Błędy śród- i międzypomiarowy w pomiarach procentu migracji

Błędy śród- i międzypomiarowy w pomiarach procentu migracji głowy kości udowe j wg
Reimera
S. Faraj, W.G. Atherton, N. S. Scott
From the Starship Children `s Hospital, Auckland, New Zealand
Procent migracji głowy kości udowej Reimera jest powszechnie stosowana metodą oceny
stopnia subluksacji biodra u dzieci z porażeniem spastycznym. Dwóch badaczy z
sześciomiesięcznym doświadczeniem w ortopedii dziecięcej oznaczyło procent migracji na 44
zdjęciach RTG miednicy dzieci z porażeniem mózgowym. Wiek dzieci wynosił od 2 do 8 lat.
Bez wiedzy badających każde zdjęcie zostało skopiowane. Powstały 22 różne zdjęcia RTG
(44 biodra), które zostały ocenione wg metody Reimera zaraz po skopiowaniu i po 6
tygodniach. Różnice pomiędzy pierwszym a drugim badaniem wynosiły od 0 do 23%, z
wartościami średnimi od 2,5 do 3,6%. Średnie różnice w trakcie pomiarów pomiędzy
wynikami badań pomiędzy osobami badającymi oraz poszczególnymi pomiarami nie były
statystycznie znamienne (p=0,42, test Kruskall-Wallis). Różnice absolutne w trakcie
pomiarów dokonywanych przez te same osoby wahały się od 0 do 18%, przy różnicach
absolutnych od 1,7 do 3,2%. Tylko 5% różnic pomiędzy poszczególnymi badaczami, zarówno
w trakcie jak i między pomiarami wyniosło ponad 13%. Pomiary powtarzane przez jednego
badacza muszą zatem różnić się o 13%, aby prawdopodobieństwo zmiany wyniku wyniosło
95%. Różnice w pomiarach pomiędzy osobami badającymi były wyższe, średnia różnica
absolutna pomiędzy badaniami tego samego biodra przez różnych badaczy wyniosła od 3,25
do 5% (od 0 do 26%). Uśrednienie wyników poszczególnych pomiarów zmniejszyło różnice
pomiędzy badającymi do średniej wynoszącej 2,8%, lecz nie zmniejszyło 95% przedziału
istotności, który wynosił 22,4%. Takie różnice w pomiarach mogą mięć istotny wpływ na
wynik leczenia.
J Bone Joint Surg [Br] 2004;86-B:434-7.