Chemia i ochrona atmosfery wersja B - BIOL

Chemia i ochrona atmosfery B
SYLABUS
A. Informacje ogólne
Elementy sylabusu
Opis
Nazwa jednostki
prowadzącej kierunek
Nazwa kierunku studiów
Poziom kształcenia
Profil studiów
Forma studiów
Kod przedmiotu
Język przedmiotu
Wydział Biologiczno-Chemiczny
Rodzaj przedmiotu
Rok studiów /semestr
przedmiot do wyboru z bloku IV
II rok, IV semestr (letni)
Student powinien posiadać zakres wiadomości ogólnochemicznych na poziomie
podstawowym matury z chemii.
Wymagania wstępne
Ochrona środowiska
studia pierwszego stopnia
ogólnoakademicki
stacjonarne
0200-OS1-2COB
polski
Liczba godzin zajęć
dydaktycznych z podziałem
na formy prowadzenia zajęć
wykład – 30 godz.
konwersatorium – 30 godz.
Założenia i cele przedmiotu
Celem przedmiotu jest wprowadzenie studenta w podstawowe zagadnienia dotyczące
budowy i procesów zachodzących w atmosferze. W ramach przedmiotu omawiany jest
skład atmosfery, charakteryzowane są gazy i aerozole obecne w powietrzu
atmosferycznym, ich pochodzenie, przedstawiane są procesy fizyczne i chemiczne oraz
zmiany zachodzące w atmosferze, wywołane czynnikami naturalnymi i antropogenicznymi.
Przedstawione zostaną również główne problemy związane z zanieczyszczeniem powietrza
oraz metody jego ograniczania.
Metody dydaktyczne oraz
ogólna forma zaliczenia
przedmiotu
Metody dydaktyczne: wykład, konwersatorium
Formy zaliczenia przedmiotu: pisemne zaliczenie wykładu i konwersatorium
Efekty kształceniai
1. Student objaśnia skład, budowę i ewolucję atmosfery ziemskiej, źródła i spływy
substancji obecnych w atmosferze oraz zasady rządzące ich rozprzestrzenianiem.
2. Student zna właściwości chemiczne tlenu, azotu, siarki, węgla i ich związków oraz
specyfikę występowania tych substancji w atmosferze ziemskiej.
3. Student określa wpływ działalności człowieka na stan atmosfery, prognozuje skutki
zanieczyszczenia atmosfery oraz proponuje sposoby ich eliminacji i ograniczania zgodnie
z zasadą zrównoważonego rozwoju.
4. Student korzysta z literatury fachowej w celu uzyskania informacji na temat składu
atmosfery, procesów chemicznych zachodzących w atmosferze oraz zapobiegania
zanieczyszczeniu powietrza, potrafi interpretować te informacje, łączyć w spójną całość
oraz prezentować w formie ustnej.
5. Student ma świadomość naturalnych właściwości atmosfery oraz negatywnych
konsekwencji jej zanieczyszczenia spowodowanego działalnością człowieka.
Punkty ECTS
Bilans nakładu pracy
studentaii
Wskaźniki ilościowe
Data opracowania:
Odniesienie do kierunkowych
efektów kształcenia
K_W01, K_W02, K_W05,
K_W11, K_W12
K_W01, K_W02
K_W11, K_U02, K_U07,
K_U16 K_U22
K_U02, K_U03, K_U06,
K_U07, K_U10, K_U11
K_K07
4
Ogólny nakład pracy studenta: 100,0 godz. w tym: udział w wykładach: 30,0 godz.;
udział w zajęciach laboratoryjnych: 30,0 godz.; przygotowanie się do zajęć, zaliczeń,
egzaminów: 32,5 godz.; udział w konsultacjach, zaliczeniach, egzaminie: 7,5 godz.
Nakład pracy studenta związany z zajęciami iii:
Liczba godzin
Punkty ECTS
67,5
2,7
wymagającymi bezpośredniego udziału nauczyciela
70,0
2,8
o charakterze praktycznym
04. 10. 2014
Koordynator
przedmiotu:
dr Urszula Kotowska
SYLABUS
B. Informacje szczegółowe
Elementy składowe sylabusu
Nazwa przedmiotu
Kod przedmiotu
Nazwa kierunku
Nazwa jednostki prowadzącej kierunek
Język przedmiotu
Rok studiów/ semestr
Liczba godzin zajęć dydaktycznych
oraz forma prowadzenia zajęć
Prowadzący
Treści merytoryczne przedmiotu:
Efekty kształcenia wraz ze sposobem
ich weryfikacji
Forma i warunki zaliczenia
przedmiotu
Wykaz literatury podstawowej
i uzupełniającej
Opis
Chemia i ochrona atmosfery B
0200-OS1-2COB
Ochrona środowiska, studia pierwszego stopnia
Wydział Biologiczno-Chemiczny UwB
polski
II rok, IV semestr (letni)
30 godz., wykład
dr Urszula Kotowska
1. Budowa i skład chemiczny atmosfery, składniki główne i śladowe. Bilans
energetyczny atmosfery i powierzchni Ziemi. Krążenie wody w atmosferze, para
wodna i lód w atmosferze, chmury.
2. Aerozole atmosferyczne, naturalne i antropogeniczne źródła aerozoli, skład
chemiczny aerozoli.
3. Azot w atmosferze, obieg azotu, tlenki azotu – pochodzenie i ich przemiany w
atmosferze, wpływ na organizmy żywe. Inne związki azotu obecne w atmosferze.
4. Siarka w atmosferze, krążenie siarki, tlenki siarki – ich źródła i wpływ na
organizmy. Siarkowodór, dimetylosiarczek, aerozole siarczanowe.
5. Węgiel i jego związki, obieg węgla, ditlenek węgla i jego rola w atmosferze,
tlenek węgla, węglowodory, metan, lotne związki organiczne.
6. Tlen i ozon w atmosferze, powstawanie i rola ozonu atmosferycznego, kryzys
ozonowy. Reakcje fotochemiczne. Efekt cieplarniany i jego zmiany.
7. Procesy samooczyszczania atmosfery, opad suchy i mokry, kwaśne deszcze.
Skala czasowo-przestrzenna procesów atmosferycznych.
8. Cele i aspekty prawne ochrony atmosfery. Wpływ technologii człowieka na
stan atmosfery. Antropogeniczne zanieczyszczenia atmosfery,
9. Sposoby ograniczania i eliminacji zanieczyszczeń atmosfery powstających
podczas spalania paliw kopalnych. Niekonwencjonalne źródła a czystość
atmosfery. Zasada zrównoważonego rozwoju.
10. Powietrze wewnętrzne, podstawowe zanieczyszczenia obecne w powietrzu
wewnętrznym, zagrożenia wynikające z wentylacji i klimatyzacji.
Efekty kształcenia:
1. Student objaśnia skład, budowę i ewolucję atmosfery ziemskiej, źródła i spływy
zanieczyszczeń atmosferycznych oraz sposoby zapobiegania ich emisji.
2. Student zna właściwości chemiczne tlenu, azotu, siarki, węgla i ich związków
oraz specyfikę występowania tych substancji w atmosferze ziemskiej, zna obieg
pierwiastków w środowisku.
3. Student ma świadomość naturalnych właściwości atmosfery oraz negatywnych
konsekwencji jej zanieczyszczenia spowodowanego działalnością człowieka.
Sposoby weryfikacji:
Zaliczenie pisemne, aktywność studenta podczas wykładu.
Obecność na zajęciach (dopuszcza się możliwość opuszczenia dwóch wykładów),
pozytywna ocena zaliczenia konwersatorium, pozytywna ocena kolokwium z
wykładu.
Literatura podstawowa:
1. L. Falkowska, A. Lewandowska, Aerozole i gazy w atmosferze ziemskiej –
zmiany globalne. Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego, Gdańsk 2009.
2. E. Kociołek-Balawejder, E. Stanisławska. Chemia środowiska. Wydawnictwo
Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu, Wrocław 2012.
3. G.W. vanLoon, S.J. Duffy, Chemia środowiska. PWN, Warszawa, 2007.
Literatura uzupełniająca:
1. Isidorow W., Jaroszyńska J., Chemiczne problemy ekologii, Wydawnictwo
UwB, Białystok, 1998.
2. O'Neill P., Chemia środowiska, PWN, Warszawa-Wrocław, 1997.
……………………………….
podpis osoby składającej sylabus
SYLABUS
C. Informacje szczegółowe
Elementy składowe sylabusu
Nazwa przedmiotu
Kod przedmiotu
Nazwa kierunku
Nazwa jednostki prowadzącej
kierunek
Język przedmiotu
Rok studiów/ semestr
Liczba godzin zajęć dydaktycznych
oraz forma prowadzenia zajęć
Prowadzący
Treści merytoryczne przedmiotu:
Efekty kształcenia wraz ze sposobem
ich weryfikacji
Forma i warunki zaliczenia
przedmiotu
Wykaz literatury podstawowej
i uzupełniającej
Opis
Chemia i ochrona atmosfery B
0200-OS1-2COB
Ochrona środowiska, studia pierwszego stopnia
Wydział Biologiczno-Chemiczny UwB
polski
II rok, IV semestr (letni)
30 godz., konwersatorium
dr Urszula Kotowska
1. Zadania rachunkowe dotyczące budowy i składu atmosfery ziemskiej oraz
zjawisk atmosferycznych.
2. Budowa, skład chemiczny i właściwości fizyczne atmosfery. Cyrkulacja
atmosfery w skali globalnej i lokalnej
3. Bilans cieplny atmosfery i powierzchni Ziemi – obliczenia.
4. Aerozole.
5. Woda w atmosferze. Kwaśne opady i ich znaczenie ekologiczne.
6. Składniki atmosfery i ich właściwości: N2, O2, O4, Fe. Ozon atmosferyczny,
kryzys ozonowy, efekt cieplarniany i jego zmiany.
7. Związki azotu, siarki i węgla w atmosferze. Substancje szczególnie
niebezpieczne: metale ciężkie, trwałe zanieczyszczenia organiczne.
8. Reakcje fotochemiczne w atmosferze.
9. Ewolucja składu chemicznego atmosfery i jej związek z ewolucją planety i
Układu Słonecznego, zmiany klimatu.
10. Technologie eliminacji i ograniczania emisji zanieczyszczeń pochodzących ze
spalania paliw kopalnych. Niekonwencjonalne źródła energii a czystość atmosfery.
Efekty kształcenia:
1. Student określa wpływ działalności człowieka na stan atmosfery, prognozuje
skutki zanieczyszczenia atmosfery oraz proponuje sposoby ich eliminacji i
ograniczania zgodnie z zasadą zrównoważonego rozwoju.
2. Student korzysta z literatury fachowej w celu uzyskania informacji na temat
składu atmosfery, procesów chemicznych zachodzących w atmosferze oraz
zapobiegania zanieczyszczeniu powietrza, potrafi interpretować te informacje łączyć
w spójną całość oraz prezentować w formie ustnej.
3. Student ma świadomość naturalnych właściwości atmosfery oraz negatywnych
konsekwencji jej zanieczyszczenia spowodowanego działalnością człowieka.
Sposoby weryfikacji:
Sprawdzian pisemny (kolokwium), prezentacja multimedialna przygotowana przez
studenta, udział w dyskusji.
1. Obecność na zajęciach.
2. Pozytywna ocena przygotowanej przez studenta prezentacji.
3. Pozytywna ocena z kolokwium.
Literatura podstawowa:
1. L. Falkowska, A. Lewandowska, Aerozole i gazy w atmosferze ziemskiej –
zmiany globalne. Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego, Gdańsk 2009.
2. E. Kociołek-Balawejder, E. Stanisławska. Chemia środowiska. Wydawnictwo
Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu, Wrocław 2012.
3. G.W. vanLoon, S.J. Duffy, Chemia środowiska. PWN, Warszawa, 2007.
Literatura uzupełniająca:
1. Isidorow W., Jaroszyńska J., Chemiczne problemy ekologii, Wydawnictwo UwB,
Białystok, 1998.
2. O'Neill P., Chemia środowiska, PWN, Warszawa-Wrocław, 1997.
……………………………….
podpis osoby składającej sylabus
i
Opis zakładanych efektów kształcenia w zakresie wiedzy, umiejętności i kompetencji społecznych, z uwzględnieniem form zajęć.
Uwzględnia się tylko efekty możliwe do sprawdzenia (mierzalne / weryfikowalne).
ii
Przykładowe rodzaje aktywności: udział w wykładach, ćwiczeniach, przygotowanie do zajęć, udział w konsultacjach,
realizacja zadań projektowych, pisanie eseju, przygotowanie do egzaminu. Liczba godzin nakładu pracy studenta powinna
być zgodna z przypisanymi do tego przedmiotu punktami ECTS wg przelicznika : 1 ECTS – 25÷30 h.
iii
Zajęcia wymagające bezpośredniego udziału nauczyciela są to tzw. godziny kontaktowe (również te nieujęte w rozkładzie
zajęć, np. konsultacje lub zaliczenia/egzaminy). Suma punktów ECTS obu nakładów może być większa od ogólnej liczby
punktów ECTS przypisanej temu przedmiotowi.