Fragment - AlmaPress
Transkrypt
Fragment - AlmaPress
zwie˛kszaja˛cy ilość przełożeń. Wóz D.Z.V.R. był uzbrojony w 3 karabiny maszynowe (z możliwościa˛ zwie˛kszenia liczby do 5), a jego załoga składała sie˛ z 8 ludzi: dowódcy, kierowcy i 6 strzelców. Pojazd miał mase˛ 10 ton i mógł rozwijać pre˛dkość maksymalna˛ 36 km/h. Po I wojnie światowej 5–10 wozów D.Z.V.R. znalazło sie˛ na uzbrojeniu armii Litwy. Pod koniec I wojny światowej i podczas powstania wielkopolskiego niemieckie samochody pancerne stawały sie˛ niekiedy zdobycza˛ żołnierzy polskich. Po zakończeniu I wojny światowej pokonane Niemcy musiały zastosować sie˛ do zarza˛dzeń zwycie˛zców. Ustalenia traktatu wersalskiego ograniczyły liczebność armii niemieckiej do 100 000 żołnierzy oraz proporcjonalnej ilości sprze˛tu i uzbrojenia. W przypadku samochodów pancernych ograniczenia dotyczyły również typów i uzbrojenia, które musiało odpowiadać warunkom postawionym przez Komisje˛ Mie˛dzynarodowa˛, a mianowicie: musiały mieć podwozie kołowe oraz uzbrojenie składaja˛ce sie˛ tylko z dwóch karabinów maszynowych. Około 150 starych i w znacznym stopniu zużytych wozów pancernych z okresu wojny armia niemiecka przekazała policji, a do celów wojskowych zamówiła nowe pojazdy o konstrukcji zmodyfikowanej w wyniku doświadczeń z bojowego wykorzystania ich poprzedników. W służbie pozostała również niewielka ilość wojennych wozów be˛da˛cych w dobrym stanie technicznym, głównie Ehrhardt M 17/19. Wykonanie nowych pojazdów zlecono firmom: Benz – 24 egz., Daimler – 31 egz., Ehrhardt – 30 egz. Wykonane przez nie samochody pancerne: Benz M 21, Daimler M 21, Ehrhardt M 21 były bardzo zbliżone konstrukcyjnie, a ich charakterystyki techniczne i eksploatacyjne były podobne. Co ciekawe, w podstawowej wersji pojazdy te spełniały kryteria wyznaczone przez Komisje˛ Mie˛dzynarodowa˛ wprowadzaja˛ca˛ w życie postanowienia traktatu wersalskiego, np. uzbrojenie złożone z 2 karabinów maszynowych, ale konstrukcyjnie posiadały możliwość szybkiego dozbrojenie do 6 karabinów maszynowych oraz zwie˛kszenia załogi do 9 osób. Nie było to przypadkowe – Niemcy świadomie podejmowali takie działania w różnych kwestiach zwia˛zanych z armia˛. Dobrym przykładem jest również zagadnienie liczebności armii. Nominalnie miała ona 100 000 żołnierzy, ale utworzono szereg „cywilnych” organizacji kombatanckich (skupiaja˛cych byłych żołnierzy) oraz sportowych i quasi-skautowskich dla młodzieży. Były to organizacje skupiaja˛ce setki tysie˛cy osób, gotowych w każdej chwili stać sie˛ żołnierzami, choć oficjalnie funkcjonowały jako instytucje cywilne, maja˛ce na celu rozwój fizyczny i moralny Niemców. Z naszych zaborców najsłabiej wyposażona w samochody pancerne była armia austriacka, mimo że przemysł motoryzacyjny tego kraju stał na wysokim poziomie. Problem jednak nie leżał w możliwościach produkcyj20