Znakowanie żywności - nowe wymagania

Znakowanie środków spoŜywczych – nowe wymagania stosowane od
13 grudnia 2014r. w związku z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego
i Rady nr 1169/2011 z dnia 25 października 2011r.
Z dniem 13 grudnia 2014r., we wszystkich państwach członkowskich Unii
Europejskiej, rozpoczęto stosowanie wymagań ustanowionych w rozporządzeniu Parlamentu
Europejskiego i Rady z dnia 25 października 2011 r. w sprawie przekazywania
konsumentom
informacji
na
temat
Ŝywności,
zmiany
rozporządzeń
Parlamentu
Europejskiego i Rady (WE) nr 1924/2006 i (WE) nr 1925/2006 oraz uchylenia dyrektywy
Komisji 87/250/EWG, dyrektywy Rady 90/496/EWG, dyrektywy Komisji 1999/10/WE,
dyrektywy 2000/13/WE Parlamentu Europejskiego i Rady, dyrektyw Komisji 2002/67/WE
i 2008/5/WE oraz rozporządzenia Komisji (WE) nr 608/2004.
Nowe rozporządzenie w zakresie znakowania środków spoŜywczych, zostało
opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej w dniu 22 listopada 2011r., weszło
w Ŝycie 13 grudnia 2011r., stosuje się od dnia 13 grudnia 2014r.
Są jednak pewne wyjątki:
1. JuŜ od 1 stycznia 2014r. obowiązują nowe zasady znakowania mięsa mielonego, oprócz
wymagań ustanowionych w rozporządzeniu 853/2004, na etykiecie powinny być zawarte
informacje: „zawartość procentowa tłuszczu poniŜej…” oraz „stosunek kolagenu do białka
mięsa poniŜej…”.
2. Od dnia 13 grudnia 2016r. będzie obowiązek podawania na opakowaniach środków
spoŜywczych informacji o wartości odŜywczej. Sposób prezentacji informacji o wartości
odŜywczej został ściśle określony w rozporządzeniu i obejmuje:
wartość energetyczną oraz sześć składników odŜywczych podawanych w następującej
kolejności: ilość tłuszczu, kwasów tłuszczowych nasyconych, węglowodanów, cukrów,
białka i soli.
Informacje o składnikach odŜywczych powinny być podane w (g) w przeliczeniu na 100 g lub
na 100 ml.
PowyŜsze składniki podawane w informacji o wartości odŜywczej producent moŜe uzupełnić
o inne rodzaje składników odŜywczych („dobrowolne składniki uzupełniające”), tj.:
kwasy tłuszczowe jednonienasycone, kwasy tłuszczowe wielonienacycone, alkohole
wielowodorotlenowe, skrobia, błonnik oraz kaŜdą z witamin i składników mineralnych
ujętych w załączniku XIII do rozporządzenia 1169/2011, obecnych w produkcie w ilościach
znaczących.
W przypadku, gdy producent zdecyduje się informować o wartości odŜywczej przed dniem
13 grudnia 2016r., czyli wcześniej niŜ określa to rozporządzenie 1169/2011, będzie musiał
uczynić to zgodnie z nowymi regulacjami.
NajwaŜniejsze zmiany względem dotychczasowych wymagań:
•
Odpowiedzialność za informacje na etykiecie – zgodnie z art. 8 rozporządzenia
1169/2011 podmiot, którego nazwa podana jest na etykiecie środków spoŜywczych
ponosi odpowiedzialność za informacje o Ŝywności, w szczególności za ich
rzetelność.
•
Informacja o alergenach – w przypadku, gdy Ŝywność zawiera substancje lub
produkty powodujące alergie lub reakcje nietolerancji (np. zboŜa zawierające gluten,
orzechy, mleko, seler – pełny wykaz alergenów znajduje się w załączniku nr II do
rozporządzenia 1169/2011), nazwa alergenu musi zostać wyróŜniona na opakowaniu
środka spoŜywczego za pomocą pisma wyraźnie odróŜniającego je od reszty wykazu
składników, np. za pomocą czcionki, stylu, koloru tła.
Składniki alergenne muszą być podane równieŜ przy sprzedaŜy Ŝywności bez
opakowań lub pakowanej przy sprzedaŜy.
W przypadku Ŝywności, która jest zwolniona z podawania na etykiecie wykazu
składników (np. Ŝywność w małych opakowaniach – gdy największa powierzchnia ma
pole mniejsze niŜ 10 cm2), wskazanie substancji lub składników alergennych
przedstawia się poprzez dodanie słowa „zawiera”, po którym naleŜy podać nazwę
alergenu.
•
Wielkość czcionki – ustalono minimalną wielkość czcionki, jaką muszą być
podawane na etykietach informacje obowiązkowe. Wysokość małych liter powinna
wynosić co najmniej 1,2 mm (rysunek: wysokość lit. x=1,2 mm).
W przypadku opakowań, w których największa powierzchnia jest mniejsza niŜ 80 cm2,
minimalna „wysokość x” moŜe wynosić co najmniej 0,9 mm.
•
Kraj lub miejsce pochodzenia – informacja obowiązkowa, w przypadku, gdy
pominięcie mogłoby wprowadzić konsumentów w błąd, co do rzeczywistego kraju lub
miejsca pochodzenia środka spoŜywczego, szczególnie, gdy etykieta sugeruje inne
pochodzenie. Podawanie kraju lub miejsca pochodzenia będzie obowiązkowe od dnia
1 kwietnia 2015r. dla mięsa świeŜego, chłodzonego lub zamroŜonego ze świń, owiec,
kóz, drobiu, na mocy rozporządzenia wykonawczego nr 1337/2013.
Jednocześnie nadal obowiązują wymagania w zakresie podawania kraju pochodzenia
niektórych środków spoŜywczych na mocy odrębnych przepisów, np. mięsa
wołowego i produktów z mięsa wołowego, miodu, oliwy z oliwek, świeŜych warzyw
i owoców.
Środki przejściowe:
•
Środki spoŜywcze wprowadzane na rynek lub opatrzone etykietą przed dniem
13 grudnia 2014r., które nie spełniają wymogów niniejszego rozporządzenia, mogą
pozostawać w obrocie do czasu wyczerpania zapasów tych środków.
•
Środki spoŜywcze wprowadzone na rynek lub opatrzone etykietą przed dniem
13 grudnia 2016r., które nie spełniają wymogu określonego w art.9 ust. 1 lit. l
(info. o wartości odŜywczej), mogą pozostawać w obrocie do czasu wyczerpania
zapasów tych środków.
•
Między dniem 13 grudnia 2014r., a dniem 13 grudnia 2016r. w przypadku, gdy
informacja o wartości odŜywczej jest przekazywana na zasadzie dobrowolności, musi
spełniać wymagania rozporządzenia nr 1169/2011.