnego
pochodzenia. W celu potwierdzenia tego faktu organ celny może zażądać przedłożenia stosownych
dokumentów lub wyjaśnień. Taki wniosek stanowi wspólną podstawę dla legalizacji pierwszego i
kolejnych świadectw pochodzenia .
3. Legalizacja świadectw pochodzenia.
Świadectwo może być wystawione na jeden z towarów opisanych w polu 6 wniosku, na kilka z nich
lub na wszystkie. Zmiana rodzaju towaru lub jego pochodzenia skutkuje koniecznością złożenia
nowego wniosku. Na druku wniosku stanowiącym komplet z blankietem świadectwa, wpisuje się
jedynie numer decyzji upoważniającej do stosowania tego uproszczenia oraz numer wniosku
stanowiącego wspólną podstawę do legalizacji świadectw pochodzenia.
Tryb in blanco
1. Uzyskanie upoważnienia.
Nadawca towaru jest zwolniony z wymogu każdorazowego składania wniosku o wystawienie
niepreferencyjnego świadectwa pochodzenia oraz wypełnienia druków świadectw pochodzenia
przed ich legalizacją. Dysponuje daną ilością świadectw pochodzenia zalegalizowanych „in
blanco”.
2. Złożenie wniosku o zalegalizowanie świadectw „in blanco” i legalizacja.
Nadawca przedkłada w oddziale celnym, wskazanym w upoważnieniu, świadectwa wypełnione w
rubryce 1 w ilości ustalonej z organem celnym oraz wniosek (sporządzony wg wzoru określonego
w załączniku 12 do RWKC ) z wypełnionymi rubrykami 1, 3, 6, 8 lub 9.
ul. Sielecka 9, 37-700 Przemyśl | tel.: +48 16 676 4300 , 676 4411 | fax: +48 16 678 3003, 676 4444
e-mail : [email protected]
www.przemysl.ic.gov.pl
W polu 6 wniosku wpisuje się tylko kod CN oraz nazwę towaru/towarów, bez wskazania ich ilości.
Na drugiej stronie wniosku należy uzasadnić dlaczego towary są pochodzące wg reguł
niepeferencyjnego pochodzenia. W celu potwierdzenia tego faktu organ celny może zażądać
przedłożenia stosownych dokumentów lub wyjaśnień. Taki wniosek stanowi wspólną podstawę dla
do potwierdzenia podpisem i pieczęcią (In blanco) świadectw pochodzenia przez organ celny.
3. Wykorzystanie zalegalizowanych świadectw pochodzenia.
Miejsce i data wystawienia świadectwa są uzupełniane przez nadawcę wraz z pozostałymi
rubrykami dokumentu w momencie eksportu. Świadectwo może być wystawione na jeden z
towarów opisanych w polu 6 wniosku, na kilka z nich lub na wszystkie. Zmiana rodzaju towaru lub
jego pochodzenia skutkuje koniecznością złożenia nowego wniosku (załącznik 12 RWKC).
Ilość kopii świadectw zwróconych po wykorzystaniu przez eksportera, upoważnia do wydania
odpowiedniej ilości następnych świadectw potwierdzonych in blanco, w okresie wskazanym w
upoważnieniu, nie dłuższym jednak niż 6 miesięcy od daty wydania poprzedniej partii świadectw in
blanco.
Dokonywanie adnotacji na drukach wniosków stanowiących komplet z blankietem świadectwa jest
opcjonalne, tj. może - według wyboru korzystającego z upoważnienia – stanowić formę prowadzenia
przez niego ewidencji dla celów późniejszego rozliczania się z realizacji tej procedury.
Nadawca zobowiązany jest do wykorzystania świadectw zgodnie z ich przeznaczeniem oraz do
przechowywania przez okres 5 lat od momentu wystawienia świadectwa, wszystkich dowodów i
dokumentów, które udowadniają pochodzenie wywiezionych towarów. Dodatkowo dla ustalenia
kolejnych okresów rozliczeniowych, a także w celach kontrolnych i ewentualnej weryfikacji
eksporter zobowiązany jest do prowadzenia ewidencji wykorzystanych świadectw.
Procedura uzyskiwania upoważnienia
Wniosek o wydanie upoważnienia należy skierować do naczelnika urzędu celnego właściwego ze
względu na siedzibę podmiotu występującego z wnioskiem o wydanie upoważnienia. Powinien on
zawierać uzasadnienie. Wśród okoliczności uzasadniających uzyskanie upoważnienia do stosowania
takiego uproszczenia można wskazać częstotliwość i regularność dokonywania wywozu, w
szczególności powtarzający się wywóz jednakowych produktów uzyskiwanych w wyniku tego samego
procesu produkcji lub długofalowych kontraktów zakupu, przestrzeganie i doświadczenie w stosowaniu
przepisów dotyczących ustalania pochodzenia towarów, dotychczasową współpracę z organami
celnymi, status upoważnionego przedsiębiorcy (AEO), posiadanie pozwolenia na stosowanie procedury
uproszczonej itp.
Organ celny może udzielić upoważnienia do stosowania uproszczonej procedury z art. 49 RWKC
osobom, które:
1. mają swoją siedzibę na terytorium Polski
2. dokonują regularnego wywozu towarów,
3. nie zostało im cofnięte upoważnienie do stosowania uproszczonego sposobu dokumentowania
pochodzenia towarów, jak również upoważnienie do stosowania uproszczonej procedury
wystawiania niepreferencyjnych świadectw pochodzenia ze względu na naruszenie przez nich
przepisów prawa, w okresie ostatniego roku.
Upoważnienie ma formę decyzji administracyjnej na czas nieokreślony, chyba że wnioskodawca wnosi
o ograniczenie okresu jego ważności.
Naczelnik urzędu celnego może cofnąć upoważnienie w przypadku:
1. stwierdzenia w wyniku kontroli celnej, że osoba narusza przepisy dotyczące dokumentowania
pochodzenia towarów,
2. uniemożliwiania lub utrudniania kontroli celnej dotyczącej prawidłowości stosowania
upoważnienia.
Upoważnienie cofa się w przypadku ustania okoliczności warunkujących jego wydanie.
Upoważnienie może być cofnięte w każdej chwili na wniosek Strony.
2
Informacje dodatkowe:
Agencja celna nie może uzyskać samodzielnego upoważnienia do stosowania uproszczonej procedury z
art. 49 RWKC. Może natomiast uczestniczyć w realizacji przyznanego uproszczenia na zasadzie
wykonywania czynności o charakterze technicznym, na mocy udzielonego jej pełnomocnictwa przez
podmiot korzystający z upoważnienia (np. złożenie wypełnionego wniosku o wydanie świadectwa
pochodzenia, uczestniczenie w procedurze rozliczenia przyznanych świadectw).
Opisana procedura (zarówno tryb zwykły jak i „in blanco”) może mieć zastosowanie do celów
potwierdzania niepreferencyjnego, nieunijnego pochodzenia (reeksport). W takim przypadku
uzasadnieniem dla pochodzenia wskazanego we wniosku o wydanie świadectw może być poprzedni
dowód pochodzenia, kontrakt, faktury, zgłoszenie importowe itp.
3