Technologie wytwarzania - Politechnika Częstochowska

Nazwa przedmiotu:
TECHNOLOGIE WYTWARZANIA
MANUFACTURING TECHNOLOGIES
Kod przedmiotu: E_mko_3
Kierunek:
Forma studiów:
ENERGETYKA
studia stacjonarne
Rodzaj przedmiotu:
Poziom kwalifikacji:
kierunkowy ogólny
I stopnia
Rok: I
Semestr: II
Rodzaj zajęć:
Liczba godzin/tydzień:
Liczba punktów:
wykład, laboratorium
2W, 2L
4 ECTS
PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE
I KARTA PRZEDMIOTU
CEL PRZEDMIOTU
C1. Zapoznanie studentów z nowoczesnymi technologiami wytwarzania.
C2. Nabycie przez studentów praktycznych umiejętności w zakresie doboru technologii
wytwarzania i wyznaczenia podstawowych parametrów.
WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH KOMPETENCJI
1. Wiedza z zakresu materiałoznawstwa.
2. Znajomość zasad bezpieczeństwa pracy przy użytkowaniu maszyn i urządzeń
technologicznych.
3. Umiejętność wykonywania działań matematycznych do rozwiązywania postawionych zadań.
4. Umiejętność korzystania z różnych źródeł informacji w tym z instrukcji i dokumentacji
technicznej.
5. Umiejętności pracy samodzielnej i w grupie.
6. Umiejętności prawidłowej interpretacji i prezentacji własnych działań.
EFEKTY KSZTAŁCENIA
EK 1
EK 2
EK 3
EK4
–
–
–
–
posiada wiedzę teoretyczną z zakresu metod i technik wytwarzania,
zna tendencje i kierunki rozwoju w zakresie technologii wytwarzania,
potrafi dokonać klasyfikacji technologii wytwarzania,
jest zdolny zaproponować rodzaj materiału oraz właściwie wybrać metodę wytwarzania
wybranego wyrobu, potrafi dokonać oceny i udowodnić zasadność przyjętego
rozwiązania technologicznego,
EK 5 – zna ogólne zasady działania, obsługi i doboru maszyn do różnych technologii
wytwarzania,
EK 6 – potrafi przygotować sprawozdania z przebiegu realizacji ćwiczeń laboratoryjnych.
1/7
TREŚCI PROGRAMOWE
Forma zajęć – WYKŁADY
W 1 – Podstawy technologii wytwarzania.
W 2 – Klasyfikacja metod przetwórstwa polimerowego.
W 3 – Metody przetwórstwa fizyczno-chemicznego I-go rodzaju: rozdzielanie cieplne,
Liczba
godzin
1
1
1
suszenie, ulepszanie fizyczne.
W 4 – Metody przetwórstwa fizyczno-chemicznego II-go rodzaju: wytłaczanie i wytłaczanie
z rozdmuchiwaniem.
W 5 – Metody przetwórstwa chemiczno-fizycznego: formowanie polimeryzacyjne,
nanoszenie powłok z tworzyw sztucznych na wytwory metalowe.
W 6 – Procesy wtryskiwania i jego odmiany.
W 7 – Laminowanie, kalandrowanie, mieszanie, przędzenie.
W 8 – Metalizowanie wytworów z tworzyw sztucznych, ulepszanie chemiczne.
W 9 – Charakterystyka procesów obróbki plastycznej.
W 10 –Materiały, narzędzia i urządzenia do tłoczenia.
W 11 – Parametry procesu wytłaczania, przetłaczania i wyciągania.
W12 – Procesy spęczania i wydłużania kuźniczego.
W13 – Procesy kucia matrycowego, narzędzia i maszyny.
W14 – Technologie wyciskania na zimno, ciepło i gorąco.
W15 – Charakterystyka procesów ciągnienia, narzędzia, maszyny ciągarskie.
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
W16– Charakterystyka spawalniczych źródeł ciepła.
1
W17– Klasyfikacja procesów spajania, rodzaje spoin i złączy spawanych.
1
W18– Procesy cięcia termicznego.
1
W19– Technologia i zastosowanie spawania gazowego.
1
W20– Technologia i zastosowanie spawania łukowego ręcznego MMA.
1
W21– Technologia i zastosowanie spawania łukowego metodą TIG, MAG/MIG.
1
W22– Technologia i zastosowanie spawania łukiem krytym.
1
W23– Cele, klasyfikacja i znaczenie obróbki ubytkowej.
1
W24,25– Materiały narzędziowe, ich własności i zastosowanie.
2
W26,27– Warunki skrawania. Technologiczne i geometryczne parametry skrawania.
2
W28
1
– Klasyfikacja, budowa i geometria narzędzi skrawających.
W29,30– Kryteria i etapy doboru narzędzi i warunków skrawania.
Forma zajęć – LABORATORIUM
L 1– Technologia rozdzielania cieplnego tworzyw porowatych oraz folii.
L 2 – Technologia wytłaczania swobodnego profili oraz rur.
L 3 - Technologia wytłaczania z rozdmuchiwaniem.
L 4 – Narzędzia do wytłaczania swobodnego oraz z rozdmuchiwaniem.
L 5 – Technologia wtryskiwania konwencjonalnego. Budowa i charakterystyka wtryskarek.
L 6 – Parametry technologiczne procesu wtryskiwania, cykl procesu wtryskiwania,
narzędzia i oprzyrządowanie.
L 7 – Technologie spajania, klejenie i zgrzewanie elementów z tworzyw polimerowych.
L 8 – Technologia prasowania tworzyw polimerowych.
L 9,10 – Wyznaczanie parametrów geometrycznych i siłowych w procesach cięcia i
gięcia.
L 11,12– Wyznaczanie parametrów geometrycznych i siłowych w procesach wytłaczania,
2
Liczba
godzin
1
1
1
1
1
1
1
1
2
2
2/7
przetłaczania i wyciągania.
L 13,14 – Wyznaczanie parametrów geometrycznych i siłowych w procesach wyciskania.
L 15,16 – Wyznaczanie parametrów geometrycznych i siłowych w procesach spęczania i
wydłużania kuźniczego.
L17,18– Technologia cięcia termicznego metali.
L19,20– Technologia spawania gazowego metali.
L21,22– Technologia spawania łukowego ręcznego MMA i metodą TIG metali.
L23 – Technologie spawania łukowego metodą MAG/MIG metali.
L24 – Obróbka toczeniem. Budowa, klasyfikacja i zastosowanie narzędzi tokarskich.
Parametry technologiczne
L25,26– Wiercenie, rozwiercanie i pogłębianie otworów. Budowa, klasyfikacja i
zastosowanie narzędzi wiertarskich. Parametry technologiczne.
L27,28
L29,30–
– Frezowanie. Budowa, klasyfikacja i zastosowanie narzędzi frezarskich.
Parametry technologiczne.
Szlifowanie. Rodzaje i zastosowanie narzędzi ściernych. Parametry
technologiczne.
2
2
2
2
2
1
1
2
2
2
NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE
1. – wykład z wykorzystaniem prezentacji multimedialnych
2. – ćwiczenia laboratoryjne, opracowanie sprawozdań z realizacji przebiegu ćwiczeń
3. – pokaz maszyn i procesów technologicznych
4. – instrukcje do wykonania ćwiczeń laboratoryjnych
5. – przykłady gotowych wyrobów i półwyrobów wytworzonych różnymi technikami wytwarzania
6. – przyrządy pomiarowe
7. – stanowiska do ćwiczeń wyposażone w maszyny i narzędzia do realizacji procesów wytwarzania
3/7
SPOSOBY OCENY ( F – FORMUJĄCA, P – PODSUMOWUJĄCA)
F1. – ocena przygotowania do ćwiczeń laboratoryjnych
F2. – ocena umiejętności stosowania zdobytej wiedzy podczas wykonywania ćwiczeń
F3. – ocena sprawozdań z realizacji ćwiczeń objętych programem nauczania
F4. – ocena aktywności podczas zajęć
P1. – ocena umiejętności rozwiązywania postawionych problemów oraz sposobu prezentacji
uzyskanych wyników – zaliczenie na ocenę*
P2. – ocena opanowania materiału nauczania będącego przedmiotem wykładu
*) warunkiem uzyskania zaliczenia jest otrzymanie pozytywnych ocen ze wszystkich ćwiczeń laboratoryjnych,
OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA
Forma aktywności
Godziny kontaktowe z prowadzącym
Średnia liczba godzin na
zrealizowanie aktywności
30W 30L → 60 godz.
konsultacje
5 godz.
Zapoznanie się ze wskazaną literaturą
10 godz.
Przygotowanie do ćwiczeń laboratoryjnych
15 godz.
Wykonanie sprawozdań z realizacji ćwiczeń laboratoryjnych
10 godz.
(czas poza zajęciami laboratoryjnymi)
Suma
SUMARYCZNA LICZBA PUNKTÓW ECTS
DLA PRZEDMIOTU
Liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje na zajęciach
wymagających bezpośredniego udziału prowadzącego
Liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje w ramach zajęć o
charakterze praktycznym, w tym zajęć laboratoryjnych i
projektowych
100 godz.
∑
4 ECTS
2,60 ECTS
2,20 ECTS
LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJĄCA
1. Sikora R.: Przetwórstwo tworzyw wielkocząsteczkowych. Wydawnictwo Edukacyjne Żak,
Warszawa 1993.
2. Sikora R.: Podstawy przetwórstwa tworzyw wielkocząsteczkowych. Politechnika Lubelska, Lublin
1992.
3. Smorawiński A.: Technologia wtrysku. WNT, Warszawa 1989.
4. Koszkul J.: Przetwórstwo tworzyw wielkocząsteczkowych (ćw. labor.). Politechnika
Częstochowska, Częstochowa 1994.
5. Hylla I.: Tworzywa sztuczne–własności–przetwórstwo–zastosowanie, Wyd. P.Śl., 1999.
6. Sińczak J.: Podstawy procesów przeróbki plastycznej, Wydawnictwo Naukowe AKAPIT, Kraków,
2010
7. Skubisz P., Sińczak J., Bednarek S., Łukaszek-Sołek A.: Technologie kucia matrycowego,
Wydawnictwo ARBOR FP, Kraków, 2010
8. Kajzer S., Kozik R., Wusatowski R.: Wybrane zagadnienia z procesów obróbki plastycznej metali.
Projektowanie technologii, Wyd. Politechniki Śląskiej, Gliwice, 1997
9. Wasiunyk P.: Kucie matrycowe, WNT, Warszawa, 1975
4/7
10. Cichosz P.: Techniki wytwarzania, obróbka ubytkowa. Wyd. Politechniki Wrocławskiej. Wrocław,
2002
11. Cichosz P.: Narzędzia skrawające. WNT, Warszawa 2006
12. Kosmol J. i inni: Techniki wytwarzania – Obróbka wiórowa i ścierna. OWPŚ, Gliwice 2002.
13.
14.
15.
16.
Korzyński M.: Nagniatanie ślizgowe. WNT, Warszawa, 2007
Ferenc K.: Spawalnictwo. WNT, Warszawa 2007
Pilarczyk J.: Spawalnictwo. WNT, Warszawa 2005
Kimpel A.: Technologie spawania. WNT, Warszawa 2005
PROWADZĄCY PRZEDMIOT ( IMIĘ, NAZWISKO, ADRES E-MAIL)
1. dr inż. Tomasz Stachowiak [email protected]
2. dr hab. inż. Bogusław Kukuryk, Prof. P.Cz. [email protected]
3. dr inż. Katarzyna Czech-Dudek [email protected]
4. dr inż. Kwiryn Wojsyk [email protected]
5/7
MACIERZ REALIZACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
Efekt
kształcenia
EK1
EK2
Odniesienie
danego efektu do
efektów
zdefiniowanych
dla całego
programu (PEK)
K_W02
K_W05
K_W10
K_W14
K_U02
K_W12
K_W14
K_W15
K_U04
Cele
przedmiotu
C1
C1
Treści
programowe
W1
W9
W16
W2-3
W3-5
W11-15
W17
W23
W4
W10
W18-22
W24-25
L1-30
EK3
K_W11
K_W12
K_W13
K_U38
EK4
K_W07
K_W08
K_W09
K_W11
K_U09
K_U10
EK5
K_W14
K_W17
K_U15
C1,C2
W3-8
W20-22
W26-28
L1-30
EK6
K_U01
K_U02
K_U06
K_U21
C1,C2
L1-30
C1
C1,C2
Narzędzia
dydaktyczne
Sposób
oceny
1
P2
1
P2
1
P2
1-7
F1
F2
F4
P1
P2
1-7
F1
F2
F4
P2
2
F2
F3
6/7
II. FORMY OCENY - SZCZEGÓŁY
EK1 – EK3
Student opanował
wiedzę z ogólnie
pojętych technologii
wytwarzania
EK4, EK5
Student posiada
umiejętności
stosowania wiedzy
w rozwiązywaniu
problemów
związanych z
technologiami
wytwarzania
EK6
Student potrafi
efektywnie
prezentować
i dyskutować wyniki
własnych działań
Na ocenę 2
Na ocenę 3
Na ocenę 4
Na ocenę 5
Student nie
opanował
podstawowej wiedzy
z ogólnie pojętych
technologii
wytwarzania
Student częściowo
opanował wiedzę z
zakresu ogólnie
pojętych technologii
wytwarzania
Student opanował
wiedzę z zakresu
ogólnie pojętych
technologii
wytwarzania, potrafi
wskazać właściwą
metodę wytwarzania
dla wybranego
materiału
Student bardzo
dobrze opanował
wiedzę z zakresu
materiału objętego
programem
nauczania,
samodzielnie
zdobywa i poszerza
wiedzę przy użyciu
różnych źródeł
Student nie potrafi
wyznaczyć
podstawowych
parametrów
wybranych
technologii
wytwarzania, nawet
z pomocą
prowadzącego
Student nie potrafi
wykorzystać zdobytej
wiedzy, zadania
wynikające z
realizacji ćwiczeń
wykonuje z pomocą
prowadzącego
Student poprawnie
wykorzystuje wiedzę
oraz samodzielnie
rozwiązuje problemy
wynikające w trakcie
realizacji ćwiczeń
Student potrafi
dokonać wyboru
technologii
wytwarzania oraz
samodzielnie ustalić
podstawowe
parametry procesu,
potrafi dokonać
oceny oraz uzasadnić
trafność przyjętych
założeń
Student nie
opracował
sprawozdania
Student wykonał
sprawozdanie
z wykonanego
ćwiczenia, ale nie
potrafi dokonać
interpretacji oraz
analizy wyników
własnej pracy
Student wykonał
sprawozdanie
z wykonanego
ćwiczenia, potrafi
prezentować wyniki
swojej pracy oraz
dokonuje ich analizy
Student wykonał
sprawozdanie
z wykonanego
ćwiczenia, potrafi
w sposób zrozumiały
prezentować,
oraz dyskutować
osiągnięte wyniki
III. INNE PRZYDATNE INFORMACJE O PRZEDMIOCIE
Wszelkie informacje dla studentów kierunku ENERGETYKA dotyczące przedmiotu, zaliczenia,
kolokwium, konsultacji są przekazywane podczas pierwszych zajęć oraz umieszczone są na tablicach
informacyjnych Instytutu Technologii Mechanicznych.
7/7