Pobierz plik PDF
Transkrypt
Pobierz plik PDF
Edukator Edukator Zadania maturalne • JZYK POLSKI Bohaterowie s zmczeni JZYK POLSKI: przykadowe zadania maturalne poziomu podstawowego i rozszerzonego z rozwizaniami Rozumienie czytanego tekstu (zadanie na poziomie podstawowym) Przeczytaj uwa)nie tekst, a nast,pnie wykonaj zadania zamieszczone pod nim. Odpowiadaj tylko na podstawie tekstu w2asnymi s2owami, chyba )e polecenie sugeruje inaczej. Udzielaj tyle odpowiedzi, o ile jeste( proszony. 32 1. Je)eli raz na jaki( czas pojawia si, w ksi+)ce lub na ekranie cz2owiek sukcesu, którego sk2onni byliby(my polubi', to zaraz si, okazuje, )e to typ spod ciemnej gwiazdy. Nie zosta2 równie) wykreowany bohater heroiczny, uosabiaj+cy nasze warto(ci narodowe i historyczne. Nic dziwnego, )e dzieci bawi+ si, wci+) w Klossa i czterech pancernych, którzy powracaj+ raz po raz na ekrany telewizorów, mimo protestów stowarzysze kombatanckich. Jak to si, wi,c dzieje, )e bohaterstwo i m,stwo ci+gle u nas w cenie, prezydent Lech Kaczyski co pewien czas przyznaje par, kilo orderów zas2u)onym w walce o woln+, niepodleg2+ Polsk,, tymczasem w galerii bohaterów masowej wyobrani pustka? 2. Najprostsza odpowied mog2aby brzmie' nast,puj+co: mimo wszystko )yjemy w ca2kiem normalnych czasach i nie ma potrzeby kreowania idoli. [...] Po drugie, kryteria, kto by2 bohaterem, a kto nie, tylko w pierwszych miesi+cach po 4 czerwca 1989 r. wydawa2y si, bezdyskusyjne. Potem, kiedy byli bojownicy o demokracj, sami zacz,li rz+dzi', zapanowa2 w tej sferze spory zam,t, który trwa do dzi(. [...] 3. Nie chodzi jednak wy2+cznie o herosów przewodz+cych ludowi, cierpi+cych za miliony, lecz tak)e o zwyczajnych ludzi z krwi i ko(ci, w losach których odbiorca móg2by odnale' elementy sk2adaj+ce si, na jego emocjonaln+ biogra,. Kiedy( takich bohaterów spotyka2o si, w literaturze i w kinie. 4. Wydawa' by si, mog2o, )e po 1989 r. ekran zape2ni+ klony ludzi z marmuru i )elaza, lecz nic takiego si, nie sta2o. Wr,cz przeciwnie, niemal natychmiast pojawi2 si, ton ironiczny – do(' przypomnie' g2o(n+ scen, z „Psów”, kiedy to pijani ubecy dwigaj+ na ramionach kompana, (piewaj+c „Janek Wi(niewski pad2”. Widownia wprost tarza2a si, ze (miechu, co by2o znakiem, )e na razie nie ma zapotrzebowania na nowych kombatantów i re)yserzy wzi,li sobie t, wizytówk, do serca. Nasta2a epoka kina spokoju moralnego, przerywanego raz na jaki( czas wyj+tkowymi tytu2ami, takimi jak „D2ug” Krzysztofa Krauzego czy „Cze(' Tereska” Roberta Gliskiego. 5. Co zaskakuj+ce, bohaterów nie wykreowa2y wielkie inscenizacje, które pojawi2y si, seryjnie na prze2omie stuleci. Miliony posz2y na „Pana Tadeusza”, ale czy kto( z tego powodu zakocha2 si, w Jacku Soplicy? Nawet pewniak Sienkiewicz tym razem zawiód2: w ka)dym razie Skrzetuski z „Ogniem i mieczem” nie sta2 si, tak popularny jak Kmicic czy Wo2odyjowski po poprzednich ekranizacjach „Trylogii”. Trudno te) mówi' o zachwytach nad Winicjuszem z „Quo vadis?” czy Chopinem z „Pragnienia mi2o(ci”. Wkrótce zreszt+ okaza2o si,, )e na pó2kach z lekturami obowi+zkowymi robi si, pusto, co powinno by2o sk2oni' re)yserów do szukania inspiracji w literaturze wspó2czesnej. [...] 6. Wspó2czesna proza dostarcza krytykom (lecz nie zawsze czytelnikom) wielu pozytywnych prze)y', g2ównie z powodu osi+gni,' lingwistycznych. Pochwa2a j,zyka jest najwi,kszym komplementem, jaki mo)e dzisiaj spotka' ambitnego krajowego autora. Opowiadaniem ciekawych historii zajmuj+ si, ju) tylko nieliczni: niemal zanika narracja w dawnym epickim stylu, dlatego z napisaniem wypracowania na temat „Charakterystyka g2ównego bohatera powie(ci” dzieci mia2yby dzi( niema2y k2opot. Poczet wyrazistych bohaterów literackich, zarówno pozytywnych, jak i negatywnych, jest doprawdy ubogi, co nie znaczy, )e nie pojawiaj+ si, od czasu do czasu wyj+tki. A) dziw, )e )aden re)yser nie wykorzysta2 jeszcze ksi+)ki Janusza Andermana „Ca2y czas” ze (wietnie skonstruowan+ postaci+ peerelowskiego konformisty o inicja2ach A.Z. Korzystaj+c z udogodnie, jakie ówczesny system stwarza2 twórcom, postanawia zosta' pisarzem, uciekaj+c si, do wyj+tkowo wprost obrzydliwych metod. Jest to wzorcowa peerelowska kanalia, w dodatku operuj+ca w (rodowisku inteligenckim, które autor przedstawia bez zb,dnych sentymentów. 7. Z autorów najm2odszych zwraca uwag, Dawid Biekowski, który konsekwentnie pokazuje ma2ego bohatera czasu wielkich przemian. W powie(ci „Nic” by2 to nies2ychanie ambitny handlarz JZYK POLSKI • Zadania maturalne z warszawskiego Stadionu Dziesi1ciolecia, który szybko pnie si1 po drabinie kariery, a/ zostanie z niej brutalnie str3cony. W najnowszej ksi3/ce „Bia:o-czerwony” antypatycznym typem jest m:ody prawnik, dla którego sukces jest wszystkim, a drugi cz:owiek, nawet najbli/sza rodzina, niczym. Gatunek wyj3tkowo antypatyczny, wyst1puj3cy niew3tpliwie w pejza/u RP, ale lepiej takich omija, z daleka. Ciekawego plebejskiego bohatera, przede wszystkim ze wzgl1du na u/yty do jego opisu j1zyk, stworzy: Micha: Witkowski w swej ostatniej powie0ci „Barbara Radziwi::ówna z Jaworzna – Szczakowej”. 8. Walory j1zykowe prozy Doroty Mas:owskiej s3 powszechnie znane, ale czy Janowi Jakubowi Kolskiemu uda si1 ekranizacja „Wojny polsko-ruskiej pod ag3 bia:o-czerwon3”, nie wiadomo. Jak bowiem s$lmowa, j1zyk? Na ogó: nie powiod:y si1 próby przeniesienia w nasze czasy bohatera z peerelowskim /yciorysem (podejmowane tak/e z braku nowych pomys:ów). 9. Najbardziej dojmuj3c3 kl1sk3 okaza:a si1 kontynuacja kultowego serialu „Alternatywy 4”, z dozorc3 Anio:em, uosabiaj3cym zamordyzm, w roli g:ównej. Nie zab:ysn3: w nowej rzeczywisto0ci in/ynier Karwowski, czyli „Czterdziestolatek”, starszy o dwadzie0cia lat (barwniej wypad: Maliniak, dzia:aj3cy na niwie solidarno0ciowej). Prezes Ochódzki, niezmiennie w popisowym wykonaniu Stanis:awa Tyma, radzi: sobie na ogó: niele i ostatecznie tra$: nawet do parlamentu Najja0niejszej, ale sukcesu „Misia” nie da:o si1 powtórzy,. Cho, nie da si1 wykluczy,, /e prezes jeszcze kiedy0 nam poka/e. W nowej rzeczywisto0ci politycznej pojawi: si1 nawet nie0miertelny Nikodem Dyzma, wprawdzie w formie zdrobnia:ej jako „Niko0 Dyzma”, ale z t3 sam3 chamsk3 :apczywo0ci3 na w:adz1. Film Jacka Bromskiego nie zdoby: jednak popularno0ci doskona:ego serialu lat 70., z niezapomnianym Romanem Wilhelmim w roli g:ównej. 10. „Z przeniesienia” jest Ada0 Miauczyski, bohater stworzony przez Marka Koterskiego, który po raz pierwszy pojawi: si1 na ekranie w 1985 r. w $lmie „Dom wariatów” (w czo:ówce wyst1puje jako Ada0). To jednak sytuacja szczególna, kolejne $lmy nie s3 bowiem prost3 kontynuacj3, bohater te/ si1 zmienia (najpierw gra: go Marek Kondrat, potem Cezary Pazura, ostatnio znowu Kondrat). Najwi1ksze uznanie zdoby: „Dzie 0wira”, w którym Kondrat zagra: zdegradowanego inteligenta /yj3cego z /ebraczej nauczycielskiej pensji. W osobie tytu:owego 0wira niemal ka/dy widz rozpozna: kogo0 ze znajomych, a byli te/ tacy, co przyznawali – „0wir to ja”. W ostatnich latach bohater Koterskiego pewnie cierpia: jeszcze bardziej, ale teraz wygra: wreszcie wybory i czeka na lepsze czasy. Mo/e zobaczymy jeszcze kiedy0 dalszy ci3g na ekranie. 11. Prawdziwego bojownika o wolno0, mo/na ostatnio ogl3da, tylko w Teatrze Telewizji, gdzie wyodr1bniona zosta:a specjalna Scena Faktu, na której prezentowane s3 historyczne, cho, nie zawsze powszechnie znane postaci – z regu:y o$ary komunistycznego terroru. Spektakle takie jak „Inka 1946”, „mier, rotmistrza Pileckiego” czy „Rozmowy z katem” przypomnia:y ludzi dzielnych, odwa/nych i nieugi1tych. Trudno jednak oczekiwa,, by by:a to atrakcyjna propozycja dla masowego widza, dla którego przesz:o0,, trawestuj3c wieszcza, to ju/ nie jest dzi0, lecz dalej, coraz dalej... Pomijaj3c, /e w niektórych przedstawieniach dominowa: ton patetyczny, na który dzisiejszy odbiorca jest szczególnie uczulony. 12. Mówi si1, /e ka/dy czas ma takiego bohatera, na jakiego zas:uguje, co jednak w naszym przypadku nie ca:kiem si1 sprawdza. Czasy mamy ciekawsze. Zdzis:aw Pietrasik, Bohaterowie s3 zm1czeni, Polityka 2007 nr 51/52 z 22-29 XII 2007, s. 86-87. Edukator Edukator Zadanie 2 (2 pkt) Sformu:uj w:asnymi s:owami pytanie, które mog:oby zast3pi, pytanie z akapitu 1. Odpowiedz na nie. Wystarczy jedna odpowied. np. Dlaczego w dzisiejszej kulturze nie znajdziemy osób, które uznane by"yby za bohaterów, idoli? • wiat nie potrzebuje bohaterów, osób wzorcotwórczych • nie ma jasnych kryteriów, które zadecydowa"yby o przyznaniu statusu bohatera Zadanie 3 (1 pkt) Na podstawie akapitu 3. napisz, co by:o dawniej miar3 bohaterstwa? • moliwo utosamienia si z bohaterem lub • wspólne dowiadczenia, przeycia Zadanie 4 (1 pkt) Dlaczego autor tekstu przywo:uje rok 1989? • prze"om historyczny – Polska odzyskuje niepodleg"o • po 1989 r. nastpuje zerwanie z tosamoci politycznego zniewolenia i poszukiwanie nowych wartoci osadzonych w nowej rzeczywistoci spo"eczno-politycznej Zadanie 5 (1 pkt) Co charakteryzuje $lmy wymienione w akapicie 4.? • zrywaj z tradycj kina moralnego niepokoju • prezentuj brutaln rzeczywisto Zadanie 6 (1pkt) Na podstawie akapitu 6. wska/ dwie cechy wspó:czesnej prozy. • nowatorskie rozwi zania lingwistyczne • odejcie od epickiej narracji • rezygnacja z wyrazistych, indywidualistycznych bohaterów Zadanie 7 (2 pkt) Na podstawie akapitów 6. i 7. wymie powie0ci wspó:czesne, które stworzy:y kreacj1 bohaterów nowych czasów. Nazwij ich. Uzupe:nij tabelk1. Powie Typ bohatera „Ca"y czas” Peerelowski konformista o rodowodzie inteligenckim/wzorcowa peerelowska kanalia „Nic” Ambitny handlarz ze Stadionu Dziesiciolecia „Bia"o-czerwony” M"ody prawnik, dla którego sukces jest wszystkim, drugi cz"owiek niczym „Barbara Radziwi""ówna z Jaworzna – Szczakowej” Bohater plebejski Zadanie 8 (1 pkt) W kontek0cie zadania 7. wyja0nij, co oznacza zwrot: ma:y bohater czasu wielkich przemian. • bohater wykreowany przez twórców kina wspó"czesnego odznaczaj cy si niskimi pobudkami, posta kontrastowa wobec wielkich indywidualistów z literatury kanonicznej • bohater odznaczaj cy si negatywnymi cechami charakteru, zajmuj cy nisk pozycj spo"eczn , nie realizuje etosu wielkich bohaterów literackich Zadanie 9 (2 pkt) Uwaga! Sugerowane odpowiedzi zapisano kolorem niebieskim. Co :3czy bohaterów $lmowych wymienionych w akapitach 9. i 10.? • losy wszystkich bohaterów doczeka"y si kontynuacji lmowej • powtórne kreacje lmowe by"y nieudane, s"absze ni pierwowzory Zadanie 1 (1 pkt) Zadanie 10 (2 pkt) W jakiej relacji pozostaj3 akapity 1. i 2.? Akapit 2. zawiera odpowied na pytanie kocz ce akapit 1. Który z przywo:anych w akapitach 9. i 10. $lmów odniós: najwi1kszy sukces? Uzasadnij. 33 Edukator Edukator Zadania maturalne • JZYK POLSKI Tytu/ lmu: „Dzie wira” Marka Koterskiego • bohater jest rozpoznawalnym typem bohatera, z którym mona si! utosami Zadanie 11 (1 pkt) Co cechuje scen, Teatru Telewizji? (akapit 11.) Wymie trzy cechy. • kreacje bohaterów – bojowników o wolno • si!ganie do historii Polski, przywo%ywanie trudnych tematów • patetyczny ton wypowiedzi Zadanie 12 (1 pkt) Autor artyku/u odwo/uje si, w akapicie11. do sentencji C. K. Norwida. Przesz/o(! to dzi( tylko cokolwiek dalej. Jak rozumiesz zwrot b,d+cy trawestacj+ tej my(li: przesz/o(! to ju nie jest dzi(, lecz dalej, coraz dalej? • Wspó%czeni Polacy w sposób coraz bardziej wyrany zrywaj z histori, unikaj tematów odnoszcych si! do polskiej tradycji, koncentruj si! na wspó%czesnoci Zadanie 13 (1 pkt) Jak+ rol, pe/ni trawestacja sentencji Norwida? • buduje ocen! wspó%czesnych odbiorców kultury lub • charakteryzuje mentalno dzisiejszego odbiorcy kultury Zadanie 14 (1 pkt) to b!d moje manewry przed obj!ciem w%adzy trzeba wzi miasto za gard%o i wstrzsn nim troch! Tak czy owak musia%e zgin Hamlecie nie by%e do ycia wierzy%e w kryszta%owe poj!cia a nie glin! ludzk y%e cig%ymi skurczami jak we nie %owi%e chimery %apczywie gryz%e powietrze i natychmiast wymiotowa%e nie umia%e adnej ludzkiej rzeczy nawet oddycha nie umia%e Teraz masz spokój Hamlecie zrobi%e co do ciebie nalea%o i masz spokój Reszta nie jest milczeniem ale naley do mnie wybra%e cz! %atwiejsz efektywny sztych lecz czyme jest mier bohaterska wobec wiecznego czuwania z zimnym jab%kiem w d%oni na wysokim krzele z widokiem na mrowisko i tarcz! zegara egnaj ksi! czeka na mnie projekt kanalizacji i dekret w sprawie prostytutek i ebraków musz! take obmyli lepszy system wi!zie gdy jak zauway%e s%usznie Dania jest wi!zieniem Odchodz! do moich spraw Dzi w nocy urodzi si! Gwiazda Hamlet Nigdy si! nie spotkamy To co po mnie zostanie nie b!dzie przedmiotem tragedii Ani nam wita si! ani egna yjemy na archipelagach A ta woda te s%owa có mog có mog ksi! Na jak+ prawid/owo(! wskazuje Zdzis/aw Pietrasik w akapicie 12.? Zacytuj. • Kady z nas ma takiego bohatera, na jakiego zas%uguje Zadanie 15 (2 pkt) fot. Wikimedia/Pawe/ Cie(la Czy bohaterowie wykreowani przez polsk+ kultur, wspó/czesn+ s+ odbiciem czasów wspó/czesnych? Uzasadnij. • Nie. To tylko kreacja. Polska rzeczywisto dostarcza wielu tematów, w których ludzie okazuj bohaterstwo. Mog oni sta si! prawdziwymi wzorcami nowego bohaterstwa. Musi by jednak na to spo%eczne zapotrzebowanie. Poziom rozszerzony – pisanie wasnego tekstu w zwizku z tekstem literackim zamieszczonym w arkuszu. Temat: Dokonaj analizy i interpretacji „Trenu Fortynbrasa” Zbigniewa Herberta Herbert Zbigniew Tren Fortynbrasa Dla M.C. Teraz kiedy zostalimy sami moemy porozmawia ksi! jak m!czyzna z m!czyzn chocia leysz na schodach i widzisz tyle co martwa mrówka to znaczy czarne s%oce o z%amanych promieniach Nigdy nie mog%em myle o twoich d%oniach bez umiechu i teraz kiedy le na kamieniu jak strcone gniazda s tak samo bezbronne jak przedtem To jest w%anie koniec R!ce le osobno Szpada ley osobno Osobno g%owa I nogi rycerza w mi!kkich pantoach Pogrzeb mie b!dziesz o%nierski chocia nie by%e o%nierzem jest to jedyny rytua% na jakim troch! si! znam Nie b!dzie gromnic i piewu b!d lonty i huk kir wleczony po bruku he%my podkute buty konie artyleryjskie werbel werbel wiem nic pi!knego 34 1. Fortynbras – norweski ksi+,; bohater wyst,puj+cy w „Hamlecie” W. Szekspira. W sztuce pojawia si, dwukrotnie. Pierwszy raz, kiedy przechodzi przez Dani, ze swoimi wojskami, by uderzy! na Polsk,. Hamlet, wys/any przez stryja z tajn+ misj, (której celem by/a jego (mier!), spotyka Fortynbrasa i jego oddzia/y. Po raz drugi Fortynbras pojawia si, na kocu sztuki, kiedy wszyscy g/ówni bohaterowie sztuki umieraj+. Obejmuje w/adz, w Danii i postanawia zaprowadzi! w niej porz+dek. 2. Wiersz zosta/ dedykowany Czes/awowi Mi/oszowi PROPOZYCJA ROZWINICIA TEMATU Praca Sylwii, uczennicy klasy IIg III Liceum Ogólnoksztaccego w Biaymstoku. Zbigniew Herbert, nazywany twórc+ neoklasycznym, w swoich utworach cz,sto reinterpretuje literatur,. W „Trenie Fortynbrasa” po raz kolejny spogl+da na dzieje bohatera Szekspirowskiej tragedii JZYK POLSKI • Zadania maturalne – Hamleta, marzyciela i lozofa. Poeta w metaforyczny sposób przedstawia postaw( cz-owieka idealisty, konfrontuj&c j& z jej zupe-nym przeciwiestwem. Poddaje analizie dwa typy skrajnych osobowo*ci: idealisty i racjonalisty, rozpatruj&c przy okazji kwesti( w-adzy. Fortynbras po przybyciu na dwór Danii, zastaje martwego Hamleta le'&cego na schodach i „z góry” przemawia do ksi(cia duskiego. Jednak pomimo wyranego zwrotu do adresata – Hamleta, utwór ma raczej form( rozmy*la podmiotu lirycznego – Fortynbrasa. Jest to w-a*ciwie monolog o charakterze rzeczowego rozrachunku dotycz&cego osoby zmar-ego w-adcy. Jak wskazuje tytu-, utwór jest trenem, powinien wi(c wyra'a# ból i 'al po zmar-ym, rozpami(tywa# jego zalety, dokonania. W „Trenie Fortynbrasa” o niczym takim nie ma mowy. Fortynbras ironicznie wypomina Hamletowi nie tylko jego nieprzystosowanie do 'ycia, zach-ann& wiar( we w-asne idee: „nie by-e* do 'ycia/wierzy-e* w kryszta-owe poj(cia a nie glin( ludzk&”, ale te' jego zbytni& ch(# idealizacji rzeczywisto*ci – „we *nie -owi-e* chimery”, nadmierne zaanga'owanie w d&'enie do zmian i usilne ulepszanie *wiata: „'y-e* ci&g-ymi skurczami/-apczywie gryz-e* powietrze i natychmiast wymiotowa-e*”. Ostatecznie zarzuca mu zwyczajne nieprzystosowanie do normalnego, „przyziemnego” 'ycia: „nawet oddycha# nie umia-e*”. Fortynbras pogardza Hamletem, nazywa go: „rycerzem w mi(kkich pantoach”, dodaje, 'e „to co po nim [Fortynbrasie] zostanie nie b(dzie przedmiotem tragedii”. Pomimo to, postanawia urz&dzi# Hamletowi porz&dny pogrzeb. Widzi w tym jednak korzy*ci dla siebie. „B(d& lonty i huk”, „kir wleczony po bruku”, „werbel”, „konie artyleryjskie”... Wszystkie te „onomatopeiczne” przedmioty budz& groz( i przestrach i takie uczucia w-a*nie maj& sia# owe „manewry” w ca-ym mie*cie, poniewa' „nale'y je wzi&# za gard-o i wstrz&sn&# nim troch(”. Fortynbras zapowiada si( na w-adc( zupe-nie innego ni' dotychczasowy i wcale si( z tym nie kryje. Fortynbras te' kpi niejako z Hamleta – „czym'e jest *mier# wobec wiecznego czuwania/(…) z zimnym jab-kiem w d-oni na wysokim krze*le”. Zaznacza w ten sposób swoj& wy'szo*# nad zmar-ym i podkre*la swoj& racj(. Fortynbras teraz jest królem, do Warto wiedzie : DEKALOG MATURZYSTY PRZYSTPUJCEGO DO EGZAMINU MATURALNEGO Z JZYKA POLSKIEGO 1. Ka"de wypracowanie powinna poprzedza# rzetelna analiza tekstu, powizana z sugerowanym tematem. 2. Praca nie mo"e by# krótsza ni" dwie strony (okoo 250 sów), nie przyznaje si% wtedy punktów za j%zyk, styl, kompozycj% i zapis. Piszcy traci wi%c od razu 25 punktów. 3. Wypracowanie musi mie# przemy lan kompozycj%, podporzdkowan tematowi pracy, z wyranie zaznaczonym funkcjonalnym wst%pem, rozwini%ciem i zakoczeniem. 4. Nie unikajmy akapitowania w obr%bie rozwini%cia tematu. 5. Ka"de zakoczenie musi mie# charakter wniosków. Staramy si% wystrzega# jednozdaniowych podsumowa. 6. Wniosek to zwi%ze zestawienie najwa"niejszych spostrze"e poczynionych w pracy, powizanych wyranie z tematem. 7. Unikamy „lania wody”, punktem wyj cia pracy jest analiza fragmentu dziea literackiego, z którego wypisujemy konkretne tre ci. 8. Je"eli temat tego wymaga, konieczne jest odniesienie do cao ci utworu. 9. Nale"y zadba# o stylistyczn jednorodno # pracy. Unikamy kolokwializmów. 10. Dbamy o poprawno # i jako # wypowiedzi j%zykowej. Edukator Edukator niego nale'y *wiat i w-adza, natomiast martwy Hamlet nic ju' nie mo'e i pomimo tego, 'e b(dzie legend& i stworzy w-asny mit – „dzi* w nocy urodzi si( gwiazda Hamlet”, na nic to si( nie zda, poniewa' i tak to, co rzeczywiste i teraniejsze ma silniejszy wp-yw na kszta-towanie przysz-o*ci, a wi(c te' i oddzia-ywanie na odczytanie historii. Wszystko to pozostaje w r(kach nowego w-adcy, który z „widokiem na mrowisko” ma zamiar zmienia# *wiat po swojemu, zupe-nie inaczej ni' chcia-by tego Hamlet. Hamlet – symbol intelektualistów, lozofów, my*licieli i marzycieli – przegrywa, najpierw ze „z-ym *wiatem”, potem te' z Fortynbrasem, którego sam na tron wyznaczy-. Hamlet walczy- w imi( dobra, mierzy- si( z pod-o*ci& *wiata, gdzie brat zabija brata, post(puj&c zgodnie z makiawelistycznym porzekad-em – „cel u*wi(ca *rodki”, które w-adcy pozwala na wszystkie chwyty, aby tylko utrzyma# w r(ku w-adz(. Fortynbras natomiast swoj& postaw& racjonalisty i pragmatyka zaprzecza temu, co reprezentuje Hamlet, z dystansem poddaj&c analizie jego post(powanie. Fortynbras zauwa'a ró'nice i podkre*la odmienne postawy wobec *wiata, przemawiaj&c do martwego Hamleta: „ani nam wita# si( ani 'egna# 'yjemy na archipelagach”. Takie przedstawienie tych dwóch zupe-nie ró'nych postaci daje symboliczny obraz *wiata, w którym 'yjemy, i który ka'e raczej post(powa# zgodnie z tym, co podpowiada rozum, logiczne my*lenie i suche fakty („projekt kanalizacji”, „dekret w sprawie prostytutek i 'ebraków”), czego uosobieniem jest Fortynbras, ni' z tym, co mówi serce, uczucia i targaj&ce emocje („kryszta-owe poj(cia”, „chimery”), czyli punkt widzenia Hamleta. Trudno konkretnie stwierdzi#, która postawa jest gorsza, a która lepsza; która pozwala na -atwiejsze 'ycie, a która je utrudnia. Z wiersza Herberta wynika, 'e to Fortynbras jest tym, który osi&gn&sukces i tym, który chce wprowadzi# zmiany, maj&ce na celu napraw( miasta (*wiata). Jednak, patrz&c na jego stosunek do Hamleta, mo'na zastanowi# si(, czego kosztem jest w-a*nie takie a nie inne podej*cie. Hamlet nikim nie gardzi-, pragn&- walczy# i walczy- ze z-em. Umar- w imi( idei. A Fortynbras niejako te idee bezcze*ci, poniewa' wed-ug jego oceny walka Hamleta okazuje si( bezcelowa. Ca-o*# utworu mo'na wi(c potraktowa# jako zestawienie dwóch postaw. Do czytelnika nale'y ocena i wybór, jednak poeta niejako sam narzuca kierunek interpretacji. To Fortynbras-racjonalista, cz-owiek my*l&cy logicznie i konkretnie, jest w-adc&, to on kszta-tuje rzeczywisto*#. W takiej walce, Hamlet przegrywa, umiera, jedyne co po nim pozostaje, to mit bohatera. Przyk-adu spoza ram literatury nie trzeba szuka# daleko. Wystarczy spojrze# na realia codzienno*ci i sytuacj(, w jakiej przysz-o Herbertowi i innym *wiat-ym przedstawicielom polskiej kultury uprawia# ró'ne dziedziny sztuki. Dzia-alno*# artystyczna przypada na okres restrykcyjnych rz&dów komunistycznych, gdzie równocze*nie wspó-istnia-a opozycja ludzi, intelektualistów i wolnomy*licieli, którzy nie do*#, 'e nie potrali podda# si( ustrojowi, pragn(li z nim walczy# w imi( warto*ci i wolno*ci, które traci-y swoje znaczenie. Niejeden Hamlet próbowa- co* zmieni#, jednak jednostki nie posiadaj& wystarczaj&cej si-y sprawczej. Tre*# utworu jest w-a*ciwie ponadczasowa. Ideali*ci i marzyciele od wieków uwa'ani byli za „s-abszych”, przegrywali z systemem, wyrzucani byli poza margines okre*lonych, z góry narzuconych norm. Idee natomiast zawsze pozostawa-y w sferze idei, jako te „ulotne”. Inaczej jest z realistami i ludmi twardo st&paj&cymi po ziemi. Znaczenie ma dzia-anie i „silna r(ka”. I tego Fortynbrasowi nie brakuje. Jest on wr(cz idealnym symbolem racjonalisty, cz-owieka roztropnego, praktycznego, który poprzez po*wi(cenie swoim jasno postawionym celom i d&'eniom, osi&ga sukces. On jest zwyci(zc&, on tworzy histori(. Hamlet natomiast pozostanie jedynie „duchem” zmian, poniewa' wi(cej my*la- ni' by- w stanie dokona#. Zadania maturalne opracowaa: Anna Kietliska, egzaminator, nauczyciel j(zyka polskiego w III LO w Bia-ymstoku 35