List Rektora Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie

List Rektora Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie
na drugi dzień Świąt Zmartwychwstania Pańskiego 2010 r.
Umiłowani w Chrystusie!
Wesoły nam dzień dziś nastał, którego z nas każdy żądał, tego dnia Chrystus
zmartwychwstał – alleluja, alleluja. Ta radosna pieśń wielkanocna rozbrzmiewa
w naszych uszach i sercach wraz z podniosłym biciem wielkanocnych dzwonów.
Liturgia, pieśni i dzwony obwieszczają wspaniałą prawdę, że Chrystus zmartwychwstał! Prawdziwie zmartwychwstał!
Jest to prawda o Bogu i o człowieku, o jego godności i wielkości, bo przecież
Zmartwychwstały Jezus to prawdziwy Bóg i prawdziwy człowiek. Tę radosną nowinę
obwieszcza nam dzisiejsza Ewangelia, która opowiada o kobietach biegnących z wielką
radością, aby oznajmić uczniom Jezusa wieść o zmartwychwstaniu, przekazaną przez
aniołów przy Jego grobie. Tę radość potęguje ich spotkanie z Jezusem Zmartwychwstałym, który mówi: Witajcie. (...) Nie bójcie się. Idźcie i oznajmijcie moim braciom: niech idą
do Galilei, tam Mnie zobaczą (Mt 28, 9n). To radosna ścieżka wydarzeń wielkanocnych –
jest jeszcze inna, ponura – spotkanie rzymskich żołnierzy z arcykapłanami i żydowską
starszyzną. Przekupstwo i głoszenie fałszu za pieniądze.
Kobiety biegnące oznajmić wieść o Zmartwychwstałym Jezusie, rozpoczęły
wielki orszak głoszący prawdę o Bogu i o człowieku, który idzie przez świat,
poprzez wieki. Droga ta jest wyboista, pełno tam cierni i kolców. Dzieje się tak,
bo prawda o Bogu i o człowieku bywa, na różne sposoby, ignorowana, odrzucana
i atakowana. Ci, którzy rozgłaszali tuż po Zmartwychwstaniu Jezusa prawdę,
jak również ci, którzy za pieniądze głosili fałsz, mają także dzisiaj swoich
następców. Można by przytoczyć wiele współczesnych przejawów atakowania
1
Chrystusowej prawdy. Przywołajmy niektóre z nich. Jest to między innymi
powszechny chaos etyczny, inspirowany i głoszony w niektórych środowiskach,
które usiłują zacierać granice między prawdą a fałszem, dobrem a złem, wolnością
a zniewoleniem. Współcześni „fałszywi prorocy”, pseudodziałacze społeczni
czy też aktywiści ze świata postchrześcijańskiej kultury, posuwają się jeszcze dalej
i głoszą, iż nie ma obiektywnej prawdy – są tylko różnorodne opinie i każdy
ma prawo do wyrażania swojej. Ponadto odrzucają oni istnienie dobra i zła,
przyjmując takie czy inne zachowania, oceniane według spodziewanych korzyści.
Ten chaos etyczny, obecny w życiu społecznym i kulturalnym, pogłębia jeszcze
bardziej ideologia „śmierci Boga”. Ci, którzy głoszą, że „Bóg umarł” usiłują
nie tylko wmówić współczesnemu człowiekowi, że Boga nie ma, ale i promują
ateistyczny model życia: żyj tak, jak gdyby Bóg nie istniał. W tym chaosie nie ma
miejsca dla prawdy o człowieku, o jego godności, prawie do życia i wolności.
W kontekście tego zamętu, niektórym ogólnoludzkim wartościom nadaje
się fałszywą treść. Tolerancji, która jest poszanowaniem godności i wolności
człowieka,
przypisuje
się
inne
znaczenie,
traktując
ją
jako
postawę
usprawiedliwiającą zło, a nawet dającą mu uprzywilejowaną pozycję. Podobnie jest
z rozumieniem postępu. Prawdziwy postęp to troska o człowieka, o jego dobro,
rozwój duchowy, intelektualny, moralny, materialny, społeczny, odpowiadający jego
naturze i godności. Dzisiaj, w niektórych środowiskach, postęp ocenia się według
kryteriów zawierających trzy pytania: Czy jesteś za aborcją? Czy jesteś za eutanazją?
Czy jesteś za legalizacją związków homoseksualnych? Jeśli ktoś daje odpowiedź
pozytywną, uważany jest za człowieka postępowego. Tymczasem takie postawy
są zaprzeczeniem prawdziwego postępu, naruszają godność człowieka i jego prawa
oraz wprowadzają zamęt i chaos etyczny.
Aborcja, eutanazja, homoseksualizm są złem, grzechem, dlatego żaden trybunał,
żaden sąd nie ma prawa tego usprawiedliwiać.
Drogie Siostry i Bracia!
Czy w tej sytuacji możemy śpiewać radosne Alleluja? Czy możemy śpiewać: Wesoły
nam dzień dziś nastał? Z całą mocą odpowiadamy: Tak! Prawda Chrystusowa zawsze
2
zwycięża. To ona, pomimo trudności, przeszkód i ataków niesie radość i nadzieję
światu. Już w XVII wieku wybitny filozof Błażej Pascal pisał, że aby odkryć nadzieję,
trzeba zwrócić wzrok ku górze (por. Myśli, 75) Dopiero poznanie Chrystusa wyzwala
od rozpaczy, bo w Nim rozpoznajemy nie tylko naszą nędzę, ale i naszą wielkość (por. tamże,
690, 729, 730). Tę naszą wielkość, w sposób szczególny, dostrzegamy w Chrystusie
Zmartwychwstałym.
Żyjemy w czasach trudnych dla prawdy, jednak takie czasy wydają
wspaniałych głosicieli i obrońców wiary. Wkrótce, 6 czerwca, zostanie beatyfikowany
ks. Jerzy Popiełuszko, męczennik za prawdę Chrystusową, który był stróżem granicy
między prawdą a fałszem, między dobrem a złem, między wolnością a zniewoleniem.
Za to oddał życie. Zamordowali go ludzie inspirowani nieludzką ideologią
komunistyczną, która określała się mianem postępowej. Jaki to był „postęp”?
Już dzisiaj możemy ocenić. Z utęsknieniem czekamy także, na jak najszybsze
wyniesienie do chwały ołtarzy Sługi Bożego Jana Pawła II, niezmordowanego
głosiciela
i obrońcy Chrystusowej prawdy i modlimy się o to w naszej wspólnocie
uniwersyteckiej. Ten wielki prorok naszych czasów przemierzał świat, głosząc
prawdę o Bogu i człowieku. To on, 7 czerwca 1999 r. w Toruniu, powiedział:
Chrystus ukazał ludzkości najgłębszą prawdę o Bogu i zarazem o człowieku, objawiając Ojca,
który jest bogaty w miłosierdzie, Bóg jest miłością… To właśnie prawda o „Bogu-Miłości” staje się
źródłem nadziei świata i drogowskazem naszej odpowiedzialności. To Chrystusowa prawda
o Bogu miłującym człowieka, prawda głoszona z tak wielką mocą w okresie
wielkanocnym, staje się źródłem nadziei i radości dla współczesnego świata
oraz drogowskazem na jego, nieraz krętych, drogach.
W głoszenie tej prawdy, jeszcze bardziej skutecznie, pragnie włączyć się
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie. W naszej uczelni kształci się
blisko 3,5 tysiąca studentów przygotowujących się zarówno do głoszenia prawdy
Chrystusowej, jak i zaszczepiania wartości chrześcijańskich we wszystkich
dziedzinach nauki i życia w duchu papieskiej encykliki Fides et ratio. Pragniemy
3
dalszego rozwoju i poszerzenia działalności naukowo-dydaktycznej naszego
Uniwersytetu
Papieskiego.
Dlatego
potrzebujemy
Waszej
pomocy.
Za dotychczasowe wsparcie serdecznie dziękujemy. Życzymy Wam, abyście byli
radosnymi, pełnymi nadziei głosicielami i świadkami Chrystusa Zmartwychwstałego. Prośmy o to z żywą wiarą, uczestnicząc w Paschalnej Ofierze Jezusa
Chrystusa.
ks. prof. dr hab. Jan Maciej Dyduch
Rektor
Słowo Metropolity Krakowskiego
do Listu Rektora UPJPII na Wielkanoc 2010
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie odważnie kontynuuje swoją
działalność jako uczelnia kościelna pragnąca służyć naszemu społeczeństwu
w zdobywaniu wiedzy i mądrości o Bogu, o świecie i o człowieku w świetle wiary
chrześcijańskiej.
Zmartwychwstały
Chrystus,
którego
spotykamy
razem
z Niewiastami i Apostołami w poranek wielkanocny, niech będzie źródłem siły
i nadziei dla całej wspólnoty uniwersyteckiej: dla Księdza Rektora, Czcigodnych
Profesorów i Studentów. Niech dodaje odwagi w podejmowaniu trudnych
problemów współczesności, w wyjaśnianiu wielkich spraw człowieka XXI wieku
w świetle Ewangelii o Jego chwalebnym zmartwychwstaniu.
Życząc całej wspólnocie uniwersyteckiej radosnego spotkania ze Zmartwychwstałym, proszę wszystkich ludzi dobrej woli o otoczenie naszego Uniwersytetu
Papieskiego Jana Pawła II szczerą i hojną życzliwością. Niech Zmartwychwstały
Pan będzie dla nas źródłem radości i pokoju!
Z pasterskim pozdrowieniem w Chrystusie
Stanisław Kard. Dziwisz
Metropolita Krakowski
Kraków, Wielkanoc 2010
4